Socjalistyczne Niemcy

Temat na forum 'HoI II - AARy' rozpoczęty przez drabina, 23 Lipiec 2005.

Status Tematu:
Zamknięty.
  1. drabina

    drabina Nowy

    Socjalistyczne Niemcy

    Nazywam się Ernst Taller, po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 roku, zostałem zmuszony, ze względu na moją działalność i poglądy, uciekać z kraju i udać się na emigrację do Francji, gdzie rozpocząłem działalność w organizacji zrzeszającej socjalistów niemieckich.

    Naszym głównym celem było zbieranie informacji o „nieistniejących” obozach koncentracyjnych, wydawaliśmy pismo robotnicze „Niemiecki Socjalista”, które kolportowaliśmy do Niemiec a również próbowaliśmy otworzyć wolne radio, lecz władze francuskie gwałtownie się temu sprzeciwiły, również próbowaliśmy pokazać prawdziwe oblicze i cele nazistów oraz bestialstwo, zbrodnie oraz samą chorą ideologię.

    W tym czasie, sprawujący władzę Adolf Hitler, rozpoczął politykę,niespotykanych jak dotąd represji i terroru, zaczął wdrażać swoją chorą ideologię nazistowską. Kontroli poddawany był każdy, całe życie zostało podporządkowane aparatowi bezpieczeństwa, lecz dzięki naszym działaniom, naszej skutecznej agitacji oraz ujawnieniu prawdy o Dachau(jak i o celach nazistów), w zachodnich Niemczech, w podziemiu zaczął się odradzać ruch lewicowy, który po krótkim czasie zdobył dość dużą liczbę zwolenników.

    Państwu faszystowskiemu zaczęły pękać filary, do tego stopnia, iż zaczęliśmy kupować broń przygotowywując się do zamachu stanu, szczególnie, że zaczęły dochodzić do nas sygnały, iż część kadry oficerskiej chętnie by obaliła Hitlera.

    Pogłoski okazały się prawdziwe, z kraju uciekł Generał-Major E.Rommel, który był zagorzałym przeciwnikiem Adolfa Hitlera(pomimo prawicowych sympatii), opowiadając, że Wermacht najchętniej by obalił Hitlera i wątpił, czy w chwili puczu stanąłby w jego obronie. Jednocześnie zaznaczył, że największe zagrożenie płynie od jednostek S.A. oraz SS, które są fanatycznie oddane ideologii nazistowskiej i Adolfowi Hitlerowi.

    Była nas garstka, mimo wszystko musieliśmy spróbować. Pod koniec 1935 roku, mieliśmy znaczące poparcie wśród społeczeństwa i było dość prawdopodobne, że w razie nieudanego zamachu, ponawiałyby się próby.

    Nasze plany zakładały, że niepostrzeżenie dostaniemy się do Berlina i na jednym z wieców zrobimy to. Plan szaleńców? Z pewnością tak, ale byliśmy już tak zdeterminowani, iż gotowi byliśmy na największe poświęcenia i szaleństwa.

    Najtrudniejsze nie było da nas przekroczenie granicy, dostaliśmy się do Niemiec, dzięki paszportom francuskim, a także legitymacjom przynależności do jednej z francuskich partii faszystowskich. Do tego stopnia strażnicy niemieccy byli zdziwieni, może zachwyceni, oczarowani, że nawet nie sprawdzili naszego bagażu.

    Najtrudniej było się dostać niezauważenie z bronią w otoczenie wiecu.
    28.12.1935 roku, z wieży kościelnej snajper, Hans Kahle oddał jeden celny strzał w A. Hitlera, który zginął natychmiast.

    Błyskawicznie po tym zamachu, nasi ludzie w wraz z częścią oficerów zajęli Reichstag, ogłaszając upadek III Rzeszy, powołując Republikę Niemiecką, jednak wbrew wcześniejszym prognozom, Wermacht w całości nie pozostał bierny, część wojska razem z oddziałami SS rozpoczęła obleganie dzielnicy rządowej.
    W tym czasie doszło do czegoś nieprawdopodobnego – w Berlinie i Monachium wybuchły zamieszki pomiędzy ludźmi domagającymi się wolności a prawicowymi ekstremistami.
    Część dowódców Wermachtu popierających Republikę, rozpoczęła „Marsz” na Berlin i wobec tej sytuacji, oraz zwycięstwa zwolenników wolności, berlińskie garnizony złożyły broń.

