Centrum pomocy historycznej EUFI

@Moderacja
Proszę o wydzielenie tematu "Antysemityzm w XX wieku"
@Krakau
Zdałem egzamin i przeczesałem to co mam.

Na początek polecę następujące książki:
1) F. Battenberg "Żydzi w Europie" (kosztuje ok 30 zł) - dobra książka definiuje czym jest antysemityzm a czym jest antyjudaizm, jak to się rodziło w Europie itd.
2) A. Albert "Historia najnowsza Polski" - (pewnie znasz bo to podstawa) masz tam świetny opis warunków etnicznych w IIRP
3) M. J. Chodakiewicz "Żydzi i Polacy 1918-1955" (biblioteczka frondy) - masz tu opisy relacji ludności Polskiej np. żydzi w szkolnictwie czy żydów broniących się przed napadami, opisy kuriozalnych spraw sądowych (stłuczenie ramki obrazka z Jezusem przez żydowską dziewczynkę która się przewróciła spowodowało oskarżenie... Rabina po podjudzanie do profanacji), opisuje relacje na wkroczenie armii czerwonej i witanie kwiatami (ale głównymi witającymi byli nie żydzi a Ukraińcy czy Białorusini a nawet Polacy myślący po rozkazie Rydza iż to nadciąga sojusznik), opisuje też ataki żydów komunistów na żydów reakcjonistów,działania "żydowskiej partyzantki", opisane są przypadki działań NSZu (powiat Krośnik gdzie rozstrzelano ukrywających się Żydów) czy BCh (zmasakrowanie po uprzednim rozbrojeniu 40 żydów na Litwie, mimo iż nie atakowali polaków ) jak i próby przypisania winy za akcje antyżydowskie AK.
4) P. Johnson "Historia Żydów" (autor jest znanym publicystą katolickim)
5) http://izrael.badacz.org/index.php największy serwis internetowy w języku polskim poświęcony tematyce żydowskiej, profesjonalny i rzetelny http://izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_rzeczypospolita.html (dane o ilości zamachów na życie w 1936 pokrywają sie z tym o czym miałem na zajęciach z "Historii Żydów" na UMK)

Teraz dyskusja

I co z tego ignorujesz źródło bo:
a) jest ci obce ideologicznie ?
b) jest nie rzetelne ?
Pomijając jej lewicowe przekonania dorobek naukowy w zakresie faktografii robi wrażenie, zresztą gdyby nie umiała oddzielić przekonań politycznych od zawodowych nie zostałaby w Rzepie opublikowana.

http://www.rp.pl/artykul/2,310528_Cala__Polacy_jako_narod__nie_zdali_egzaminu_.html
Co do Holocaustu słowa w "pewnym sensie tak" czy "w pewnym sensie wszystkich" to błędna interpretacja faktu wymordowania praktycznie wszystkich polskich żydów. Dla porównania w Danii przeżyło 95%, ale tam skala represji wobec mieszkańców okupowanego terenu była nieporównywalnie mniejsza. Mamy więc do czynienia z nadinterpretacją faktów.

Moim zdaniem (uważam się za osobę kompetentną w tej sprawie) jest OK.

Zanim wykształcił się antysemityzm (XIX) w europie miał miejsce antyjudaizm (można o tym zjawisku mówić od XI wieku). Żyd po chrzcie stawał się swój i mógł robić karierę. Wpływ na to miało nauczanie katolickie (w Polsce tacy osobnicy z XVIII w jak Kobielski). Znaczna grupa przechrztów zrobiła błyskotliwą karierę w administracji kościelnej pisząc potem antysemickie pamflety.

Przeceniasz działanie publicysty na pół piśmienne chłopstwo. W rzeczywistości takie publikacje zbierają odzew jedynie w wąskim spektrum czytelników gazet.

Żydowska partyzantka to znikome grupy skoncentrowane na samoobronie raporty AK opisują zaledwie dwie grupy takich formacji 1 komunistyczne podporządkowane Moskwie (zazwyczaj o składzie etnicznym mieszanym) i 2 skoncentrowane na samoobronie.

