[CK2] Mini AAR Corner

Eee tam. Silne państwo skończyło się u schyłku panowania Hohenstaufów i podczas Wielkiego Bezkrólewia. W ogóle w CK przydałoby się trochę mechanik charakterystycznych dla Cesarstwa takich jak Sejm Rzeszy, we wczesnej fazie wyprawy do Rzymu po koronę cesarską, rozwinięcie sporu o inwestyturę, stopniowe wykształcenie się siedmiu elektorów, no i właśnie stopniowy rozkład władzy cesarskiej mogący skutkować rozpadem na grupę suwerennych państewek jednoczonych tylko protekcją cesarską.

 

A ja poprosze o mapke startowa i obecna.

 

Start od Przemysła II nie okazał się jednak tak ciekawy jak myślałem. Chciałem jednak pozostać w klimacie, dlatego zdecydowałem się na innego Piasta i pretendenta do korony Zjednoczonego Królestwa. Mowa oczywiście o Władysławie Łokietku. W 1299 roku Łokietek zawarł układ z królem czeskim Wacławem II Przemyślidą, na mocy którego zobowiązał się do złożenia mu hołdu lennnego. Łokietek, jak wiemy, układu nie dotrzymał i zmuszony było do udania się na wygnanie. Teoretycznie w grze w okresie 1299-1304 Łokietek powinien znajdować się jako courtier i claimant do Korony Polskiej na dworze w Budzie lub Haliczu. Jednak Crusader nie byłby Crusaderem gdyby nie nieścisłości historyczne. W roku 1300 Wacław II jest królem Polski, a Łokietek jego lennikiem jako książę Pomorsko-Sandomierski, bez roszczeń do Korony Polskiej. Możemy zatem przyjąć, że Władysław układu z Klęki dotrzymał i złożył hołd Przemyślidzie.

Tyle tytułem wstępu. Zaczynam grę 1 stycznia 1300 roku jako Władysław Łokietek. Posiadam tytuły książęce Pomorza Gdańskiego i Sandomierza. Do mojej domeny należą ziemie: Sandomierska, Sieradzka, Łęczycka, Świecka i Gdańska. Oczywiście pierwszym celem było wyzwolenie kraju spod Czeskiej okupacji. Wacław szybko wyniósł się z Krakowa do Pragi, a Wielkopolskę i Kraków nadał swoim czeskim przydupasem. Roszczenia do Korony Polskiej ma tylko jedna osoba: Ryksa Elżbieta Przemysławówna, córka zamordowanego króla Polski Przemysła II i Szwedki Rikissy. Ryksa ma dopiero 13 lat, dlatego Władysław ma 3 lata na pozbycie się swojej żony Jadwigi i zaślubienie Ryksy. Liczne dary przesłane papieżowi nic nie wskórały. Ojciec Święty uparcie odmawia Jadwidze i Władysławowi rozwodu. Ale przecież od czego jest trucizna? W międzyczasie w Wielkopolsce dochodzi do walk wewnętrznych. które Władysław wykorzystuje, strącając z książęcego stolca Czecha i osadzając tam Jadwigę, której wciąż nie udało mu się zamordować. W razie czego władzę w Wielkopolsce przejmie ich jedyna córka Kinga. Mijają jednak 3 lata, Ryksa Przemysławówna dorasta, a Jadwiga wciąż żyje i ma się dobrze. Władysław ostatecznie rezygnuje ze spisku na życie żony, a ta jakby w nagrodę rodzi mu pierworodnego syna, nazwanego po ojcu Władysławem. Za to Ryksa Przemysławówna poślubia brata Łokietka, Siemowita. A nuż przyda się jeszcze do czegoś. Jednak aby wyzwolić kraj spod okupacji Przemyślidów trzeba wymyślić nowy plan.

