M&B Warband AAR - Conquest for Europe!

Ziom takie lagi masz przy każdej bitwie? Czy tylko przy takich co jest po 1000 chłopa?

A co do taktyki walki to mogliby dać kilka sposobów walki z Medievala II np Chanatowi dać krąg strzelców itp

 

No właśnie fraps mi tak nagrywa. Pokombinuję z nim, bo bitwa mi płynnie chodzi. Polecicie coś innego?

 

Wiem, że był jakiś program który automatycznie zmniejszał rozmiar pliku i podobno lepiej nagrywał. Tylko problem z nazwą

 

Rozdział II "Bellum Magnum Patrium"

​

Odcinek 4 -"Sic transit gloria mundi"
tak przemija chwała tego świata ​

Po zdobyciu Trypolisu i Sozopolis wiedziałem, że nie dam rady, sam z Milvenem, utrzymać tych zamków. Na domiar złego, stała się rzecz niesłychana. Krzyżowcy ogłosili sojusz z Mamelukami [Arabowie Egipscy]. Wiadomość ta zadziwiła całą Europę, papież Aleksander IV wyklął krzyżowców za układanie się z Saracenami, królowie zachodni przestali finansować armie Jerozolimskie. Jednak mnie, te gesty zachodu, nie wzruszały, gdyż wiedziałem, że ruszy teraz na mnie cała armia arabska. Trzeba było działać. Najpierw wysłałem Elwirę w Cara Bułgarii, aby wybadać jego stosunek do moich działań. Bułgaria rośnie teraz na najważniejszego gracza w kotle bałkańskim. Po drugie udałem się do komnaty Milvena, będącego wciąż w Trypolisie, zapytać się, czy ma jakieś kontakty, które mogły by nam pomóc. Odparł, iż wie od jego krzyżackich żołnierzy o Toruńskiej Szkole Rycerskiej, gdzie zjeżdżają się studenci z całej Europy, aby "walczyć i zwyciężać", jak brzmi dewiza uczelni. Wysłałem tam rekrutera, z misją najęcia dwóch, rozumnych dowódców. Powrócił z Macgie von Tannerberg, młodym szlachcicem pruskim oraz z Sim O'Nersem, chociaż pochodził z biednej rodziny z Dublina, dostał się do Toruńskiej uczelni dzięki nieprzeciętnym zdolnościom dowódczym. Ofiarowałem Macgie zamek Sozopolis, a O'Nersowi Myrę. Jednocześnie przeniosłem swój dwór z Myry do lepiej umocnionego i znajdującego się bliżej frontu Trypolisu.


Moi nowi dowódcy

Kolejny tydzień zleciał mi na obronie granic. Obaj moi wrogowie prowadzili ofensywy na terenie Turcji. Krzyżowcy skupili się na Sozopolis, a Arabowie na Myrze. O ile walka z tymi drugimi była znana i prosta, to wojska arabskie były niemałym zaskoczeniem.

W czasie patrolu, drugiego dnia obrony granic, napotkałem ofensywę Arabów pod Myrą. Mimo ich przewagi liczebnej rozpocząłem atak. To co stało się później zaskoczyło mnie, jak nic co się stało podczas tej wojny. Otóż w czasie ustawiania mego oddziału w klin, Amirowie, wraz ze strażą przyboczną, zaatakowali nas. Jeszcze nikt nie odważył się na tak szybki atak na moje wojska. Po wzięciu się w garść i rozpoczęciu walki, moi rycerze natknęli się wreszcie na równych im przeciwników. Mamelukowie byli odziani w grube kolczugi i płyty pancerne. Ich konie były szybkie i dobrze opancerzone. Uzbrojenie tych wojowników stanowiły lance, sejmitary (szable) i stalowe tarcze. Na szczęście, w decydującym momencie, udało nam się odeprzeć atak i pokonać konnicę wroga. Moje straty były wysokie, jednak moich 25 ludzi wystarczyło, aby roznieść piechotę wroga, wciąż posiadającą 300 ludzi. Okazało się, iż pokonanie ich elity wojskowej, tak wpłynęło na morale, iż na widok szarżujących, nawet pojedynczo, rycerzy, Arabowie uciekali aż za Mekkę. Po bitwie postanowiłem uwolnić pokonanych Amirów, jako wyraz mego podziwu, dla ich wojsk.


