HoI2 Republikańska Hiszpania 1936-1964

Temat na forum 'HoI II - AARy' rozpoczęty przez Peeguła, 29 Marzec 2010.

Status Tematu:
Zamknięty.
  1. Peeguła

    Peeguła Ten, o Którym mówią Księgi

    Rep. Hiszpania
    1.01.36 - 1.06.36
    Zacznijmy od Nowa


    Lata 1920-1936 były dla Republikańskiej Hiszpanii bardzo niespokojne. Ludność cywilna, w wielu sprawach nie zgadzająca się z rządem, na własną rękę wymierzała sprawiedliwość. Wielu dołączyło do partyzantki nacjonalistycznej, która utrudniała życie w wielu sferach ludziom wykształconym i zamożnym. W końcu rząd z Niceto Alcala-Zamora na czele rozpoczął gruntowną reformację kraju. Przede wszystkim zajęli się siłami zbrojnymi, które były zaliczane do jednych z najgorszych w Europie a być może również i na świecie. Sytuacja nie była różowa - wiele dywizji jest niewyćwiczonych oraz posiada wiekowy sprzęt.

    [​IMG]

    Następna sprawa, jaką postawili sobie na celowniku oficjele, to dyplomacja międzynarodowa. Jednak wielkie mocarstwa europejskie, w tym Niemcy i UK, są zajęte własnymi sprawami i nie mają czasu dla takich zacofanych państw. Mimo to władzom udało się osiągnąć kilka sukcesów.

    [​IMG]

    Rząd poprosił o współpracę wielu znanych naukowców oraz wojskowych do udoskonalania sztuki wojennej oraz sposobów jej prowadzenia. Głównym priorytetem była modernizacja armii i lotnictwa oraz doktryn dla piechoty.

    [​IMG]
    Rząd Republikańskiej Hiszpanii z optymizmem patrzy w przyszłość.
    =====================================
    No i co o tym sądzicie? Napiszcie co powinienem usprawnić.

    EDIT: Poprawiłem co wam się nie podobało.
     
  2. Peeguła

    Peeguła Ten, o Którym mówią Księgi

    Rep.Hiszpania
    1.06.36 - 09.10.36
    Co znaczy "bunt"?


    W czerwcu niepokoje społeczne osiągnęły apogeum. Mimo wydawania kolejnych poprawek Konstytucji Hiszpańskiej z 1896 r., mających na celu poprawienie sytuacji niższych warstw społeczeństwa, ludzie wciąż dołączali do Nacjonalistów, którzy jak posiadali teraz zaplecze tak wielkie, jak jeszcze nigdy dotąd. Wydarzyło się kilka incydentów, dotyczących głównie wsi i mniejszych miast, takich jak bardzo głośny atak partyzantów na stacje kolejowe w La Coruna, niszczenie linii kolejowych i sieci drogowej na terenie dawnego kraju Basków i Królestwa Leonu. Najwidoczniej przeczuwając, że coś się może wydarzyć w najbliższym czasie, szef sztabu armii zlecił formowanie nowych jednostek piechoty i milicji. Dodatkowo dowódca armii nadał komunikat skierowany do sił hiszpańskich w afryce, aby powrócili do kraju i bronili honoru republiki.
    17 czerwca, o godzinie 6 rano, prezydenta Hiszpanii Manuela Azanę Diaza obudził telefon od szefa sztabu - Jose Miaja Menanta.
    "-Słucham - powiedział Manuel zaspanym głosem.
    -Tu szef sztabu. Przepraszam, że tak wcześnie, ale nie miałem wyjścia.
    -A co pana skłoniło do dzwonienia o tak wczesnej porze? Dopiero szósta rano! -krzyknął do słuchawki Manuel.
    -Nacjonaliści ogłosili powstanie faszystowskiej Nacjonalistycznej Hiszpanii. A dokładnie gen.Franco.
    Prezydent był dość odważnym człowiekiem, ale teraz poczuł, jak serce mu zamiera.
    -Co pan powiedział? -zapytał szefa sztabu nienaturalnie spokojnym głosem.
    -Rebelia - odpowiedział z powagą w głosie Jose. -Cała północ bez Barcelony i Pirenejów ogłosiła przyłączenie do gen.Franco. Również Sevilla i Murcia przyłączyły się do dyktatora. Dziś dostanie pan dokładną mapę. Posiedzenie gabinetu o godzinie 9:00."

