[CK2] Mini AAR Corner

Miło wiedzieć, że ktoś skorzystał na moim natręctwie wobec autora - mam na myśli Wielkie Morawy i inne zmiany na zachodniosłowiańskich ziemiach.

 

Moja próba przekonania się do moda Lux Invicta, a zarazem pierwsza poważna gra na tym modzie. Zacząłem duńskim królem Jorviku (czyli... Jorku w Anglii), przy czym przyznam się, że zedytowałem sobie w sejwie religię z germańskiego pogaństwa na germańskie chrześcijaństwo (herezja katolicyzmu), a i potem w miarę potrzeby nie szczędziłem sobie małych czitów. Sama rozgrywka to sukcesywne podboje, różne korzystne małżeństwa i oto screen w chwilę po utworzeniu Imperium Brytanii (całej wyspy potrzebowałem do tego).
A sam mod dalej mi się średnio podoba, widać, że twórcy mieli 101 pomysłów i co do państw, kultur oraz religii i każdy chcieli zrealizować, co zaowocowało konfetti na mapie.

 

Piastowie rządzą też w Szwecji, Gruzji i Khwarizmie (tylko Szwecję odziedziczyli normalnie, resztę stworzyłem sam).

Miło że wyraźnie widać iż husaria miałaby na kim zdobywać chwałę . Zakładam że przez kolejne wieki Polska toczyłaby walki o Syberię, północną Azję Środkową, Hokkaido czy północną wschodnią Mandżurię oczywiście równocześnie kolonizując te tereny. Założyłem sobie że ten Khwarizm to takie państewko do którego tamtejszy Piast ściągałby ludy tureckie równocześnie próbując je schrystianizować.

 

Khwarizm to Chorezm. Bizancjum zostało rozjechane same z siebie czy ktoś w tym pomagał?

 

Krótko po starcie gry Gruzini odziedziczyli Konstantynopol i coś jeszcze w Europie. Co prawda z Bizancjum raczej się nie tłukli i czasami im pomagali ale od tamtej chwili Bizancjum już tylko słabło.

 

Sobie gram Arabią, ale strasznie mnie irytują Fatimidzi, specjalnie rozpoczałem w 1092 czy 10 lat wcześniej, gdy owi mają tylko Egipt, a tu co się stało? Zaraz po rozpoczęciu gry udany Jihad na Galicję, potem udana inwazja na Grecję, potem następny jihad na sycylią (która już raz było krusadowana i sunni jihadowana) a potem jeszcze jihad udany na Leon. Masakra. Przy rozpoczynaniu następnej gry strasznie ich znerfię i usunę im ten kosmiczny tytuł kalifa, bo myślałem że chociaż poźniejszy start ich poprawi... a tutaj nawet nie mogą się troszenkę rozdrobnić, jak to było w przypadku Sejluków.

 

Świeżo po wyzwoleniu się z HRE. Nie planowałem zdobywać korony cesarskiej ale tak wyszło iż miałem już tylu wasali że mi przypadła, wykorzystałem to na zapewnienie swojemu dziedzicowi ziem które mnie interesują i osłabienie cesarstwa (sami nie pozwolili na odłączenie się nikogo). Grając HRE wygnałem też Duńczyków z Pomorza, zdobyłem koronę Węgier (ten dla którego ją zdobyłem nie ponosił jej niemal wcale) oraz Polski (prawa miałem już od początku gry, zresztą bym ją odziedziczył gdyby nie wprowadzili elekcji).

Nie wszystko poszło w pełni tak jak chciałem. Przez natłok informacji i wasalów HRE posiada kilka posiadłości na moich ziemiach (zapewne spokojnie mogłem je nadać synowi). Mam też prowincję szwajcarską, ruską (Węgrzy zdobyli Nowogród) i kilka włoskich których nie chcę (szkoda że tak trudno się pozbyć niechcianych ziem).

Niepotrzebnie też wydałem mnóstwo kasy na zdobycie koron Niemiec, Bawarii i Pomorza (usunąłem warunek pogaństwa) bo wówczas sądziłem iż tylko w taki sposób te ziemie będą mogły zostać u syna (zapomniałem o przekazywaniu wasali). Zapewne z czasem i tak te korony zniszczę (z pewnością zrobię to z elekcyjną Węgier).