Kolejna lata Władysław spędza na umacnianiu swojej pozycji w kraju i dyskredytowaniu Wacława II na wszelkie możliwe sposoby. W międzyczasie rodzi mu się drugi syn Kazimierz. Łokietek odbiera swojemu bratankowi Leszkowi Kujawy (który swoją drogą powinien mieć chociaż słabe roszczenia do Pomorza Gdańskiego, ale cóż), odbiera również Kraków wyznaczonemu przez Wacława czeskiemu staroście. Ponadto rozpuszcza plotki dyskredytujące Wacława, osłabiając jeszcze bardziej jego już i tak słabą pozycję w Polsce. Przemyślida chcąc przypodobać się Piastom postanawia najechać na ziemie Łokietkowego szwagra Jerzego Halickiego Rurykowicza, to jednak wiele nie daje ponieważ dzięki wsparciu księcia mazowieckiego Władysław zostaje uznany za legalnego pretendenta do Królestwa Polskiego. W międzyczasie Jerzy Halicki rozbija czeskie wojska. Jest to idealny moment by uderzyć. Aby ostatecznie zniszczyć autorytet Przemyślidy, Władysław wysyła poselstwo do Rzymu z prośbą o ekskomunikowanie Wacława II, na co papież chętnie przystaje. W przeddzień wojny Władysław dysponuje Gdańskiem, Świeciem, Sieradzem, Łęczycą, Krakowem i Sandomierzem, co stawia go na pierwszym miejscu wśród książąt Królestwa.

Łokietek wypowiada w końcu wojnę o Koronę Polską ekskomunikowanemu Wacławowi. Ten związany jest już walką na wschodzie, co dodatkowo pogarsza jego sytuację. Władysław wkrótce rozbija niedobitki armii Przemyślidy i staje z wojskiem pod Opolem. Na odsiecz miastu rusza nowo zebrana czeska armia, składająca się w głównej mierze ze zgermanizowanego rycerstwa śląskiego i posiłków przysłanych Wacławowi przez mediolańskich Viscontich. Czesi mają przewagę liczebną, jednak z bitwy pod Raciborzem zwycięsko wychodzi Władysław. Po wygranej wraca pod Opole, które zdobywa. Wkrótce jego siły zostają wzmocnione przez nadciągających spod Sandomierza litewskich najemników. W międzyczasie znakomite wieści dochodzą z Wiednia. Skonfliktowany z Wacławem cesarz Albrecht Habsburg uderza na ekskomunikowanego Przemyślidę od południa. Z Habsburgami w układy Łokietek wszedł już wcześniej zaręczając swojego dziedzica Władysława z cesarską córką. Wacław znajduje się w tragicznej sytuacji, tym bardziej, że Jerzy Halicki stoi już nad Wisłą oblegając Czersk. Przemyślidzie udaje się zebrać jeszcze 3 tysiące ludzi i ruszyć na zdobyte przez Władysława Opole. Ten dysponując niewielką przewagą liczebną śmiało uderza na Czechów, których rozbija pieczętując swoje zwycięstwo. Po podpisaniu pokoju z Wacławem udaje się do Gniezna, gdzie zostaje koronowany na Króla Polski. Co z Przemyślidą zapytacie? Otóż kończy dość marnie. Najpierw zostaje zmuszony do wypłacenia olbrzymich kontrybucji Jerzemu Halickiemu, następnie zostaje pokonany przez Habsburgów i zmuszony do abdykacji na rzecz syna Wacława III. Udaje się na wygnanie do... Polski, gdzie dożywa swoich dni na dworze wyznaczonego jeszcze przez siebie starosty Poznania, lennika Władkowej żony Jadwigi (szkoda, że nie wpadłem na pomysł by go uwięzić i ściąć, ale mądry Polak po szkodzie )

Po zdobyciu korony potrzebuję kolejnego celu. Warto by odzyskać ziemie tradycyjnie polskie tj. zajętą przez branderburskich Askańczyków Nową Marchię i ziemię lubuską oraz nadaną przez Kondzia Mazowieckiego Zakonowi Krzyżackiemu Ziemię Chełmińską. Pierwszy cel jest bardzo trudny do osiągnięcia, ponieważ Marchia Brandenburska znajduje się pod protekcją potężnych i w dodatku skoligaconych z Piastami Habsburgów. Jednak dobre wieści dobiegają z północy. Tam pogańscy Litwni pokonują Krzyżaków i zajmują Prusy. Władysław oczywiście szczerze ubolewa nad zaistniałą sytuacją i postanawia przyjść z braterską pomocą zagrożonym przez wyznawców pogan stanom ziemi chełmińskiej. Przy wsparciu Habsburgów zdobywa tamtejsze grody. Niemcy lądują również w Inflantach, gdzie usiłują wytłumaczyć Krzyżakom, że nie są bez polskiej pomocy w stanie zapewnić dobrym katolikom ochrony przed poganami. Wkrótce Wielki Mistrz zgadza się na układ, na mocy którego przekazuje Polakom ziemię chełmińską. Tym samym terytorium Państwa Zakonnego ogranicza się do Inflant i ujścia Niemna (Skalowii). Wkrótce po triumfalnym powrocie do Krakowa Władysław Łokietek, Król Polski umiera, przekazując władzę swojemu najstarszemu synowi, również Władkowi.


