Z pamietnika Zdzicha ZSRR 42-?

22 Czerwiec 1942
Europa już od prawie 3 lat jest pochłonięta wojną. Adolf Hitler jest u szczytu władzy. Panuje praktycznie nad całą Europą. Od Wielkiej Brytanii po Polskę. Od Norwegii po Włochy i Grecję. Wszystkie mocarstwa europejskie padały po kolei pod naporem niemieckiej armii. Najpierw Polska skapitulowała(niecałe 2 tygodnie), później Francja(2 tygodnie) następnie Wielka Brytania, która w tej chwili próbuje się obronić przed zjednoczoną armią japońsko- chińską w Indiach. Według prognoz , panowanie brytyjskie w Indiach zakończy się jeszcze w tym roku. Afryka, poza nielicznymi punktami oporu Wolnych Francuzów i Belgów jest już prawie pochłonięta przez „Wielkie Imperium Rzymskie” Mussoliniego.
Przystąpienie do wojny Stanów Zjednoczonych w październiku 1940 roku, nie zmieniło dramatycznej sytuacji państw demokratycznych. Mimo wielkich nadziei ze strony Winstona Churchilla, dowództwo USA prowadziło wojnę nieudolnie i bez sukcesów.
W tej chwili cały świat zwrócił oczy w stronę ZSRR. Czy jest jeszcze szansa na pokonanie faszystów??

Taki krótki wstęp.
Gram na Armie 1.2 ze stackami ustawionymi na 8.
Scenariusz ’36 ale od początku grałem Niemcami. Rosją zacząłem grać od 22.06.42, gdyż na ta datę ustaliłem atak na sov.
Aha poziom normal/normal

 

Odcinek 1 Najgorszy koszmar Stalina
22.06.42

Zdzisław 23.08.1939
Dzień 22 czerwca 1942 roku był najgorszym dniem w całej karierze Józefa Stalina i był początkiem jej końca.
Tego dnia do gabinetu Stalina jak co dzień przyszła teczka z raportem wywiadu o ruchach wojsk Niemieckich. Jak zwykle były tam doniesienia o ogromnej mobilizacji Wehrmachtu na granicy i zapewnienia o ataku jaki niby miał nastąpić tego ranka. Stalin już od dłuższego czasu nie ufał tym wieściom. Poprosił nawet Berie, aby ten prześwietlił agencję Ilicheva. Sądził, że siatka niemieckich szpiegów przeniknęła do wywiadu sowieckiego i próbują oni wymusić na Stalinie wypowiedzenie wojny Hitlerowi. Gruzin nie mógł sobie na to pozwolić, gdyż mogłoby to spowodować zerwanie paktu o nieagresji z Japończykami, a dalej do wojny na dwóch frontach. Stalin zdawał sobie sprawę z nieuchronności konfliktu, ale nie mógł dać się sprowokować.
Podczas przeglądania raportu, dyktator poczuł nagle przeraźliwy chłód. W tym samym czasie przypomniał sobie - 22.02.1914, 23 sierpień 1939 roku. Ten sam chłód, ten sam strach… Zdzisław!!!
Stalin odwrócił się i zobaczył szarą kościstą postać. Poznał ją od razu. Widział ją już 2 razy.
-1.07.1942 Ostrzegałem! Dlaczego nie posłuchałeś?! Mówiłem: żadnej wojny na dwa fronty!! Teraz jesteś na straconej pozycji! Wycofaj wojsko za rzekę! – po tych słowach postać nagle zniknęła.
Stalin w swoim fotelu był cały blady. Mimo tego, że do pomieszczenia wróciła temperatura 30 stopni, dyktator nadal się trząsł.
-To niemożliwe.-powiedział sam do siebie-czyżby Japończycy planowali zerwać pakt?!
W tym samym czasie z teczki wysunęła się kartka, a na niej był raport marszałka Budennija, który na końcu zasugerował, jakoby Japończycy gotowali się do obrony granicy w Mandżuko i w Chinach.
Jeszcze tego samego dnia Stalin powołał Kwaterę Główną Naczelnego Dowództwa pod dawna nazwą carską Stawka. Równocześnie mianował siebie komisarzem obrony oraz najważniejszym dowódcą sowieckich sił zbrojnych.
Jego pierwszym rozkazem było utworzenie linii obrony na rzekach Dniepr i Dźwina. Każda jednostka miała się znaleźć na wyznaczonym miejscu ciągu dwóch tygodni. Priorytetem miał być front zachodni, dlatego całe lotnictwo miało zostać przeniesione na front zachodni. Jednocześnie rozpoczęto wielką mobilizację. Postanowiono stworzyć nowych 600 dywizji piechoty.
Do ambasady ZSRR w Berlinie wysłano tajną depeszę, nakazującą spalenie wszystkich dokumentów i szyfrów dokładnie o godzinie 23:00 dokładnie 30 czerwca.