Plany na przyszłość (plan stworzenia państwa zachodniosłowiańskiego już się udał a czasu jeszcze dużo ) to zdobycie Litwy i pogranicza z Rusią (jako terenów o ludności mieszanej). W dalszej perspektywie planuję wojny o Chorwację i Serbię, może nawet Bułgarię i Rumunię.

Póki co jednak muszę się uporać z wasalami (większość rzecz jasna Czechami nie jest).

Postanowiłem że oleję mapę kulturową i sam sobie będę ustalał (we łbie) co gdzie jest i jak się zmienia. Zakładam więc re-slawizacje Węgrów, wyparcie niemieckich osadników z ziem wciąż po części słowiańskich (Karyntia i Połabia), z reszty Niemiec utworzenie marchii. Marchia taka będzie miała na celu ograniczenie do minimum rozrostu niemieckiej populacji (coby Słowian nie zdominowali), z czasem przy sprzyjających warunkach (czyli zmniejszeniu się liczby ludności) marchia taka byłaby kolonizowana przez Słowian (oczywiście jakieś resztki ludności niemieckiej byłyby asymilowane).

 

Nie dojechałem jeszcze do 1400 r., ale to będzie już koniec mojej kampanii Bizancjum na LoR (niestety gra chodzi teraz tak wolno, że nie ma sensu męczyć się i ciągnąć jeszcze te 50-60 lat).
Screeny:

Spoiler

 

Dlatego gram bez LoR'a, tysiące lowbornów generałów tak zamulają że głowa boli. : P
Kulturka pięknie poszerzona.

 

najpierw chciałem hrabią Rurykowiczem z Kerczu, ale jak zobaczyłem że mi pomagają krewni i gra robi się zbyt prosta to zmieniłem na księcia z Chersonezu. Jak mi się cesarz zrobił Bogomiłem to masowe powstania były i się wybiłem na niepodległość, ale potem wojna z połowcami i zawarłem pokój z cesarzem bizancjum i jako jego wasal zająłem kaukaz i dalej na południe. Niedawno przy wsparciu sojuszników z Bizancjum rozwaliłem połowców i zabrałem im krym. żenię się a to z cesarzem a to z cesarzową ale nijak nie mogę tytułu na stałe bo matrylinearnie :/ a wybić się naniepodległość i wywalczyć pokój nie dam rady jeszcze-ja mam lewo 10k, cesarz ze 20k, mam lekki bałagan z księstwami bo myślałem że dobrze je tworzyć. a no i w mojej dynastii postawiłem na zarządzanie by mieć dużą domenę (nawet 17mogłem mieć z dobrą małżonką i zarządcą) i wszyscy mają wysoką tę cechę. a króla mam teraz spoko-święty i lubieżny


Jest za prosto. Zostałem cesarzem, ożeniłem się z księżniczką z Razania, zabiłem jej rodzinę i naszego syna, dostałem Riazań, to samo z Włodzimierzem. Na południu staram się zrobić silne królestwo Syrii Komnenów-sobie coś podbili już, ale potem z nudów sam zająłem Damaszek. Ogólnie zero poważnych przeciwników, mogę zaatakować Cesarstwo, ale nie mam zbyt ciekawych roszczeń, może Ziemię Świętą. Ale nie mam motywacji bo za łatwo. A i syn dziedziczący się ożenił z królową Polski i dzieci będą w moim rodzie.

 

Gram od kilku dni i ta gra jest dokladnie tym czym miala dla mnie byc. Swietnie sie gra, mnostwo sie dzieje.

Jak zawsze na poczatku w grach paradoxu zaczalem Polska. Bylo fajnie i milo, ale Dunczycy zajeli cale pomorze i mnie odcieli od baltyku. Super interesujaco zaczelo sie robic, jak stracilem korone Polski. Po smierci 3 krola Polski ktorego kontrolowalem niezadowolenie bylo spore. Rzadzil Boleslaw, ktorz przez kilka lat przed objeciem tronu byl wiezniem w ks wielkopolskim bo jako hrabia zbuntowal sie przeciw ksieciu i gnil sobie w wiezieniu az do smierci ojca i objecia tronu, kiedy go wykupilem.

