Rzeczpospolita Wielkiej Wojny

Wojna nigdy się nie zmienia? Zapytajcie szarego piechura, czy wolały walczyć w XVI wieku, gdy groziła mu kula lub lanca - czy w obecnych czasach, gdzie może być zastrzelony, przebity, przejechany, poszatkowany, zbombardowany, zagazowany czy nawet rozczepiony na atomy. To się nazywa postęp w dziedzinie techniki wojskowej!
~admirał Aleksander van der Linde "Wspomnienia czasów wojny" [1956]

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia (zupełnie) inna niż w podręcznikach zapisana​

SŁÓWKO OD AUTORA na początek

Konnichiwa, minna-san! Witam was wszystkich tej trzeciej - i na 99% ostatniej, jako iż nie umiem modować Supreme Ruler'a - części AARa przedstawiającego losy państwa polskiego od czasów jagiellońskich aż do tego co będzie opowiedziane w tej opowieści, a więc lokalnego odpowiednika 2WŚ. Od 1453 roku zaszło DUUŻO zmian na mapie i nie tylko świat, toteż czytelnik, który siada do czytania tego AARa bez wiedzy na temat poprzednich części może poczuć sie z deczka zagubiony - cóż, bezczelnie zalecę lekturę poprzednich Rzep w tym miejscu Choć podobnie jak w przypadku Rzeczpospolitej Wielkich Wyzwań pierwsze odcinki będą służyć ekspozycji świata, jednak znaczna ilość smaczków, szczególnie tyczących się państwa polsko-litewskiemu może uciec, jeśli nie zna się poprzednich epizodów. Urok historii alternatywnej, mocium państwo

Jeśli chodzi o technikalia, bazą dla konwersji był dla mnie najnowszy Kaiserreich pod DH, co nietrudno gracze tego moda zauważą. Ma to za sobą kilka konsekwencji. po pierwsze, nie zauważycie w tym AARze kilka kretyńskich rozwiązań rodem z DHfull jak system mobilizacji czy przydługie bitwy, bowiem te problemy rozwiązano w Kaiserze. Po drugie, znaczna część ministórw/liderów wszystkich państwo pochodzi z KR, nie z vanilli, bowiem nie chciało mi sie (i nie widziałem sensu) modyfikować wszystkiego. Wreszcie, weterani KR zauważa kilka ukłonów w stronę tego moda

Chciałbym, by odcinki pojawiały się w starym tempie (jeden na 1-2 dni) ale niczego nie gwarantuję, szczególnie, iż silnik Europa jest wrażliwy jak księzniczka na ziarnku grochu i wygląda na to, iż będę musiał wiele rzeczy modyfikować i naprawiać w toku rozgrywki. Odcinki w tej części będą miały też nieco inną formę niż poprzednio, bez trzymania się sztywno ram czasowych.

Życzę przyjemnej lektury! A na pierwszy ogień idzie...

AMERYKA PÓŁNOCNA

​

Państwa tego kontynentu można podzielić na trzy kategorie, w zależności od narodu, który je kolonizował. Mamy wiec potęgi anglojęzyczne, francuskojęzyczne i hiszpańskojęzyczne, z jednym znacznym odstępstwem od reguły. Do państw anglojęzycznych zaliczymy Wolne Stany Nowej Brytanii, Skonfederowane Stany Nowej Brytanii i Królestwo Mezonii. Po francusku rozmawia ludność Republiki Akadyjskiej , Republiki Saubure i Republiki Haiti. Hiszpańskim można się porozumieć w Republice Jukatanu, Republice Kuby, Republice Chapas i Stanach Zjednoczonych Ameryki Środkowej. Rodzynkiem w tym cieście jest Federacja Kanadyjska, stanowiąca amalgamat byłych kolonii angielskich, holenderskich, francuskich i portugalskich, z przewagą dwóch pierwszych.

​

Republika Saubure nie należy do wielkich potęg, jednak posiada silną flotę oraz mocną pozycję na Pacyfiku, kontrolując kilka kluczowych archipelagów. Językiem urzędowym jest francuski, jednak spora ilośc mieszkańców pochodzi też z półwyspu iberyjskiego i Włoch, jak obecny prezydent Angelo Rossi. Rządy w 1936 roku sprawuje partia liberalna, zaś Saubure łącza silne więzi i formalny sojusz z Federacją Kanadyjską. Stolicą Saubure jest Sauville [San Francisco]
Stany Skonfederowane Nowej Brytanii vel Konfederacja wywalczyły sobie niepodległość podczas wojny o niewolnictwo w latach 1861-64, która zakończyła się zresztą rozpadem dawnych Stanów Zjednoczonych. Niegdyś ostoja amerykańskiego konserwatyzmu, po zniesieniu niewolnictwa w 1889 roku konfederacja znacząco skręciła w lewo. Armia konfederacji należy do najsilniejszych na kontynencie, acz jej flota pozostaje nieco w tyle za Kanadą i Saubure. Obecny prezydent,Robert Taft wywodzi się z partii liberalnych Wigów. Stolicą Konfederacji jest Nowy Liverpool [Nowy Orlean]
Wolne Stany Nowej Brytanii powstały w wyniku połączenia kilku zbuntowanych przeciw rządowi dawnej Unii stanów.Pod koniec XIX wieku usiłowały one odzyskać terytoria dawnych US, jednak zostały pobite zarówno przez Kanadyjczyków, jak i Konfederację. Od lat 20-tych targane są rywalizacją między socjalistami i radykałami. W chwili obecnej rządzą socjaliści z prezydentem Normanem Thomasem na czele. Armia Wolnych Stanów plasuje się w środku stawki tego kontynentu. Stolica WSNB jest Minneapolis
Republika Akadyjska vel Akadia to najbardziej homogeniczne państwo na kontynencie, zamieszkiwane w przeważającej większości przez potomków francuskich emigrantów. W pierwszej połowie XIX wieku prowadziło ono liczne spory iw wojny graniczne z Kanadyjczykami, jednak od czasów wojny secesyjnej znajduje się w ich cieniu. Ludność republiki nastawiona jest raczej izolacjonistyczne, wobec raczej słabej armii i floty jaką republika dysponuje. Od 10 lat nieprzerwanie władze sprawuje partia liberalna. Stolicą Akadii jest Quebec.

​

Królestwo Mezonii ma za soba burzliwe dzieje. Niegdyś najbogatsza i najludniejsza kolonia angielska, od czasu wywalczenia niepodległości przezywa pasmo wojen domowych i zewnętrznych inwazji. Sytuacja uspokoiła się jednak od 1864 roku, gdy w Mezonii porządek zaprowadziły wojska dawnego królestwa Britannii. Krajem włada dziś król Henryk XI z dynastii Tudorów, posiadając rozległe uprawienia. Armia Mezońska należy do raczej silnych, ale jej flota jest w opłakanym stanie. Stolicą Mezonii jest Owensburg [Nowy Meksyk]
Republika Jukatanu to popłuczyny po ostatniej lojalnej wobec Madrytu kolonii Hiszpańskiej, od której dodatkowo pod koniec XIX wieku oderwała się południowa cześć, tworząc Republikę Chapas. To dwa niezbyt stabilne i silne państwa, stanowiące głównie pole dla penetracji korporacji konfederackich i kanadyjskich. Tylko nieco silniejszą pozycję mają Stany Zjednoczone Ameryki Środkowej i Republika Kuby.
Jesli chodzi o posiadłości europejczyków, to wyspy karaibskie podzielone są między Holendrów, Brytyjczyków, Francuzów i Hiszpanów, którzy trzymają tez silną eskadrę w bazie Guantanamo na Kubie. Rzeczpospolita kontroluje pas ziemi wokół Kanału Panamskiego, uzyskany od rządu Pinzonii w 1921 roku

​

Niewątpliwie największą potęgą nowego świata jest Federacja Kandyjska, zlepek wielu dawnych kolonii portugalskich, francuskich i brytyjskich ze stolicą w Oranje [Bathurst]. Jej siła znacząco wzrosła po przyłączeniu Królestwa Britannii, rozciągającego się dawniej od Bostonu i Pendragon [Providence] na północy po Arnoldię [Waszyngton] na południu. Federacja Kanadyjska jest federalna republiką parlamentarną. Głowa państwa jest prezydent, nominowany przez parlament. W chwili obecnej Kanadą rządzi Partia Liberalna Corneliusa Hulla, zaś prezydentem jest potomek niemieckich emigrantów, Józef Goebbels. Gospodarka Kanady należy do najsilniejszych na świecie, głównie ze względu na wysoką innowacyjność. Armia federacji, choć najsilniejsza w Nowym Świecie, nie może się jednak równać z potęgami Europy i Azji, za to jej marynarka ustępuje jedynie Rzeczpospolitej, Francji i Wielkiej Brytanii

 

Białe diabły przyszły do naszych domów, grabiąc i zniewalać nas, naszych synów i naszych wnuków. Celem tej barbarii jest tylko jedno: zniszczyć i zakopać naszą wspaniałą tradycją, której nie rozumieją i której nam zazdroszczą.
~Yao Wang "Lot smoka powstrzymywany wiatrem z zachodu" [1899]

Yao Wang był idiotą
~Yi Shin Joseon, król Korei, fragment mowy tronowej [1921]

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

AMERYKA POŁUDNIOWA

​

Ameryka Południowa, ponownie z jednym wyjątkiem, zdominowana jest przez dawne kolonie państw iberyjskich. Najwieksze powierzchnią jest Cesarstwo Brazylii, które wraz z Republiką Gloriany było niegdyś częścią kolonii portugalskich. Na południe od nich leżą dwie monarchie: Królestwo La Platy i Królestwo Chile, zaś na zachód: Republika Incanii, Republika Boliwii, Republika Pinzonii i Republika Velanzueli. Rdzynkiem w tym gronie jest Republika Fleurii, gdzie większość białych mieszkańców jest francuskiego pochodzenia.

​

Królestwo La Platy należy do najsilniejszych państw na kontynencie, dysponując relatywnie silną flota i liczną armią. Ekonomicznie jest to najbardziej zrównoważone państwo kontynentu, nieco słabsze od Brazylii, ale bardziej zaawansowane technologicznie. Od lat 50-tych XIX wieku krajem rządzi dynastia luksemburska, której obecnym przedstawicielem jest król Augustyn I. Stolicą La Platy jest Buenos Aires.
Republika Gloriany powstała na początku XIX wieku z resztek kolonii portugalskich, które nie poddały się władzy cesarza Brazylii. To bardzo liberalne państwo i dość gęsto zaludnione, jednak niesłychanie słabe militarnie. Obecny prezydent, Jose Ahuirre nosi się z konserwatystami. Stolicą Gloriany jest Porto Alegre.
Królestwo Chile również należy do grona państw liberalnych, a ustanowiona w latach 70-tych ubiegłego wieku monarchia sprowadzona obecnie została wyłącznie do funkcji reprezentacyjnych. Jak na warunki południowoamerykańskie, Chile ejst państwem raczej średnio silnym. Krajem włada w chwili obecnej królowa Izabela I z dynastii Nevers, przy pomocy konserwatywnego gabinetu. Stolicą Chile jest Santiago.
Republika Boliwii to najbardziej turbulentny kraj kontynentu, szarpany licznymi wojnami domowymi i przewrotami. Gospodarka oparta jest na górnictwie, zaś armia nie robi większego wrażenia na ościennych potęgach. W 1928 roku przewrót przywrócił ustrój demokratyczny, jednak prezydent Jose Sorzano nie cieszy się popularnością w społeczeństwie... i wojsku. Stolicą Boliwii jest La Paz

​

Cesarstwo Brazylii jest największym i najsilniejszym państwem kontynentu, acz sporo mu brakuje do miana mocarstwa. To liberalna monarchia konstytucyjna rządzona od momentu powstania przez boczną gałąź rodu portugalskich Avizów - becny cesarz nosi imię Piotra III. Gospodarka i armia Brazylijskie są największe pośród sąsiadów, jednak niepokój może wzbudzać ich zaawansowanie technologiczne. Stolica Brazylii jest Rio de Janeiro.
Republika Fleurii uwolniła się spod władzy Paryża w okresie rewolucji francuskiej. To państwo dysponujące największym potencjałem intelektualnym na kontynencie, a jego armia ustępuje tylko Brazylii i La Placie. Krajem rządzi obecnie lewica Guy de la Cote'a. Stolicą Fleurii jest Richelieu [Cuzco]
Republika Incanii to najsłabsze z państw kontynentu, starające się raczej nie wychylać poza własne granice. Od 1930 roku krajem rządzi żelazna ręka dyktatora Frederico Chiabogi. Stolicą Incanii jest Quito.
Republika Pinzoniii skończyłby pewnie podobnie jak Incania, gdyby nie budowa w 1921 roku kanału panamskiego, który nieco pobudził handel tego kraju, ale także zagwarantował mu protekcję Rzeczpospolitej. Dba ona także, by w Pinzonii panowała stabilna sytuacja polityczna. Stolica Pinzonii jest Bogota.
Ostatnim państwem tego kontynentu jest Republika Velanzueli, podobnie jak Boliwia nękana przewrotami i konfliktami wewnętrznymi. W 1927 roku władze przejęła Partia Robotnicza Jovito Villaiby, czyniąc z Velanzueli pierwsze w nowym świecie państwo socjalistyczne. Stoclią Velanzueli jest Caracas, zaś państwo to rości sobie pretensje do ostatniego skrawka dawnego kolonialnego imperium Hiszpanii - Hiszpańskiej Gujany

