Chanting our battle cry, "Freedom or death!" - V2 AHD CSA AAR

Wałęsa wąsy ma, dodać tylko jakieś wielkie sombrero i można obalać komunę Mnie bardziej zastanawia, jak wyglądałby ichni odpowiednik Jaruzela

 

Najpierw mielibyśmy wojnę jankesko-bolszewicką i Cud nad Mississippi

 

Cud nad mississippi jest caly czas mozliwy. Pamietajcie, ze do zdobycia jest caly texas i polnocny meksyk

PS: gdybym mial wiecej czasu moze pociagnalbym watek rewolucji dalej i w bardziej rozbudowany sposob. Ale w sumie nie wiedzialem kiedy bede wyjezdzal i obawialem sie, ze sie nie wyrobie w czasie

 

Będą jakieś przepychanki wśród rewolucjonistów podobne do Stalin vs urojeni wrogowie? W sumie nie pasuje, bo rewolucja jeszcze ma innego wroga i nie musi jeszcze pożerać swoich dzieci.
Zoor: A to stan wojenny/wyjątkowy nigdy w Meksyku się nie zdarzył ?

 

Tzn juz minimalny przedsmak byl bodajze w 1-2 odc rewolucji. Wlasciwie tam byly poruszone 2 tematy ale glownie chodzilo o populistow i ich kontakty z KP. Z racji ograniczonego czasu niestety bylem zmuszony obciac pare planowanych watkow.

 

Odcinek 26J

1926


​

Ostatni akord rewolucji
26 sierpnia rządowe oddziały pościgowe utworzyły front (południowy) Lake Charles-Lafayette-Shreveport. Ich bezpośrednim celem było Houston oraz Austin. Na północ od nich zwolnione z innych zadań oddziały tworzyły kolejna armie (front północny) stacjonująca na wysokości Sheveport-Texarkana-McAlister-Nomad. Ich dowódca dostał z kolei zadanie zdobycia Dallas oraz Fort Worth. Niestety obie grupy nie były w stanie obecnie kontynuować marszu. Potężna pogon jaka dokonano w ostatnich miesiącach skutecznie załamała system zaopatrzenia armii. Zresztą nawet zaopatrzeni żołnierze byli zbyt zmęczeni żeby skutecznie walczyć. Oddziałom potrzebny był koniecznie odpoczynek, nawet kosztem uratowania tym czasowo przeciwnika.

​

Armia generała Malvina Lawa dumnie nazwana przez sztab generalny Frontem Zachodnim składała się głownie z 2 większych formacji: korpusu Issaaca Pettigrew oraz Simona Hindmana wspartych przez pojedyncza brygadę szybka. Na północ od nich stacjonował korpus generała Levisa Kempera wsparty korpusem szybkim Sterlinga Smitha. Oba oddziały dowodzone były przez generała Stonwalla Wise. 14 września rusza w końcu z kierunku Luissiany uderzenie rządowe oddziałami obu korpusów. Spodziewano się, ze mimo braku zakończenia koncentracji będzie ono wystarczająco duże aby przełamać słaba obronę Teksańczyków. Niestety szybko okazuje się, ze uderzenie Issaaca Pettigrew zostaje zatrzymane, natomiast korpus Hindmana w związku z brakiem zaopatrzenia w ogóle nie rusza.

​

Red Army silami na nowo sformowanej 3d Texas Division oraz 1st Mexican Division skutecznie kontratakowały spychając napastników z powrotem na wyjściowe pozycje. To kontruderzenie jest na tyle zaskakujące, ze zaskakuje służby tyłowe. W przeciągu paru dni duże pokłady tak potrzebnego zaopatrzenia dostają się w ręce rewolucjonistów. Rządowy sztab generalny zaskoczony ta sytuacja postanawia lepiej się przygotować i na froncie następuje stagnacja. Przypadkiem ofensywa nie jest całkowitym fiaskiem, gdyż uprzedza ona planowane uderzenie oddzialow komunistycznych na południu. Natarcie konfederatów uniemożliwia je zmuszając części wydzielonych oddzialow do ponownego przemieszczenia.

​

Jeszcze w lipcu podjęta zostaje decyzja o uzupełnieniu korpusu szybkiego (dotychczas był korpusem tylko z nazwy) o pozostające w rezerwie jednostki oraz dodatkowe zaopatrzenie. W końcu 6 września z rejonu Norman korpus rusza w kierunku Wichita Falls który ma stanowić rejon koncentracji. Na miejscu 27 tego miesiąca oddziały rozpoczynają ataki na wydzielone komunistyczne pozycje obronne stanowiące osłonę flanki. Kolejne dni ciężkich walk, toczonych z dobrze umocnionym przeciwnikiem zmuszają generała Smitha do kolejnego manewru oskrzydlającego. W końcu 5 października udaje się znaleźć lukę i w końcu przelamac front na wysokości 7 dywizji piechoty pod Breckenridge. Działania Smitha zmuszają komunistów do wycofania się z rejonu Dallas. Co prawda utrzymywany zostaje cały czas Fort Worth, ale raczej szybko dojdzie do jego odcięcia od reszty wojsk. Caly ruch jest szybko zauważony przez generała Kempera, który natychmiast posyła w luke swoje oddzialy.

​

Jednocześnie rusza ofensywa na południu prowadzona przez generała Malvina Lawa. Elitarny korpus Issaaca Pettigrew przeprowadza uderzenie wzdłuż wybrzeża w kierunku Houston. Obrona jest nadspodziewanie słaba. Konfederaci nie wiedza jeszcze, ze cześć z komunistycznych oddzialow została przeniesiona do centrum w celu przeprowadzenia zaskakującego kontruderzenia. Samo miasto było bronione przez 3 dywizje piechoty i raczej miało stanowić odseparowany obiekt umocniony. 17 grudnia dochodzi do pierwszego szturmu na Houston. Bataliony piechoty pospiesznie kierowały sie w stronę wschodnich przedmieść miasta, starając się opanować okoliczna linie kolejowa. Następnie dochodzi do blisko 11 godzinnej bitwy, w której dzięki niesamowicie twardej i nieustępliwej walce komuniści zmuszają oddziały Pettigrew do wycofania się. Jednak jest to tylko papierowe zwycięstwo.

