Mini-AAR Niemcy na Semper Fi

Bardzo fajnie wygląda nazwa Mongolii. Odcinek trzyma wysoki poziom, bardzo mi się podoba. Może dzięki tobie odpalę sobie w końcu HoI 3, bo jak na razie to płytka kurzy się na półce.

 

Rozdział XI
III Rzesza i świat za okres 1 październik 1938 - 1 styczeń 1939

Podsumowanie poprzednich rozdziałów I-IX

Trwa walka o wpływy pomiędzy demokracjami zachodu a faszystowską Rzeszą Niemiecką. Kraje Beneluksu, jednoznacznie opowiadają się za Wielką Brytanią i Francją. Jednocześnie manifestują też swoją niezależność, co wywołuje grymas niezadowolenia u potencjalnych sojuszników. Hiszpania również sprzyja aliantom, choć nastroje izolacjonistyczne są tu dużo mniejsze to zniszczony kraj nie jest w stanie wpływać w żaden sposób na agresywne mocarstwa.

Niemcy kontynnują naciski na Czechosłowacje, wyrażnie nie poprzestając na Sudetenladzie. Płomienne mowy Hitlera o należnej rasie niemieckiej przestrzeni życiowej (Lebensraum), powtarzane są codziennie w radiu. W narodzie niemieckim wzrasta poparcie dla kanclerza i jego partii NSDAP.

W Chinach trwa instalowanie się nowego aparatu władzy. W Armii Kwantuńskiej trwa nagradzanie za sukcesy, część najbardziej zasłużonych oficerów, zostaje przeniesiona na wyspy, gdzie zostaną zaszczyceni audiencją u cesarza.
Na zachodnim skrawku Imperium Japońskiego trwa pościg za resztką armii chińskiej.



KRONIKA NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ

2 listopada 1938 roku podpisano traktat na mocy którego Węgry otrzymały sporne tereny od Czechosłowacji.

Traktat o kolejnym już rozbiorze Czechosłowacji, został podpisany przez ministrów spraw zagranicznych Niemiec, Włoch, Węgier i oczywiście Czechosłowacji. Hitler nie widział potrzeby zaproszenia obserwatorów państw zachodnich. Wszak sprawa to była wewnętrzna. Gdzie zachodowi do tego.

Następnego dnia Ribbentrop zaproponował Fuhrerowi wykorzystanie tego zamieszania, na przeprowadzenie prowokacji, która dokończy rozpadu niby-państwa. Hitler postanowił tym razem postawić Aliantów przed faktem dokonanym, nie dając im szansy na rozmowy dyplomatyczne.
Popołudniu 3 listopada uzbrojone grupy, mieniące się patriotami Słowackim napadły urząd miejski w Bratysławie i ogłosiły niepodległość.

III Rzesza uznając niepodległą Słowację, wkroczyła do Czech, tym samym dokonując de facto kolejnej aneksji.

4 listopada 1938 roku państwo Czechosłowacja przestało istnieć.




Raport Kwartalny na temat Sytuacji Międzynarodowej 1/01/1939/032D Szef Dyplomacji Joachim von Ribbentrop

1 października 1938 roku ministerstwo spraw zagranicznych zakończyło ofensywę dyplomatyczną na kraje Belgia, Holandia oraz Hiszpania. Ribbentrop przyznał się do porażki, jednak mający ostatnio słabość do niego kanclerz oszczędził go, co w niecały miesiąc później zaowocowało doskonałym rozstrzygnięciem w Czechosłowacji.

Wilhelm Canaris na zlecenie MSZ opracował raport na temat rządów w wyżej wymienionych krajach. Raport szacuje prawdopodobieństwo zachowania przez dane państwa neutralności w hipotetycznym konflikcie zbrojnym pomiędzy Aliantami a Niemcami na:
w Belgii 90%
w Holandii 86% (Canaris zwraca również uwagę na wielką sympatię jaką darzą mieszkańcy tego kraju Niemców)
w Hiszpanii 70 %

Na podstawie raportu, szef Abwehry prorokuje, że w wypadku konfliktu, nie niepokojone kraje nie powinny wystąpić zbrojnie przeciw Nam.

W ciągu następnych kilku tygodni Alianci rozpoczęli nakłanianie Australii oraz Syjam, także odpuszczając Beneluks.

13 października 1938 Japonia dokonała aneksji Xbei San Ma, kończąc ponad roczną wojnę w Chinach.



2 listopada 1938 roku Węgry wkraczają do wschodniej Czechosłowacji. Zajmując ją aż do granicy z Polską.

3 listopada Józef Tiso głosi niepodległość wobec Czechosłowacji Słowacji. Państwo szybko zostaje uznane przez Niemcy i Włochy, Tiso staje na czele rządu.

4 listopada Adolf Hitler wieści światu koniec samodzielnego państwa Czech. Wkrótce po tym Wielka Brytania daje gwarancje niepodległości zaniepokojonej Polsce.



W odpowiedzi kraje sąsiadujące z Niemcami, Belgia, Dania, Holandia mobilizują rezerwistów. 6 listopada mobilizacji dokonuje również Francja.

6 listopada 1938 Włochy podpisują traktat o wzajemnej obronie z wyraźnie faszyzującymi Węgrami.




Raport Kwartalny na temat organizacji sił zbrojnych 1/01/1939/033WHR Naczelny Dowódca Wehrmachtu Werner von Blomberg

13 listopada 1938 odwołany z funkcji Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu zostaje von Bloomberg. Na jego miejsce wstępuje sam kanclerz Rzeszy. Niezadowolenie Fuhrera spowodowało, zupełne nieprzygotowanie armii do obrony III Rzeszy. Mobilizacja Danii, Belgii, Holandii i Francji ukazało wielkie zagrożenie dla kraju.

Adolf Hitler szybko wydał rozkazy obsadzenia fortów na granicy z Francją, rozkazał przesunąć również wojska ku wybrzeżom na północy. Przedstawił Heer'owi plan obsadzenia najważniejszych ośrodków w kraju.
W kraju zmienił kompetencje dwóch teatrów. Na schemacie poniżej widać naniesione zmiany, zarówno Magdeburg na północy jak i Czech z Pragą zostają przekazane dowództwu zachodniego teatru.



Zgodnie z zapowiedziami Hermann Goering ogłasza gotowość Luftwaffe do obrony kraju.

 

Nieźle rozbudowałeś lotnictwo, szkoda tylko że nie jest ono tak efektywne jak w poprzednich częściach Pamiętaj, że samymi samolotami nie wygrasz wojny Ciekawie to wygląda, czekam na wojnę

 

A właśnie, że jest I mam zamiar to udowodnić Jak nie, to niech mnie Francuzi w Norymberdze osądzą

 

Lotnictwo jest zabójcze w Hoi3. Na początku też w to do końca nie wierzyłem, ale ostatnia gra MP pokazała to dobitnie

 

Nie Me 109D a Bf 109D (A na zdjątku go przedstawiającym jest myśliwiec co najmniej serii F, czyli o wiele późniejszy).

 

Jedziesz brat na maksa!

Ale z tym ostatnim screenem to się chyba musiałeś na wycinać i na wklejać, co?

