Vive la France

Technikalia:

Gra: HOI2 Domsday + Armagedon
Scenariusz: Gotterdammenrung (1944)
Poziom trudności: normalny
Agresywność AI: normalny
Pełne przejęcie PP: włączone
Przejęcie TT: włączone


Prolog

W 1940 roku ewakuacja Dunkierki przypieczętowała klęskę Aliantów. 338 226 żołnierzy udało się do Wielkiej Brytanii. Do niewoli niemieckiej trafiło kolejne 40 tysięcy.

„Jeszcze tu wrócimy” – myślą upokorzeni Brytyjczycy.​

Wkrótce rozpoczęła się Bitwa o Anglię. Piloci RAF-u ramię w ramię z Polskimi i Francuskimi lotnikami bronili ostatniej twierdzy opierającej się Hitlerowcom. Niemcy nie opanowali przestrzeni powietrznej i nie mogli dokonać bezpośredniego desantu w Kornwalii. Fuhrer zwrócił swą uwagę na ZSRR, dając Aliantom chwilę wytchnienia. Zaczęli oni przygotowania do powrotu na kontynent. Południe kraju zamieniło się na 4 lata w jeden wielki obóz wojskowy.
6 czerwca rozpoczął się „D-Day”. Wstępna faza Operacji Overlord, największa w historii pod względem użytych sił i środków operacja desantowa podczas II wojny światowej i w historii wojen, mająca na celu otwarcie tzw. drugiego frontu w zachodniej Europie. Przez 10 dni Alianci zajęli pozycję niedaleko miasta Caen.

Omaha Beach – rzeźnia dla żołnierzy.​

We Włoszech Alianci zdobyli linię Gustawa i zbliżali się do linii Hitlera, Rosjanie docierali do Polski , a Amerykanie toczyli ciężkie boje o Nową Gwineę.

Odcinek 1 : Niech żyje wolność!

20 czerwca, o świcie, we Francji walczyło już 900 tysięcy Aliantów. W tym czasie w sztabie generalnym Wolnej Francji, w Londynie, Charles de Gaulle pakował walizki. Zamierzał jak najszybciej wrócić do kraju i podbudować rozentuzjazmowanych lądowaniem w Normandii Francuzów.
Operacja Overlord zakładała szybkie zdobycie Paryża. Dowództwo nad siłami francuskimi w Normandii objął marszałek Juin. Odradzająca się Francja potrzebowała żołnierzy, by po wojnie by utrzymać status mocarstwa w powojennym ładzie. Ponadto liczono, że to im przypadnie w zdobyciu Berlin.

Vive la France​

Armie francuskie znajdowały się od siebie w znacznych odległościach. Niektóre walczyły w Normandii, inne oczekiwały w Dakarze na wypłynięcie i atak na Marsylię a część z nich stacjonowała w państwach Francuskiej Wspólnoty Narodów : Libanie i Syrii.
Flota Francuska z 30 dywizjami piechoty zmotoryzowanej na pokładzie wyruszyła z Senegalskiej kolonii 23 czerwca. Tymczasem na północy, równo 3 tygodnie po lądowaniu na Omaha Beach, Alianci kontynuowali wyzwalanie Francji spod hitlerowskiego jarzma. 27 czerwca wyzwolili Brest, dzień później Lorient a następnie Angers.

Na półwyspie Apenińskim toczą się ciężkie walki. Po sukcesie pod Monte Casino, żołnierze gen. Andersa szturmują ramię w ramię z Brytyjczykami i Brazylijczykami linię Hitlera w okolicach Florencji. Przełamanie obrony Niemieckiej ma umożliwić wkroczenie w Alpy jeszcze w tym roku.
Podczas gdy sprzymierzeni wyzwalali kolejne tereny równinnej Francji w sztabie generalnym zapadła decyzja o utworzeniu kolejnego frontu w Europie. Operacja Dragoon przewidywała lądowanie w Marsylii wojsk Francuskich. Hitler spodziewał się takiego rozwoju sytuacji, dlatego też w tym rejonie zgrupował swoje wojska pod dowództwem feldmarszałka Rommela.

Czołgi niemieckie jadą na południe.​

Plany Alianckiego dowództwa pokrzyżowała pogoda. Silne sztormy uniemożliwiły atak z wody wprost na Marsylię. Jednak floty nie można było wysłać z powrotem w długą podróż do Dakaru. Admirał Argenalieu rozkazał płynąć w kierunku Balearów. 30 francuskich dywizji wylądowało 5 lipca, o 1.00 w nocy, w okolicach Perpignan. Gdy mieszkańcy obudzili się rano zastali swoich rodaków zabezpieczających drogi do miasta.