Ilość wojsk przed bitwą. Raporty mych zwiadowców są zadziwiająco dokładne


W decydującym momencie



Straty obu armii

Następnie udałem się pod Myrę, gdzie trwało oblężenie. Postanowiłem wykorzystać to, co często sprawdzało się w walkach z krzyżowcami - noc i zaskoczenie. Oblegający podzielili się na trzy obozy - północ, południowy wschód, południowy zachód. Dzięki nocy, jedni nie widzieli drugich, a dzięki zaskoczeniu nie mogli wysłać nikogo po posiłki. Jeden po drugim, obozy padały pod kopytami naszych koni. Wciągu tej nocy, podczas trzech bitw, zginęło około 300 krzyżowców.


W czasie niszczenia jednego z obozów

Łącznie, w ciągu tego tygodnia, stoczyłem 10-15 bitew na terenie Azji Mniejszej. Pokonaliśmy oddziały liczące ok. 1400-1500 ludzi, tracąc około 30.

W tym czasie powróciła Elwira, raportując, iż Car Bułgarii chce utrzymać z nami pokój oraz, abyśmy poparli go w jego żądaniach dotyczących korony Konstantynopola. Odpowiedziałem, przez posłańca, iż jeśli o mnie chodzi, ma wolną rękę.

Ogłoszenia parafialne, czyli wiedźcie, że coś się dzieje:

Raport, ciut przekłamany, gdyż 150-200 to rekruci:


Mapa z moimi granicami:


Właśnie, jaki plan wykonać? Fall Weib, czy Fall Niebieski?

__________________________________________________________
Komentujcie, chyba wynagrodziłem poprzednie, co? A i tak to wasza wina była .

 

Fall Niebieski!!!
I ja też chcę wystąpić! Myślę że ten koment i rep to wystarczająco?

 

Hmm wpłata 50 złotych na konto w Szwajcarii znacząco zwiększy twoje szanse

 

Zapomniałeś podać numeru konta. Ale to nic, wpłacę na pierwsze lepsze, ok?

 

Fall WeiB. Mniejsze zagrożenie atakami. Jeśli będzie mało strat to zrobić można coś takiego:

Kompania karna.

Ewentualnie można wysłać 2 wyprawy jedna pod twoim dowództwem na Cypr, a drugą z Sim'O'nersem i Macgie'm na ograniczony plan niebieski (nie chodzi o plan różowy)

 

Ja proponuję długofalowe dziLałanie:
1. Zdobycie Cypru (w razie czego będzie ostatnią twierdzą)
2. Wykonanie planu niebieskiego (zdobycie Krak des Chevalieres? -O to chodzi?)
3. Podbój tarasu... Tarsu :lol2: i Antiochii

 

Ewentualnie zrób dywersję pod jakimś dużym miastem, coby odciągnąć wroga od głównych celów

 

Szturm Jerozolimy! :lol2:
A na poważnie - jakie stosunki łączą Cię z Cesarstwem Nicei? Może mógłbyś podpiąć się pod jakaś ich wyprawę wojenną (jako odrębne państwo)?

Te pola treningowe maja takie same funkcje, jak w podstawce czy da się je najeżdżać, pustoszyć itp?

