Zwyciężymy! Choćby ściągając Boga z niebios! – Portugalia AAR

Temat na forum 'FTG- AARy' rozpoczęty przez Ekaton, 9 Styczeń 2010.

Status Tematu:
Zamknięty.
  1. Ekaton

    Ekaton User

    Zwyciężymy! Choćby ściągając Boga z niebios!
    Portugalia AAR


    [​IMG]

    Wstęp
    Wydajnością i pracą kraje się bogacą…

    Rok Anno Domini 1515. 20 rok panowania dobrego króla Manuela I Portugalskiego. Bardzo aktywnie wspiera on budowę portugalskiego imperium handlowego i kolonialnego. Zauważył jednak, że znacznie większe niż z kolonii zyski otrzymuje z handlu korzeniami i niewolnikami oraz w mniejszym stopniu innymi towarami egzotycznymi takimi jak kość słoniowa, chińskie wyroby luksusowe i materiały do produkcji ubrań.

    Utrzymanie kolonii jest bardzo drogie i dalece mniej opłacalne niż punkty handlowe, lecz Portugalczycy zdecydowali się utworzyć kilka portów kolonialnych, ważnych dla gospodarki kraju, gdyż w nich mogły zatrzymać się po długiej podróży statki portugalskie płynące na szlaku handlowym Portugalia-Indie oraz Portugalia-Brazylia. Największymi miastami kolonialnymi były: Salvador da Bahia liczący nieco ponad 2000 mieszkańców (na terenie dzisiejszej Brazylii), Gwinea oraz Porto da Boa Esperanca – największa posiadłość zamorska Portugalii licząca przeszło 5000 mieszkańców (obecne zachodnie RPA).

    Manuel I zdołał założyć wiele ważnych punktów handlowych w Indiach i Afryce a także jeden na Jawie, które przynosiły mu wielkie zyski. Złośliwi zwykli nawet nazywać króla „Potentatem pieprzowym” i „Królem kupców kolonialnych”. Mimo wszystko kraj wciąż był jednak biedny. Większość chłopów nadal uprawiała ziemię zapewniając sobie minimum egzystencji a przemysł manufakturowy był słabo rozwinięty. Sytuacja wygląda jednak bardzo dobrze i już wkrótce wiele osób otrzyma szansę wzbogacenia się i wydobycia z biedy.

    Ale dobry król Manuel zajmował się nie tylko handlem i kolonizacją nowych ziem. Korzystając ze zdobytego bogactwa rozpoczął budowę wielu okazałych budowli w Lizbonie, a także otworzył znakomitą akademię sztuk pięknych przyciągającą do królestwa rzesze artystów z całej Europy. Jako człowiek bardzo religijny finansował także budowy kościołów oraz zakonów w kraju i jego koloniach oraz wspierał liczne misje chrystianizacyjne. Prześladował także zamieszkujących Portugalię Żydów. Wydalał ich z kraju bądź siłą zmuszał do przechrzczenia się. W 1506 r. doszło nawet do pogromów w Lizbonie lecz królowi nie chodziło o ich fizyczną eksterminację, a jedynie o zmuszenie do zmiany wiary. Tajemnicą poliszynela było jednak to, że wielu z jego zaufanych urzędników, kupców i bankierów było właśnie pochodzenia żydowskiego. Doceniał ich umiejętności i talent do interesów, które potrzebne mu były do stworzenia imperium handlowego.


    [​IMG]
    Manuel I

    [​IMG]
    Królestwo Portugalii

    [​IMG]
    Ówczesna Europa​
     
  2. Ekaton

    Ekaton User

    Zwyciężymy! Choćby ściągając Boga z Niebios!
    Portugalia AAR


    [​IMG]

    Rozdział I
    Niech żyje Jego Wysokość Manuel I !

    Polityka zagraniczna

    Prowadzoną przez Manuela I i jego dwór politykę zagraniczną można określić jako „Politykę unikania konfliktów na kontynencie”. Król nie chciał angażować się w jakiekolwiek wojny w Europie. Byłyby one zbyt dużym obciążeniem dla kraju i jego finansów. Bardzo możliwe byłyby także straty terytorialne, które mogłyby szybko pogrzebać wszelkie plany budowy imperium handlowego i kolonialnego.

