Związek niezłomny wolnych republik, Złaczyla na wieki wielka Ruś... AAR ZSRR 1936-?

Witam. To jest mój drugi AAR z gry, pierwszy z HoI III... Mam nadzieję, ze ten będzie bardziej dopracowany i przede wszystkim ukończony Postanowiłem również, że ten AAR będzie miał nie co inna formę. Chciałbym zrobić coś na wzór książek Janusza Piełkiewicza, który opisuje drugą wojnę światową w charakterystyczny dla siebie sposób... Otóż każdy rozdział dzieli na dwie części, pierwsza część zawiera autentyczne wycinki z gazet, relacje korespondentów wojennych, tajnych dokumentów i raportów itp. zawierający charakterystyczny, propagandowy często język, a w części drugiej pt ''Strategia i taktyka'' chłodno opisuje same fakty... Ja chciałbym zrobić coś podobnego tu... mam nadzieję że przypadnie to do gustu. Wyjątkiem będzie prolog z przygotowań do wojny, które opisze w sposób tradycyjny (ile można czytać o anschulsach, rozbiorach czechosłowacji itp itd;])
Po przydługim wstępie zapowiedziany prolog:

Prolog

​

Trudne lata 20. są dla ZSRR historią. Głód na Ukrainie, walki o władzę po śmierci Lenina, kryzys gospodarczy, hańba jaką była przegrana wojna z polakami – to wszystko jest dla ZSRR przeszłością. Od początku lat. 30 zaczął się proces uprzemysłowienia kraju. Kraju w którym w 1914 roku, kiedy jeszcze był pod panowaniem carów, 80% społeczeństwa zatrudnionych było w rolnictwie. ZSRR, jeśli chciał liczyć się na arenie miedzy narodowej, musiał dokonać skoku gospodarczego i technologicznego. Skok ten należało przeprowadzić w przeciągu dekady. Było to zadanie trudne, zachód podobne przemiany przechodził praktycznie przez cały XIX i początek XX w.

Położenie ZSRR było trudne. Kraj zacofany technologicznie, z kiepską infrastrukturą, był wciśnięty pomiędzy dwie potęgi: Japonię i odbudowujące się Niemcy.

Japonia coraz śmielej poczynała sobie na dalekim wschodzie, po zajęciu Mandżurii rozpoczęła w 1937 roku kolejną wojnę z Chinami. Chiny, kraj wewnętrznie rozdarty pomiędzy baronów, komunistów i nacjonalistów nie był w stanie obronić się przed japońską agresją.
Kolejne etapy wojny Japońsko-Chinskiej

​

​

​

Niemcy bezkarnie łamali kolejne postanowienia traktatu wersalskiego. Zachód bezczynnie przyglądał się kolejnym posunięciom Niemiec. Remilitaryzacja Nadrenii, rozbudowa floty, lotnictwa, wojsk pancernych, Anschluss Austrii, rozbiór Czechosłowacji do spółki z Węgrami.
mapa rozwoju niemieckiego terytorium:


Wszystkie te wydarzenia pokazywały, w jak trudnym położeniu jest ZSRR, każdy na kremlu wiedział, że wojna zarówno z Niemcami jak i Japonią jest nieunikniona. Na pomoc zachodu nie można było liczyć.

Wraz z początkiem 1936 roku, rozpoczęto intensywną modernizację kraju i armii… Rozpoczęto budowę nowych dróg, kolei. Rozbudowywano istniejące zagłębia przemysłowe. W realizacji tego wszystkiego, bardzo pomogło wprowadzenie w 1938 roku nowego planu pięcioletniego.

​

Trzecia już z kolei ‘’pięciolatka’’ zakładała intensywna rozbudowę przemysłu ciężkiego.
mapa gospodarcza, w zaznaczonych rejonach trwała intensywna rozbudowa przemysłu:

​

mapa drogowa, zaznaczono odcinki nowoczesnych autostrad wybudowane do września 1939 roku, oraz położenie dwóch ośrodków badawczych broni rakietowej:

​

mapa umocnień, jakie wybudowano do września 1939 roku:

​

W ramach tegoż planu również rozpoczęto budowę dwóch największych na świecie ośrodków badawczych broni rakietowej, która miała być przyszłością pola walki. Pierwszy ściśle tajny ośrodek mieści się w Bajkonurze (Kazachstan) i Plesjecku (Prowincja Artezin, 180 km na południe od Astrachania). Pierwsze sztuki nowych wyrzutni małych rakiet niekierowanych trafiają do Armii Czerwonej już pod koniec 1938 roku. Ośrodki badawcze, wraz z całym zapleczem i infrastrukturą osiągają pełną gotowość w połowie 1939 roku.