Wasale nie bardzo go lubili, ale buntow nie bylo dopoki siostra jego ojca (a moze nawet dziada, nie pamietam), ktora byla zona cesarza niemieckiego wypowiedziala wojne o tron polski. Jej poczatkowo jedynym pomagierem byl biskup sacza, ale w niedlugim czasie przekonal ks wielkopolski, slaska i mazowsza zeby przylaczaly sie do buntu. Wojne minimalnie wygrywal Boleslaw, ale zrobil zasadniczy blad. Aby szybciej wygrac wojne wynajal najemnikow ruskich mimo tego ze z kasa bylo krucho. Kasa sie skonczyla i nagle, kiedz wojna byla blisko konca ruscy najemnicy w liczbie 3 k przeszli na strone Aldony czyli wspomnianej cesarzowej niemieckiej. Boleslaw przegral i ZNOWU gnil w lochu. Tym razem w Krakowie, czyli swojej bylej stolicy. Aldona byla Polka i dlatego mozni zaakceptowali ja. W koncu rzadzila tylko Krakowem, ich wlosci pozostaly nienaruszone a do tego poszla na sporo ustepstw w prawach. Boleslawowi pozostal tytul ks malopolski, ale bez Krakowa. Stolice ksiestwa przeniesiono wiec do Poznania czyli ziemi ktora byla jego domena kiedy byl pretendentem do tronu.

Probowalem go wykupowac, ale Aldona nie chciala o tym sluchac. Babka byla juz w podeszlym wieku i zmarla jakies 2 lata pozniej a wladze po niej przejela jej corka 100 procentowa niemka. Polskiej szlachcie sie to nie spodobalo, ale nie potrafili sie zjednoczyc a Boleslaw wciaz siedzial w lochach krakowskich. Mial syna Jana, ktorego wyslal pod opieke marszalkowi w hrabstwie Jacwiez. Marszalek byl Norwegiem i niestety Jan przejal kulture norweska. Zmienil nawet imie na Jon Iliasson. Kiepsko to rokowalo jesli mialbym nim probowac przejac korone...

Z racji tego ze moja postac czyli Boleslaw byl w lochu to nie moglem wypowiedziec wojny niemce na polskim tronie. Po kilku latach Boleslaw zmarl a ksiestwo objal Jan, wciaz poslugujacy sie skandynawskim imieniem. Po zalatwieniu spraw malzenskich itp wypowiedzial wojne corce Aldony oferujac od razu jej innym wasalom przylaczenie sie. Celem wojny bylo oczywiscie odzyskanie korony. Juz na poczatku wojny Jan na szczescie znow poczul sie Polakiem i wrocil do imienia Jan. Wsparla go ksiezna Kujaw oraz jego wasal, biskup sacza, ktorego poprzednik poprowadzil spisek wymierzony w jego ojca. Glowne sily Aldony stanowily sily ksiecia Wlosta ze Slaska, poniewaz jej krakowskie oddzialy byly zdziesiatkowane tlumieniem buntow. Po znieszczeniu glownych sil slaskich i serii oblezen Jan pokonal przeciwnikow.

Jan wygral te wojne po kilku ladnych latach tracac niestety sojuszniczke. Ks Kujaw zostalo w miedzyczasie podbite przez Krolestwo Danii w ktorego rece wpadly Kujawy i Sieradz. Dla zmeczonego wojna kraju konflikt z Dania bylby ponad sily. W ten sposob dynastia Piastow powrocila na tron polski.

Potem oczywiscie byly problemy z poczatkowa wiernoscia wasali, bunt ks wielkopolski a potem slaska, ale Jan sobie poradzil, niedlugo potem zmarl.

Oj dzieje sie w tej grze dzieje. Teraz jestem juz z 50 lat po tych wydarzeniach. W kilku wojnach z Dania, w ktorej na potege buntuja sie wasale odzyskalem wszystkie ziemie poza Slupskiem i Warmia.

Super gierka!

 

Ukończyłem swoją pierwszą grę.

Polska. Poziom trudności Normalny. Start 1066 r.

Były wzloty i upadki, popełniłem chyba wszyskie możliwe błędy, utraciłem nawet na jakiś czas tuytuł królewski, ale ogólnie było super.

