Historia Republiki Rzymskiej dzieło Lucjusza P.

Państwo: Republika Rzymska

Wersja gry: Vae Victis 2.1
Stopień trudności: Very Hard​

Dodatkowe utrudnienia:
1) no reload
2) postępowanie zgodne z wolą Senatu (przy mianowaniach i opcjach dyplomatycznych)
3) przy samodzielnym nadawaniu tytułów w pierwszej kolejności członkowie rodziny i przyjaciele, w drugiej kolejności członkowie frakcji aktualnego konsula.
4) dodane 6.06.2009 - zmiana ustroju gdy to możliwe ze względu na przewagę frakcji

Dodatkowe założenia:
1) skład i liczebność legionów zbliżony do historycznego w danym okresie, to jest około 5 - 6 tysięcy (4 kohorty Princepsów, 1 kohorta welitów lub wojsk pomocniczych, w późniejszym okresie dodatkowo jazda jak będę miał dostęp do koni)
2) będę starał się zachowywać rzymskie Cursus honorum (łac. ścieżka zaszczytów)


Nazywam się Lucjusz P, pochodzę ze starożytnego rodu rzymskich patrycjuszy. Dziś, 18 lutego 727 roku po założeniu Rzymu postanowiłem stworzyć dzieło swego życia, spisać ostatnie 253 lata historii Republiki Rzymskiej od roku 474 ab Urbe condita (279 pne)...

ROK 474 AUC

Rok ten był trzecim rokiem kiedy Republika walczyła z koalicją miast greckich z Wielkiej Grecji (Magna Graecia) wspieranej przez Królestwo Epiru. Po zeszłorocznej klęsce pod Herakleą gdzie 10.000 najprzedniejszych obywateli zostało wdeptanych w ziemie przez słonie Republika wystawiła nową, 26 tysięczną armię. Do zwycięstwa w nadchodzącej kampanii prowadzić miał konsul Lucjusz Emiliusz Barbula ze stronnictwa wojennego:

​

W Senacie żadne stronnictwo nie posiadało przewagi, na wniosek konsula wprowadzono Lex Civitas Deses, które miało zdyscyplinować obywateli służących w legionach i przypomnieć im o ich obowiązkach względem Republiki:

​

Senat postawił jasny cel przed nowym konsulem - greckie miasta na południu Italii są niczym cierń w naszym boku...

​

Mimo nieudanych wróżb marsowych konsul postanowił podzielić armię - sam stanął na czele 3 legionów (15 tys) z którymi planował uderzyć na Tarent, pozostałe 2 legiony (9 tys) wysłał do Lucanii gdzie miały czekać na legata i posiłki oraz szykować się do ataku na Croton (stolicę Ager Bruttius), zaś dwie kohorty pomocnicze wysłał do Rzymu, gdzie miał wejść w skład nowo formowanych legionów.

Flota liżąca rany po dotychczasowych porażkach nie miała odgrywać w nadchodzącej rozgrywce większej roli, jeśli już miała wypływać z Ostii to tylko dla przeganiania pojawiających się na zachodnim wybrzeżu Italii piratów.

Korzystając z tego iż armia Pyrrusa wypoczywała w Epirze Lucjusz Barbula uderzył na armię Tarentu (12 tys).

Senat komendę nad drugą armią powierzył Serwiuszowi Korneliuszowi Merendzie, człowiekowi owszem charyzmatycznemu, ale niemającego zbyt wielkiego doświadczenia w prowadzeniu wojska:

23 stycznia nowy konsul przeszedł swój chrzest bojowy rozbijając w puch wojska Grecji Większej:

​

.

Armia grecka zdołała wydrzeć się z matni, Lucjusz Barbula postanowił zająć się oblężeniem Tarentu, pobitą armią grecką która wycofała się do Appuli zająć miał się II Legion pod wodzą Serwiusza Merendy...który niestety dał popis swej indolencji wojskowej i w dniu w którym konsul wziął szturmem Tarent dał się pobić Philocharisowi.

Lucjusz Barbula zdecydował samodzielnie rozprawić się z Philocharisem, który na wieść o jego forsownym marszu próbował wycofać się do Samnium, jednak dogoniony doznał kolejnej klęski, ale zdołał wyrwać się z okrążenia i ocalić resztki swej armii uchodząc na południowy wschód. Kilka dni później nadeszła propozycja pokojowa, ale stronnictwo "jastrzębi" w Senacie przeważyło szlę i senatorzy nie chcieli słyszeć o pokoju na proponowanych warunkach.

​

Widząc nieporadność Serwiusza Merendy Lucjusz Barbula postanowił sam zająć się atakiem na Croton, zaś dwóm uprzednio pobitym legionom dowodzonym przez Korneliusza powierzyć zadania okupacji Tarentu, gdzie pojawiły się resztki greckiej armii.

Wojna przeciągała się, dwa szturmy na Croton legionów Lucjusza Barbuli zostały odparte, partacz Merenda uganiał się po całej Italii za Tarentczykami, bijąc ich co prawda, co przy tej przewadze liczebnej nie było wcale trudne, ale pozwalając im za każdym razem uciec i rozbijać posiłki dla swych legionów.

