Słodka Francja

Informacje Wstępne :
Wersja 1.09
Poziom Trudności – Bardzo Trudny
Agresywność – Agresywny
Kampania – Jesień Średniowiecza

W 1440 r. toczyła się nadal wojna pomiędzy Francja i jej sprzymierzeńcami, a Anglią i jej sojusznikami. Oto historia tego długiego i wyniszczającego głównie Francje konfliktu :
Geneza
Na początku XIV w. rozognił się spór angielsko-francuski na tle lenn angielskich na kontynencie: Flandrii, Akwitanii i innych. Dodatkowo spór ten nałożył się na rywalizację dwóch stronnictw arystokratycznych o władzę w samej Anglii. Podzieliła ona także rodzinę królewską: króla Edwarda II (1307 - 1321) i jego żonę Izabelę. Izabela schroniła się wówczas we Francji, gdzie uzyskała wojskowe i pieniężne wsparcie, gdyż sama była córką króla francuskiego Filipa IV.
Po zbrojnym powrocie królowej do Anglii, Edward II musiał abdykować i został aresztowany, tron zaś przypadł w 1321 jego synowi, niepełnoletniemu jeszcze Edwardowi III (1327 - 1377). Faktyczną władzę, do czasu jego pełnoletniości, sprawowała matka wraz ze swym stronnictwem. Gdy młody, ambitny król przejął w 1330 rządy w Anglii, zaczął domagać się od Francji nie tylko swych praw do byłych lenn angielskich na terenie Francji, lecz także uznania go w ogóle za sukcesora korony francuskiej, gdyż był po matce księciem francuskiej dynastii Kapetyngów, której panowanie we Francji wygasło wobec braku bezpośrednich męskich następców tronu.
Klęski Francuzów
Wcześniej, po śmierci w 1328 Karola IV (1322-1328), szlachta francuska obrała królem Filipa VI Walezjusza (1328 - 1350). Edward III postanowił więc wyegzekwować swe pretensje dynastyczne w drodze wojny, którą rozpoczął w 1337. Trwała ona, z przerwami, przez ponad sto lat, do 1453. Pierwsza bitwa stoczona na morzu u wybrzeży Sluis (zachodnia Flandria) 24 czerwca 1340 zakończyła się zniszczeniem floty francuskiej. Po wylądowaniu armii angielskiej w Bretanii i Normandii do pierwszej większej bitwy lądowej doszło pod Crécy w 1346.

Bitwa pod Crécy
Zwyciężyli w niej Anglicy i zajęli port Calais, który stał się ich główną bazą wypadową w wojnie. Potem z powodu epidemii dżumy nastąpił wieloletni rozejm. Kolejne zwycięstwo Anglicy osiągnęli w 1356 w bitwie pod Poitiers. Zakończyła się ona wielką klęską rycerstwa francuskiego, zdziesiątkowanego przez łuczników walijskich. Ponadto dostał się do niewoli król francuski Jan II Dobry (1350 - 1364).
Wg układu pokojowego, zawartego w 1360 w Bretigny Francja miała zapłacić Anglii wielki okup, w zamian Edward III rezygnował z tronu francuskiego. Królowie obu państw nie dotrzymali jednak podjętych zobowiązań i w 1369, gdy we Francji panował Karol V Mądry (1364 - 1380), działania wojenne zostały wznowione. Tym razem Francuzi byli lepiej przygotowani i mimo że nie dochodziło do większych starć, powoli odzyskiwali terytorium, wcześniej zajęte przez wojska angielskie. W 1389 zawarty został rozejm przez nowych władców: króla francuskiego Karola VI Szalonego (1380 - 1422) i angielskiego Ryszarda II (1377 - 1399).
W czasie stuletniej wojny po raz pierwszy w Europie zastosowana została artyleria, zapożyczona ze Wschodu. Pierwsi użyli jej Anglicy, natomiast Francuzi pierwsi utworzyli stałą armię. Wszystko to kosztowało dużo i spowodowało wprowadzenie nowych podatków - pogłównego w obu krajach, a we Francji dodatkowo podatku od soli. Były one powodem szeregu buntów oraz powstań miejskich i chłopskich, głównie we Francji. Ponadto przewlekła wojna miała swój wpływ na ukształtowanie się nowych form sprawowania władzy. W Anglii narodził się dwuizbowy parlament, a we Francji instytucja Stanów Generalnych, jako przedstawicielstwa stanowego ludności kraju.
W 1415 Anglicy, wykorzystując wewnętrzne zatargi książąt francuskich, wylądowali ponownie w Normandii, po czym w bitwie pod Azincourt Francuzi doznali sromotnego pogromu, tracąc 10 tys. rycerskiej szlachty.