​

Przez cały okres przedwojenny Niemcy i ZSRR prowadziły ożywioną wymianę handlową. Była to sprawa konieczna dla obu, wrogo nastawionych dla siebie państw. Niemcy pozyskiwały olbrzymie ilość tak bardzo potrzebnych im surowców, ZSRR dostawał potrzebne na rozwój pieniądze. Szczytowym okresem wymiany był rok 1938, kiedy to Rosjanie kupili od Niemców czołgi typu pzkfw III i sformowali z nich dwie brygady pancerne. Po licznych testach nowej broni stwierdzono, ze radziecki odpowiednik – czołg BT 7 jest szybszy. To jest jedyna jego przewaga.. w pozostałych względach są to maszyny porównywalne… W związku z tym zapadła natychmiastowa decyzja o rozpoczęciu intensywnego rozwoju wojsk pancernych… Rozpoczęto projekt budowy czołgu ciężkiego, konstrukcji nowych typów czołgów lekkich i średnich. W 1939 roku, ZSRR jest niekwestionowanym liderem w dziedzinie wojsk pancernych… Jako jedyni dysponują czołgami ciężkimi.

​

Na wschodzie, w momencie gdy Chiny chyliły się ku upadkowi, Japonia zaczęła myśleć o ekspansji w kierunku Syberii. Owocem tego były liczne incydenty graniczne do jakich dochodziło przez cały 1938 i 1939 rok.

​

Największym z nich był incydent nad rzeką Chałchin-Goł. Bitwa to rozegrała się na pograniczu Mandżursko Mongolskim. Japończycy wyraźnie zlekceważyli siły Rosjan w tym rejonie i doznali dotkliwej porażki. Bitwa ta wykazała, że Armia Czerwona dysponuje lepszym sprzętem lecz gorszą organizacja swoich wojsk, niż Armia Japońska. Należało tą różnicę jak najszybciej zniwelować. Armia Czerwona, w 1939 roku, dysponuje olbrzymią przewagą liczebną nad Armią Kwantuńską.

​

Na zachodzie, w sierpniu 1939 roku, bieg historii nabiera znacznie szybszego tempa… Dochodzi do ściśle tajnego spotkania ministrów spraw zagranicznych Niemiec i ZSRR. Owocem tego spotkania jest pakt o nieagresji wobec państw, deklaracja dalszej wymiany handlowej, podział Europy wschodniej na dwie strefy wpływów. Pakt ten daje więcej czasu ZSRR na zniwelowanie technologicznej przewagi jaka dzieli ich od Państw Osi…

​

3 września Niemcy napadają na Polskę… Armia Polska jest bitna, dzielnie stawia opór najeźdźcy, w Prusach Wschodnich dochodzi nawet do kontrataku i dojścia polaków pod Królewiec. Podobnie na Słowacji Polacy zajmują wschodnią część tego kraju. Na głównym froncie jednak systematycznie są spychani w kierunku wschodnim.
Jednym z postanowień paktu Ribentrop-Molotow było założenie, że w momencie gdy Niemcy zajmą Gdańsk, Armia Czerwona zajmie polskie kresy wschodnie.

​

Pozycje Armii Czerwonej 17 września 1939:
Zachód:

​

Wschód:

​

Jest 17 września, Armia Polska wyczerpała chyba swoją zdolność ofensywną. Wschodnia granica jest niebroniona. Czas wywiązać się z sierpniowych postanowień.

 

odc. 1

​

17 września-28 października 1939

​

strategia i taktyka
17 września, o godz. 1 w nocy Armia Czerwona, przekroczyła polską granice… przez kilka najbliższych dni nie napotkała żadnego oporu. Całość wojsk, łącznie z oddziałami KOP, zostało rzucone do walki z Wehrmachtem. To była główna przyczyna szybkich postępów radzieckich.