​

W tym okresie miasto jest już odcięte, a straty jakie oddziały w ostatnich dniach walk uzyskały porażały odbierając resztki nadziei. 20 grudnia kolejny szturm zostaje przeprowadzony. Ponownie celem ataku jest wschodnia czesc miasta. Tym razem opór stawia już tylko dywizja generała Magrudera. Nie sa w stanie przeciwstawic sie jednak uderzeniu całego korpusu wspartego przez artylerie ciężka. Trzeba przyznać przy okazji, ze oddziały generała Lawa, nie oszczędzały nikogo. Zwykły ostrzał przeprowadzany przed uderzeniem kończył się standardowo obróceniem w gruzy całych dzielnic. W końcu 28 grudnia w centrum miasta zatrzepotała flaga konfederacka.

​

Zanim komuniści zdołali przeprowadzić kontruderzenie ich przygotowane jednostki dostały się przypadkowo w obszar działań korpusu generała Kempera. Przygotowane do ataku jednostki nie były w stanie szybko zmienić frontu i przeciwstawić nowej sile atakującej z flanki. Bezład linii tyłowych pogarszały samoloty które atakowały na każdy najmniejszy ruch. Ostatni rozdział tych walk został przeprowadzony przez batalion pancerny starych poczciwych L1 Cunningham. Do tego momentu komuniści pozbawieni artylerii a w szczególności amunicji do niej, byli już na skraju załamania. Teraz słysząc równomierny terkot gąsienic i huk silników spalinowych na sam widok tych pancernych potworów oddawali pole. Ucieczka jednak była już spóźniona. Kawaleria oraz niektóre brygady piechoty zdołały już wyjść na tyly odcinając możliwość wycofania się. Komunistom nie pozostało nic innego jak poddać sie albo walczyć do końca. Jednak tym razem nikt już nie myślał o oddaniu życia za sprawę.

​

Jonathan Benning razem z C.E.Ruthenbergiem oraz Wiltonem Poseyem wiedzieli już ze rewolucja zakończyła się fiaskiem. Sily komunistyczne ponownie okazały sie zbyt słabe dla narzucenia nowej rzeczywistości całej konfederacji. Pozostało tylko ograniczyć straty do minimum. Jako, ze już wcześniej obawiano sie tego, przygotowano sie na taka sytuacje. Postanowiono uzyskać od miejscowej administracji Meksykańskiej pomoc i pozwolenia na przejście na jej tereny. Oczywiście wiązało sie to z pewnymi kosztami oraz zobowiązaniami, jednak KP była w stanie zgodzić się na taka stratę. Ponownie okazało sie,z e jedność meksykan jest tylko iluzoryczna, a każdy gubernator myśli o dalszej karierze politycznej.

​

To było tez powodem dla którego Victoriano Ramírez zawiązał z KP sojusz mający dać mu w przyszłości prezydenturę. Sama sprawę rewolucji w Texasie postanowiono odłożyć na przyszłość starając się na razie uratować partie. Po zapewnieniu jej bezpieczeństwa można było myśleć o samym Meksyku oraz powrocie. W związku z tym, pozbawione wsparcia partii oddziały były przez kolejne 2 miesiące otaczane i niszczone. Pozostawieni samym sobie dowódcy, nie byli w stanie zorganizować jednego frontu, często walcząc miedzy sobą zamiast przeciw oddziałom rządowym. Oczyszczanie stanu z tych grup zajęło silom rządowym jeszcze blisko pol roku, ale już pod koniec stycznia można było ogłosić upadek rewolucji.

​

 

Po raz kolejny sprawiedliwości stało się zadość!

 

na zlosc wam w HoI3 zagram komunistycznym meksykiem

 

Bardzo zacna to była rewolucja, szkoda, że tak szybko się skończyła. Teraz natomiast rząd konfederacki musi zachować demokratyczny charakter państwa - z faszystami, którzy będą bruździć i komunistami, którzy, jak znam życie, nie dadzą tak łatwo za wygraną. Zapowiada się ciekawie, nawet bez powiewających wszędzie czerwonych sztandarów.

 

A tam znowu musi. To południowcy, daj im się pobawić w faszyzm .

 

Odcinek 27A

1925-35


​

Ekonomia
Co prawda kryzys z roku 1923 jeszcze długo odbijał się nieprzyjemnie na gospodarce południa. Jednak już w następnych latach udało sie zauważyć pewna stabilizacje rokująca na przyszłość. W czasie gdy w Europie krach ekonomiczny dopiero się rozpędzał przemysłowcy konfederacji coraz optymistyczniej patrzyli na przyszłość. Efektem tego był powrót do inwestowania w nowe fabryki na początku lat 30tych.

​

Ilość nowych biznesów nawet rządowych specjalistów zaskakiwała. Tak jak już wspominano, administracja starała się wspierać go poprzez rządowe zamówienia i budowy. Jedna z metod były nowe zamowienia dla wojska. Jeszcze w latach 20tych utworzono 10 nowych brygad artylerii. W czerwcu 1930 roku dołącza do nich 8 brygad piechoty. 4 lata pozneij dołączają kolejne 6 brygad artylerii, 7 piechoty oraz brygada kawalerii i skrzydło myśliwskie.

​

Także surowce zaczęły napływać w wzmożonej ilości. Nadal drewno stanowiło podstawę (3120) następnymi były meble (2345) oraz ubrania (2260). Kolejne to alkohol (1868), zboże (1298), tkaniny (1260) oraz szkło (1162). Tysiąc uzyskiwała także dawna liderka – bawełna (1006) oraz węgiel (970). Co zaskakujące zdecydowanie najszybciej rozwijającym się przemysłem było wydobycie ropy naftowej. Co prawda stanowiło ono obecnie rzadki surowiec (32), ale prężność firm dawała pewność, ze w przeciągu następnych lat stanie się to najważniejszym działem przemysłu.

​

Dyplomacja
Mimo kryzysów i problemów wewnętrznych nie zapominała o sobie dyplomacja. Caly czas dbano o relacje z sąsiadami i wielkimi potęgami. Niestety nie udało sie utrzymać pełnej kontroli nad państwami Centralnej Unii Gospodarczej, które obecnie dzięki wpływom z handlu stawały sie coraz bardziej samodzielne. W maju 1925 roku udało się ocieplić relacje z Holandia, która pare lat wcześniej wypadła z listy wielkich poteg. Wiązało sie to ze wzmożona rywalizacja z Francja, która miała zamiar utrzymać kontrole nad tym państwem. Dzięki skupieniu sie na tych działaniach 7 listopada 1927 roku podpisano akces tego państwa do CUGu.