Bitwa pod Azincourt

W zawartym, w następstwie tej klęski, układzie pokojowym w Troyes, Francja została rozczłonkowana na księstwa i podporządkowana Anglii. Jedynie na niewielkim terytorium nad Loarą i wokół Orleanu tlił się francuski opór.

Dziewica Orleańska - Joanna d'Arc
W 1429 na zamku następcy tronu, Karola, zjawiła się 17-letnia wiejska dziewczyna, Joanna d'Arc, oświadczając, że miała widzenie świętego Michała Archanioła i innych świętych, którzy nakazali jej przepędzić Anglików z Francji i doprowadzić do koronacji Karola VII na króla Francji. Delfin przydzielił jej wielotysięczną armię, którą poprowadziła do walki z Anglikami, przebrana w zbroję rycerską i z własnym białym sztandarem z wizerunkiem Boga i lilią. Entuzjazm Joanny udzielił się wojskom francuskim i odbiły one oblężony przez Anglików Orlean oraz zajęły Reims, kontrolowane przez sprzymierzonych z nimi Burgundczyków. W katedrze w Reims Karol VII koronował się na króla Francji. Od tego czasu kolejne miasta i enklawy Francji zaczęły wyzwalać się spod okupacji angielskiej. Joanna d’Arc, uwięziona przez Burgundczyków, dostała się do angielskiej niewoli i wyrokiem sądu Inkwizycji kościelnej została, jako heretyczka i czarownica, spalona na stosie na targu rybnym w Rouen, na oczach tłumu gawiedzi. Karol VII nie poczynił żadnych starań, by ją uwolnić.

Joanna d’Arc
Tekst pochodzi z Wikipedii zdjęcia z neta lub skany z książek

Oto mapa Wojny


A tak wygląda świat w grze A.D. 1440.



Podsumowanie sił :
W Paryżu stacjonuje 31tys wojska pod dowództwem Richmonta i Jeana Bureau, Była to armia nowoczesna- 25’000 piechurów 5’000 jeźdźców zaciężnych o 13 dział które przybył z dalekiego wschodu by swym ogniem siać postrach wśród żołnierzy wroga i dobywać potężne fortece.
Na południu w odległej od Paryża Langwedocji do ataku na wroga gotuje się 18 tys. dzielnych francuskich żołnierzy pod dowództwem uniewinnionego Gillesa de Rais i Dunoisa ich armia również silna składała się z 15’000 piechoty i 3’000 jeźdźców.
Pierwsze ciężkie reformy:
Francja gotowa do wojny w pełni nie była. Król Karol VII musiał więc powziąć odpowiednie kroki by mimo wojennej zawieruchy wzmocnić kraj. Pierwsze swe działania skierował na wzmocnienie armii i gospodarki słodkiej Francji. Niestety decyzje były wśród społeczeństwa niepopularne uwolnił on bowiem mordercę i potwora Gellesa de Rais i mianował go dowódcą Armii Włoskiej .


