Europejskie zmagania - gra MP

Witam, cześć i czołem.
Tu będziemy opisywać co się dzieje w grze mp HoI2 DD (ZRRC).

Gracze:
Germany - Pan Dexter
UK - Pan Kamil
SU - Pan Daretti
Italy - Pan Zając

Tu sie ustawiamy na gre : http://www.eufi.org/viewtopic.php?t=12116

Scenariusz 36.


Ja opisze co się działo we Włoszech w tej grze, reszta graczy co u nich się działo.
(Za bardzo nie mogę o wszystkim pisać bo gra się ciągle toczy i wywiad wroga działa )
Na razie zrobiliśmy 2 sesje.

A wiec:

Styczeń 36:
IC Włoch : 70/64
Army: 50div w tym: 31inf, 10mil, 5mtn, 3cav i 1HQ
Navy: 59ships w tym: 4BB, 8CA, 12CL, 18DD, 11SS i 6TP
Air: 12div w tym: 5int-f, 3 tac, 3nav i 1 tra

W pierwszych dniach stycznia dołączyłem do Osi. Wojna w Etiopii nie szła za dobrze ale po wsparciu naszych oddziałów milicji najnowszymi czołgami i przekupieniu polowy murzynów kontenerem bananów udało się nam 25 kwietnia wejść do Addis Ababa i anektować Etiopie. Po tej wojnie miałem o jeden IC więcej wiec się opłacało . Zacząłem rozbudowywać armie ( bo IC się nie opłaca, trzeba czekać 3lata na jedna fabrykę). Moja doktryna wojny wymaga dużo milicji i dużo lasek (dynamitu) . Burdelo bum bum!
Wydarzenia początku gry:
17 VI 36 : Wojna Nat.China-Guanqxi Clique : Skończyło się remisem. Trochę prowincji dla nacjonalistów ( z reszta jak prawie zawsze ).
18 lipiec 36 : Wojna domowa w Hiszpanii, (ciekawostka jest to ze wszystkie państwa wsparły walczące strony). Zwycięstwo Republiki po ciężkich walkach.
16 stycznia 37 mój rząd podpisał pakt antykominterowski. Chwała ci Duce!
13 czerwiec 37: Japończycy wkurzeni burdelem w Azji wypowiedzieli wojnę Chińczykom. Chińczycy się zjednoczyli i wojna na maksa. Rosjanie i Amerykanie wsparli Chińczyków, ale i tak Japończycy wjechali w Chiny jak w masło. Pięknie.
Lipiec 37: Ciekawostka: Dar od ZSSR dla narodu włoskiego (1 DD klasy I ). Piękny gest. Wykorzystam go do organizowania rejsów dla wędkarzy na dorsza .
Ogólnie flota mi się powiększa, wymieniłem moje nowiusieńkie TP na stare złomy z Niemiec (ale co tam, niech mają, i tak są słabi na maksa więc musze ich wspierać ). Pewnie Niemcy potrzebują TP do rejsów transatlantyckich (to teraz takie modne), zresztą nie wiem, nie znam się.
15 marca 39 faszystowskie Węgry wchodzą do Osi po rozbiorze Czechosłowacji. Witamy nowego sojusznika.
26 marzec 39: Wojna w Albanii. Król Albańczyków nie chce się przyłączyć do Nowego Imperium Rzymskiego, więc nasz czcigodny przywódca narodu Duce wypowiada tym skur...lą wojnę. Trochę mnie to zaskoczyło, ale szybko przygotowałem korpus ekspedycyjny. Prawie z 50 div, wspartych cała flota i lotnictwem (Niemcy nie pomagali, byli zajęci piciem piwa i jedzeniem kiełbasek). Po ciężkich walkach (chociaż nie wiem z kim, bo Albania nie miała ani jednej dywizji) i wielkich stratach, udało się nam dotrzeć do Tirany.
Chwalcie męstwo Włoskiego żołnierza!!!
2 kwietnia 39 anektowałem Albanie.
Skutek wojny : IC spadło mi o 1 (przez dissent). Pięknie. Ale się opłacało, bo Albańczycy mieli trochę surowców ( między innymi dostałem 1000$).

To był czas pokoju.

Teraz czas na wojenkę!

 

Sierpień 39:
IC Włoch 82/66
Army: 138div
Nawy: 82ships
Air: 11div


Zaczęło się. Plan był prosty. Atakujemy wszystko co się rusza! Od razu zaatakowaliśmy Polskę, Belgie, Francje, Danie i UK w Afryce. Wszystkich na raz. Licząc na element zaskoczenia. Udało się .
Warszawa padła 4września.
5 września SU wzięło pół Polski.
8 września aneks Polski.
9 września Niemcy doszli do Paryża.
10 września poddała się Dania.
14 września powstało Vichy !!!
W tym czasie armia włoska (60 div) parła przez pustynie w kierunku Suezu.

W europie 20 div atakowało dla zatrzymania na południu Francuzów, flota i lotnictwo buszowały po wybrzeżu Algierii nie pozwalając przerzucić armie francuskie do Europy.

W Afryce na pierwszy opór , natknęliśmy się dopiero w Aleksandrii.
3 października zaatakowałem Aleksandrie. 60 włoskich div vs 43 div alianckie. Niestety skończyło się porażką. Trudno. Nie chcąc tracić więcej mp nie próbowałem atakować dalej.
Równolegle przerzucałem wojska atakujące w Francji do Albanii i Wenecji.
8 października zaatakowaliśmy Jugosławie. Ja atakowałem z południa i zachodu, Niemcy i Węgrzy z północy. Na południu atak poszedł dobrze (13div), na zachodzie miałem za wolne jednostki (7div) i praktycznie do końca wojny w Jugosławii nie wywarły one żadnej roli (oprócz zdobycia Rijeki).
Wojna w Jugosławii trwała w najlepsze, a już nowy front się utworzył.
25 października Oś zaatakowała Hiszpanie. Trzeba było się spieszyć przed zimą (Niemcy na granicy mieli same góry). W pierwszych dniach wojny Włosi desantem z morza zajeli całe wschodnie wybrzeże Hiszpanii i parli w kierunku Gibraltaru. Niemieckie czołgi ciągnęły z północy. Ciekawe , że Hiszpanie cała swoją armie ulokowali w Madrycie, jak ktoś się chciał z tamtą wychylić był kasowany przez samoloty Osi.
1 listopada niespodziewanie Irak wyszedł z Aliantów , a Syria (powstała po upadku Francji) weszła do Osi. Nowa okazja do przerwania obrony aliantów w Afryce, ale stało się to za bardzo niespodziewanie, i cała włoska flota walczyła w Hiszpanii więc nie dał się szybko przerzucić trochę armii do Syrii a stamtąd do Palestyny. Syria szybko padła pod naciskiem Aliantów. Szkoda.
4 listopada padła ostatecznie Jugosławia. Wziąłem bogaty zachód i południe, a resztę zostawiłem Niemcom (w końcu włoscy żołnierze najbardziej przyczynili się do tego zwycięstwa ).
18 listopada ZSSR haniebnie najechał bratni naród Fiński. Hańba!!!
30 listopada rząd Włoch podpisał z Japonią i Niemcami pakt o współpracy.
1 grudnia najechałem Grecję, szybko się przebiłem przez graniczne garnizony , jedyny poważny opór napotkałem w Salonikach, ale po drugim ataku padły i one.
20 grudnia zaanektowałem Grecję. Niestety Kreta została już obsadzona przez Brytyjczyków, z skąd do tej pory nie udało mi się ich wykurzyć, choć cały styczeń 40 próbowałem.
Pod koniec roku Alianci (51 div) uderzyli na moje dywizje w El-Alamein (40div) ale się obroniłem, i nawet wyprowadziłem kontratak ale nie udany niestety.