Z przekonaniem mogę stwierdzić, że to najlepsza gra na bazie EU.





Skończyłem z tytułami królewskimi Polski, Litwy, Danii, Szwecji, Węgier i Rusi, co dało niezłe zamieszanie wśród wasali

 

Moja świąteczna rozgrywka CK2 plus Piastami od 1066 roku udało mi się osadzić dynastie na tronie Norwegii i Anglii po śmierci Haralda i jego synów jako ze poślubiłem jego najstarszą córkę, tytuły te oddałem dwóm młodszym synom samo państwo Polskie rozwijana powoli silni poganie w modzie sprawiają iż trudno o ekspansje, ale mniejsza z tym, ogólnie do przybycia mongołów posiadałem sporo ziemi, Ilhanat zniszczył Seljuków którzy zniszczyli Bizancjum Złota Orda podbiła prawie całą Ruś i się dziwne rozpadła na kawałki ja to wykorzystałem trochę uszczknąłem, Ilkhanat prze konwertował się na Katolicyzm to była dla mnie ulga Aztekowie z kolei dobili Islam zajęli całą Hiszpanie i Francję udana krucjata wyrzuciła ich z Francji gdzie udało mi się zainstalować kolejnego Piasta, nie wiem jak Angielscy Piastowie przejęli Francję, Aztekowie po tej Krucjacie też rozbili się na kilka królestw ogólnie stworzyłem Imperium polskie około 1410 roku do końca rozgrywki panowało jeszcze dwóch Cesarzy mod jest bardzo fajny polecam.

 

​

Sigurd miał zaledwie 17 lat kiedy zasiadł na norweskim tronie. Był jednak człowiekiem rozgarniętym, dobrze zorganizowanym, ze smykałką do finansów. Był bardzo ambitny i nie bał się wychodzić z inicjatywą. Wszyscy wasale przyjęli Sigurda zaskakująco przyjaźnie. Wszyscy poza jednym.Książe Pal pierwszy z Orkad od początku rzucał kłody pod nogi Sigurdowi, nie darzył młodego króla sympatią. Sigurd, za radą kanclerza Gudbranda av Arendala, postanowił jednak nie działac pochopnie. Trudno powiedzieć czy w świetle tego co się stało to był dobry ruch. Książe Pal nakłonił papieża do obłożenia Sigurda ekskomuniką.

Cały dwór był w szoku. Nikt nie spodziewał się do czego był zdolny Pal. Sigurd niezwłocznie wysłał poselstwo do papieża z prośbą o zdjęcie klątwy. Ojciec Święty był jednak nieugięty (nie czuję jak rymuję). Sytuacja pogarszała się z dnia na dzień. Nikt otwarcie nie mówił o zmianie władcy, ale szpiedzy donosili królowi, że po cichu powstają zręby organizacji mającej właśnie takie zadanie. Oczywiście pod przywództwem Pala. Po upływie kilku dni wydarzyło się jednak coś, co pozwoliło Sigurdowi wyjść z inicjatywą. Jak już wspominałem był on niezwykle ambitny i odważny więc kiedy tylko ruszyła krucjata do Ziemi Świętej zadeklarował swoje bezwarunkowe wsparcie i niemal niezwłocznie przyszykowano okręty i 2 000 norweskich żołnierzy ruszyło do Jerozolimy.

Wspomniana krucjata miała mnóstwo uczestników, ale jak to zwykle bywa w takich wypadkach, brakowało kogoś, kto przyjąłby na siebie główny ciężar walk i obmyślił taktykę. Kolejne lądujące oddziały krzyżowców zdobywały z rozpędu kilka osad, po czym nadchodziła kilkunastotysięczna armia niewiernych i roznosiła w pył europejczyków. Papież zdjął ekskomunikę z Sigurda jeszcze kiedy ten był na okręcie. Po desancie zdobyto 2 osady na drodze do Jerozolimy, czym Sigurd się rozsławił. Rozpoczęto nawet oblężenie Jerozolimy. ale już przed ustawieniem maszyn oblężniczych zwiadowcy donosili, że zbliża się ponad 10 tysięczna armia saracenów. Norwegowie podjęli logiczną decyzję. Było ich tylko 2 500 więc wycofali się do Dajr-Al-Balah, gdzie oblężenie prowadziła ponad 4 tysięczna armia pod sztandarami Ojca Świętego. Gdyby ta armia otrzymała wsparcie to możliwe byłoby zdobycie Jerozolimy. Jednak pomniejsi książęta a nawet kilku hrabiów walczyli dla swojej sławy i zysku przeoczając najważniejszą bitwę tamtej krucjaty. Armia 15 tysięcy niewiernych pokonała połączone siły papiesko-norweskie. Sigurd podjął decyzję o ewakuacji.