Król Karol VII

Następnie król utworzył pierwszą w historii kraju stałą armie, był to genialny krok wzmacniający armie i osłabiający władze arystokracji, jednak znów nie popularny. Później król zabrał się do reformy finansów kraju, który musiały podołać obciążeniom wojennym tak więc monarcha zlecił Jacquesowi Coerze zreformować podatki w kraju tak by zwiększyć ich ściągalność. Następnie władca stworzył system stałych podatków kraju co znów nie spodobało się społeczeństwu lecz było konieczne by kraj podołał obciążeniom toczącej się od 1337r wojny z Albionem. Po tych reformach kraj był gotowy do wojny, ale z destabilizowany.

Jeszcze tego samego miesiąca świat obiegła szczęśliwa dla każdego człowieka który Boga ma w sercu nowina oto dwa kościoły skłócone ze sobą od 1054r. Postanowiły się połączyć na znak tego Cesarz bizantyjski Jan VII przyjął świętą wiarę katolicką. Niestety nie cały wschodnio chrześcijański świat poszedł za przykładem oświeconego Władcy Bizancjum i ruscy książęta nie wyparli się swej wiary na rzecz jedynie słusznego katolicyzmu.

Pierwsze dnie wojny to atak Francuski na bronioną jedynie przez swoje fortyfikacje Gaskonię oraz atak wojsk Angielskich na Paryż odparty przez silniejsze siły francuskie. Rok 1440 przyniósł wielkie sukcesy Francuskiemu orężu oblężenie przez Gillesa de Rais Gaskonii powiodło się i padła także Richmont z Jeanem Bereau śmiało sobie poczynali na północy zajmując Caux i Normandie.
1441r. to czas wielkich francuskich operacji morskich dzięki wyjątkowemu nieuctwu angielskich admirałów udało się wojskom Francuskim pod Richmondem przedostać się do Calais i rozpocząć jego oblężenie, a Danois dokonał rzeczy niesłychanej desantując się w okolicach Dover i po wygranej z wojskiem angielskim bitwie zajął Canterbury. Anglia była na kolanach. Jeszcze tego samego roku to jest roku 2.09.1441 Anglia straciła swe wszystkie posiadłości na kontynencie podpisując upokarzający dyktat w Londynie.


Granice kraju po w 1441r

Dziwna rzecz się stałe jeszcze tego samego roku, mianowicie możni sprzymierzyli z Hesją zdestabilizowało to dodatkowo ciężką sytuację kraju król jedna nie podją żadnych działań i puściła ta zniewagę Hesji płazem. Jednocześnie rozpoczęła się wielka operacja logistyczna polegając na utworzeniu w każdej prowincji generalnego poborcę podatku. Oczywiście rozpoczęto działania w tako ogromnym państwie od stolicy.
Rok 1442 rozpoczął się jak najgorzej dla ledwo co skonsolidowanego państwa Francuskiego. Ledwo pierwsze liście zaczęły pojawiać się na drzewach gdy Burgundia wypowiedziała wojnę było to 15.03. Francja szybko otrząsnęła się po tym szoku i wraz ze swoim największym sojusznikiem w regionie – Luksemburgiem przystąpiła do kontrofensywy. Luksemburg był tedy jednym z najbogatszych prowincji i mógł sobie pozwolić na zaciągnięcie 30 tys. najemników i przystąpić do wspierania około 35 tys żołnierzy francuski z zaprawionymi w bojach dowódcami. Wojna szybko przybrała korzystny obrót.. już w 1442r. padła stolica kraju oraz Flandria Pikardia Brabancja Artois i Franche Comte . Niestety pokonanie Burgundii nie było łatwe gdyż po jej stronie powiedziała się Sabaudia i przystąpiła do oblężenia Marsylii. Ta więc wojska francuskie w sile 20 tys. musiały ruszyć na południe zostawiając jedynie słaby korpus na północy który jednak przystąpił do oblężenia Vlissingen. Wojnę zakończyły dwa traktaty pokojowe w Marsylii Sabaudia zrzekła się Piemontu na rzecz Prowansji i złożyła Hołd lenny Francji . Drugim Traktatem był traktat w Dijon( 17.07.1445) w którym to Francja zyskała ziemi do Mozy i Franche Comte.