​

13. Armia rozpoczęła uderzenie, przez Stanisławów w kierunku Przemyśla.
10. Armia, jako swoje główne zadanie, miała zajęcie Lwowa przed nadejściem Wehrmachtu. Teren ten był bogaty w ropę oraz miał najlepiej rozwinięty przemysł na całych kresach. 19 września, czołówki pancerne zostały zatrzymane przez wojska Armii Modlin. Opór ten był bardzo skuteczny i długi, całkowicie zatrzymał natarcie w kierunku Lwowa na 24 godziny.
8. Armia, wchodząca w skład Frontu Bałtyckiego, z zadaniem natarcia w kierunku Wilna a później Suwałk, 22 września starła się z polską Mazowiecką Brygadą Kawalerii. 85. Dywizja Piechoty Armii Czerwonej z trudem odparła jej atak, pościgu nie podjęto.
Po pierwszym tygodniu walk, Polacy w końcu zdołali uformować stały front, od tego czasu natarcie radzieckie wyraźnie zwolniło. Zwłaszcza na terenach białoruskich, gdzie infrastruktura była bardzo słabo rozwinięta i często wojska zatrzymywały się w białoruskich bagnach. Lotnictwo radzieckie od samego początku miało panowanie w powietrzu. Dzięki swojej przewadze liczebnej miało całkowitą swobodę operowania. Dokonano kilku ataków na polskie lotniska w okolicach Stanisławowa gdzie polska Brygada Bombowa, wycofała się przed niemieckim natarciem.

​

radziecki nalot na polskie lotnisko w Stanisławowie i pierwsze walki powietrzne.

W dniach 25-27 września 1939r. doszło do dużej bitwy w okolicach Wilna. Wojska Polskie w tym rejonie utworzyły silny pas obrony, który miał zatrzymać pochód Armii Czerwonej w kierunku Białegostoku i Suwałk. Armii Czerwonej udało się przebić dopiero po ściągnięciu w ten rejon silnych jednostek pancernych i lotnictwa.
W tym samym czasie, na dalekim wschodzie,2 października, Rosjanie postanowili rozprawić się z agresywnymi Japończykami, po dwóch dniach walk, Japończycy poprosili o zawieszenie broni. ZSRR natychmiast na to przystał, ponieważ dalsza eskalacja konfliktu z pewnością doprowadziła by do wojny z Niemcami, które były w sojuszu z Japonią.
6 października wojska 10 Armii dotarły na przedmieścia Lwowa. Widząc, że miasto jest silnie bronione, postanowiono dokonać operacji okrążenia, takiej w stylu Wehrmachtu z początków wojny w Polsce. Lecz i ten manewr nie przyniósł spodziewanych rezultatów i utknął w miejscu. Po 6 dniach, 12 października kapituluje polska obrona miasta. Straty po obu stronach były dość znaczne.

​

Po kapitulacji Lwowa, nie dochodziło już do większych starć. Polacy nie stworzyli już skutecznej obrony. Po kapitulacji Warszawy 22 października 1939r., złożyli również broń przed Armią Czerwoną.
Wojna w Polsce pokazała, że Armia Czerwona gdy ma wsparcie lotnicze i dysponuje znaczna ilością czołgów jest w stanie skutecznie i szybko atakować. Jednak organizacja wciąż pozostawia wiele do życzenia. Zwłaszcza lotnictwo, pomimo, że dysponuje znakomitym sprzętem, nie jest efektywne. Te braki trzeba natychmiast nadgonić w kontekście zbliżających się innych konfliktów.
Po zakończeniu wojny w Polsce i wcieleniu nowych ziem do ZSRR, rozpoczęto proces unifikacji tych ziem z resztą kraju. Na dawnych kresach wschodnich był bardzo słabo rozwinięty przemysł. Również w bardzo złym stanie była infrastruktura (zwłaszcza na terenie białoruskiej SRR). Dla tego natychmiast rozpoczęto rozbudowę przemysłu w Lwowie, Stanisławowie, Wilnie, Pińsku, Równem. Rozpoczęto również nowe inwestycje autostradowe. Autostrada Lwów – Kijów na odcinku od Lwowa do dawnej granicy państwowej, Autostrada Przemyśl (niemiecki) – Stanisławów – Odessa, Moskiewski Ring, oraz autostrada Tallin – Leningrad –Archangielsk na odcinku granica estońska – jezioro Onega. Rozpoczęto również budowę autostrady w kierunku Murmańska.


mapa drogowa, październik 1939 (kolorem pomarańczowym zaznaczono odcinki autostrad których budowa rozpoczęła się jesienią 1939)

Dalszymi krokami jakie podejmie ZSRR jest zapewne próba przyłączenia spornych terenów fińskich oraz krajów nadbałtyckich. Ale czy dojdzie do kolejnych konfliktów zbrojnych czy też spory te zostaną rozwiązane drogą dyplomatyczną to czas pokaże…

 

odc.2

​

28 października 1939-13 marca 1940

​

strategia i taktyka

Po anektowaniu terenów Zachodniej Białorusi i Ukrainy, ZSRR zaczął szykować się do zajęcia spornych terenów fińskich i rumuńskich, wcieleniu do swych granic państw nadbałtyckich.