 

Nie wiem czy to masz na myśli, ale mi zapadła w pamięci wielka ofensywa lotnicza na Twoje Włochy, które przeprowadził Sir Robak.
Moje doświadczenia wynikają z wojny domowej w Hiszpanii, którą rozgrywałem zarówno jako rebelianci i demokraci. W tej wojnie, wojska przedwojennej Hiszpanii, są losowo dzielone pomiędzy dwa obozy. Do podziału są 3 brygady pancerne i jakiś śladowe ilości lotnictwa. Jednak jak grałem frakcją, której dostało się to lotnictwo to było mi zdecydowanie łatwiej niż bez niego.
W przypadku gdy spotykają się mniej więcej równe siły,ten kto ma przewagę w powietrzu wygrywa, to raczej nowość nie jest
Myślę, że dzięki Luftwaffe nie będę musiał koncentrować wielkich sił na Polskę. Tym bardziej, że widzę już braki w Heer (wojska lądowe). Zrobiłem wczoraj taki podstawowy rachunek i wyszło mi, że aby połatać granice, obsadzić najważniejsze obiekty w kraju, potrzebuje 33 Dywizje Piechoty. W kalkulacji nie brałem pod uwagę, żadnych sił pancernych czy zmotoryzowanych. Mam początek 1939 i nie mam za dużo wolnych środków, żeby przeznaczyć na ten cel.
Poważnie obawiam się Francji. Spodziewam się ich ataku zaraz po rozpoczęciu ofensywy w Polsce. Na razie zakładam, obsadzeniem Linii Zygfryda trzema DP na prowincje. Może uda mi się wzmocnić je brygadą pomocniczą, tak więc skład będzie 3*INF + 1* ART. Do tego podwójne umocnienia lądowe. Zobaczymy może być mało.
Obronę wybrzeża również muszę potraktować poważnie, bo wiem, że AI w SFi jest w stanie przeprowadzić niemały desant. Nie wiem czy UK wyśle wojska do Francji, czy będzie starał się od razu mi władować do Hamburga.

Tak więc spodziewam się, że te 4 tygodnie kampanii w Polsce, będą bardzo nerwowe

No... Me 109 to pisane językiem potocznym. Proponuje nie patrzeć na tego AARa okiem specjalisty od sprzętu. Bo sama gra serwuje sporą ilość błędnych informacji. Wynika to z tego, że drzewko technologii jest takie same dla każdego kraju. Tak więc nie ma różnic pomiędzy myśliwcem Spitfire, Zero czy właśnie Bf 109, wyprodukowanymi w tym samym roku. Choć wiemy, że były.

W moim AARz jest mnóstwo kwiatków sam zastanawiałem się czy ktoś czyta na tyle uważnie żeby je wyłapać. Dziwne, że jeszcze nikt nie zwrócił uwagę na dowódcę Luftflotte I. Jako, że jest korpus lądowy (niestety nie ma sztabów lotniczych) nie mogłem użyć lotnika, więc do sztabów wstawiałem nieznanych wysokich oficerów wojsk lądowych. Jak skończyłem zabawę z tym obrazkiem, zobaczyłem że gość na zdjęciu występuje w hełmie wojsk liniowych, już nawet nie w czapce Ale niestety z braku czasu, nie mam już ochoty poprawiać screenów, za dużo roboty, tak więc to już zostanie.
Co do innych kwiatków, to przyznaje się, że naruszyłem własne zasady w przypadku końca Czech.
Cały czas wstrzymuje się z decyzjami narodowymi, aż osiągnę czas dla nich właściwy. Niestety z Pierwszym Arbitrażem trochę się pomyliłem. W wiki stoi, że Węgry zajęły Słowację już w listopadzie. Nie sądziłem, że to również wyzwala event o końcu Czechosłowacji. To z kolei pociągnęło trochę niehistoryczny czas gwarancji niepodległości dla Polski. I w zasadzie wojna już mogła by wybuchać troszkę za szybko i nie na żarty się przestraszyłem, że zaraz Francja mnie napadnie. Ich neutralność i moje zagrożenie dla nich już są na bardzo zbliżonym poziomie.

No powiem Ci, że sam obrazek to było ok 70 minut. ale to było fajne, z efektu jest bardzo zadowolony, może te grafiki samolotów, mogły by być lepsze, ale już czas mnie gonił. Gorzej bywa z tekstem. Jak nie ma weny to naprawdę czasem dwa zdania z bólem i 20 minut potrzebują.
W sumie sądzę, że gdybym poświęcony czas na AARa przeznaczył tylko na grę, to już bym ją skończył. Póki co moja gra wygląda tak.
Odpalam grę, patrzę że wystrzelałem ok 10 screenów, minęło kilka miesięcy, jest już materiał na kolejny rozdział. Patrzę na zegarek minęło ... półtorej godziny. Obróbka AARa? 2-4 godziny

Ale spoko, podoba mi się takie granie. Wczuwam się niesamowicie, klimat się sam buduje Takie przestrzeganie wewnętrznych zasad sprawia, że gra staje się trudna i wymagająca, nic nie jest przewidywalne. Nietrudno wygrać szybko kampanię w Polsce i Francji pomijając budowę floty i nie obsadzanie granic z Włochami, Węgrami choćby szczątkowymi jednostkami. Wiadomo przecież, że flota Niemcom nie jest potrzebna, UK i tak nie pobiją. A trzeba pamiętać, że Niemcy w 1939 mieli rozpoczętą budowę 2 lotniskowców i dwóch wielkich pancerników. Także w 1939 granica francuska nie mogła być nie obsadzona, nikt nie pozwoliłby sobie na takie ryzyko, że Francja wejdzie do Stutgartu i Monachium.

Tak więc jest git, grać i pisać się chce. Powoli myślę o fajnym przedstawieniu działań wojennych. Plan, a potem Wykonanie. Przydałoby się gdybym się nauczył lepszej obróbki screenów, marzą mi się takie krzywe strzałki jakie robił m.in. Templar. Ale polecony przez niego GIMP jest trochę za trudny. Nie mam czasu na to.
A właśnie! Dziś ostatni dzień urlopu, więc na HoI3 będę miał trochę mniej czasu. Ale na pewno AAR będzie kontynuowany.
Pozdrawiam

 

No wiadomo, mniej czasu masz, ale kiedy odcinek będzie?

 

Rozdział XII
III Rzesza i świat za okres 2 stycznia 1939 - 20 kwietnia 1939

Podsumowanie poprzednich rozdziałów I-XI

Hitlerowskie Niemcy na jesieni dokonały kolejnej agresji na swym sąsiedzie, wspólnie ze słowackim faszystą Józefem Tiso, zakończyły ledwie 20-letnią historię państwa Czechosłowacji. W odpowiedzi graniczące państwa z Niemcami, na zachodzie zmobilizowały swoje armie. Natomiast Wielka Brytania wystosowała oficjalną notę do Warszawy, w której gwarantuje im niepodległość. Hitler zdaje się okrążony. Świat patrzy teraz na reakcje Mussoliniego i Stalina. Od ich postawy zależy czy dojdzie do przelewu krwi w Starym Świecie.

WAzji rolę czarnego charakteru pełni Japonia. Podbita Korea oraz niemal całe Chiny zaczynają pracować na rzecz swojego władcy. Związek Radziecki i Stany Zjednoczone z niepokojem patrzą na rozwój wypadków.

KRONIKA NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ

6 stycznia 1939 roku król Włoch, Wiktor Emanuel III, został ogłoszony królem Albanii.
Drzwi ku temu wydarzeniu otworzył premier Albanii, Ahmed Zogu, odrzucając ultimatum wystosowane przez Włochy. 1 stycznia wojska Włoskie wylądowały w Albanii i szybko maszerując na stolicę, w kilka dni podporządkowały sobie maleńki kraj.


Raport Kwartalny na temat Sytuacji Międzynarodowej 20/04/1939/034D Szef Dyplomacji Joachim von Ribbentrop

Niedawne wydarzenia w Czechach, spowodowały nerwową reakcję zachodu. Hitler zdający sobie sprawę z niegotowości Wehrmachtu do konfliktu, nakazał uspokoić sytuację. Pospiesznie wysłano delegacje do Kopenhagi, Amsterdamu i Brukseli. Celem ich było zapewnienie, że III Rzesza nie zamierza naruszać integralności granic tych krajów.

