Szlachetny ród Piastów

Mój AAR Księstwem Mazowsza na bugfixie Rafertiego (pierwszy AAR)



Historia ta zaczyna się od Władysława Hermana z rodu Piastów,którego rodzony brat był Królem państwa Polskiego,a on księciem Mazowsza,choc ambicje miał dużo większe i za wszelką cenę chciał je spełnic.
Władysław był człowiekiem spokojnym,wręcz zamkniętym w sobie a ludzie z jego otoczenia mówili że zmaga się on z jakimiś wewnętrznymi demonami,co jednak nie zostało udowodnione przez medyków poprzez wykrycie w jego osobie choroby psychicznej lub szaleństwa.
Podążając za swoją wolą,wkrótce wyruszył na podbój terenów zamieszkanych przez Pogan.Po krótkich przygotowaniach do wojny Władysław rozpoczął inwazję na północne tereny zamieszkane przez Prusów.Jego marzeniem było zdobycie dla brata wielkich połaci północnych ziem ku chwale jego i całej Polski.
Władysław podbił więc Gdańsk,Warmię i Pomorze,Chełmno zostawiając dla hrabiego Władysława Rawicza.Piast od razu ogłosił się księciem Prus a brat był bardzo zadowolony z uczynków krewniaka.



Jednak pewne wydarzenia miało odmienic życie samego Władysława jak i późniejszych jego pokolen.
Mianowicie podczas okupacji prowincji Pomezania,książe miał okazję poznac Prusów,którzy od razu zagościli w jego sercu przez swoją mądrośc i prostotę ducha,która w jego mniemaniu czyniła ich zacnymi ludźmi.Piast zainteresował się też pogańskim kultem,ale przez głowę nawet mu nie przeszło by zrzec się chrześcijaństwa.Zaprosił kilku wybranych na swój dwór i nawet mianował jednego z nich skarbnikiem.



powrót do ojczyzny Władysława wraz z nowymi przyjaciółmi



Podbite ziemie książe ofiarował swoim dwóm córkom,Rychezie i Świnisławie,Pomezanie zaś zostwiając bez lokalnego władcy,by sami Prusowie mogli nią po cichu rządzic.

 

Jednak wielki spisek zawisł nad księciem.Nieżyczliwi mu dworzanie donieśli o jego konsztachtach z Poganami Papieżowi,który natychmiast zareagował.Na początku grzecznie kazał Władysławowi zgładzic swoich nowych sojuszników,ale ten całkowicie zignorował jego rozkaz,co strasznie rozsierdziło głowę kościoła.
Wiele miesięcy młody Piast walczył z papieżem o Prusów,wsród wzrastającej nienawiści do niego kościoła i zwykłych poddanych,ten jednak nie zamierzał się poddac.
Pierwsza z rodziny zbuntowała sie Rycheza,hrabina Warmii,ukochana córka tatusia,dla której postępki ojca były nie tyle co złe etycznie,ale niemodne i hańbiące jej imię w okolicy,wypowiedziała mu więc wojnę.od razu za nią poszła Świnisława,czyniąc to samo co siostra.Książe Władysław nie spodziewał się buntu córek,był w głębokim szoku.Cóż miał jednak robic,musiał stawic opór,by własna rodzina nie zaprowadziła go do grobu.Bardziej od bliskich ukochał sobie tych Pogan,którzy bardziej go rozumieli,co znalazło potwierdzenie w wydarzeniach z ostatnich dni.Doszło do starc,jednak córki niezbyt znały się na sztuce wojennej,i bez dobrych generałów nie były w stanie pokonac ojca.Po krótkotrwałej nie wojnie,ale raczej sprzeczce rodzinnej,obie córki opuściły dwór księcia a on sam obsadził w ich miejsca bardziej zaufanych ludzi.
Ale to nie był koniec jego kłopotów.Papież miał dośc pisemnego zatargu z księciem Mazowsza i jak on sam się spodziewał obłożył go ekskomuniką i dodatkowo posądził o herezję.Noty Władysława spadły do zera,a na dodatek na ziemię Prus wdzierał się Zakon Krzyżacki,któremu gotowy na wszystko książe odmówił wejścia do Pomezanii.



