Kerbalski Program Kosmiczny AAR

@Drakensang - dzięki

@Sasza - no fakt, nie są one łatwe w sterowaniu

___________________________

Program "Atena"

Cel - budowa mieszkalno-badawczej bazy na powierzchni Muna

___________________________

Tak - zamierzam założyć na Munie pierwszą bazę poza Kerbinem. Składać się ma ona z:

- 2 modułów mieszkalnych
- 1 modułu magazynowego (żywność/woda/narzędzia/etc.)
- dużego nadajnika
- 2 łazików załogowych
- lądowiska z dokiem
- zbiornika RCS dla łazików
- statku ratunkowego

Nie będzie to łatwe. Będzie sporo lotów z trudnymi, precyzyjnymi lądowaniami.



Zaczynam od wysłania na orbitę Muna zaczątku stacji kosmicznej. Będzie to głównie stacja paliwowa, do której dostarczane będą kolejne elementy i na której tankować będzie transporter dokonujący lotów na powierzchnię i z powrotem. Składa się ona z modułu dowódczego, dużego zbiornika RCS i portów dokowań na wysięgniku.

​

Po osiągnięciu orbity celuję w Muna.

​

Jest trajektoria.

​

Po niedługim locie docieram na miejsce.

​

Ustawiam stację na orbicie około 85km.

​

Zrobione - odrzucam zbędny człon napędowy.

​

Co ciekawe, z orbity widać przy powiększeniu łuk na powierzchni Muna. Chyba spróbuję przy nim zbudować bazę.

​

Czas na zbiornik paliwa. Jest to identyczna rakieta jak ta która transportowała zbiorniki na Argo.

​

Jest trajektoria na Muna.

​

Dużo łatwiej dokonywać randezvous niż na orbicie Kerbina.

​

Podchodzę do dokowania.

​

Zrobione.

​

Odłączam holownik który wykonał już swoje zadanie.

​

Czas na kluczowy element programu - transporter. Będzie on musiał przenieść różnego rodzaju ładunki na powierzchnię Muna. Buduję go z czterema małymi silnikami zamontowanymi zewnętrznie. Ładunki będą dokowane z dołu, zaś z góry znajduje się dok do stacji paliwowej na orbicie Muna. Przeprowadzam testowy lot na Kerbinie.

​

Myślę że powinno być ok. W ostatniej fazie lotu transporter zawiśnie nad powierzchnią nieruchomo, zaś do precyzyjego ruchu w poziomie będę używał RCS.

​

Maszyna przetestowana - czas wysłać ją w kosmos.

​

Udało się osiągnąć orbitę.

​

Jest trajektoria na Muna.

​

Planuję randezvous.

​

Pozostało tylko zadokować.

​

Zrobione. Wszystko gotowe na transport pierwszych elementów bazy.



.

 

​

OK - czas posłać pierwsze elementy bazy na Muna. Oto dwa moduły mieszkalne. Złożone są z dwuosobowego modułu dowódczego i czteroosobowego modułu mieszkalnego. Posiadają wysówane podwozie, drabinę, jedną lampę, panele słoneczne i baterie. Nie mają żadnego paliwa ani napędu. W tej chwili są puste, ale łącznie mogą pomieścić 12 kerbalonautów.

​

Mimo dość dużej masy udaje mi się wejść na orbitę.

​

Docieram do Munarnej stacji kosmicznej.

​

OK - moduły mieszkalne zadokowane do transportera. Spróbuję dokonać lotu z obydwoma na raz.

​

Dwóch kerbalonautów z holownika opuszcza go by zająć miejsca w modułach przyszłej bazy.

​

Pierwszy z nich wchodzi do środka.

​

Drugi też. OK - wszystko gotowe do lądowania.

​

Holownik wykonał zadanie i wraca na Kerbina.

​

Czekam nieco, wypatrując z orbity jednego z gigantycznych łuków na powierzchni. W końcu dostrzegam go (niewielka jasna kropka na lewej krawędzi krateru) i odłączam transporter z ładunkiem.

​

Łuk nie leży w płaszczyźnie orbity, muszę więc nieco pomanewrować.

​

Powinno być z grubsza ok.

​

Schodzę do lądowania, cały czas utrzymując kontakt wzrokowy z łukiem i modyfikując na bieżąco kierunek lotu.