Raport o stanie wojsk na świecie
Stan armii lądowych na dzień 22.06.1942


Stan lotnictwa na dzień 22.06.1942


Stan marynarki na dzień 22.06.1942

Nikołaj Starinov 23.06.42

Fragment raportu przesłanego do sztabu głównego Wehrmachtu 24.06.42

Rozkaz o przesunięciu linii wojska na wschód stworzy ogromne zamieszanie zarówno wśród Niemców jak i Rosjan.
Ci pierwsi przewidując, że ich plan został odkryty znacznie przyśpieszyli datę rozpoczęcia inwazji na 1.07.42.
Natomiast radzieccy żołnierze nie potrafili zrozumieć, dlaczego opuszczają umocnione pozycje i ruszają w stronę Moskwy.

Szeregowiec ze 123 korpusu Armii

----------------------------
Nie miałem sejwa z gry Niemcami z roku 41 ;]
Tak Japonia jest w osi.

 

Odcinek 2 To jest dopiero dziwna wojna

raport ambasadora USA w Moskwie dla Franklina Roosevelta

Mimo takich opinii trzeba powiedzieć, iż 1 lipca 1942 zdarzyło się aż za dużo. Wojnę Związkowi Radzieckiemu wypowiedziało jednocześnie aż 13 państw. Godzinę później niż cały sojusz Osi, wojnę wypowiedziała Finlandia. Było to największe zaskoczenie dla całego zachodniego świata i szczególnie dla Moskwy, która nie przewidziała takiego obrotu spraw. Nagle się okazało, że front na którym mieli wałczyć radzieccy żołnierze ciągnął się przez całą Azję i był szeroki jak Europa. Nie wróżyło to najlepiej rządom Stalina. On sam zaszył się w swojej daczy pod Moskwą i przez pierwsze 3 tygodnie w ogóle się nie pokazywał.

​

Front niemiecki

Front japoński​

Rosjanie dowiedzieli się o wojnie dopiero w południe, ale nie od wodza tylko od Mołotowa:

Wiaczesław Mołotow​

Wiadomość ta zbiegła się z nagłośnieniem przesunięcia wojsk na linię rzek Dniepru i Dźwiny. Pogorszyło to jeszcze bardziej morale żołnierzy i ludności radzieckiej.

list do domu napisany przez pewnego szeregowca

W Stawce również nie było najciekawiej.
Finlandia(300 tys. Żołnierzy)
Niespodziewane dołączenie się Finlandii do wojny zmusiło sztab do uszczuplenia i tak już słabej obrony północno-zachodniej części frontu i skierowanie tych oddziałów do obstawienia Leningradu i północnej części frontu. 9.Armia która stacjonowała w Murmańsku dostała rozkazy wycofania się do Kandalaksji.
Dzięki bohaterskiej obronie Kemu przez 3.Armie i kontratak 1 Armii marsz. Koneva na Joensu udało się ustabilizować front Fiński, a nawet przejść do kontrofensywy.
3.Armia gen Gastilovicha zaatakowała Joensu, niszcząc po kolei każdy punkt oporu Finów, którzy nie radzili sobie w walce bez śniegu.
1.Armia odbiła Sortavale przy wsparciu 2.Armii marsz. Shaposhnikowa .
Front Europejski(2mln żołnierzy)
Na całym odcinku oddziały rosyjskie się wycofywały. Poza nielicznymi krótkimi wymianami ognia między pozostałymi na granicy dywizjami osłony(łącznie 3 dywizje) a przeważającymi siłami niemieckimi nie było żadnego oporu ze strony Sowietów.

Martin Himer 12.07.42 list do domu
Dopiero 19 lipca Wehrmacht natrafił na poważniejszy opór. 38 Korpus gen. Sokolowskiego(2 dyw. Piech) odparł poważny atak XXVII Korpusu Armii.
W tym samym czasie rozpoczęto formować obronę Kijowa

Żołnierze 38 Korpusu czekają na kolejny atak niemiecki​

Front Azjatycki(1mln200tys żołnierzy)
Nie ma co dużo pisać. Atak całym frontem w stronę Chin. Dwa cele:
-połączyć się z Brytyjczykami
-Zniszczyć Mandżuko i Mongolię Wewnętrzna