Natomiast postępowanie Francji (mobilizacja armii), a w szczególności Wielkiej Brytanii, która sprzymierzyła się z Polską, zostało okrutnie skrytykowane! Wszystkie przedstawicielstwa innych krajów w Niemczech otrzymały noty, w których kanclerz oskarża państwa alianckie o spiskowanie przeciw narodowi niemieckiemu! Tym samym Hitler wytłumaczył światu swe wydatki na zbrojenia - otoczone przez stado wilków, Niemcy nie mogą się temu bezczynnie przyglądać!

Ribbentrop dostał polecenie pozyskania sojuszników dla Naszej Sprawy. Marszruta obejmuje stolice Rzym i Moskwa, w tej kolejności. Pierwsze zwiastuny owocnej współpracy z Mussolinim to zgoda Hitlera na aneksje Albanii. Wobec skupienia, na sobie przez Niemcy swej uwagi, nikt nie zwrócił uwagi na to małej wagi wydarzenie. Mussoliniemu dało natomiast do myślenia to, że uciekły premier Albanii schronił się w Londynie.




Raport o Stanie Gospodarki Kwartalny 20/04/1939/035PR Szef Ekonomii Rzeszy Hjalmar Schacht.

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 13 grudnia 1938

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 2 stycznia 1939

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 4 stycznia 1939

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 6 stycznia 1939

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 10 stycznia 1939

Z dziennika Hjalmara Schachta, wpis dokonany 12 stycznia 1939

Z dziennika Hjalmara Schachta, ostatni wpis dokonany 12 stycznia 1939

3 marca 1939 oddano do użytku osiem flotylli łodzi podwodnych
6 marca 1939 zakończono wznoszenie 10 ośrodków przemysłowych, w związku z brakami w uzbrojeniu, program rozwoju gospodarczego został zawieszony na czas nieokreślony.

20 kwietnia 1939 w produkcji znajduje się: (zakładany stan po zakończeniu produkcji; kolorowa liczba oznajmia różnicę wobec Planu)

54 brygady piesze (172, 13)
6 brygad zmotoryzowanych (9, 6)
6 brygad górskich (6, 1)
4 brygady garnizonowe (26, 26)
3 brygady artylerii p-lot (3, 3)
3 brygady artylerii polowej (3, 3)
3 brygady artylerii ppanc (3, 3)

Dodatkowo w miesiącu październiku zakończona zostanie produkcja
3 brygad górskich i 3 brygad zmotoryzowanych.
Na daną chwilę brak środków na budowę ciężkich okrętów oraz na nowe czołgi. Na pewno nie będą one gotowe w tym roku.
Nowy minister gospodarki zarządził wielkie oszczędności, na wykresie poniżej widać brak środków przeznaczanych na produkcję dóbr zaopatrzenia.




Raport Szpiegowski Kwartalny 20/04/1939/036SP Szef Wywiadu Rzeszy Wilhelm Canaris.

10 kwietnia 1939 na wniosek głównodowodzącego Wehrmachtu, Adolfa Hitlera rozpoczęto szczegółowe zbieranie informacji o siłach zbrojnych, dwóch potencjalnie wrogich państw, Francji oraz Polski.

Pierwsze pobieżne raporty mówią o 143 taktycznych związkach lądowych we Francji oraz 55 w Polsce. Pośpiesznie resort Canarisa przygotował mapę z rozmieszczeniem rozpoznanych sił w północno-wschodniej Francji, oto ona:



Co widoczne na załączonym schemacie, zwraca uwaga nagromadzenie sił przy granicy z Belgią i Luksemburgiem. Niepokoją również dywizje pancerne na granicy z Niemcami.
Co niewidoczne, Canaris raportuje, o znacznych ilościach wojsk, przy granicy z Włochami. Dysponujemy także dość istotnymi informacjami, na temat sił francuskich rozlokowanych w koloniach.

Szczegółowość raportu pozostawia wiele do życzenia, nie można na jego podstawie planować konkretnych działań zbrojnych, aczkolwiek na najważniejsze pytania dostaliśmy odpowiedź. W żaden sposób nie można lekceważyć armii francuskiej.


--------------------------------------------------------------------------------
Od autora
* faktycznie na początku gry, przyjąłem plan, którego się z grubsza trzymałem konstruując kolejkę produkcyjną. Ten plan to stan armii III Rzeszy w scenariuszu z września 1939.

 

Rozdział XIII
III Rzesza i świat za okres 21 kwietnia 1939 - 1 lipca 1939

Słowo wstępne. Podsumowanie poprzednich rozdziałów

Jeśli można sobie by wyobrazić stosunki pomiędzy Aliantami a Niemcami, to najlepiej by je przedstawiało dwóch żołnierzy, stojących jak do pojedynku, mierzących do siebie z karabinów. Z drobną różnicą, żołnierz aliancki, wie, że nie może otworzyć ognia i w głębi duszy wierzy, że jednak każą mu oddać karabin i pójść do domu. Natomiast żołnierz niemiecki ma w oczach jakieś szaleństwo, czeka tylko na rozkaz otwarcia ognia, widząc w oczach przeciwnika strach, co rusz wykonuje jakieś gwałtowne ruchy, bawiąc się przy tym jego rosnącymi to malejącymi źrenicami i kroplami potu na czole.

KRONIKA NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ

W zamian za obietnicę uszanowania granic niepodległej Litwy, ta zgodziła się oddać państwu niemieckiemu skrawek lądu zaanektowany w roku 1923. Umowę o przekazaniu Niemcom Kłajpedy podpisano 22 kwietnia.

13 czerwca 1939 ministrowie spraw zagranicznych Joachim von Ribbentrop oraz Galleazo Ciano złożyli podpisy pod sojuszem wymierzonym w państwa alianckie, nazwanym Paktem Stalowym.


----------------------------------------------------------------------------------




Raport na temat Sytuacji Międzynarodowej 1/07/1939/037D Szef Dyplomacji Joachim von Ribbentrop

Rozmowy na temat odzyskania dla Niemiec rejonu Memel, trwały niecałe dwa tygodnie. Premier Litwy Antanas Merkys długo nie opierał się namowom Ribbentropa, którego rola ograniczyła się do wręczenia oferty, tudzież ultimatum. Raz, że Litwa w zamian dostać pakt o nieagresji, a dwa zdawano sobie doskonale sprawę, że do Prus Wschodnich wysłano ostatnio prawie 50 tysięcy żołnierzy, tak więc jak w każdej dobrej propozycji, znalazła się marchewka i kijek.



Znacznie większe znaczenie dla Naszej Sprawy było ostateczne sfinalizowanie sojuszu z Włochami. Umowę podpisano w czerwcu. To co od dawna wisiało w powietrzu teraz stało się faktem. Dla Niemiec oznaczało to pozyskanie dużego sojusznika oraz gwarancja bezpieczeństwa południowej flanki. O ile w niemieckich planach wojennych, na sojusznikach nigdy przesadnie nie polegano, to Pakt Stalowy ma wielkie znaczenie dla Wielkiej Brytanii, a przede wszystkim dla Francji.
Jeśli by miało rzeczywiście dojść do konfliktu, to konieczność walki niejako na dwa fronty dla Francji, to obniżenie potencjału o połowę. Najbardziej liczna armia świata, nie będzie mogła rzucić całości swych sił na północ, w celu odparcia Niemiec, będzie musiała zapewnić bezpieczeństwo na granicy z Włochami.
Dla Wielkiej Brytanii ból głowy na pewno przyprawi włoska Regia Marina, która dysponuje najnowocześniejszymi okrętami na świecie.