W październiku Merenda w końcu rozbił armię grecką w Apulli, Croton odparł trzeci szturm legionów, zaś Senat na dowódcę nowej armii składającej się z 2 legionów (10 tysięcy) wyznaczył Lucjusza Papiriusza Cursora:

W listopadzie czwarty szturm na Croton zakończył się sukcesem, Grecja większa leżała u stóp Republiki...Grecy nie mając wielkiego wyboru zgodzili się na twarde warunki pokoju, złorzecząc przy tym Pyrrusowi, który zostawił ich w potrzebie i nie przybył im z odsieczą

​

zaś Senat w uznaniu zasług Lucjusza Emiliusza Barbuli, zdobywcy Tarentu i Croton, dwukrotnego zwycięzcy Philocharisa zgodził się na odbycie triumfu...

​

Tak zakończyła się pierwsza wojna Rzymu z Tarentem i Epirem. Republika wyszła z niej wzmocniona, powiększona, gotowa do dalszej ekspansji...tymczasem zbliżał się koniec roku i czas nowych komicjów...

ROK 475 AUC

Początek roku upłynął na konsolidacji armii, rozbudowie floty oraz przygotowywaniu ekspansji na północy w Galii przedalpejskiej.

I Italica (trzy legiony) pod wodzą konsula Lucjusza Barbuli miała udać się do Bononii wspomóc kolonizację, do Ligurii miał udać się nowosformowany III Geminia (dwa legiony, legat Lucjusz Cursor), II Magna Graecia (2 legiony, legat Serwiusz Merenda) rozłożył się w pobliżu Croton w Agger Bruttius by zapobiec rebelii podbitych miast greckich.

W maju przyszedł czas komicjów i czas zmian w Republice:

​

Nowym konsulem został Gajusz Fabiusz Liciniusz z frakcji cywilnej, były kwestor armii

​

.

Po wyborach Gajusz Liciniusz w pierwszej kolejności postanowił pozbyć się nieudolnego legata Serwiniusza Merendy, przekazując komendę nad II Magna Graecia propretorowi Numeriuszowi Fabiuszowi Pictorowi (swemu krewnemu rzecz jasna):

W polityce personalnej Gajusz Liciniusz również wspierał swoich krewniaków i tak:

Gajusz Fabiusz Pictor Pontifex Maximus: (to było przecież jego marzenie)

...zaś Kwintus Fabiusz Gurges został pretorem (to też było jego marzenie, nie raz wspominał o tym swojemu kuzynowi)

Pozostałe stanowiska w administracji obsadzili członkowie frakcji cywilnej. Kwestorem armii został Publiusz Semproniusz Sofus, na stanowisko kwestora floty awansowano Gnejusza Clespinę zaś edylem Lucjusz Juliusz Libo

Cenzorami zostali: prokonsul Lucjusz Emiliusz Barbula i propretor Numeriusz Fabiusz Pictor, legat II Magna Graecia

Skutkiem wszystkich tych decyzji było wzmocnienie frakcji cywilnej w Senacie:

​

W czerwcu w Ligurii został zaatakowany przez miejscowych barbarzyńców III Geminia, po oczyszczeniu prowincji z niedobitków rozpoczęto kolonizację prowincji, która zakończyła się w listopadzie.
Republika zwiększyła się o nową prowincję - Galię Przedalpejską. Jej pierwszym gubernatorem został Marek Fabiusz Liciniusz

Rok 475 AUC zakończył się zwycięstwem III Geminia pod wodzą legata Lucjusza Cursora nad barbarzyńskim plemieniem Cadurici, którzy oblegali sprzymierzoną Marsylię.

ROK 476 AUC

Rok ten upłynął pod znakiem dalszego wzmacniania stronnictwa "gołębi". Konsul Gajusz Fabiusz Liciniusz zaprzyjaźnił się z liderem frakcji popularów Maniuszem Kuriuszem Dentatusem skutkiem czego stronnictwo "gołębi" osiągnęło szczyt swojej potęgi w Senacie - mimo upływu kadencji kwestorów, pretora, edyla i pontifexa maximusa żaden kandydat nie był w stanie przekonać Senat, iż należy ich zmienić...

​

W sferze wojskowości rozbudowano flotę, a dla ochrony północnych granic sformowano IV Cisalpina który został podporządkowany gubernatorowi Galii Przedalpejskiej - Markowi Fabiusz Liciniuszowi.

ROK 477 AUC

Wróżby do Kupida okazały się nie najlepsze.
Wybuchł także skandal związany z najpoważniejszym kandydatem na konsula w nadchodzących komicjach - Kwintusem Emiliuszem Papusem ze stronnictwa merkantylnego:

​

jak łatwo się domyślić za całą tą intrygą stało stronnictwo gołębi, chcące dalej utrzymać wpływ na rządy w Republice - intryga grubymi nićmi szyta, wyszła na jaw...

​

Tak oczywisty przejaw tyranii zachwiał lojalnością pozostałych senatorów i co gorsza niektórych legatów...

Nikczemny atak paradoksalnie pomógł Kwintusowi Papusowi, który 1 maja 477 został wybrany nowym konsulem:

​

Po wyborach rozpoczęła się karuzela stanowisk. Jako pierwszy stanowisko stracił legat II Magna Graecia Numeriusz Fabiusz Pictor, zastąpiony osobiście przez nowego konsula.