Stalin na szczęście wrócił do siebie po prawie trzy tygodniowej nieobecności. Od razu wydał rozkaz 227 znany pod nazwą „Ani kroku wstecz”. Było to związane z bohaterska obroną Mińska.

fragment przemówienia Stalina do narodu 19.07.42

Stalin pozdrawiający żołnierzy sowieckich idących na front​

Podsumowanie pierwszego miesiąca walk.
-Straty w ludziach niewielkie, maksymalnie 5 tysięcy.
-Brak kontaktu z lotnictwem nieprzyjaciela.
-Ciężkie trafienie niszczyciela Esmintsev na wodach Republiki Łotewskiej. Okręt jest w tej chwili w naprawie.
-Możliwość szybkiego rozwiązania sprawy Fińskiej, jeżeli zdołamy utrzymać Dźwinę.
-Przygotowania do obrony Kijowa jeszcze się nie zakończyły. Czekamy na posiłki z głębi kraju.
-Na froncie japońskim idziemy do przodu. Obrona Japończyków jest zbyt słaba, żeby nas zatrzymać.

 

Odcinek 3 Parszywe wiadomości

Fragment radiowego przemówienia Stalina do narodu 23.08.42

Sytuacja na dzień 25.07.42
Sytuacja po pierwszym miesiącu walk przedstawiała się bardzo optymistycznie dla sowieckiej Rosji.
Nowa linia obrony na Dnieprze i Dźwinie (linia Kutuzowa) była szczelnie obstawiona armią. Liczba obrońców Mińska urosła do 50 tysięcy żołnierzy, a Kijowa- 80 tysięcy.
Front Fiński zmierzał nieubłaganie w kierunku Helsinek. Szybki kontratak wojsk radzieckich przełamał słabą obronę Finów, którzy nie byli już w stanie zatrzymać marszałka Koneva.
Front Japoński nie napotkał do tej pory żadnej żadnego większego oporu ze strony Japończyków. Najwyraźniej cesarz nie spodziewał się tak dużych sił przeciwnika na granicy. Mongolia Wewnętrzna została już prawie całkowicie pochłonięta. Siły 21,22,23,24,26,27 i 28 Armii wytrwale spychają obrońców w Mandżuko w stronę Chin. Po zachodniej stronie Frontu Japońskiego także odnoszone SA sukcesy. Wyglądało na to, że to już kwestia czasu kiedy, wojska alianckie połączą się w Indiach.

Finlandia przyznaje się do błędu!

Fragment artykułu z 17.08.1942

Wspólny atak 1 i 2 Armii na Mikkeli(25.07) załamał obronę Fińską i odsłonił lewą flankę obrońców Helsinek. Podczas, gdy 1.Armia przesuwała się w stronę Mikkeli, 3.Armia zajęła Joensu i bez chwili odpoczynku razem z 9.Armią i 199 Dywizją Piechoty zaatakowały Kajaani.
Po zajęciu Mikkeli przeprowadzony został potężny atak, wraz ze wsparciem I Floty powietrznej, na Helsinki. Po 10 godzinach ciężkich walk 2.Armia mogła bez problemu zajmować tereny stolicy Finlandii(zajęte 13 sierpnia). Następnie marsz. Shaposhnikov skierował swoja armię na Turku(zajęte 16 sierpnia).
Dokładnie 16 sierpnia Finlandia zaproponowała pokój.

Mińsk upadł!!!

Fragment artykułu z 17 sierpnia

Dzień 5 sierpnia był największą i najbardziej upokarzająca porażką jaką odniosło dowództwo sowieckiego podczas tej wojny. Dobrze okopane, wyposażone i zaopatrzone oddziały gen. Sokolovskiego stanęły naprzeciw dwóm korpusom 9 Armii niemieckiej. Mimo porównywalnej ilości żołnierzy, 38 Korpus poniósł klęskę. Podczas walk Niemcy okrążyli 329 i 324 dywizję piechoty. Jednak dzięki bohaterskiej postawie 22 i 8 dywizji, udało się utworzyć wąski korytarz, przez który udało się wydostać zagrożonym dywizjom.
Walki trwały prawie cały dzień i noc. Mimo tego, że rosyjscy żołnierze walczyli dzielnie, to oficerowie niszczyli wszystko. O godzinie 15:24 16 sierpnia gen. Sokolovski wydał rozkaz odwrotu z miasta, gdyż groziło mu pełne okrążenie ze strony 9 Armii.
Straty rosyjskie wyniosły 500 zabitych, 1000 rannych i 7000 w niewoli.
Straty niemieckie wyniosły 300 zabitych i 700 rannych.