Nie kojarzę żadnego przypadku zbrodni na ludności polskiej dokonanego przez grupę 2. Zaś z żydami komunistami i charakterystyką ich psychiki możesz się zapoznać w Jhonsonie. Żyd komunista w swym rozumowaniu przestawał być żydem a stawał się komunistą.

Akurat we Lwowie większość witających stanowili Ukraińcy, w innych miastach było różnie. Ale przypadki powitań wynikały często z kretyńskiego rozkazu Rydza i uznania sowietów przez ludność cywilną w tym polską za sojuszników ("Żydzi i Polacy 1918-1955") :lol2:

Co do losu żydów w strefie sowieckiej w latach 1939-41 byli oni drugą grupą etniczną po polakach poddanej wywózkom ( "Historia najnowsza Polski") Polaków wywieziono 840 tys Polaków, 280 tys żydów, 215 tys Ukraińców i 90 tys Białorusinów (według danych polskich), szacunki NKWD zawierają niższe liczby i zbliżone proporcje ( "Historia najnowsza Polski"). W sumie z 15% mniejszości na kresach wywieziono aż 8%. Jakoś słabo się ma to do żydokomuny.

W Żydzi i Polacy 1918-1955 masz opisane przypadki kiedy to po wojnie atakowano żydów in genere jako komunistów, podobnie jak osoby zadające się z żydami.

 

Mam takie pytanie: spotkałem sie z informacją, że ZSRR towary z L-L (główie brytyjskie czołgi) odsprzedawało Japonii, która była już w stanie wojny z USA i UK. Poszukuje źródła na dowód.

 

Zgłosiłem się do olimpiady historycznej. Spośród wielu nudnych tytułów prac jeden wyglądał na sesnowniejszy - "Parlament RP w XVIIIw. - sukcesy i porażka systemu demokracji szlacheckiej". Zdaje sobię sprawe jak ogranicza mnie ten temat ale kij. Moje pytanie brzmi - czy znacie jakieś godne polecenia pozycje nt. tegoż okresu bądź samego ustroju ?

 

Ja sobie wziąłem "Droga do emancypacji kobiet w XIXw". Ma ktoś jakieś pomysły ?

 

Historia sejmu polskiego, t. 1, Do schyłku szlacheckiej Rzeczypospolitej, red. J. Michalski, Warszawa 1984 - klasyka gatunku. Na olimpiadę spokojnie wystarczy. Ale jeśli chcesz więcej pozycji to daj znać. Mam sporo opisów bibliograficznych. Nie wiem tylko jak głęboko chcesz wejść w tematykę. Istnieją bowiem monografie poszczególnych sejmów od Waleriana Kalinki ("Sejm Czteroletni" t. I-II - klasyka jeszcze z XIX w.) począwszy po nowsze prace np. Witolda Filipczaka ("Sejm z roku 1778", Warszawa 2000). Literatury jest od groma i ciut więcej.

 

Super. Dzięki. Poszukam tej książki i jeśli wyda mi się za mało wyczerpująca odezwę się.

 

Na kiedy potrzeba Ci te namiary? I czy mieszkasz w większym mieście (wojewódzkim lub uniwersyteckim)?

Pytam bo aktualnie nie mam dostępu do uczonych ksiąg, dopiero w poniedziałek będę mógł coś poszperać.

Na pewno powinieneś zajrzeć do Historii życia prywatnego. Tom 4. Od rewolucji francuskiej do I wojny światowej. To popularna seria francuska, Ma już kilka wydań polskich więc nie powinno być problemu z jej zdobyciem. Tyle, że nie dam głowy za poziom tej akurat części.

Na pewno powinieneś zapoznać się z biografią Emeliny Pankhurst i ruchem sufrażystek. Książki o tym to: Bunt długich spódnic George Bidwella i Kobieta wyzwolona? Danuty Sękalskiej.