Niemcy zostali całkowicie zaskoczeni.​

Flota Thierrego Argenalieu zawróciła do Dakaru, by powrócić z kolejnymi konwojami sił Wolnej Francji. Tymczasem wojska gen. Montgommergego zbliżały się do Paryża. Hitler wydał rozkaz zniszczenia miasta, jednak nie został on wykonany.
Po 4 latach Francja znowu stawała się wolna. Hitlerowcy ponosili klęski, jednak na przeciwległym biegunie Rzeszy, dochodziło do zaskakujących rozstrzygnięć.

Amerykanie wkraczają do francuskiego miasteczka.​

 

Odcinek 2 : Nie chcemy Sowietów ​

Mimo niepowodzeń na zachodzie Hitler nie widział zagrożenia dla tysiącletniej Rzeszy. 10 lipca front Wschodni znajdował się na łuku Kijów - Gomel - Orsza - Ryga. Słabnące z dnia na dzień siły Wermachtu wspomagane oddziałami Fińskimi przystąpiły do operacji „Fall Acht”.
Rząd RP na uchodźstwie od 1941 roku utrzymywał łączność z oddziałami polskimi walczącymi na terenie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Stanisław Mikołajczyk, premier rządu Londyńskiego, idealnie orientował się w sytuacji na froncie Wschodnim. Podobnie jak ówczesny prezydent RP w Londynie – Władysław Raczkiewicz.
W 1943 roku pod Lenino walczyła polska 1. Dywizja Piechoty. Teraz stacjonują oni Orszy. Złamanie Enigmy przez Polaków pozwoliło na niezależne względem ZSRR i tajne komunikowanie się z armią generała Berlinga. Wszyscy w Londynie wiedzieli co się stanie, jeśli Polskę „wyzwoli” Armia Czerwona. Po odrzuceniu przez Stalina propozycji lądowania Brytyjczyków na Bałkanach przyśpieszono decyzję o sabotowaniu działań Armii Radzieckiej przez Polaków.
Fuhrer planował zatrzymanie Rosjan w tym samym miejscu do późnej jesieni. W zimę nie mogliby ruszyć z kontrofensywą, dzięki czemu Wermacht zyskałby chwilę wytchnienia. Wielu generałów nie zgadzało się jednak z takimi założeniami, ale bali się otwarcie wystąpić przeciw Hitlerowi. Wśród nich był generał Robert Martinek - dowodzący oblężeniem Leningradu w 1941 roku.
Ruszył wraz ze swoimi dywizjami czołgów na pozycje polskiej pierwszej dywizji. Przebiegłe założenia rządu Londyńskiego przewidywały celowy odwrót w stronę Moskwy bądź Anchargielska. Już 2 dnia walk Martinek wkroczył ponownie do Rygi. Stalin był przerażony. Przez kolejne 48 godzin wojska fanatycznego generała posuwały się daleko naprzód. Po równoczesnym ataku Finów, udało się po 3 latach oblec Leningrad! Do niewoli dostał się m.in. gen. Witold Urbanowicz.

Czy miasto Piotrowe upadnie ?​

Tymczasem na zachodzie, konkretnie w Paryżu, wybuchło powstanie. Wojska Aliantów stojące będące u bram Paryża zaczęły atak 9 lipca w drugim dniu powstania. Tego samego dnia czołgi gen. Philippa Marie Leclerca wkroczyły do miasta. W godzinach popołudniowych defiladę wojskową, pod Łukiem Tryumfalnym, przyjął Charles de Gaulle.

„Paryż wart jest mszy” .



Amerykanie witani przez paryżan.​

12 lipca za broń chwycili Marsylczycy, gdyż u wybrzeży Katalonii znajdowała się flota admirała Argenalieu i lada dzień miała rozpocząć desant. Podczas tygodniowych walk powstańcy, wspierani ogniem z morza opanowali miasto. Generał Guillamme na czele 300 tysięcy Wolnych Francuzów wkroczył do portu.
Kolejne ciepłe dni lipca Anno Domini 1944 upływały pod znakiem zwycięstw Aliantów. 15 lipca zajęli oni uzdrowisko Vichy. Tego samego dnia wojsko musiało ochraniać demonstrację fanatyków przed byłą już rezydencją marszałka Petaina. Upłynęło kolejne 10 dni i gen. Eisenhower został powitany w Clermont – Fernand.
Pojawiła się niebanalna szansa na połączenie wojsk Francuskich w Perpignan i Marsylii z armiami nacierającymi z północy kraju. Siły Wermachtu zostały by odcięte i zepchnięte na niziny Bordeaux, a blokada morska US NAVY uniemożliwiłaby im ucieczkę.