    Największym zagrożeniem pozostawała oczywiście Hiszpania. Jeszcze do niedawna hiszpańska część Półwyspu Iberyjskiego była podzielona, co sprawiało, że Portugalia mogła czuć się względnie bezpieczna. Wówczas żaden z krajów nie był wystarczająco silny, by mieć pewność, że z łatwością ją wchłonie. Poza tym sąsiednie państwa czekały tylko, by zaatakować wyczerpany wojną walczący kraj.

    Niestety, te czasy minęły już bezpowrotnie. Dziś Portugalia ma potężnego sąsiada – zjednoczoną Hiszpanię. Imperium to szybko bogaci się na koloniach i złocie zagrabionym tubylcom. Na razie zainteresowana jest przede wszystkim Nowym Światem, lecz kto wie co będzie w przyszłości? Manuel znakomicie zdaje sobie sprawę, że w bezpośrednim starciu nie ma praktycznie żadnych szans. Hiszpania ma wszystko – wspaniałego przywódcę porównywanego przez ówczesnych do Karola Wielkiego – Ferdynanda II Katolickiego, ludzi, złoto i bardzo rozległe terytoria pod swym niepodzielnym panowaniem. Ponadto w ostatnich latach przystąpili oni do rozbudowy fortyfikacji w praktycznie każdym większym mieście co czyni ten kraj jeszcze trudniejszym do podbicia.

    Manuel postanowił więc zbliżyć się do Hiszpanii tak bardzo jak to tylko możliwe. Kraje te łączy sojusz wojskowy a stosunki między nimi są doskonałe. Zawarto z nią także królewski mariaż. Portugalia nie graniczy z żadnym innym krajem więc może czuć się bezpieczna. Manuel ponadto poprzez rozważną dyplomację zdołał zapewnić sobie przychylność większości władców Europejskich i Papieża.


    Gospodarka

    Gospodarka Portugalii opiera się na handlu kolonialnym. Jego podstawą jest kilka faktorii kupieckich na terenie Indii oraz jedna na Jawie. Handluje się w nich przede wszystkim przyprawami (3 punkty handlowe), tkaninami (2 punkty) i wyrobami chińskimi (2 punkty). Prócz tego istnieje także niewielka faktoria kupiecka w Afryce skąd do Europy trafia kość słoniowa. Do niedawna istniała też faktoria handlowa na Sumatrze gdzie również skupowano kość słoniową. Została ona jednak zniszczona przez tubylców.
    Portugalia jest także największym na świecie handlarzem niewolników. Zapewnia ich kilka kolonii w zachodniej i wschodniej Afryce. W większości trafiają oni do pracy na plantacjach hiszpańskich w Nowym Świecie oraz portugalskich w Brazylii, gdzie produkuje się cukier. Największym jego producentem pozostaje jednak Hiszpania.
    Gospodarka europejskiej części Portugalii opiera się na wyrobie wełny (3/4 kraju) i wyrobów okrętowych w Algarve na południu kraju. Do tego dochodzi jeszcze uprawa cukru na Maderze i produkcja wina na Azorach.

    Znaczną rolę w gospodarce portugalskiej odgrywa także handel europejski. Od kilku lat obserwuje się ciekawe, niespotykane dotąd zjawisko – jeszcze dość powolny, ale coraz bardziej zauważalny spadek znaczenia portu w Wenecji na rzecz portu w Lizbonie. Dzieje się tak z kilku powodów: po pierwsze, Wenecja nie ma dostępu do dóbr kolonialnych, które zaczynają odgrywać coraz poważniejszą rolę w handlu na starym kontynencie. Po drugie, po upadku Konstantynopola, Wenecja (a z nią także Genua) utraciły możliwość swobodnego handlu z państwami Morza Czarnego a z powodu wsparcia obrońców miasta, także z państwami kontrolowanymi przez Imperium Ottomanów oraz odeń zależnych. Po trzecie w końcu Wenecja wdała się w ciężką wojnę z Austrią podczas której złupiono wiele ziem otaczających stolicę Serenìsima Repùblica.