​

Schodzę coraz niżej - czas wysunąć podwozie.

​

To miejsce powinno być ok - bliżej łuku teren jest nieco nachylony, co bardzo komplikuje sprawę.

​

Pierwszy moduł dotyka powierzchni - natychmiast aktywuje rozłącznik i odlatuję na bok transporterem. Odłączenie drugiego modułu będzie trudniejsze - jest on połączony dokiem a nie rozłącznikiem.

​

Odlatuję kilka metrów w bok by 'posadzić' drugi moduł. Orientuje się też że paliwo jest na wykończeniu! Wygląda na to że transporter nie wróci na orbitę.

​

Ląduje i wyłączam silniki. Dzięki bogu całość się nie przewróciła - ufffff! Nie wiem czy ryzykować lot na orbitę - na razie transporter zostanie tutaj. Mógłbym ewentualnie przylecieć niewielkim statkiem, zadokować do górnego doku transportera i zatankować go. Niepotrzebnie zabrałem dwa moduły na raz.

Mimo to pierwsze dwa 'budynki' są i baza zaczyna oficjalnie funkcjonować . Kilka screenów:

​

..

 

.

​

Podejmuję ryzyko - spróbuję wrócić transporterem na orbitę mimo niewielkiej ilości paliwa.

​

Mun nie posiada atmosfery, więc od razu nachylam statek do poziomu.

​

Nieźle - jest szansa że się uda.

​

Uff - docieram na stację orbitalną.

​

Tankuje paliwo do niemal pustych zbiorników transportera.

​

Wystrzeliwuję dwa kolejne elementy bazy Atena - lądowisko i nadajnik. Lądowisko to ułożona na wspornikach podłoga ze skrzydeł lotniczych, z jednym dokiem na środku, 4 małymi po bokach (żeby np łazik mógł zatankować paliwo ze statku na lądowisku), oświetleniem i zasilaniem. Nadajnik to słup wykonany ze wsporników z antenami i lampami na górze.

​

Docieram do stacji na orbicie Muna.

​

Niestety, bardzo trudno tym wszystkim manewrować, więc zadokuję transporterem.

​

Zrobione.

​

OK - planuję manewr. Tym razem będzie nieco trudniej bo muszę wylądować w odległości kilkudziesięciu metrów od bazy.

​

W drogę.

​

Trajektoria przechodzi nad bazą - powinno być ok.

​

Baza już niedaleko.

​

Strasznie trudno się steruje - ładunek pod transporterem bardzo się chwieje i często ciężko mi stwierdzić w jakim kierunku zwrócony jest statek. Kilka razy przelatuję nad bazą, by zawrócić, znów minąć cel, itd. Jest to strasznie frustrujące a paliwa ubywa.

​

Po kilku nieudanych próbach udaje się, ale po dotknięciu powierzchni całość niebezpiecznie się przechyla. RCS pracuje na pełnych obrotach ale nie jestem pewien czy da radę postawić statek do pionu.

​

Oddokowuję lądowisko by przenieść w odpowiednie miejsce słup z nadajnikami.

​

Trwa to długo. Ponieważ nie jestem w stanie stwierdzić gdzie jest 'przód' transportera, sterowanie jest strasznie trudne. Muszę wykonać przechył w danym kierunku i odpowiednio ustawić kamerę. Niestety, powoduje to że statek odlatuje z miejsca docelowego. Po kilku minutach krążenia nad bazą w końcu udaje się.

​

Niestety, ponieważ elementy te nie posiadają bezzałogowego modułu dowódczego, nie mogę włączyć świateł lub otworzyć anten. Poza tym pod lądowiskiem utknął rozłącznik, powodując że nie leży ono płasko na powierzchni.

​

Porażka - muszę wysłać z Kerbina poprawione elementy i zbudować lepszy, bardziej sterowny, transporter.



.

 

.

​

Po ostatnich trudnościach zbudowałem nowy transporter do budowy bazy. Silniki umieszczone są sztywniej i bliżej środka ciężkości co powinno ułatwić manewrowanie. Ponadto dodałem dwa komputery zdalne umieszczając je w poziomie. Już na powierzchni Muna mogę się na nie przełączyć dla lepszej nawigacji. Wzmocniłem też dolny dok wspornikami dla lepszej sztywności połączenia.