Marcus Emiliusz Paullus został nowy gubernatorem Większej Grecji. co było oczywistym policzkiem dla ustępującego konsula który zgodnie z tradycją, jako prokonsul mógł spodziewać się, iż to stanowisko przypadnie mu w udziale...była to mała zemsta Kwintusa za próbę zniszczenia jego reputacji:

Potem przyszedł czas na czyszczenie pozostałych stanowisk ze stronników i zauszników ustępującego konsula, nowym Pontifex'em Maximusem został Kwintus Cediucus...pretorem Gnejusz Korneliusz Blasio...urząd edyla przypadł Gajuszowi Semproniuszowi Blesusowi

Świeżo obwołany konsul, sam będąc żołnierzem, chcąc przy tym wyrazić wdzięczność stronnictwu "jastrzębi" udzielone przy wyborach, a przy tym doceniając rolę kwestorów postanowił powierzyć je "jastrzębiom":

Kwestorem armii został Publiusz Korneliusz Rufinius , zaś kwestorem floty Kwintus Mamuliusz Vitulus.

ROK 478 AUC

Zaufani doradcy konsula zwracali uwagę na zachwianie lojalności Lucjusza Papiriusza Cursora - legata III Geminia. W obawie buntu został zdjęty ze stanowiska, zaś z braku zaufanych i odpowiednich kandydatów legiony owe zostały pozbawione tymczasowo dowódcy.

W maju wybuchło powstanie barbarzyńców w Bononii - legioniści I Italica zbeszcześcili święty gaj i zabili kilku druidów - prowokacja Lucjusza Barbulii odniosła skutek, jego legiony szybko wycięli w pień celtyckie hordy i nasi koloniści mogli bez przeszkód rozpocząć kolonizację żyznej doliny Padu.

Koniec roku upłynął na zmaganiach IV Cisalpina z bandami pustoszącymi pogranicze tej granicznej prowincji. Po kilku potyczkach młody gubernator prowadzący ów legion, Marek Fabiusz Liciniusz dał się zaskoczyć celtyckiej kawalerii i przegrał bitwę. Interwencja niezawodnego Lucjusza Barbulii i jego I Italica zakończyła tę niezbyt poważną ruchawkę...

ROK 479 AUC

Rok ten był ostatnim rokiem w którym obowiązywało porozumienie rozejmowe z Tarentem. Wśród Senatorów panowała zgoda co do tego, że należy dokończyć dzieła podboju Itali i podporządkować Republice Tarent. Wróżby marsowe były pomyślne, rozejm kończył się w październiku konsul szykował Republikę do wojny.... Nie przewidywano większych kłopotów, pozbawieni wsparcia czy sojuszników z rdzennej Grecji (gdzie Epir wplątał się wojnę z Ligą Achajską) Tarentczycy wydawali się łatwym łupem, ich niespełna 9 tysięczna armia i symboliczna wręcz flota (2 tiremy) bledły wobec 7 legionów (35 tys) jakie mogła wystawić przeciw nim Republika. Na morzu rozbudowywana przez ostatnie lata flota rzymska pod wodzą prefekta Lucjusza Maniliusza Vulso miała nad tarencką flotą 10 krotną przewagę...

Szczegółowy plan wojenny przygotować miał nowy konsul, jeszcze w kwietniu nic nie wskazywało, że do władzy dojdzie stronnictwo wzbudzające odrazę u każdego szanującego się patrycjusza rzymskiego...

​

Wybrany konsulem, lider stronnictwa popularów Maniusz Kuriusz Dentatus był chodzącym przykładem tego, że popularność wśród plebsu i poklask tłumu rzadko idą w parze ze zdolnościami...cóż nowo wybrany konsul przynajmniej był dobrym żołnierzem...

Po trwającej tydzień uczcie stronnictwa popularów i rodziny nowo wybranego konsula na wpół trzeźwy konsul postanowił podzielić synekury...w Senacie plotkowano, że na szczęście nowy konsul nie ma rodziny...

Pierwszą decyzją było objęcie osobistego dowództwa nad II Magna Graecia, która miała odegrać kluczową rolę w agresji na Tarent, poprzedni legat, prokonsul Kwintus Emiliusz Papus został gubernatorem Galii Przedalpejskiej.

Gubernatorem rzymskiej części Grecji Większej został Publisz Seweriusz Geminus, człowiek młody, niedoświadczony i pozbawiony większych talentów...

Kwestorem armii został Appiusz Klaudiusz Russus, o którym historia więcej nie wspominała, a imię jego dla potomności zachowało się tylko dlatego, że został w 479 roku kwestorem armii.

Kwestorem floty został Gnejusz Korneliusz Scypio starszy, pieniacz okrutny nawet jak na zwyczaje panujące we frakcji popularów:

na stanowisko edyla powołano Lucjusza Waleriusza Flaccusa , człowieka bardzo bogatego, mądrego, a przy tym niezwykle aroganckiego co nie sprzyjało jego popularności, ponoć dołączył do frakcji popularów bo nigdzie indziej nie mogli znieść jego arogancji.Pretorem został Kwintus Emiliusz Papus zwany Prawym , bo brzydził się korupcji, co w zasadzie było jego jedyną zaletą...

Stronnictwo popularów miało wielki problem z obsadzeniem stanowiska najwyższego kapłana (Pontifex Maximus), gdyż brakowało w ich szeregach odpowiedniego kandydata, a nie chciano drażnić Jowisza powołując na tak istotne stanowisko kompletnego nieudacznika...w przypływie olśnienia zaproponowano to stanowisko przywódcy frakcji religijnej w Senacie, Markowi Atiliuszowi Regulusowi

Przygotowania do ostatecznego podboju Grecji Większej mimo zmian na szczytach władzy szły pełną parą.

Dwa dni po Idach Listopadowych Republika była gotowa do wyrwania ze swego boku greckiego ciernia.... Plan wojny nie był zbyt finezyjny - na Tarent uderzyć miały dwie armię:
1) z Apuli I Italica składająca się z 3 legionów pod wodzą Lucjusza Emiliusza Barbulii
2) z Lucanii maszerować miała druga armia II Magna Graecia (2 legiony pod bezpośrednim dowództwem konsula
3) od morza port w Tarencie miała blokować flota rzymska składająca się z 20 tirem...