Czechy i Polska połączone unią pod władzą Wacława II Przemyślidy.


Szarża lekkiej jazdy Łokietka na Czechów.


Wyzwolona Polska, władana przez Władysława IV Łokietka. Ponadto Czechy Wacława III, Cesarstwo rządzone przez Habsburgów, księstwo halicko-wołyńskie Jerzego Rurykowicza i Węgry rządzone, przez ostatnią z Arpadów, małżonkę drugiego syna Władysława - Kazimierza Piasta.

 

Bałtycka polityka Habsburgów, którzy popierali Polskę w konflikcie z Zakonem Krzyżackim nie przypadła najwyraźniej do gustu książętom Rzeszy. W tej sytuacji Cesarz został zmuszony do wsparcia Żelaznych Braci. Wkrótce niemieckie okręty wylądowały na wybrzeżach Żmudzi, którą bez większego oporu Litwinów zajęły i przekazały we władanie Zakonowi. Sytuację wykorzystuje nowy Król Polski Władysław V. Najeżdża on osłabioną Litwę od południa pod pozorem wyzwolenia katolickich Prus spod pogańskiego jarzma. Przetrzebione wojska Giedymina nie są w stanie stawić Polakom skutecznego oporu. Wkrótce na Litwę rzucają się inni sąsiedzi. Ostatecznie dochodzi do podziału Prus. Sambia zostaje przy Litwie, Warmią i Pogezanią władają niezależni niemieccy grafowie, pozostałości po rządach Krzyżaków. W ręce Polskie trafia Pomezania, wschodnia część Prus, a jakiś czas później również Jaćwież. W międzyczasie państwo Giedymina upada. Traci on Połock, a Zakon najeżdża na Auksztotę, w tej sytuacji Wielki Książę Litwy zmuszony jest przyjąć chrzest.

Zdobyczne Prusy Wladysław V nadaje swojemu wujowi Siemowitowi, który wkrótce umiera i pozostawia je swojemu nieletniemu synowi Bolesławowi. Wkrótce władca Pogezanii zostaje zmuszony do złożenia Władysławowi hołdu. Nie chce tego uczynić graf warmiński, co doprowadza do krótkiej wojny i zwycięskiej kampanii Polaków. Jakiś czas później już na własną rękę regenci pruskiego Bolesława zajmują Sambię. Tym samym cały obszar Prus znajduje się w rękach Polaków.

Zajęty wojowaniem na północy Władysław nie zaniedbuje jednak polityki dynastycznej. Nie musi się już obawiać roszczeń Przemyślidów do Korony Polskiej, ponieważ osłabiony Wacław III został zmuszony do złożenia hołdu Leopoldowi Habsburgowi, szwagrowi polskiego króla. Na Węgrzech rządzi wespół ze swoją żoną Aranką, ostatnią z Arpadów, brat Władka Kazimierz. Jako, że jego żona jest delikatnie mówiąc trochę przygłupia to cała realna władza spoczywa w rękach Piastów. Nie podoba się to jednak możnym węgierskim, którzy dwukrotnie podnoszą bunt domagając się przeprowadzenia elekcji nowego władcy po wygaśnięciu Arpadów. Oba bunty zostają jednak stłumione przy wsparciu polskich posiłków. Wkrótce Kazimierz zostaje jednak powołany na arcybiskupstwo gnieźnieńskie, którą to nominacje przyjmuje i wraca do Polski pozostawiając na zamku w Ostrzyhomiu dwóch synów Małowuja, dziedzica korony Św. Stefana i Władysława, dziedzica Chorwacji.

Władysław nie zapomina również o polityce ruskiej, zaręczając swojego najstarszego syna Bolesława z najstarszą córką wielkiego księcia Halicko-Wołyńskiego Lwa. Wkrótce Lew umiera pozostawiając władzę swojemu synowi Gawriłowi, ten jednak szybko ginie w podejrzanych okolicznościach, a dziedziczy po nim jego brat Gleb. Niestety prawo dziedziczenia na Rusi nie dopuszcza kobiet do władzy, jest jednak szansa, że potomkowie Bolka i Malfrydy odziedziczą po matce roszczenie do tronu Halicko-Wołyńskiego. Siódmy koronowany król Polski Władysław V umiera w roku 1348, pozostawiając koronę swojemu nieletniemu synowi Bolesławowi, regencja trafia w ręce księcia śląskiego Bolesława zwanego Starym.