30 grudnia 39r. rozegrała się najważniejsza bitwa tej wojny. Gibraltar!!! Włosi pod dowództwem Marszałka Balbo zaatakowali z Malagi a Niemcy z Sevilii. Krwawy bój! Gibraltar broniło 31 nowiuteńkich, lśniących, pięknych, uroczych i jakże elokwentnych dywizji alianckich. Po dwóch dniach walki wszystkie poszły do piachu. 31 dywizji!!!
Chwalcie męstwo Włoskiego Żołnierza!!!
(Możecie też trochę pochwalić niemieckiego żołnierza, ale jego udział w tym boju o Gibraltar był praktycznie minimalny )
Nowy rok zaczął się od wspomnianych walk o wyspy na morzu śródziemnym. Najpierw o Kretę, potem o Cypr. Oba ataki nieudane. Straciłem na Cyprze div kawalerii, ale UK straciło podczas desantu lotniskowiec i pancernik. Oba zatopione przez samoloty. Moja flota na razie jest za słaba, żeby stawić czoła Royal Navy. Ale to się powoli zmienia.
10 lutego do Osi przystępuje Vichy France. Cała Europa zachodnia to już Oś. Bosko.



Ogólnie po 6 miesiącach wojny straty Włoch wynoszą:
1 div kawalerii
1 niszczyciel
1 transportowiec
Najważniejsze bitwy włochów:



Plany dla Włocha następna sesje są tajne, ale co tam, zdradzę rąbka tajemnicy .

Priorytety:
1) Zająć szybko Waszyngton i Hollywood
2) Zająć szybko Londyn i Sydney
3) Zająć szybko Moskwę i Władywostok
4) Potem zdradzić Niemców i zająć Berlin i Wiedeń

Jeśli to moja liczna i bitna armia uczyni będę mógł następna sesje uznać za udaną .

 

Zając jest bardzo elokwentny. Jednak jego opis wymaga kilku słów, a dokładniej screenów wyjasnienia.



sławetny udział Marszałka Balbo w szturmie Giblartaru. Ja żadnych makaronów nie widzę!!


moment zatopienia brytyjskiego pancernika i lotniskowca - oczywiście przez lotników niemieckich


sławetna prędkośc natarcia wojsk włoskich w Jugosławii.


Mit o wojsku włoskim - jak widać są to jedynie czasowo oddane pd dowództwo włoscie dywizje niemeickie



Tak poważnie.
Mamy 1 marca 1940 roku. Jest to okres najwiekszego rozkwitu Osi. W ciągu 3 miesięcy wspaniałych kampani włyskawicznych podbito: Polskę, Danię, Belgię, Francję, Hiszpanię, Jugosławię i Grecję. Wojska niemiecko - włoskie korzystając znowoczesnych technologii zajęly pozycje obronne na płw Iberyjskim. Włosi wiążą pod El Alemain kilkadziesiąt dywizji brytyjskich. Odkąd transport z Wielkiej brytanii do Aleksandrii trwa 4 tygodnie sytuacja Imperium sie znacznie pogorszyła. Niemieckie wojska szykują sie powoli do kolejnej dużej ofensywy - dzie ona będzie trudno powiedzieć. Wciąz w Europie istnieją niepodległe państwa. Tolerowana do tej pory (ze względu na handel) Holandia i Szwecja a także izolacjonalistyczna Norwegia i Portugalia.
Ponadto najwiekszy wróg - komunistyczna hudra ze Związku Radzieckiego stale sie rozwija.

 

Trochę statystyk z gry - stan na dzień 1.10.1940r.

wojska lądowe:

Kod:

TAG--INF--ZMO--ARM--SPEC--GAR--HQ--MIL--TOTAL
GER--145---31---44-----1---36--10--------268
JAP---97---------------2---65---2----5---180
ITA---95----2----1-----6---50---1---10---167
-
SOV--202---15---12----11--------1--------247
UK----54--------------------1--------5----60
USA----2----1-------------------5----------8
-
OŚ----80----3----1----------3---1----6----94
ALIA--47--------------------2-------18----79

lotnictwo:

Kod:

TAG--MYŚ--CAS--TAC--STR--NAV--TOTAL
GER---18---16---12---------------47
JAP----3----6----5---------4-----18
ITA----5---------5---------3-----10
-
SOV----1--------------------------1
UK----11---------9----3----------23
USA---11---------6----2----------23
-
OŚ-----9--------12---------2-----23
ALIA--11----4---29---------------42

flota:

Kod:

TAG--CV--BB--CA--DD--SS--TR--TOTAL
GER-----------------------6------6
JAP--10--10--28--32---8--20----118
ITA-------6--28--21--13--12-----80
-
SOV-------3---4---2---4---------13
UK----6--11--28--27--11---9----105
USA---4--15--35--57--15--29----155
-
OŚ----2---9--26--16---7--13-----71
ALIA----------9--42--12--29-----92

STRATY:

Kod:

TAG--CV--BB--CA--DD--SS--TR--TOTAL
OŚ----------------1-------1------2
ALIA--1---5--21--18--14--14-----73

 

Inne statystyki

potencjał przemysłowy obu stron (mimo dużych zwycięstw osi) jest zdecydowaniena stronę aliantów i cominternu


sov - 361 ic
usa - 336 ic (a jeszcze buduje ciągle przemysł)
uk - 184 ic
łącznie - 881 ic - a do tego dochodzi leka ręką 100 ic u sojuszników

ger - 321 ic
jap 137 ic
ita - 100 ic
łącznie - 558 ic - do tego okolo 100 ic u sojuszników

DO tego dochodzi ogromna przewaga w sile ludzkiej po stronie aliantów. Łacznie pewnie około 4 - 5k w ciagu najblizszych 2 lat. oś natomiast ma bardzo ograniczone zasoby ludzkie. Niemcy juz zakończyły budowę (mp wystarczy tylko na uzupełneinia w wojnie z sov) Włochy i Japonia także dysponują niewielkimi zasobami. Pocieszające jest natomiast chwilowe (co najmniej pół roku) wyeliminowanie zagrożenia za strony UK na głownych kierunkach natarcia gdyz państwo to nie posiada duzych sił zbrojnych.

 

Słowo wyjaśnienia: ja dołączyłem do gry 1.3.1940r więc musiałem podokańczać to co AI wcześiej zaczeło. Jedna z tych rzeczy była wojna z Chinami.

1.3.1940r.
Wojna z Chinami trwa juz bardzo długo (nie mam pojecie kiedy się zaczęła, niech mnie ktoś oświeci), mimo ponoszonych strat Chińczycy dalej stawiali zacięty opór a górzysty teren i słaba infrastruktura bardzo utrudniały atak.

1. marca udało się okrążyć 3 armie Chińską w rejonie wschodniego Guang. Przeciwnik dwu krotonie próbował przełamać okrążenie, raz w rejonie Guangzhou i drugi w Maoming , ale dzięki dostawom zaopatrzenia z Niemiec błyskawicznie (czyli jak na tamte warunki 2 miesiące ) przeprowadzone kontrataki zepchneły Chińczyków w głąb kraju.



20. marca - 3 armia Chińska generała Zhng Zhizhonga skapitulowała (34 dyw. hehe)

Kolejnym celem było Chińskie lotnisko i centrum przemysłowe w rejonie Huaihua (10 IC). Dzieki dostawom zaopatrzenia z państw osi przygotowania szły bardzo szybko, biorąc pod uwage problemy logistyczne.
Mimo iż wszystkie przygotowania nie zostały jeszcze zakończone 4.maja wydano rozkaz rozpoczęcia ofensywy chcąc uniemożliwić wycofującym się Chińskim oddziałom (ok 15 dyw.) na przegrupowanie i wzmocnienie obrony.
Generał Umezu siła 11 dyw. miał zaatakować od wschodu a Feldmarszałek Okumara w sile 14 dyw. z południa. Przeciwko nim 2 Armia Chińska w sile 25 dyw. dowodzona przez Feldmarszałka Yan Xishana.



Początkowo ofensywa szła dobrze ale ciągle kontrataki Chińczyków niwelowały wszelkie sukcesy Japońskie. Dodatkowym problem było złe obranie celów dla lotnictwa przez co nie odegrało ono wiekszej roli (bo gdzierz by barany leciały tam gdzie ja każe :? ).
Po 2 tygodniach cieżkich walk przerwano atak.
Kolejna ofensywe zaplanowano na początek czerwca. Dokładnie w tym samym miejscu i wedle podobnego planu licząc na to że wróg niezdary się zreorganizować i nie będzie się spodziewał ataku w tym samym miejscu. I tak tez się stało 5 czerwca po udanym szybkim ataku armia Chińska zaczęła się wycofywać na północy zachód.
Dwa tygodnie później zajęte zostało kluczowe lotnisko, dzięki czemu dwukrotnie zwiększyła się ilość przeprowadzanych nalotów. Męczona ciągłymi atakami z lądu i powietrza armia Chińska nie zdołała już ani razu przeprowadzić skutecznej obrony.
11. sierpnia Nacj. Chiny, Junman, Xiber San Ma i Szansi skapitulowały.
W wojnie z Japonia pozostały jeszcze Komunistyczne Chiny i Sinciang-Ujgur. Zmuszenie do kapitulacji tych krajów stało się priorytetem.