Marsylia wzięta ! 25 lipca ’44.
​

26 lipca oddziały US Army wkroczyły do Brukseli. 27 dnia miesiąca wyzwolono Eindhoven a następnego dnia Antwerpię. Wydatnie w tych sukcesach pomogła Amerykanom dywizja pancerno – motorowa gen. Stanisława Maczka. 3 sierpnia poddał się niemiecki garnizon w Tuluzie. Główne siły połączyły się z dywizjami w Prowansji.

Amerykański żołnierz witany w Prowansji.​

Wielki Wożd Józef Stalin był wściekły. Alianci szybko posuwali się naprzód, a Armia Czerwona musiała się męczyć pod Leningradem nie mogąc ruszyć dalej. Jak by tego było mało Polacy walczący na froncie Wschodnim buntowali się!
Lis Pustyni – feldmarszałek Erwin Rommel bronił Nicei przez miesiąc. Dłużej nie mógł wytrwać na dawnej francusko – włoskiej granicy. Pod koniec sierpnia poddał się w momencie w, którym przygotowywał jednocześnie zamach na Hitlera.

Ciężkie walki w Ardenach.​

 

Odcinek 3: Droga do zwycięstwa

Erwin Rommel bronił się w Nicei przez miesiąc. Skapitulował 4 września. Do tego czasu Włochy były pod kontrolą Brytyjczyków. Wobec porażek Rosjan w północnej części frontu Wschodniego, nierozwagą było by zatrzymać ofensywę Aliantów na zimę. Tak też myślał Churchill. Roosevelt skupiał się wyłącznie na działaniach US Marines na Pacyfiku, gdzie Amerykanie zajmowali właśnie Wschodnią Nową Gwineę.

Następny cel : Filipiny !​

5 września Charles de Gaulle powrócił do Paryża, owacyjnie witany przez tłumy mieszkańców stolicy. Nie mniej jednak, nie miał czasu na świętowanie. Alianci wkraczali na terytorium dawnych Niemiec i liczył się każdy zajęty kilometr kwadratowy.

Generał Charles de Gaulle witany przez ludność z terenów wyzwolonych​

Ciężkie walki toczyły się w Zagłębiu Ruhry. Czołgi gen. Pattona po trzydniowym oblężeniu wkroczyły do Aachen miasta tzw. „ Wielkich Niemiec”.

Czy III Rzesza upadnie?
​

10 września 500.000 żołnierzy Francuskich wkroczyło we włoskie Alpy. Tego samego dnia prawe skrzydło wojsk alianckich wdarło się na Bałkany, zajmując proniemiecką Chorwację. Tomislav II musiał szukać schronienia na Węgrzech. Brytyjczycy pojmali za to szefa jego rządu – Ante Pavelića.

Zagrzeb zdobyty!​

Mimo częściowego załamania się frontu Wschodniego, Armia Czerwona wkraczała od południa do Polski, jednak od północy wciąż tkwiła pod Leningradem. Los Polski był nieznany. Brytyjczycy woleli zająć Półwysep Bałkański a Amerykanie być może wkroczą poprzez Danię do Norwegii. Tylko Francuzi, najstarszy polski sojusznik, mógł pomóc, ale i on był jeszcze daleko od linii Odry.
Amerykanie na chwilę oderwali się od metody „żabich skoków” i 11 września ich samoloty zrzuciły 2300 spadochroniarzy na, japoński, Południowy Sachalin. Niestety wiatr szalał niemiłosiernie. Znosiło ich na północ do Ochy, po radzieckiej stronie wyspy. Rosjanie odpowiedzieli ogniem z dołu. Zginęło 2139 Amerykanów. Reszta ukryła się w pobliskich lasach. Stalin nie zamierzał się jednak reflektować, a Roosvelt przyjął to jako jawną agresję.
Porywczy wiceprezydent Henry A. Wallace kazał, z ramienia prezydenta, przygotować plan inwazji na Związek Radziecki ! Amerykanie zajęli w końcu Togoharę i wysłali tam brytyjskie korpusy. Nim skończyła się II Wojna Światowa, Ziemia stanęła w obliczu kolejnego konfliktu.

Marginalna wyspa stanie się areną nowej wojny ?

Od miesiąca nie pojawił się nowy odcinek, więc zamykam aar. W razie chęci kontynuowania skontaktuj się z którymś z moderatorów działu.
Pozdrawiam, N.​