Fragment pamiętnika żołnierza, który 16 sierpnia pełnił służbę na Kremlu

17 sierpnia gen. Sokolovski został odwołany z funkcji dowódcy 38 Korpusu i wezwany do Moskwy.

Fragment tajnego raportu złożonego marsz. Żukowowi przez gen. Sokolovskiego 1.08.42

Obrona Kijowa

List znaleziony przy zwłokach młodego rosyjskiego szeregowca 19.08.42

Pierwsza obrona Kijowa​

25 lipca wojska niemieckie dotarły pod Kijów i z marszu próbowali zająć miasto. Na szczęście 16.Armia gen. Levandovskiego była na to przygotowana. Pierwszy atak został odparty bez większych problemów.
Kolejna próba zdobycia przez Wehrmacht stolicy rep. Ukraińskiej odbył się 7 sierpnia. Miasto udało się obronić dzięki kontrofensywie znad Dniepru 3 Armii Pancernej gen. Romanenki i 12.Armii gen. Tjernijakowskiego.
Po klęsce w Mińsku, Kijów stał się priorytetem dla Stalina. Postanowiono, o przesłaniu tam kolejnych 20 dywizji z rezerw znajdujących się w głębi kraju. 34.Armia miała przybyć do Kijowa 30 sierpnia. Niestety ogromny atak Niemców nastąpił 19 sierpnia. Nawet kontratak 3 Armii Pancernej nic nie zmienił. Mimo zażartej i okupionej wieloma ofiarami obrony, 16.Armia musiała się wycofać.


Przedarli się!

J. Wolski rozmowa z autorem 1.09.2009

Obrona Rygi​

20 Sierpnia niemieckie czołówki pancerne zaatakowały niczego niespodziewających się żołnierzy 4.Armii gen. Trufanowa. Wśród obrońców wybuchł chaos. Nie potrafiono zorganizować ponownie obrony w centrum miasta. Po zaledwie godzinie walk Sowieci skapitulowali i uciekli w stronę Gulbene.

Rozmowa telefoniczna Stalina z gen. Trufanowem

22 sierpnia połączone siły 4 i 5.Armii oraz 54 Korpusem Armii przeprowadziły atak na Rygę. Niestety mimo dwóch dni ciężkich walk, nie udało się odbić miasta. Stalin był wściekły. Rozkazał swojemu ministrowi obrony, do każdej jednostki wprowadzić komisarza, który będzie czuwał nad słusznością wydawanych rozkazów przez oficerów. Na liniach frontu kazał ustawić świetnie wyekwipowane jednostki NKWD, żeby przypominały żołnierzom iż droga prowadzi jedynie w stronę III rzeszy.

Front Azjatycki

Front Azjatycki 24.08.42 Żółty kolor- zajęte tereny japońskie​

Front w Azji przesuwa się powoli, ale stale do przodu. Japończycy nie stawiają większego oporu. Mimo tego już w tej chwili niektóre jednostki zaczęły odczuwać japońską zawziętość. Choć wojska rosyjskie mają ogromna przewagę liczebną, ponoszą one duże straty zadane przez cesarskich żołnierzy. Spowodowane jest to górzystym terenem na którym przyszło im walczyć.

 

Odcinek 4

Do ostatniego żołnierza!​

Philipp von Boeselager, oficer sztabu generalnego

Walki obronne na terenie Łotwy

Wasyl Nemratov, list do domu

Utrata Rygi, była dla Stalina solą w oku, dlatego też wydał rozkaz odbicia miasta za wszelką cenę. Ciągłe próby zdobycia dawnej stolicy Łotwy doprowadziły do silnego wyczerpania 5.Armii, która stacjonowała w Dagaupulis. Hitler od razu wykorzystał ten fakt i skierował swoje siły do ataku. Nieprzygotowane i jeszcze nie zreorganizowane po poprzedniej ofensywie, wojska sowieckie musiały ulec znacznie większym siłom przeciwnika.

1 Bitwa o Dagaupulis​

27 sierpnia wreszcie nadeszły posiłki. Armie 36 i 38 od razu skierowano do obrony północnej części frontu. W samą porę, gdyż Niemcy chcieli ruszać dalej na Leningrad. Po krótkim ataku, Wehrmacht musiał uznać swoją porażkę. Marszałek Timoshenko natychmiast dał rozkaz do kontrataku. Wspólny atak 36, 38, 5 i 6.Armii nie rozbił natychmiast obrony faszystów tak jak przewidywał marszałek. Ciężkie walki trwały Az do 30 sierpnia, kiedy to obrońców wreszcie zepchnięto za rzekę. Nie był to jeszcze koniec. Zaledwie godzinę, po przybyciu naszych oddziałów wróg przeprowadził potężny atak, zmuszając Rosjan do odwrotu(1-2września).