Jak Wam sie podoba?

 

Marzec 40

Gracze:
UK- Pan Kamil
USA – Pan Tom
SU – Pan Daretti
GER – Pan Dexter
JAP – Pan Darek
ITA – Pan Zając

Włochy:
IC 92/75
Army: 167div
Navy: 80ships
Air: 10 div

Marzec 40 roku zaczął się od wojny z Holandia i Norwegia. Europejska część Holandii padła w przeciągu paru dni, Norwegia nie została na razie nawet napoczęta. Oś nie ma w tym rejonie żadnych interesów. (Wojna została wypowiedziana przez event).

Po zdobyciu Gibraltaru walki w rejonie morza śródziemnego toczyły się o wschodnie wyspy (Kreta i Cypr). Nieskuteczne ataki i lądowania naszych dywizji, utwierdziły zjednoczone dowództwo osi do wniosku, że kluczem do sukcesu jest zajęcie Suezu. Opracowany został plan ataku. Niemiecki Africa Korps w sile 20 div został przerzucony z Jugosławii do Tobruku i kierowała się do El-Alamein gdzie stacjonowały już 50 div Włoskich. Stamtąd zjednoczone siły miały atakować Aleksandrie dla odwrócenia uwagi od głównego celu natarcia - Suezu. Początkiem maja 40r. przygotowania były skończone i 23 włoskie dywizje wylądowały w El-Arish w Palestynie (prowincja obok Suezu).

7 maja uderzyły stamtąd na kompletnie zaskoczonych aliantów (3div w Suezie).

9maja włosi weszli do Suezu zamykając na morzu śródziemnym dużą część floty aliantów. Stamtąd włoskie dywizje pomaszerowały w dwóch kierunkach: na zachód starając się odciąć obrońców Aleksandrii i na wschód wyzwalając Syrię i niszcząc niedobitki alianckich obrońców w Palestynie. Równocześnie atakowano na Aleksandrie z El-Alamein. Pierwszy atak został odparty przez aliantów (około 40 div) przez głupie błędy włoskiego dowództwa. Drugi atak był już pomyślny. Alianci zaczęli w panice wycofywać się w kierunku Sudanu, lecz ich wolne jednostki nie miały szans na ucieczkę i zostały okrążone i rozbite w południowym Egipcie. Północna Afryka była cała w rękach Osi. Przez najbliższy rok albo dwa włoskie dowództwo nie spodziewa się ofensywnych zachowań ze strony UK.


W czerwcu 40 doszło do następnej próby wymuszenia terytorium przez ZSSR. Tu razem na Rumunii. Rumunii tak samo jak Finowie odmówili i wybuchła wojna. Ech ci komuniści, nigdy się nie nauczą. Nawet neutralni Rumuni się nich nie boją . Wojna trwała krótko i Rumunia oddała Rosjanom sporne tereny.
W sierpniu 40 upadły Chiny pod naporem Japończyków. W wyniku eventa powstały marionetkowe nacjonalistyczne Chiny. Japończycy zajęli się kasowaniem komunistycznych niedobitków, które walczyły dalej w swoich górskich twierdzach.
W tym czasie w północnej Afryce był spokój. Flota Włoska zajęta była topieniem zamkniętej na morzu floty alianckiej.

Zaczął się czas przygotowań do wielkich ofensyw w 41 roku.

 

Jedną sesje nie grałem od października 40 do lutego 41.

Marzec 41

Włochy:
IC: 94/75

Armia prawie bez zmian ilościowych.


Włochy przygotowują się do nadchodzącej wojny z sowietami.
Do Polski i Rumunii wysłane zostały korpusów korpusy piechot i górskie w sile 48 div.
Sytuacja w północnej Afryce jest stabilna i nie ma wielu działań zbrojnych. UK nie ma czym na razie walczyć z niezwyciężona armią włoską . Czasem dochodzi do małych potyczek w zachodniej Afryce miedzy aliantami a Francuzami z Vichy ( ale te bitwy nie przekraczają nawet 10 div, i walczą o nic, o kurz i piach). Do ciekawostek należy lądowanie Włoskiej armii na wyspach Kanaryjskich, gdzie alianci budują sobie bazę morską i powietrzną (pewnie potrzebną do przyszłych prób lądowania w Hiszpanii i Maroku). Bitwa była długa i krwawa, ( straty po obu stronach wielkie: UK straciło 1CV, BB (nie pamiętam ile ) i kilka mniejszych jednostek a Vichy straciło 1CV). Całe lądowanie nie zakończyło się sukcesem i włoskie dywizje wycofały się do pozycji wyjściowych.
W na początku maja 41 rozpoczęła się inwazja na ZSSR. Deuter opisze szczegóły inwazji. Włoskie korpusy w Rosji szły za armia niemiecką i likwidowały kotły i dobijały rozbite oddziały komunistów. Produkcja prawie samych garnizonów dla zabezpieczenia zdobyczy w Rosji.
W rejonie morza śródziemnego, głównego teatru działań armii włoskiej nie odnotowano zmian, małe potyczki z aliantami w Afryce Północnej. Bez większych strat. Wojna pozycyjna.
Po przystąpieniu USA do aliantów pewnie się to zmieni.
Po udanej wyprawie włoskiej do Rosji, korpusy zostały przerzucone do Hiszpanii i Afryki, gdzie czekają na Jankesów.
Ciekawostka tej sesji: powstało nowe państwo! Izrael! Które dołączyło do Osi . Teraz ostro się zbroi do wojny z Hezbollachem w Libanie .

Na zachodzie bez zmian.

 

8 Maja 1941' - 10 czerwca 1941'


W ostatnich dniach marca 1941 na pokrytych śniegiem polach centralnej i pólnocnej Polski koncentrowała sie najwieksza w historii armia pancerno - motorowa świata. Doskonałe czołgi PzIv, prowadzone przez znakomicie wyszkolone załogi, które prawie bez strat przebyły szlak bojowy od Kampanii w Polsce, Belgii, Francji, Jugosławi i Grecji, Hiszpani, Holandii i Afryce. Zołnierze, którzy zaczynali bój w stopniu szeregowca dowodzili juz plutonami, a podoficerowie zdobyli pierwsze szlify oficerskie. W wielkiej niemieckiej maszynce wojennej wszystko działało jak trzeba. Przemysl dostarczał nowego sprzętu. Wojsko zdobywało nowe tereny, które zapewniały stały strumień surowców niezbędny Rzeszy jak powietrze do życia. Naród Niemiecki zyjący szczycił sie mianem niepokonanego i jedynie obecnośc w sojuszu niefrasobliwych włochów kładła cień na oblicze sojuzu niemieckiego.

Jednak Europa Zachodznia, wobec wzrastajacego oporu Wielkiej Brytanii nie mogła stać sie miejscem rozwoju zaplecza przemysłowego Niemiec. Dogodne miejsce lezało na wyciągnięcie ręki. Sławetna przestrzeń życiowa - Lebensraum na wchodzie stanowiła nie kaprus rządzących tysiącletnią rzeszą a wręcz koniecznośc. Ponadto wywiad donosił o wielkich zbrojeniach komunistów. po latach głosu na ukrainie, gdzie dochodziło niezadko do aktów kanibalizmu obecne zbrojenia przybrały tak wielkie rozmiary, ze na roli brakowało meżczyzn do pracy zaciągniętych siłą do Armii Czerwonej. Widząc mozliwośc buntów rząd radziecki uzgodnił z Rządem niemiecki bardzo intratne dla strony niemieckiejumowy handlowe na sprzedarz zboża za niezbędne surowce strategiczne. Jednak czas kooperaci dobiegał końca.