AFRYKA

​

Kontynent Afrykański został w XIX wieku rozszarpany między siebie między mocarstwa europejskie, zaś obecny kształt granic został ustalony w Traktacie Wersalskim kończącym wielką wojnę. Dominują cztery potęgi: Rzeczpospolita (Północne Kogo, Czad, Nowe Pomorze [Kamerun], Togo i Somalia, a także protektorat nad Egiptem), Francja (Maghreb, Wybrzeża Zatoki Gwinejskiej, Liberia, Namibia, Madagaskar, Erytrea), Wielka Brytania (Kenia, Mozambik, Bostwana) i mimo poniesionych strat, Niemcy (Libia, Sahara). Mniej znaczące są posiadłości innych państw: Danii (Batna i Nuakszott), Portugalii (Senegal i Angola), Belgii (Kongo) i Szwecji (Akra). Niezależność utrzymują tylko trzy państwa: Ashanti, Etiopia i Afryka Południowa

​

Cesarstwo Ashanti jako pierwsze z państw kontynentu przyjęło europejską myśl i technikę, co pozwoliło mu przetrwać okres wyścigu o afrykę. Nie jest to jednak państwo silne, a jego jedyną ambicją jest odzyskanie Akry z rąk szwedów. Krajem rządzi obecnie cesarz Okomfo II, zaś stolica Ashanti jest Kumasi.
Cesarstwo Etiopiii miało dużo szczęścia, znajdując się w centrum rywalizacji Francji, Rzeczpospolitej i Wielkiej Brytanii; każe z tych mocarstw uniemożliwiło innemu aneksję tego biednego kraju. Krajem rządzi cesarz Haile Selassie przy znacznym udziale polskiego konsula. Stolicą Etiopii jest Addis Abeba.
Republika Południowej Afryki to dawna kolonia hiszpańska, która uzyskała pełną niepodległość po wielkiej wojnie; to tutaj uciekła hiszpańska rodzina królestwa po rewolucji we własnym kraju, jednak kraj pozostał wierny ideałom republikańskim. Armia południowoafrykańska nie jest liczna, ale na słusznym poziomie. Krajem obecnie rządzi prawica Abelardo Martineza. Stolicą RPA jest Juanvilla (Johannesburg)
Kedywat Egiptu stracił pozory niezależności zaledwie w 1935 roku, po stłumieniu przez armię polską rewolucji socjalistycznej. Formalnie na czele państwa stoi kedyw, jednak de facto władzę sprawuje polsko-litewska administracja z konsulem w Kairze na czele.

​

Azja w większości oparła się europejczykom, jednak kolonie tychżę nie należą do mikrusów. Największym terytorium mogą się pochwalić Indie Brytyjskie; niewiele mniej okazale prezentuje się obszar Indii Polskich. Rzeczpospolita kontroluje też Palestynę oraz port w Szanghaju, zaś w Makao placówkę utrzymują Portugalczycy.
Na wschodzie kontynentu znajdziemy państwa islamskie: Arabię Halilską, Oman, Jemen, Kurdystan, Persję i Pendżab. Na Dalekim Wschodzie znajdziemy chińskie terytoria: legalnego rządu w Guilin, rządu nankińskiego, Tybetu, Sinkangu, północnych Tajpingów i Formozy. Obrazu dopełniają Japonia, Korea, Filipiny, Wietnam, Birma, Syjam i Shan

​

Kurdystan to państwo istniejące zaledwie dwa lata, które uzyskało niepodległość w czasie perskiej rewolucji. Z tego powodu nie ma jeszcze stabilnych struktur państwowych, a jego organizacja podporządkowana jest przetrwaniu ewentualnego perskiego ataku. Stolica Kurdystanu jest Arbil.
Wspomniana rewolucja perska dała życie Socjalistycznej Republice Persji. Państwo Perskie było wcześniej dość silnym organizmem, jednak oderwanie odeń Kurdystanu i krótka wojna domowa osłabiły dziedziców Sassanidów. Przywódca kraju jest Dinshah Irani, twórca "islamskiej drogi socjalizmu", zaś stolicą kraju Ishafan.
Z państw półwyspu najsilniejszą pozycję ma Arabia Halilska, powstała w wyniku podboju saudyjskiego Nedżdu przez dynastię Hal'il. Ani reżim w Rijadzie, ani ościenne Oman i Jemen nie należą jednak do grona choćby regionalnych potęg i powinny dziękować, iż ich pustynie nie zainteresowały nigdy europejskich mocarstw.
Jedynym indyjskim państewkiem, które wytrzymało ekspansję polsko-angielską było Imperium Sikhów, po obaleniu monarchii w 1933 roku przemianowane na Wielki Pendżab . Krajem obecnie rządzi nacjonalistyczny reżim Muhammada Ayuba Khana, stawiający sobie za cel unifikację półwyspu indyjskiego. Pendżab jest ludny i dysponuje dość liczną armią, ale jego gospodarka pozostawia wiele do życzenia. Stolica kraju jest Rawalpindi.

​

Na początku XX wieku dawne Imperium Chińskiego dynastii Hong rozpadło się na szereg państewek, z których przewagę wyrobili sobie republikanie z prowincji Guangxi, którzy w 1936 kontrolowali największa część kraju. Międzynarodowe uznanie i zasoby ludzkie pozwoliły im zbudować relatywnie silną gospodarkę, acz duży udział w niej mają zagraniczne koncerny. Armia Chińska jest jedną z największych na świecie, jednak jej wyposażenie oraz stan niewielkiej floty pozostawiają wiele do życzenia. Tymczasową stolicą Republiki Chińskiej jest Guilin.
Pozostałości dawnego imperium Hong znajdziemy na północy, gdzie po obaleniu monarchii władze przejął generał Yuan Shikai, zaś po nim - generał Zhang Zuolin. Tajpińska Północ wspierana jest przez Rosjan i Japończyków (w zamian za gospodarcze koncesje), a jej armia tylko nieznacznie ustępuje wojskom republikańskim.
W 1932 roku jeden z republikańskich watażków, Chang Kai-Shek opanował niespodziewanie formalną stolice Chin, Nankin i ustanowił tam własny rząd. W 1935 roku został on obalony przez grupę zamachowców z Tang Jiyao na czele. Władza Rządu Nankińskiego jest niestabilna, głównie na skutek silnej obecności komunistów w tym regionie, jednak kontrolowane przezeń ziemie nalezą do najsilniejszych gospodarczo w Chinach.
Pomniejsze chińskie państewka, jak Sinkang, Republika Formozy i Tybet pełnią raczej rolę obserwatorów zmagań gigantów.

​

Cesarstwo Korei jako pierwsze w Azji weszło na ścieżkę nowoczesności. Związane od 50 lat sojuszem z Rzeczpospolitą, dzięki skutecznym rządom władców z dynastii Joseon stało się jednym z najsilniejszych państw regionu. Chić gospodarka koreańska nie należy do gigantów, jest ona najbardziej zaawansowana technologicznie na kontynencie, podobnie jak armia i silna flota. Cesarz Yi Shin rządzi ze swej stolicy w Seulu.
Na południe od Chin znajdziemy szereg słabych państewek, które z trudem oparły się ekspansji europejskiej. Cesarstwo Wietnamu, Królestwo Shan i Królestwo Syjamu to państwa zapóźnione i słabe, które raczej nie odegrają wielkiej roli w ciągu najbliższych lat, podobnie jak Republika Birmy , któego większa część kontrolowana jest przez Anglików. Na wschodzie znajdziemy byłą kolonię hiszpańską, Republikę Filipin, która wywalczyła sobie niepodległość w czasie rewolucji w Madrycie.

MALAJE I OCEANIA

​

Kolorowana mocarstw; żadne z autochtonicznych państw nie ostało się wobec ekspansji białego człowieka. Indonezję podzieliły między siebie Francja, Holandia,Rzeczpospolita i Portugalia, zaś ziemie dawnego sułtanatu Johoru to posiadłości hiszpanskie. Wyspy Pacyfiku pozdzilone zostały między Rzeczpospolitą, Kanadę (Hawaje), Saubure, Japonię i Holandię. Jedyne niezależne państwa w tym regionie to Australia i Nowa Andaluzja

​

Republika Australii funkcjonowała jako dominium korony brytyjskiej w latach 1906-1920, gdy doszło tam do wspieranego przez Rzeczpospolitą przewrotu republikańskiego. Dziś to wzorowa republika demokratyczna, oparta głównie na imigrantach z europy. Władze obecnie sprawuje partia liberalna Johna Curtina. Stolicą Australii jest Canberra.
Ostatnim z państw, które uzyskało wolność w czasie rewolucji hiszpańskiej była Nowa Andaluzja. Nie jest to jednak silne państwo, a jego ustrój jeszcze się nie ustabilizował. Obecnie rządzi tam lewica Lazaro Cardenasa, zaś stolica kraju jest Palafox [Wellington]

​

Najsilniejszym chyba państwem Azji jest Cesarstwo Japonii, rządzone de facto od czterystu lat przez siogunów z domu Uesugi. Choć Japonia wystartowała do wyścigu cywilizacyjnego później niż Korea, potencjał ludnościowy pozwolił im szybko przegonić rywala zza cieśniny koreańskiej. Japonia to ostatnia znaczniejsza monarchia absolutna, choć jak już wspomniano, de facto rządzą siogunowie - obecnie jest takowym Uesugi Takanori. Armia Japonii nie należy może do największych, ale jej flota to ścisła światowa czołówka. Stolicą Japonii jest Kioto.

*******
QŃCIK AUTORA

Nie, to pomysł Tjorda Skoro to historia alternatywna, to trochę zabawiłem się korzeniami kilku postaci. Spodziewajcie się niezłego grona urodzonych w Prusach w armii Rzeczpospolitej i podobnych Goebbelsów (w obydwie strony - np.rodzina Eisenhowera nigdy nie wyjechała z Holandii, itp. )

Najwyżej w roli dziennikarza

 

@Nazwa stolicy RPA: no wiecie, większość miast, jeśli nie miałem z V2, to wymyslałem w biegu chcąc je jakoś śmiesznie przekręcić I trzeba pamiętać, że Hiszpanie opanowali te tereny dopiero koło 1860 roku, więc stare konwencje niekoniecznie musiałby być tu wykorzystane.

OT o konkursie wydzielony tutaj: http://wayofwar.org/showthread.php/42472-AARy-dyskusja [N]

---------- Post added 21-08-2012 at 14:42 ---------- Previous post was 20-08-2012 at 18:55 ----------

Europa jest jak cnotliwa, acz niezbyt rozgarnięta panna. Wpierw uprowadził ją Zeus, potem Rzym, Karol, wreszcie Francja. Ktoś by przypuścił, iż starciła ona już dawno cnotę, lecz o jej wdzięki wciąż konkurują dziesiątki adoratorów.
~Romulus Jakub "Przybyłem, zobaczyłem i ile sił w nogach spieprzyłem" [1937]

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

EUROPA

​

Europa to... cóż, Europa. Zakładam, iż czytelnicy nie są totalnymi nogami z geografii i poradzą sobie bez legendy Na starym kontynencie znajdziemy kilka wielkich mocarstw, które decydują o losach świata. Jednak nawet mniejsze panstwa muszą być brane pod uwagę, często dysponując unikalnymi atutami.

​

Królestwo Portugalii należy do najsłabszych państw kontynentu. Mimo udziału w Wielkiej Wojnie (po stronie sojuszu centralnego) armia i flota potomków Vasco da Gamy znajdują się w opłakanym stanie, zaś ekonomia portugalska jest wyraźnie opóźniona w stosunku do reszty europy. Portugalia rządzi od 700 lat nieprzerwanie dynastia Aviz - obecnym królem jest Edward II. W 1931 roku zawieszona została konstytucja, zaś rzeczywistą władze sprawuje junta z generałem Caramoną na czele.
Królestwo Irlandii powstało w wyniku unii dwóch dawnych irlandzkich królestw na początku XIX wieku, czego wynikiem jest unikalny w skali świata system wymiennych monarchów (w ramach dwóch dynastii) - obecnie panuje nad krajem król Keyneth II z rodu O"Neill. Irlandia zanotowała w latach 20-tych wspaniały boom gospodarczy i mimo małych rozmiarów samej gospodarki, jej potencjał intelektualny nalezy do ścisłej światowej elity. Podobnie, armia i flota irlandzka nie nalezą do słabeuszy, choć Irlandczycy unikają udziały w światowych konfliktach.
Królestwo Belgii zostało ustanowione podczas obrad kongresu hanowerskiego w 1821 roku, gdy do hrabstwa Hainaut przyłączono francuską Flandrię. Po latach konfliktów miedzy walonami i flamandami sytuacja w kraju wreszcie się ustabilizowała i mógł on nawet wsiąść udział w wyścigu o afrykę, zajmują Kongo i Nuakszott. To na terenie Belgii doszło do zabójstwa księcia Napoleona Ludwika, co pociągnęło za sobą wybuch wielkiej wojny, która kosztowała Belgię część kolonii i Pikardii. Teraz jednak głównym zmartwieniem rządu w Brukseli jest rosnące zagrożenie ze strony komunistów na zachodzie - Belgia nie należy bowiem do potęg militarnych. Obecnie królem Belgii jest Ludwik II z dynastii Wittelsbachów.
Królestwo Niderlandów otrzymało obecny kształt podczas wojen rewolucyjnych, gdzie w miejsce republiki utworzono "królestwo pocieszenia" dla Burbonów (Obecnie - Henryk II). Podczas wiosny ludów kraj otrzymał liberalną konstytucję, która funkcjonuje do dziś. Niderlandy to silna i innowacyjna ekonomia, dobra armia i bardzo mocna flota, szczególnie jak na państwo tej wielkości.