    [​IMG]
    Rejony rebelii nacjonalistycznej (na żółto)​


    Nacjonaliści przejęli władzę na prawie całej północy Hiszpanii, w Sevilli i Murci. Ale miasta przejęły tylko tzw."wojska tymczasowe". Jednostki w postaci dywizjii znajdowały się tylko w Burgos, więc wojska republikańskie szybko zaczęły przejmować rebelianckie prowincje. Lotnictwo, wspierane przez pułki rosyjskich bombowców i myśliwców, niszczyło wojska Nacjonalistów, które nie było w stanie się obronić. Jednak już po tygodniu Niemcy wysłali Nacjonalistom brygady pancerne i pułki lotnicze, które bardzo szybko ustabilizowały front. Siły republikańskie bardzo szybko przejęły Sevillę i Murcię, co załamało morale Nacjonałów. Na północy, gdzie odbywały się najcięższe walki, stacjonowało 16 dywizji wojska, a 2 z nich były dywizjami pancernymi. Szybka relokacja sił Nacjonalistów zatrzymała ofensywę sił Republikańskich.
    Na morzu również działy się niezwykłe rzeczy. Flota hiszpańska, internowana w La Coruna, po niezwykle brawurowej akcji zdołała "ukraść" swoje okręty i uciec do Barcelony. Do portu przybyli tydzień później, po czym od razu została wysłana na akcję. Już osiem godzin później napotkali flotę Nacjonalistów, płynącą do Morza Śródziemnego. Po ośmiu godzinach walki Nacjonaliści stracili jeden krążownik. Tydzień później doszło do kolejnej bitwy, podczas której zatonął kolejny nacjonalistyczny krążownik. Załogi okrętów zdobyły w ten sposób bezcenne doświadczenie bojowe, którego nie zastąpią żadne ćwiczenia.

    [​IMG]
    Bitwy morskie i ich wyniki​


    W międzyczasie na lądzie panowało względne zawieszenie broni, tylko republikańskie bombowce taktyczne atakowały wciąż pozycje wojsk nacjonalistycznych. Tydzień później gen.Franco postanowił uderzyć na wschód, co zaowocowało zaciekłymi walkami o rejon Siguenzy, Bilbao i Saragossy. Republikanie nie mieli szans przy 4-krotnej przewadze wroga. Musieli wycofać się na południe. Już 2 dni później został przeprowadzony kontratak z udziałem rosyjskiego wsparcia militarnego. Widać rosjanie robią dobrą broń - bitwa o Saragossę trwała ok. godziny. Siły republikańskie zostały dodatkowo wzmocnione przez dywizje, które walczyły na południu i te, które przybyły z afryki. Po przeprowadzeniu błyskawicznej ofensywy Nacjonaliści zostali wyparci do ich ostatniego punktu oporu - La Coruny. Nicolas Molero Lobo, szef sztabu, postanowił zatrzymać ofensywę, aby uzupełnić zaopatrzenie w dywizjach, które były najczęściej wykorzystywanie w walce.
    Do ostatniego szturmu przystąpiono 4 Września. Nacjonaliści bronili się zaciekle, nie mieli jednak szans zwycięstwa przeciw wyćwiczonym dywizjom piechoty i pancernym Hiszpanii Republikańskiej. Bitwa skończyła się 7 Września, a ostatnie punkty oporu wśród wieśniaków zlikwidowano 9 września.