Pierwszym przeciwnikiem miała być Finlandia. 12 października 1939 ZSRR wystąpił z ostatecznym żądaniem przesunięcia granicy fińsko-radzieckiej o 25 km na północny zachód od istniejącej linii granicznej - czyli cesji przez Finlandię swego terytorium wraz z fortyfikacjami Linii Manerhaima. Żądano także wydzierżawienia półwyspu Hanko dla ZSRR na 30 lat w celu utworzenia tam bazy dla marynarki sowieckiej. W zamian "zaoferowano" dwa razy większy obszar Karelii (słabo rozwiniętej i zaludnionej tajgi). ZSRR żądał również demontażu fortyfikacji Linii Mannerheima. Żądania te spotkały się z odmową ze strony fińskiej. To też 30 listopada 1939r. Armia Czerwona ruszyła do ataku.

Plan ataku zakładał uderzenie na Finlandię siłami trzech armii. 7 Armia, wchodząca w skład Frontu Leningradzkiego miała za zadanie przebicie się przez Linię Manerhaima w jej północnym odcinku. Następnie, w momencie wejścia na fińskie tyły, ofensywa miała posuwać się w dwóch kierunkach. W kierunku północno-wschodnim, wzdłuż brzegów jeziora Ładoga, ku fińskiej twierdzy Sortavala, gdzie miano spotkać się z siłami 38. Armii. Drugi z kierunków którym miała posuwać się 7. Armia był to kierunek zachodni, ku brzegom Zatoki Fińskiej. Był to manewr którego zadaniem było okrążenie miasta Wyborg oraz sił znajdujących się w tym mieście oraz na nieprzełamanym odcinku Lini Manerhamia.

W północnym brzegu jeziora Ładoga znajdowała się 38. Armia, wchodząca skład Frontu Arktycznego. Zadaniem tej armii był atak wzdłuż brzegów jeziora Ładoga i zamkniecie w okrążeniu sił fińskich w twierdzy Sortavala. Po zlikwidowaniu okrążonych sił fińskich, armia ta miała prowadzić uderzenie w kierunku północno zachodnim.
Na dalekiej północny, w okolicach Murmańska, stacjonowała 14 Armia. Zadaniem tej armii było zajęcie ważnego fińskiego portu w Petsamo. Na szpicy ataku tej armii znajdowała się doborowa, 1. Dywizja Pancerna, skald której wchodziły nowoczesne czołgi lekkie T-60. Idealne do operowania w trudnym terenie.

​

Od początku wojny atak radziecki wlekł się niemiłosiernie. Pomimo wsparcia lotniczego z wielkim trudem przyszło Rosjanom przełamanie Linii Manerhaima. Uderzenie które miało być szybkie i zaskakujące wlekło się w żółwim tempie. Dla tego też Finowie unikali okrążenia i szybko się wycofywali tworząc przy tym nowe linie obronne które skutecznie zatrzymywały na wiele dni pochód Armii Czerwonej. Linia Manerhaima została przebita dopiero po 18 dniach walk, 17 grudnia 1939r. do tego czasu znaczna część fińskiej armii wycofała się z zajmowanych pozycji i utworzyła silny pas obrony tuż za przesmykiem Karelskim.

​

Znacznie lepiej wyglądało uderzenie na północnym brzegu jeziora Ładoga. Tam, 10 grudnia w pierwszym miejscu pękła fińska granica. Następnie już bez większego oporu Armia Czerwona posuwała się w wyznaczonym kierunku.

​

Po miesiącu walk, 12 stycznia, została zamknięta w okrążeniu twierdza Sortavala. Broniła jej 10 Dywizja Piechoty. 14 stycznia twierdza ta skapitulowała, opór był bezsensowny. Regularne odziały fińskie zostały odrzucone na odległość ok. 80 km od twierdzy, bez żadnej szansy na odsiecz.