Granice Francji w 1445r

Wrogowie Francji nie poprzestali jednak na tym szybko wybuchły dwie nowe wojny Francji z Kolonią, Moguncją i Bretanią, oraz z Aragonią Kastylią, Anglią i Portugalią. Takiego obciążenia kraj nie mógł znieść o ile w 1447r. Kolonia i Bretania zostały zajęte i złożyły Hołd lenny, a potężna Moguncja podpisała pokój na zasadzie status quo ante ( zaanektowała niestety Luksemburg) to Aragonia i jej sojusz bez przeszkód podporządkowała sobie całe południe kraju. Lud był wycieńczony w 1449 roku na mocy pokoju Barcelońskiego Francja musiał oddać Tuluzę na rzecz Aragonii. Ten pokuj może zostać jedna śmiało uznany za sukces bo straty ziem nie były wielkie w stosunku do rozmiaru francuskiej klęski.


Granice Kraju w 1449r
W tym momencie trzeba poruszyć temat z historii powszechnej jakim był rozwój Moguncji po zaanektowaniu palatynaty i później Luksemburga stała się jednym z silniejszych państw rzeszy. Szybko jednak została podzielona i zniknęła z Mapy świata

Wielka i potężna Moguncja

W roku 1451 dziesiątego lipca Prowansja wraz z Piemontem zostały przyłączone do Francji.
19.01.1453r. oficjalnie została zakończona wojna stuletnia. W Grudniu tego samego roku sojusznik Francji Szkocja wspólnie z Anglią starł Irlandię z mapy świata.
1455. Świat obiegła tragiczna wieść o to niedawno nawrócony na katolicyzm cesarz Bizancjum został zabity, Konstantynopol zburzony i wcielony do państwa Turków Otomańskich.
1456 Umiera Gilles de Rais Cały kraj pogrąża się w żałobie
Przez cały okres od 1449r. z bożej łaski król Francji Karol VII centralizował kraj tworząc w każdej prowincji generalnych poborców podatków proces ten zakończył się dopiero w 1462r. Przez krótki okres czasu Francja byłą najbogatszym krajem świata.
W 1457 r. Aragonia licząc na kolejne szybkie zwycięstwo wypowiada wojnę Francji. Tym razem Richmond był gotowy i szybko przystąpił do oblężenia Gujany, a następnie przy pomocy bretońskiego wasala dokonał odsieczy Bordeaux. Dalsze walki to kolejne szybkie sukcesy Katalonia oraz Barcelona wpadły w ręce potomków dzielnych franków. W 1460r. Zostaje podpisany pokój Roussillon i Tuluza znów w rękach Francuskich.


Francja ok.1460r.

Korzystając z zamieszania w 1458r. Lotaryngia wypowiedziała wojnę Francji jednak szybko została pokonana i już 4.12. musiał jej władca złożyć Karolowi VII hołd lenny.


Lennicy Francuscy

Upadek Papiestwa:


Podzielone Państwo Papieskie.

W 1461r. rozdzwoniły się wszystkie dzwony Francji Król Karol VII umarł opłakiwany przez kochający go naród.
UMARŁ KRÓL NIECH ŻYJE KRÓL
Nowym władcą jest Ludwik XI.
[

 

[center:2ab58b4e39]Rozdział 2 1461r. do 1492r.[/center:2ab58b4e39]