    [​IMG]
    Większe bitwy lądowe i ostatni bastion Nacjonalistów​


    W czasie wojny domowej zginęło ok. 500 tys cywili.
    Republikanie
    Straty w żołnierzach wyniosły 98.000 ludzi.
    Stracili 78 myśliwców oraz 65 bombowców taktycznych.
    Zostały naruszone 2 flotylle niszczycieli, jeden krążownik otrzymał trafienie w rufę i został wyłączony z walki na 2 tygodnie.

    Nacjonaliści
    Straty w żołnierzach wyniosły 158.000 ludzi. 78.000 wzięto do niewoli.
    Stracili ok.200 myśliwców.
    Zostały zniszczone 2 krążowniki, naruszono 1 flotyllę niszczycieli, po zakończeniu wojny domowej przejęto 1 pancernik i nienaruszoną flotyllę niszczycieli stacjonujących w porcie La Coruna.
    Generał Franco oraz cały jego sztab zostali rozstrzelani bez sądu przez Rządowy Pluton Egzekucyjny.
    ===============================
    No i jak się podoba?;) Mam nadzieję, że nie powalą się na mnie gromy za brak należytej ilości screenów. Mam również do Was prośbę. Czy jest ktoś wśród was, kto zna się na tworzeniu eventów? Jeśli tak, to niech napisze do mnie w tym wątku.
     
  3. Peeguła

    Peeguła Ten, o Którym mówią Księgi

    Republikańska Hiszpania
    9.10.36 - 7.06.37
    Co teraz?

    El Pais
    Wieść z frontu: Koniec wojny domowej!​
    Dzisiaj, dnia 9 września 1936 roku, skończyła się wojna domowa w Hiszpanii. Dziesiątki tysięcy żołnierzy nacjonalistów poddała się brygadom wojsk pancernych Republiki. Generał Franco został znaleziony w głębokim bunkrze w porcie La Coruna. Był pijany, podobnie jak reszta jego sztabu. Zostali rozstrzelani na miejscu po sprowadzeniu tzw. Rządowego Plutonu Egzekucyjnego, który został sprowadzony na miejsce jako "Straż Honorowa". Dzięki temu świat stał się odrobinę lepszy.
    Dwoje największych bohaterów tej wojny, Francisco de la Bella, oraz pilot Siergiej Iwanowicz ( pilot z rosyjskiego korpusu ekspedycyjnego ) przyjęło najwyższe oznaczenia wojskowe - Medal Zwycięstwa Hiszpanii.(reszta artykułu na str.5)


    Tuż po zakończeniu wojny do rządu przeciekła wiadomość szpiega, według której Portugalia miała pomagać Nacjonalistom. Tylko na to czekał Nicolas Molero Lobo. Uznał to za wystarczający powód do wypowiedzenia wojny, jednak większość dowódców chciało 3-miesięcznej przerwy, ponieważ większość żołnierzy była wyczerpana bezustannymi walkami. Ale to dzięki takim walkom głównie piloci zdobyli olbrzymie doświadczenie.

    [​IMG]
    Doświadczenie wojsk powietrznych​


    Cztery miesiące później prezydent postanowił wypowiedzieć wojnę Portugalii. Do ataku ruszyły tylko trzy dywizje milicji i jedna piechoty ze wsparciem artyleryjskim. Nikt się nie spodziewał zaciekłej obrony Portugalczyków, jednak Lizbona była broniona przez dwie dywizje piechoty, więc ofensywa musiała się zatrzymać. Ale już trzy dni później prezydent Portugalii zaproponował pokój, oferując tylko wschodnią Afrykę. Ale Nicolas pragnął wszystkich posiadłości portugalskich w Afryce. Portugalczycy, nie widząc szans w starciu z doświadczonymi żołnierzami hiszpańskimi. Słuchając głosu oblężonej Lizbony, prezydent zaakceptował wszystkie żądania Hiszpanii. Tym sposobem Hiszpanie zdobyli duże tereny bez wysiłku.