Tego samego dnia, 14 stycznia 1940r., 7 Armia zamknęła w okrążeniu Wyborg. Jednak tu Finowie nie dali się okrążyć. Regularne oddziały wycofywały się w kierunku Helsinek i Lahti. Okrążonego miasta bronił tylko słaby garnizon. Który następnego dnia uległ przytłaczającej przewadze Armii Czerwonej. Taka zakończyła się pierwsza faza wojny zimowej na południowym odcinku frontu.

​

likwidacja okrążonych sił w Sortavala i Wyborgu.

Na dalekiej północy, w pierwszych dniach walk, 10 grudnia dokonano pierwszego przełamania linii frontu. Finowie nie byli przygotowani na atak w tym rejonie sił pancernych. Zaraz po tym Finowie dokonali kontrataku który z trudem został odparty.

​

atak Armii Czerwonej


fiński kontratak

19 grudnia po kolejnym ataku Armia Czerwona osiągnęła granicę norweską w okolicy Ovre Pasvik i Kirkenes. Tym samym został odcięty port w Petsamo.

​

Jednak decydujące znaczenie w tym rejonie miała postawa Norwegii która zezwoliła na transport wojsk i zaopatrzenia, przez swoje terytorium portu w Petsamo. Dzięki temu port ten skutecznie stawiał opór Armii Czerwonej. Do końca wojny walki w tym rejonie trwały w zasadzie tak samo. Po atakach radzieckich na port następował atak kontratak fiński odrzucający Rosjan na pozycje wyjściowe sprzed wojny, gdzie Rosjanie się przegrupowywali i atak swój powtarzali na port, z takim samym skutkiem.

Sytuacji tej nie zmieniło zastosowanie w tym rejonie lotnictwa na szeroką skalę oraz w lutym 1940r. czołgów średnich T-34.

​

zakończenie szturmu na Petsamo

​

odepchnięcie Armii Czerwonej z nad granicy norweskiej

Na południowym odcinku, 1 lutego 1940r. 7 Armia zakończyła przegrupowanie swoich siły po pierwszej fazie ataku. Tego samego dnia rozpoczęła się Operacja Helsińska. Po 10 dniach Armia Czerwona osiągnęła przedmieścia fińskiej stolicy. Po trwającej trzy dni bitwie o fińską stolicę, obrońcy skapitulowali i wycofali się ze stolicy.
Po tej bitwie nie dochodziło już do większych starć na południowym odcinku . Na dalekiej północy stale trwała sytuacja patowa. Dla tego też 13 marca 1940r. obie strony zawarły układ pokojowy.

​

Operacja Helsińska

W wyniku tych rozmów, Finlandia utraciła Karelię. Udało się finom jednak zachować port w Petsamo i co ważniejsze, niezależność.​

Po zakończeniu wojny, która trwała 3,5 miesiąca Stalin nie był zadowolony z jej wyniku. Miała być to łatwa i szybka kampania, czerwony blitzkrieg. Jak się okazało, Finowie wykazali się nie zwykłą wolą walki. Dowództwo Armii Czerwonej po zakończeniu kampanii w Finlandii opracowało specjalny raport, w którym szczegółowo opisano przyczyny niepowodzenia:
• lotnictwo taktyczne w dalszym ciągu nieefektywnie wykorzystywane
• Słaba organizacja dywizji piechoty, brak dobrze wyszkolonej kadry dowódczej
• Użycie sił pancernych w rejonach w ogóle do tego nie nadających się (górzysty, zalesiony i zaśnieżony rejon Petsamo
• Zbyt mała liczba specjalistycznych jednostek piechoty (brak piechoty górskiej w rejonie Petsamo, mała liczba narciarzy w Armii Czerwonej)
• Brak wykorzystania zaskakujących ataków piechoty morskiej i spadochroniarzy na tyłach wroga
Wszystkie te czynniki spowodowały klęskę Armii Czerwonej w Wojnie Zimowej.
Innym bardzo ważnym skutkiem wojny było powolne dryfowanie Finlandii w kierunku Państw Osi. Dla tego też tuż po wojnie dyplomacja radziecka podjęła się niełatwego zdania naprawy stosunków i zablokowanie drogi Finlandii w kierunku Państw Osi.


Minął miesiąc od ostatniego odcinka więc czyszczę i zamykam aar. W razie chęci kontynuowania skontaktuj się z którymś z moderatorów działu.
Pozdrawiam, N.