2 Bitwa o Dagaupulis​

Rozbicie naszych oddziałów mogło zakończyć marzenia Stalina o odzyskaniu rzeki. Na szczęście wreszcie dotarła 1.Armia marsz. Koneva. Już 6 września postanowiono o powtórzeniu natarcia. 45 Dywizji ruskich stanęło przeciwko 7 dywizjom niemieckim. Walki były bardzo krwawe i długie. Miasto było całkowicie zniszczone po poprzednich walkach, dzięki temu obrońcy mieli przewagę. Walczono o każdy dom, ulicę, skrzyżowanie. Nie było litości dla wroga. W końcu po 5 dniach Rosjanie odnieśli zwycięstwo. Tym razem utrzymano też zdobyte miasto.

3 Bitwa o dagaupulis​

Bitwa o Priluki

Helmuth Hampe, kapitan Wehrmachtu

27 sierpnia tuż po sukcesie w Dagaupulis, Dwie armie niemieckie, oraz dwa korpusy pancerne skierowane zostały na Priluki. Stacjonowały tam oddziały pokonane w Kijowie oraz 12.Armia. Była to jak do tej pory, największa bitwa pancerna w historii. Wzięło w niej udział blisko 10 tysięcy czołgów. Podczas tej bitwy bardzo było widoczne niedostateczne wyszkolenie załóg sowieckich. Rosjanie nie potrafili wykorzystać przewagi jakościowej w sprzęcie i odnosili coraz to poważniejsze straty. I tym razem obrońców uratował kontratak z flanki na atakujących.

Bohaterska obrona Priluki

Kontratak​

Znowu się przebili!!

Wiadomość z jednej z jednostek stacjonujących w Gomel z 11.09.42

To był szok dla całej Stawki. Nikt się nie spodziewał nadchodzącej ofensywy w Gomel. Jak Niemcy ukryli taką ilość sprzętu i ludzi? To pytanie zadawał sobie główny winowajca tej porażki. Marszałek Żukow nie podjął żadnych kroków mających na celu. Dzień przed ofensywą poprosił o posiłki w postaci 34.Armii, która stacjonowała w Rostovie, jednak było na to już stanowczo za późno. Wehrmacht przeprowadził potężny atak na pozycję Rosjan, praktycznie rozbijając ich w pył. Tym razem nawet atak 350 tysięcy żołnierzy z 1.Armii pancernej, 12 i 16.Armii nie powstrzymał faszystów.

Beznadziejna sytuacja 11.Armii​

Pamiętnik oficera sztabu marsz. Żukowa 11.09.42
Po zajęciu Gomelu, Niemcy zaatakowali Rogachew 22.09 zmuszając 10.Armię do odwrotu. Następnie ruszyli w stronę Klintsky, gdzie przebywały niedobitki 11.Armii Żukowa.
„Teraz to już nie ma kto im zagrodzić drogi w głąb Rosji”

Ostatnia próba zatrzymania Niemców​

Bitwa o Rygę

Artykuł z dnia 17.09.42

Po długich i trwających prawie miesiąc walkach, udało się odzyskać pozycje nad rzeką w Republice Łotewskiej. Po raz kolejny, atakiem na stolicę republiki, dowodził marszałek Konev. Atak rozpoczął się 14 września. Po raz kolejny niemieccy obrońcy wykazali się wielką walecznością i odwagą. Było to jednak zbyt mało, żeby zatrzymać sowieckich żołnierzy.

Jak oni wytrzymali 3 dni?​

Bitwa o Polotsk

List znaleziony przy zwłokach młodego oficera Wehrmachtu

16 września Niemcy przeprowadzili potężny atak na pozycje 6.Armii marszałka Timoshenko. Miało to na celu odciążenie obrońców Rygi, która była oblegana już od 3 dni. Była to jedna z najkrwawszych bitew tej kampanii. Zginęło tysiące żołnierzy sowieckich jak i niemieckich. Mimo ponad 2-krotnej przewagii, przeciwnik poniósł sromotną klęskę. Nie była to jedynie zasługa 6.Armii, ale również odważne ataku 7.Armii i Moskiewskiego Okręgu Wojskowego , które pomimo braku szans na wygraną, rzucili się na wroga. Bitwa o Orshe zakończyła się całkowita porażką, jednak zmusiła ona Niemców do zakończenia ofensywy na Polotsk.