Grecka armia liczyła 9 tysięcy żołnierzy, flota była nieliczna, Tarent nie miał sojuszników, ale jego niepodległość gwarantowało Królestwo Pontu oraz Epir, który po aneksji kilku państw w Grecji wyrósł na lokalną potęgę i miał z Rzymem rachunki do wyrównania...

​

Tego samego dnia Senat wysłał Publiusza Klaudiusza Pulchera jako posła do Tarentu z wypowiedzeniem wojny...

​

Grecy złamali wszelkie zasady sztuki dyplomacji i skazali naszego posła na śmierć...zemsta Rzymu będzie straszna...

​

Tak rozpoczęła się druga wojna Rzymu z Tarentem...

 

ROK 479 - historia drugiej wojny Rzymu z Tarentem

Pozostawieni sami sobie Tarentczycy podjęli ofensywę w Lucani gdzie ich skromna 9 tysięczna armia starła się z II Magna Graecia dowodzonymi przez konsula...
Armia grecka okazała się zbieraniną słabo wyszkolonych rekrutów na których nasi obywatele mogli poćwiczyć fechtunek...

​

Niedobitki próbowały uciekać do Tarentu, gdzie I Italica prowadził oblężenie Tarentu...po rozprawieniu się z nimi oba połączone armie rzymskie uderzyły na miasto...wynik był łatwy do przewidzenia...

​

pokój był tylko formalnością, aneksja i czas polowania...lecz ten który wydał wyrok na posła umknął karzącej ręki Rzymu...

​

Wola Senatu by "wyrwać grecki cierń z boku Republiki" spełniła się, potomność zachowały słowa oracji konsula Maniusza Dentusa wygłoszonej przed Senatem:

Senatorowie, obywatele Rzymu, dziś nasza Republika uczyniła pierwszy krok do należnej nam wielkości, spełniło się oto marzenie Romulusa by w Italii nie było nikogo nad Rzymem...dziś Italia to Rzym...

dziś Italia to Rzym...

​

---------- Post dodany 23:18 ---------- Poprzedni post dodano o 21:33 ----------

ROK 480 AUC

Po zakończeniu podboju Italii Republika stała przed dylematem co dalej...

Naturalnym kierunkiem ekspansji była północ, ku przełęczom alpejskim, lecz ten kierunek przez najbliższe lata był kierunkiem kolonizacyjnym.

W Senacie za największych przeciwników uważano Kartaginę (toczącą wojnę z koalicją Numidii i Egiptu), oraz starego wroga - Epir, który po podbiciu Związku Achajskiego i Ligi Etolijskiej wyrósł na drugą obok Macedonii potęgę w rdzennej Grecji. Pyrrus nie krył ambicji zostania drugim Aleksandrem Wielkim...

Azja mniejsza jęczała pod butem Seleucydów, królestwa Pergamonu i Bytynii były odległym wspomnieniem, podbite przez lokalną potęgę - Pont.

Spór o dalszy kierunek ekspansji rozstrzygnął lider frakcji jastrzębi w płomiennej oracji zakończonej zdaniem które przeszło do legendy...

Ceterum censeo Carthaginem delendam esse ​

​

W rdzennej Grecji Republika musiała umiejętnie rozgrywać swe interesy...graczy było kilku, ale liczyła się Macedonia wspierana przez Spartę i wrogi nam Epir...interes Republiki był jasny...im więcej państewek w Grecji tym lepiej dla Rzymu...ta maksyma i doktryna miała określać naszą politykę w Grecji przez najbliższe lata...wspierania małych przeciw dużym, wspieranie rebeliantów w Etolii i Achai przeciw epirskim tyranom, Rzymowi nie był potrzebny drugi Aleksander Wielki...

​

od słów do czynów...

​

ROK 481 AUC

Początek roku upłynął na rozbudowie armii, szczególnie powoływaniu nowych kohort ekwitów...ręce świerzbiły do wojny z Kartaginą, która toczyła śmiertelny bój z Egiptem...okazja wymarzona by uderzyć na osłabionego przeciwnika, ale konsul nie chciał atakować, bo prowincje na które ostrzyliśmy sobie zęby: Sardynia, Korsyka, Baleary, zachodnią Sycylię okupował Egipt...

Sprawą przygotowań do wojny miał zająć się kolejny konsul Kwintus Fabiusz Gurges, propretor...

​

Nowe rządy Konsul rozpoczął od pozbawienia popularnego Lucjusza Emiliusza Barbuli stanowiska cenzora i powołania w jego miejsce swego kuzyna Gajusza Fabiusza Piktora, któremu powierzył także dowodzenie II Magna Graecia

Potem przyszedł czas na czyszczenie urzędów z nieudaczników popularów...
Gajusz Gnejusz Clepsina, prokwestor został kwestorem armii, nowicjuszem na stanowisku kwestora floty był Appiusz Klaudiusz Caecus, edylem został Gajusz Klaudiusz Kanina, pretorem Gajusz Fabiusz Liciniusz, a Najwyższym Pontifexem przywódca frakcji "gołębi" - Lucjusz Juliusz Libo

Zmiany dotknęły także prowincje - ustępujący konsul - Maniusz Kuriusz Dentatus został gubernatorem Galii Przedalpejskiej, zaś gubernatorem Grecji Większej został Publisz Semproniusz Sofus.