    Prognozy gospodarcze wydają się znakomite dla Manuela i jego dworu. Teraz wszystko zależy od tego czy jemu i jego następcom uda się zabezpieczyć handel z Indiami i zwalczyć rosnącą inflację.


    Ciepły poranek marca 1515 roku. Manuel siedział na balkonie swojej przytulnej rezydencji na południu kraju. Słońce łagodnie zachodziło nad Oceanem Atlantyckim a woda delikatnie muskała wybrzeże. Pałac położony nad wodami Cabo de Sines stanowił swego rodzaju świadectwo nagłego wzbogacenia się Portugalii. Ukończony przed dwoma miesiącami, projektu najznamienitszych włoskich inżynierów i zdobiony przez artystów z całej Europy nie powstałby gdyby nie olbrzymie dochody jakie monarcha czerpał z handlu kolonialnego. W pałacu znajduje się ponadto wiele cennych przedmiotów przywiezionych z dalekich krain – chińska porcelana i posągi z terakoty, figurki indyjskie, reliefy indonezyjskie, dywany perskie.

    16 marca wyruszyła wyprawa Pedro Fernandes de Queirósa. W jej skład wchodziło 15 nowoczesnych jednostek pełnomorskich, setki kupców, tłumaczy, sekretarzy, kartografów, misjonarzy, malarzy i badaczy. Po dotarciu do portugalskiego portu w Tamridzie mieli połączyć się z 18 statkami floty dalekowschodniej. Stamtąd mieli wyruszyć w nieznane ku chwale Portugalii i Manuela I.

    [​IMG]
    Pedro Fernandes de Queirósa

    Kwiecień 1515 był pracowitym miesiącem dla administracji Manuela. Lokowano kilkadziesiąt wsi królewskich, w których w zamian za połowę plonów mogli dowolnie osiedlać się chłopi. Dzierżawili oni jednak tylko ziemię, nie dostawali jej na własność. Usprawniono również zbieranie podatków za pomocą prowadzenia dokładniejszych spisów należności. Rada Miejska Lizbony pod wpływem monarchy przyjęła uchwałę o rozbudowie miejskiego portu, który musiał obsługiwać coraz większą liczbę statków i stawał się już przepełniony. Zmniejszono także cła by ściągnąć do kraju kupców zagranicznych.


    Portugalia systematycznie się bogaci. Jak potoczą się jej losy? O tym już w następnym odcinku!
     
  3. Ekaton

    Ekaton User

    Zwyciężymy! Choćby ściągając Boga z Niebios!
    Portugalia AAR


    [​IMG]

    Rozdział II

    Fata viam inveniet

    Sytuacja wewnętrzna Portugalii była nader sprzyjająca. Był jednak ktoś, komu nie podobały się bogactwa i dostatek Manuela. Tym kimś był książę Rodrigo de Medina -wielki posiadacz ziemski. Książę Hiszpański i hrabia Portugalski. Jedna ze znaczniejszych postaci w północno-zachodniej Iberii. Był on nieprzejednanym wrogiem rodu Avizów i chętnie zastąpiłby ich przy pomocy swych wpływów i koneksji.

    Król Manuel I dowiedział się od swego zausznika, że de Medina zabiegał w Toledo o wsparcie króla Hiszpańskiego przy próbie zbrojnego przejęcia władzy w Portugalii. Ferdynand II pozostał jednak wierny swojemu sojusznikowi i odmówił mu pomocy. Manuel I uznał jednak, że jego wróg jest zbyt niebezpieczny. Należało się go pozbyć…

    Śmierć de Mediny wywołała pewne oburzenie na dworach Europy. Nie był on lubiany wśród hiszpańskich możnych toteż podejrzanych było wielu. Manuel I mógł spać spokojnie. Jeden z jego największych problemów został już definitywnie rozwiązany…

    Moneta
    [​IMG]

    Walutą Królestwa Portugalii był Real (z port. Królewski; l. mnoga Reais a w późniejszych latach Reis). W maju 1515 roku król Manuel I rozpoczął reformę walutową Królestwa Portugalii poprzez wydanie „Dekretu Królewskiego o monetach Portugalskich”.