​

Królestwo Danii odzyskało niepodległość od Szwecji w XVII wieku i od tego czasu jego los jest blisko związany z Rzeczpospolitą - krajami tymi rządzi obecnie jedna dynastia - Gyllenstierna, a obecnym monarchą jest Waldemar VI. Siła ekonomiczna Danii do niedawna opierała się na kontrolowaniu cieśnin, jednak pod koniec XIX wieku nastapiła szybka industrializacja. Dania posiada małe, acz dobrze wyszkolone i wyposażone siły zbrojne, a jej plany obronne polegaja na pomocy ze strony Rzeczpospolitej.
Królestwo Norwegii wyzwoliło się spod władzy Szwedów w połowie XVIII wieku. To najsłabsze z państw Skandynawskich, ze słaba ekonomią i mała armią/flotą. Krajem od lat rządzi lewica, zaś król Magnus IV z dynastii Holsztyńsko-Lauenberskiej jest tylko formalną głowa państwa.
Królestwo Szwecji niegdyś przewodniczyło unii państw skandynawskich, jednak w wyniku licznych wojen imperium dynastii Oldenburgów się rozpadło. Mimo to, Szwecja pozostaje najsilniejszym państwem północy, z armia wysokiej jakości is sprawną flotą. To tez wzorcowa monarchia parlamentarna, z królem Janem III na czele.
Królestwo Finlandii uzyskało niepodległość od Szwecji na sposób pokojowy, w 1919 roku. Krajem rządzi brat Szwedzkiego monarchy, Albrecht I, zaś największym zmartwieniem rządu w Helsinkach jest agresywny sąsiad - Rosja, która w 1934 roku wymogła na finach cesję Półwyspu Kolskiego.

​

Republika Czeska przybrała obecny ustrój w 1921 roku, po śmierci ostatniego monarchy z dynastii Lotaryńskiej. To silny ekonomicznie, acz niefortunnie położony kraj, który od wieków jest areną zmagań między Germanią i Polonią. Od kilku dziesięcioleci rząd w Pradze pozostaje w bliskim związku z Warszawą, która przynajmniej nie nastaje na czeską niepodległość.
Królestwo Węgier do niedawno było najsilniejszym państwem na południe od Rzeplitej, ale od okresu Wielkiej Wojny znajduje się w stanie stagnacji. Krajem rządzi obecnie król Ludwik VII z dynastii Andegaweńsko-Lotaryńskiej, oraz koalicja konserwatystów i narodowców. Mimo problemów ekonomicznych armia Węgier wciąż pozostaje liczącą się siła w regionie.
Republika Dacka powstała pod koniec XIX wieku z połączenia Mołdawii i Wołoszczyzny. To dość niestabilne państwo, którego celem od wielu lat jest odzyskanie Dobrudży zagarniętej przez Bułgarów w połowie XIX wieku. Krajem od 7 lat rządzi partia rewolucyjno-robotnicza z Oktawianem Gogą na czele.
Zjednoczone Królestwo Jugosławii to bardzo młode państwo, powstałe w wyniku unii Serbii, Bośni, Chorwacji i Bułgarii; krajem rządzi król Mikołaj I z rodu Kostromaniciów. Zjednoczona Jugnsławia jest dość silnym państwem, jednak niestabilność wewnętrzna spowodowana konfliktami na tle narodowym oraz aktywnością komunistów nie wróży u spokojnego żywota tej unii.

​

Związek Albański to najsłabsze, nie licząc mikronacji, państwo kontynentu. od 1910 roku rządzi nim nacjonalistyczna dyktatura wspierana przez Stambuł. Albania jako jedyne zaproszone państwo odmówiło wejścia w skład Jugosławii i od tego czasu stosunki miedzy tymi państwami pozostają wrogie.
Konfederacja Szwajcarska uzyskała na Kongresie Hanowerskim potwierdzenie swej niezależności, którą utwierdziła umowa dwustronna między ówczesnymi królestwami Francji i Austrii z 1861 roku. Ze względu na ten unikalny atrybut Szwajcaria stanowi centrum światowej bankowości, acz jej możliwości własne są ograniczone.
Królestwo Grecji to raczej słabe państwo, które niepodległość od Turków wywalczyło w latach 30-tych ubiegłego stulecia. Krajem po dziś dzień włada narzucona niegdyś przez mocarstwa, acz niepopularna w społeczeństwie dynastia Habsburska. Choć Grekom udało się w XIX wieku uzyskać Cypr od Turków, słabość militarna uniemożliwiła jej zdobycie Maceodonii w okresie upadku Imperium Tureckiego.
Pozostałością po tymże Imperium jest Państwo Tureckie, rządzone przez nacjonalistyczny reżim Mustafy Kemala. To najbardziej zmilitaryzowane państwo Europy, jednak jego ekonomia pozostawia wiele do życzenia. Turkowie wciąż posiadają silne wpływy na Bałkanach i Kaukazie, a ich wielowiekowa rywalizacja z Persami pozostaje daleka do rozstrzygnięcia.

​

Republika Krymska to kadłubowe państwo powstałe w 1855 roku po porażce Rosji w wojnie z Rzeczpospolitą. Rządzone przez Tatarską elitę, stanowi pole walki między muzułmanami, litwinami i rosjanami o wpływy. Malejący udział Tatarów w społeczeństwie zwiastuje rychły kres istnienia Krymu, który pierwotnie miał istnieć tylko tymczasowo.
Królestwo Gruzji z zadziwiającą odpornością przetrwało okresy naporu Turków i Rosjan, nie bez wydatnej pomocy Rzeczpospolitej. Upór jednak to jedyny zasób, jakiego na Kaukazie nie brakuje, wobec słabej ekonomii i armii; krajem od niemal dwóch tysiącleci włada dynastia Bagratydów. Gruzja i tak może uchodzić za potęgę w porównaniu do sąsiedniego Imamatu Dagestańskiego, który swoje istnienie zawdzięczał wyłącznie protekcji ze Stambułu, a teraz drży podnosząc wzrok na północ.

​

Monarchia w Hiszpanii została obalona na fali rewolucji w 1926 roku. Republika Hiszpańska od tego czasu pozostaje jednak areną zmagań frakcji anarchistycznej i komunistycznej obozu socjalistycznego. Obecnie władze sprawują anarchiści Azany Diaza, jednak wsparcia z Paryża nakazuje nie skreslać ich oponentów. Gospodarka Hiszpańska nie należy do największych, podobnie jak flota, zdewastowana w okresie wielkiej wojny, jednak potencjał ludnościowy Hiszpanii czyni z nią liczącego się gracza w Europie. Z dawniej dumnego imperium kolonialnego Hiszpanii pozostały dziś tylko wysepki karaibskie, Gujana i Malezja.

​

Republika Francuska była pierwszym państwem socjalistycznym w Europie, powstawszy po usunięciu Bernadote'ów z francuskiego tronu w 1923 roku. To dziś obok Rzeczpospolitej największe mocarstwo świata, dysponujące potężnymi flota i armią, mocną gospodarką i licznymi posiadłościami zamorskimi. Od 1932 roku władze sprawuje umiarkowane skrzydło partii socjalistycznej z Leonem Blumem na czele, jednak system francuski wyraźnie zmierza w kierunku totalitaryzmu.

​

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii w połowie XIX wieku było największym mocarstwem świata, jednak od tego czasu jego pozycja podupadła. Wciąż może się ono pochwalić znakomita, liczną flotą oraz rozległymi posiadłościami kolonialnymi (z Indiami na czele), jednak armia brytyjska okazała się być w okresie Wielkiej Wojny bardzo zacofana, zaś gospodarka w XX wieku przestała się szybko rozwijać. W latach 1919-21 Wielka Brytania była członkiem sojuszu centralnego, jednak zagrożenie ze strony komunistów i Rosji pcha ją raczej w ramiona Rzeczpospolitej. Krajem od połowy XVIII wieku włada dynastia Northumbryjska, zaś obecnym premierem rządu JKM jest Herbert Samuel z partii liberalnej.

​

Cesarstwo Niemieckie narodziło się w 1901 roku po długim procesie zjednoczeniowym. Unifikacja pod przywództwem Królestwa Hanoweru nadepnęła na odcisk wielu mocarstw, co było jednym z głównych powodów Wielkiej Wojny. Mimo porażki Niemiec w tym konflikcie udało im się przetrwać, choć straciły one dużą cześć swoich kolonii. Dziś Niemcy, dalej posiadające świetna armię oraz liczącą się flotę wyraźnie dążą do rewanżu na sąsiadach i odzyskania Śląska, Lotaryngii, Tyrolu i kolonii. Ustrój Niemiec to monarchia konstytucyjna z silna pozycja monarchy z dynastii Welfów; obecnie kanclerzem jest Heinrich Bruning z partii Zentrum.

​

Królestwu Włoch udało się zjednoczyć dużo wcześniej niż Niemcom, bowiem w latach 80-tych XIX wieku. We Włoszech brakowało jednak silnego przywództwa, jakie Hanower miał w Niemczech, a władza mediolańskich Sforzów była wielokrotnie atakowana przez wrogów wewnętrznych. Klęska w okresie Wielkiej Wojny kosztowała Włochy utratę Raguzy i części Istrii, a sam reżim króla Alfonsa II z trudem obronił się przed rewolucją.Dziś Włochy raczej słabe jak na swój potencjał państwo, jednak wciąż zdolne do przeważenia szai w ewentualnym konflikcie.

​

Imperium Rosyjskie to w chwili obecnej największe zagrożenie dla Rzeczpospolitej. Sama Rosja od wieków kontestuje mocarstwowa pozycję Rzeczpospolitej, jednak ostatnią wojnę z państwem Polsko-Litewskim wygrała w XVIII wieku. Szybka eliminacja z wielkiej wojny podkopała pozycje cara, który został usunięty w wyniku puczu w 1927 przez nacjonalistyczne bojówki Piotra Wrangla. Ten, ogłosiwszy się "wodzem", zainicjował proces budowy systemu totalitarnego, jednocześnie rozbudowując armie i flotę. W 1934 Rosja pokazała kły, za pomocą gróźb i przemocy zabierając Finlandii Wyborg, jednak nie wydaje się, by rząd w Warszawie pozwolił na coś podobnego drugi raz.