W styczniu na posiedzeniu Politbiura stalin otwarcie zaatakował polityke niemeicka jako imperialistyczna i niezgodną z dążeniami moskwy. Rozważano plan ataku na Niemcy. Abwehra, dowiedziawszy sie o tym tajnym spotkaniu, na którym rozważano także umowe sojuszniczą z Weilką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi przekazała do kancelarii Rzeszy nniezwłocznei informacje. Adolf Hitler na naradzie najwyższych dowódców w lasach w Wilczym Szańcu rozkazał generałowi Guderianowi i Feldmarszałkowi von Rundstedtowi przygotowanie planu prewencyjnego na ZSRR - kryptonim "Barbarossa"

Juz w lutym przedstawiony plan zaaakceptował Hitler i został przekazany do realizacji. Do Polski z wszystkich regionów Europy eszelonami ściagały wszystkie czołgi. Nawet XIX KPanc - zdobywczy Gibraltaru zostali przeniesieni w rejon Suwałk, gdzi pod Augustowem koncentrowały sie oddziały 6 Grup Pancernych. łącznie 36 dywizji pancernych i 18 dywizji zmotoryzowanych (ponad 12 tysięcy czołgów i kilkadziesiąt tysięcy innych pojazdów). Droga powrotną na zachodnia Europę zdąrzały sjusznicze wojska Węgier i bułgarii, które wraz z oddziałami włoskimi i francuskimi miały bronic plaz Francji, Belgii, Holandii i Hiszpanii przed mało prawdopodobna, ale zawsze inwazja aliancką.

Obok wielkiego zrgupowania na suwalszczyźnie drugie zgrupowanie pancerne, o wiele mniejsze, tworzono w rejonie Przemyśla. Pierwotnie planowano koncentracje 4 Grup Pancernych, ale wymogi bezpieczeństwa zmusily przeniesienie jednej grupy do Francji i jednej do Hiszpanii jako strategiczny odwód dowództwa Frontu Zachodniego.W związku z tym w sład grupy uderzeniowej wchodziło tylko 12 dywizji Pancernych i 6 Dywizji Zmotoryzowanych, które jednak mogły liczyc na wieksze niz na północy wsparcie wojsk piechoty i liczna, lecz słabo wyekwipowana armie Rumuńską.

Początek barbarossy zaplanowano na pierwsze dni maja 1941 roku. W tym czasie bardzo niebezpieczne błota powinny sie skończyć na pustkowiach stepów południowej Rosji, a lato bedzie wystarczająco długie, aby pokonac nieprzyjaciela jednym wielkim uderzeniem!Atak nastapił rankiem 8 maja 1941 roku.

Radziecie wojska zostały całkowicie zaskoczone. Samoloty bombowe dokonujące nalotów dezorganizacyjnych nie napotkały żadnego oporu ze strony mysliwców przeciwnika i systematycznie zaczeły niszczyć wyznaczone cele. Do ataku na lądzie ruszyły wielkie masy wojska. Uderzające z rejonu Suwałk zgrupowanie pancerne kierowało sie wzdłuż szosy - Białystok - Mińsk - Smoleńsk - moskwa bezposrednio na wschód wgniatając w ziemię oddziały radzieckie. Efekt zaskoczenia - tak bardzo potrzebny w każdej wojnie został osiągnięty. Wydajność obrony lądowej ZSRR była znikoma. Naczelne dowództwo wiedziało, że nie będzie to trwało wiecznie. Za kilka tygodni nieprzyjaciel zacznie odzyskiwac zdolnośc obronną i jeżel nie zostanie całkowicie zniszczony do tego czasu - na pewno zada Rzeszy poteżne kontruderzenie.


Front Pólnocny
Atakujące w kierunku na smoleńsk wojska juz 14 maja po zajęciu Lidy rozdzieliły sie na 3 niezalezne zgrupowania. Każde złożone z 2 Grup Pancernych miało inne cele. pierwsze zgrupowanie "A"- dokonało zwrotu na północ oskzydlając sowieckie dywizje piechoty broniące sie na Dzwinie w krajach Nadbałtyckich. Flanek strzegło 5Armi Piechoty i samodzielny korpus pancerny Włoch, który szybkim manewrem zdobył zachodnią Łotwę. Dywizje Pancerne Generałów Geyra von Schweppenberga i Hausera zodbyły z marszu Witebsk i zabezpieczyły wazne dla dalszej ofensywy mosty na Dzwinie. Na tyły Radzieckiego Frontu Pólnocnego wdzierały sie kolejne dywizje. stało się jasne, że okrążenie powolnej piechoty jest tylko kwestia czasu. Dodatkowo do ataku na Rygę i Dywgapulis ruszyły wojska piechoty. Straty zanotowane w pierwszych godzinach natarcia były znacznie większe niż w wojskach pancernych, ale bez problemu idało sie przełamac obrone rosyjska, a korpusowi włoskiemu zając ryge i atakowac dalej w kierunku na Psków, gdzie jak zakłądał plan miały się spotkac z wojskami generała Hausera zamykając kilkadziesiąt dywizji wroga w potrzasku. Działania z powietrza wspierały bombowce startujące ze zdobytej niedawno bazy lotniczej pod Rygą. W dniach 23 - 30 maja wojska Hausera pokonały blisko 300 kilometrów z marszu zajmując Psków i odcinając gros sił radzieckich w rejonie Ochoczka - Połock. Zajmująca zdobyty teren piechota rozpoczęła frontalny atak. Dowodzący wojskami Marszałkowie von Weichs i von Leeb nie mieli wiekszych problemów ze zniszczeniem okrążonych i zdezorganizowanych oddziałów wroga. Rozbito i całkowicie zniszczono 27 związków taktycznych wroga. W tym jakże ważną 2 Armię Pancerną Generała Wojsk Pancernych Konstantego Rokosowskiego!!
Natarcie kontynuowano w kierunku na Leningrad i Talin a także Starą Rusije, gdzie doszło do boju spotkaniowego 3 Armii Pancernej Generała Wojsk Pancernych Rybałko a PanzerGruppe "Hausser". Trwająca 2 dni walka zakończyła sie rozbiciem wojsk radzieckich i wycofaniem sie ich w kierunku na Leningrad.


sytuacja na froncie pólnocnym 14, 20, 23, 27 maja i 1 czerwca


Front Centralny.
Zgrupowanie "B" mialo o wiele trudniejsze zadanie niz wojska północne. Otóż plan zakładał szybkim marszem przełamanie obrony sowieckiej w centralnej Białorusi, ominięcie bagien Prypeci i po uchwyceniu mostów na Dnieprze w rejonie Wyszogród - Priluki wyjście na tyły wojsk Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej. Wojska Grup Pancernych Generałów Hoepnera i Hotha bez wiekszych walk 16 maj azajęły Bobraisk. Przeprowadzony haotycznie kontratak wojsk radzieckich został odparty i nieprzerwany pochód w kierunku Kijowa kontynuowany. Rankiem 18 maja padł Mozyr, a wieczorem 19 maja Wyszogród. Czołowym wojskom 5 Dywizji Pancernej udało sie przechwycic jeden nienaruszony most kolejowy. Most drogowy i dwie przeprawy promowe rosjanie zdołali wysadzic. Jednak juz rankiem 20 maja na drugim brzegu Dniepru znajdowało się blisko 500 czołgów. Siły tej nikt nie był w stanie powstrzymać. Cel zostało osiągnięty - oskrzydlono Kijów - wciąz jednak nie nawiązano łączności z wojskami Grup Pancernych Guderiana i Rommla, atakujących od południa. Rankim jednak, gdy rosa pokrywała brzez rzeki słuchac było odgłosu dudnienia dział duzych kalibrów. Front sie zbliżał.