 

Dzięki za plany, może nawet zagram dziś, a odcinek dziś lub jutro do 15:00. A co do wojsk Macgie i Sim O'Nersa - banda rekrutów, jak wyłączałem ostatnio

 

Ziom rekruci to potęga ale w wielkiej ilości... Ja mając nawet najmniejszą grupę kawalerii (powiedzmy 3 bohaterów i ja oraz 5 Kalmarskich rycerzy[nazwy zmieniam stosownie do nazw państwa w swojej grze. Może jakiegoś mini moda zrobię]) roznoszę 50 rekrutów, albo 20 lepszych wojowników Tak więc nie lekceważ rekrutów ;D

 

I tak 1 rycerz = 100 rekrutów. Ale cśś bo mi ram szaleje podczas bitwy o Cypr

 

Z Niceą miałem ogromną wojnę nie dawno jeszcze przecież
A pola treningowe - tak samo jak w native

_______________________________________________________________________

Rozdział II "Bellum Magnum Patrium"

​

Odcinek 5 -"Vivere nolit, qui mori non vult"
Kto nie chce umierać, ten nie chce też żyć ​

Po trudnym i męczącym tygodniu udałem się do Trypolisu. Wojska musiały odpocząć, zapasy być uzupełnione, a broń odnowiona. Miałem czas na kolejne ruchy dyplomatyczne. Po wielu zwycięskich bitwach i zatrzymaniu niejednej ofensywy, spodziewałem się, iż Sułtan Izz al-Din Aybak będzie skory do rokowań pokojowych. Jednak, mimo wysokich strat, nadal uważał, że moje państwo rozsypie się niczym domek z kart. Postanowiłem przeprowadzić "małą" demonstrację siły. Musiałem odczekać kilka dni, aby moi nowi lordowie choć trochę wyszkolili swe armie. Lord Sim O'Ners miał zgoła inny pogląd na tę sprawę. Wysłałem do niego gońcem list z rozkazem szybszego szkolenia wojsk. Oto przysłana przez niego, jakby dwuznaczna, odpowiedź:

W tym czasie krzyżowcy przysłali propozycję wymiany jednego z ich lordów na 3600 denarów. Odrzuciłem propozycję. Dzień później pod Trypolis przybyło dwóch lordów wraz z armiami. Ponownie postanowiłem zaatakować nocą. Tak, jak to już wchodzi w regułę, bitwa została szybko wygrana, bez jakichkolwiek strat.


Przyczyna bitwy?


Powoli staje się to rutyną

Mimo wiedzy, o stanie wyszkolenia nowych wojsk, postanowiłem rozpocząć ofensywę. Zebrałem wszystkie moje armie pod Myrą. W skład wyprawy wchodziły:

Siły Związku w natarciu!

Operacja Tanganika rozpoczęła się! Na kilka dni przed ofensywą, wioski zostały wykupione z zapasów jedzenia, okoliczne miasta z broni i pancerzy. Miała to być ogromna parada, wywyższająca nasze armie. Cel jednak, był trudnym orzechem do zjedzenia. Spod Myry ruszyliśmy wieczorem, aby w nocy przebyć gęste lasy będące na granicy z krzyżowcami. Tuż po świcie, nawet bez zwiadowców, dostrzegliśmy ofensywę wroga. Niespodzianka była o tyle duża, że w nocy, jeden z oddziałów wroga, przeszedł przez naszą forpocztę niezauważony i znalazł się na moich tyłach. Nie mieliśmy innego wyjścia, jak wydać im bitwę. Bitwa nie odbiegała od innych. Podzieliłem armie na dwie części. Pierwsza, kawaleryjska, pod moim dowództwem miała atakować, natomiast druga, piechotna, pod komendą Milvena, miała się okopać i bronić. Tuż po rozpoczęciu bitwy ustawiłem wszystkie oddziały kawalerii w klin, największy jak dotąd, frontem do ustawiającego się wroga. Po około minucie rozpocząłem szturm. Impet kawalerii szybko przetrzebił wojska wroga, które szybko się rozpierzchły. Od tego momentu moja kawaleria, jak i oddziały piesze wyłapywały pojedyncze jednostki. Droga na Cypr była wolna!