Zakon krzyżacki domagający się wejścia do Pomezanii.


Książe nie miał już nawet złudzeń o dopięciu swojego rodu na szczyt.Dziedzicem jego władczyzny był syn Dobiesław,również przeciwny ojcu,ale bojący sie jednak podnieśc na niego ręki.Zrezygnowany tym wszystkim Władysław wyprawił na zamku suto zastawianą ucztę dla najwierniejszych swoich ludzi (najliczniejszą grupą byli oczywiście Prusowie),kazał przynieśc do siebie truciznę i tej samej nocy wyzionął ducha w obecności największych przyjaciół którzy rozumieli jego intencje.


Konający Książe Mazowsza i Prus,Władysław Herman Piast,żegna się z przyjaciółmi.


P.S. Nie wiem tylko jak wklejac zdjecia z gry a mam ich trochę,więc jakby ktoś napisał mi jak to robic byłbym wdzięczny a zarazem i AAR byłby dużo ciekawszy.

 

zapomniane screeny:


ziemie podbite przez Władysława Hermana.


Władysław umarł w roku 1104.
Na tron zasiadł Dobiesław Piast,dotychczasowy hrabia Sambii,którą ojciec zdobył kiedyś dla niego wycofując się z Prus.
W młodości Dobiesław przeciwny był konikowi ojca jaką byli Prusowie,więc z otwartymi rękoma zaprosił na ich ziemię Zakon Krzyżacki by ten zrobił tam porządek.Jednak kilka lat po sprowadzeniu Krzyżaków Dobiesław znalazł w izbie ojca,widac że specjalnie ukryte,zapiski przez niego prowadzone.Władysław opisywał w nich że Poganie to tak naprawdę ludzie o wielkiej mądrości,z pradawną historią i honorowi jak nikt inny.Zmieniło to poglądy księcia.Od razu przypomniał sobie opowieści ojca z dzieciństwa w których ten uczył małego dziedzica rzeczy takich jak godnośc i wyżej wspomniany honor.Pod pozorem jakichś rzeczy do załatwienia w prowincji,Dobiesław wyruszył do Prus przekonac się czy ci mieszkańcy rzeczywiście są tacy jak opisywał ich ojciec.Książę spotkał się z innowiercami i wrócił do stolicy głęboko poruszony.Po drodze napatrzył sie też jak Krzyżacy traktują Prusów.Co krok spotykał się z trupami i pożogą,nie tak wyobrażał sobie pokojową misję rycerzy niemieckich.Wróciwszy do kraju zdecydował się,przepędzi Zakon z Pomezanii.
W roku 1109 wypowiedział im wojnę i w jednej walnej bitwie,nieopodal mieściny Sobota,starł w pył.


bitwa pod Sobotą,rok 1109

Zakon został przepędzony a Pomerania oddana dla ich prawowitych właścicieli.
-Płynie w nim ojcowska krew!-potwierdzali jego pokrewieństwo z ojcem Prusowie,gdy ostatni rycerz zakonny opuścił ich ziemię.
Nieoczekiwanie,radośc po zwycięstwie zagłuszyła straszna nowina,książę Dobiesław Piast nie żyje!Książę zmarł z powodu choroby która zżerała go od jakiegoś czasu,zmarł niemal po samej wojnie z Zakonem,jeszcze w tym samym roku,przeżywszy zaledwie 28 lat.W Pomezanii zapłonęły żałobne stosy.


żałoba po księciu Dobiesławie w Pomezanii

Książę zostawił po sobie czworo dzieci,dwóch chłopców,Kalmana i Ziemomysła,oraz dwie córki o imionach podpowiedzianych mu przez Pruską brac-Kunegundę i Gellenis Piastówny.Szczególnie pierwszy syn Kalman zapowiadał się na dobrego człowieka,czy okaże się człowiekiem honoru tak jak jego ojciec i dziad?