    Jednak sytuacja pozostawała bardzo trudna, nie wiadome było jak się zachowa większa część Wermachtu, natomiast w Poczdamie trwały walki pomiędzy Republikanami(głównie milicja oraz część Wermachtu) a SS, ostatecznie wygranymi przez nas.

    29.12. Zaproponowałem opublikowanie szokującej prawdy o obozach koncentracyjnych, o czystkach rasowych, o masowych zbrodniach i planach nazistów.
    Tak się stało i w nocy z 29 na 30 Radio Berlińskie podało tę informację, rano 30.12 Wszystkie gazety berlińskie i w kilku innych miastach podały te informacje. Sytuacja odwróciła się diametralnie, cały Wermacht opowiedział się po stronie Republiki.

    31.12. Nowo powołany rząd (E. Thalmann, A. Kunz, E.Wollweber) wydał dekret znoszący wszelkie sankcje, segregację, dyskryminację etniczną i religijną, wprowadzając zapis o całkowicie równych prawach, pełnej tolerancji religijnej i etnicznej a także zawierał on decyzję o ściganiu rasistowskich zbrodniarzy oraz zakaz propagowania ideologii nazistowskiej.

    W nowej sytuacji i Ja odnalazłem swoje miejsce, zostałem ministrem do spraw informacji.

    Najdziwniejsze było zachowanie Zach. Aliantów, którzy pozostali całkowicie bierni, natomiast jako pierwszy gratulacje złożył nam Józef Stalin, zanim formalnie uznał nasz rząd. Do tej pory jedynie nasz rząd uznało kilka państw, ale po kilku dniach z pewnością się to zmieni.

    Naszymi najbliższymi celami są:
    -zerwanie traktatu wersalskiego oraz rozbudowa systemu socjalnego i deliberalizacja gospodarki oraz rozbudowa armii
    -interwencja we Włoszech i obalanie tamtejszego reżimu
    -interwencja w Polsce i pomoc bratnim socjalistom walczącym przeciwko imperialistom.

    [​IMG]
    [​IMG]
    [​IMG]

    ----------------------------

    Jest to mod całkowcie fantasy, nie mający żadnego pokrycia w rzeczywistości i w zasadzie nie realny, ale czy ma on rację bytu ?
     
  2. drabina

    drabina Nowy

    Raport Krajowy – Polityka - Styczeń

    Sytuacja powoli się stabilizuje, wielu zbrodniarzy i faszystów zostało złapanych i ich procesy wkrótce się rozpoczną – szczerze, życzę im śmierci.

    Jednakże, nie złapaliśmy jeszcze tych największych i wielu członków dawnych władz. Jest to bardzo niepokojące, gdyż są podejrzenia, iż uciekli oni do Urugwaju lub Argentyny – taki sygnał dostaliśmy od Brazylijskich służb wywiadowczych. Co może zdecydowanie zaostrzyć sytuację polityczną, pomiędzy naszymi krajami i jeżeli pogłoski okazałyby się prawdziwe i niezgodziły by się na ekstradycję…

    Podczas obrad parlamentu, 5.1.1936 roku – parlamentarzyści jednomyślnie, podjęli decyzję o delegalizacji wszystkich partii i organizacji faszystowskich oraz skrajnie prawicowych. Jest to kolejny kamień milowy, w budowie państwa/społeczeństwa antyfaszystowskiego.


    [​IMG]


    Tydzień później ustawa weszła w życie, i łącznie zdelegalizowano blisko 10 ugrupowań.

    Oprócz tej wspaniałej decyzji, parlament również z prezydentem – Ludwigiem Renem, podęli decyzję o wolnych i demokratycznych wyborach, jednak termin nie został podany.

    Raport Zagraniczny - Styczeń

    17.1.1936 roku rozpoczęła się debata, na forum Ligi Narodów, w sprawie przewrotu w Niemczech, najostrzej robili to przedstawiciele Polski i Wlk. Brytanii
    Jednocześnie została podjęta debata o naszych planach, co do Austrii i Danii oraz rzekomych zamiarach interwencji w tych krajach. Szybko zaprzeczyliśmy tym pogłoskom, jednocześnie protestując przeciwko włoskiej agresji w Etiopii.