Z dniem wejścia paktu w życie, można powiedzieć Europa została podzielona na dwa obozy. Skłonność państwa do przynależności do frakcji, mierzymy dwoma wykładnikami. Najważniejszym jest skłonność ideologiczna. Tu podział jest bardzo jasny. Jednak jeśli patrzymy na przyszłość oczami wojennego stratega, przewidując rychły konflikt zbrojny, należy również wziąć pod uwagę jeszcze jeden czynnik, neutralność danego kraju.
W teorii, kraj nawet do cna zdemokratyzowany, ale posiadający wysoką neutralność, nie powinien wziąć udziału w wojnie, nie niepokojony.
Zarówno Wielka Brytania jak i Niemcy nie mogą zaprosić do sojuszu państwa, którego neutralność jest za wysoka. Z moich pobieżnych ustaleń wynika, że neutralność na poziomie powyżej 90% gwarantuje, bezstronność. Jak wygląda spolaryzowana Europa w połowie 1939 roku, na wykresie poniżej:




Raport o Stanie Gospodarki Kwartalny 1/07/1939/038PR Szef Ekonomii Rzeszy Walter Darre.

W tajnym rozkazie z biura kancelarii Fuhrera, świeżo upieczony minister ekonomii, Walter Darre znalazł zadanie opracowania, alternatywnych dróg pozyskiwania niezbędnych dla Rzeszy surowców. Rozkaz nie mówił jasno, ale Darre nie był głupkiem, kanclerz podejmuje ostatnie przygotowania przed wybuchem wojny.

Na zlecenie Darre wyliczono, że handel z potencjalnymi wrogami stanowi:
import 50 j. stali z Francji
import 30 j. materiał rzadkich z WB
eksport 23 j. zaopatrzenia do Francji.

Dodatkowo gdyby wybuchł konflikt pod znakiem zapytania stały będą nasze transakcje zamorskie. Tak więc lepiej zawczasu znaleźć kontrahentów na kontynencie.
Niestety anulowanie dalekomorskich szlaków handlowych najbardziej godzi w Japonię, dlatego Darre, rozkazał wstrzymać się z nimi do ostatniej chwili.

Alternatywne źródło stali Darre znalazł w Holandii, dzięki czemu mogliśmy zerwać jednostronnie umowę z Francją.
Małe ilości mat. rzadkich znaleziono w Skandynawii i Związku Radzieckim, niestety łączny import z tych krajów to ledwie 23 % umowy z Wielką Brytanią. Poszukiwania alternatywnego źródła tego surowca trwają. Darre i Ribbentrop mają poważny problem, gdyż przy obecnej konsumpcji mat. rzadkich brak importu z WB, wyczerpie nasze zapasy w 22 miesiące. Jednak to założenie jest bardzo optymistyczne, gdyby wybuchła wojna to zapotrzebowanie na surowce gwałtownie wzrośnie.
Na pokojowe rozwiązanie problemu Darre ma 2-3 miesiące, później brak mat. rzadkich będzie problemem Wehrmachtu, który będzie miał za zadanie zdobycie surowca siłą.






Raport na temat organizacji sił zbrojnych 1/07/1939/039WHR Nicolaus v. Below adiutant Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu Adolfa Hitlera

Nowe dywizje po nowym roku powstają jak grzyby po deszczu, po ponurej zimie, wraz z wiosną i latem przyszedł w końcu upragniony optymizm. Nieliczni zaufani kanclerza widzieli momentami uśmiech na jego twarzy, gdy czytał raporty o stanie Heer. Gotowość armii lądowej oceniana jest na 70%.

Razem z wiosną przyszły wielkie roszady, okrojono nieco siły strzegące mniej istotnych rubieży państwa. Priorytetem jest teraz Linia Zygfryda na granicy z Francją oraz granica z Polską. Do samych Prus Wschodnich wysłano już 9 dywizji, w tym jedną dywizję pancerną. Port morski w Koenigsbergu pracuje już na 90% możliwości.

 

Jest git, ciekawy nowy wątek fabularny pod koniec

Tylko przesadziłeś z Regia Marina i najnowocześniejszymi okrętami na świecie

 

To co nad kreską --------------- będzie w miarę obiektywne, to co pod nią, będzie pisane z punktu widzenia, niemieckiego oficera. Z reguły. Tak więc jeśli miałem się chwalić sojuszem z "wielkimi" Włochami, to czym jak nie sprzymierzoną Regią Mariną? Oprócz tego, że w zasadzie skromna w porównania do WB, czy USA, to okręty mieli niezłe.

 

Złomy z I WŚ, ale lepsze to niż nic dopiero typ Littorio to jakiś powiew nowoczesności propaganda robi swoje

 

Chociaż nie komentuje za często - to czytam tego Aar-a , bo mi się po prostu podoba

Z ciekawością czekam na wybuch wojny.

 

Wysyłając szpiegów do Rep. Hiszpani z misją sabotażu produkcji lub przeszkadzając im w odkrwaniu techow być moze uchroniłbys Franco przed porażką w Hiszpani . Jak na moje powinieneś zwrócić uwagę miedzy innymi na Hiszpanię i skutecznie ostudzic ich zapał do przylaczenia do Aliantów jako Rep Hiszpani. Jesli przyłączą sie do Aliantów automatycznie wypowiedzą Ci wojne a wtedy raczej nici z historycznej daty zaatkowania Rosji z cała mocą , a jeśli nawet wygrasz przed 22 czerwca bedziesz musiał o sporo wydłuzyc wał Atlantycki do obrony 1000 letniej czortowni Tak czy siak Hiszpanie powinni pozostać neutralni wzgledem Rzeszy dla realizacji planu bez zakłóceń . A tak na marginesie bardzo ciekawy AAR ,kiedy kontynuacja ?

 

Co do Hiszpanii Wojaku to wiem, że nie zrobiłem wszystkiego aby ich wspomóc. Mogłem robić to o czym Ty napisałeś plus mogłem jeszcze ich dotować surowcami. No ale trudno stało się. W przyszłości oczywiście zwrócę na nich uwagę, postaram się ich odciągnąć do Aliantów, ale spodziewam się porażki, takiej jaką poniosłem w Belgii i Holandii. No jeśli zdecydują się na wypowiedzenie wojny przed czerwcem 1940, to ja wciągnę Włochów do wojny i zagram trochę mniej historycznie.
Zresztą to przyszłość. Już właściwie wszystko mam zrobione przed operacją Fall Weiss. Teraz tylko czekam aż z AARem podgonię. Planuje jeszcze dwa odcinki przed wrześniem. Pierwszy z nich już za kilka godzin.

 

Rozdział XIV
III Rzesza i świat za okres 2 lipca 1939 - 22 sierpnia 1939

Słowo wstępne. Podsumowanie poprzednich rozdziałów

Niemcy rządzone przez Adolfa Hitlera nie zatrzymują swej rozpędzonej dyplomatycznej machiny. W ciągu ostatnich 3 lat Niemcy zrzuciły jarzmo traktatu wersalskiego. Pierwszym krokiem było wkroczenie do Nadrenii, ostatnim odzyskanie Kłajpedy. Wszystkie te zdobycze są zasługą bezczelnej polityki zagranicznej.

Teraz minister spraw zagranicznych Rzeszy Ribbentrop stoi przed zadaniem odzyskania dla Rzeszy Pomorza Gdańskiego. Zadanie jest to o tyle trudne, że Polska pod koniec zeszłego roku dostała gwarancje niepodległości od Wielkiej Brytanii, tym samym min. Józef Beck nie jest sam na przeciw agresywnego sąsiada.

