Liberté, Egalité, Fraternité - Francja AAR

Liberté Egalité Fraternité
Francja AAR
Wersja: Doomsday 1.1
Scenariusz: GC 1936
Poziom trudność/agresywność: Normal/Normal

Część I (1936-1937)

Zmiany w rządzie
Już na początku 1936 roku nastąpiły poważne zmiany w sztabie generalnym Francji. Naczelnym dowódcą wojsk lądowych został L. V. Bourgeois, szefem sztabu mianowano J-M. L. de Tassigny. Dotychczasowego szefa wywiadu Josepha Paganona zastąpił Roger Salengro. Prezydent Lebrun został zmuszony do tych zmian po wkroczeniu Niemiec do zdemilitaryzowanej Nadrenii. "Potrzebuję gabinetu jastrzębi, a nie gołębi" - argumentował w swoim przemówieniu.

Zimna wojna z nazistami
Nowy szef wywiadu natychmiast wydał rozkaz rozbudowania francuskiej siatki szpiegowskiej w Niemczech. Rozpoczął również, jak sam to określił, "ofensywę kontrywywiadowczą". Trwające przez cały 36 rok intensywne działania francuskich szpiegów doprowadziły do całkowitej likwidacji wrogich sabotażystów zainstalowanych w kraju przez wrogie mocarstwa. Na jesieni rozpoczęły się próby "zlikwidowania" niemieckiego ministra przemysłu Hjalmara Schachta. Niestety, wszystkie cztery próby zamachu, mimo ogromnych środków finansowych na ten cel przeznaczonych, zakończyły się fiaskiem.

Zmiany w armii
Na początku lutego najważniejsi dowódcy sił lądowych, powietrznych oraz marynarki zebrali się pod przewodnictwem prezydenta Lebruna, aby dyskutować nad reorganizacją francuskiej armii. Mimo gorących próśb admirała Darlana, dowódcy francuskiej floty, prezydent nie dał się przekonać do zakrojonej na szeroką skalę rozbudowy marynarki. Zamiast tego trójkolorowa armada, zebrana w Marsylii została podzielona na 4 floty:
Flota Główna pod dowództwem admirała Labord'a (CV, 3BB, 4CA, 6CL, 5DD)
Flota Pomocnicza pod dowództwem vice-admirała Esteva (3BB, 3CA, 6DD)
Flota Podwodna pod dowództwem, wspomnianego wcześniej, admirała Darlan'a (15SS)
Flota Transportowa pod dowództwem vice-admirała Luc'a (7TP)
Pozostałe statki uznano za zbyt przestarzane, aby mogły przynieść marynarce jakiekolwiek większe korzyści, i zezłomowano.
Bardzo przekonująco wypadło natomiast wystąpienie Victor'a Denain'a dowodzącego siłami powietrznymi. Zarówno prezydent jak i szef sztabu byli pod wrażeniem roztoczonej przez Denain'a wizji i zgodzili się skupić rozwój armii na samolotach.
Ostatnią decyzją podjętą przez sztab było uzupełnienie i modernizacja piechoty. Cały przemysł zbrojeniowy skierowane właśnie ku temu celowi.

Polityka
Parlament podjął decyzję o delegalizacji partii komunistycznych. "Demokracja musi bronić się przed totalitaryzmem!" - grzmiał prezydent Lebrun w swoim przemówieniu. Decyzja była o tyle kontrowersyjna, że podjęto ją tuż przed wyborami parlamentarnymi. Nie wpłynęła jednak znacząco na ich wynik - zwycięstwo przypadło tej samej koalicji. "Zwycięskiej drużyny się nie zmienia" - miał podobno powiedzieć premier Sarraut, gdy zapytano go o zmiany w gabinecie. Innym kontrowersyjnym wyborem było udzielenie pomocy republikanom w hiszpańskiej wojnie domowej. "Nie można dopuścić to pogwałcenia przez faszystów demokratycznego wyboru narodu hiszpańskiego" - przekonywał prezydent.

Rozwój technologii lotniczych
Francuskie zespoły badawcze rozpoczęły prace nad prototypowym bombowcem nurkującym.

Bombowiec nurkujący Potez 633

Opracowano również plany nowocześniejszego myśliwca przechwytującego.

Myśliwiec przechwytujący Bloch MB.152

Obie maszyny nie zostały jednak jeszcze wprowadzone do seryjnej produkcji, gdyż cały przemysł zbrojeniowy skupiony był na modernizacji piechoty.
W międzyczasie Francois de la Vigerie pracował nad sposobem jak najefektywniejszego użycia bombowców nurkujących. Rezultat swoich prac nazwał "Doktryną zniszczenia pola bitwy". Ośrodki szkolenia pilotów zapraszały de la Vigerie na wykłądy, w których wyjaśniał młodym lotnikom swoją koncepcję.



Zamknięty oraz wyczyszczony po 30 dniach bezczynności autora.

Tomo55