​

Był to wielki sukces południa, otwierający dla przemysłu dostęp do niektórych bardzo rzadkich surowców wydobywanych w Indonezji. Oczywiście jak w takich przypadkach państwa powiązał także sojusz militarny. Był on o tyle ważny, ze otwierał bazy morskie Holandii dla naszej marynarki, co powiększało zasięg operacyjny marynarki wojennej. Jednak najważniejszym było zabezpieczenie południowej granicy kolonii, którym już nei zagrażał atak z 2ch stron. Resztę tego okresu zajelo poprawianie relacji z USA oraz powstrzymywanie wszelkich prob działań dyplomatycznych Francji w Holandii. 6 stycznia 1933 roku Francja wezwała konfederacje do pomocy w wojnie z Sokoto. Państwo to obecnie w formie kadłubowej nie miało racji bytu. Po krótkich działaniach jego tereny zostały przyłączone do obu państw.

prestiż południa spływa do Richmond​

Ewenty
W styczniu 1925 roku w Oklahomie pojawia się nowa faszystowska gazeta. Pol roku pozniej PIN wysyla kolejna ekspedycje botaniczna do Afryki. W lutym następnego roku ponownie zwycięsko wracają z olimpiady konfederaccy sportowcy. 3 miesiące pozneij z Egiptu nadciąga wiadomość o odkryciu kolejnych grobowców w Dolinie Królów.

​

Tak jak w poprzednich przypadkach prestiż z tego wynikły oraz cześć eksponatów, popłynęły do Richmond. W styczniu 1928 roku przeprowadzona zostaje reforma służby zdrowia. W październiku rozpoczęte zostają, kosztem tysiąca funtów, przygotowania do wielkiej wystawy mającej uswietnic sukces przemysłowy południa. W styczniu 1929 roku w wyborach wygrywają konserwatyści, ale co zaskakuje tworzą oni rząd razem z faszystami którzy uzyskują 17% głosów.

​

W listopadzie 1931 roku pojawiają się kolejne faszystowskie gazety (miedzy innymi w Tennessee, Equateur). Rok później rozpoczynają się uroczystości w Richmond. Maja być one kolejnym etapem świętowania sukcesu przemysłu na poludniu. W lipcu 1933 w regionalnych wyborach faszyści uzyskują 26% głosów. Przy okazji należy wspomnieć ze rok później decyzja kongresu kobiety uzyskały prawo do glosowania. W czerwcu 1935 roku dzięki nowej ustawę, pracownicy mogli pracowac maksymalnie 14 godzn dziennie.

​

PS: maly screan dotyczacy populacji. Kryzys spowodwal, ze na poludniu obecnie dziala zaledwie 850 captalistow.

Spoiler

​

PS2: jeszcze 3 odcinki i koniec aara

PS3: w odcinku jest 1 ale poważny blad. Ciekawe kto go zauważy

 

Napisałeś "Oklachoma" - ale to zapewne nie jest błąd, o który ci chodzi Jeżeli chodzi o inne kwestie techniczne - screen pod fragmentem o podboju Sokoto nie zgadza się z tekstem.

Jeżeli chodzi natomiast o sprawy samej treści - jak zmieniło się poparcie dla faszystów po wprowadzeniu prawa głosu dla kobiet?

 

Richmond tam wrzucilem bo po prostu brakowalo miejsca gdzie indziej. Gdybym podpisal obrazek pewnie lepiej by to wygladalo
O ile pamietam, to obecnie na tyle rozwarstwione jest poparcie dla partii, ze glosy kobiet takze sie rownowaza. Wzrost poparcia dla faszystow jest raczej ogolny. Niestety Ewans nie jest takim magnesem dla kobiet jak Hitler

Co do bledu, to w tekscie znalazlem dzis bardzo powazny blad. Ale z lenistwa nie chcialo mi sie go poprawić. Po screnach można sie zorientować jak duzy to jest babol. Ale skoro tego nie widac, to przemilczę sprawe

 

Niechybnie chodzi o zboże zaokrąglone z 1298,8 do 1298, racja ? Malutkim błędem jest też ponad dziesięciokrotne zaniżenie ilości tkanin.

I jak plany po zakończeniu ARR-a? Wskoczy Polska Habsburgów?

 

Wyjezdzam z PL wiec na jakis czas bede dzialal tylko na laptopie. Na liscie do zrobienia sa i CSA na HOI3 (w sumie cala rozgrywka jest budowana pod hoi3) oraz PL na V2. A takze (jesli pojawi sie nowy komputer) aar z NTW.
Co i kiedy sie pojawi to nie wiem. Mod do csa jest zrobiony w 50% ale serio mowiac zmeczony juz nim jestem. Potrzeba ciaglego ladownaia gry i sprawdzania co i jak i wkurzanie sie ze cos nie dziala nie bawi mnie. Szczegolnie, ze nie mam pojecia co i dlaczego robie Latwiej napewno byloby z V2, tylko ze tutaj z kolei czeka mnie okres powaznego przeszukiwania sieci w cleu znalezienia kluczowych rzeczy.

PS: oczywiscie chodzi o tkaniny

 

Odcinek 27B

-1935


​

Jak już pisałem wcześniej, doświadczenia 1 wojny światowej wpłynęły na próby zwiększenia mobilności i siły ofensywnej wszystkich armii. Jednak sama mechanizacja nie była łatwa, a same czołgi miały wiele problemów. Często zdarzało sie, ze brak piechoty, której atak był zatrzymywany izolował czołgi i pozwalał na ich łatwe zniszczenie. Aby temu przeszkodzić na początku lat dwudziestych, szczególnie w Anglii rozpoczęto prace nad tzw tankietkami.

Citroën-Kégresse half-tracks​

Także na południu zauważono te działania. Zresztą ograniczenia budżetowe powodowały brak możliwości pełnego rozwoju czołgów. Z tego tez powodu już w 1922 roku rozpoczęto plany budowy konfederackiej wersji opancerzonych nośników broni maszynowej. Pierwsze lata i próby wykazały wady i problemy tych konstrukcji. Żaden z proponowanych prototypów nie nadawał się do jazdy a co dopiero do produkcji. W końcu postanowiono wykorzystać francuska Citroën-Kégresse half-tracks jako bazę. Jako ze w tym okresie był już dostęp do danych Carden-Loyd Mark VI czy tez jej polskiego odpowiednika TK3 postanowiono wykorzystać ta wiedzę przy konstrukcji.

Carden Loyd MarkVIA​

30 czerwca 1930 roku przeprowadzono pierwsze testy na poligonie w Fort Benning. Niestety testy wykazały ze konstrukcja jest zbyt ciężka, co ogranicza jej możliwości terenowe. W wyniku analizy Komisji wojskowej ds. wprowadzania nowych broni i zdecydowano sie zawiesić projekt, a środki przekazać na opracowanie mniejszej jednostki bardziej przypominającej dzieło Vickersa. W październiku ogłoszono założenia projektu „N” według którego oceniane będą prototypy, które gotowe do testów były w lecie następnego roku. Stanowiło je 6 pojazdów po połowie w pełni gąsienicowych jak i typu half-track.