 

To moja rozgrywka Karenami (tymi od zoroastryzmu). Postanowiłem podbić Alavidów (chyba wszyscy idą w tym kierunku) i udało mi się. Przekazałem władzę różnym osobom, najwyższy tytuł pozostawiając dla siebie. W międzyczasie powstało jakieś państwo na Kaukazie, które też wyznawało tą samą religię. Podbiłem także księstwo Merv, wykorzystując bunt i słabą sytuację Samanidów, lecz potem rozpętało się piekło. Otóż wojnę wypowiedział mi sam KALIF ABBASYDÓW, który uporał się z rebelią Al-Mamuna. Co prawda odparłem go, lecz w trakcie wojny wtrącili mi się Samanidzi i cała gra poszła w ch**

 

A ją pomarudze. Gdzie są screen'y?

 

Ot rozegrałem sobie trochę Pomorzanami. Ponieważ w scenariuszu TOG (ten od Karola jest po prostu niegrywalny IMO) Słowianie Pomorscy są już sfeudalizowani to moja ekspansja ograniczona była jedynie na unifikację ziem kr. pomorskiego. Po prostu plemienni poganie posiadali więcej wojska i szybciej je odbudowywali niż ja, zatem wszelka agresja na Polskę, Czechy czy Prusy były skazane na porażkę. Udałoby się zjednoczyć całe królestwo w ramach pierwszego pokolenia, ale Niemcy podbili połowę ks. Saksonii a Czesi południową Sorbię. Pod koniec życia książę został królem. Jego syn bał się Niemców oraz Nordyków, zatem próbował zaprosić do siebie misjonarzy chrześcijańskich. Niestety, ale Wielkie Morawy popadły w wojny o niepodległość, walki z Czechami i ziemie de iure oraz wojny religijne i nie w myśli im była chrystianizacja dzikiego królestwa (ostatecznie Wlk. Morawy i całe Czechy zostały prawosławne). No to król słał posłańców z darami do Italii i Francji. W końcu misjonarz z Wenecji przybył i zaczął pracę. Po roku napadli na mnie Niemcy pod hasłem świętej wojny. Ponieważ dołączyli do mnie Polacy i Rusini no to udało się zebrać spore wojska do odparcia najazdu. Niestety, ale przez bycie już sfeudalizowanym państwem nie mogłem cieszyć się tak wysokimi bonusami do karania zaopatrzenia wroga jak plemienni władycy, zatem zabawy w podchody były nieskuteczne. Trochę przepychanek było, trochę przegranych i trochę wygranych, ostatecznie jednak misjonarz ochrzcił króla a dzięki temu Niemcy odeszli.

Król dziadek był pijakiem i miał jednego syna i jedną córkę. Król ojciec był pijakiem. Król ojciec zostawił po sobie córki-bliźniaczki i żadnego męskiego potomka.Po śmierci drugiego pijaka krajem rządził siostrzany tandem. Pech chciał, że siostra-król przyjęła celibat i została królową-dziewicą. Dynastia mogła upaść, gdyby druga z sióstr weszła w normalny mariaż. Po kilku latach przekupstw i negocjacji udało się ją ożenić matrylinearnie z Trpimirowiczem, który był 10 w kolejce do tronu, zatem udało się uniknąć kompletnej kompromitacji oraz wygaśnięcia dynastii. Ubocznym skutkiem była większa integracja włości pomorskich niż u innych sąsiadów. Kolejne lata przebiegały pod hasłami bratania się z zachodem, odpieraniem nordyków, budowie infrastruktury oraz reformowania kraju (wprowadzenie senioratu w 4 generacji). Dzięki nordykom udało się dogonić technologicznie Niemców, jednak nadal było się za słabym krajem. Ekspansja na zachód otworzyła się dopiero, kiedy unia Karolingów się rozpadła a korony zdobywały inne rody. W trakcie tych zawieruch Niemcy rozpadły się na Niemcy właściwe i Bawarię. Nie można było za wiele ugrać, zatem odbijało się po prostu zgermanizowane ziemie de iure.