    [​IMG]
    Wojna w Portugalii i zdobycze terytorialne


    W międzyczasie na terenie Hiszpanii zostały zbudowane dwa kompleksy fabryczne - jeden w Madrycie a drugi w Walencji. Dzięki temu potencjał przemysłu hiszpańskiego mocno wzrósł. Również grupy weteranów I Wojny Światowej opracowywali we współpracy z naukowcami nowe doktryny dla piechoty. Jednym z produktów ubocznych tej operacji było wzmocnienie produkcji o 5%.

    [​IMG]
    Technologie opracowane w tym czasie

    [​IMG]
    Wybudowane kompleksy fabryczne

    Opracowano również - przy pomocy rosjan - plany nowych myśliwców i bombowców taktycznych. Zostały one oznaczone jako Polikarpov I-16 i DB-3.

    [​IMG]
    Polikarpov I-16

    [​IMG]
    Ilyushin DB-3

    ====================================
    Kolejny odcinek za nami. Następny obejmie czas do nowego roku A.D. 1938.
     
  4. Peeguła

    Peeguła Ten, o Którym mówią Księgi

    Republikańska Hiszpania
    7.06.37 - 12.01.38
    Chcemy afryki!​

    W połowie lipca Republikańska Hiszpania otrząsnęła się z efektów wojny domowej. Sytuacja wewnętrzna uspokoiła się. Natomiast dyplomacja zamarła - najwyraźniej Nicolas Molero Lobo nie chciał jeszcze bardziej psuć sobie krwi. Tuż po wojnie rozpoczęto rekrutację dwóch dywizji piechoty, rozpoczęto również budowę kolejnych kompleksów fabrycznych. Zapoczątkowano też produkcję nowoczesnych systemów namierzania samolotów dla dwóch pancerników, będących na wyposażeniu Floty Wojennej Republikańskiej Hiszpanii. Dodatkowo we wszystkich stoczniach w Hiszpanii rozpoczęto produkcję niszczycieli, które miały wejść do floty jako Flotilla de Destructores n.1.

    [​IMG]
    Produkcja w Hiszpanii

    Naukowcy, którzy podpisali kontrakt z rządem, jeszcze nigdy nie pracowali tak szybko. W ciągu pół roku zostały wydane 2 doktryny, opracowano również nowe techniki wznoszenia nowych budynków, oraz - co jest największym, jak dotąd, sukcesem - wytworzono nowy rodzaj broni, dzięki czemu wojsko Hiszpańskie zaczęło dorównywać wojskom innych, bardziej rozwiniętych państw.

    [​IMG]
    Technologie powstałe w tym okresie

    [​IMG]
    Wybudowane fabryki oraz zrekrutowane jednostki

    El Mundo - 30 Stycznia 1937
    Afryka a Sprawa Hiszpańska
    Rządy Hiszpanii i Francji kłócą się o kolonie w afrykańskie, które aktualnie należą do Francji. Rząd hiszpański zażądał od Francuzów wszystkich ich terytoriów afrykańskich, które graniczą z terytoriami hiszpańskimi. Rząd francuski nie zaakceptował tych żądań, zgodził się jednak na negocjacje. Rząd odleciał do Paryża w eskorcie elitarnych pułków lotniczych armii hiszpańskiej, którym towarzyszyli również najlepsi żołnierze. Miało to sprawić, by rząd francuski wystraszył się armii hiszpańskiej. Najwidoczniej podziałało, gdyż rząd francuski poszedł na ustępstwa. Wracając do Madrytu, cały rząd był w cudownym nastroju. Ustalono, że wszystkie francuskie terytoria w Afryce ( bez Madagskaru ) 21 maja 1938 roku dołączą do Republikańskiej Hiszpanii.(wywiad z prezydentem str.2, dokładna granica koloniistr.4-5)

    [​IMG]
    Gabinet prezydenta Nicolasa Molero Lobo

    ==================================
    I jak się podoba? Dziękuję gen.Franco za stworzenie eventu - bez niego nie miałbym afryki.
     