TK-TK3​

Pierwszy wcale nie przypominał swojego celu (Carden-Loyd carrier), posiadał wąskie gąsienice z wcześniejszego projektu (Kégresse) i obsługiwany był przez kierowcę siedzącego z lewej strony chronionego pancernym kapturem z mala szczelina na wzrok podczas gdy silnik pojazdu umieszczony był z prawej strony. Testy wykazały, ze system chłodzenia praktycznie w ogóle nie istnieje podobnie jak opancerzenie. Pojazd także nie umożliwiał oddzielenia przyczepy od części z kierowca. Testy pozostałych prototypów przebiegły równie kiepsko. Szczególnie produkcje krajowe wykazywały sie kiepska konstrukcja i były w pierwszym rzędzie odrzucane. Trochę lepiej pod tym względem wyglądał projekt Citroëna AMR Kegresse P 28 Half-Track. Jednak w końcu także on został odrzucony.

Universal Carrier MkI​

Dopiero w grudniu firma Brandt uzyskała zamówienie na 6 kompletnych zestawów: ciągnik + przyczepa. Projekt bardzo przypominał późniejszy brytyjski Universal Carrier czyli stanowił konstrukcje otwarta, z prostokątnymi nadbudówkami zapewniającymi duże możliwości ładownicze. Podobnie jak w poprzednich projektach opancerzona była tylko cześć przednia kierowcy oraz silnika. W kwietniu 1930 roku do walki przyłącza się także firma renault ze swoim prototypem Renault UE.

Citroëna Kegresse P 16​

Co prawda już wcześniej projekt tez został odrzucony ze względu na fatalnie działające zawieszenie, ale w obecnym zastosowano zawieszenie bardzo podobne go Vickersa (firmy długo procesowały sie później o to czy była to kopia czy własna konstrukcja). W październiku 1931 roku pod silna presja wojsk lądowych zdecydowano sie rozpocząć produkcje tego ostatniego modelu, który obecnie otrzymał nowa nazwę Confederate Carrier Mk I Już w grudniu złożono zamówienie na pierwszych 50 sztuk, a gdy tylko rozpoczęto produkcje masowa zamówienie powiększono do 600 sztuk. Chenillette (maly pojazd gąsienicowy) jak we Francji nazwano ta tankietkę był bardzo malym pojazdem. Przy 280 cm długości i 174 szerokości wysokość stanowiła zaledwie 103 cm. Powodowało to także ograniczenie nośności, która wynosiła zaledwie 350kg (specyfikacja mowila o 500 kg).

chenillette carrier​

Sytuacje poprawiała możliwość zamontowania przyczepki, która pozwalała załadować kolejnych 500kg. Pojazd był napędzany 4cylindrowym silnikiem o mocy 38 KM umieszczonym centralnie. Pozwalało to na osiągniecie 36 kmh (ograniczone do 25kmh z przyczepa). Po jego lewej stronie znajdował sie kierowca a po prawej dowódca. Umiejscowienie za ich plecami 56 litrowego zbiornika paliwa powodowało, ze w przypadku penetracji pociskiem pojazd szybko stawał się pochodnia. Zmniejszenie drastyczne wysokości pojazdu spowodowało, ze głowy członków załogi wystawały ponad obrys pojazdu. Aby je osłonic zastosowano półkoliste opancerzone okapy, z możliwością odsunięcia ich przednich części. Ciekawa częścią pojazdu było zastosowanie komunikacji wewnętrznej. Wartość tankietki jako pojazdu opancerzonego była bardzo ograniczona.

Confederate Carrier Mk I​

Wersja z 1931 roku nie przewidywała żadnego uzbrojenia. Późniejsze próby zamontowania karabinów powodowały potrzebę przebywania strzelca na zewnątrz pojazdu. Pionowe płyty pancerne o grubości 6-10 mm wystarczały do zatrzymania zwykłych pocisków ale niczego cięższego. Już w pierwszym roku służby w jednostkach liniowych ocena tankietek była bardzo niska. Ich słaba jakość oraz obciążenie zawieszenia powodowały, ze częściej staly one w zakładach remontowych niż były wykorzystywane. Co gorsza rozwój broni pancernej powodował, ze coraz mniej nadawały się do wykorzystania bojowego.

LT1 Cunningham​

Już w czasie ich konstruowania generalicja świadoma była, ze LT-1 Cunningham jest w stanie bez problemów przebić je z dużej odległości. Obecnie wprowadzenie nowych broni ciężkich dla piechoty powodowało, ze każdy piechur mógł tego dokonać. W wyniku zmian do jakich doszlo w armii na przełomie 1935-36 roku nowy szef sztabu konfederackiego Claude Charles Bloch zarzadzil wycofanie ich ze służby i przekazanie jednostkom szkolnym.

Lorraine 37L​

PS: nie pytajcie mnie dlaczego ten odcinek powstał (dziwnym zrządzeniem losu akurat czytałem o tankietkach ). Jakos tak samo wyszło wiec teraz cierpcie i czytajcie

PS2: z tego co widze to powinien byc odc 27C, 27B z technologiami pojawi sie jutro

 

Odcinek 27C

1925-35


​

Technologie
W lutym 1925 roku przeprowadzono kolejna reformę Central Confederate Railroad. Wiazalo się ono z przeprowadzeniem pełnej elektryfikacji sieci kolejowej. Na początku 1927 roku wprowadzone zostają dwie kluczowe zmiany w administracji. Pierwsza jest „Gouvernment Interventionizm” który miał przygotować administracje do prowadzenia bardziej energicznej polityki zagranicznej. Druga była znacznie poważniejsza i ogloszono ja w sierpniu tego roku. W związku z problemami ekonomicznymi państwa, oraz nieodpowiedzialnym zachowaniem przemysłowców postanowiono przeprowadzić reformę całego systemu. Od tej pory miał on sie opierać na scentralizowanym planie ekonomicznym wyznaczonym przez rząd. Jemu miały podlegać wszystkie narzędzia nadzoru nad sektorem prywatnym. Wprowadzenie nowych wydziałów w policji miało ukrócić działania szkodliwe.