Adolf Hitler nie wstrzymuję się mimo groźby wojny na dwa fronty. Wciąż brnie ku wojnie z Polską, szykując jej ostatecznie ultimatum. Jednocześnie monitoruje pilnie meldunki z Wehrmachtu. Chcąc być przygotowany do konfrontacji, w którą mimo wszystko nie wierzy. Kanclerz jednak zdaje sobie sprawę, ze sprawy polskiej nie uda się rozwiązać bez porozumienia ze Stalinem.

--------------------------------------------------------------------------------

​

Raport na temat Sytuacji Międzynarodowej 22/08/1939/040D Szef Dyplomacji Joachim von Ribbentrop

Przez ostatnie dwa miesiące w resorcie było bardzo cicho. Podpisany pakt z Mussolinim zamknął kolejną teczkę w szafce "rzeczy do zrobienia". Szybko Ribbentrop przeszedł do kolejnego tematu.
Naciski na Polskę nie skutkowały, Ribbentrop nie mógł uwierzyć, jak Polacy mogli odrzucić wspaniałomyślną ofertę Fuhrera (powstałą nomen omen w okresie jego słabości) przyłączenia się do krucjaty przeciw komunizmowi. Odmowa Ribbentropa ucieszyła, szczególnie teraz kiedy dumny "naród" odrzuca raz za razem propozycje "kompromisu" szykowane przez MSZ Rzeszy. Ribbentrop szczerze ich nienawidzi. Sam nigdy nie uważał się za zwolennika rozwiązań siłowych, dlatego poszedł drogą dyplomaty, a nie żołnierza, ale w kwestii polskiej coraz częściej ogląda się w stronę Rundstedta. Jeśli dojdzie do eskalacji działań przeciw Polsce, będzie osobiście prosił Fuhrera o możliwość przyjęcia kapitulacji Polski z rąk tego zarozumiałego Becka.
Jednak aby do tego doszło Ribbentrop musi porozumieć się ze Stalinem. Szczegóły porozumienia właściwie już uzgodnione. Jutro leci do Moskwy. Jak tylko Mołotow złoży podpis na skrawku papieru, machina niemiecka ruszy, Polacy dostaną to o co proszą.

Co warto odnotować Włosi wkrótce po wejściu do Osi, rozpoczęli wpływanie dyplomatyczne na Grecję. Póki co, alianci nie kontrują w sprawie Aten.

​

Raport na temat organizacji sił zbrojnych 22/08/1939/041WHR Nicolaus v. Below adiutant Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu Adolfa Hitlera


KRIEGSMARINE

Marynarka wojenna III Rzeszy nie jest w pełni gotowości bojowej. Plan budowy został ostatnio wstrzymany. Wciąż brak w służbie 4 największych jednostek bojowych. Najbardziej zaawansowany w budowie jest pancernik Bismarck, który zostanie zwodowany w połowie 1941 roku. Jego bliźniak Tirpitz powstanie najwcześniej w październiku 1941, dwa inne szybkie krążowniki zwodowane zostaną równocześnie z Bismarckiem. Jeśli chodzi o lotnictwo morskie to na razie stanowi je tylko dywizjon bombowców morskich Dornierów 217. Póki co, ciężko mówić kiedy zostnie ukończona budowa pierwszego lotniskowca Rzeszy, gdyż na razie brak nawet jego planów (!). Co wydaje się dużym zaniedbaniem.

Oto wykres dokumentujący stan marynarki wojennej na sierpień 1939.



Zadania jej poszczególnych flot przedstawia się tak.

Kriegsmarine w składzie trzy ciężkie krążowniki (w tym flagowy Graf Spee), sześć lekkich, 3 flotylle niszczycieli: pod dowództwem samego admirała Readera

unikanie konfrontacji z liczniejszym przeciwnikiem. Z portu w Wilhelmshaven okręty wypłyną jedynie w celu przechwycenia wrogiej floty desantowej.

IV. Unterseebootsflotte w skład której wchodzą 4 flotylle nowoczesnych łodzi podwodnych typu IX pod dowództwem komandora Boehmego

działania zaczepno-patrolowe na akwenie Morza Północnego, z wyłączeniem Kanału La Manche


II. Unterseebootsflotte w skład której wchodzą 4 flotylle nowoczesnych łodzi podwodnych typu IX pod dowództwem komandora Doenitza

patrolowanie zachodniego wejścia do cieśnin Duńskich.

Do dyspozycji admirała Readera zostaje dywizjon bombowców morskich Dornier 217, stacjonujący w Wilhelmshaven.



III. Unterseebootsflotte w składzie trzech flotylli łodzi podwodnych typu IIB pod dowództwem komandora Marschalla

patrolowanie wschodniego wejścia do cieśnin Duńskich.

Baltische Flotte w składzie dwa krążowniki liniowe oraz trzy flotylle niszczycieli pod dowództwem wiceadmirała Albrechta
oraz I. Unterseebootsflotte w składzie jedna flotylla łodzi podwodnych typu IIA pod dowództwem komandora Frickiego

zabezpieczenie żeglugi cywilnej na południowym Bałtyku.

Całość obrazu sił Kriegsmarine dopełnia flota transportowa, stacjonująca w najbliższym porcie stolicy, w Stettinie.

HEER

W rozkazie Fuhrera wydanym wiosną tego roku, Wehrmacht miał się przygotować do wojny na dwóch frontach. Działania na froncie wschodnim zakładały zniszczenie armii polskiej, zadaniem frontu zachodniego miała być obrona granic.

Aby oddzielić dwa fronty od siebie, utworzono dwa sztaby generalne tzw. Heer West i Heer Ost.
Na froncie wschodnim dowodził marszałek von Rundstetd, natomiast na zachodzie marszałek von Fritsch.
Dodatkowo wydzielono sztab grupy armii, tzw. Heersgruppe, któremu podlegały jedynie wojska lądowe, natomiast zarówno marynarka jak i siły powietrzne podlegały sztabowi generalnemu.
W skład Heersgruppe B (stacjonującej w Pforzheim, ok 200 km od granicy francuskiej) wchodziły cztery armie.
Dwie z nich (6 Armee i 7 Armee) miały znaczenie drugorzędne. Do ich zadań należało ochrona granic północnej i południowej, na której nie przewidywano potrzeby obecności wielkich sił. Przeciwnie rzecz się miała w armiach 4 i 5, które to obsadzały Linię Zygfryda i posiadały priorytet w kolejności modernizacji, nawet względem jednostek, które szykowały się do operacji Fall Weiss.



6 Armee
pod dowództwem generała Endresa służy 80 tysięcy żołnierzy (dane przed mobilizacją). W skład 5 korpusów wchodziło 12 lekkich dywizji piechoty (2 brygady), 1 dywizja regularna z brygadą artylerii polowej oraz 6 brygad garnizonowych.

Głównym zagrożeniem dla 6 armii, jest desant na północne wybrzeże Niemiec i opanowanie portu Wilhelshaven, w którym stacjonuje niemal cała nasza flota. Stąd w Wilhelmshaven stacjonuje 6 Dywizja Piechoty gen Stulpnaga z brygadą artylerii polowej.
Wywiad nie przewiduje agresji Holandii, Belgii czy tym bardziej Danii, dlatego na granicy z tymi państwami stacjonują szczątkowe siły, które być może później zostaną zabrane na kluczowe odcinki frontu w razie takiej konieczności.



7 Armee
pod dowództwem generała Fischera stacjonuje ok 49 tysięcy żołnierzy. Trzy korpusy posiadają na stanie jedynie 5 lekkich dywizji piechoty oraz aż 11 brygad garnizonowych.

Struktura armii wybitnie przedstawia rolę tej armii. Usytuowana na południu, obsadza granice z państwami, które albo są już naszymi sojusznikami (Włochy, Słowacja) albo wyraźnie ku osi się skłaniają (Węgry). To w pierwszej kolejności stąd będą pochodziły rezerwy jeśli będzie gdzieś potrzeba ich użycia.