Pomocna może być Encyklopedia Drugiej Płci Władysława Kopalińskiego. Są tam niewielkie biogramy i cytaty.

Punktem wyjścia może być Deklaracja Praw Kobiety i Obywatelki Olimpii de Gouges (zgilotynowali ją za to) i Kodeks Cywilny Napoleona, który uznawał kobietę za wieczyście małoletnią. Ma to o tyle znaczenie, że Kodeks wpłynął na ustawodawstwo wielu krajów kontynentalnych i był prawem Królestwa Kongresowego a wcześniej Księstwa Warszawskiego. Oba teksty możesz znaleźć w internecie.

We wtorek coś może jeszcze znajdę.

 

Prace należy wysłać zdaje się do któregoś listopada. Byłem dziś w każdym razie w bibliotece i okazało się, że ktoś wypożyczył już ją na konkurs. Jakieś inne propozycje ? Mam pare pozycji od Macieya ale im wiecej tytułów tym większa szansa, że nie zostały wybrane.

 

To niedobrze. A to dlatego, że większość prac ma charakter cząstkowy. Źle się je czyta bez odpowiedniego wprowadzenia. Co więcej skupiają się one głównie na XVII w. i czasach saskich. Epoka stanisławowska jest mniej opracowana. Historia sejmu polskiego to synteza i łatwiej ją przerzuć. Jeśli bardzo ci na tym zależy od biedy mogę zrobić skany choć nie wiem czy jakość będzie dobra.

Tu kilka innych lekturek:

Henryk Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii 1652-1763. Prawo-praktyka-teoria-programy, Poznań 1966 - dobry historyk

Tegoż, Sejm w dawnej Rzeczypospolitej. Ustrój i idee. - nowsza wersja.

Bardach J., Leśnodorski B., Pietrzak M. Historia ustroju i prawa polskiego, Warszawa 2005 - klasyka ale zbyt ogólna. Wiele się z tego nie dowiesz.

Leśnodorski B., Dzieło Sejmu Czteroletniego 1788-1792, Wrocław 1951 - może być ale raptem tylko jeden i to wyjątkowy sejm.

Łaszewski R., Sejm polski w latach 1764-1793, Warszawa 1973 - Łaszewski to przede wszystkim prawnik, bardziej skupia się na mechanizmach i instytucji niż na otoczce politycznej.

Kriegseisen W., Sejm Rzeczypospolitej szlacheckiej (do 1736). Geneza i kryzys władzy ustawodawczej, Warszawa 1995 - gość warty polecenia podobnie jak jego praca o sejmikach szlacheckich, niestety zajmuje się głównie XVII w.

Sejm czteroletni i jego tradycje, pod red. J. Koweckiego, Warszawa 1991 - różności tam są ale to i tak za mało.

J. Bardach, S. Grodziski, A. Gwiżdż, Dzieje sejmu polskiego, Warszawa 1993 - przekrojówka ale może być na początek.

S. Kutrzeba, Sejm walny dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923 - klasyka literatury, prace Kutrzeby mogą stanowić wprowadzenie ale są trochę przestarzałe.

Konopczyński Władysław, Liberum veto - świetnie się czyta ale zbyt ograniczone. Sejm w XVIII w. to nie tylko liberum veto.

Tegoż, Dzieje Polski nowożytnej - to mogłoby być doskonałe wprowadzenie do epoki, człowiek umiał pisać jak chyba żaden współczesny historyk, proponuję jednak lekturę najnowszych wydań opatrzonych przypisami gości z UJ (wydanie jednotomowe).

 

Dziewoja ma zadanie dostała (klasa mat-fiz, ja mam łatwiejsze na humanie ) i o pomoc do mję się zwróciła. Oto i:
Pytania - (click!)
Mapa - (click!)

Zrobiłem mapkę do 1 zadania, czy ktoś mógłby stwierdzić czy nie ma błędów, i oczywiście proszę o pomoc przy inszych zadaniach. Nie przepadam za starożytnością, a może ktoś ją lubi i takie informacje poda z głowy. Z góry dziękuję.