Rozpoczęła się epoka krucjat. Pierwszym celem jednak nie była Jerozolima, ale Buda - muzułmańska horda opanowała Panonię, bijąc lokalnych chrześcijan prawosławnych i katolickich. Na krucjatę poszło wiele władców, w tym i król pomorski. Wkład Pomorzan nie był może największy, ale dzięki dobrym relacjom z Papieżem oraz wysokim zdolnościom wojennym udało się przepędzić Saracenów z zachodniej Panonii (wschodnia znajdowała się pod kontrolą rebelii, więc pokój jej nie uwzględniał). Głowa rodu Chyżan posiadła dwa duże królestwa. Zjednoczenie nie trwało długo, gdyż "Lwie Serce" zachorował na tyfus i zmarł. Pomorze trafiło do jego brata a Panonia do jego syna. A że syn był jeszcze nieletni to feudałowie wprowadzili tam elekcję. Brakowało też więzi między krewnymi i kiedy tamten podrósł to do sojuszu nie doszło...

W międzyczasie jeden z Chyżan odziedziczył Normandię. Ponieważ jednak był homoseksualistą oraz przygłupem doszło tam do buntu miast - on i jego rodzina zostali nabici na pale a miasta ogłosiły powstanie Normańskiej Republiki Radzie... Kupieckiej. Król Francuski, Niemiec zresztą, uznał że taki los dzikusa jest nawet dobry i zaakceptował to co się stało. Inni z jego braci zebrał awanturników i wyruszył na zajęcie Kornwalii, jednak niestety w tym samym czasie i na ten sam pomysł wpadł jakiś wiking no to Chyżanin skończył z toporem we łbie.

Mijały lata. Do Polski trafili prawosławni misjonarze z Czech i rozpętała się tam wojna domowa na tle religijnym. Wykorzystał to ród Kaszubów zajmując Gniezno oraz Chełmno, stając się najpotężniejszym rodem na Pomorzu. Równocześnie migracja żydowska trafiła nad Łabę i Odrę, a dzięki kolaboracji z nimi kraj się bogacił i modernizował się. Problem jednak narodził się na wschodzie - Litwini zajęli 3 święte miejsca swej wiary i gdyby znalazł się tam ktoś mądry mógłby ją zreformować. To nie byłoby nic dobrego, zatem król pomorski ogłosił świętą wojnę na Prusy. Do Litwinów dołączyli też Finowie, Permiacy oraz Norwegowie. Widząc moc wrogów Rzym sypnął groszem a Krzyżacy zaoferowali swoją pomoc. Walki były ciężkie, na polach bitew zmarli wszyscy ze starego rodu Wolinian. Ostatecznie udało się opanować Prusy a dzikusom uniemożliwiono reformę. Papież wysłał prośbę aby nowe księstwo dać dla jakiegoś biskupa lub dla zakonu. Krzyżacy chcieli aby te ziemie dać im. Po radę król udał się do żydowskiego rabina, a ten (bawiąc się w kabałę i wróżby) powiedział, że Krzyżacy w Prusach to zły pomysł. Posłuchano zatem mądrości żydowskiej (a oni sami zdobywali szeroko sympatie i przyjaźnie na Pomorzu) i władzę nad Prusami dano biskupowi.

Wybuchła potem kolejna krucjata, tym razem na Ziemię Świętą. I tym razem znalazły się tam siły pomorskie, chociaż dowodzone przez Kaszubów (bo sam król miał już 80 lat i trochę już mu nie wypadało). Tam, walcząc z Arabami i Egipcjanami, przy nieformalnym wsparciu Basileusa-Warega (napadł aby przejąć Antiochię), Europejczycy przejęli Jerozolimę. Całość Królestwa Jerozolimskiego wpadła jednak w ręce Krzyżackie, z czego Kaszubi nie byli zadowoleni. Radykalizacja ich nastrojów doprowadziło do rozkwitu idei kościoła biednego na ich ziemiach. Żaden z króli pomorskich nie był za bardzo religijny, więc pozwolono im się bawić w takie duperela. A obecność Krzyżaków tam daleko dawało ten plus, że już nie domagali się pustych ziem w królestwie.