sytuacja na froncie, 8, 12, 16, 20 maja i 4 czerwca


Front Południowy
Atakujące z Przemyśla wojska miały tylko jeen cel - dojśc do Dniepru poniżej Kijowa i oczekiwac na pojawienie się wojsk Hoenera i Hotha. Zadanie proste, jednak niekt nie przypuszczał, że nieprzyjaciel właśnie na Ukrainie zgromadzi gros sił pancernych i duże oddziały piechoty. Pnadto wyjątkowo kaprysna pogoda w tych dniach na Ukrainie spłatała wielkiego spikusa wojskom pancernym. Padający od 2 dni deszcz spowodował, że pola zamieniły sie ponownie w błotnista max uniemzliwoając rozwinięcie ofensywy. Atakujące czołowki pancerne poniosły znacząc porazki. Rommel raportowało niemożliwości przełamania obrony radzieckiej bez pomocy piechoty i wojsk rumunskich, które jednak nie zdołałąy przełamać obrony w Besarabii, a nawet zostały zmuszone do czasowego wycofania się. Ofensywa stanęła po zajęciu Kovela i Lwowa. Pogoda jednak juz 12 maja poprawiła sie na tyle, że można było rozwinąc ofensywę. Czołgi wsparte podciągnieta piechotą bez problemu przełamały obronę 32 dywizji, którymi dowodził zwyciężca spod Chałchyn -goł Marszałek Żukow. W kierunku stanisławów - Czerkasy ruszło kilkaset niemeickich czołgów, które wyszły na tyły wojsk radzieckich w Mołdawii. Dodatkowo silne uderzenie wzgłuz wybrzeża także odniosło skutek i 19 maja zdobyto Bałte i Odessę. W okrążeniu w Iassi znalazło się 9 dywizji radzieckich, które po jedniodniowej walce skapitulowały! Szybko poruszające sie oddziały pancerne parły w kierunku Dniepru. Wciąz jednak do pokonania było blisko 250 kilometrów. Ostatecznie pierścien okrążenia nad wojskami frontuUkraińskiego zamknieto popołudniem 22 maja. w okrążeniu znalazło sie blisko 70 dywizji wroga.
Do akcji wkroczyła piechota. Armie Marszałków Blomberga, Brauschicha, Lista i Klugego spychały wojska radzieckie w kierunku na bagna prypeci i Kijów. 26 maj doszło do rozdzielenia wojsk nieprzyjaciel ai ostatecznego okrążenia Kijowa. W mieście znalazło sie 32 dywizje przeciwnika w tym elitarna Pierwsza Armia Pancerna Gwardii Generała Iwana Koniewa. Szturm miasta postanowiono przeprowadzić niezwłocznie. 28 maja do ataku ruszyło 26 dywizji niemieckich, które bez trudu pokonały pozbawionego zapasów nieprzyjaciela. A grupy pancerne ruszyły na wschód gdzie nie było widac żadnego nieprzyjaciela.


sytuacja 14, 19 i 27 maja oraz szturmi zdobycie Kijowa

Front Centralny - Kierunek Moskwa
Wydzielone oddziały w formacje "C" miały jak najszybciej dojść do moskwy i silnym natarciem od południa i pólnocy odciąc miasto. .Jednostki dowodzone przez Kleista i Mainsteina jak zawsze doskonale wykonały swoje zadanie. 27 maj padł Smoleńsk, 28 Rosław nad Dnieprem. W kierunku na Wiaźme i Kaługę parły kolumny czołgów. jakiekolwiek ataku nieprzyjacieka zostawały natychmiast odparte, a nieprzyjacies odrzucony. 6 Czerwca czołowe oddziały 1 Dywizji Pancernej SS dotarły pod Moskwę. Szturmu miasta nie podjęto w skutek przeważającej przewagi nieprzyjaciela. Czekano na piechote, która forsownym marszem nadchodziła od zachodu.
Stała sie wtedy rzecz bardzo dziwna. Komuniści wczesnie juz widocznie przygotowani na taka ewnetualność przeprowadzili zakrojoną na szeroką skale akcje masowego przemieszczenia wojsk. Okrżnymi szlakami kolejowymi na wschód odjeżdzały tysiące eszelonów z wojskiem.
7 czerwca agencja TASS ogłosiła Moskwę miastem otwartym. Stalin zapowiedział walke do ostatniego żołnierza i wygraną!! Hitler nie powiedział nic. Wsiadł tylko w samolt He-111 i udał sie do Moskwy na Defiladę, którą urządziły wkraczające 10 czerwca do miasta wojska Generała Mainsteina. Stolica Komunizmu została zdobyta.

Podsumowanie okresu 8 maja - 10 czerwca
w wyniku doskonale zaplanowanej i wykonanej ofensywi w niepełna 5 tygodnie doszczętnie rozbito całą armię czerwoną. Zniszczono 170 związków taktycznych wroga, unicestwiono jego lotnictwo i pozbawiono go wszslkich zdolności obronnych. Zdobyty ogromne połacie terenu, w tym jakże cenne tereny ukraińskie. Obecnie przed wojskami niemieckimi stoi otwarta droga do zajęcia Leningradu, Stalingradu, Kujmyszewa i Baku. Wróg jest powalony, ale jeszcze dycha. Czas dobić hydrę komunizmu!!

 

ZSRR Maj-Sierpień 1941

27 Sierpień

Był ciepły sierpniowy dzień kiedy pod daczę w Kujbyszewie gdzie przebywał Stalin, podjechała czarna Wołga, oraz pięć samochodów osobowych wypełnionych funkcjonariuszami NKWD. Po chwili z czarnej limuzyny wysiadły dwie postacie: Lawrentin Beria, oraz Marszałek Daretti.

W tym czasie do okna daczy podbiegł Wiaczesław Mołotow który przebywał ze Stalinem.

-To koniec przyszli po nas!...Musimy uciekać!...Towarzyszu słuchasz mnie!?

Stalin nie reagował, siedział załamany przy dębowym biurku i wpatrywał się błędnie w okno. Zachowywał się tak od chwili kiedy zrozumiał że jego wielki plan podboju Europy, prysł jak mydlana bańka. Jego Armia Czerwoną którą budował przez wiele lat została rozbita w miesiąc walk. On wiedział kto był temu winien...Ponieważ to na jego polecenie zamordowano tysiące oficerów- najlepszych, najbardziej doświadczonych, szkolonych z oficerami niemieckimi, najzdolniejszych, najbardziej otwartych, i rozumiejących kierunki rozwoju wojskowej techniki. Ich miejsce zajęli młodzi i niedoświadczeni oficerowie. To on w 1936 roku mimo nalegań generalicji aby rozpocząć szybką produkcję czołgów, zdecydował że będzie realizowany 3-letni plan rozwoju przemysłu. Te wszystkie nie trafione pomysły miały kosztować go przegraną wojnę, ponieważ Amia Czerwona nie była do niej przygotowana.

W połowie sierpnia kiedy było już widome, że jego armia nie zdoła powstrzymać agresora...zdecydował się na przystąpienie do rozmów pokojowych z Niemcami którym obiecał całą europejską częśc Rosji. Hitler, i jego adiutant Dexter oczywiście przystali na tą propozycję. Stalin wiedział, że za ten krok przyjdzie mu zapłacić najwyższą cenę. Czas jego rządów dobiegał końca....

Nagle do pokoju wszedł Marszałek Daretti, zaraz za nim stał Beria, oraz kilku NKWDzistów. Stalin był tak załamany,że nawet nie zareagował, natomiast Mołotow, który wiedział że i jego nie ominie kara- powstał. Widać było że jest przerażony.

-Józefie Wissarionowiczu... -powiedział bardzo oficjalnie Marszałek Daretti.
-W imieniu Matki Rosji aresztuje was za kolaborację z faszystami, zdradę kraju, oraz za zamordowanie tysięcy oficerów Armii Czerwonej i milionów obywateli Związku Radzieckiego. Natomiast wy towarzyszu Mołotow, jesteście oskarżeni tylko, i aż o kolaborowanie z Niemcami.
-Darujcie towarzyszu...wykonywałem tylko rozkazy!!- wymamrotał nieskładnie Mołotow...ale te słowa wzbudziły złość w jego rozmówcy.
-Zdradziliście swoją ojczyznę Mołotow!!!!!-krzyknął Marszałek Daretti- Za taką zbrodnię nie ma wybaczenia!
-Wyprowadzić ich i rozstrzelać... rzekł bez emocji Beria.
Kiedy ich wyprowadzano, Mołotow krzyczał aby darowano mu życie, natomiast do Stalina chyba nic nie docierało...zdawał się być nieobecny.