 

z Bożej łaski król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, śląski, mazowiecki, żmudzki, inflancki, siewierski i czernihowski, władca polskich i litewskich ziem zamorskich, protektor wiary chrystusowej
~Pełna tytulatura króla Fryderyka III w 1936 roku

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

IGRZYSKA, GDY ZABRAKNIE CHLEBA

WIELKI KRYZYS

Od drugiej połowy lat 20-tych XX wieku Europa (a za nią cały świat) przezywała okres szybkiego wzrostu gospodarczego. Wielu ekonomistów przypisywało go rozwojowi nowych systemów gospodarczych w państwach takich jak Francja czy Rosja, wieszcząc rychły upadek kapitalizmu; w gruncie rzeczy jednak najszybciej rozwijającymi się państwami okresu były Kanada, Irlandia i Rzeczpospolita – a więc państwa najbardziej wolnorynkowe. Jak każdy okres hossy, także i ten miał jednak dobiec końca. Od początku roku 1936 giełda w Warszawie pikowała w dół, by w dniu 13 marca ostatecznie się załamać. W ciągu zaledwie kilku tygodni produkcja przemysłowa w kraju zmalała o 24%, bezrobocie osiągnęło rekordową stopę 14%, zaś przeciętna płaca robotnika fabrycznego zmalała o jedną czwartą. Było to pierwsze tak wielkie załamanie gospodarcze od niemal 200 lat, toteż miało mieć ono potężne skutki gospodarcze i społeczne.
Sytuacja jednak nie sprzyjała reformom – rządzący gabinet Wajsów nie miał możliwości przeprowadzenia reform na duża skalą, mając w perspektywie jesienne wybory do sejmu. By zaspokoić elektorat socjalistyczny, rzucono mu ochłap w postaci legalizacji związków zawodowych, jednak wciąż odmawiano im prawa do strajku. Kanclerz Miklaszewski zdecydował się także na znaczące ciecia w planowanym programie rozbudowy floty (1 stycznia 1936 roku upłynął termin ważności Traktatu Gdańskiego limitującego wyścig zbrojeń), co oznaczało m.in. przerobienie na żyletki czterech znajdujących się już w budowie pancerników klasy "Bolesław Śmiały"

​

Rzeczpospolita była zarówno największym importerem, jak i eksporterem świata, toteż kryzys gospodarczy szybko rozprzestrzenił się na inne państwa globu. Sojusznicy Rzeczpospolitej jak i inne rządy (Kanada, Saubure, Wielka Brytania) o tradycyjnie wolnorynkowym podejściu do gospodarki powstrzymały się od interwencji, wierząc w działanie "niewidzialnej ręki" wolnego rynku. Podobnie postąpiło Królestwo Włoch, jednak w tym przypadku spowodowane to było raczej skalą kryzysu i deficytem w skarbie państwa, który uniemożliwił skuteczną interwencję. W Niemczech, Japonii i Wolnych Stanach rządy podjęły jednak zdecydowane działania interwencyjne, nacjonalizując kluczowe korporacje i rozbudowywać programy robót publicznych, co miało na celu załagodzić skutki uderzenia. Najmniej dotknięte zapaścią zostały oczywiscie państwa socjalistyczne – dla Rosji i Francji wielki kryzys był wręcz doskonałym dowodem na klęskę liberalizmu i słuszność ich własnych ideologii.

​

Pierwsze oznaki wychodzenia z dołka zaczęły pojawiać się dopiero w początkach następnego roku. W lutym '1937 po raz pierwszy od 12 miesięcy zanotowano wzrost produkcji przemysłowej, zaś w miesiąc później bezrobocie wróciło pod magiczną kreskę 10%. Nowy rząd w Warszawie rozpoczął program naprawy polskiej ekonomii, likwidując szereg niewydolnych programów w socjalnych wprowadzonych przez Wajsów, upraszczając system podatkowy i stymulując produkcję/podaż. To pozwoliło nabrać gospodarce polsko-litewskiej wstępnego rozpędu, jednak droga do odzyskania stabilności finansowej była wciąż daleka, zaś widmo wojny zbliżało się z każdą chwilą.

​

IGRZYSKA OLIMPIJSKIE '36

Organizacja Olimpiady w roku 1936 przypadła Korei – pierwszemu organizatorowi tego widowiska sportowego spoza Starego Kontynentu i Ameryki Płn. Szybko jednak okazało się, iż te Igrzyska stanął pod znakiem kontrowersji związanych raczej z polityką niźli sportem, co było odzwierciedleniem napięć panujących na świecie. Już w 1935 roku Północne Chiny wręcz zagroziły Korei wojną, gdyby zgodziła się ona przyjąć na swoim gruncie olimpijczyków z Chin Republikańskich; ostatecznie skończyło się na bojkocie. W Seulu nie stawił się też szereg znakomitych sportowców z Francji i Hiszpanii, którzy w liście do MKOL skrytykowali Igrzyska jako "burżuazyjne widowisko dla klas panujących" – Francja i Hiszpania oficjalnie jednak nie zbojkotowały imprezy, przysyłając kadłubowe reprezentacje, które w sumie miały zdobyć zaledwie 4 medale.
Spiec nie brakło także już podczas samego trwania zawodów. Biegacze z Rosji, którzy ośmielili się przegrać ze słynnym Konfederackim sprinterem Jessie Owensem otrzymali zakaz powrotu do domu za karę za "odarcie Rosji z honoru" . Podczas finałowego meczu turnieju siatkarskiego między Brazylią a La Platą doszło do bitwy między kibicami na trybunach,, która zakończyła się kilkunastoma ofiarami śmiertelnymi. Federacja Kandyjska rozważała oficjalne wycofanie się z igrzysk po tym, jak koszykarze z Konfederacji celowo oddali mecz by uniemożliwić swym sąsiadom wyjście z grupy. Zwycięstwo Koreańczyków nad reprezentantami Japonii w konkursie łuczniczym sprowokowało poważny kryzys dyplomatyczny między tymi państwami, rozwiązany dopiero wtedy, gdy sami Japończycy odegrali się na rywalach podczas zawodów pływackich. Wreszcie, w meczu piłkarskim z silnym podtekstem politycznym reprezentacja Rzeczpospoltej rozgromiła Rosjan 9-0, co wywołało furię wodza i uwięzienie piłkarzy w obozach po ich powrocie; Polacy, mistrzowie świata z 1934 roku mieli pewnie zwyciężyć w tym turnieju, zaś w rok później w towarzyskim meczu na Wembley powalili na ziemię zszokowanych synów Albionu 6-3, co zadecydowało o przyszłym udziale anglików w mistrzostwach świata Włochy'38. Ostatecznie top 3 tabeli medalowej zajęły: Polska, Korea i Japonia; Litwini zajęli dalekie 7 miejsce., zaś Indie Polskie – z jednym srebrem miejsce 18.

​

7 DNI ŚWIAT

W przeciwieństwie do poprzedniego, rok 1936 nie obfitował w wydarzenia natury politycznej, jeśli nie liczyć efektów, jakie na tej płaszczyźnie poczynił Wielki Kryzys. W wielu państwach doszło do polaryzacji nastrojów, wzrostu siły organizacji radykalnych. Lewicy udało się zdobyć władze w legalnych wyborach w Konfederacji, gdzie już wcześniej socjaliści byli faworytami w wyścigu o miejsca w kongresie. Partia socjalistyczna zwyciężyła także w wyborach w Królestwie Niderlandów, szermując hasłami dobrobytu gospodarczego oraz izolacjonizmu. Z ważniejszych państw, w których w 1936 roku przeprowadzano wybory tylko na Węgrzech zwyciężyli konserwatyści – Madziarzy szli jednak do urn jeszcze w marcu.
Niepokojące dla Rzeczpospolitej wieści dochodziły za to z Chin, gdzie doszło do aktywizacji bojówek komunistycznych w rejonie stołecznym; słaby rząd w Nankinie nie był w stanie oprzeć się nagłemu atakowi czerwonych partyzantów, którzy w październiku na moment opanowali część stolicy. Choć wojsku udało się uspokoić sytuację i wyprzeć bojowników z miast, popularność komunistów na wybrzeżu wzrasta, co grozi zerwaniem kruchego pokoju w Państwie Środka.

​

RZeCZPOSPOLITEJ OPISANIE -HISTORIA, USTRÓJ I GOSPODARKA

HISTORIA

Rzeczpospolita Polsko-Litewska jest efektem unii zwartej w Wielawie grudniem 1571 roku. Po wielu latach wyniszczającej wojny religijnej władcom z dynastii Jagiellonów udało się połączyć pod jednym berłem dwa rządzone przez ród domeny. W Koronie dominację zdobyła sobie w XVI wieku religia protestancka, gdy na Litwie po dziś dzień utrzymuje się chwiejna równowaga między katolikami, prawosławnymi i kalwinami; przewaga tych pierwszych została zniwelowana w wyniku gwałtownego rozwoju ziem ukraińskich. Ustrój Rzeczpospolitej, początkowo dążący w kierunku absolutyzmu królewskiego, został zdefiniowany na sejmach lat 60-tych wieku XVIII; sejm nadzwyczajny roku 1667 wydał pierwsze akty służące za podwaliny konstytucji. W tymże samym XVII wieku Rzeczpospolita wdała siew długotrwały konflikt o charakterze religijnym w Rzeszy, występując jako protektor protestantów. Pokój Drezdeński z roku 1655 wprowadzał równowagę religijną w Niemczech, zaś Rzeczpospolita wyrosła na jedno z pierwszoplanowych mocarstw europejskich.
Wiek XVIII stał pod znakiem długotrwałych zmagań na wschodzie, gdzie państwo Polsko-Litewskie toczyło ze zmiennym szczęściem boje z Imperium Osmańskim i Rosją, które zakończyły się osłabieniem Turcji i wzrostem potęgi Rosyjskiej, która w późniejszym okresie zajęła Krym i Kazań. Jednocześnie postępowała ewolucja ustroju Rzeczpospolitej w kierunku konstytucjonalizmu; kosztem prerogatyw królewskich i uprawnień sejmu władze zdobyła sobie egzekutywa, z kanclerzem wielkim na czele. W tym okresie nastąpiło również zacieśnienie unii.
Pod koniec XVIII wieku Rzeczpospolita rozpoczęła gwałtowną ekspansję kolonialną, zakładając kolonie w Afryce i Azji; do życia powołano również flotę z prawdziwego zdarzenia. Jednocześnie swą siłę potwierdziła armia Rzeczpospolitej, gdy państwo znalazło się w oku cyklonu wojen rewolucyjnych, skutecznie odpierając inwazję Turecko-Rosyjsko-Niemiecką i uczestnicząc w decydującej bitwie pod Compiegne.
Wiek XIX to okres rewolucji przemysłowej i społecznej w Rzeczpospolitej. W 1847-48 roku Litwini usiłowali przy Rosyjskiej pomocy wywalczyć niepodległość, jednak wojsku koronnemu i lojalistom udało się zdławić powstanie. Rzeczpospolita odegrała kluczowa rolę w wyścigu o kolonie, zagarniając ogromne połacie Afryki i wyspy Oceanii, jednocześnie rozbudowując siec bez oraz liczebność floty bojowej. W latach 60-tych państwo polsko-litewskie stało się największa potęgą gospodarczą na świecie, tracąc później tylko na chwile to miano na rzecz Brytyjczyków. Kolejne wojny z Rosją doprowadziły do umocnienia pozycji Rzeplitej jako dominującej potęgi w regionie, zaś interwencja (wraz z Holendrami i Rosjanami) w Chinach pozwoliła jej zdobyć silne wpływy w tym regionie i zająć ważne strategicznie miasto Szanghaj. W połowie XIX wieku liberalne rządy przeprowadzają gruntowną przebudowę ustroju, który zyskuje charakter bardziej demokratyczny. Budzi się do życia także ruch socjalistyczny, którego przedstawiciele stoją na czele rządu w latach 70-tych.
Na początku XX wieku dochodzi do zjednoczenia Niemiec, czego daleka konsekwencją jest wybuch Wielkiej Wojny, podczas której Rzeczpospolita z sojusznikami musiała stawić czoła Rosji, Niemcom, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Włochom; ostatecznie wychodzi ona z tych bojów zwycięsko, zaś dwa traktaty: Wersalski i Gdański przypieczętowały na jakiś czas istnienie porządku sprzyjającemu interesom Rzeplitej; znajduje się on jednak w stanie zagrożenia ze wzgledu na radykalizmy i rewolucje lat 20-tych i 30-tych.