Elton Mayo​

W 1928 roku wprowadzono nowe zarządzenia systemowe określane mianem "rozwoju organizacyjnego przemysłu”. Mialy one wpłynąć na wzrost produktywności fabryk przez unifikacje organizacji w nich panujących. Jednocześnie rozpoczęto produkcje tzw sztucznego jedwabiu, który miał zapewnić samowystarczalność produkcji na rzecz wojska. W czerwcu wprowadzono w życie pracę profesora Eltona Mayo o rozwoju zasobów ludzkich. Od tej pory, zapewnienie robotnikom lepszych warunków pracy, dbanie o ich morale oraz świadomość bycia częścią większej machiny miało wpłynąć na zwiększona produktywność. Przy okazji miało także zapewnić osłabienie potęgi związków zawodowych, które stawały sie coraz większym ciężarem dla państwa.

Leo Hendrik Baekeland​

W tym samym miesiącu wprowadzono także kolejne zmiany w zarządzaniu pracownikami zapoczątkowane przez Fredericka Williama Taylora. Według niego, optymalizacja produkcji może zostać przeprowadzona poprzez ograniczenie monotonii w pracy. Razem z częstszymi przerwami oraz bardziej uważnym doborem zadań dla konkretnych osob miało znacząco wpłynąć na poziom produktywności. W styczniu 1929 roku Belgijski chemik Leo Hendrick Baekeland wytworzył pierwszy na świecie plastik zwany od następnie bakelitem. Jego właściwości ognioodporne oraz łatwość produkcji powodują ze szybko staje się kluczowym towarem w przemyśle.

​

W październiku tego roku w końcu sukcesem zakończyły sie prace nad stworzeniem syntetycznych paliw. Co prawda południe miało potężne zapasy tego surowca w teksasie, ale przemysł świadomy był rosnącego zapotrzebowania, które być może nie będzie można zaspokoić samym wydobyciem. Kryzys wpłynął na powstanie nowych teorii ekonomicznych. Jedna z nich było tzw „priming the pump” które polegało na tym, ze każdy dolar wprowadzony do ekonomii zwróci sie wielokrotnie powodując ożywienie gospodarcze. Dlatego administracja wprowadziła rządowe pożyczki, które pozwalały na otwarcie nowego biznesu.

ekspresjonista Franz Marc​

W lutym 1930 roku wprowadzono bardziej skuteczna politykę fiskalna. Miala ona uchronić państwo przed próbami niepłacenia podatków przez co poniektórych biznesmenów. W czerwcu wprowadzono taryfy na niektóre towary sprowadzane z zagranicy starając się pobudzić przemysł zmuszając go do wyprodukowania samemu tych towarów. Aby tego dokonać ułatwiano dostęp do szczególnie korzystnych pożyczek. Początek 1932 roku to okres prac nad Socjologia oraz pojawieniem sie nowego nurtu artystycznego zwanego ekspresjonizmem. Szybko rozwinął sie on tak w muzyce jak i sztuce oraz literaturze. W następnym roku pojawia się anty racjonalizm powiązany z rozwijającym sie konserwatyzmem. Rok 1934 to rozwój nihilizmu, socrealizmu, egzystencjalizmu, teorii kwantu oraz wprowadzeniem na uczelniach nauk politycznych.

​

Szczególnie popularne stały się także Antropologia społeczna oraz prace zajmujące się wyobcowaniem społecznym (na podstawie migracji kolonialnej). Jednak najbardziej znamiennym było chyba opublikowanie 3 września 1935 roku pracy Oswalda Spenglera „The Decline of the West”. Praca ta omawiająca rozwój i upadek rożnych społeczności i kultur skupia się na analizie sytuacji w europie gdzie w wyniku wojny światowej wytworzyła się „lost generation”. Ostatnie wydarzenia wg autora miały świadczyć o tym, ze czas przodownictwa europy na świecie powoli odchodzi z zapomnienie. Praca ta stala się bardzo popularna w kręgach faszystowskich, które szybko uznały, ze zadaniem Konfederacji jest przejecie przewodnictwa nad przyszłymi losami świata.

​

Mimo tych wszystkich zmian rząd nie zapomnial o armii. Już w marcu 1925 roku przeprowadzono analizy różnic pomiędzy strategiami: Great Battle Plan oraz Superior Firepower. W sytuacji gdy armia opierała się na swojej artylerii ważnym był sposób jej wykorzystania. Jedna z możliwości było utworzenie bardzo szczegółowych planów, wg których miały atakować oddziały. Zapewniał on, mimo braku łączności z oddziałami liniowymi, ciągle wsparcie artylerii która przenosiła ostrzał zgodnie z wyznaczonym grafikiem.

​

Drugim pomysłem było przydzielenie oddziałom piechoty jak najwięcej wsparcia artylerii, moździerzy czy tez ciężkich karabinów, które miały poruszać się razem z oddziałami zapewniając stały kontakt i reagując natychmiast na zmiany na polu bitwy. Jednoczenie analizowano możliwości działań oddzialow mobilnych. Także tutaj generalicja miała przed sobą wybór pomiędzy Human Wave oraz Spearhead. W armii konfederacji dotychczas praktykowana była ta pierwsza, która opierała się na atakach piechoty wspartej jak największa ilością sprzętu.

​

Jednak rozwój sil pancernych oraz motorowych wpłynął także na powstanie nowej teorii mówiącej o wykorzystaniu opancerzonych jednostek do samodzielnych ataków. Dopiero po przełamaniu wroga w wolna przestrzeń miały wkraczać oddziały piechoty. Rozwój tych jednostek oraz doświadczenia wojny światowej świadczyły o dużym potencjale takich formacji, jednoczenie akcentując potwornie duże koszty ich utworzenia oraz utrzymywania. Jako ze Konfederacja w obecnej sytuacji nie była w stanie sobie na nie pozwolic szukano dróg pośrednich.

​

 

Odcinek 28A

-1935


​

Historia faszyzmu na południu
Ideologiczne korzenie faszyzmu sięgają roku 1880. Został on oparty na buncie przeciwko Materializmowi, racjonalizmowi, pozytywizmowi, burżuazyjnemu społeczeństwu oraz samej demokracji. Wpierany był jednocześnie takimi ruchami jak emocjonalizm, irracjonalizm oraz subiektywizm. Myślą przewodnia było odstąpienie od indywidualistycznego spojrzenia na społeczeństwo i rodzinę, które miało zostać zastąpione większa narodowa zbiorowością. Rozwój tego ruchu zbiegł się z rozwojem intelektualnych osiągnięć w tym biologii darwinowskiej, Wagnerowskiej estetyki, rasizmem Arthura de Gobineau czy tez pracami o psychologii Gustawa Le Bona a także filozoficznymi Nitzschego.