Do przystani w Trondheim powróciło tylko 600 ludzi. W ten sposób, krwią swoich żołnierzy, Sigurd udowodnił Ojcu Świętemu, że jego wiara nie podlega wątpliwości. Kilka dni po powrocie król zdecydował sie uwięzić prowodyra tego wszystkiego. Pal, książe Orkadów, został zamknięty w lochach Audunborgu, gdzie dokonał żywota kilka miesięcy później.

Ogmund rok młodszy od Sigurda brat, planował przejąć władzę pod nieobecność króla. Został jednak zdemaskowany przez mistrza szpiegów - hrabiego Torgeira z Laponii - i uwięziony. W zamknięciu spędził 7 lat, po których Sigurd zdecydował się wygnać go z kraju. Jeden z
norweskich hrabiów - Olver - dał mu schronienie w Sussex.​

 

Rozegrałem sobie zerga Mali. Poszło całkiem nieźle bo stworzyłem takiego oto bloba:


Stwierdziłem, że podziele imperium bo może będzie miało większe szanse przetrwania jeśli nie zostanie rozerwane na strzępy po śmierci wielkiego mansy (żałuje, że nie zmieniłem mu tytułu na Boga-Imperatora :C) w skutek wojen o sukcesje. Nie wiem jak by to wyglądało gdybym zachował pełnię władzy ale tak mniej więcej od 150 lat (czyli łącznie z rządami Wielkiego Mansy to jakieś 230 lat) zachodnia Europa jest pogrążona w nieustannej wojnie. Podejrzewam, że Atlantyk zdążył się już zabarwić na czerwono. Może to przyciągnęło Zarazę z Zachodu?


Szczęśliwie mają mały kryzys wewnętrzny więc może jest szansa na odbudowę Wielkiego Sułtanatu.

Martwi mnie tylko sytuacja Islamu - zniszczyłem HRE na wszelki wypadek bo bałem się, że rozjadą w dwa lata całą Francję i Hiszpanie ale te muzułmańskie ciule zamiast bić się z Chrześcijanami to walczą między sobą co chytrze wykorzystują książęta niemieccy i Dania.

Strasznie klimatycznie jest natomiast na Wyspach Brytyjskich - w ramach jakiejś wojny kościół obalił Dunkeldów w Szkocji i powstał Biskupat Szkocki. Zbiegło się to z podbiciem Anglii przez Niezwyciężone Imperium i odkąd tamtejszy sułtan zyskał autonomie Wielki Klecha Północy ciśnie go ostro (co widać na ostatnim skrinie - został się chyba tylko Londyn).

Zawiodłem się wielce na Ilchanidach - mieli niezłe wejście rozpieprzając Kalifat Abbasydów w chyba niecały rok ale frajerzy przechrzcili się na szyizm i to chyba trochę spowolniło ich ofensywę (a szkoda bo stoją u wrót Armenii gdzie jakaś gałąź mojej dynastii trzyma Kalifat Sunnicki i liczyłem, że jak ich podbiją to będę mógł się ogłosić nowym kalifem).

Podobnie ze Złotą Ordą - standardowo zatrzymali się w Polsce i nie mają najmniejszego zamiaru przebijać się dalej, a szkoda bo liczyłem, że będzie mi dane rysować granice sunnicko-mongolską na Renie. Dodałoby to też trochę dramatyzmu do gry - Ilchanidzi prą od południa, Orda od Wschodu, Aztekowie od Zachodu a tu w centrum Europy jeszcze cały wianuszek emiratów i sułtanatów. Podejrzewam, że i tak jest ciekawie.