4. Armee
pod dowództwem generała Dollmanna obsadza północną granicę z Francją. W skład jej wchodzi 12 dywizji piechoty co daje około 93 tysięcy żołnierzy.

Sztab generalny nie bagatelizuje zagrożenia ze strony francuskiej, jednakże ukształtowanie terenu sugeruje, ze wróg nie tędy będzie starał złamać obronę niemiecką.



5. Armee
pod dowództwem von Berendta
najliczniejsza armia Wehrmachtu liczy ponad 119 tysięcy żołnierzy, zgrupowanych w 15 dywizjach piechoty, dodatkowo za trzy dni zakończy się produkcja trzech brygad artylerii polowej, która wzmocni szeregi tej armii.

To tutaj sztab generalny oczekuje ofensywy francuskiej. Jedynie rzeka i dwie linie umocnień wybudowanych w ostatnich latach stoją na przeciw armii francuskiej.





Raport Szpiegowski 22/08/1939/042SP Szef Wywiadu Rzeszy Wilhelm Canaris.

Od dnia 20 maja 1939 kiedy to z Abwhery wyszedł rozkaz o gromadzeniu informacji wywiadowczych o Armii Polskiej, co tydzień resort Canarisa przekazywał na biurko kanclerza zebrane informacje. Kilka dni temu Hitler zażądał ostatecznego raportu. Termin na jego zdanie upłynął z dniem 23 sierpniem 1939. Wilhelm Canaris wzorowo wywiązał się ze swego zdania.

Wehrmacht posiadał pewne informacje o stacjonujących jednostkach przy granicy. Dlatego kluczowe dla Heer były informacje o siłach stacjonujących w głębi kraju, szczególnie nad granicą sowiecką. Równie ważne były informacje o miejscu stacjonowania dywizji pancernych oraz lotnictwa. Cały ciężki sprzęt Wehrmacht wysłał na Linię Zygfryda w obawie przed Francją, dlatego bardzo ważne jest szybkie wskazanie celu Luftwaffe, która w razie wojny, zaatakuje wrogie czołgi jeszcze w garnizonie. Choć lotnictwo polskie przez Goeringa jest wręcz wyśmiewane, to zdaje on sobie sprawę, że zniszczenie samolotów na lotnisku jest duże łatwiejsze i tańsze niż dokonanie tego w powietrzu.

Opracowany raport wskazywał na istnienie dwóch równorzędnych sobie sztabów generalnych, Sztabu Warszawa i Sztabu Lwów. Co ciekawe żaden z nich nie stacjonował tam gdzie powinien, pierwszy przebywał w Sieradzu, a drugi kilkaset kilometrów na północ od Lwowa, w Torczynie.

W raporcie szpiegowskim brakuje informacji, na temat struktury wojskowej przy wschodniej granicy, znamy jednie lokalizacje sztabów 5 korpusów. Z kolei mamy dość dobre informacje o strukturze Armii Polskiej na zachodzie.

Sztabowi Warszawa, podporządkowane są dwie Grupy Armii – 1sza stoi w Krakowie, 2ga w Łodzi.

Pod obie grupy podlega 8 Armii.

Armia Pomorze w Gdańsku
Armia Poznań
Armia Lodź
Armia Modlin w Łomży
Armia Narew w Kamieńcu (Mazury)
Armia Warszawa
Armia Rezerwowa w Lublinie

Kolejnym ważnym zagadnieniem, na który odpowiedział raport jest
Liczebność wojsk w zachodnim teatrze i we wschodnim.

Szpiedzy informują, że granica sowiecko-polska jest obsadzona przez dywizje armii regularnej. Przypada mniej więcej 1 dywizja na każde 45 kilometrów, tak więc mimo że znamy tylko 15 dywizji (w tym 2 DPanc) tam stacjonujących to szacujemy, że granicy z ZSRS pilnuje co najmniej 20 dywizji.
Nic nie wiadomo o jednostkach stacjonujących przy granicy z Węgrami i Litwą. Należy więc przyjąć, że reszta wojsk stoi u granicy polsko-niemieckiej i polsko-słowackiej które szczęśliwie dla nas są bardzo długie.

Raport mówi o 66 związkach taktycznych. W to wchodzić, mają również floty, armie, sztaby korpusów i oczywiście dywizje.
Zakładając, że raport przekłamuje, zwiększamy szacowaną liczbę związków do 80.
Aby obliczyć ile mniej więcej dywizji znajduje się na zachodzie, należy od 80 odjąć wszystkie znane nam związki taktyczne, nie będące dywizjami. A więc:

- 2 sztaby generalne
- 2 grupy armii
- 7 sztabów armijnych
- 13 sztabów korpusów
- 2 floty morskie
- 4 jednostki lotnicze

Łącznie 30 jednostek. Do tego dodajemy szacunkową ilość dywizji na Kresach Wschodnich, to jest 20. Z tego robi się nam 50 związków. 80 –50 = 30
Z prostego równania szacujemy obecność wojskową w zachodniej części polski na 30 dywizji. Granice polsko-niemiecką i polsko-słowacką podzieliliśmy na 25 odcinków (prowincji). Nasycenie na froncie polsko-niemieckim nie powinno przekraczać 1,2 dywizji na odcinek (prowincje).

Polakom Wehrmacht przeciwstawi 32 dywizje, w tym 3 pancerne i 2 górskie. Siły będą niemal równorzędne. Jednak zaskoczenie, korzystny układ granic oraz czynniki sprzętowo-jakościowe, sugerują Adolfowi Hitlerowi wyznaczyć Wehrmachtowi 3 tygodnie, na zdobycie Warszawy i zniszczenie przynajmniej 5 z 7 armii polskich na zachodzie.

Niebagatelne znaczenie przy planowaniu ofensywy ma Luftwaffe, które w chwili ataku dysponować będzie siedmioma dywizjonami średnich bombowców, czterech bombowców lekkich oraz czterech dywizjonów myśliwskich.


---------------------------------------------------------------------------------

Wraz z tym odcinkiem przyszły pewne zmiany.
Część już widać, część będzie widać wkrótce. Zaimplementowałem moda dodającego historyczne obrazki dla miast (jest nawet mój rodzimy Lublin ).
Najważniejszą zmianą jednak jest to że się przesiadłem z Painta na AdobePhotoshopa. Nie udało by mi się to gdyby nie pomoc wielka Archonta, jego poradnik* plus kilka lekcji, pomogły mi w szybkim opanowaniu programu. Dzięki temu zaczynam się cieszyć na pierwsze odcinki z frontu. Na pewno będzie o czym pisać i będzie jak to napisać/pokazać. Przepraszam, że ten odcinek taki niepełny, miało być więcej tekstu, ale po 4 godzinnej sesji z obrazkami już mózg jest zmęczony Ale to zaowocuje w przyszłości. W następnym odcinku. Heersgruppe A oraz plan ataku.

* poradnik każdy może sobie sam obejrzeć tu.

Edit 15/11/10 dodano Raport Szpiegowski.

 

Pięknie obrobione screeny.

 

to tlo pod jednostka jest rewelacyjne - naprawde warto troche popracowac nad zdjeciami dla takiego efektu.

 

Poprzeczka podniesiona wysoko (podobnie zresztą jak Honor Narodu i Banzai), ale może już wkrótce kolejna wojenna opowieść się pojawi. Na razie zbieram materiały (i odwagę) by zaistnieć.

 

Pisz Grost myślę, że te AARy co są teraz rozpoczęte to wciąż mało. Gra ma już ponad rok i ani jednego porządnego skończonego. (Porządnego w sensie dość długiego).