Obrona Polotska​

Front Azjatycki

List napisany przez pewnego szeregowca, który stacjonował we Władywostoku. Żołnierz został skazany na śmierć za szerzenie defetyzmu

Front Azjatycki stanął w miejscu. Japończycy sprowadzili posiłki do Mandżuko i w okolice Tybetu.
Plan o połączeniu się z Brytyjczykami wydaje się teraz tylko marzeniem. Mimo licznych prób zajęcia Korli, Japończycy twardo utrzymują swoje pozycję. W tej chwili 32 i 31.Armia oczekują na posiłki, które mają przybyć z Mongolii.
Dobra wiadomość nadeszła na Kreml 25 sierpnia. Wtedy to Persja dołączyła do sojuszu anty faszystowskiego. Najwyższy czas, może pomogą Brytyjczykom utrzymać pozycje w Indiach.
Największe bitwy odbywają się w Mandżuko. Walki o Harbin trwają już od ponad miesiąca(15.08-?). W walkach bierze udział ponad 300 tysięcy sowieckich żołnierzy i podobna ilość żołnierzy japońskich.

Najgorsza wiadomość z tego frontu nadeszła 29 września. Wtedy to gen. Vlassow przysłał w swojej wiadomości 3 słowa: „Władywostok stracony. Odwrót.” Oddziały 20.Armii zostały całkowicie zaskoczone przez Japończyków. Pomimo początkowego chaosu, obrońcy zdołali utworzyć nową linię obrony. Niestety atakujących było zbyt dużo i po 18 godzinach miasto upadło.

Upadek Władywostoku​

----------------------------------------------
Dzięki za niezłe komentarze ;D mam nadzieje, że poziom aaru będzie się polepszał z odcinka na odcinek

 

Odcinek 5

Wielka wojna ojczyźniana​

Raport ambasadora USA w Moskwie wysłany do Waszyngtonu 2.10.42

W październiku wreszcie nastały mrozy, tak długo wyczekiwane przez sowieckich dowódców. Według raportów Niemcy nie byli przygotowani na tak niskie temperatury, jakie miały nadejść. Niestety mrozy umożliwiały zwiększenie prędkości ofensywy na środkowym odcinku frontu. Teraz przed każdym radzieckim żołnierzem stoją ciężkie zadania. Należy zatrzymać III Rzeszę przed dalsza ekspansją w głąb kraju. Do tego trzeba za wszelka cenę utrzymać pozostałą cześć Linii Kuznetzowa. Widmo odnowienia walk na terenie Finlandii także jest poważnym zagrożeniem. Już teraz na dawnej granicy fińsko-norweskiej Wehrmacht zgromadził armie liczącą 30 dywizji. Stawka w tej chwili jest w stanie przeciwstawić im zaledwie 100tys. żołnierzy(6sov i 4fin).
Front Azjatycki także przysyła coraz to gorsze raporty z walk na terenie Mandżuko i wschodnio-północnych Chinach, gdzie walki o Korle niebezpiecznie się przedłużają.

Walki o Roslav

Fragment rozmowy Józefa Stalina z szefem Stawki marsz. Vasilevskim

Tuż po zajęciu Klintsky, Wehrmacht skierował swoje siły na Roslav(2 październik). Stacjonujące tam siły 8 i 10.Armii(w jej skład wchodziła 22.Dywizja piechoty, która broniła się w Mińsku) zostały całkowicie rozbite przez ogromne zgrupowanie pancerne I Armii Pancernej pod dowództwem gen. Mansteina i dwóch armii niemieckich. Żołnierze armii czerwonej bronili się dzielnie. Niestety braki w czołgach i broni przeciwpancernej były nie przezwyciężenia i po całym dniu ciężkich walk musieli się wycofać. Stawka podczas tej bitwy przeprowadziła udany atak na Klintsky za pomocą 1 Armii pancernej gen. Rokossovskiego. Świeżo przybyła 34.Armia zajęła po niej pozycje obronne w Chernigovie.