 

Zamieszczam kilka screenów z rozgrywki na CK2+ wraz z Polish Revision dla CK2+, stworzyłem sobie własnego księcia Mazowsza, potem zdobyłem tytuł księcia Prus, następnie Królestwa Litwy, Liwonii. W końcu udało mi się również odbić królestwo Polskie, które było pod kontrolą księcia Nowogrodu. Później wpadła Finlandia, co umożliwiło utworzenie Cesarstwa Polskiego. Miało to miejsce jakoś pod koniec XIII wieku, Aztekowie wylądowali na Islandii i w Portugalii, skąd rozpierzchli się na całą zachodnią Europę, rozpaść się nie raczyli. Wtedy zrobiłem inwazję na HRE, zdobyłem tytuł cesarski, po czym zacząłem obsadzać trony niemieckie krewniakami. W okolicach 1420 roku udało się jeszcze wprowadzić pretendenta na tron szkocki. Rozgrywkę skończyłem na maksymalnej władzy królewskiej w cesarstwie i królestwie polskim, HRE niestety zostało na limited

Islam upadł, jedynie ostatecznie Timuridzi przejęli szyizm. Bizancjum rozciągało się w pewnym momencie od Węgier po Azerbejdżan. Egipt i Persja w rękach chrześcijańskich, Włochy, Francja, Niderlandy, Hiszpania i cała Afryka zachodnia w rękach azteckich. Ogólnie bardzo fajna rozgrywka

Screeny:

 

Part I

Moje Imperium Wendów, zjednoczone z plemienia Wiślan stworzoną prze zemnie dynastią w kreatorze.
No cóż zobaczę co dalej na razie zreformowałem wiarę Słowian i całkiem przyjemnie się gra.
DLC jest bardzo fajne teraz niech tylko jeszcze zrobią coś z papiestwem.




Part II


No to mamy rok 1238 Złota Orda puka do mych drzwi jak przednimi Seljukowie i Ilkhanat skończy się tym samy zapewne.
W skrócie przyjąłem Chrystusa około 1050 roku czy jakoś tak, ekspansja nastąpiła w kierunku Inflant i Krymu, potem chciałem zająć Ruś ale komputer się ochrzcił wiec darowałem sobie brałem udział w nieudanej krucjacie do ziemi świętej po której nastąpiła wojna domowa o tron w Imperium Wendów, udało się wygrać, tuż przed przybycie Seldżuków. Węgry przekształciły się w Cesarstwo Zakarpackie czy Karpackie, Bizancjum ich zaczęło cisnąć to Madziarzy nawrócili się na Prawosławie.


Rozwój technologiczny, mego państwa jestem w czołówce państw rozwiniętych.
Kulturą państwa jest kultura Polska.




Part III


Wojna ze Złotą Ordą zakończyła się zwycięstwem, przeskakujemy do roku 1355, do tego okresu Cesarstwo Wendów wzięło udział w udanej krucjacie w ziemi świętej za co Papieże przyznał władcom Cesarstwo koronę królestwa Jerozolimskiego. Kolejni władcy w sumie to ja kierowali ekspansje w stronę Egiptu i Nubii i Abisynii które zostały wydarte z rąk muzułmański w krwawych i bezwzględnych wojnach.
Ziemie podbite w Egipcie i Abisynii przekazałem tamtejszym chrześcijanom Koptom czy Orientalnym Prawosławnym (Miaphysite) jako iż nie chciało mi się z nimi potem walczyć o ich nie zależność to po-uwalniałem te królestwa z swego dominium. Jedynie królestwo Jerozolimy pozostawiłem w swoich rekach.


Złota Orda przeszła na Prawosławie kiedy dokładnie to nie wiem ale dokonałem mariażu i tego efektem jest to. Jak przybędzie Timur to ich rozjedzie ale to nie moje zmartwienie.


Zaawansowanie technologiczne na rok 1360.

Part IV


Wedle mych przewidywań Złota Orda została zmiażdżona przez Timura i jego Szyickie hordy, do granicy Cesarstwa Wendów dotarli w roku 1386.


Wiedząc iż tylko kwestią czasu będzie aż mnie zaatakują rozpocząłem wojnę prewencyjną, która zakończyła się rozbiciem chord mogolskich jeźdźców i zwycięstwem państwa Wendów.