Mapa - (click!)

 

Nie lubiłem starożytności , ale na pewno masz afrykę do kitu (tam te linie po coś są )



Zreszta spójrz na ten obrazek.

 

Nie jestem dobry w starożytności ale sporo czasu spędziłem nad planszowym Hannibalem i co nie co pamiętam z wojen punickich. Nie tylko w Afryce masz błędy:
1 Galia przedalpejska (a już zwłaszcza Liguria i Venetia) zostały opanowane po wojnach punickich.
2 Numidia (to państewko między Kartaginą a resztą Mauretanii ) nie zostało opanowane w czasie wojen punickich.
3 Mauretania (czy też w czasach wojen punickich plemiona Massylów) oponowano dopiero w czasach Oktawiana.

 

Polecam zerknąc do jakiegoś atlasu historycznego, pewnie zauważysz błędy. do już podanych wcześniej dorzuciłbym: Kreta i Cypr nie zaznaczyłeś wcale (kategoria nr.3), Illiria ( taki cienki pasek, wybrzeża Adriatyku, dzisiejszy region Chorwacji) i Egipt, raczej powinny byc do kategorii 3 (przyjmujemy, że cesarstwo powstało w 27 p.n.e. te ziemie zostały podbite trochę wcześniej), Palestyna, Kantabria (ten pasek na północy Hiszpanii) i te dwie prowincje rozdzielone przerywaną linią - kategoria 4. Swoją drogą jakaś dziwna ta mapka gdzie jest Mezopotamia ? (kategoria 4).

Edit. Zrobiłeś zadanie nr 2, zadanie nr 1. pokoloruj ...

 

No więc tak:

do wojen punickich Rzym opanował jedynie Italię (kolor czerwony). Nizina Padańska (tam, gdzie jest Mediolan) wówczas określana była jako Galia Przedalpejska.

W wyniku wojen punickich opanowano (kolor różowy):

Sycylię, Sardynię, Korsykę, Hiszpanię Bliższą i Dalszą (wybrzeże śródziemnomorskie) i Afrykę (okolice Kartaginy).

Uwaga: dotyczy to tylko zdobyczy na Kartaginie ale Rzym prowadził wówczas kilka równoległych wojen: w Macedonii, Dalmacji i Gali Przedalpejskiej. Działania Hannibala wciągnęły monarchię macedońską i Seleucydów w wojny z Rzymem.

Do końca republiki opanowano (kolor żółty): Luzytanię, Ligurię, obie Galie, Numidię, Macedonię, Grecję, Bitynię, Pergamon, Syrię, Pont, Cyrenajkę, Trypolitanię itd.

Kolorem zielonym zaznaczyłem obszary zdobyte za Oktawiana Augusta i cesarstwa. Linie niewypełnione zielenią oznaczają obszary przejściowo kontrolowane.

Linią brązową zaznaczyłem terytorium rzymskie w momencie upadku państwa (już po ewakuacji Brytanii, na początku V w.).

Państwa które w części lub całości znalazły się w granicach Rzymu:

Egipt Ptolemeuszy, Syria Seleucydów, Pont, Pergamon, Bitynia, Ateny, Sparta, Macedonia, Kartagina, Massalia (Marsylia), Syrakuzy (na Sycylii), Numidia, Dacja, Tracja, Mauretania, terytorium dawnego Izraela, Fenicji.

 

Pergamon (zach Azja mniejsza) został pokojowo odziedziczony w 133 pne więc bym nie kolorował gdyż nie powstał w wyniku podboju. Ale być może źle interpretuje polecenie.

 

W poleceniu jest mowa o "opanowaniu" nie o "podboju". Inna sprawa, że jego autor najwyraźniej nie rozróżnia tych dwóch słów.

Dalsze pytania.