W kilka miesięcy po wyborach ród Emiliuszy dotknął cios - zmarł prokonsul Kwintus Emiliusz Papus..

Pozostała część roku upłynęła pod znakiem rozwoju handlu i poprawianiu relacji ze Spartą.

---------- Post dodany 23:44 ---------- Poprzedni post dodano o 23:18 ----------

Rok 482 AUC

Na początku roku, przy okazji dorocznych wróżb Senat debatował nad wezwaniami czekającymi Republikę w nadchodzącym roku...

​

Postanowiono - czekać na rozwój wypadków w wojnie Egiptu z Kartaginą, wspierać rebeliantów w królestwie Epiru, poprawiać relacje ze Spartą i pomniejszymi państewkami greckimi...

W październiku wybuchł skandal korupcyjny...

​

...a w grudniu ważną wieść...stanął pokój między Kartaginą a Egiptem...

​

...to już przesądzone...w przyszłym roku wojna z Kartaginą...

---------- Post dodany 11:01 ---------- Poprzedni post dodano Wczoraj o 23:44 ----------

Rok 483 AUC

Ze wschodu przyszły wieści o wybuchu wojny w Grecji mniejszej: Królestwo Ilyrii wraz ze sprzymierzonymi Dakami rozpoczęło wojnę z Macedonią wspieraną przez Spartę...

​

W interesie Rzymu leżało by wojna trwała jak najdłużej wyczerpując Macedonię...

W polityce wewnętrznej frakcja gołębi postanowiła skorzystać z okazji i wprowadzić reformy ustrojowe...Rzym stanął na czele konfederacji państw...

​

Wiosną kwestor armii wraz z najbardziej doświadczonym z legatów - Lucjuszem Emiliuszem Barbulą, dowódcą I Italica rozpoczęli opracowywanie planów wojny z Kartaginą.
Teatr działań wojennych wymuszał użycie floty (21 tirem) do transportu legionów, zakładano że flota kartagińska po wyczerpującej wojnie z Egiptem nie będzie przedstawiać większej wartości bojowej i nie będzie stanowiła dużej przeszkody w desantach. Niestety flota rzymska nie była na tyle liczna, by móc dokonać kilku desantów jednocześnie, co mogło wydłużyć wojnę w czasie.

Plan przedstawiał się następująco:

​

Jako pierwsza do walki miała wkroczyć III Geminia (2 legiony, 12 tysięcy), której zadaniem było opanowanie Korsyki i Sardynii. Lucjusza Papiriusza Cursora.

Drugiego uderzenie miało spaść na Sycylię, gdzie walczyć miała II Magna Graecia (2 legiony, 12 tysięcy) prowadzona przez Numeriusza Fabiusza Pictora

Trzecie decydujące uderzenie miało spaść na Kartaginę, gdzie wylądować miała najsilniejsza rzymska armia - I Italica (3 legiony, 18 tys) pod Lucjuszem Emiliuszem Barbulą.

W razie przeciągania się wojny III Geminia miała być wysłana do Hiszpanii, zaś II Magna Graecia, po opanowaniu Sycylii miała być przerzucona do Afryki.

5 maja 483 roku AUC Senat 70 głosami "za" uchwalił wypowiedzenie wojny Kartaginie, tak zaczęła się Pierwsza Wojna Punicka...

​

---------- Post dodany 12:52 ---------- Poprzedni post dodano o 11:01 ----------

Historia pierwszej wojny punickiej

Dzień po wypowiedzeniu wojny rozpoczął się desant na Korsykę, zaś po naszej stronie opowiedziała się sprzymierzona Marsylia, której obiecaliśmy Baleary...

​

W międzyczasie zmieniono również gubernatora Galii przedalpejskiej...plotki o próbie wybicia się na niezależność Maniusza Kuriusza Dentusa sprawiły, że został zdemisjonowany, a w jego miejsce powołano Tyberiusza Korunkaniusza.

Kartagina była kompletnie zaskoczona naszym atakiem, po ledwo 5 dniach oblężenia Korsyka była nasza...

​

W Rzymie sam Senat stał się areną wojny. Pretor Gajusz Fabiusz Liciniusz od dawna nosił w sercu urazę do Lucjusza Mamiliusa Vitulusa, a pragnienie zemsty były silniejsze niż rozum...

​

... końcu dopiął swego...

​

Morderstwo to rozpoczęło falę morderstw politycznych, korzystając z tego iż uwaga wszystkich skupiona była na wojnie z Kartaginą stare porachunki z kwestorem floty Appiuszem Klaudiuszem.... postanowił wyrównać Lucjusz Juliusz Libo.

​

...zamach nie udał się...Appiusz Klaudiusz został ranny i uszedł z życiem siepaczom...

Tymczasem w lipcu II Magna Graecia wylądował w zachodniej Sycylii, zaś III Geminia przeprawiły się na Sardynię, próba zdobycia tych prowincji z marszu nie powiodła się, potrzebne było rozpoczęcia długotrwałych oblężęń...

9 września I Italica rozpoczął desant w Afryce pod Kartaginą...przez pierwsze miesiące Kartagina zachowywała się biernie...nie doszło do żadnej walki w polu, żadnej bitwy morskiej...teraz miało się to zmienić...

W październiku dochodzi do pierwszego starcia na morzu. Przewaga floty rzymskiej była miażdżąca, wynik był łatwy do przewidzenia. Kilka tygodni później pozostałość eskadry kartagińskiej spoczęła na dnie morza...