Bitwa o Roslav


Bitwa o Klintsky​

Kolejny wyłom

Fragment listu napisanego(i poprawionego przez cenzurę) przez kapitana Wasilija Chochołowa(83.Korpus 370. Dyw. Piech.), który przez 4 dni, mimo okrążenia wraz ze swoim oddziałem bronili się na przedmieściach Priluki, a na koniec wysadził swoją pozycję

Manewr Rokossovskiego miał na celu powstrzymanie głównego natarcia w głąb Związku Radzieckiego. Niestety sztab niemiecki przewidział to posunięcie i od razu wykorzystał 5 października. Praktycznie pozbawione wsparcia zgrupowanie armii w Priluki zostało zaatakowane z 3 stron. Obrońcy byli bez szans, wobec ponad dwukrotnej przewagi liczebnej atakujących. Walki trwały 4 dni, dzięki bohaterstwu 83.Korpusu, który przez większość czasu zatrzymywał 5 krotnie liczniejsze siły wroga. Po tych walkach, wykrwawione dywizje 193, 370 i 371 zostały przemianowane przez Józefa Stalina na dywizje gwardyjskie.
3 Armia Pancerna, która została wysłana na pomoc obrońcom, nie zdążyła na czas. Niestety poprzez kłopoty z łącznością, gen. Romanenko nie wiedział, o tym, że miasto jest już w rękach Niemców. Przybył zaledwie kilka godzin po odejściu ostatnich oddziałów 16 i 12.Armii. Tak wielkie zgrupowanie pancerne w mieście ,stało się łatwym celem dla żołnierzy Hitlera. 3 Pancerna poniosła ogromne straty. 300 czołgów T-34 zostało zniszczonych lub porzuconych przez załogi. 10 tysięcy żołnierzy zginęło było rannych. Kolejne 10 tys. dostało się do niewoli. Paniczny odwrót oddziałów Romanenki szybko dogonił niedobitki z 16 i 12.Armii.

Bitwa o Priluki​

Grób tysięcy Niemców

Rozmowa Aleksandra Gonczarowa z autorem 24.09.2009

​

Obrona Dagaupulis ​

3 października III Rzesza ponowiła atak na Dagaupulis. Po prawie 2 tygodniowej przerwie Niemcy znowu ruszyli. Świeże posiłki z Francji znacznie zwiększyły ich możliwości. Do tego doszły nowoczesne ciężkie czołgi Tygrys. Po 24 godzinach krwawych i zaciętych walk o każdy skrawek miasta, Wehrmacht odniósł na krótko zwycięstwo. Ciągłe naloty na ich pozycje 1 Floty Powietrznej, nie dawały im spokoju aż do momentu kontrnatarcia marszałka Koneva. 7 Października blisko 600 tysięcy żołnierzy sowieckich ruszyło na zmęczonych i zdemoralizowanych ciągłymi nalotami, żołnierzy Wehrmachtu. Mimo tak potężnej ofensywy, wróg stawił zacięty opór. Niektóre budynki były tak silnie obsadzone, że radzieccy dowódcy musieli wzywać wsparcie artyleryjskie lub w ekstremalnych przypadkach, nawet lotnictwo taktyczne. Kontrnatarć nikt nie był w stanie już zliczyć. W ciągu godziny, jedna ulica zmieniała swojego właściciela 5 razy. Bitwa trwała 2 dni. Marszałek Konev mógł ogłosić się wielkim zwycięzcą. Rozbił największe zgrupowanie wojsk przeciwnika na północ od Gomelu, zmuszając je do zajęcia pozycji obronnych po drugiej stronie Dźwiny i pozostania tam już do końca roku.
Straty Sowietów sięgały 30tys. żołnierzy, natomiast faszystów aż 70tys.(5 dyw. Piech. Zniszczone podczas nalotów). Był to największy cios dla Hitlera od rozpoczęcia przez niego wojny 1.09.39.

Dobijanie ostatnich punktów oporu​

Walki na łuku Gomelskim

Fragment rozmowy telefonicznej Żukowa z Konevem.
7 października wściekły Hitler, po otrzymaniu wiadomości o odwrocie z Dagaupulis rozkazał kontynuować atak w centrum. Ofiarą tego rozkazu stała się 1 Armia Pancerna. Na całkowicie otwartym terenie załogi radzieckich czołgów nie miały szans ze świetnie wyszkolonymi żołnierzami przeciwnika. To byłaby całkowita masakra sowieckich sił pancernych, gdyby nie ingerencja marsz. Koneva u samego Stalina. Po trzech dniach zaciętej bitwy, Dyktator zgodził się na wycofanie zarówno 1 Pancernej jak i 34.Armii, której po stracie Klintsky i Priluki, groziło okrążenie.

…​

Urrraaaa!