Do końca gry prowadziłem wojny ekspansyjne w kierunku Persji i bliskiego wschodu w wyniku których odtworzyłem starożytne Cesartwo Perskie z religią Zaratusztriańską.


Technologie w roku 1450.


Końcowy wynik.


Wszyscy władcy jakimi grałem.

Co do rozpoczęcia kolejnej megakampanii to mam taki zamiar jednak dopiero gdy CK2 będzie już posiadało wydane wszystkie DLC jakie planują panowie z paradoxu, a także będzie wydana Europa Uniwersalis IV.

 

Propsy. Mógłbyś podbić Prusów(którzy jakimś cudem rezydują na Łotwie i Estoni), Mińsk, Orshę i resztkę Inflantów. A jaka jest kultura w państwie?

 

Czyżby pan Kakom zabierał się do nowej mega kampanii :champagne: ?

 

Kazimierz III wygląda ciekawie.

 

Kakom, poprowadź nową Megakampanię, bo robisz to najlepiej

 

Z serii: multiplayer.



Zacząłem jako sunnita w Mauretanii (ruler designer), na poczatku (tzn. po zdobyciu większości południowej Afryki czyli ponad 20latach gry) wygrałem chyba najciekawszą, a na pewno jedną z najciekawszych wojen jakie w ogóle stoczyłem w ck2, przeciwko Italii realizując inwazję. Głownie dzięki pomocy sułtanatów Afryki i Egiptu wygrałem (oddałem za mąż córki by raz dwa zyskać sojuszników, bo sytuacja była nieciekawa a arabowie mają słownie ZERO najemników.)

Potem by móc jakoś osiągnąć ostateczny cel (zdobycie kalifatu i Arabian Empire) musiałem zdobyć empire, to stanęło na Karparti. Przy okazji podbiłem Niemcy, Czechy etc.

Obecnie wykorzystując trick z claimantami zdobyłem Afrykę i Egipt, teraz tylko podbić południową Arabię i tyle od Abbasydów by móc ich empire uzurpować. Niestety, jako że walka z dekadencją dobija*, gdy pojawi się nowy władca prawdopodobnie powyzwalam większość sułtanatów w Europie, a gdy będe już miał Arabian Empire, na pewno wyzwolę jako niezależne państwo Karpatię.

*By jakikolwiek syn nie przynosił mi dekadencji... musza posiadać własne sułtanaty czy o 3-4 księstwa, negatywy posiadania olbrzymiego sunnickiego państwa. Dziedzic dla przykładu posiada Czechy, a drugi syn, niestety zmarły w wieku 24 lat (natural death...) posiadał Burgundie.

 

Pisa na MP.
Druga osoba jak widać grała Hispanią.
Brakuje 1 duchy do stworzenia RE.
Najciekawsze, posiadam 15 tytułów królewskich, nie mam z tego żadnych minusów (w końcu republika) a dostaje z 35+ prestiżu miesięcznie.

 

Polska na SP
Na początku wjazd na Pomorze i Litwę, utworzenie Królestwa Litwy i Wendish Empire, potem jeszcze następca będąc królem Litwy wypowiedział wojnę królowi Rusi o tytuł królewski, kiepsko mu szło ale odziedziczył imperium i w 2 lata zdobył koronę. Potem tylko konsolidacja ziem Litwy i Ukrainy (przeklęci Cumańczycy:twisted, obrona przed dwiema świętymi wojnami o Ruś.
Finlandię wjechałem pomiędzy próbami Cumańczyków. Niedługo było czekać, aż papież ogłasza krucjatę na Węgry, zajętą oczywiście przez Cumańczyków. Kreacja drugiego Empire. Kilka lat później Mołdawia zmienia właściciela. Była okazja to zacząłem wchodzić w Szwecję.

A teraz co nieco o stosunkach pomiędzy HRE, BYZ i WEN?



Tak się fajnie składa, że władcy HRE i BYZ są małżeństwem....



a ich następca jest ożeniony z polską księzniczką:mrgreen:

Czekam na Mongołówevil:

 

Gdybyś go ożenił matrylinearnie, to byłby kosmos