Dodałem do ostatniego odcinka Raport Szpiegowski. Bo taki był mój pierwotny zamysł. Przy sprzyjających wiatrach, kolejny rozdział jutro.

 

Rozdział XV
III Rzesza i świat za okres 23 sierpnia - 31 sierpnia 1939

​

KRONIKA NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ

W dniu 23 sierpnia 1939 w Moskwie ministrowie dyplomacji III Rzeszy oraz Związku Radzieckiego podpisali traktat o podziale strefy wpływów w Europie Środkowo-wschodniej.

Adolf Hitler uzyskał tym samym zgodę Stalina na rozstrzygnięcie sprawy polskiej. W zamian za Litwę oddał Stalinowi rumuńską Besarabię. Polskę obaj dyktatorzy podzieli na pół.



______________________________________________________________________


Raport na temat Sytuacji Międzynarodowej 31/08/1939/043D Szef Dyplomacji Joachim von Ribbentrop

Również Hitler nie chciał chwalić się z układu ze Stalinem. Choć ogłoszenie traktatu światu mogłoby zmiękczyć opór Polski i reszty aliantów. Chyba żaden z tych idiotów na zachodzie nie wierzy, że uda im się obronić Polskę wobec ataku z zachodu i wschodu.
Jednak ujawnienie tego faktu może znacząco podkopać pozycję władzy w Rzeszy. Rozmowy z Komunistami są w opozycji do oficjalnej polityki NSDAP. Nie będziemy się chwalić się głośno naszym sukcesem. Niech batuszka Stalin również się cieszy ze swojego paktu o nieagresji po cichu. Dobrze wiemy, że Krasnaja Armija nie jest gotowa do wojny i długo nie będzie. Jednak wojnie na dwa fronty, mając po jednej stronie aliantów, a po drugiej słabych, ale licznych sowietów Wehrmacht nie podoła. Co innego Polska... tak oni nie będą ciężkim orzechem do zgryzienia. Von Rundstedt dostał już termin – cztery tygodnie, tyle będzie trwało państwo polskie od momentu pierwszego wystrzału.

Następstwem paktu 25 sierpnia Wehrmacht ogłosił mobilizację rezerwistów.


Raport o Stanie Badań 31/08/1939/044NT Szef Nauki i Szkolnictwa Rzeszy Bernhard Rust.

Zgodnie z planem dopiero w roku 1939 zwiększono nakłady na szkoły oficerskie. Rosnący w siłę Wehrmacht potrzebuje coraz większej liczby absolwentów. Niestety późne zabranie się za tworzenie OoB, oszukało trochę Rusta i ten pomylił się w wyliczeniach. Doprowadził do tego, że w przededniu wojny do oczekiwanej poziomu nasycenia oficerami jednostek liniowych (140%) brakuje nam 12 tysięcy oficerów... Zgodnie z dziennym przyrostem zakładany poziom osiągniemy za dwa miesiące.



Aby jednak utrzymać obecną dynamikę przyrostu ośrodki badawcze doznały głębokich cięć budżetowych. Aż 22 z 34 dostępnych punktów władzy przekazywanych jest na szkolenie nowej kadry.

Dwumiesięczne opóźnienie może drogo kosztować Rusta. Szczególnie w obliczu niepowodzenia ataku na Polskę.

Samo przygotowanie myśli wojskowej oraz technologiczny poziom Wehrmachtu jest uznany za zadowalający. Choć obecny zastój spowoduje na pewno zapóźnienia w przyszłym roku. Co będzie na pewno niekorzystne w przypadku wojny z zaawansowanymi technologicznie aliantami. Jeśli Rust nie nadrobi zaległości, może skończyć podobnie jak Schacht. Kanclerz nie wybacza błędów.




Pochwalić się można tym, że trwają już ostatnie testy radaru. Stacje radarowe, już za kilka tygodni będą gotowe do produkcji. Warto również pochwalić się nowymi typami samolotów.
W dywizjonach lotniczych stacjonuje już od kilku miesięcy nowy typ myśliwca przechwytującego. Bf-109 E, zwany potocznie Emilem. Wymiana parku trwa, w tej chwili nowy typ myśliwca to ok. 80% wszystkich.

Trochę nowszy jest bombowiec taktyczny Heinkel 111, który powoli zastępuje starego Dorniera – 17. W Erste Kampfgeschwader stacjonującej w Breslau nowe bombowce to już 47 % wszystkich.

Nowym typem bombowca bezpośredniego wsparcia pola bitwy będzie modyfikacja Junkersa, Ju –87 B. Jednak w tym momencie na lotniskach nowe bombowce stanowią śladowe ilości.

​

Raport Kwartalny na temat organizacji sił zbrojnych 31/08/1939/045WHR Nicolaus v. Below adiutant Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu Adolfa Hitlera

Wojska Lądowe Wehrmachtu posługują się następującymi wzorami związków taktycznych średniego szczebla. Stan na wrzesień 1939 roku.

Dywizja Garnizonowa.
- składają się na nią dwa pułki garnizonowe. Obecnie istnieją tylko dwie dywizje garnizonowe, stacjonujące odpowiednio w Berlinie i w Koenigsbergu.

Pułk Garnizonowy
- najmniejsza samodzielna jednostka. Jej zadaniem jest zabezpieczanie ważnych ośrodków strategicznych, usytuowanych w głębi Niemiec. Niemal wszystkie pułki garnizonowe podlegają w tej chwili czterem okręgom wojskowym (Wehrkreis) rozlokowanym na terenie III Rzeszy.


Dywizja Piechoty (Regularna)
- Podstawowa lądowa jednostka wojskowa. Składają się na nią 3 pułki piechoty. W tej chwili sformowanych jest 55 Dywizji Piechoty. Docelowo każda Dywizja Regularna zostanie wsparta pułkiem pomocniczym. Jednak na dzień dzisiejszy na wyposażeniu Heer jest jedynie 24 pułki pomocnicze, na które składają się jedynie pułki artylerii.

Lekka Dywizja Piechoty
- Jednostka stanowi pośrednie ogniwo pomiędzy Dywizją Regularną a Dywizją Garnizonową. Składające na nią się dwa pułki piechoty w przeciwieństwie do garnizonu wyróżniają się szybkością oraz większą ilością ciężkiego sprzętu. To ostatnie pozwala na użycie LDP w działań zbrojnych, jednak stawia ją w trudnej sytuacji w konfrontacji z liczniejszym wrogiem. Jej charakterystyka wskazuję ją do użycia w charakterze głębokich odwodów (w razie konieczności łatwo ją przetransformować, dodając dodatkowe pułki), bądź do osłony „bezpiecznych” granic. W ramach Heeresgrupee West służy 17 LDP.


Dywizja Górska
- Składa się z trzech pułków piechoty górskiej. Choć Dywizja Górska posiada trochę gorszą siłę ognia od regularnej dywizji, to w warunkach górskich przewyższa regularnych bardzo znacznie. Szacuje się, że jedna Dywizja Górska może samodzielnie stawiać opór od dwóm do trzech dywizjom regularnym. Obecnie sformowane są dwie DG, ich dalszy rozwój zależy od rezultatów, jakie osiągną w najbliższej kampanii.


Dywizja Pancerna
- Dwa pułki lekkich czołgów oraz jeden pułk piechoty zmotoryzowanej składają się na jedną dywizję pancerną. Niestety Heer posiada jedynie 3 takie dywizje. Sama dywizja pancerna nie grzeszy siłą bojową (ta jest porównywana do siły DP) jednak jej szybkość oraz opancerzone czołgi będą sprawiać wrogowi wielkie problemy.


