Śladami towarzysza Żukowa

Śladami Geniusza Strategii, Marszałka Związku Radzieckiego, Wielokrotnego Bohatera i Zdobywcy Złotej Gwiazdy ZSRR i Bohatera Mongolii- towarzysza Żukowa

​

Na początku 1933 roku tow. Kombryg Związku Radzieckiego Gieorgij Żukow mianowany został dowódcą Armii w Rejonie Zabajkalskim. Natychmiast przybył on na miejsce, a nie było to łatwe, gdyż rejon ten dla zmylenia kapitalistyczno-imperialistycznych szpiegów różnie zaznaczony był na różnych mapach, np.:



Lub



Prawdziwa mapa schowana była w czeluściach sejfów Sztabu Generalnego, oczywiście w celu uniknięcia zdekonspirowania była ona zaszyfrowana:



Tak więc tow. Żukow dotarł na miejsce. W swych pamiętnikach tow. Żukow opisał to wydarzenie następująco:

Kod:

Przybyłem tam.

Oficjele komunistyczni, którzy poprawiali tę najprawdziwszą książkę o wojnie i dopisywali tam jeszcze więcej najprawdziwszej prawdziwej prawdy dopisali:

Kod:

,aby.

Niestety, nikt nie dopisał nic więcej. Dopiero w 14, najprawdziwszym aż do 15, wydaniu, zdanie to poprawiono na:

Kod:

Towarzysz Stalin był zły, aby.

Pierwszym miejscem, które tow. Żukow odwiedził nie była wcale kantyna, jak to czyni wiele zwyczajnych dowódców, tylko swój ocieplany budynek. Trzeba też dodać, że kantyna spłonęła 3 dni wcześniej.

W swojej siedzibie Żukow spotkał swego nowego komisarza, tow. Nkwódowca.
-Dobra, najpierw obowiązki, potem przyjemności, towarzyszu- rzekł Żukow- Pokażcie tych, no, jak im tam, no, żołnierzy, o!
Tow. Nkwódowiec z bezimiennym wyrazem twarzy wyciągnął kciuk w stronę okna. Tow. Żukow wyjrzał przez nie i zobaczył grupę żołnierzy marznących na niewiarygodnym stepowym zimnie.

Wspaniały dowódca napisze kiedyś:

Kod:

Tak jak w przypadku map, wystarczył mi rzut oka aby zorientować się w sytuacji. To byli żołnierze. Niektórym było zimno. Cóż, Armia hartuje.

-No, to skoro obowiązki mamy za sobą, to lej wódeczkę, tow. Nkwódowiec!- wesoło zakasał ręce Żukow.
Po wielu obalonych „Stalinoff-ach” oraz „Karelsko-Finlandzkich Sowieckich Republikach Radzieckich” rozachany Żukow zapytał się tow. Nkwódowca o miejscowe rozrywki. Tow. Nkwódowca poprosił Żukowowi wyjść przed budynek i obejrzeć się wokoło.
-Step, step, step, budynek, Nkwódowiec, żołnierze, żołnierze, step, step, step, step, budynek, Nkwódowiec, żołnierze, żołnierze, hehe, fajne, fajne, rzeczywiście!- krzyczał, krążąc rytmicznie wokół własnej osi, zadowolony Geniusz ZSRR, bohater Mongolii i zastępca Obrońcy Tannu Tuwy.
Tow. Nkwódowiec przyznał tow. Żukowowi rację, lecz wspomniał, że chodziło mu raczej o pokazanie, że nic tu nie ma do roboty.
Żukow zatrzymał się i posmutniał. Zamyślił się.
-To co, czystki?- powiedział nagle.
-Alfabetycznie?- zapytał się Nkwódowiec, wciąż z tą samą niewzruszoną miną.
-Alfabetycznie!- z krzepą odrzekł Żukow i poszedł zwymiotować w ogrzewanym prywatnym wychodku.

W parę dni, z powodu niesamowitej nudy, stan armii zmalał do 30% stanu bazowego. Po jakimś czasie, w uznaniu za zasługi, tow. Żukow objął o wiele bardziej prestiżowe stanowisko.



Został Dowódcą Armii w Okręgu Centralno-Azjatyckim, z siedzibą w Kazachstanie.
Czy gdzieś.
Wielkiemu dowódcy wystarczy przecież rzut oka, aby zorientować się w sytuacji.
Krajobraz był bardzo podobny, więc tow. Żukow uznał, iż nic się nie zmieniło.

 

Akurat forma AARa powinna zależeć od autora. Jeżeli autor ma ochotę pisać AARa bez screenów, niech pisze AARa bez screenów. Jeżeli ma ochotę wstawić tam zdjęcie nagiej laski, niech se wstawia.
Ale dobrze, wstawię i skrót wydarzeń z poprzedniego odcinka z gry, proszę bardzo.
---
W poprzednim odcinku:

Z e-maili do tow. Stalina, albo początki marszu tow. Żukowa w górę!​

O tym w następnym odcinku!

BONUS:
Dzisiejszy odcinek wg screenów z HoI2:

​

Rzeczywiście, wniosło to mnóstwo akcji.


AAR wyczyszczony i zamknięty. W razie chęci kontynuowania, kontaktować się z funkcyjnymi działu.
Biedrona.