Po chwili padły dwa strzały. Do wsiadającego do samochodu Marszałka Darettiego podbiegł jeden z NKWDzistów i zapytał:
-Towarzyszu Marszałku! Co mamy zrobić z ciałami?
-Wywieść do lasu i zakopać...Zróbcie to tak żeby nikt tego nie widział...Wykonać!!!
-Tak jest!!!

Tak właśnie upadła jeden z najkrwawszych dyktatur w historii. Miejsce Stalina zajął Lawrentin Beria, choć wszyscy wiedzieli że będzie on tylko marionetką w rękach Marszałka Darettiego.
ZSRR zostało pokonane, ale nie zniszczone. Nadal posiada ogromne rezerwy ludzkie oraz spore możliwości produkcyjne. Zaraz po dojściu do władzy Marszałek Daretti podpisał dyrektywę która mówiła o rozbudowie wojsk lądowych, powietrznych do rozmiarów jakich świat nie widział. Nowy przywódca ocenia że ofensywa na zachód będzie możliwa na wiosnę 1943 roku.

 

Czerwiec 1941 - grudzień 1941' - Potęga, jakiej świat nie widział!!

Po pokonaniu Armii Czerwonej w bitnie granicznej w niespełna miesiąc, naczelned owóztwo rozpoczęło niczym nieprzerwany marsz na wschód. W kierunku gór Uralu ruszyły blisko 200 dywizji, które dzień po dniu zajmowały coraz to nowe prowincje. 18 czerwca bez walki zdobyto Leningrad, 5 lipca Stalingrad. Głowny i decydujący atak zamierzano przeprowadzic na równinach centralnej Rosji, gdzie jak się spodziewano obronę zaplanował przeciwnik. W rejonie Uralsk - Chkalow wywiad donosił silnym zgrupowaniu nieprzyjaciela. Juz 24 lipca w czasie największych spiekot czołowki rumuńskiej 1 Dywizji Pancernej dotarły do Aktyubińska zajmując dogodne pozycje do ataku. Kolejne grupy pancerne miały tam dotrzec w niedługim czasie. Orgomne kłopoty sprawiał jednak transport zaopatrzenia i materiałów pędnych. Benzyne i pociski trzeba było dowozic 4 tysiące kilomentrów, co wyraźnie spowalniało tempo marszu. W pierwszych dniach sierpnia na pozycje wyjściowe wyszła Grupa pancerna Generała Mainsteina - Ta sama, która dotarła jako pierwsza do Moskwy. Postanowiono przeprowadzić atak z askoczenia. Przeciwnik jednak był dobrze przygotowany do obrony. Okopane przeważajace liczebnie oddziały radzieckiej piechoty bez problemu odparły atak i wyprowadziły skuteczny kontratak. Mainstein przegrał i zmuszony został do wycofania się. Stało się jasne, że kolejnego blitzkriegu nie będzie. Należało poczekac na kolejne czołgi i piechote, która właśnie forsowała Wołge na nienaruszoych mostach w Stalingradzie. Podciągnięcie piechoty trwało blisko 3 tygodnie. Jednak gdy 27 sierpnia na pozycjach wyjściowych w Chakłwowie staneło 27 dywizji niemeickich w tym 12 pancernych i 6 zmotoryzowanych stało sie jasne, że wojna nie potrwa już długo. Silny atak kompletnie rozbił wojska radzieckie pod Ufą odsłaniając czołgom Mainsteina Hotha drogę do Severodvinska - kluczowego dla zwycięstwa miasta w Związku Radzieckim.
Wojskom niemieckim nie było jednak dane zdobyc tego miasta. Rankiem 28 sierpnia, niewiele ponad 100 dni od rozpoczęcia wojny Do Berlina dotarła prośba Stalina o bezwzględny pokój na wschodzie. Propozycja zakładała oddanie we władanie nieemickie całej europejskiej części ZSRR z głownymi miastami i bardzo waznymi złożami ropy w Baku. Hitler bez chwili zstanowienia przyjął te propozycję. Pokój na wschodzie stał sie faktem. Tysiącletnia Rzesza jeszcze nigdy nie była tak potężna. W kolejnych dniach w ZSRR doszło do zamachu stanu. Władze przejął bezwzględny i bardzo krwawy oprawca - Marszałek Daretti, jednak o jego zdolnościach dowódczych naczelne dowództwo miało nie najlepsze zdanie. To on dowodził frontem południowym w maju 41 roku, obroną Moskwy w czerwcu i on osłaniał Severodvińsk w sierpniu 41 roku. Wszystkie te bitwy przegrał.


sytuacja na froncie 17, 18, 20, 24 czerwca, 13 lipca i 27 sierpnia 1941'


Po zajęciu Rozji przemysł niemeicki całkowicie przeorganizowano na formowanie oddziałow garnizonów i oddziałów Gestapo do tłumienia buntów na terenie Imperium Niemieckiego. Powołano pod broń blisko 40 nowych oddziałów, które dostały sie pod dowództwo włosko - węgierskie przejmujące zadania policyjno - pacyfikacyjne na terenie rosji. Działania te pozwoliły na przezucenie do Francji i niemeic blisko 100 dywizji, które mają odpierać ewentualny atak aliantów, do których na początku września dołączyła USA. Hitler wielokrotnie przestrzegał administrację amerykańską przed mieszaniem się w sprawy eurpejskie, lecz te namowy zostały zbagatelizowane. USA za to zapłaci.

Tymczasem Sztab generalny raportował o mozliwości w niedługim czasie rozpoczęcia wojny z UK za pomoca nowej, jakże potężne broni ofensywnej - pocisków rakietowych V1. Pracujący na poligonie rakietowym w Erfurcie Werner vin Braun przeprowadził ostatnie testy nowej broni. pocisk wystrzelony na Krymie przeleciał blisko 180 kilometrów i trafił z celnością 500 metrów w wyznaczony cel. Celnośc pozostawiała wiele do życzenia, lecz wykorzystanie setek, bądz tysiecy takich pocisków mogło odmienic wojnę z UK. Niezwłocznie do pracy skierowano wszystkie mozliwe frabryki. Specjalnie w Donieckm Okręgu Przemysłowym rozpoczęto budowę nowych fabryk majacych w spokoju budować rakiety V1. Tymczasem Werner von Braun niezadowolony ze skuteczności nowej broni rozpoczął prace nad jeszcze nowoczęsniejszymi pociskami noszącymi nazwę V2.

W pierwszych dniach października z wielkiego centrum rakietowego w Cherburgu odpalono pierwsze 40 pocisków rakietowych. Wynik był zatrważający. Doszczętnie zniszczono fabryke łóżysk tocznych w Norwitch i 5 innych większych kompeksów przemysłowych. Kolejne rakiety spadały na Londyn, Bristol, Liverpool i Birmingham. W ciagu miesiąca nalotów zmnejszono zdolności produkcyjne UK o połowę, a do bazy rakietowej co raz docierały nowe pociski. Werner von Braun z neicierpliwością czekał na zakończone sukcesem testy nowcyh modeli pocisków. Wojna wchodziła w nową epokę. Od tej pory nikt w UK nie zna dnia ani godziny kiedy zostanie zaatakowany. A podobno pewien bardzo powazny fizyk Heiselberg zgłosił sie do Adolfa Hitlera z propozycją budowy nowego typu bomby - tysiąckrotnie silniejszej od znanych dotąd bomb konwencjonalnych. Adolf Hitler bez obawy dał zielone światło dla badań nad nowoczesnymi technologiami!!


kampania nalotów rakietowych na UK i jej skutki

 

Kod:

Trochę statystyk z gry: stan na 1 stycznia 1942r'

TAG--INF--ZMO--ARM--SPEC--GAR--HQ--MIL--TOTAL
GER--145---31---50-----1---44--10--------284
JAP ?
ITA---68--------------11---56-------10---147
-
SOV--133----9---12-----2--------1--------160
UK----61----9----8----------1--------5----88
USA---80---10---15--------------5--------113

TAG--MYŚ--CAS--TAC--STR--NAV--TOTAL
GER---44---26---13--------------110*
JAP  ?
ITA---14---------2---------3-----19
-
SOV ?
UK----14--------15----3----------32
USA---12---------6----1----------19

* w tym 17 V1

 

Tu radio BBC, wybiła 12:00 czasu Greenwich, 1 stycznia roku 1942. Zachwile usłyszycie Państwo orędzie do narodu.