4. Jak rozwój terytorialny państwa wpłynął na jego politykę i gospodarkę? W duuuużym uproszczeniu: pierwotne niewielkie nierówności społeczne zaczęły się potęgować, warstwa senatorska wzbogacona na wojnach i eksploatacji prowincji zaczęła tworzyć rozległe latyfundia. Powstawały one w drodze likwidacji drobnych gospodarstw wiejskich. Wojny zapewniały siłę roboczą a zbiedniali chłopi napływali masowo do Rzymu tworząc tam próżniaczą klasę zależną od państwowego rozdawnictwa zboża. Instytucje miasta-państwa stały się fasadą dla oligarchii senatorskiej a później po epoce wojen domowych dla jedynowładztwa.

5. Romanizacja – proces polegający na rozpowszechnianiu się kultury rzymskiej i języka łacińskiego na terenach podbitych przez Rzymian.

6. Zasięg romanizacji obejmował głównie europejskie posiadłości Rzymu poza Grecją i jej dawnymi koloniami. Najważniejszym reliktem tego procesu jest istnienie języków romańskich: francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego, portugalskiego i rumuńskiego.

Na niektórych terenach efekty procesu romanizacji zostały całkowicie zatarte np. w krajach naddunajskich, alpejskich czy w Brytanii.

Na pozostałych terytoriach imperium dominowała kultura helleńska (grecka).

7. Dualizm kulturalny państwa przyczynił się do jego rozpadu na dwie części: Cesarstwo Zachodniorzymskie (tam dominowała łacina) i Cesarstwo Wschodniorzymskie (tam prym wiodła greka). Na mapie linia podziału biegła kropkowaną linią.

8. Imperium ostatecznie podzielono w 395 r. Dokonał tego cesarz Teodozjusz I Wielki, który umierając podzielił swoje państwo między dwóch synów. Arkadiusz odziedziczył wschód a Honoriusz zachód

Stolicą Zachodu pozostał formalnie Rzym (aczkolwiek cesarze rezydowali w różnych miastach). Stolicą wschodu stało się dawne miasto Byzantion przemianowane na Konstantynopol. Stąd cesarstwo wschodnie określano mianem bizantyjskiego.

9. Chrześcijaństwo powstało w Palestynie w I w. n.e. i przypisuje się jego powstanie Jezusowi Chrystusowi. Faktycznie jednak największe zasługi ma św. Paweł z Tarsu.

10. Znamy 13 listów św. Pawła:

* List do Rzymian (Rz),
* 1. List do Koryntian (1Kor),
* 2. List do Koryntian (2Kor),
* List do Galatów (Ga),
* List do Efezjan (Ef),
* List do Filipian (Fil),
* List do Kolosan (Kol),
* 1. List do Tesaloniczan (1Tes),
* 2. List do Tesaloniczan (2Tes),
* 1. List do Tymoteusza (1Tym),
* 2. List do Tymoteusza (2Tym),
* List do Tytusa (Tt),
* List do Filemona (Flm).

Na mapie zaznaczone są stosowne miejscowości lub nazwy ludów (Galatowie). Miasta te to Rzym, Kolosy, Tesaloniki, Korynt, Efez, Filippi.

 

W poleceniu nr. 2 wyraźnie jest napisane "Pokoloruj na XXX granice imperium powstałego w wyniku podbojów"

Ale żeś udzielił zideologizowanej odpowiedzi na 9 Co do 10 to pytanie jako miłośnik biblii powiem że jest z kapelusza wyjęte: przykładowo do tej pory trwa spór czy w Koryncie była gmina chrześcijan czy adresatem jest tamtejsza wspólnota żydowska (której zapewne część skłaniała się do nowego odłamu). Na drugą teorię wskazują rozdział 15 i 16 z kolei rozdział 7 wskazuje co innego.

 

Szanowny Sevgart
Tym oto sposobem, bardzo, ale bardzo rozwijasz zdolności myślenia, poszukiwania oraz kojarzenia faktów u "Twej dziewoi"
Rozumiem, że w dalszym życiu również będzie się opierała o Twą wiedzę i pomocą będziesz jej służył również na kolejnych klasówkach (siedząc pod ławką i podpowiadając, cóż znaczy np. "renesans" i jak rozwijały się kolonie iberyjskie (o ile będzie wiedziała, o co biega) w Ameryce.