Młody król Ludwik XI mimo, że chciał swymi walecznymi czynami pobić swojego ojca nieodżałowanej pamięci Karola VII, zaczął swoje panowanie od wzmocnienia gospodarki kraju który przez ostatnich dwadzieścia lat toczył ciężkie wojny z wszystkimi możliwymi sąsiadami. Po koronacji która udała się bez przeszkód i zakłóceń król dokończył najpierw ustanawianie generalnych poborców dla regionu Owernia i rozpoczął fortyfikację kraju oraz wzmocnił armię kraju, która w roku 1474 doszła do 75 tys. żołnierza będącego stale pod bronią. Była to największa armia ówczesnej europy. Tylko kupcy portugalscy przywozili informację o nie przebranych zastępach cesarza chińskiego. Jednak ich relacje nie były zbyt dokładne, a po za tym Chiny nie zagrażały bezpośrednio Francji. Król mimo swego młodego wieku wiedział, że jego królestwo jest zagrożone. Szczególnie przez potężny sojusz którego przywódcą była Austria, a inne państwa to Węgry pod panowaniem Macieja Korwina ich wasal Saksonia oraz Czechy których posiadłości obejmowały także Alzację i Palatynat. Uprzedzając fakty można już powiedzieć, że na szczęście dla słodkiej Francji do wojny niedoszło. Ludwik XI już w pierwszym roku wydał swoje młodsze siostry za synów władców tych krajów, pieczętując pakt o nie agresji. Od roku 1464 Francja nie musiała obawiać się o swoje granice z potężnym sojuszem.




[center:2ab58b4e39]Przygotowania do I wojny 1475r.[/center:2ab58b4e39]

Ludwik XI po zakończeniu swych reform ustabilizowaniu sytuacji w kraju oraz ufortyfikowaniu granic i większości ziem kraju zapragnął raz na zawsze rozprawić się z Burgundią, a przy okazji z jej sojusznikami na południu Włoch ( Mediolan, Genua, Toskania). Niestety do wojny nie doszło mimo przygotowania się do wojny. Armia francuska liczyła 70 tys. ludzi co przeważało ok. czterokrotnie armię samej Burgundii bez sojuszników. Wojnie sprzeciwiła się szlachta francuska która wciąż odczuwała skutki ciężkich wojen lat 50. Król jednak dążył od wojny na którą szlachta się nie zgadzała. Tak więc wypowiedział on królowi posłuszeństwo powodując największy kryzys polityczny od półwieku. Kraj został tak skutecznie z destabilizowany, że król nie mógł przeprowadzić, ani wypowiedzieć, żadnej wojny. Tak więc wojna roku 1475 w ogóle się nie odbyła. A nazwą tą określane jest wielki kryzys kraju. Król jednak nie był bez żadnych szans w starciu ze szlachtą. Mimo iż jego główny cel nie udał się. To przeciągnął on dzięki zasobnej kasie wrogów na swoją stronę. Masy szlachty ale także lud który wystąpiły przeciwko jedynemu władcy zostały szybko rozbite także dzięki niedawnym przywódcą.


[center:2ab58b4e39]Aneksja Bretanii i Burgundii [/center:2ab58b4e39]

Ambitny król Ludwik nie mógł pozostać jednak bez żadnych sukcesów, gdyż nie pozwalał mu na to jego wrodzona ambicja i chęć pokonania sławnego ojca. Nie miał on jednak żadnych dobrych dowódców, a wodzowie armii ojca dawno już zostali pochowani przy dźwiękach żałobnych dzwonów.
Posiadając liczną i nowoczesną armię król postanowił nie doprowadzać w najbliższym czasie do żadnych wojen. Postawił na silną dyplomację. Która potrzebuje wybitnych dyplomatów, a tych król miał pod dostatkiem co udowodnili wcześniej dzięki paktowi o nie agresje. Tak więc królewska dyplomacja doprowadził do tego, że ziemia Rolanda para Słodkiej Francji za panowania Karola Wielkiego została włączona znów w obszar Francji.
Dwa lata zaś wcześniej księstwo Burgundii zostało włączone w obręb dwóch krajów. Francja zajęła Burgundię można by rzec właściwą, a pod władanie agresywnych Habsburgów wpadły Niderlandy oraz Emilia-Romagna.