​

W 1896 roku powstaje „The Ruling Class” Gaetano Mosca rozwija teorie, ze we wszystkich społeczeństwach zorganizowana mniejszość będzie rządzić nad chaotyczna większością. Z tego tez powodu można wyodrębnić klasę rządząca oraz rządzona. Z tego tez powodu dobrze zorganizowana grupa była w stanie być bardzo poszukiwana w niezorganizowanej masie. Druga, popularna wśród faszystów koncepcja był rozwijający sie anarchizm. Praca Mikhail Bakunina namawiająca do propagandy czynu oraz znaczenia bezpośredniego działania jako podstawowego środka polityki, w tym przemocy rewolucyjnej stała sie jedna z kluczowych.

​

Kolejna osoba mająca wpływ na rozwój myśli faszystowskiej był Francuski reakcjonista Charles Maurras. Promował on integralny nacjonalizm, który wzywał do organicznej jedności narodu. Maurras podkreślał potrzebę posiadania silnego przywódcy jako postaci scalającej naród. Kolejnym bardzo wpływowym Francuzem był, będący pod ogromnym wpływem anarchizmu, Georges Sorel. Promował on zalegalizowany politycznie radykalizm działań zmierzający do obalenia kapitalizmu i burżuazji poprzez strajki generalne. Od 1909 roku, w wyniku nieudanego strajku syndykalistycznego we Francji, Sorel coraz bardziej kierowal sie ku radykalnej prawicy, której ideologia coraz bardziej zastępowała dotychczasowa lewicowa. Staral się tam połączyć wojujący katolicyzm z patriotyzmem.
Połączenie nacjonalizmu Maurassiana z syndykalizmem Sorela wplynelo mocno na radykalizacje włoskich nacjonalistów w osobie Enrico Corradiniego. Mówił on o potrzebie ruchu narodowo-syndykalistycznego, który na czele elitarnych arystokratycznych oraz antydemokratycznych grup byłby w stanie doprowadzić do checi działań i walki mas. Argumentowano przy okazji potrzebę rozbudzenia imperializmu w narodzie jako siły gotowej do przeciwstawienia się pluralizmowi Francji i Wielkiej Brytanii.

​

Futuryzm, który był jednocześnie ruchem artystyczno-kulturalnym jak i politycznym wprowadzony był we Włoszech przez założyciela Futurist Manifesto (1908) Filippo Tommaso Marinetti. Bronil on modernizmu, działania oraz przemocy politycznej jako niezbędnych elementów polityki. Ponownie odrzucany był liberalizm i parlamentaryzm. Marienetti odrzucał standardowe metody demokratyczne, rządy większości oraz egalitaryzm promując nowa demokracje, której koncepcje opisał w "The Futurist Conception of Democracy" jako:


"We are therefore able to give the directions to create and to dismantle to numbers, to quantity, to the mass, for with us number, quantity and mass will never be—as they are in Germany and Russia—the number, quantity and mass of mediocre men, incapable and indecisive"

​

Futuryzm wpłynął, poprzez swój nacisk na męskość gwałtownej reakcji i potrzeby wojny, na sam ruch faszystowski. Promował potrzebę treningu fizycznego młodych ludzi mówiąc, ze w męskiej edukacji gimnastyka powinna mieć pierwszeństwo nad książkami. Jednoczesnie promowano w tej sprawie segregacje płci jako czynnika, poprzez kobieca wrażliwość, wpływająca negatywnie na rozwój mężczyzn którzy mieli być żywi, wojowniczy, muskularni i dynamiczni.

Spoiler

​

Spoiler

​

 

CSA ma 666 punktów za Wojo i Flotę :O

 

Patrzac z punktu rozgrywki to naprawde duzo. Przeciez mialem pare flot krazownikow (kazda po 20 okretow) mialem pare armii w ostatnim okresie liczacych 40-50 tys ludzi. Wszystko mimo ciaglych problemow z przemyslem, ktory odpalil naprawde dopiero w XX wieku. Teoretycznie wszystko przygotowane na wielka wojne. A gdy patrzena tte statystyki to taki totalnie ubogi chlopczyk do bicia. Biedne poludnie.

PS: a co do samych puktow to ta liczba jest byc moze znakiem zmian ktore spotkaja poludnie w XX wieku

 

Ogólnie napiszę, że jestem pełen podziwu dla pracy włożonej w tego AARa, ale...
No właśnie "ale" - ostatni odcinek jest jakby słabszy: lecisz z pojęciami, szczególnie prawica, lewica, syndykalizm, itd. wszystko się miesza, nic z niczego nie wynika. Po za tym jestem ciekawy do czego ten odcinek miał być wstępem

 

Odcinek 28B

-1935


​

Faszyzm na południu
Przyczyny rozwoju ruchu na południu były już wielokrotnie opisane wiec tylko pobieżnie wspomnę o nich. Południe od zawsze wyróżniało sie na tle całej ameryki. Kultura honoru wzmocniona poprzez zwycięstwo w wojnie secesyjnej tylko została rozbudzona. Jednak to konserwatywne społeczeństwo na przestrzeni następnych 50 lat zostało poddane ogromnym zmianom. Powstanie kolonii oraz wielka imigracja szczególnie z Niemiec wpłynęła na rozwój nowych ruchów społecznych. Na ich tle White League, Ku Klux Klan, czy tez inne organizacje ultra prawicowe mimo całego swojego zaangażowania były bardzo mało popularne. Gdyby nie wielki kryzys ekonomiczny, do jakiego doszlo zaraz po wojnie, dziś pewnie organizacje te byłyby znane już tylko z historii.

kompania młodzieży WL przed rozpoczęciem prac w czynie społecznym (1935 rok)​

Jednak stało sie inaczej. Dotychczas konserwatywna arystokracja, poprzez utratę potęgi i wpływów stała się coraz bardziej negatywnie nastawiona do zmian. Ich zal i zawiść stała się szybko paliwem niepozwalającym zgasnąć tym ruchom. Okres marazmu i stagnacji zakończył się razem z wielkim bumem przemysłowym. Przeniesienie się chłopów ze wsi do miast wpłynął na rozprzestrzenienie się ruchu wśród robotników. Walki o wpływy z socjalistycznymi związkami zawodowymi wpłynęły na ideologiczne zmiany w White League, która obecnie stala się liderem ruchu. Niestety kolejne lata to pasmo porażek w walce o „dusze” robotnicze.