Narodzie Brytyjski! Nadszedł czas próby, nie złamał nas Giblartar, nie zachwiał nami Egipt, nie wzruszył naszego ducha pochód wroga w serce Azji. Nie poddamy się i dziś.
Na niosące zniszczenie ogniste rydwany słane przez wroga setkami przez Kanał odpowiemy lawiną stali jakiej jeszcze nie widział świat. Drżyj wrogu nasz. Nasz duch jest silny, a przyjaciele sprawdzeni i dzielni.

Bracia mamy samoloty, mamy lotniskowce, mamy czołgi i armaty. Mamy ich wiele a będziemy mieli jeszcze więcej, najzdolniejsi na całym świecie konstruktorzy, najwieksze fabryki dzień i noc pracują na nasze zwycięstwo. Nie zwyciężymy dziś, zwyciężymy jutro, nie jutro, to pojutrze. Tryumf jest pewny, pewny już dziś.

Nie traćcie wiary, odbudowywujcie domy, przychodźcie co dzień do fabryk, pracujcie i cieszcie się życiem. Chodźcie do kina i na mecze, czytajcie gazety i sparcerujcie. Nie martwcie się, nie frapujcie, problem V1 został już w zasadzie rozwiązany, niedługo zaczniemy wprowadzać skuteczne rozwiązania. Niebo nad kanałem znów zaroi się od ptaków, brytyjskich ptaków.

Georg VI alias Kamil

 

Nie marudzić poślizg spowodowany natłokiem prac w domu oraz wieczornymi sesjami w 3 wojne światową z Kamilem, Zającem i ciągle zmieniającą sie Francją. Tak apropos to szkoda że nikt nie pisze juz aarów - czyzby wyniki były niesatysfakcjonujące?


Niemcy: styczeń 1942 - maj 1943

Po rozbiciu największego wroga - Związku Sowieckiego w Europie nastał nowy ład. Zwycięska koalicja (Niemcy, Wlochy, Rumunia, Węgry, Vichy, Bulgaria) niepodzielnie panowała w świecie. Pod jej władaniem pozostawała cała Europa kontynentalna (za wyjąktkiem państw które już w 38 roku oglosiły stałą neutralnośc), Północna Afryka, od Maroka na zachodzie do Sudanu na wschodzie. Os kontrolowała dwa kluczowe miejsca dla południowej Europy - Gibraltar i Suez. Oba rejony zamykały droge alianckim okrętom na Morze Śródziemne czyniąc je dostepnym wyłącznie dla osi.

Podobnie wyglądała sytuacja w Azji. pozostająca w ścisłym sojuszu Japonia bardzo silnym jednoczesnym natarciem zdobyła kluczowe rejony wysp Jawy, Sumatry, półwyspu malajskiego. Wcześniejsze kampanie zabezpieczyły i stworzyły na terenach całych chin faszystowskie państwo marionetkowe całkowicie podległe decyzjom Tokio. pozwoliło to rozwinąć kolejną akcję zaczepną w Birmie i zając kluczowe miasto Rangoon a także lotnisko brytyjskie w maldala i podejśc pod Kalkutę.

Os jednak wciąz pozostawała w tyle pod względem floty morskiej za aliantami. Co prawda we włoszech i w niemczech zamówiono nowe okręty wojenne, lecz szybko się okazało, że ze względu na przygotowania do obrony Egiptu i Europy przed planowanym desantem plany musiały ostatecznie ulec modyfikacjom. Z szymnego planu budowy w ciagu 3 lat pelomorskiej floty złożonej z 15 wielkich okrętów zdecydowano sie jedynie na budowę 4 pancerników klasy Bismarck (już wtedy przestarzałej). Włosi odłożyli planu budowy na później, a z czesem je całkowicie zarzucili.

Analizując mozliwe kierunki natarcia nierzyjacieka Sztab Generalny doszedl do wniosku, że najprawdopodobniejszymi kierunkami natarcia będzie Maroko, gdzie obrona była najsłabsza, a brytyjczycy dysponowali znakomitymi bazami lotniczymi na Wyspachh kanaryjskich. W związku z tym postanowiono znacząco wesprzeć tamten region poprzez przesunięcie 2 grup pancernych z Francji i Hiszpanii a także przezucenie tam 3 grup myśliwskich i 3 grup szturmowych. Nieprzyciel zmuszony był zatrzymac ofensywę i przejść do obrony w rejonie Dakaru.


styczeń 1943 - Norwegia

Ranek był bardzo mroźny. Obsługa radaru na Moi Ranie kończyła swoją służbe. Nagle na małym monitorze sierżant Kloss dostrzegł niewyraźny ślad. Zawołał swojego kolege aby potwierdził kontakt, jednak gdy kapral Gruber przybył na miejsce kontakt zanikł. klos jednak zgodnie z regulaminem przekazał informację do kwatery obrony wybrzeża w Narwiku. Tam jednak zbagatelizowano ten meldunek. Nikt o zdrowych zmysłach nie przeprowadzałby desantu w zamarźniętych fiordach przy dniu trwającym 2 godziny i temperaturze przekraczającej -25 stopni. Stało sie jednak inaczej.
23 stycznia w MoiRanie wylądowały pierwsze oddziały amerykańskie. Port był niebronionmy wobec czego juz kilkanaśnie godzin później przybyły do niego pierwsze amerykańskie czołgi. Rownolegle nastapił desant na niebroniony port w Alesund. W ciągu 48 godzin w Norwegii wylądowało blisko 180 tysięcy żołnierzy. Sytuacja wyglądała na tragczną.

Dowodzący w Norwegii Feldmarszałek Blomberg zaportował do Berlina bardzo niedobre wieści. Norweska grupa armii dysponowała jedynie oddziałami przeciwdesantowymi w głownych miastach, rozporoszonych na terenie całego kraju. Wobec ich rozdzielenia jakikolwiek jednoczesny atak był niemozliwy. Los 12 dywizji wydawał sie przesądzony, zwłąszcza gdyby amerykanie rozpoczęli atak. Posiadali przecież 6 dywizji pancernych i 6 dywizji piechoty. Jednak nic takiego nie nastąpiło..

W sztabie generalnym opracowywano plan ewekuacji z norwegii. Czas działał na korzyść niemiec. Jak wielkie było zdziwienie gdy po 2 dniach nie nastąpił atak lądowy. Niezdecydowanie amerykańskie tłumaczon złą pogodą. Postanowiono więc przejąć inicjatywe na froncie. Do Oslo przybyły węgierskie bombowce i 2 Flota Powietrzna dysponująca 8 eskadrami bombowymi. W pierwszej kolejności rozpoczęto naloty morskie tak, aby zmusić lotniskowce, wspierające desant do wycofania sie. Pierwsze misje jednak nie potwierdziły obecności w rejonie żadnych dużych okrętów. Jedyny większy okręt - ciężki krążownik Tulsa został poważnie uszkodzony i zmuszony do odpłynięcia. Bombowce skierowano do ataków dezorganizacyjnych na wojska w Alesund. Tymczasem w Berlinie zywiołowo dyskutowano nad powodem tak beznadziejnie głupich działań wojsk amerykańskich, któe juz 5 dni stały bezczynnie w Norwegii. powód mógl byc tylko jeden - NIEPRZYJACIEL WYKORZYSTAŁ ATAK NA NORWEGIĘ JAKO ZASŁONĘ DYMNĄ DO WIĘKSZEJ DOBRZE PRZYGOTOWANEJ AKCJI.
Po całej Europie i Afryce rozesłano informacje o wzmozonej czujności. W powietrze wystartowały samoloty rozpoznawcze które miały wykrywać ruchy wojsk alianckich. 2 dni później z Alensandrii raportowano i zauważeniu dziesiątek tysięcy amerykańskich pojazdów. Według pierwszych informacji po pustyniach sudanu i egiptu w stronę Suezu i Aleksandrii kierowało się blisko 60 dywizji amerykańskich, w większośc pancernych. Postanowiono zrealizowac od dawna przygotowywany plan awaryjny. W całej Europy na lotniska w Aleksandrii i Tel Avivie przebazowywano tysiące samolotów bojowych. W ciągu 48 godzin oś posiadała w rejonie druzgocąca przewagę, która natychmiast zaczeła realizować.

