Verso Gloria! - Wenecja AAR

Tak. To 2 AAR który piszę w tym momencie, a piszę go dlatego ,że w tamtym AAR'ze nikt zbytnio nie pisze, a ja tego dla siebie nie pisze AAR Wenecją będzie na pewno bardziej obszerny, a odcinki robione w mniejszych odstępach czasu. AAR'y będą prowadzone równolegle, chyba ,że któryś się nie spodoba

Spis treści:
Odcinek I - Przegląd ziem Weneckich
Odcinek II - Okres wojen
Odcinek III - Królować na morzu
Odcinek IV - Walczyć z Imperium
Odcinek V - Wstęp do Europy
Odcinek VI - Kultura i wierzenia z roku 1400, Godne nawrócenie


[FONT=Georgia""]
Odcinek I - Przegląd ziem Weneckich[/FONT]
(1337)​

Wenecja gromadziła w państwie wiele kultur narodowych, jednak dzieliły się one na trzy główne gatunki - włosi, grecy i słowianie. Grecy zamieszkiwali wyspy weneckie, słowianie żyli w Dalmacji a Włosi zamieszkiwali stolicę.

​

Obecny doża - Bartolomeo wprowadził reformację bimetaliczną która opierała się na złocie i srebrze jako głównym środku płatniczym. Oczywiście złoto było trudno dostępne w Europie, a co za tym szło było cenniejsze od srebra. Wprowadził on także reformację dotyczącą armii. W stolicy powołano do służby ponad dwudziestu tysięcy żołnierzy,a w stoczni zbudowano dwadzieścia galer. Także reformacja podatkowa i handlowa została wcielona w całym państwie Weneckim, czyniąc kraj ten jednym najbardziej rozbudowanym w Europie.

​

Prowincje były bardzo bogate. Handlowano takimi rzadkimi towarami jak wino czy cukier z trzciny cukrowej. Sprzedawanie ich było głównym celem Bartolomeo. Jedynym mankamentem było to, że w większości krajów Europy głównym środkiem płatniczym były skóry czy bursztyn. W Wenecji nie miały większej wartości, więc wydobywane surowce składano na razie w wielkim magazynie w stolicy do czasu gdy inne państwa przyjmą reformę bimetaliczną.

 

napisałem na końcu ostatniego odcinka ,żeby pisać opinie bo lepiej mi się pisze, a od 2 dni nikt nie pisze. A co do odwiedzin to racja

[FONT=Georgia""]Odcinek II - Okres wojen[/FONT]
(1337-1351)​

Niespodziewanie w lipcu 1338 roku, Genua wypowiedziała wojnę Wenecji. Na szczęście podpisany z Zakonem św.Jana pakt o nieagresji spowodowało nieatakowanie terenu wroga i ostateczny rozejm. Plus tej wojny był taki ,że na wyspach weneckich wylądował ośmiotysięczny oddział piechoty.

Widząc jak Bizancjum rozpada się po wojnie z Ottomanami, Wenecja nie zrezygnowała z ekspansji swego państwa. W grudniu 1400 roku Wenecja napadła na Attykę, która była w posiadaniu Bizancjum. Kilka miesięcy później Węgry ruszyły z Kosowa( zdobytego przez wygraną wojnę z Serbią ) na Saloniki. Wenecja wysłała emisariusza do Stambułu ze żądaniem wcielenia nowych ziem. Rozpadłe Bizancjum zgodziło się, licząc na spokój.

W styczniu 1344 roku Węgry ruszyła na Mołdawię licząc na wsparcie ze strony Wenecji. Już w lipcu Mołdawia skapitulowała i wysłała 200 dukatów. Wenecja się zgodziła, nie widząc sensu ciągnąć dalej wojny, natomiast dukaty były potrzebne na zakończenie reformacji podatkowej.

W końcu po 8 latach wojny między Wenecją a Weroną został zawarty pokój polegający na przywłaszczeniu sobie Friuli przez Wenecję.

Tymczasem wynaleziono nowe techniki prowadzenia gospodarstwa rolnego co przyczyniło się do rozwoju państwa.

​

 

@Snufkin
chyba nie umiem pisać AAR'a w tak małym odstępie czasu, dlatego krótko

[FONT=Georgia""]
Odcinek III - Królować na morzu[/FONT]
(1351-1364)​

Kazimierz III Wielki denerwował możnowładców swymi gierkami na arenie międzynarodowej. Ponadto prowadził on wojnę kolejno z zachodem, wschodem i północą. Zająwszy Mazowsze, większość Śląska jednak nadal nie mający portu Kazimierz postanowił wypowiedzieć wojnę Zakonowi Krzyżackiemu, Danii i Hannoverowi. Europa patrzyła na Polskę okiem gniewu za częste wojny i zajmowanie pobliskich państw, pozbawiając ich wolności. Podobnie sprawa toczyła się we Francji, która zajęła Lorraine i kraj Burbonów. Większość Europy środkowej zostało bez zmian, jednakże na południu działo się dużo.

Bartolomeo zmarł, a jego ciało spalono i wrzucono do urny. Na tron wstąpił Lorenzo Celsi. Był on inteligentny a co przede wszystkim podobało się szlachcie i hufcom, chciał poszerzyć granice Wenecji. Po zbudowaniu floty statków głównie składającej się z galer, ruszył on na ekspansję Morza Egejskiego w poszukiwaniu potencjalnych celów. Uwagę doży przyciągnął Cypr, który nie posiadał sojusznika a jego flota składała się ze trzech statków.

​

W 1362 roku Cypr został zaatakowany przez hufców i ich pachołków ze strony Wenecji. Wojna trwała stosunkowo krótko, kończąc się glorią Wenecjan. Pod koniec roku na Cyprze została ustawiona reforma podatkowa, powiększając granice i skarb państwa.