Gratuluję takiej postawy - dawania ryby, zamiast wędki.
Wierzę, że za kilka lat będziesz również robił zadania z chemii, czy z fizy.
Wystarczy wówczas zapytać na forum - jest tutaj kilku studentów z tych kierunków, którzy NA PEWNO pomogą.

A jak nie kumasz o co mi chodzi - to się moooooooooooooooocno i dłuuuuuuuuuuuugo zastanów.

 

Dziękuję bardzo wszystkim, którzy mi pomogli, samemu zajęło by mi to dużo więcej czasu a odpowiedzi de Mont Slavy'ego są na prawdę ciekawe. Mooooooooooocno i dłuuuuuuuuugo się nad tym zastanawiałem ale jednak wam dziękuję, że pomagacie mi tworzyć TAKĄ postawę.

Biesiu, idź do swej dziewoi i jej daj wędkę bo wyraźnie się nudzisz.

 

Nie kumasz Sevgart.
"jak masz miękkie serce, to musisz mieć twardą pupę".
Zapamiętaj.
Kiedyś sobie przypomnisz.

 

Poszukuję książki na temat Starożytnego Rzymu. Zupełnie nie ma pojęcia na temat autorów. Chciałbym natomiast aby taka publikacja spełniała następujące warunki: była względnie na niskim poziomie - to znaczy możliwa do zrozumienia dla osoby bez studiów historycznych, czyli bez konieczności odwoływania się do wiedzy spoza niej; jednocześnie powinna omawiać cały okres historii Rzymu; istotne jest dla mnie by były tan poruszone różne materie - społeczne, gospodarcze, militarne, ustrojowe. Tak by można było wyciągać wnioski co do ich wzajemnego oddziaływania.

Oczywiście nie musi to być jedna książka, skoro dotyczy to ponad tysiąca lat. Ale wolałbym żeby to nie było 5 razy 1000 stron.

 

Jaczynowska Maria, Historia starożytnego Rzymu lub "trojaczki" Historia Starożytna - Maria Jaczynowska, Danuta Musiał, Marek Stępień. Na początek lepsza byłaby ta druga pozycja. Jest dość ogólna i zawiera rozdziały poświęcone Grecji i Bliskiemu Wschodowi. Daje to lepszy ogląd na sytuację świata śródziemnomorskiego. Jest to też podręcznik więc nie jest przeładowany szczegółami.

A co do dziewoi Sevgarta to myślę, że dziewczyna ma rozwinięty zmysł heurystyczny. Te zadania łatwo rozwiązać na podstawie samych google. Ja już dawno straciłem złudzenia, że nauka historii jest do czegokolwiek przydatna. Jak ktoś woli matematykę to niech się tego trzyma i nie zawraca sobie głowy antykiem, renesansem itd. Że to niepedagogiczne? Nie mój problem. Kto ma lubić historię i tak będzie ją lubił.

 

Również polecam pracę Jaczynowskiej. Korzystaliśmy z niej na studiach historycznych, ale nie jest to dzieło przesadnie akademickie i bez problemu mogą z niego korzystać i amatorzy. Od biedy (ale to bardzo dużej biedy, bo dzieło jest dość stare) można jeszcze zajrzeć do książki Wolskiego "Historia starożytna".

 

A ja polecę inną książkę - Historia Rzymu Ziółkowskiego. Obala wiele mitów krążących o Rzymie i przyjemnie się czyta. Powinno być w bibliotece wojewódzkiej/uniwersyteckiej.

 

Jaczynowska już była to ja polecę M. Cary, H. Scullard, "Dzieje Rzymu" bardzo fajnie uczyło mi się z tego na egzamin. "Trojaczki" zaś odradzam - bo zbyt ogólne.