W tym samym czasie Chyżanie Panońscy wymarli. Bez dynastii pomorskiej państwo to stało się łupem Włochów, Bawarczyków i Bułgarów. Bawarczycy zabezpieczyli sobie plecy przed wojną na dwa fronty, upraszając Papieża o ekskomunikę króla Niemiec. Niemcy popadły w chaos, z czego wykorzystało Pomorze - zaatakowano aby przejąć Holsztyn i okolice. Wojna skończyła się powodzeniem, ale ekskomunikę z Niemiec zdjęto zatem Półwysep Jutlandzki w większości nadal był w rękach Niemiec. A stabilizacja i centralizacja w tym kraju nastąpiła dość szybko, zatem na lata Dania nie będzie w zasięgu Szczecina...

Polityka dynastyczna Chyżan miała swoje wzloty i upadki. To, co jednak się stało ostatnio, przerosło wszelkie oczekiwania. Jeden z Chyżan ożenił się z księżniczką ormiańską. Miała ona swoich braci, obaj silni i piękni, zatem nic nie zapowiadało że szybko z tego będą owoce. Jej bracia jednak zginęli podczas wojen z Turkami, no to i ona odziedziczyła Armenię Mniejszą. Chyżanin, żyjąc w księstwie podlegającym prawosławnym nordyckim basileusom, służył swej żonie jako dyplomata. Podjudzał zatem niezadowolenie w Imperium z tego, że Waregpwie, którzy mieli chronić Cesarza, sami przyjęli koronę. Ziarnko rzucone, lecz rosło powoli. W dwa pokolenia później wybuchł bunt przeciwko nordykom a przewodniczym im człowiek z Pomorza. Zhellenizowany Chyżanin, po obaleniu dynastii wareskiej, został ogłoszony nowym basileusem. W imperium wybuchały bunty chłopskie i religijne, jednak on sobie radę powinien z nimi dać.



Całkowitym przypadkiem książę-arcybiskup pruski został wybrany na papieża.



A co na Pomorzu samym? Bawaria podpadła w hardą wojnę z Niemcami. Nie chcąc mieć na zachodzie sąsiada dwa raz silniejszego niż ten co jest, król Piotrek wsparł Bawarczyków przed agresją Kolonii. Jak się wojna potoczy? Tego nie wiemy...

I się nie dowiemy bo save się uszkodził

 

Kto czyta po Angielsku, zapraszam do lektury mojego najnowszego AARa, który co prawda jest wszystkim tylko nie "mini", ale dla jednego posta nie bede nowego tematu tworzył

Tutaj (PDF!)

 

Wprawdzie nie opowiem historii mojej postaci, ale i tak ciekawie będzie.



Co się działo? Rurykowicze rozpoczęli czystki przeciwko Słoweńskim (którzy posiadali claima na ks. Nowogrodzkie i całą ich domenę). Jednemu z nich udało uciec do Szwecji, gdzie uznał bogów nordyckich za lepszych oraz rozpoczął karierę wikinga. W miedzy czasie Rurykowicze się zeslawinizowali i utworzyli królestwo Rusów. Nasz bohater jednak wciąż miał pragnienie władzy a na Ruś wracać nie chciał. Zebrał zatem ekipą i wyruszył na południową Italię. Wygonił Arabów, Bizantyńczyków oraz Włoskich lordów. W końcu zebrał siły i ruszył nawet na Papieża. Ponieważ katolicki świat zbyt skupiony był na bratobójczych walkach Papież stracił Rzym. Szybko powstała koncepcja krucjat. Jednak pierwszym celem nie były "Obydwie Sycylie" ale... Węgry. Ogólnie Węgry i zachodnie Bałkany to miejsce walk między katolickimi Czechami, ikonoklastycznymi Serbami, tengryjskimi Madziarami oraz prawosławnymi Bułgarami. Teraz do gry włącza się Papież i jego zakony.