    Równolegle z dekretem o monetach Manuel I wydał dekret o manufakturach:

    [​IMG]

    W czerwcu 1515 roku król Manuel I otrzymał w darze od kupców miasta Lizbony 5 000 sztuk złotych monet reais. Kupcy nie zrobili tego jednak bezinteresownie. Wiedzieli, że dzięki temu będą mogli liczyć na przychylność władcy a wzrost pozycji Portugalii na świecie oznacza dostęp do nowych kolonii, punktów handlowych oraz silniejszą pozycję ich samych.
    Na początku czerwca 1515 roku śląscy buntownicy proklamowali w Liegnitz (Legnicy) niepodległość od Królestwa Polskiego i powstanie Księstwa Brieg-Liegnitz. Na jego czele stanął lokalny szlachcic polskiego pochodzenia Grzegorz I.

    W połowie lipca 1515 Nawarra utworzyła wasalne Księstwo Delfinatu , które już kilka miesięcy później zerwało zależność i ogłosiło pełną niepodległość. W tym samym czasie podpisano pokój między Austrią i Wenecją. Oba kraje bez żadnej kontrybucji powróciły do Status Quo sprzed wojny.
    Pod koniec lipca przypieczętowano mariaż między kuzynką Manuela I – Beatrycze a księciem Wirtembergii Ulrichem I. Stosunki między krajami bardzo się poprawiły. Zapewniło to Manuelowi I pewne wpływy w Rzeszy.


    Na terenie dzisiejszej Brazylii swoją wyprawę kontynuował Alfonso de Albuquerqe. Odkrył on i opisał znaczne połacie kraju. Zabrani przez niego kartografowie zdołali wykonać także szereg dokładnych jak na owe czasy map, dzięki czemu znacznie poszerzyła się wiedza Portugalczyków o tym rejonie świata. Sam de Albuquerqe pozostawił po sobie wiele rysunków przedstawiających miejscową florę i faunę. Wbrew żywionym przez niego nadziejom nie zdołał jednak odkryć olbrzymich bogactw a tubylcy których napotkał byli biedni, zacofani i niechętni na Słowo Boże. Wykazał się on znacznym okrucieństwem wobec opornych mieszkańców okolic kolonii portugalskich. Pokojowo nastawionych tubylców, w przeciwieństwie do większości Hiszpanów traktował dobrze. Zmarł on jednak 18 stycznia 1515 z powodu powikłań spowodowanych upadkiem z konia i złamania nogi.

    [​IMG]
    Wyprawa de Albuquerqe’a

    [​IMG]
    Mapa kolonii portugalskich w Brazylii z czasów wyprawy de Albuquerqe’a


    7 października 1515 Maria Aragońska, Królowa Portugalii urodziła Manuelowi syna – Duarte. Na znak radości Król postanowił udzielić amnestii kilkuset Żydom przetrzymywanym w więzieniach pod warunkiem przechrzczenia się.

    Na początku listopada 1515 r. Król Czech – Ludwik II ogłosił powstanie zależnego od Czech Księstwa Śląskiego ze stolicą we Vratislavie (Wrocławiu). Księciem został bliski krewny Króla Czech – Karel I zwany odtąd Śląskim.

    14 marca 1516 roku książę Burgundii Karol I został koronowany w Toledo na Króla Kastylii i Leonii, Aragonii i Sycylii oraz Neapolu. W uroczystości udział wzięło wiele wpływowych postaci Europejskich w tym książę João – następca tronu Portugalii i Książę Portugalski Duarte de Góis. Wkrótce potem, 23 czerwca zmarł Ferdynand II Katolicki – wielki władca, który zjednoczył Hiszpanię.


    Europa znajduje w przededniu reformacji. Jak potoczą się losy Portugalii i reszty kontynentu po wystąpieniach Marcina Lutra i rozpowszechnieniu jego słynnych tez? O tym już w następnym odcinku!
     
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Zamknij zawiadomienie