[center:2ab58b4e39]Lata 80. w Europie.[/center:2ab58b4e39]

Lata 80. wieku XIV to dla prawie całej europy burzliwy okres. Prym w tym czasie wiódł sojusz Austrii, nie było właściwie dla niego żadnej przeciwwagi w europie. Choć istniały inne sojusze, również ważne w Europejskiej rozgrywce. Oczywiście była to Francja i jej bitni wasale, następnie Polska z Brandenburgią, najbardziej nieokrzesanym krajem europy zachodniej i środkowej. Brandenburgia przyczyniła się też do klęski Polski. Następny sojusz to wschodni sojusz Litwy z Zakonem krzyżackim, który o ile dal Francji znaczenia żadnego nie miał to dla europy środkowej która była głównym teatrem walki tych lat owszem. Ostatnim liczącym się sojuszem był sojusz Hiszpańsko, Aragoński wraz z Portugalia i Anglią. Rozpadł się on jednak i rozpoczęła się woja Hiszpańsko Aragońska z Portugalią i Anglią.





Zaś dla Francji koniec lat siedemdziesiątych i początek 80. to okres stabilizacji i rozwoju.
Najważniejszą wojną tego okresu była wojna Polski i Brandenburgi i praktycznie wszystkimi krajami Europy środkowo wschodniej. Głównym powodem walk była zachłanność Burgundii która to doprowadziła do zatargu z potężnym sojuszem. Gdy tylko Czesi Austriacy Węgrzy oraz Saksońscy rycerze rzucili się na Polskę swoja okazję wyczuł zakon wraz z Litwą, powołując się na żądania jeszcze sprzed stu lat.




Tak więc polska mimo dzielnej postawy swych rycerzy nie podołała zadaniu gdy do walki włączyło się Księstwo moskiewskie. Pierwsza polska klęska to strata na rzecz Turcji Budziaka, który odłączył się od polski i postanowił odtąd służyć państwu sług Mahometa.
Później było niestety już tylko gorzej i Polska została prawie doszczętnie rozebrana. Straciał Podole na rzecz Austrii oraz Kujawy dla Czech. Zakon wziął Wielkopolskę oraz stolicę Mazowsza ,a Litwa Podlasie.




[center:2ab58b4e39]I Wojna Włoska[/center:2ab58b4e39]

W roku 1483 rozgorzał potężny spór między Genuą, a Francją o mapy które ta pierwsza drukowała. Na tych mapach tereny Genui były zdecydowanie poszerzone kosztem Francji. W tym samym roku zmarł król Ludwik XI, któremu ojczyzna zawdzięcza długi okres spokoju i rozwoju gospodarczego.
Karol VII ledwo co zasiadł na tronie powziął przygotowania do wojny. Odpowiednimi zabiegami dyplomatycznymi zapewnił sobie neutralność Austrii. A później zgromadził potężne wojsko oraz odpowiedni budżet na czas wojny. Wybuchła ona w 1486r. powodem do wojny były właśnie te mapy.



Jego Królewska Mość Król Francji Karol VIII

Poprowadził on wojska Francuskie na Genuą, Mediolan i Toskanię. Po zajęci Lombardii i Modeny Król zmusił władających tam książąt do złożenia hołdu lennego. Niestety Genua była nie ugięta i władała wciąż na Korsyce posiadając zdecydowanie lepszą i silniejszą flotę, niż Francja. Król więc rozpoczął zbiórkę pieniędzy i wielką produkcję Floty.




Powiększyła się ona dwukrotnie do 30 okrętów wojennych i po paru małych zwycięstwach nad Genuą przystąpiła do wielkiej bitwy w której to flota należąca do Genui została całkowicie rozbita.




Po tym sukcesie Francja narzuciła swoje zwierzchnictwo nad tą bogatą republiką .
Tak zakończyło się średniowiecze we Francji rok 1492 jest przełomowy także dla niej gdyż rozpoczął się jej szybki marsz ku potędze.





[center:2ab58b4e39]Czy ktoś ją zatrzyma?? To się okaże!!!![/center:2ab58b4e39]

________________________________________________________________________________________

OT skasowano - AAR zamknięty - w celu kontynuowania proszę zgłosić się do administracji forum.
Raferti