Plan wojny realizowany był zgodnie z planem...armia kartagińska zajęta odpieraniem najazdów barbarzyńców nie była w stanie przeciwstawić się oblężeniu stolicy, w listopadzie Rzym opanował zachodnią Sycylię, oraz Sardynię. W styczniu niedaleko Sardynii rozgromiono resztki floty kartagińskiej, Rzym panował na morzu...

14 lutego 484 AUC padła dumna Kartagina

​

Miasto zostało zrównane z ziemią...

​

Kartagina zaproponowała pokój...ale ich propozycja wywołała wyłącznie salwy śmiechu w Senacie...

​

Plany wojenne zostały zmienione - wszystkie trzy armia rzymskie zostały skoncentrowane w Afryce - miały zmiażdżyć armie kartagińską w Afryce...

W maju 484 AUC doszło do pierwszego starcia lądowego...mimo posiadania słoni Kartagińczycy ponieśli klęskę. Lucjusz Emiliusz Barbula ścigał armię kartagińską i zadawał jej klęskę za klęską.

W październiku zmęczona Kartagina zgodziła się na pokój...zyskaliśmy Korsykę, Sardynię oraz zachodnią Sycylię...

​

Prawo do triumfu zyskał zdobywca Kartaginy:

​

---------- Post dodany 16:59 ---------- Poprzedni post dodano o 12:52 ----------

Rok 484 po zakończeniu I wojny punickiej

Po zakończeniu wojny przyszedł czas organizacji podbitych terytoriów.
Gubernatorem Sycylii został Marek Fabiusz Liciniusz, któremu dano pod komendę legion V Sicilia wydzielony z II Magna Graecia. Głównym zadaniem tego legionu było strzeżenie lądowej granicy z epirskimi Syrakuzami i zapobieganie buntom w tej świeżo podbitej prowincji.

Gubernatorem Sardynii i Korsyki został, dzięki koneksjom rodzinnym z urzędującym konsulem jego krewny Marek Fabiusz Buteo

Rok 484

Po krótkiej wojnie z Kartaginą Senat wyznaczył nowe cele na wschodzie. Spacyfikowana Kartagina przez najbliższe lata nie mogła zagrozić Rzymowi, przyszedł czas na narzucenie swej woli Macedonii

​

W maju przyszedł czas wyboru nowego konsula:

​

Stronnictwo jastrzębi i rodzina Waleriuszy rozpoczęła obsadzanie stanowisk.

Chcąc uszanować tradycję ustępujący konsul, Kwintus Fabiusz Gurges został gubernatorem Grecji większej, zaś gubernatorem pogranicznej Galii przedalpejskiej Kwintus Waleriusz Falto.

Podział stanowisk przedstawiał się następująco:

Kwestor armii: Kwintus Mamiliusz Vitulus
Kwestor floty: Gajusz Atiliusz Regulus
Edyl: Decimiusz Juniusz Pera
Pretor: Publiszu Korneliusz Rufinus
Pontifex Maximus : Lucjusz Postumiusz Megellus

W listopadzie III Geminia zostaje wysłany do Marsyli, by pomóc odeprzeć inwazję plemienia Menapi.
16 listopada zmarł nieoceniony Lucjusz Emiliusz Barbula, prokonsul, legat I Italica, pogromca Greków, Kartagińczyków, barbarzyńców..., zdobywca i burzyciel Kartaginy. Komendę nad I Italica objął urzędujący konsul

Rok 486

W lutym wybuchło powstanie barbarzyńców w Ligurii, szybko stłumione przez IV Cisalpina.

W czerwcu 486 AUC miała miejsce prowokacja epirskiego agenta, który próbował przekupić dowódcę naszej floty...

​

Agent Epiru został ścięty...

Knowania Epiru nie ustawały, ich agenci próbowali wzniecić rebelię w zachodniej Sycylii...

​

Schwytany agent został zakuty w kajdany...

W sierpniu zemścił się brak legionów na Sardynii i Korsyce...wybuchła tam rebelia, do jej stłumienia wysłano III Geminia

​

Kilka tygodni później schwytano kolejnego epirskiego agenta, winnego korsykańskiej rewolty, zakuty w kajdany trafił do więzienia.

​

Mając tak jawne dowody epirskich knowań Senat 67 głosami "za" zdecydował się na wypowiedzenie wojny Epirowi...

​

---------- Post dodany 20:00 ---------- Poprzedni post dodano o 16:59 ----------

Wojna Rzymu z Pyrrusem o Sycylię

28 sierpnia 486 AUC Republika wypowiedziała wojnę królestwu Epiru. Wojna była nieunikniona, od kiedy Rzym opanował zachodnią Sycylię, gdy Epir panował nad wschodnią częścią tej wyspy z Syrakuzami.

Armie epikurejskie skupione były w Grecji, mogły być przetransportowane przez silną flotę (silniejszą niż rzymska), w Syrakuzach Epir miał niewielką 3 tysięczną armię...

Plan rzymski zakładał atak na Syrakuzy z dwóch stron: od zachodu maszerował V Sicilia, od wschodu II Magna Graecia. Łącznie liczyły 12 tysięcy legionistów.

​

III Geminia zajęty był tłumieniem rebelii na Korsyce, I Italica miał osłaniać Italię przed inwazją Pyrrusa. Przynajmniej do czasu kiedy flota zakończy operację wkoło Sardynii i Korsyki.