 

Burzliwy okres panowania księcia Kalmana Piasta.
Kalman objął urzędy książęce w bardzo młodym wieku,będąc jeszcze dzieckiem,i choc nikt jeszcze nie traktował go poważnie,to co bystrzejsi mogli zauważyc że tworzą się w nim powoli cechy przywódcze,które mogły uczynic z niego wielką personę na krajowej scenie politycznej.Dośc zabawnie się złożyło,że hrabiami prowincji Warmia i Gdańsk również zostały dzieci,mianowicie 10 letni Henryk Piast,kuzyn księcia,i 8 letni Wincenty Walicz.Złośliwi księcia pozostałych prowincji polskich nie omieszkały z ironią zauważyc,iż księstwem Mazowieckim rządzą dzieci i nie zajdzie ono daleko.Jednak ta trójka miała swojego nauczyciela i swoistego mentora w osobie Sieciecha,hrabi Sambii,który pamiętał jeszcze czasy za panowania miłościwego Władysława Hermana i postanowił zaopiekowac się młodymi władcami,by ci wyrośli na zacnych mężów.
Mijały lata,Kalman oprócz edukacji dworskiej pobierał nauki u Sieciecha i jego zdaniem wyrósł na dobrego człowieka,który godnie będzie po wspaniałym ojcu i dziadzie piastował swoje urzędy.Henryk i Wincenty,których również kształcił Sieciech,pozostali na swoich miejscach wzorowo rządząc swoimi włościami.
Chcąc pokazac zawistnym książętom Śląskim i Wielkopolskim swoją niezależnośc i siłę,wyruszył młody Piast na podbój północno-wschodnich rubieży,podbijając Memel,Żmudź i Auksztotę,ptzyjmując tytuł księcia Semigalii co dodatkowo wzmocniło jego prestiż.
Powiększywszy znacznie tereny swojego władztwa,Kalman uczynił ze swojego księstwa krainę dośc bogatą i rozwojową jak na polskie standardy.
Co chwilę na jego ziemiach uczeni donosili o nowych wynalazkach z różnych dziedzin,a w prawie każdej prowincji panował dobrobyt.
Do skarbca Piastów napływał nieprzerwany strumień pieniędzy i ludzi przybywało gwałtownie.Po kraju rozniosła się wiadomośc jakim rajem uczynił ten zakątek kraju Kalman Piast.Wybudowano także jeden z pierwszych w kraju małych zamków.
Jednak podłe książęta z zazdrością patrzyły na chwalebne osiągnięcia młodego księcia.Naradziwszy się wstępnie wyjechali do Krakowa,by spotkac się z samym Królem Polski.Książęta chciały wykorzystac to że król był bardzo wpływowy i odpowiednio odbyta rozmowa z nim,w której w przekonujący sposób wyjaśni mu iż Kalman w przyszłości będzie zagrożeniem dla jego tronu,zniechęci króla do młodego księcia.


książęta śląski i wielkopolski zmierzający do Krakowa,rok 1124.

Tak więc zrobili.Rozmowa wywarła na Królu duże wrażenie,iż ten kazał sprowadzic do siebie marszałka.