​

USTRÓJ

Rzeczpospolita Polsko-Litewska to monarchia konstytucyjna. Konstytucję państwa stanowią cztery akty, wydawane na przestrzeni w wieków: "konstytucyja sukcesyjna" (dotycząca monarchii) i "konstytucyja o Rzeczpospolitej" (definiująca podstawy ustrojowe) z 1667 roku, "ustawa o szlachectwie i wolnościach ludu" (definiująca nie tylko prawa i wolności obywatela, ale także np. sposób nabywania obywatelstwa Rzeczpospolitej) z 1806 roku, "wreszcie ustawa o sprawiedlowości" z 1827 (definiująca wysoce niezależną władzę sądowniczą); wszystkie te dokumenty był wielokrotnie nowelizowane na przestrzeni ostatnich 100 lat.
Na czele Rzeczpospolitej stoi król, którym obecnie jest Fryderyk III z dynastii Gyllenstietna (zwanej tez domem Jutlandzkim) Choć tradycyjnie monarcha powstrzymuje się od udziału w rządzeniu, formalnie posiada bardzo szerokie uprawnienia. Król Polski i Wielki Książę Litewski ma prawo min. powoływać kanclerza wielkiego (niezależnie od wyniku wyborów powszechnych) i innych wielkich urzędników, rozwiązywać w każdej chwili parlament czy nadawać tytuły szlacheckie. W przypadku wojny król może też wydawać dekrety z mocą ustaw sejmowych, acz te muszą być potwierdzone przez parlament na najbliższej sesji.. Monarcha jest tez zwierzchnikiem sił zbrojnych, teoretycznie bez prawa ingerencji ze strony innych organów (de facto wiele jego kompetencji przejęło ministerstwo wojny).
Najważniejszym organem, rządzącym na co-dzień rzeczpospolitą jest rząd jego królewskiej mości, na którego czele stoi Kanclerz Wielki, powoływany przez monarchę. Pozostali ministrowie JKM, zdefiniowani przez konstytucję to: sekretarz stanu (sprawy zagraniczne), podskarbi (skarb), generalny intendent (kwestie podatkowe i handlowe), marszałek (sprawy wewnętrzne i policyjne), podkanclerzy duchowy (sprawy religii i edukacji), wreszcie podkanclerzy pocztowy, zwany też wielkim poczmistrzem (sprawy komunikacyjne i infrastruktura drogowa). Oprócz tego od końca XIX wieku rozwinęła się praktyka powoływania ministrów do spraw specjalnych: w 1936 są to ministerstwa: wojny, sprawiedliwości i kolonii. Niezależnie od rządu funkcjonuje ostatni z wielkich urzędów – hetmański, zależny wyłącznie od monarchy i nie powiązany w żaden sposób z gabinetem.
Parlament Rzeczpospolitej w XVIII przybrał charakter dwuizbowy. 100-osobowa izba wyższa, zwana senatem, to ostatni relikt Rzeczpospolitej szlacheckiej – tylko herbowi mają prawo w nim zasiadać. Kadencja senatu jest obecnie związana z sejmem, a jego kompetencje ograniczone do funkcji ustrojotwórczych oraz związanych z monarchią.
Sejm Rzeczpospolitej składa się z 432 posłów, wybieranych na poziomie województwa; oraz od 1902 roku 13 posłów z kolonii. Prawo do głosu posiadają wszyscy poddani króla polskiego dysponujący obywatelstwem Rzeczpospolitej (tzn. Naturalizowani lub o polskim pochodzeniu, co wyklucza większość mieszkańców kolonii).Sejm ma prawo min. wetować projekt budżetu przedstawiony przez podskarbiego, ma wyłączność na wypowiadanie wojny, wydaje najwyższe ranga akty prawne. De facto 80% uchwalanych ustaw to jednak projekty rządowe. Kadencja sejmu trwa z reguły 4 lata. Posłowie wybierani są w jednomandatowych okręgach wyborczych – wyjątkiem są Indie Polskie, gdzie o cztery mandaty konkurują kandydaci z jednej listy i Nowe Pomorze (dwa mandaty) W Rzeczpospolitej nie ma formalnie żadnych organizacji o charakterze partyjnym, funkcję tą pełnią nieformalne ugrupowania.

Król Fryderyk III w 1936 roku skończył 21 lat. Władcą został jeszcze jako nastolatek, obejmując tron po swoim dziadku. Inteligentny i przenikliwy, pozbawiony był jednakoż cnót towarzyskich, co uniemożliwiało mu realizację własnej wizji polityki. Pasją króla Fryderyka III była historia i ten kierunek studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim wybrał. W 1935 roku poślubił siostrzenicę królowej Chile, Karolinę Eulalię do Nevers.​

PARTIE

Do połowy XIX wieku w Rzeczpospolitej funkcjonował system dwupartyjny, jednak narodziny nowych ideologii doprowadziły do jego częściowego demontażu. W początkach XX wieku jednak ponownie dominację zdobyły sobie dwie partie:
WAJSOWIE sięgają korzeniami 1667 roku; początkowo stanowili reprezentację mieszczaństwa i "nowej szlachty", dziś są raczej przedstawicielami biznesu i środowisk liberalnych. Niegdyś czempioni liberalizmu ekonomicznego i przemian ustrojowych, w początkach XX wieku przejęli część postulatów socjalistów Wajsowie są obecnie, mimo malejącego poparcia, wciąż rządząca partią, ich przywódcą jest Bolesław Miklaszewski.
LATRONI to szyld, pod którym funkcjonowało ugrupowanie zrzeszające konserwatywnych ziemian; pod koniec XIX wieku jednak ta warstwa straciła na znaczeniu, zaś jej resztki wraz z nazwa przejęło umiarkowane skrzydło ruchu narodowego. Latroni dziś to konserwatywni społecznie obrońcy wolnego rynku i imperialnej pozycji Polski i Litwy. Ich przywódcą jest Stanisław Jasiukiewicz.
Dwie mniejsze, acz wpływowe ugrupowania to:
WIELKOPOLACY, nazwani tak od miana ich natywnej organizacji – Ligi Wielkiej Polski – to radykalne skrzydło ruchu narodowego, które odeszło od linii jego guru, Romana Dmowskiego. Główne postulaty LWP to odejście od liberalnej polityki gospodarczej, rozbudowa armii oraz aktywna polityka zagraniczna. Opinii publicznej to ugrupowanie kojarzy się głównie z organizowanymi przezeń kółkami strzeleckimi oraz jadłodajniami dla biedoty. Przywódcą Wielkopolaków jest Zygmunt Berezowski.
SOCJALIŚCI to umiarkowany odłam ruchu, którego założycielem w Polsce był Władysław Engel, bliski przyjaciel Marska. Mimo znakomitego startu (rządy w latach 70-tych) ich gwiazda szybko straciła na blasku, gdy czerwoni zaczęli trwonić swą energię w walce o prawa wyboczę dla kobiet, legalizację związków zawodowych i nielegalne strajki. Partię z niebytu wydobył Józef Piłsudski, jednak jego śmierć w 1932 roku źle wróży socjalistom. Następcą Piłsudskiego został Zygmunt Żuławski.

Rok 1934, wojewoda Ignacy Mościcki podczas uroczystości celebrujących 500-lecie powstania Województwa Ruskiego. W drugiej połowie XIX wieku reformy uczyniły wcześnie słabe władze wojewódzkie silnymi organizmami, zdolnymi do wyręczania władz centralnych na wielu płaszczyznach. Województwa posiadają także szeroką autonomię w sprawach politycznych, czego efektem są znaczne różnice między nimi; np. w województwie Pruskim największa rolę odgrywa wojewoda, w województwie Wendeńskim - sejmik województwa, zaś w Wielkopolsce kompetencje władz wojewódzkich często są de facto realizowane przez powiaty.
​

GOSPODARKA

Rzeczpospolita w 1936 to państwo dysponujące największą i jedną z najbardziej nowoczesnych gospodarek świata, numer 1 w rankingach takich jak PKB, PKB/c (bez kolonii) i produkcja przemysłowa. Na mapie można wyróżnić trzy największe ośrodki przemysłowe:
-ŚLĄSK (Racibórz, Rybnik, Wrocław plus Kraków) to region, w który wytwarza się najwięcej PKB na mieszkańca. Dominuje przemysł średni, głównie precyzyjny i mechaniczny; w Beskidach znajdziemy tez rozwinięty przemysł zbrojeniowy, zaś na Dolnym Śląsku – tekstylny.
-ZADNIEPRZE (Połtawa, Krzemieńczuk) to okręg, gdzie dominuje przemysł ciężki, a także wydobycie węgla i innych pierwiastków.
-MAZOWSZE (Warszawa i Płock) rozwinęło się oczywiscie dzięki bliskości stolicy; znajdziemy tu głównie przemysł lekki i towarów luksusowych, a także liczne huty i zakłady przetwórstwa..
Oprócz tego warte wzmianki mogą byc też okręg Krosna (rozwinięty przemysł chemiczny) oraz porty pruskie i inflanckie (przemysł stoczniowy).
Rzeczpospolita stanowi centrum światowego handlu, zaś giełda w Warszawie rywalizuje z londyńską o miano największej na świecie. Rzeczpospolita od lat hołduje zasadom klasycznego liberalizmu, opartego na ideach szkoły Krakowsko-Lwowskiej; podatki należą do najniższych w Europie, zaś dopiero w 1927 roku wprowadzono obowiązek rejestracji działalności gospodarczej. Poza sektorem zdrowotnym wciąż brak rozbudowanej pomocy społecznej, mimo niedawnych kroków poczynionych w tym kierunku przez rząd Wajsów.

​

DEMOGRAFIA

Łączna liczba mieszkańców Rzeczpospolitej w 1936roku wynosi 89 mln (bez kolonii) Polacy stanowią okolu 49% mieszkańców Rzeczpospolitej; 16% to Ukraińcy, 13% - Litwini, zaś 6% - Białorusini – wśród pozostałych narodowości znajdziemy Kurlandczyków, Estończyków, Niemców (Śląsk), Tatarów (Ukraina) i Żydów. 74% mieszkańców kraju to protestanci, 14% - katolicy, zaś 7% - Prawosławni.. Największe miasta kraju to:
-Warszawa (4 mln mieszkańców)
-Racibórz (2,8 mln)
-Kijów, Kraków, Rybnik (ok. 2 mln)
-Wilno, Gdanisk (1,8 mln)
-Lwów, Ryga, Wrocław, Połtawa (1,5 mln)
Analfabetyzm w Rzeczpospolitej to zjawisko marginalne, zaś największym osiągnięciem władz kolonialnych Rzeplitej było jej wyplenienie także w koloniach (np. w Indiach Polskich tylko 2% ludności to analfabeci). Rzeczpospolita szczyci się największa liczbą składanych patentów na świecie, a także najwyższym po Kanadzie odsetkiem populacji po studiach wyższych.

Cechą charakterystyczną dla każdego z regionów Rzeczpospolitej jest udział w specyficznych organizacjach i stowarzyszeniach. W Koronie i na Ukrainie dominują organizacje o charakterze biznesowym i ekonomicznym, gdy na Litwie popularnością cieszą się kółka strzeleckie i podobne organizacje paramilitarne - tradycja sięgająca czasów sprzed powstania 1847 roku; w ostatnich latach popularność zaczęły sobie też zdobywać kluby sportowe. Niemniej, Rzeczpospolitą cechuje wysoki stopień aktywności społecznej, przekładający się na wymierne sukcesy na wielu płaszczyznach. ​

 

z Bożej łaski król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, śląski, mazowiecki, żmudzki, inflancki, siewierski i czernihowski, władca polskich i litewskich ziem zamorskich, protektor wiary chrystusowej
~Pełna tytulatura króla Fryderyka III w 1936 roku

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

CZARNE (I CZERWONE) CHMURY

WYBORY PARLAMENTARNE 1936

Wielki kryzys poważnie nadszarpnął i tak słabą pozycję Wajsów, których rządy z dnia na dzień stawały się coraz bardziej niepopularne. Kilka populistycznych zagrań, nie wystarczyło do odzyskania zaufania ludności kraju, toteż komentatorzy polityczni przewidywali, iż walka o zwycięstwo stoczy się między dwoma odłamami ruchu narodowego. Latroni w tej kampanii wyborczej postawili na krytykę socjalnych projektów Wajsów, obwiniając je za spowodowanie zapaści, a także postulowali stymulację gospodarki za pomocą instrumentów prawnych i podatkowych raczej, niźli czysto pieniężnych. Z przeciwnej strony Wielkopolacy głosili hasła odejścia od gospodarki rynkowej i przyjęcia modelu Rosyjskiego, z silną rolą państwa; w programie Wielkopolaków znalazła się też propozycja przejęcia aktywów państw "wrogich Rzeczpospolitej", co zaniepokoiło rządy w Paryżu czy Moskwie.
Ostatecznie jednak obyło się bez niespodzianki i jesienne wybory zwyciężyli Latroni, zdobywając 46% głosów i 368 miejsc w parlamencie. Wielkopolakom przypadło 26% głosów wyborców i 58 mandatów, Wajsom – 15% i 9 mandatów, zaś Socjalistom – 13% i 4 mandaty. 6 mandatów przypadło posłom niezależnym i reprezentantom partii kolonialnych. 26 października 1936 roku król Fryderyk powierzył misję tworzenia nowego rządu przywódcy Latronów, Stanisławowi Jasiukowiczowi.

​

ŻYCIE CODZIENNE I KULTURA

Mimo kryzysu Rzeczpospolita pozostawała najbogatszym krajem świata, a poprzez to centrum światowej rozrywki i kultury wysokiej. Przykładowo, polskie kino z jego największymi gwiazdami: Eugeniuszem Bodo, Adolfem Dymszą, Barbarą Chałupiec czy Jadwiga Smosarską., stanowiło pierwszorzędny towar eksportowy, a jego największe dzieła ("Śpiewak Warszawy", "Szpieg w masce") biły światowe rekordy popularności. Język Polski był językiem dyplomacji na całym świecie, po angielskim najczęściej używanym językiem obcym. W Rzeczpospolitej drukowano najwięcej czasopism i książek spośród państw całego globu, czemu sprzyjała prawie stuprocentowa piśmienność. Audycje Królewskiego Radia docierały w 1936 roku do największej ilości odbiorników na świecie.
Na wysokim poziomie stała tez kultura sportowa. W Rzeczpospolitej największa popularnością cieszyły się Piłka Nożna (złoto na MŚ w 1934 i 1938 roku, a także IO w 1936 roku) i Lekkoatletyka i Boks; polscy reprezentanci od dawna dominowali także w turniejach Szermierczych i Strzeleckich. Ze sportów zimowych ogromną popularnością cieszył się biathlon, a także Łyżwiarstwo. W Inflantach szybko rozwój w latach 30-tych zaliczył Hokej (srebro na IO w 1938 roku).