  5. Peeguła

    Peeguła Ten, o Którym mówią Księgi

    Republikanska Hiszpania
    12.01.38 - 16.10.38
    Kierunek: wschód!

    Rząd Republikańskiej Hiszpanii w połowie stycznia podliczył bilans handlowy ich kraju. Wyszło wtedy na jaw, że handel hiszpański ma się dobrze jak nigdy dotąd. Zyski z handlu wyniosły ponad 3 mld pesos. Znaczyło to, że ludziom żyje się coraz lepiej, a najbiedniejsi dotąd ludzie, którzy chowali się na ulicach, mają własne domy, a nawet stać ich na luksusowe towary.
    Po podsumowaniu, które okazało się cudem gospodarczym, rozpoczęto produkcję nowych jednostek wojskowych. Przez prawie pół roku nic się nie działo na arenie międzynarodowej, wykrywano tylko kolejnych szpiegów. W międzyczasie opracowano kilka doktryn dla walki morskiej, lotniczej oraz lądowej.

    [​IMG]
    Nowe technologie Republikańskiej Hiszpanii

    W połowie maja zostało zakończone szkolenie kolejnych jednostek. które miały dołączyć do wojska Republikańskiej Hiszpanii. Była wśród nich pierwsza jednostka pancerna, której czołgi zostały wyprodukowane na półwyspie Iberyjskim. Do jej szeregów przyjmowano tylko najlepszych z najlepszych z armii hiszpańskiej. Dodatkowo do floty dołączyły dwa lekkie krążowniki, które znacząco zwiększyły siłę ognia floty hiszpańskiej.

    [​IMG]
    Produkcja w hiszpanii

    21 maja 1938 r. nadszedł czas na spełnienie żądań terytorialnych wobec Francji, która zobowiązała się do przekazania Republikańskiej Hiszpanii całej Afryki, nie wyłączając sahary, Tunezji i Maroka. Ludność afrykańska z ulgą przyjęła tę wieść, ponieważ francuzi w ogóle o nich nie dbali, przejmując się tylko swoimi interesami. Już tydzień po przejęciu Afryki lud Mali powiedział administracji hiszpańskiej, gdzie znajdują się olbrzymie zasoby diamentów i ropy naftowej.

    [​IMG]
    Żądania terytorialne

    [​IMG]
    Przekazanie terytorium

    Po miesiącu, który był dobry dla państwa hiszpańskiego jak nigdy, rząd postanowił "przejąć" terytorium portugalskie, które było solą w oku. Na inwazję przeznaczono zaledwie 6 dywizji wojska, z tego 2 dywizje milicji obywatelskiej. Pierwsza bitwa kampanii nastąpiła w Faros, gdzie bardzo zaciekły opór stawili nacjonaliści portugalscy. Nie mieli jednak szans z wojskami pancernymi, które walczyły w La Coruna i na północ od Madrytu.

    [​IMG]
    Potyczki pod Faros

    [​IMG]
    Kierunki natarcia

    Lizbona poddała się niespełna tydzień później, kończąc tym samym działania zbrojne na półwyspie Iberyjskim, na którym już nie miało być wojny.

    [​IMG]
    Podbój Lizbony


    ------------------------------------------------
    Przepraszam za OOOOLBRZYYYYYYYYYYMIIIIIIIIIII poślizg w napisaniu kolejnego odcinka. Jednak teraz mam tyle nauki, powtarzania i sprawdzianów, że powoli zaczynam nie wyrabiać. Na szczęście czeka nas przerwa - egzaminy gimnazjalne, czyli wolny tydzień. (chodzę do drugiej). Czy ktoś wie co się dzieje z polem pisania?

    AAR wyczyszczony i zamknięty.
    Biedrona
     
Status Tematu:
Zamknięty.

Poleć forum

  1. Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji związanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania treści wyświetlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk oglądalności czy efektywności publikowanych reklam.Użytkownik ma możliwość skonfigurowania ustawień cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej.
    Zamknij zawiadomienie