​

Nowa maszyna dostarczona na orbitę.

​

Lecę na Muna bez dodatkowych członów - paliwo będę mógł uzupełnić na orbicie.

​

Dokowanie do stacji Munarnej dokonane.

​

Tuż po tym z Kerbina startuje kolejna rakieta.

​

Przenosi ona poprawione lądowisko i nadajnik.

​

Orbita Muna.

​

OK - ładunek zadokowany do transportera.

​

Tym razem rozłącznik nie utknął pod płytą lądowiska.

​

Planuję manewr zejścia, prowadząc go nad bazą.

​

OK - zaczynamy.

​

Kolejne minuty to serie hamowań i korekt. Niestety, w gra nie pomaga przy lądowaniach i trzeba to robić na oko.

​

OK - nie jest źle. Na pewno idzie lepiej niż ostatnio, bo nie mylą mi się kierunki.

​

Pierwsze podejście mija bazę o kilkaset metrów. Wbrew pozorom to dobry wynik.

​

Posadziłem całość na powierzchni by po chwili wystartować raz jeszcze, powoli. Dużym problemem jest wywrotność - jeśli transporter zahaczy o Muna ładunkiem, poruszając się szybko w poziomie, powstaje ryzyko katastrofalnej wywrotki.

​

OK - może być. Zostawiam lądowisko, oddokowuję słup z nadajnikiem i przenoszę go parę metrów dalej.

​

Zrobione - ląduje transporterem. Będzie on statkiem awaryjnym bazy. Paliwa wystarczy spokojnie na orbitę i randezvous ze stacją.

​

Pilot zostanie trzecim mieszkańcem bazy Atena.

​

Włączam nadajniki, panele słoneczne i lampy na słupie. Tym razem wszystko działa.

​

Test oświetlenia na lądowisku również udany.

​

Super. Pozostało tylko przysłać z Kerbina łazik (jeden wystarczy) i budowa bazy zostanie zakończona.


.

 

.

​

Oto łazik załogowy Hermes 3. Składa się z kabiny kierowcy, kilku zbiorników RCS i zestawu dysz. Z tyłu znajduje się mały dok do tankowania paliwa. Tym razem zamiast instalować podwozie do podnoszenia wywróconego pojazdu instaluje 4 zestawy podwozia. Łazik może dzięki temu jeździć bokiem lub 'na plecach'.

​

Jazda próbna przebiega bez zarzutu. Łazik osiąga zawrotną prędkość 150 km/h!

​

Oczywiście w warunkach Muna byłoby to samobójstwem, gdyż silna grawitacja i atmosfera nie dociska pojazdu do podłoża.

​

Testy wykonane. Wysyłam pojazd w kosmos.

​

Tym razem nie będę używał transportera, tylko wyląduje łazikiem bezpośrednio. Człon orbitalny nie ma podwozia, więc będę musiał użyć RCS by delikatnie położyć pojazd na powierzchni.

​

OK - jest trajektoria. Jeśli nieco minę bazę to nie ma problemu - mogę do niej podjechać (o ile Hermes 3 wyląduje w jednym kawałku).

​

Hmmm. Potrzeba troszkę więcej paliwa niż sądziłem by wyhamować.

​

Precyzyjne podejście utrudnia fakt, że jestem na orbicie przeciwnej do kierunku obrotów Muna, przez co powierzchnia obracającego się księżyca 'ucieka'.

​

Skończyło się paliwo - pozostał tylko sam łazik i RCS!

​

Z ledwością, ale daje on radę grawitacji Muna.

​

Hamuję tuż przy powierzchni do minimalnej prędkości...

​

Zrobione!

​

OK - jedziemy do bazy.

​

Program Atana wykonany. Wysyłam jeszcze tylko łazik na rekonesans pobliskiego ługu:

​

.

 

Chyba spróbuję niedługo swoich sił w 'letsplejowaniu'. Póki co, mały teaser/trailer:


[video=youtube;k78IZ8yOwho]http://www.youtube.com/watch?v=k78IZ8yOwho[/video]

 

Mam 0.19. Pierwsze co zrobiłem to zdeorbitowanie stacji Olimp




Wygląda super, szkoda tylko że póki co to jedynie efekt wizualny.