    Następnie, to nasi przedstawiciele przejęli pałeczkę atakującego, i zaatakowali wszystkie państwa kapitalistyczne w sprawie kolonializmu, który jest straszny jest najgorszą cechą kapitalizmu.
    Francja – nie odpowiedziała nam na to
    Wlk. Brytania – zaczęła prowadzić jakiś prawicowy bełkot o nie zdolności tych ludzi do samostanowienia się.

    Po tej debacie, mieliśmy już pewność co do ich zamiarów wobec nas, ale również oni mają pewność co do naszych zamiar wobec nich oraz naszej walki z kolonializmem.

    Raport Gospodarka - Styczeń


    Nasz rząd, podjął kilka ważnych decyzji, jak chociażby, stworzenie 7 brygad artylerii, nacjonalizację największych przedsiębiorstw oraz uwłaszczenie wielkich obszarów rolnych, znajdujących się do nie dawna pod kontrolą partii.

    [​IMG]

    W rocznicę śmierci R. Luksemburg nazwano największą ulicę Berlina jej imieniem jak i kilka fabryk berlińskich.

    Na 5 marca szykowane są uroczystości mające uczcić jej pamięć. – „Nie ma prawdziwego socjalizmu bez demokracji, tak jak nie ma prawdziwej demokracji bez socjalizmu”
     
  3. drabina

    drabina Nowy

    Raport krajowy – luty/marzec 1936 roku

    Sytuacja dalej się stabilizuje, lecz 16.2.1936 roku, obyła się w Berlinie wielka manifestacja, w której społeczeństwo domaga się interwencji w Austrii, rządzonej przez wojskową juntę.

    [​IMG]

    W odpowiedzi na to, kanclerz Austrii ostro skrytykował politykę Republiki Niemieckiej, co tylko jeszcze bardziej napięło sytuację polityczną, pomiędzy nami i staje się to coraz większym zagrożeniem dla Republiki. Konflikt wydaje się więc być nieunikniony – na w razie czego, nasz sztab przygotował plan wejście do Austrii, który opiera się na zaatakowaniu całej granicy, po czym skierowaniu się w kierunku Wiednia.

    20.2.1936 roku, została powołana komisja do ścigania zbrodniarzy i członków aparatu dawnego reżimu. Już na pierwszym posiedzeniu rady, ustalona datę, pierwszych rozpraw, tych zbrodniarzy których udało się nam pojmać – 5.3.1936roku.

    Do tej pory aresztowano ścisłe kierownictwo partii, H. Geringa, H. Himmlera.
    Na pierwszej rozprawie zapadł wynik – kara śmierci przez powieszenie. Po dwóch godzinach, od wydania wyroku, stracono ich.

    Do tej pory dużym problemem pozostaje to, że wielu nazistów uciekło i co raz bardziej prawdopodobne wydaje się być, iż faktycznie uciekli oni do Urugwaju i Argentyny.

    Raport Zagraniczny – luty/marzec 1936 roku

    Po ostrym konflikcie na forum Ligi Narodów, dalej wysyłamy listy protestacyjne przeciwko wojnie w Etiopii, jednak odbywa się to bez większego odzewu.

    Zmusiło nas to do zerwania umów handlowych z Włochami, ale za to zawarliśmy takowe z Arabią Saudyjską oraz Iranem.

    W czasie nadzwyczajnej sesji Ligi Narodów w sprawie konfliktu Austryjacko-Niemieckiego, liga zaproponowała zawarcie pomiędzy nami zawarcie Aktu o nieagresji, lecz Austria odmówiła – czyżby szykowała się na wojnę ?

    Raport Gospodarczy – luty/marzec 1936 roku

    Rozpoczęliśmy ambitny plan rozbudowy przemysłu w Berlinie oraz Hamburgu. Wcześniej jednak udało się nam wyprodukować 7 brygad artylerii polowej, które zostały przydzielone do jednostek stacjonującej wzdłuż granicy z Austrią.

    Teraz nasz minister zbrojeń, przy akceptacji parlamentu, zamówił w fabrykach – 1 dywizję pancerną(PkI) oraz uzbrojenie dla 2 dywizji piechoty.
     
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Zamknij zawiadomienie