Konungariket Sverige

​

Konungariket Sverige​

Prolog​

Królestwem Szwecji od trzech lat rządzi młody Karol XII. Kończy się burzliwy wiek XVII, w którym Szwecja zaangażowała się w wojnę trzydziestoletnią i inne wojny z sąsiadami, z których wyszła zwycięsko, powiększając swoje terytorium o tereny położone nad Bałtykiem. Dążenie do 'Mare Nostrum' było bliskie osiągnieciu.

18 letni Karol XII zdawał sobie sprawę ze słabości gospodarczej Szwecji. Aby stać się prawdziwym mocarstwem przedsięwziął znaczne kroki ku umocnieniu gospodarki. Większość kasy z budżetu zainwestował.


Pierwszą inwestycją było powiększenie pól uprawnych w środkowej Szwecji. Powinno to poprawić sytuacje zaopatrzeniową na tych terenach.



Kolejną była rozbudowa kopalni rudy żelaza, co miało w przyszłości zwiększyć jej eksport.



Trzecią była rozbudowa warsztatu tkackiego, aby zapewnić jednorodne uniformy dla naszej armii.



Ostatnią inwestycją był targ futer, na północnych rubieżach.


Kolejną ważną sprawą był rozwój technologiczny. W końcu to dzięki niemu Szwecja wygrywała poprzednie wojny.


Pierwszą technologią, którą zlecono do opracowania naszym naukowcom jest bagnet szpuntowy.


A oto przegląd szwedzkiej armii, która wymaga wzmocnienia.




Armia Zachód stacjonuje w okolicach Sztokholmu, gotowa by bronić stolicy.



Armia Wschód stacjonuje w Ingrii, na grancy z Rosją.



Oraz Armia Inflanty, przebywająca na granicy z Kurlandią.




A to skromna flota, która także wymaga rozbudowy.


Stosunki z innymi krajami układały się różnie. Wrogo nastawieni są wszyscy sąsiedzi, w tym Rzeczpospolita, Dania (odwieczny wróg) i Rosja, która ma w planach wybicie sobie dostępu do Bałtyku kosztem Szwecji. Zaprzyjaźnione kraje to Francja i Turcja.

 

Konungariket Sverige​

Odcinek 2​

Rok 1701 przyniósł Szwecji wojnę z Rzeczpospolitą i Rosją. W kraju rozpoczęły się gorączkowe przygotowania i zaciąg nowych rekrutów do wojska. Wierzono w siłę szwedzkiego oręża. W pobliżu Sztokholmu zaczęto formować armie inwazyjną. Karol XII zamierzał szybko skończyć wojnę z Polską i przerzucić wszystkie swoje siły na front z Rosją. Polska armia była przestarzała, więc cel ten był możliwy do realizacji. Rosja zaś była zagadką. Wiadomym było, że jej armia nie należy do najnowocześniejszych, ale za to nadrabia liczebnością.
Przyjazna Francja była oburzona atakiem Polski i Rosji na Szwecje, co też wyraziła odwołaniem swoich ambasadorów z tych krajów. Także Wielka Brytania nie była zadowolona i wysłała notę protestacyjną.

Mały skandal wywołały działania szwedzkiego agenta. Dostał on poufne zadanie zamordowania rosyjskiego generała, księcia Nikite Iwanowicza Riepnina. Dowodził on armią znajdującą się w pobliżu szwedzkiej granicy. Jednak jego misja nie powiodła się. Został pojmany kiedy kręcił się wokół obozu wojsk rosyjskich. Na torturach wyznał, że miał zabić księcia Riepnina. Został za to powieszony, a wiadomość o niecnej misji szwedzkiego agenta rozesłano po wszystkich europejskich dworach. U jednych wywołało to oburzenie u innych, np. we Francji, przyjęto to łagodnie. Karol XII oficjalnie wyparł się tego, jakoby miał wysyłać morderce na rosyjskiego generała.


Misja nieudana...

Pomimo wojny szwedzcy naukowcy intensywnie pracowali. Wynikiem tego było opracowanie bagneta szpuntowego. Miał on przybliżyć zwycięstwo Szwecji w toczonej wojnie. Zaraz po skończeniu prac wzięto się za opracowywanie nowocześniejszej technologii, bagneta tulejowego.





W międzyczasie sformowano Armie Inwazyjną i załadowano ją na okręty celem zajęcia polskiego Pomorza. Doprowadziło to do bitwy z mieszkańcami, którzy nie chcieli poddać się szwedzkiej koronie.



Przewaga szwedzkiej armii była miażdżąca, mimo to mieszczanie nie chcieli się poddać. Szwedzi rozstawili się w okolicznym lesie i zaczęli ostrzał artyleryjski. Miało to zmusić mieszczan do wyjścia zza zabudowań.





Ostrzał artyleryjski przyniósł skutek, Polacy odnieśli znaczne straty i zdecydowali się na atak. Nie wiedzieli, że tak duże siły szwedzkie są rozstawione w lesie. Rozpoczęła się wymiana ognia. Polacy poszli w rozsypke. Atak szwedzkich pikinierów dopełnił klęski.





W wyniku bitwy zajęto bogaty Gdańsk i całe polskie pomorze, aż do Torunia. Polacy nie spodziewali się desantu, dlatego też nie rozstawiono tu żadnych sił. Szwedzki generał Karol Gustaw Armfeit szykował się do ataku na Warszawe.



Tymczasem za granicą...

Wojna Austrii z Imperium Ottomanów

Ofensywa austriacka trwa. Po pokonaniu małej armii w okolicach Belgradu zajęto całą Serbie oraz Bośnie. Turcy są bezradni. Ich przestarzałe wojsko nie radzi sobie z nowoczesną austriacką machiną wojenną. Kolejnym celem Austrii jest Bułgaria. Francja, przychylna Turcji, z zaniepokojeniem patrzy na rozrost potęgi Habsburgów.



Wojna Austrii z Prusami

Sytuację na froncie można opisać jednym słowem - impas. Po zajęciu śląska Leopold von Anhalt-Dessau zatrzymał się i zbiera siły do dalszej ofensywy. Także austriacy nie pozostają bierni i szykują armię, która wypędzi prusaków ze śląska. Za to saksończycy, także wrogowie Prus, ruszyli się spod swojej stolicy i zagrozili liniom zaopatrzenia na śląsku, dlatego też wysłano armię aby ich znieść.



Temat czyszczę i zamykam.
Alojz.