A co na to Słoweński? Cieszy się, bo ma żonę Greczynkę i arabskie konkubiny a jako osoba rozwiązła nie musi martwić się o swoje życie erotyczne

 

Póki co nie daję żadnych screenów, aczkolwiek po 100 latach od rozpoczęcia rozgrywki:
- Bizancjum zostało rozbite na mniejsze państewka. Całość Anatolii, a od niedawna również niektóre tereny w Grecji jak np. Tracja są kontrolowane przez muzułmanów. Część terenów kontrolują Słowianie, część niezależne greckie państewka zarówno katolickie jak i prawosławne. Cesarz posiada jedynie kilka wysp i nadbrzeżnych prowincji.
- Włochy: Papaj został pokonany przez nordyka który zajął Lombardię, zrobił to z niewielką pomocą z mojej strony (gdy zajął lombardię wydaem za niego jedną z córek, następnie to samo zrobiłem gdy miał syna). Potem Nordyk się wzmocnił i podbił całe Włochy (królestwo Lombardów dosłownie kilka lat wcześniej zmieniło nazwę). Nordyk przejął jednak kulturę Lombardzką i zmienił wyznanie na herezję katolicką, konkretnie stał się Waldensem.
A jeśli o katolikach mowa to ostali się jedynie w środkowych Niemczech oraz Anglii. Państwo Zachodnich Franków (gram od scenariusza z Karolem) po sukcesach nordyka we Włoszech przyjęła herezję katarską, nieco wcześniej uczynili to Szkoci. Zapytacie co z Hiszpanią, cóż wystarczy że powiem Umaydzi.
- Przejdźmy jeszcze na chwilę do Słowian i Bałtów. Królowa Pomorza wyszła za Króla Litwy który przy okazji jest następcą na tronie Polski. Pomorze kontroluje w zasadzie Brandenburgię oraz Pomorze przednie i tylne. Polska zajmuje te same tereny co na starcie gry plus pomorze gdańskie. Czechy kontrolują Czechy, Morawy oraz całe południowe Niemcy tj. Bawarię, Badenię i Wirtembergię (tylko okolice Monachium kontroluje królestwo Bawarii). Na Bałkanach mamy Jugosławię! a nie to tylko Słowenia (Slavonia) kontrolująca te same tereny. Serbia niedawno kontrolowała część Grecji z Tracją ale została niedawno pokonana przez Arabów.

Jak dogram do 1000 roku to porobię screeny i wrzucę je ze szczegółowszymi opisami

 

Zacząłem pykać w When the World Stopped Making Sense, zaczynając 7 marca 530 AD jako Król Wandalów, Gelimer. Jestem obecnie w roku 600.

-Plaga Justyniana wybuchła przedwcześnie, rozprzestrzeniając się jeszcze bardziej niż OTL, sam Justynian zmarł na ową chorobę 9 września 530, Hilderyk zatem nie miał już poparcia do swoich roszczeń do Wandalii, natomiast następca Justyniana, Germanus I Filozof, zgodnie z jego przydomkiem wolał kłaść nacisk na rozwój nauk w swoim państwie, niż prowadzić wojny.
-Shahanshah Kavadh I (zm. 531) nie odrzucił nauk Mazdaka, lecz co więcej, pozostały one główną wiarą dynastii Sassanidów, rozprzestrzeniając się na cały Eranshahr i zaczął wypierać ortodoksyjny Zaratusztrianizm.
-Serbołużyczanie zjedli Lombardów w rejonie Czech, rozprzestrzeniając się do Bawarii i Austrii. Polanie podzielili się, część z ich ziem została wchłonięta przez Wieletów bądź zachodnich Galindów, część wyemigrowała do Kurlandii bądź Skandynawii wraz z Pomorzanami
-Wandalowie utrzymali swoją pozycję w Barbarii/Maghrebie, zdobywając ziemie w Trypolitanii oraz w Numidii Militana. Kartagina stała się jednym z głównych centrów handlu na Morzu Śródziemnym, a zarazem jednym z najbogatszych miast w obecnej epoce. Obecny król, Magnus porzucił Arianizm jako religię państwową na rzecz ortodoksyjnego chrześcijaństwa za namową swej burgundzkiej żony a także względów politycznych (cynik), co nie za bardzo spodobało się wandalskiej szlachcie, jednak nikt nie jest w stanie się mu przeciwstawić ze względu na poparcie wojska.
-Dalmacja obecnie prowadzi wojnę z Bizancjum o wyzwolenie się spod ich wpływu (samo królestwo zostało wyzwolone przez ERE pod pretekstem religijnego wyzwolenia, będąc wówczas pod wpływem ariańskich Ostrogotów)
-Ostrogoci próbują powstrzymać Awarów którzy przywędrowali do Wołoszczyzny i Mołdawii, chcących zawłaszczyć sobie Panonię.

Nie wiem czy będzie mi się chciało to kontynuować, ale megakampania mogłaby zrobić robotę.


Królestwo Wandalów w 600 AD.