Po stronie republiki opowiedziała się Marsylia

V Sicilia szybko rozbiła korpus syrakuzański, ale nie przystąpiła do oblężenia tylko ruszyła w pościg za niedobitkami. Oblężeniem Syrakuz miał zająć się II Magna Graecia, tymczasem flota epirska licząca 24 tirem przepłynęła przez cieśninę messyńską i kierowała się na północ, ku Sardynii i Korsyce, gdzie operowała rzymska flota wspierająca III Geminia która właśnie stłumiła rebelię na Korsyce. Legiony musiały zaczekać z przeprawą na Sycylię...zapowiadała się duża bitwa morska...największa w dotychczasowej historii Rzymu...która zakończyła się porażką rzymskiej floty

Na lądzie Rzymianom szło zdecydowanie lepiej, po dwóch szturmach i 120 dniach oblężenia Syrakuzy padły. W tym czasie flota epirska przerzuciła 26 tysięczną armię Pyrrusa daleko na zachód, aż do Emporonu. Korzystając z okazji, że epikurejska armia i flota zapędziła się tak daleko na zachód Rzym postanowił przerzucić I Italica do Epiru...podczas przeprawy doszło do kilku zwycięskich potyczek morskich.

I Italica w liczbie 3 legionów (18 tysięcy) wylądował w Etolii gdzie czekała epikurejski korpus Xenoratesa...

​

który urządził nam krwawą łaźnię

Republika uzyskała prawo przemarszu przez tereny Sparty, ale nie mogła dokonać ataku dopóki, dopóty istniała epirska flota...zapanowała patowa sytuacja...Rzymowi nie pozostało nic innego jak tylko czekać i rozbudowywać flotę...mijały miesiące...w końcu w czerwcu 488 AUC udało się przerzucić I Italica do Achaii...

​

Wojna i zamęt nią wywołany zawsze był okazją do zabójstw politycznych. W czerwcu 488 AUC Lucjusz Cecyliusz Metellus postanowił pozbyć się swego rywala, cenzora i legata II Magna Graecia Numeriusza Fabiusza Pictora

​

Zamach niestety powiódł się...Republika straciła oddanego obywatela i cennego dowódcę w chwili, gdy najbardziej go potrzebowała...
Nowym cenzorem został Lucjusz Juliusz Libo, przywódca frakcji gołębi, zaś na legata II Magna Graecia Senat powołał Marka Flawiusza Flakusa, przywódcę frakcji merkantylnej.

W lipcju flota rozpoczęła operację przerzucania II Magna Graecia i III Geminia do Achaii. Nim wylądowały prowincja była już opanowana przez legiony I Italica.

​

27 sierpnia wszystkie 3 rzymskie armie podjęły ofensywę na północ...do Etolii, naprzeciw 5 legionów (30 tysięcy) stała 12 tysięczna armia Epiru dowodzona przez Xenocratesa, który kilka miesięcy wcześniej odparł atak I Italica na plażach...

16 września 488 AUC doszło do bitwy...

​

zakończonej bez apelacyjnym zwycięstwem legionów dowodzonych przez konsula Maniusza Waleriusza Maximusa...

Legiony ruszyły do Epiru gdzie pobity Xenocrates chciał połączyć się z 14 tysięczną armią Hierona. 25 października doszło do starcia, które przeszło do historii jako bitwa pod Ambracją... zakończoną pewnym, acz krwawym zwycięstwem wojsk Republiki . Dla Maniusza Maximusa ważniejsze niż oblężenia było rozbicie w puch armii epirskiej w Grecji niż oblężenia kolejnych fortec, obawiał się powrotu Pyrrusa i chciał bić armie epirskie osobno...13 grudnia 488 AUC w Etolii dogania swego starego przeciwnika Xenocratesa, który pobity, zdołał ocalić swe wojska, od pogromu, niepocieszony Maximus kieruje się na południe, by w Achaii pobić odzyskujące siły wojska Hirona. Postanawia jednak, że w Etolii pozostanie III Geminia, mająca odciąć Hironowi drogę ucieczki...

​

11 stycznia 489 AUC Maximus ściera się z Hironem, przy minimalnych stratach własnych zmusza go do odwrotu na północ, gdzie czeka III Geminia...sam rusza w pościg. Hiron ponosząc ciężkie straty z III Geminia przedziera się na północ, do Epiru, Maximus postanawia zmienić taktykę i przystąpić do oblężenia fortec w Etolii, które kapitulują w kwietniu 489 AUC.

Maj 489 AUC przynosi wybór nowego konsula:

​

Trwa ofensywa na Epir która kończy się zwycięstwem w drugiej bitwie pod Ambracją... i rozpoczęciem oblężenia stolicy Epiru...nieudana szturmy wykrwawiają legiony, tymczasem armie epikurejczyków odzyskuje Etolię i Achaję...
Wreszcie, po ponad 200 dniach oblężenia pada stolica Epiru, ale legiony są w opłakanym stanie...

​

Przed podjęciem dalszej ofensywy pilnie potrzebują uzupełnień, co gorsza nasza flota ponosi druzgocącą klęskę na morzu.
Mimo tego zwycięstwa Epir prosi o pokój...wszyscy Senatorzy są za...

​

Tak kończy się najdłuższa wojna w historii dotychczasowej Republiki...

​

---------- Post dodany 23:20 ---------- Poprzedni post dodano o 20:00 ----------

Rok 490 AUC

Po zakończeniu działań wojennych konsul postanowił uporządkować sprawy wewnętrzne Republiki obsadzając najważniejsze urzędy swoimi zaufanymi.