Był piękny dzień początku lipca roku pańskiego 1125.Książę Kalman swoim zwyczajem przechadzał się wokół swoich zamkowych błoni,z zaciekawieniem obserwując pracujących w polu chłopów,którzy mieli ręce pełne roboty przy zbiorach z nadzwyczaj urodzajnego sezonu.Chłopi zobaczywszy księcia z daleka zaczęli machac do niego rękoma dziękując tym samym z ten urodzaj,a Kalman wiedział,że to jego zasługa.Gdy tak stał,podbiegł do niego pachołek i powiedział,że w zamku oczekuje na niego dwóch gońców z jakąś wiadomością.Książę udał się do siedziby i zastał tam dwóch konnych którzy lekko skinąwszy głową wręczyli mu list z królewską pieczęcią.Kalman pomyślał że jest to jakaś wiadomośc o administracyjnym charakterze lub wezwanie do krucjaty na wschód,więc szybko zaczął list czytac.Nogi ugięły się pod księciem,krew napłynęła mu do twarzy.Treśc listu bowiem mówiła,iż Król Polski Bezprym wraz z księciem Śląska i Wielkopolski wypowiada mu wojnę!


zrozpaczony książę Kalman zaraz po dowiedzeniu się o wojnie z Królem Polski

 

Książę nie mógł w to uwierzyc,on,lojalny sługa Króla tak nagrodzony za wieloletnią służbę krajowi.Kalman stracił przytomnośc.
W tym czasie wieśc o wojnie rozeszła po całym państwie i w jego obrębie.Węgrzy ucieszyli się z tej nowiny,bowiem czaili się oni na wschodnie krainy Księcia i mieli nadzieje na zyski z tej wojny w postaci poharatanych strzępek prowincji polskich.Cesarz niemiecki potępił zachowanie Króla zwiastując szybki koniec państwa polskiego jeśli Bezprym będzie wojował z rodakami.
Kiedy książę doszedł do siebie,wysłał listy do wszystkich wasali z zapytaniem po czyjej staną stronie w tym konflikcie.Wszyscy jak jeden mąż będą przy Księciu i wystawią wojska w granicy możliwości,jak najliczniejsze.Przyszła też wiadomośc z Pomeranii,gdzie Prusowie zgromadzili największy z regimentów gotowych do walki z Królem i gotowi są walczyc dla księcia do ostatniej kropli krwi.Bardzo ucieszyło to Piasta i w mig zaczął przygotowania wojenne,bo wojna była nieunikniona.
Książę Wielkopolski połączył siły z Księciem Śląska i zamierzają uderzyc na Kujawy,natomiast wojska Królewskie maszerowały w strasznej liczbie dziesięciu tysięcy żołnierzy na Płock,stolicę księstwa.Miało dojśc do dwóch bitew jednocześnie.Powstały na nogi regimenty Kujaw i Płocka,gotowe bronic macierzystych prowincji,Gdańsk siedział u siebie na wypadek ataku hrabiego Chełmna,za nim Prusacy.Zaczęło się.Połączone siły książąt weszły do Kujaw,wprost na regiment.Przewagę liczebną miały wojska sprzymierzone,ale górujące nad nimi taktycznie i lepiej uzbrojone wojska Kalmana odniosły zwycięstwo,tracąc jednak wielu wojaków.W tej samej chwili rozgorzała bitwa o Płock.


bitwa o Płock stoczona 9 lipca 1125 roku

Tu,choc wojska księcia walczyły mężnie,nie miały prawa wygrac.Przewaga liczebna była ogromna.Nawet gdyby Kalman rzucił całe swoje wojsko na te,nie miał by szans.Zaczęła się okupacja Płocka.Na wyniszczoną armię Kujaw natarł odwód wielkiej armii Bezpryma i powtórzył wiktorię spod Płocka.Obie prowincje były okupowane


okupacja Kujaw i Płocka.

Kalman próbował układów.Udało mu się zawrzec pokój z Książętami,gdyż ci nie mieli już wojska po pierwszej bitwie o Kujawy,jednak Bezprym nie chciał zakopania broni.Jednak nie poszedł z ciosem i nie zaatakował Gdańska ani Pomezanii,tereny północno-wschodnie również zostawiał w spokoju.Kalman zachodził w głowę co to mogło znaczyc i upatrywał sobie nadzieję w tym chwilowym uspokojeniu wojennej machiny Bezpryma.

Ale o tym później,jeszcze do tego nie zdążyłem dograc