​

WOJNA DOMOWA W CHINACH

Od czasu upadku dynastii Hong Państwo Środka podzielone jest na kilka zwalczających się wzajemnie rządów. W 1932 roku, po zajęciu przez Czang Kaj-Szeka Nankinu dyplomacje Wielkiej Brytanii i Rzeczpospolitej doprowadziły do zawarcia kruchego rozejmu, który teoretycznie trwać miał aż do 1940 roku. Okazjonalne starcia graniczne groziły jednak w każdej chwili wybuchem nowego konfliktu, zaś najbardziej niestabilną z prowincji była stołeczna Jiangsu. Po nieudanym ataku na Nankin latem 1936 roku komunistom udało się przegrupować siły i rozpocząć nową kampanię wiosną roku następnego, tym razem skutecznie rozbijając siły reżimu. 17 marca rząd Nankiński musiał ewakuować się na Tajwan, zaś władze w Nankinie przejęła partia komunistyczna Mao Zedonga.
Zedong, jako nowy i popularny gracz groził pozycji przede wszystkim obecnego lidera, Republiki Chin ze stolica w Guilin. W trzy dni po usadowieniu się Mao w stolicy dawnego cesarstwa siły republikańskie rozpoczęły operację zmierzającą do odzyskania Jiangsu; w interpretacji rządu Nankińskiego komuniści nie byli stroną traktatu rozejmowego, toteż ofensywa przeciw nim była zgodna z prawem. Odmienne zdanie miała jednak północ, która w oportunistyczny sposób zaatakowała południe 24 marca, co oznaczało wojnę w pełnej skali.
Szybko okazało się, iż tym razem wśród społeczności międzynarodowej nie ma woli rozwiązania konfliktu na sposób pokojowy; każda ze stron liczyła na zdobycie dla siebie Chińskiego sojusznika. Do Nankinu szybko zaczęła napływać pomoc z Francji, zaś do Pekinu – z Japonii. Brytyjczycy swych ekspertów posłali na pomoc rządowi republikańskiemu.
Stanowisko Rzeczpospolitej w tej sprawie było zrazu niejasne; z jednej strony, jej sympatie były po stronie rządu republiki, z drugiej – zjednoczone państwo chińskie groziłoby pozycjom polskim w Szanghaju. Z tego powodu gabinet Jasiukiewicza zdecydował się jedynie na obserwację wydarzeń.

​

POWRÓT UNII/B]

Gdy w 1860 roku w USNB wybuchała wojna secesyjna, nikt spośród mieszkańców tego kraju nie spodziewał się, iż trzydzieści lat później zostanie on wymazany z mapy, zaś jego najludniejsze terytoria zajęte przez Britannię (a później Kanadę) i Konfederację. Pamięć o sile dawnych Stanów Zjednoczonych Nowej Brytanii jednak przetrwała na sztandarach partii "unijnych". Pod koniec XIX wieku doszło do zjednoczenia terytoriów centralnych pod szyldem "Wolnych Stanów", co wielu przyjęło jako zapowiedź odbudowy Stanów Zjednoczonych, szczególnie, iż dawny powód powstania Konfederacji – sprawa niewolnictwa – przestał być sporną kwestią w 1889 roku, gdy Nowy Liverpool jako ostatnie cywilizowane państwo zdelegalizowało tą barbarzyńską praktykę. Amerykański irredentyzm nasilił się w latach 20-tych, wobec prosperity Federacji kanadyjskiej, co groziło zerwaniem więzi miedzy dawniej kluczowym prowincjami USNE a jej spadkobiercami.
W 1936 roku w Konfederacji wybory do kongresu wygrał skrajnie lewicowy odłam partii "unijnej", co stworzyło korzystny klimat dla rozmów o odnowieniu unii, Nabrały one tempa wiosną '37, gdy i w Wolnych Stanach lewicowi unioniści doszli do władzy. Mimo protestów Mezonii, Saubure i kanady, 17 lipca 1937 roku dosszło do zgody miedzy negocjatorami obydwu stron, zaś 7 sierpnia tego samego roku podpisania traktatu w Atlancie, restytuującego de facto Stany Zjednoczone Nowej Brytanii.
Odrodzenie starej potęgi zagroziło równowadze sił panującej na kontynencie północnoamerykańskim; nowy rząd w Nowym Liverpoolu nie ukrywał swych ambicji odzyskania dawnych terytoriów swego państwa znajdujących się obecnie w obcych rękach – Utah, Iowa, Arnoldii [Waszynton D.C.], Michigan i Północnej Wirginii. Sytuacja w Ameryce Północnej niemal z dnia na dzień została zawieszona na napiętym sznurku.

​

7 DNI ŚWIAT

W roku 1937 miały miejsce wybory w kluczowych dla sytuacji międzynarodowej państwach. W Niemczech, ku niemiłemu zaskoczeniu Warszawy, władze objęła radykalnie nacjonalistyczna partia księcia Bayreuth, profilem zbliżona do reżimu Wrangla w Rosji. Choć system niemiecki wiele władzy pozostawiał w rękach welfickiego kaisera, był to niewątpliwie krok poczyniony ku kolejnej wojnie, szczególnie, iż nowy rząd Niemiecki szybko uruchomił program rozbudowy sił zbrojnych poza martwe ograniczenia traktatu gdańskiego.
We Włoszech wiosną doszło do serii rozruchów o charakterze antyżydowskim, których kulminacją była "Złota Noc" 21 maja, podczas której w Wenecji i Rzymie doszło do zamieszek na tle rasowym; żydów oskarżano o wywołanie kryzysu i okradanie skarbu włoskiego. Rząd Włoski uległ tym nastrojom, wydajać szereg aktów przeciwko wyznawcom judaizmu, zmuszając wielu z nich do ucieczki do Francji i Kanady, co tylko osłabiło i tak wątłe już siły królestwa. W wyborach jesiennych władze udało się jednak dzięki tym rozwiązaniom utrzymać konserwatystom, na których czele stanął Rudolf, książę Tagliacozzo.
W Republice Francuskiej doszło do konfrontacji wewnątrzpartyjnej między umiarkowanym stronnictwem Leona Bluma, Eduarda Deladier'a i André Marie a radykałami Marcela Cachin'a, Maurice Thorez'a i Jacques Doriot'a. Z tego starcia zwycięsko wyszli lepiej zorganizowani radykałowie, którzy latem 1937 obsadzili najważniejsze urzędy w państwie. Oznaczało to zaostrzenie kursu republiki. Podobnie sprawy miały się co gorsza w Rosji, gdzie vozhdowi udało się zmusić do posłuszeństwa cerkiew prawosławną – potężne narzędzie w przypadku starcia z Rzeczpospolitą i państwami Kaukaskimi/Bałkańskimi. Z miesiąca na miesiąc władza Wrangla nabierała coraz bardziej totalitarnego charakteru; tysiące osób zmuszane był do pracy w obozach na Syberii; większość z nich stanowiły ofiary drakońskiego prawa narzuconego przez Moskwe, oraz Tatarzy i syberyjscy autochtoni, uznawani przez reżim w Moskwie za "element osłabiający najlepszy, słowiński materiał generyczny".

Piotr Wrangel uważał siebie za mesjasza "zbawiciela Rosji", która przez 500 lat cierpiała za swe grzechy z rąk Lachów, by odrodzić się i zapanować nad całą Słowiańszczyzną. Jeszcze w latach 20-tych jego reżim miał charakter bardziej wojskowej dyktatury, jednak z roku na rok nabierał coraz bardziej totalitarnego charakteru. Wrangel był znakomitym, charyzmatycznym mówcą, świetnie wyczuwającym nastroje w rosyjskim społeczeństwie. Jego panslawistyczna postawa nie przeszkadzała mu jednak wrzucać do łagrów tysięcy współbraci, często za zupełnie błahe przestępstwa; Vozhd uważał, iż zanim Rosja godna będzie podboju Europy, wpierw musi ona dokonać wewnętrznego oczyszczenia. ​

RZECZPOSPOLITEJ OPISANIE – O SIŁACH ZBROJNYCH WSTĘPNIE

HISTORIA

Wojsko Rzeczpospolitej cieszy sie długą, wspaniałą tradycją, sięgająca tak wielkich zwycięstw jak Grunwald 1410, Kircholm 1597, Sumy 1690 czy Compiegne 1821. Armia stanowi dumę całego kraju, zaś kariera w jej ramach uznawana jest za najwyższy honor; wśród kadry oficerskiej znajdziemy wielu n-tych synów finansistów i przemysłowców, chcących odrobiną krwi "uszlachetnić" swój rodowód. W ciągu ostatnich 100 lat większość elementów szlacheckich wyparowała jednak z armii.
Zwierzchnikiem wszystkich wojsk Rzeczpospolitej jest monarcha, zaś jego pośrednikiem – hetman wielki, pełniący de facto rolę głównodowodzącego i szefa sztabu połączonych wojsk. Formalnie wojsko podzielone jest na trzy gałęzie
-Armię Lądową Rzeczpospolitej
-Flotę Wojenną Jego królewskiej Mości
-Królewską Flotę Lotniczą
Każda z tych gałęzi działa niejako niezależnie od siebie, podporządkowana jedynie sztabowi generalnemu i hetmanowi wielkiemu.

Armia Lądowa Rzeczpospolitej jest największą na świecie i liczy niecały 1 mln ludzi w stanie pokoju; w przypadku powszechnej mobilizacji liczba ta może wzrosnąć nawet kilkukrotnie, jednak ostatni taki przypadek miał miejsca w 1847 roku; w 1920 roku zarządzono mobilizację częściową. Armia Lądowa RON należy także do najnowocześniejszych, szeroko wykorzystując nowoczesne uzbrojenie i przodując w dziedzinie mechanizacji i logistyki. Jednostki charakteryzuje wysokie nasycenie sprzętem bojowym, przykładowo w 1938 roku standardowa dywizja piechoty miała na wyposażeniu 1500 pojazdów transportowych wszelakiego rodzaju, ponad 180 dział różnego kalibru, 15 samochodów pancernych, 10 czołgów lekkich T3 Madalinski i 3 czołgi przełamujące T5w3 Houwaldt.
Krytycy od początku lat 30-tych kwestionują jednak doktrynę polskiej armii, zakładająca ociężale, zmasowane operacje całym frontem w Europie, co jest wynikiem doświadczeń z Wielkiej Wojny. W 1933 roku w swojej książce "Uwaga, Czołg!" kapitan Henryk Guderjan zaproponował organizację wojsk pancernych w osobne, mobilne korpusy, zdolne do szybkich działań manewrowych, jednak te koncepcje z trudem przebijają się w sztabie generalnym.

​

Flota Wojenna JKM to największa marynarka na świcie, dysponująca ponad 200 okrętami różnej wielkości. Do 1936 roku polegała ona na swej supremacji w ilości pancerników oraz baz rozsianych na całym świecie, jednak w ostatnich latach doszło do rewaluacji tychże przestarzałych założeń. Kadra FWJKM w przeciwieństwie do Armii Lądowej zdołała znaleźć w swoich szeregach oficerów o nowoczesnych koncepcjach, co pozwoliło na wdrożenie nowego paradygmatu, co tylko przyśpieszył wielki kryzys. Podług nowych wytycznych zaprzestano budowy ciężkich okrętów, polegając na silnych, szybkich zespołach mniejszych jednostek; planowana jest tez rozbudowa floty lotniskowców, w chwili obecnej bowiem na służbie znajdują się jedynie dwie jednostki tego typu.

Flota Lotnicza to w chwili ubogi krewny powyższych, po tym, jak nowy rodzaj broni raczej zawiódł oczekiwania w okresie Wielkeij Wojny. Z tego powodu Rzeczpospolita dała się w tej dziedzinie wyprzedzić Niemcom, a nawet Rosjanom, którzy w szybkim tempie rozbudowywali swoje lotnictwo. Dopiero niedawno, dzięki kooperacji z marynarką doszło do rozpoczęcia prac nad modernizacja sił lotniczych, w szczególności lotnictwa myśliwskiego. Ze względu na ograniczone środki, sztab KFL stawia na wielozadaniowe jednostki, które byłby w stanie zarówno wspierać wojska lądowe, jak i bronic przestrzeni powietrznej RP przed najeźdźcą.