w młodzieży sila (1935)​

Okazało się, ze socjalistyczna indoktrynacja była na o wiele większym poziomie niż WL. Te walki, mimo porażek miały jednak pozytywny rozdźwięk. Ruch stal się sojusznikiem przemysłowców, którzy coraz bardziej zaniepokojeni byli ruchami robotniczymi. To oni stali sie sila napędowa partii finansując jej istnienie. Powoduje to, ze z ruchu narodowego, WL przeradza się powoli w ruch antysocjalistyczny. Napływ ideologii faszystowskiej z Europy na początku lat 80tych wpłynął na ugruntowanie zmian i powstanie naprawdę faszystowskiej White League. Niestety partia mimo wsparcia finansowego nadal była bardzo mało popularna i raczej elitarna. Każde kolejne próby umasowienia jej kończyły sie porażkami. Zmianę miały przynieść dopiero wydarzenia z początku XX wieku.

wystąpienia antysocjalistyczne z 1927 roku​

Strach przed socjalizmem doprowadził do rozwoju faszyzmu w miastach, dajac w chwili wybuchu rewolucji 10-15% poparcia. O samej rewolucji już pisałem i jest ona dobrze znana. Kontrrewolucja przeprowadzona przez Clyde R. Houeya, Generala Thomasa Handego oraz Hiriama Ewansa zakończyła się wielka porażka. Na szczęście kary jakie ich dosięgły były zdecydowanie łagodne. Co prawda, szefowie partii wylądowali w więzieniach, ale nikogo nie wysłano do kolonii karnych a sama partia mogla dalej funkcjonowac. Zresztą już po paru latach praktycznie wszyscy "buntownicy" zostali wypuszczeni. Rzad najwyraźniej nie chciał jednocześnie toczyć walki z lewica i prawica. Kolejne dziesięciolecie zajęło odbudowywanie struktur partii. Duży wysiłek zajmowała obecnie indoktrynacja młodzieży. Odbywała się ona glownie za pomocą propagowania sportów.

​

Południe słynęło w tym czasie z National Football League, gdzie drużyny takie jak Dallas Cowboys, Tampa Bay Buccaneers, Miami Dolphins oraz New Orleans Saints zdobywały cyklicznie Super Bowl. Dzieki nim regiony te słynęły ze sprawności fizycznej. Jednak WL skupiała się także na innych gałęziach sportu. Bardzo duza popularność zyskiwały także uczelniane rozgrywki pilki nożnej takie jak Southeastern Conference oraz Big 12. Trochę rzadziej i z mniejszym naciskiem dbano o koszykówkę gdzie prym brały The Duke Blue Devils oraz North Carolina Tar Heels. Jednak to nie one były oczkiem w głowie partii. Bowiem zdecydowany prym wiodly wszelkie zawody samochodowe (Nascar), organizacje lotnicze i szybowcowe oraz związki strzeleckie.

zawody strzeleckie w 1932 roku​

Szczególnie te ostatnie, będące podstawa dla pozniejszych paramilitarnych grup bojowych WL stawały sie kluczowe dla partii. Głównym źródłem zmian w partii były jednak wiadomości jakie z końcem 1 wojny światowej zaczęły napływać z Europy. Konflikt doprowadził do powstania wyobrażenia silnych państw zdolnych zmobilizować miliony ludności do służby na froncie oraz zapewnić ekonomiczna produkcje i logistykę. Wspierała ona działania na froncie oraz coraz bardziej ingerowała w zycie prywatne obywateli. Faszyści widzieli technologiczne zaawansowanie i sile mobilizacyjna tych rządów.

​

Okres przed rewolucja komunistów został w partii świetnie spożytkowany. Brak ingerencji rządu w działania faszystów tylko mobilizował do coraz odważniejszych działań. Na początku lat dwudziestych marsze faszystowskich oddzialow paramilitarnych w większych miastach stały się norma. Wytworzyło to na nowo modę na chodzenie w mundurach. W ogolę szczególnie młodzieży coraz bardziej podobała się ta prężnie działająca organizacja, pełna młodych silnych poludniowcow. Była ona kompletnym zaprzeczeniem dla powolnych i bezsilnych przedstawicieli rządu. W 1924 roku wybuchła spodziewana rewolucja. Oczywiście wykazała ona kompletna niemoc administracji. W końcu po roku działań, gdy czerwona zaraza zaczęła sięgać po wschodnie wybrzeże WL, kierowana obecnie przez Hiriama W. Ewansa, postanowiła wziąć los we własne ręce. Przy cichej akceptacji generalicji, której cześć byla już członkami partii, rozpoczęto mobilizacje oddziałów szturmowych. Zaopatrzenie dla nich dostarczały zaprzyjaźnione fabryki, które po okresie wielkiej recesji miały magazyny zapchane sprzętem.

kompania M oddzialow WL w czasie walk z komunistami​

Był to świetny okres dla rozwoju partii. Z jednej strony jej członkowie mogli wykazać się umiejętnościami, z drugiej sama partia wychodziła na obrońce narodu. Rzad zagrożony komunizmem musiał się zgodzić na tak niebezpiecznego sojusznika. O tym jak pozytywne miało to efekt dla partii świadczą wybory z 1929 roku gdy faszyści dostają 13% głosów. Powoduje to, ze w koalicji z konserwatystami wchodzą po raz pierwszy do rządu co dalo to nowe możliwości działania.

​

Razem z organizacjami takimi jak: Black Legion, Silver Legion of America, German American Bund, Friends of New Germany oraz Free Society of Teutonia zaczęła wpływać na kształtowanie warunków życia ludności oraz stosunków międzyludzkich w pracy. W przeciągu kolejnych 5-6 lat poparcie dla partii wzrosło do 35% Wpływ na to miały energiczne i zdecydowane działania członków rządu na tle bardzo zastraszonych i ugodowych kongresmenów. W kolejnych wyborach, które odbyły się w 1935 roku zdecydowanym i niepodważalnym zwycięzca stal sie Hiriam Ewans oraz jego White League. Możliwość ustanowienia rządu bez potrzeby tworzenia koalicji wpłynęła na szybkość przemian do jakich doszło.

​

Mimo porażki komunizm był caly czas zagrożeniem, dlatego tez szybko przegłosowano rozwiązanie wszystkich sympatyzujących z nimi partii i organizacji. W ten sposób pozbyto się wszelkiej możliwej opozycji. Aby dokończyć przejęcia władzy zarządzono także zawieszenie wyborów prezydenckich, które miały dac Ewansowi stałość rządów w kolejnych dziesięcioleciach. Szerokie poparcie społeczne, uzyskane dzięki militaryzacji i rozbudowie kraju (przeprowadzonych jeszcze przez poprzedni rząd a czego efekty zaczęto odczuwać teraz) powodowało, ze zgadzano się na coraz bardziej restrykcyjne prawa. Już po 2 miesiącach przeprowadzono reformę policji zwiększając jej uprawnienia, oraz tworząc specjalna policje polityczna. Miala ona dbać nad wszelkimi działaniami socjalistów i komunistów, w rzeczywistości jednak zajmowała się kontrola nad wszelkimi organizacjami opozycyjnymi. Przywrócenie obowiązkowego poboru oraz nowe zamówienia dla armii wpłynęły na poprawę wizerunku państwa tak na świecie jak i wśród ludności miejscowej. Robotnicy, którym zapewniono niespotykane dotychczas uprawnienia szybko zapomnieli o poparciu dla ostatniej rewolucji.