Tymczasem w Norwegii sytuacja sie ustabilizowała wciąz nekane nalotami wojska amerykańskie nie były w stanie wykonac żadnego ruchu. Z niemiec rozpoczęto przezucanie 18 Armii, łącznie 12 dywizji piechoty. W ciagu tygodnia liczba dywizji w Norwegii sie podwoiła. Wobec przewagi nad amerkanami przystapiono do ataku. w pierwszej kolejności 15 dywizji rozbiło zrupowanie w Mo i Ranie, a kilka dni póżniej w Allesund. Nieprzyjaciel poniósł ogromne straty, a co najwżniejsze nie uzysał efektu zaskoczenia w Egipcie na który skierowały sie oczy całego świata.


likwidacja wojsk amerykańskich w norwegii

Do Egiptu na transportowcach włoskich i francuskich płynęły tymczasem setki niemieckich czołgów generała Mainsteina. Decyzja o przebazowaniu jednak do Egiptu a nie go Soczi, jak pierwotnie zakładano zapadła natychmiast po wykryciu wielkiego zgrupowania pancernego nieprzyjaciela. Dodatkowo z zachodniej Persji w stronę Izraela ruszyła Grupa Pancerna Generała Hopenera, która także miała zasilić wojska broniące suezu. Pod koniec lutego stało sie pewne, że nieprzyjaciel nie zdoła przełamać obrony niemiecko - włoskiej w rejonie, a wszysto wskazywało na to, iż możliwa będzie nawet kontrofensywa. Najbluiższe dni pokazały, że niemieccy planiści nie pomylili się w swoich zamierzeniach.

1 marca w rejonie As Suwayzi doszło do pierwszego kontaktu pomiędzy wojskami niemeickimi a wojskami amerykańskimi. Patrol 14 Dywizji Pancernej został rozbity przez przeważające siły amerykańskie. Poderwano samoloty bojowe. Na nacierające czołgi Marszałka Marschala spadły pierwsze bomby. Jakże wielkie było zaskonczenie pilotów gdy na niebie nie zauważono maszyn amerykańskich. To z pewnością brak zasięgu był przyczyną ciągłych i bezkarnych bombardowań pozycji amerykańskich. W ciągu kilku dni całkowicie zniszczono wewnętrzną strukturę dowodzenia. W wojska amerykańskie wkradł sie nieład i dezorganizacja. Wtedy przyszedł czas na atak lądowy. O walkach trwających pomiędzy 3 a 4 marca 1943 roku można powiedzieć dużo, jednak jeden fakt jest niezaprzeczalny - siły amerykańskie przegrały nabierając pokory w przyszłych działaniach. Kluczem do zwycięstwa pozostało lotnictwo, które ciągłymi nalotami rozbijało pozycje nieprzyjaciela. Ostatecznie po 48 godzinach zaciętych walk wróg skapitulował i zmuszony był do ucieczki na wcześniejsze pozycje. Blisko 20 elitarnych amerykańskich dywizji pancernych - trzon sił uderzeniowych na suez zostało rozbitych. Mainstein ze swoimi żołnierzami triumfował.
Zmiana doktryny obronnej spowodowana tak silnym zaangarzowaniem sie amerykanów w Sudanie spowodowała uwolnienie z Francji i Hiszpanii znacznych sił pancernych stosowanych do tej pory jako jednostki obrony przeciwdesantowej. Naczelne dowóztwo zdecydowało się niezwłocznie transportem strategicznym przerzucić te wojska na Ural, gdzie formowała się nowa armia uderzeniowa mająca raz na zasze rzućić hydrę komunizmu na kolana.

bitwa o Egipt - wygrana osi

straty amerykańskie:
11 Dywizji Pancernych
6 Dywizji piechoty
około 250 mp
11 transportowców zniszczonych na morzu czerwonym

straty niemiecko - włoskie
około 90 mp

 

Włochy.

Zadania :
- Obrona Północnej Afryki ( w szczególności Suezu) i Hiszpanii.
- Wspieranie flota i lotnictwem działań osi
- Ewentualna ekspansja na wschód.

Zaczynamy!

Wojna w na bliskim wschodzie!
Izrael zaatakował pozycje Hezbollachu w Libanie. Mając tylko 1 div piechoty na 4 div libańskie ciężko mu szło, ale po otrzymaniu wsparcia lotniczego od sojuszników z Osi poradził sobie i zaanektował Liban, niszcząc siec bunkrów Hezbolachu w południowym Libanie. Z zabezpieczoną zachodnią flanką włoskie dowództwo postanowiło uderzyć na roponośne złoża w Iraku. Do ataku przystąpiło 17 div piechoty i jeden korpus pancerny (hq + 2 arm). Plan zakładał jak najszybsze dojście do Kuwejtu by Alianci nie mogli przerzucić wojsk do Iraku i utworzyć nową linie frontu. Plan wykonano w 100 procentach. Po aneksji Iraku przebazowano część sił lotniczych do Bagdadu i rozpoczęto szybką akcję pacyfikacyjną Persji. Akcja miała na celu poszerzenie granicy z ZSSR i odciagnięcie części wojsk alianckich z Birmy , gdzie toczyły się zaciekłe walki. Wojska włoskie atakowały z zachodu, Niemcy szli z północy. Flota włoska operowała w zatoce perskiej walcząc z Brytyjczykami. Udało się jej dokonać desantu na wschodnia Persje. Zrzucono tam pierwszy włoski korpus zmechanizowany i korpus piechoty ( 5mech i 5 inf). Wojna z Persją nie trwała długo armie włoskie idące z Iraku szybko dołączyły do przyczółka w wschodniej Persji i posuwały się wspólnie w stronę Indii. W Karachii stacjonowali Brytyjczycy przerzuceni pośpiesznie z innych rejonów walk, siły były wyrównane i wojsko włoskie stanęło na pozycjach obronnych. Osiągnęli już zamierzone cele. Niemcy i Brytyjczycy przebazowali w ten rejon większość sił powietrznych. Doszło do paru bitew nad niebem wschodniej Persji, które zakończyły się remisem. Linia frontu stanęła w miejscu.
Nastała zima 43 roku.
Niemcy zaczęli się przygotowywać do uderzenia na Sowietów. Włoskie dowództwo zdając sobie sprawę, że do dalszej ekspansji potrzebna będzie duża nowoczesna flota zdecydowało o budowie 5 lotniskowców i 5 ciężkich krążowników i niszczycieli do osłony nowej floty. Plany te dosyć szybko uległy zmianie, a wszystko przez tych wstrętnych jankesów. Wylądowali w Norwegii. Całe Włochy odetchnęły z ulgą, bo myślano, że uderzą na Maroko albo Hiszpanie. A tu amerykanie chcą się bić o fiordy Norwegii. Po paru dniach zorientowano się, że cos tu nie tak z tym desantem w Norwegii. Zero krycia na morzu i w powietrzu, tylko 12 amerykańskich div na plażach, środek zimy. Kiepski desant. A amerykanie to cwane bestie. Zaczęto w pośpiechu przeszukiwać świat w poszukiwaniu ewentualnych innych miejsc inwazji. No i znaleziono. 50 amerykańskich div czołgów sunie sobie w stronę Aleksandrii i Suezu. Panika na maxa we włoskim dowództwie. Do obrony tego rejony wyznaczone było tylko 25 włoskich div piechoty i trochę lotnictwa. Podjęto natychmiastowe kroki. Niemcy przerzucili 2 armie pancerne i część piechoty rezerwowej z Hiszpanii, włosi przesłali w rejon walk 20div z Maroka i 20 div z Hiszpanii. Panowanie nad niebem zapewniło niemieckie lotnictwo operujące z Aleksandrii. Amerykańskie czołgi pod tym naporem stanęły w miejscu. Flota włoska pokryła całe morze czerwone uniemożliwiając podesłanie posiłków na linie frontu przez aliantów.
Sytuacja była opanowana.

Na zachodzie bez zmian.

AAR zamknięty i oczyszczony.

Hands