Czołg T5w2 Houwaldt produkowany był od 1934 roku w zakładach Bozek-Maybach w Mikołowie, największej fabryce pojazdów mechanicznych w Europie. Przeznaczony był do przełamywania linii obronnych przeciwnika i wspierania piechoty, czego był bardzo mały zasięg 120 km, przy stosunkowo dobrej szybkości maksymalnej 40 km/h. Działo 37 mm przebijało w momencie produkcji większość niemieckich i rosyjskich czołgów, jednak działania przeciw arabom uświadomiły jego konstruktorom słabość pancerza czołgów; ostatecznie w 1937 roku weszła do użytku wersja 3 tego pojazdu, dysponująca prawie dwukrotnie grubszym pancerzem i potężniejszym silnikiem. ​

 

Po długiej wędrówce doszłem wreszcie do upragnionego Wyraju
Tylko po to, by zastać go złowrogo cichym i opustoszałym
Przez jałowe pustkowia hulał wiatr, niosący w sobie resztki obumarłych roślin
Drzewa, niegdyś pewnie pełne ptaków, groziły wędrowcowi swymi nagimi sylwetkami
Ciemność ogarnęła mnie, aż zorientowałem się, iż stoję u wylotu szczeliny
Spojrzałem w nią, a ona spojrzała we mnie.
~Marian Gombrowicz "Elizjum" [1939]

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

CUL DE SAC

OŻYWIENIE GOSPODARCZE

Rząd Stanisława Jasiukieicza w latach 1937-38 przeprowadził przez sejm szereg ustaw zmierzających do poprawy sytuacji gospodarczej w Rzeczpospolitej. Na zlecenie ministra Rybarskiego zespół profesorów Uniwersytetów Lwowskiego i Jagiellońskiego z Ludwikiem Mizesem na czele opracował tzw. Pakiet Mizesa, zatwierdzony następnie przez latroński rząd. Głównymi rozwiązaniami wprowadzonymi w tymże planie było przeniesienie części ciężaru podatkowego z producentów na konsumentów, likwidacja wprowadzonych w latach 28-33 składek zdrowotnych, co obniżyły koszta pracy o prawie 40%, a także stymulacja handlu zagranicznego poprzez obniżenie barier celnych na półprodukty. Rezultaty przyszły szybko: już pod koniec 1938 roku produkcja przemysłowa i bezrobocie wrócił do stanu sprzed kryzysu, jednak stopa życiowa przeciętnych Polaka i Litwina pozostała na obniżonym poziomie aż do połowy 1939 roku, gdy kwitnąca przedsiębiorczość i chwilowy brak rąk do pracy wymusiły na pracodawcach poprawę oferowanych warunków. Choć już w 1940 roku "paliwo reformowe" wyczerpało się, Rzeczpospolita poradziła sobie z kryzysem w sposób modelowy, a jej doświadczenia wykorzystano min. w Mezonii, Danii i Australii.

​

RZĄD POLSKI WOBEC NAPIĘĆ NA ARENIE MIĘDZYNARODOWEJ

Większość polityków Latronów w przeciwieństwie do opozycji należała raczej do jastrzębi, toteż stanowisko Rzeczpospolitej wobec coraz bardziej napiętej sytuacji międzynarodowej uległo zmianie o 180 stopni. W marcu 1938 roku minister wojny Marian Janczuajtis przedstawił nowe wytyczne następne 3 lata, obejmujące min. Poprawę wyszkolenia oficerów w armii, nowy program rozbudowy floty oraz modernizację lotnictwa. W latach 1938-140 Armia Lądowa Rzeczpospolitej została powiększona o 15%, zaś w stoczniach rozpoczęto budowę aż 6 nowych lotniskowców; odstąpino również od pomysłu złomowania starych krążowników klasy "Hetman". Nowe środki otrzymały traktowane dotąd po macoszemu badania nad technologią rakietową, prowadzone pod przewodnictwem inżynierów Nowkuńskiego i Preussa. Wyrazem siły wojska polskiego była wielka parada zorganizowana w 50 rocznicę zwycięstwa nad Hanowerem. Przed królem Fryderykiem i ponad 900 tysiącoma zgromadzonymi na ulicach mieszkańców Poznania przedefilowało 50 tysięcy najlepszych żołnierzy Rzeczpospolitej w towarzystwie cud techniki wojskowej. Podobne uroczystości – pikniki wojskowe, pokazy lotnicze, zawody strzeleckie – miały podbudować morale w narodzie i wzmocnić jego gotowość na wojnę, której nadejście w 1939 roku uważane było już za sprawę nieuchronną.

​

WOJNA DOMOWA W CHINACH

Rząd Republikański w Guilin posiadał od początku wojny przewagę materiałowa zarówno nad północą, jak i zwłaszcza nad komunistami w Nankinie; na jego niekorzyść działa jednak geografia, zmuszony był bowiem do walki na dwa fronty na terenach równinnych umożliwiających szybką ofensywę. Stosunek sił między Republiką a jej przeciwnikami wynosił około 6 do 7, jednak szybko okazało się, iż kooperacja między Tajpingami a Komunistami z przyczyn ideologicznych jest niemożliwa. Umożliwoło to armii republiki rozprawienie się z wrogami pojedynczo.
Ciężar pierwszego uderzenia Republikan spadł na komunistów, którzy nie zdążyli skonsolidować w pełni swej władzy wokół Nankinu i do końca listopada 1937 roku stracili duże połacie ziem. Im bliżej republikanom było jednak do stolicy, tym opór komunistów tężniał. Komunistyczna Partia Chin w nankinie zebrała zarówno swe doborowe oddziały, jak i gro milicji robotniczej, zadziwiająco dobrze radzącej sobie w mieście. Siły czerwonych nie posiadały jednak wsparcia z powietrza, zaś ich zaopatrzenie pozostawiało wiele do życzenia, co ostatecznie przesądziło o wyniku bitwy. Po trzech miesiącach ciężkich, miejskich walk siły republiki mimo poważnych strat wreszcie przemogły opór sił komunistycznych, opanowując historyczna stolicę państwa smoka. Mao Zedong dostał się do niewoli rządu republikańskiego po tym, jak odmówiono mu azylu w Szanghaju i latem 1939 został rozstrzelany. Wraz z z jego śmiercią ruch komunistyczny w Chinach poszedł w rozsypkę.
Jednocześnie na froncie północnym wojska Tajpingów poczyniły zaskakująco niewielkie postępy, co było wynikiem kombinacji złej pogody i działań brytyjskich lotników, którzy z zadziwiająca łatwością poradzili sobie z lotnikami z Japonii. Tajpingom udało się jedynie dorzucić republikanów z daleka od Pekinu, jednak wobec upadku Nankinu rząd w Guilin mógł teraz przerzucić lwią część swych sił na północ, co źle wróżyło na przyszłość reżimowi północnemu.

​

KRYZYS GRUDNIOWY/B]

Stany Nowo-Zjednoczone od momentu odnowienia unii nie ukrywały, iż priorytetem ich polityki zagranicznej będzie odzyskanie dawnych terytoriów USNB, sprzed czasów wojny secesyjnej. Najsłabszą pozycję z państw okupujących jeden ze skrawków dawnego terytorium tego kraju miała Mezonia, rządzona przez znienawidzoną w Nowej Brytanii dynastię Tudorów. Do 1868 roku okupowała ona dawny stan Utah, który zajęła po tym, jak Stany odmówiły spłacenia pożyczki okresu wojny secesyjnej. Panowanie Mezonii nad Utah, wobec rozpadu USNB nie było potwierdzone żadnym traktatem, co wykorzystał nowy rezim Unii, niespodziewanie wprowadzając armie na tereny wokół Salt Lake City i okupując to miasto 19 grudnia 1938 roku. Rząd Mezonii wystosował protestacyjną notę i poprosił Kanadę i Saubure o pomoc, jednak państwa te nie były chętne do narażania własnej skóry w interesie Mezończyków, so skłoniło rząd króla Henryka do kapitulacji. W ten sposób w ręce Stanów dostał się pierwszy skrawek ich dawnego terytorium – wystarczająco duży, by zaspokoić rosnące uczucia nacjonalistyczne, wystarczająco mały, by apetyt na nowe podboje nie został zaspokojony. Kryzys Utah odbił się szerokim echem na świecie i uświadomił niedowiarkom, iż widmo wojny jest bliższe, niż im się zdawało.

​

7 DNI ŚWIAT

Wobec napięć i konfliktów ogarniających powoli cały świat, rządy pozostających jeszcze w stanie pokoju państw z uwagą obserwowały wypadki na arenie wewnętrznej ich potencjalnych partnerów i rywali. Nie inaczej było z Rzeczpospolitą, która desperacko szukała sojuszników, którzy pomogliby jej w utrzymaniu porządku wersalsko-gdańskiego. Najbliższym ideologicznie i systemowo partnerem dla Rzeczpospolitej była Wielka Brytania; w wyborach 1938 roku zwyciężyli konserwatyści Stanley'a Baldwina, bardziej skorzy do aktywnych działań dyplomatycznych niźli liberałowie. Siły konserwatywne zwyciężyły także w elekcji w Finlandii; ten kraj najbardziej zagrożony był ekspansją Rosyjską i w Rzeczpospolitej szukał oparcia w swej polityce zagranicznej.
Jednocześnie za zachodnią granica korony polskiej, w Cesarstwie Niemieckim nacjonaliści księcia Bayreuth z dnia na dzień przejmowali coraz większa kontroli nad aparatem państwowym Rzeszy, coraz bardziej upodabniając ją do państwa Wrangla. Prześladowania objęły głównie przeciwników ideologicznych nowej władzy, a więc komunistów, a także Serbów Łużyckich, uważanych za piątą kolumnę wewnątrz cesarstwa. Autorytet Rzeczpospolitej nie pozwolił władzom rzeszy tknąć polaków na Pomorzu, jednak coraz większa ilość z nich decydowała się na emigrację na wschód, obawiając się represji.
Złe wieści dochodziły Rzeczpospolitą również z Azji, gdzie jasnym stało się, iż nie może ona liczyć na swojego Japońskiego sojusznika. Rząd szogunatu coraz częściej chętnie spoglądał z podziwem na wzorce Rosyjskie; w 1937 roku siogun odwołał planowane wybory i rozwiązał parlament, co spotkało się z krytyką Warszawy. Relacje Polsko-Japońskie jeszcze pogorszyły się, gdy jesienią 1938 roku grupa japońskich nacjonalistów najechała wyspę Dokdo,znajdująca się pod administracją Koreanską, lecz do której pretensje rościło sobie cesarstwo. Choć Tokio nie zdecydowało się poprzeć swych obywateli, incydent ten uświadomił Warszawie, iż w przypadku wybuchu kolejnej wojny w Azji może ona liczyć tylko właśnie na Koreę.

​

RZECZPOSPOLITEJ OPISANIE - TRIVIA

CIEKAWOSTKI- RZECZPOSPOLITA


-Nazwa "Polska" jest używana w odniesieniu do Rzeczpospolitej podobnie jak "Anglia" w stosunku do Zjednoczonego Królestwa.
-Acz niektórzy Litwini dają obcym po twarzy za nazwanie ich Polakami. Ukraińcy nie mają z tym problemów
-19% mieszkańców Ukrainy ma korzenie rodem z Francji, Belgii bądź Holandii
-Większość mieszkańców tej krainy wolałaby zresztą połączenia z Koroną lub niezależności od Wilna, lecz dla Litwinów to sprawa honoru.
-W Rzeczpospolitej na emigracji przebywają dawne rodziny panujące Francji, Rumunii i Krymu. Hiszpanska rodzina królewska przebywa w Chile, zaś Rosyjska – w Saubure
-Polski jest trzecim najczęściej używanym językiem świata, po Angielskim i Chińskim.
-Estonia jest jedynym regionem Rzeczpospolitej, w którym funkcjonują dwa języki urzędowe (Polski i Estoński). Podobne prawa dla ludności Ruskiej cofinięto po powstaniu w 1851 roku.
-Główna baza polskiej floty znajduje się w Oliwie
-Obowiązek szkolny w całym kraju obejmuje tylko dzieci od 7 do 12 lat.
-Rzeczpospolita jest obok Danii ostatnim państwem świata z religia protestancką jako państwowa. Nie-protestanci stanowią większość tylko na Litwie Środkowej i Rusi Białej.
-Najczęściej konsumowanymi alkoholami w koronie są piwo i miód pitny. Pijąc wódkę narażasz się na otrzymanie pseudonimu "rusek".
-Połowę polskich nobli otrzymali mieszkańcy Inflant i Ślązacy
-Gdy w Prusach wiekszośc notali wciąz nosi niemieckie nazwiska, na Śląsku "niemiec" – to synonim dla słabo opłacanego robotnika. Za to dobrze urządzili się tam Czesi (18% populacji regionu)
-Elektrownie Śląska i Małopolski wytwarzają więcej prądu elektrycznego niźli podobne zakłady w całych Chinach.
-Żadna obca armia nigdy nie zdobyła Warszawy, odkąd ta stała się stolica Rzeczpospolitej
-Dzierżawa Szanghaju wygasa w 1961 roku.
-Z drugiej strony, ostatni prezydent Pinzonii, który coś przebąkiwał o nacjonalizacji Kanału Panamskiego skończył przebity bagnetem "patriotycznych powstańców".
-Elitarny batalion, 1 Dywizji Piechoty tworzą wyłącznie potomkowie skandynawskich protestantów – stąd nazwa "Gwardia Północna"
-Ta Rzeczpospolita ma więcej kilometrów autostrad (proporcjonalnie do powierzchni) niż nasza. Szoook
-Nagrodę nobla w dziedzinie Chemii w 1911 roku otrzymało małżeństwo Marii i Wilhelma Ostwaldów za odkrycie polonu i litwinu – dwóch pierwiastków radioaktywnych.
-Wincenty Witos, w latach 1908-1927 starosta tarnowski przebywa na emeryturze
-Józef Beck jest dowodzi kanonierka "OJKM Noe",stacjonującą w Katarzynowie (Afryka)
-Eugeniusz Kwiatkowski skończył jako magnat przemysłu stoczniowego -właściciel jednej z największych stoczni w Rzeczpospolitej, ulokowanej w miejscowości Gdynia.