6 października rozpoczęła się ofensywa, która przez historyków będzie nazywana początkiem końca lub końcem początku sukcesów Hitlera. Marszałek Żukow planował ten atak już od utraty Gomelu. Wszystko wydawało się pracować na rzecz sowietów. Potężne mrozy zaczęły tępić niemieckich żołnierzy, którzy byli zupełnie nieprzygotowani do zimy. Luftwaffe zostało całkowicie sparaliżowane przez śnieżycę. Klintsky zostało obsadzone przez doborowe oddziały 1 Armii Pancernej. Oddziały w Smoleńsku były niczym nie niepokojone i czekały na rozkaz wymarszu. To była wymarzona chwila, żeby rozpocząć atak na Roslav.
Atak rozpoczął się o świcie. 300 tys. żołnierzy w zielonych mundurach(białe były przeznaczone tylko i wyłącznie dla snajperów) ruszyło przez zaśnieżoną równinę. Wspierane były przez czołgi 1 Armii Pancernej. Niestety już na samym początku okazało się, że nie wszystko idzie zgodnie z planem. 11. Armia natknęła się na bardzo silnie umocnione pozycje XCI korpusu Armii gen. Guderiana. Zaspy śniegu spowalniały ruch czołgów i piechoty. Po całym dniu walk front przesunął się zaledwie o 5km.
Następny dzień był jeszcze gorszy. Armia gen. Rokossovskiego została zaatakowana. Niemcy tym samym pozbawili Żukowa całego wsparcia pancernego . Mimo tego postanowiono kontynuować marsz na przód nie patrząc się za siebie. Dowódca 11.Armii wyjątkowo dobrze wykorzystywał oddziały NKWD, które szły tuż za dywizjami piechoty i odcinały im drogę ucieczki. Każdy, kto zaczynał uciekać z pola bitwy natychmiast był rozstrzelany.
Po tygodniu krwawych starć Niemcy zaczęli przejmować inicjatywę. Na szczęście dla marszałka, 8 i 10.Armia mogły włączyć się do walki. Dzięki tym oddziałom, ofensywa jakby na nowo się rozpoczęła. Nie było to jednak dość, żeby przebić się przez silną obronę armii gen. Lukowa. Dopiero przybycie 3 Floty Powietrznej składającej się z 8 Dywizjonów Szturmovików, przeważyło szalę na rzecz atakujących. Bitwa skończyła się o godz. 18:35 20 października.

Już nigdy takich niepewnych bitew​

Wreszcie stabilizacja

Fragment rozmowy Stalina z Żukowem 27 października, tuż po zakończonej sukcesie bitwie o Zaporozhe
Po przegranych pod Dagaupulis i pod Roslavem Niemcy się zatrzymali. Nagle Hitler zrozumiał, że nie ma szans na szybkie zakończenie wojny. Zdał sobie sprawę, że to nie to samo co poprzednie wojny. Tutaj będzie się liczyło to, które państwo będzie bardziej wytrzymałe na straty spowodowane tą wojną. Ostatnią próbą zmienienia sytuacji był atak na Zaporozhe(25-27 październik), jednak i on okazał się całkowitą kleską.

Front Fiński

List napisany do rodziny przez fińskiego dezertera, który został rozstrzelany 4.10.42
2 Października ważyły się losy całego frontu fińskiego. 9.Armia wciąż nie mogła się doczekać posiłków w postaci 1.Armii Fińskiej, a wróg nadal gromadził siły na granicy. Atak rozpoczął się rankiem 2 października. Siły IV Armii niemieckiej zaatakowały 9.Armię, która była w trakcie pościgu za wycofującymi się oddziałami faszystów. Na szczęście Finowie zdążyli ostrzec przed atakiem gen. Krasnopetseva, który szybko zorganizował sprawna obronę. Bitwa trwała 3 dni. Niemieckie dowództwo nie przewidywało tak długich walk, i wysłało dywizje bez odpowiedniej ilości zaopatrzenia. Dzięki temu i dzięki długim fińskim nocom, udało się utrzymać front.

​

Bitwa o Rovaniemi​

Front Mandżurski

Raport złożony generałowi Własowowi 12 Października 1942
Po zgromadzeniu i odbudowaniu sił, gen Własow odbił 12 października dalekowschodnią stolicę ZSRR-Władywostok.
Po bohaterskiej obronie miasta 22 paździenika przed kontratakiem Japończyków, Generał Własow otrzymał Order Zwycięstwa od Stalina.

Bitwa o Władywostok​

Walki o Korle zostały zakończone 20 października. Wtedy to na miejsce przybył 37 Korpus gen. Popova. Niestety było to już za późno dla Brytyjczyków. Dwa fronty wroga zdołały się połączyć już 3 tygodnie wcześniej.

Sytuacja na froncie tybetańskim​

Po dłuższej przerwie powróciłem! Zaczyna mnie przerażać to, że każdy następny odcinek jest dłuższy ;D

Czyszczę i zamykam.

Pozdrawiam
Goliat