Dywizja Piechoty wsparta pułkiem artylerii polowej. DP(APol)
- Dywizja piechoty wsparta artylerią polowej znaczącą podnosi siłę ognia. Jednak wraz z przyporządkowaniem do dywizji ciężkich dział, spada mobilność związku w terenie trudnym takim jak miasto, las, wzgórza. Spadek nie jest jednak aż tak duży, aby czynić artylerię polową bezużyteczną. Jednak trzeba mieć na uwadze, że polowa artyleria najlepiej sprawdza się w obronie.


Dywizja Piechoty wsparta pułkiem artylerii przeciw pancernej. DP(Ppanc)
- Wsparcie piechoty pułkiem artylerii p-panc, zwiększa jej siłę bojową w niemal każdym elemencie. Atak opancerzonego wroga na pozycję DP(Ppanc) przerodzi się krwawą rzezią. Obecność dział Ppanc wiąże się również ze znaczną utratą mobilności przez dywizję. Atak szczególnie w terenie bardzo trudnym, góry, miasto, bagno staje się nieopłacalnym. Wartość negatywna pułku artylerii, przewyższa idące z nią korzyści. Tak więc jeśli pole bitwy potwierdzi ten fakt, artyleria przeciwpancerna stanie się bronią ściśle defensywną.


Dywizja Piechoty wsparta pułkiem artylerii przeciw lotniczej. DP(Plot)
- Pułk artylerii przeciwlotniczej sprawia, że siły powietrzne wroga nie są już takie bezkarne. Zalecana jest obecność artylerii przeciwlotniczej w każdym korpusie piechoty. Sama artyleria również jest użyteczna w walce przeciw innym celom niż powietrzne, siła ognia nie wzrasta tak stanowczo jak to się ma w DP(APol) czy DP(Ppanc) jednak bonus nie jest mały. Ponadto obecność czwartego pułku w dywizji, nieznacznie jedynie pogarsza walory mobilne dywizji, powodując to, że DP(Plot) nadawać się nawet może do przebijania się przez rzeki czy do zdobywanie miast.



W danej chwili Heer nie posiada na służbie innego rodzaju sprzętu, który można wykorzystać do formowania pułków pomocniczych. W fazie testów znajdują się jednak: modele artylerii rakietowej, wozów opancerzonych czy wyposażenie inżynieryjne.

Plan ataku na Polskę

FALL WEISS

Pierwszy etap 1 – 7 wrzesień.

Odcinek północ.

I. Armeekorps dokonuje wyłomu w kierunku Torunia, gdzie razem z XIV. Armeekorps 2. Armii zamyka pierścień wokół Armii Pomorze. Jak tylko Polska Armia znajdzie się w okrążeniu rozpoczynamy zmasowany atak na Pomorze.
Ostrzał Wybrzeża Gdańskiego dokonują dwa pancerniki z Baltischeflotte.
Stukasy z Królewca współpracują bilsko z Heer, wspierając szczególnie trudne odcinki frontu.
Myśliwce z Królewca szybko przejmują kontrolę nad Prusami Wschodnimi i północną Polską. Zadanie będzie tym ułatwione, że w pierwszej godzinie agresji, bombowce taktyczne z II. Kampfgeschwaderkorps z Berlina zniszczą lotnisko pod Gdańskiem i prawdopodobnie, część wrogich maszyn na ziemi.
II. Armeekorps nie dokonuje żadnych znacznych działań, wykorzystuje jednak luki w obronie przeciwnika.

Nasze siły:
8 regularnych dywizji piechoty
1 dywizja pancerna
Szacowane wrogie siły
10 Dywizji, w tym jedna pancerna

Odcinek zachód.

XIV. Armeekorps przebija się na północ od Poznania, przez Gniezno ku Koninowi. Tu spotyka oddziały pancerne z 1 Armii oraz oddziały XIII. Armeekorps, razem z którym zamkną w okrążeniu Armię Poznań. Okrążony przeciwnik nie będzie stawał długo oporu. VIII. Armeekorps będzie atakował równolegle do XIII. Akorps w kierunku Słupca.

Stacjonujące we Wrocławiu średnie bombowce w pierwszym ataku niszczą instalacje przeciwlotnicze w Poznaniu oraz obecne tam lotnisko.

Nasze siły:
13 regularnych dywizji piechoty
2 dywizje pancerne
Szacowane wrogie siły
11 Dywizji

Odcinek południe.

W związku z koncentracją lotnictwa na Pomorzu i Wielkopolsce, 3. Armee prawdopodobnie nie będzie posiadała wystarczających sił aby przełamać obronę Polaków. Jedynie przewiduje się okrążenie dywizji piechoty stacjonującej na pograniczu niemiecko-słowacko-polskim w Orlovie, dokonać tego mają korpusy czwarty i szesnasty.

Nasze siły:
6 regularnych dywizji piechoty
2 dywizje górskie
Szacowane wrogie siły
10 Dywizji

Założenie I etapu.

Zniszczenie lotnictwa polskiego.
Zniszczenie floty polskiej.
Zniszczenie Armii Pomorze i Poznań, zniszczeniu w okrążeniu zostanie około 9 dywizji, w tym jedna pancerna.

Drugi etap 8-14 wrzesień.

Odcinek północ.

Po zakończeniu działań na Pomorzu, I. Armeekorps zostaje wycofana do wzmocnienia II. Armeekorps. Po zakończeniu relokacji, 1. Armee rozpoczyna nacisk na Armię Narew broniącą polskich Mazur i Podlasia. Prawdopodobnie zaczną już wtedy na front docierać posiłki zawrócone z Kresów, dlatego przełamanie tam obrony będzie na pewno trudne.

Odcinek zachód.

Po zniszczeniu Armii Poznań, cała 2. Armee kontynuuje atak na centralną Polskę.
XIV. Akorps prowadzi atak wzdłuż lewego brzegu Wisły, okrążając tym samym miasto Łódź od północy, a VIII. Akorps okrąża Łódź od południa. XIII. Akorps szturmem zdobywa oblężoną Łódź, w końcu drugiego tygodnia września.

Odcinek południe.

W sytuacji zniszczenia Armii Poznań, powstanie luka w obronie Polaków, która spowoduje najpewniej wycofanie się części sił polskich stojących południowej Wielkopolsce.
Zaraz za nimi postępować ma XV. Armeekorps. W momencie osiągnięcia wysokości IV. Akorps, razem z nim dokonuje próby okrążenia miasta Krakowa od północy.

Założenia II etapu.

Pustka w centralnej Polsce, pozwoli wbicie się w obronę Polaków. Będzie możliwe przełamanie obrony na północy i południu.
Zdobycie Łodzi.

Trzeci etap 15-21 wrzesień.

Do tego momentu Polacy na pewno zdążą ściągnąć posiłki ze wschodu, wobec czego atak na północy i wokół Warszawy na pewno stanie się trudniejszy. Jednak koncentracja sił 3.Armee wokół Krakowa, powinno umożliwić jego zdobycie.
Ponad to. Ciągły atak w centralnej nie powinien pozwolić przeciwnikowi zatrzymać naszych oddziałów aż do linii Wisły.
Armia druga ma za zadanie, okrążyć Warszawę od południa i zachodu, natomiast od północy zrobi to 1. Armee.

Czwarty etap 22-30 wrzesień.

Przypuszczamy zmasowany atak na oblężoną Warszawę.
3. Armee kieruję się do Lwowa, po zdobyciu tych dwóch miast, opór Polaków osłabnie na tyle, że podpiszą kapitulację.

Ku Chwale Fuhrerowi!

 

Fajny AAR. Treściwie i chyba nawet zbyt zwięźle jest, jak dla mnie. Myślałeś, żeby grafiki ustawiać wycentrowane?

 

zajefajna ta ostatnia mapka