​

CIEKAWOSTKI- ŚWIAT


-Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej organizowane były kolejno w Argentynie (1930), Rzeczpospolitej (1934)i Włoszech (1938). Zwycięzcy, kolejno: Urugwaj i Polska (2 razy). Litwini doszli do półfinału w 1934 roku.
-Jagiellonowie, a konkretnie linia Turyńska, wciąz żyją
-16% dochodów budżetu Duńskiego pochodzi z ceł na cieśninach. Tylko statki z Rzeczpospolitej, od ponad 300 lat, nie muszą ich płacić.
-Wiceministrem Rzeszy Niemieckiej ds. Ideologicznych jest neurotyczny austriacki pułkownik nazwiskiem Adolf Schicklgruber
-Heinrich Himmler należy do najbliższych zauszników króla Bawarii Ruperta, przywódcy demokratycznej opozycji w Rzeszy.
-Hermann Goering? Przepija sławę asa lotnictwa.
-Jioseb Dżugaszwili, biskup Mestii uważany jest za kandydata na przyszłego patriarchę Gruzji
-Lenin skończył na stryczku w czasie rosyjskiej wojny domowej
-Aleksander Kiereński jako oponent polityczny reżimu odsiaduje dożywcie w Moskwie. Celę obok zajmuje niejaki Miliukow.
-Siemion Budionny to znany na całą Rosję i świat hodowca koni
-Przywódcą ruchawek w 1921 w Bolonii, powieszonym przez wojsko był niejaki Mussolini, dziennikarz z zawodu.
-Winston Leonard Churchill, siódmy hrabia Marlborough w 1931 roku opuścił armie bytyjską na stopniu generała-majora
-Frank Van Rosevelt jest podsekretarzem ds. Marynarki w kanadyjskim ministerstwie floty.
-Mimo opanowania Nankinu, Czang Kaj-Szek został obalony przez spiskowców w 1935 roku; po trzech latach spędzonych w więzieniu oswobodzili go żołnierze Republiki.
-Ludwig von Battenberg jest głównodowodzącym armii duńskiej
-zaś David Eisenhauer to wybijający się oficer w Niderlandach
-Książe Jerzy Albert von Saxe-Coburg-Gotha toczy spór ze swoim bratem, Edwardem o to kilka wsi. Jerzy Albert popiera konserwatystów, Edward stoi murem za księciem Hohenzollern-Bayreuth i jego nacjonalistami

W ramach programu rozbudowy sił zbrojnych powrócono do pomysłu budowy nowoczesnych pancerników klasy "Bolesław Śmiały"; stępkę pod pierwszy z nich położono w styczniu 1939 roku w Wolmarze. Te nowoczesne, diabelnie kosztowne okręty miały być prawdziwymi predatorami oceanów, dysponując silnym uzbrojeniem (cztery działa kalibru 381 mm), dobrym opancerzeniem, a przede wszystkim - prędkością 32 węzłów, znacznie przewyższającą inne pancerniki na świecie. "Bolesława Śmiałego" budowano bowiem dla floty azjatyckiej, która potrzebowała mobilnych okrętów wobec przestrzeni, jakie przyszło jej patrolować.​

 

Lachy nie chcą wojny, Francuzi kłamią, że nie chcą wojny, Amerykanie udają, że nie chcą wojny – ale my, my dumą powiadamy: tak, chcemy wojny. Wojny, która przyniesie naszej matce ojczyźnie należne jej miejsce pod słońcem.
~Mikołaj Jeżow [1939]

RZECZPOSPOLITA WIELKIEJ WOJNY
czyli największego w dziejach konfliktu zbrojnego historia inna niż w podręcznikach zapisana​

OSTATNIA PROSTA

KRYZYS KAUKASKI

Zajęcie przez Stany Zjednoczone stanu Utah ustanowiło groźny precedens w prawie międzynarodowym; z otwartej furtki ochotę skorzystać miało wiele państw roszczących sobie pretensje do różnego rodzaju terytoriów. Ta groźba zmusiła państwa takie jak Rzeczpospolita, Wilka Brytania czy Węgry do zawarcia w marcu 1939 roku Traktatu Preszburskiego, na mocy którego sygnatariusze zobowiązywali się do wsparcia każdego państwa w Europie, którego terytorium zostanie zajęte bez wypowiadania wojny. Ostudziło to nieco głowy francuskich i niemieckich polityków, jednak nie powstrzymało ambitnego przywódcy Rosji, Piotra Wrangla. Już w pięć lat wcześniej przemocą i szantażem Rosjanie wymusili na Finach cesję Wyborga, i choć dalsza konsekwencją tego kroku były gwarancje Polskie dla Finlandii, rząd Rosyjski uważał tą akcję za swój wielki sukces – i chętny był do jego powtórzenia. Traktat Preszburski obejmował min. Krym i Gruzję, toteż te cele agresji odpadały, jednak na Kaukazie leżało jeszcze jedno, zacofane i pozbawione sojuszników państwo. Imamat Dagestanu swoją 300-letnią egzystencję zawdzięczał jedynie protekcji dawnego Imperium Osmańskiego, które jednak już od ponad10 lat gryzło ziemię. Upewniwszy się, że Warszawa nie ma zamiaru kruszyć kopii o to teokratyczne państewko, 19 maja 1939 roku wojska rosyjskie wkroczyły na tereny Imamatu, jednocześnie zadając od rządu Dagestańskiego aktu bezwarunkowej kapitulacji. Ponieważ rząd Turecki zainteresowany był utrzymaniem kordialnych stosunków z Moskwą, słane w kierunku Stambułu wołania o pomoc nie spotkały się z odpowiedzią i w tydzień po rozpoczęciu inwazji rada imamów opuściła granice swego kraju, udając się na wygnanie do Kurdystanu. Choć większość państw świata nie uznała tej grabieży, Imperium Rosyjskie powiększyło się o kolejną prowincję, zaś rząd w Moskwie zyskał na pewności, co do swoich zamiarów.

​

GORĄCZKOWE PRZYGOTOWANIA

W połowie 1939 roku nikt w Rzeczpospolitej nie miał już wątpliwości, iż wojna jest jedynie kwestią czasu. Rząd Latronów zmuszony był do podjęcia zdecydowanych działań, zmierzających do poprawy obronności Rzeczpospolitej i jej terytoriów zamorskich. 19 października na poligonie pod Homlem rozegrano grę wojenną, przewidując agresję Rosji na terytorium Rzeplitej. Wynikało z niej jednoznacznie, iż Rzeczpospolita znajduje się w potrzebie zwiększenia mobilności swoich wojsk,co szło na przeciw wysuwanym od wielu lat postulatom grupy oficerów z Henrykiem Guderjanem i Arkadiuszem Makowieckim na czele. 20 grudnia hetman wielki Przedrzymirski de Krukowicz zaakceptował plan organizacji pierwszych strategicznych związków pancerno-motorowych. W styczniu 1940 roku w zakładach Sikorskiego złożono zamówienie na nowy model samolotu myśliwskiego o nazwie "Drozd" zdolnego, do działań defensywnych na dużym obszarze. Wzmocniono również siły w Indiach i Palestynie, kluczowych koloniach z perspektywy strategicznej.

Henryk Guderian urodził się w pruskim Chełmie w rodzinie o wątpliwych szlacheckich korzeniach. Ukończywszy elitarną Szkołe Rycerską brał udział w Wielkiej Wojnie, podczas której przeszedł drogę z kapitana do majora. Mimo to stał się ofiarą demobilizacji po wojnie, znalazł sobie za to miejsce w szkole oficerskiej w Wielawie. Jego wydana w 1933 roku książka "Uwaga, Tank!", rozważania na temat strategicznej roli wojsk pancernych wzbudziła ogromne kontrowersje wśród sztabowców Rzeczpospolitej i pozwoliła Guderianowi wrócić do aktywnej służby. W 1939 roku objął on dowództwo 105 dywizji piechoty w Oliwie, zaś w 1940 roku stanął na czele swojego dziecka - Pierwszego Korpusu Zmechanizowanego. ​

KONIEC WOJNY DOMOWEJ W CHINACH

Zajęcie przez wojska republikańskie Nankinu oznaczało dla północnych Tajpingów, iż skończył się okres ochronny. Zyski ich wojsk były jednak nieznaczne, obejmowały bowiem jedynie obszary na około 200 km od Pekinu, najważniejszego miasta w regionie. Tymczasem podbudowanie republikanie ściągali w krytyczny region kolejne oddziały z południa, szykując się do rozstrzygającej ofensywy.
Po okresie zastoju w czasie zimy 1938/39 wojska republiki ruszyły do ataku na całym froncie, szybko przełamując tajpińskie linie obronne. W kwietniu republikanie zainicjowali oblężenie Pekinu, które trwać miało aż do lata, zaś cześć ich wojsk rozpoczęła mozolny marsz na północ, spychając bezradną armie północy ku rubieżom Mandzurii. Mimo wydatnej pomocy ze strony Japończyków, wola walki wsród elity tajpińskiej powoli wygasała, z kolei kapitulacja Pekinu 13 lipca oznaczała de facto koniec działań wojennych; ostatecznie rząd północy przyjął wspaniałomyślną propozycję liderów południa, dotyczącą zjednoczenia na ugodowych warunkach. Traktat Pekiński, zawarty 21 sierpnia 1939 roku de facto kończył epokę podzielonych Chin, mimo iż Formoza oraz wschodnie rubieże państwa smoka pozostawały wciąż pod kontrolą rządu w Guilin; jego dominacja była jednak niezaprzeczalna.
Wojna Domowa kosztowała Chińczyków jednak wiele; swoje dołożył również wielki kryzys. Produkcja przemysłowa spadła o 78%, podobny pik w dół zaliczył także eksport. W czasie wojny zginęło prawie milion żołnierzy wszystkich stron oraz dwa i pół miliona cywili; nieznana, acz bez wątpienia kolosalna była liczba rannych i pozbawionych dachu nad głową. Jednak zjednoczenie oznaczało nastanie nowej ery dla Państwa Środka; tym bardziej, iż wyłoniony w pierwszych powszechnych wyborach rząd zdecydowany był na zachowanie neutralności w nadchodzącej zawierusze wojennej.

​

14 DNI ŚWIAT

Druga połowa roku 1919 minęła spokojnie; większość państw świata prężyła muskuły w oczekiwaniu na iskrę, która mogłaby zapalić Europę, Azję bądź Amerykę, a następnie cały świat. Społeczeństwa wielu państw obawiały się jednak, iż ich rządy mogą niepotrzebnie je wciągnąć w wir wojennej zawieruchy, co przyniosło za sobą zwycięstwa wyborcze antywojennych, socjalistycznych partii w państwach takich jak Szwecja, Saubure czy Krym. Konserwatystom udało się jednak utrzymać władze w Belgii i Irlandii, co było wynikiem skutecznych działań tychże rządów w walce z kryzysem gospodarczym; nikt też w Belgii nie łudził się, iż ewentualna wojna ominie jej terytorium.
Podobny trend dało się zaobserwować wiosną roku następnego; w Norwegii wygrała partia chrześcijańskich socjalistów, otwarcie sprzeciwiająca się aktywnej polityce zagranicznej; z kolei w Holandii, kokietowanej przez rząd Rzeczpospolitej socjaliści ustąpili miejsca bardziej aktywnym liberałom. Cały świat z niepokojem wyczekiwał jednak wyników elekcji w Stanach Zjednoczonych; mogły one bowiem zadecydować o postawie tego państwa w zbliżającym się konflikcie. Wbrew nadziejom rządu Polsko-Litewskiego demokracja zawiodła, choć zdecydowanie pomogły jej w tym machlojki wyborcze; wybory prezydenckie zdecydowanie wygrał William Foster, przedstawiciel rewolucyjnych socjalistów, stojących wcześniej za kryzysem Utah. Ten wynik przypieczętował wiarę elit państw całego świata w nieuchronność konfliktu w najbliższej przyszłości i przyśpieszył proces modernizacji armii w wielu z nich. Pozostawało tylko pytanie: kiedy i na jaka skalę?

​

*******************
KĄT AUTORA

Bez owijania w bawełnę: DH i ogólnie gry na silniku Europa ssą jako materiał do porządnej megalomanii i na każda godzinę grania przypadają trzy grzebania w plikach, szczególnie przy braku odpowiedniego validatora (meh). Wam by się chciało? Bo mi nie, dlatego tempo tej części AARa jest jakie jest. Ale posiać póki co nie przestaję - jak coś materiał na 1-2 odcinki jest, a nawet jakby mi się zachciało rzucić to wszystko w diabły, to na pewno nie urwę opowieści w połowie i doprowadzę całość fabularnie do końca. Miejmy jednak nadzieję,l że obejdzie się bez takich :]