Gubernatorem Magna Graecia został Gajusz Juniusz Bubulcjusz

Na stanowisko Najwyższego Kapłana (Pontifex Maximus) powołano Aulusa Atiliusza Kalatinusa

Pretorem został Gajusz Semproniusz Bleasus

Na urząd edyla powołano Spuriusza Karwiliusza Maximusa

Kwestorem floty został Publiusz Sulpiciusz Sawerrio

Nie dokonano zmian na stanowisku kwestora armii.

Rok 491

W lutym miała miejsce nieudana próba zamachu na kwestora armii, Kwintusa Mamiliusza Vitulusa Z zamachem łączono Publiusa Semproniusz Sofusa, który będąc pewny zdemaskowania popełnił samobójstwo.

W marcu zdymisjonowano prefekta floty Lucjusza Maniliusza Vulso, długoletniego prefekta floty, którego obarczano odpowiedzialnością za klęski zadawane flocie w wojnie z Epirem (stracił łącznie 25 tirem)

W październiku 491 AUC na Korsyce wybuchła kolejna rewolta

​

Do jej stłumienia skierowano VI Sardinia

Z Epiru przysłano posłańca proponującego okup w zamian za wypuszczenie jednego z agentów epirskich schwytanych przed wybuchem wojny...Senat zdecydowanie odmówił wypuszczenia więźnia...

​

Pod koniec roku, z uwagi na plotki o szykowaniu zamachu stanu zdjęto z dowództwa nad I Italica Maniusza Waleriusza Maximusa, bohatera wojny z Epirem.

Rok 492 AUC

16 czerwca niespodziewanie w wieku 46 lat zmarł z przyczyn naturalnych urzędujący konsul, Marek Fulwiusz Flacco

​

Do władzy, dosyć niespodziewania doszła frakcja religijna:

​

zaś konsulem został niefortunny dowódca z czasów pierwszej wojny Rzymu z Tarentem i Epirem

​

Zgodnie z tradycją, po wybraniu nowego konsula przyszedł czas awansów...

Gubernatorem Magna Graecia został Kwintus Cadicus

Gubernatorem Galii Przedalpejskiej został krewny konsula, Gnejusz Korneliusz Scypio.

Gubernatorem Sycylii został także krewny konsula Lucjusz Korneliusz Lentulus.

Sardynią i Korsyką zarządzać będzie Lucjusz Junii Pullus.

Kwestorem armii został niespodziewanie Grek, Polfirion Timolid

Kwestorem floty mianowano Lucjusza Postumiusza Megellusa

Edylem został Lucjusza Vulso, któremu w niepamięć puszczono fatalne dowodzenie flotą podczas wojny z Epirem

Na urząd pretora powołano Publiusza Deciusza Musa

Najwyższym kapłanem został Appiusz Klaudiusz Russus
Zmiany dotknęły też legiony - legatem I Italica został Publiusz Kornelisz Rufinus. a dowództwo nad II Magna Graecia został sam konsul.

W listopadzie dobito targu z Epirem i wypuszczono za okupem jednego z ich agentów...

​

---------- Post dodany 12:53 ---------- Poprzedni post dodano Wczoraj o 23:20 ----------

ROK 493 AUC

Początek roku przyniósł propozycje sojuszu ze strony Macedonii, Senat zdecydowanie opowiedział się przeciw tej propozycji.

​

Ze środków publicznych rozpoczęto budowę systemu irygacyjnego w Samninum.

W maju na Ligurię spadł atak barbarzyńców z plemienia Nementów, IV Galia Cisalpina nieudolnie dowodzony poniósł ciężką klęskę. Na pomoc oblężonym śpieszył niezawodny I Italica, który jednak nie zdążył, niemniej przegonił hordę i odbił z ich rąk prowincję. I Italica pod przywództwem Publiusza Korneliusza Rufina ... ruszył w pościg chcąc całkowicie wyeliminować zagrożenie ze strony wrażego plemienia. W dzikich odstępach Galii Cisalpińskiej stoczył bitwę zakończoną zwycięstwem , które jednak nie było ostateczne. Kolejna bitwa nie wyeliminowała zagrożenia ze strony tego plemienia. Co gorsza plemię to wzmocnione przez zaprzyjaźnione szczepy zaatakowało ze zwiększoną siłą...

ROK 494 AUC

W styczniu trwała mobilizacja sił Rzymu w Ligurii, zwiadowcy donosili o zbliżaniu się z północy wzmocnionej hordy plemienia Nementów liczącej ponad 25 tysięcy wojowników. Do obrony limesu stanęły I Italica, III Geminia oraz IV Cisalpina (łacznie 5 legionów)... starcie zakończyło się porażką legionów Republiki .

Padła propozycja osiedlenia się tego plemienia w Ligurii...została odrzucona .., co gorsza nasze Legiony w Eturii poniosły kolejną klęskę

Jakby nie dość było kłopotów z Barbarzyńcami, na Sardynii wybuchło powstanie niewolników ...

​

Do jego stłumienia wysłano VI Sardinia, który w pierwszym starciu z armią niewolników odniósł zdecydowane zwycięstwo, niestety równie szczęśliwie nie szło nam z barbarzyńcami w Italii, którzy zadawali nam klęskę za klęską. W listopadzie barbarzyńcy opanowali Eturię i stanęli u wrót Rzymu.. W marcu 495 roku AUC barbarzyńcy zostali ostatecznie pokonani....

AAR został zamknięty i oczyszczony. W przypadku chęci kontynuacji proszę o PW do mnie albo Urbana.
Maciej