Fabryki produkuja nowy sprzet dla armii​

Nie powodowało to jednocześnie zatargów z przemysłowcami, którzy świadomi byli wzrostu zamówień dla ich fabryk. Działania administracji, polegające na pożyczkach, subsydiach i wspieraniu produkcji jak i popytu powodowały, ze do 1935 roku liczba bezrobotnych spadła do zera, wykazując w niektórych rejonach niedostatek robotników. Jednocześnie wpływano na jakość pracy. Zmieniony system zarządzania, kontroli oraz nagradzania pracowników przy jednoczesnym zmniejszeniu ich zmęczenia praca wpłynęły na wzrost produktywności fabryk. Rozwój parków, teatrów, ośrodków gimnastycznych oraz sportowych tak samo jak rozbudowa przychodni i szpitali wpłynęła na wyraźna poprawę zdrowia i sprawności. Partia szybko przejęła władze nad prasa oraz telewizja. Utworzone odpowiednie ministerstwo szybko zapewniło kontrole nad tym co docierało do społeczeństwa. Od tej chwili, każdy sukces rządu był wielokrotnie potęgowany natomiast porażki tuszowane.

w jedności siła​

Hiriam W. Ewans wielokrotnie powtarza, ze jego celem jest stworzenie jak najbardziej dostatniego i rozwiniętego społeczeństwa. Aby tego dokonać wspierano jego rozwój kulturowy, mobilizowano do poznawania i zwiedzania kraju. Jednak kluczowa zmiana było umożliwienie całej masie ludności rozwój i szkolenia. Od tej pory każdy pracownik miał mieć umożliwiona drogę kariery. Wpłynęło to szybko, na pojawienie się bardzo utalentowanych, świetnie wykształtowanych specjalistów powodujących wzrost produktywności i sprawności zarządzanych działów. Wpływano także na ich zdolność do zmiany pracy na inna znajdująca się w innym stanie. Dzieki temu coraz mniej bezrobotnych pozostawało w miejscu urodzenia przemieszczając się do nowych ośrodków przemysłowych. Państwo w szybkim tempie przestawiało sie na nowe tory. Jeszcze w tym czasie nikt nie zastanawiał się co jest powodem tak potężnej rozbudowy państwa. Ludzie byli zadowoleni zmianami i wzrostem zamożności.

Spoiler

​

Zgadzam sie, ze ten odcinek akurat byl bardzo suchy, ale po czesci taki mial byc. Zawsze staralem sie przemycić do aara wydarzenia prawdziwe, albo informacje, regułki, pojecia o których sie nie pamięta (przynajmniej patrzac na młodsza czesc czytelników). Tak akurat sie zdarzyło, ze w tym odcinku byly nagromadzone ponad miare A czego mial on byc wstępem to widzisz na gorze

No i dobrnęliśmy do konca aara, a przynajmniej tej jego czesci stworzonej na podstawie gry Victoria 2. Pol roku i 85 (?) odcinków to calkiem niezle tempo jak na tak rozbudowany aara. Musze przyznać, ze szczególnie na poczatku opisując wojne secesyjna i pozniejsza meksykańska świetnie mi sie to pisalo. Zresztą samo wyszukiwanie materiałów do aara dawało wielka frajde. Czy cos bym dzis zmienił? Chyba nic. Rozgrywka potoczyła sie dokładnie tak jak chciałem. Sam swiadomie wpakowałem sie w kłopoty, choc trzeba przyznać, ze komputer byl dla mnie łaskawy. Z drugiej strony 2ga wojna domowa, na ktora caly czas czekałem moglaby byc pieknym zakończeniem dla tego aara. Byc moze zabrakło takiego rozwinięcia. Starałem sie jednak grac rozsądnie, jak najbardziej realistycznie (pomijając fakt koloni). Biorąc pod uwage moja słabość wojska sam zaatakować USA nie moglem. To byłaby czysta glupota. Zastanawiam sie czy przypadkiem niepotrzebnie nie wzmocniłem plantatorów. Teraz tak mysle, ze trzeba bylo bogatych obłożyć największym podatkiem. Kapitaliści i tak bankrutowali a ja miałbym więcej pieniędzy, mniej arystokracji i byc moze wykształciłbym silna warstwę średnia. Tyle względem rozgrywki. Jak juz wspominałem pisarsko nie moglem sobie wymyślić lepszego tematu. Materiałów bylo zatrzęsienie, tak w postaci tekstów jak i zdjec, obrazów itp rzeczy. Aar mimo swojej ahistoryczności jest bardzo historyczny. Większość opisów ktore zamieściłem mialy swoj odpowiednik w rzeczywistości. Takze starałem sie umieścić czasami jakas regułkę, informacje czy tez opis. Mam nadzieje ze udalo sie kogos zaciekawić na tyle, zeby googlować jakis temat. Co dalej z aarem? Wyjeżdżam za miesiąc do Anglii i przez pare miesiecy bede mial dostęp tylko do leciwego laptopa. Po tym czasie podejmę decyzje czy chce kontynuować aar. Czesc materiałów mam juz gotowych (np mape do HOi3), ale mysl o tym ze mam ręcznie przepisywać te wszystkie bzdury, meczyc sie z ministrami niewidocznymi itp rzeczami skutecznie mnie demotywuje. Poza tym caly czas po glowie chodzi mi nowy aar polska na V2. To wszystko to jednak prawdopodobnie melodia następnego roku. Dzieki za to ze przeczytaliście ta sciane tekstu zamieszczona w watku. Mam nadzieje ze sie podobało, zresztą wydaje mi sie, ze byc moze bedzie to moj najlepszy aar w ogole (liczac te przyszłe takze ) A teraz skoro juz przeczytaliście wszystko, to pozwólcie, ze ja zgaszę jako ostatni światło

 

"Musisz rozdać trochę punktów innym użytkownikom zanim będzie można przyznać punkty casanunda." Mimo wszystko, gratuluję tak genialnego AARa

 

I co my teraz będziemy czytać co rano? Gratuluję ukończenia, czekam na następne projekty tego formatu.

 

Też gratuluję tego wielkiego projektu i wysiłku w niego włożonego