​

 

[FONT=Georgia""]
Odcinek IV - Walczyć z Imperium[/FONT]
(1364-1375)​

Wprowadzono plan wyzyskania więcej surowców w prowincjach leżących na wyspach który opierał się na wybudowaniu oczyszczalni lub innej manufaktury. Na razie jednak infrastruktura była bardzo ograniczona.

Tymczasem nieustające pogróżki między sojuszami Szwajcarsko-Tyrolskiego a Austriacko-Wittenberskiego zmusiły obydwie wojny do wojny. Tyrol przegrał ulegając nad mniej rozwiniętą technologią lądową Austriackiej, jednakże Szwajcaria ruszyła zrabować i zdobyć Freiburg. Wittenbergia została neutralna, była jednak gotowa pomóc sojusznikowi.

Wenecja zauważając słabość Imperium, która walczyła z Serbią i Bułgarią zaatakowała państwo bałkańskie razem z Węgrami. Dla Madziarów była to znakomita okazja by zmobilizować armię i przegonić buntowników w Salonikach i Kosowie, natomiast Wenecja ruszyła na podbój terytorialny. Pierwszą bitwę stoczono pod Thessalią przepędzając dziesięciotysięczną armię Imperium. Druga armia ruszyła na Epirus. Mała czterotysięczna armia ruszyła na prowincję Morea Imperium dobił Zakon św.Jana który oblegał Teke. W 1372 roku przybyła na dwór króla zachwycająca wiadomość.

​

 

[FONT=Georgia""]
Odcinek V - Wstęp do Europy[/FONT]
(1375-1401)

​

Następne lata potęgowało władzę Wenecji. Dobrze zbudowane prowincje na wyspach, silna flotylla i doskonała armia - to były atuty państwa włoskiego prowadzonego przez Michaele Steno. Co roku wędrował on na bożonarodzeniowe bale wyrządzane przez cesarza Bawarii czy też księcia Węgierskiego. Co roku także odnawiał on sojusze zaczepno-odporne które zobowiązywały pomóc wobec agresji ze strony państw trzecich. Pierwsza okazja do wypróbowania tego sojuszu nadarzyła Bawaria która wypowiedziała wojnę Tyrolowi w 1379 roku.

​

Armia Wenecka po rozdzieleniu sił ruszyła pod Trento. Tyrol toczył wojnę nie tylko z sojuszem weneckim ale także z sojuszem austriackim. Stolicę oblegało co najmniej pięćdziesiąt tysięcy żołnierzy różnych nacji; od Austrii poprzez Mediolan, Sabaudię a na Bawarii kończąc. Gdy Tyrol został całkowicie opanowany przez najeźdźców oddał Wenecji Trento, po czym Austria zaanektowała wrogów.

Mediolan najwyraźniej niezadowolony tą wojną zaatakował nieświadomą Szwajcarię. Zirytowało to Wenecję do tego stopnia ,że powracająca armia z Trento ruszyła pod Brescie. Mediolan nie mogąc się zdecydować kogo atakować oddał Brescie pod dowództwo doży.

Zebrano fundusze pozwalające sfinansować reformę podatkową w nowo zdobytych prowincję co bardzo poszerzyło dochód państwa.

Wracając do weneckich wysp, tam także przeprowadzono wojnę. Chcąc opanować większość wysp Europejskich Wenecja wypowiedziała wojnę małemu państewko zwanego Acheą. Wojna trwała zdecydowanie szybko, wzbogacając Wenecję o Cephalonię.

Wenecja zdecydowanie wkroczyła w XV wiek, pokazując glorię całej Europie.

 

[FONT=Georgia""]
Odcinek VI cześć I - Kultura i wierzenia z roku 1400[/FONT]
(1400)​

Wiele podbojów na wyspach Egejskich przyczyniło się do narastania kultury greckiej w Wenecji. Nadal jednak było więcej katolików.

​

Podboje te także spowodowały iż większość prowincji są prawosławne niż katolickie. Przeszkadza to znacznie krajom Europejskim tolerować Wenecję jako kraj katolicki.

[FONT=Georgia""]
Odcinek VI cześć II - Godne nawrócenie[/FONT]
(1401-1422)​

Najnowszy doża Wenecji - Tommaso Mocenigo postanowił zainwestować w katolicyzm. Przez osiem lat zbierał dukaty, wydając tylko na utrzymanie armii i flotylli. W 1409 gdy skarbiec zawierał ponad 700 dukatów, doża wprowadził reformę w życie.

​

Starczyło zaledwie na dwóch misjonarzy, jednakże ustawa będzie kontynuowana w najbliższych latach. Postawa Wenecji znacznie spodobała się Europie. Przykładem na to było zaproszenie dwukrotnie przez Węgry i raz przez Genuę do sojuszu wojskowego, gdy ten z Bawarią i Węgrami zakończył się. Wenecja odrzuciła prośby i dołączyła do mocnego sojuszu z Hesją. Głównym powodem dołączenia się do sojuszu Hesji była Austria z która sieje postrach w mniejszych państewkach niemieckich. Wenecja z Austrią mogłyby nawet rozbić Polskę czy też Francję, szczególnie dzięki technologii lądowej osiągniętej w 1412 roku.

​

Hesja po krótkich negocjacjach zgodziła się zostać wasalem Wenecji w 1415 roku. Państwo Włoskie chętnie zbierze kilka dodatkowych dukatów na skończenie z prawosławiem na wsypach, a później Hesję czeka zaanektowanie lub też anulowanie stosunku lennego.

Po zdobyciu technologii ułatwiającej szturm na wieżę, zaczęto inwestować w infrastrukturę. Był to godny kierunek, by państwo mogło się rozbudowywać.