Położenie wojsk przed bitwą, oraz ich dysproporcja


Na sam widok powinni uciekać!

Popołudniu rozpoczęliśmy przeprawę przez morze śródziemne. Wraz z załadunkiem i rozładunkiem zajęła nam pół dnia. Pod Nicosię dotarliśmy pod wieczór. Oprócz załogi miasta, cała wyspa była bezbronna. Garnizon miejski wynosił 450 ludzi. O 50 więcej niż nasza ofensywa. O świcie przepuściliśmy szturm. Postanowiłem zatrzymać 200 ludzi w odwodzie. Szybki szturm na drabiny miał zapobiec wybiciu jednostek, tak jak w Trypolisie. Walka była długa i wyrównana. Jednostki na murach walczyły twarzą w twarz. Fale posiłków przybywały z obu stron. Milven ostatkiem sił zadął w róg, przyzywając ostatnie posiłki. Jednak i u wroga przybywały ostatnie siły. Po blisko 20 minutach walki, Związek zdobył pierwsze miasto!


Przed szturmem


Zatłoczenie na murach


Niezwyciężeni!

Dzień po bitwie, tak jak to było uzgodnione, Ludvika przybyła wraz z moim dworem. Poinformowała mnie o zbliżającej się do Trypolisu armii arabskiej. Niezwłocznie wyruszyłem tam. Pokonanie ich było czystą formalnością.


Jak to powiedział Zoor: "Zrób arabom pustynną burzę!"

Po powrocie na Cypr, Ludvika zaproponowała mi zatrudnienie nowego dworzanina - kanclerza zajmującego się sprawami wewnętrznymi państwa. Poleciłem mu zlecenie przepisania pierwszego rozdziału mej książki i dostarczenia do moich lordów oraz Toruńskiej Szkoły Rycerskiej. Lordowie mieli natychmiast zaznajomić się z treścią, oraz przekazać ją swym żołnierzom. [Po prostu dałem zwiększenie wyszkolenia jednostek, kosztem ilości ]



Nowy dworzanin

Ogłoszenia:
Raport:

12k denarów na tydzień za Cypr i okolice, Trypolis i wszystkie wsie państwa

W dyplomacji kilka rozejmów dobiegło końca.

___________________________________________________________________
Komentujcie, itd...

 

Fajnie, fajnie.... k:
Kiedy moja kolej na występowanie?!

 

Jak teraz przeczytałem tą swoją wypowiedź to zauważyłem brak po tej pierwszej części zdania no ale cóż

Odcinek dobry jak zwykle

A kto wojakom czytać będzie księgę? Pewnie większość z nich było wieśniakami, a w średniowieczu prawie tylko szlachta była wykształcona.

 

@Sim
Lordowie mają ich nauczyć tego co w książce

 

Szlachta w średniowieczu? Chyba w tym opisywanym

 

W średniowieczu (jeśli mamy na myśli lata ok. 1200) to przeważnie duchowieństwo, co ciekawe tacy francuscy szlachetkowie ledwo co umieli się podpisać nawet w XVII wieku... czyli wtedy, gdy polska szlachta umiała pisać listy.

 

No... duchowieństwo lub rycerstwo. Ale w XIII wieku to nie szlachta, która na dobrą sprawę powstała na przełomie XV-XVI wieku. U schyłku średniowiecza i narodzin renesansu. Wcześniej to raczej nie...

 

Szlachta/magnateria/patrycjusze zwał jak zwał. Tak czy siak chodziło o bogatych. Niektóre dzieci już wtedy podstawowe nauki od duchownych zaczynała brać, a więc uznać można, że coś tam czytać potrafili ;D

 

Dziś odcinka nie będzie - moja wena skończyła się na wypracowaniu z "polaja"

 

Pisałeś w szkole wypracowanie w postaci odcinka do swojego AARu?
Sprawdzający pewno będzie mieć ubaw po pachy

 

Wat? o.0