MiniAary Warzkinsa 2

Odcinek 75




1 V - Sasza rozpoczyna natarcie w kierunku Gazy a w pierwszym starciu przyszło mu walczyć o pozycje na wschód od miasta, wojska ottomańskie nie były w stanie choć trochę zagrozić japońskim oddziałom.




Na północy zaś Misiek powoli ale skutecznie eliminuje punkty oporu przy granicy z Armenią, zaś 5 V rozpoczyna atak na turecką grupę północną która poddaje się po 11 godzinach starć i walk o Kars, miasto położone w niewielkich górach.
Tym samym otwiera się droga w kierunku stolicy Armenii do której oddziały kawalerii Crystiana ruszają chwilę po wkroczeniu do Karsu.




Niemieckie lotnictwo które wycofało się z baz w Turcji nękało teraz dywizje zmotoryzowane Sitra z odległych terenów takich jak Kreta.
8 V - Ofiarami bombowców stają się chłopcy z 12 dywizji zmotoryzowanej która zostaje doszczętnie rozbita a jej pozostałości zostają rozdzielone do 11 i 13 dywizji.
Wojna na północy skończyła się i zostają tam tylko oddziały sojusznicze które mają bronić dostępu do miast położonych na wybrzeżu.




Amerykanie nie dają za wygraną i 17 V następuje największy jak dotąd desant wojsk Usa, który jest niezwykle groźny bo trwa aż 28 godzin a siły do niego użyte są ogromne.
Zbyt duże zgrupowanie Amerykanów powoduje "zakorkowanie" na plażach i żołnierze kilku dywizji zostają skoszeni ogniem karabinów maszynowych i tak kilkakrotnie przez 10 godzin, debilne decyzje dowódców jak i samego Irkucka zdając się nie mieć końca.




19 V - Sasza ścigający resztki południowej grupy armii dociera do ich ostatniego bastionu, Gazy.
Czeka 2 godziny na artylerie i tego samego dnia rozpoczyna atak na silnie umocnione pozycję tureckich jednostek.
Zmasowany ostrzał trwa 3 godzin a już w czasie jego trwania do ataku ruszają żołnierze Federacji którzy z poświęceniem szturmują pozycje 8D.Kawalerii.
O godzinie 15.00 do ataku ruszają oddziały zmechanizowane wraz z ponowionym atakiem żołnierzy Federacji, którzy zostali odparci już dwukrotnie.
Obrona ottomańska jest rozciągnięta a miasta bronią 2 linie obrony po 2 odcinki wschodni i zachodni, główne siły Sasza kieruje na odcinek zachodni, gdzie następuje przełamanie o godzinie 19.40.
W ciągu kolejnych 30 minut żołnierze 2D.Zmech wkraczają do miasta i atakują od tyłu broniących się żołnierzy tureckiej armii na drugiej a potem pierwszej linii odcinka wschodniego, bój jest zacięty pomimo tego, że żołnierze otomańscy muszą bronić się z dwóch stron walczą prawie do ostatniego naboju.
22.23 Resztka obrońców Gazy wycofuje się na plaże na której podpisują akt kapitulacji wszystkich wojsk Imperium ottomańskiego, dzień później następuje Aneksja.






Kiedy Warzkinsoto znów triumfuje w Cesarstwie powstaje wreszcie wymarzona flota strategiczna japońskiego Cesarza, która od razu poddana jest modernizacji, zadania jakie mają wykonywać samoloty to naloty na miasta w południowej Francji zajęte przez amerykanów, zaś same bombardowania mają się zacząć w połowie Października.




Chwilę po aneksji kraju, Warzkinsoto zaczął formować linię obrony wzdłuż wybrzeża a na północy poprzez góry i rzeki odpuszczając zachodni skrawek kraju na którym plaże i tak pilnował korpus Zmechanizowany.
Warzkinsoto po naradach z generałami i koordynatorem floty Severianem, nazwał linię obronną "Linia Cesarza Jimmu" pierwszego Cesarza Japonii.
Została ona podzielona na 3 odcinki, północny(32 dywizje) który miał chronić tereny Turcji przy użyciu jak najmniejszych sił.
Środkowy(33 dywizje), mający na celu ochroną przed desantami i przeciwdziałanie podziału sił.
I południowy(25 - 30 dywizji), gdzie obrona była najsilniejsza ze względu na granice z Niemcami i Egiptem na który Warzkinsoto już miał chrapkę a właściwie to na Kanał Sueski.
Duża część sił Federacji została wycofana do kraju a pozostała zajęła pozycje na wybrzeżu.




Rozwój Japonii przez ostatnie 8 lat, od walk w Chinach przez podbój Australii i uderzenie na Indie a kończąc na Imperium Ottomańskim.







​

 

Odcinek 76





Cisza jaka zapadła na Bliskim Wschodzie nie trwała długo, wojska dowodzone przez Generała Miśka uderzyły na pola roponośne w Baku. Atak jest całkowitym zaskoczeniem i obrona Azerbejdżanu nie zareagowała prawie w ogóle.




Tymczasem flota Admirała Kozaka, dotarła do portu w Medinie, gdzie dalej przez Kanał Sueski miała wypłynąć na Morze Śródziemne i tam eliminować okręty nawodne i podwodne zmierzające w kierunku plaż Cesarstwa.
Ochrona jednak na takich niewielkich akwenach była niebezpieczna flota niemiecka która nie raz pokazała swoją wyższość nad nowoczesnością japońskiego giganta mogła w każdej chwili zagrozić pancernikom jednego z największych Admirałów ówczesnego świata.




W ciągu zaledwie tygodnia flota pancerników zatopiła 16 okrętów nieprzyjaciela o dosyć małym tonażu, była to jednak dobra rozgrzewka i na pewno zwróciła uwagę dowódców USA i Niemiec.
Bitwa o Morze Śródziemne miała się rozpocząć w następnych miesiącach, Warzkinsoto planował wysłać flotę północną do Karaczi by z stamtąd patrolowała zatokę adeńską i blokowała dojście do zatoki perskiej.




W ekstremalnym czasie Misiek przemierzył odległość z granicy do Baku by tam przyjąć bezwarunkową kapitulacje Azerbejdżanu, tym samym ustanowił rekord w szybkości podboju kraju na świecie, kraje na północy zaczęły groźniej patrzeć na azjatyckiego sąsiada a Rosja wysłała pierwszą od ataku na Qing notę dyplomatyczną potępiającą działania Cesarstwa Japonii.
Warzkinsoto był wysoko zdenerwowany tym posunięciem i rozkazał przemieszczenie kilku dywizji Tranasmaru i Mongolii na granice z Rosją, żeby postraszyć sąsiada i wysłał notę ignorująca wprost działania polityczne Rosji w Azji.
Flota japońska miała w Grudniu zablokować transport na Pacyfiku i zawracać rosyjskie statki do portów.
Jedno było pewne, gdyby wojna z Rosją teraz rozpoczęła się to front zatrzymałby się gdzieś w północnych Chinach, a Korea teren z którym Warzkinsoto wiąże plany nuklearne i rakietowe padłby ofiarą agresji.




Rozwój bombowców strategicznych trwał w najlepsze, nowym dowódcą eskadry został Admirał lotnictwa Milven który miał dowodzić wszystkimi bombowcami strategicznymi i taktycznymi na terenie Honsiu.
Powstawały także pierwsze rakiety V1 zamówienie było niskie i podchodzono do tego projektu ostrożnie, zasięg był nikły a o skuteczności miano się przekonać dopiero po przeprowadzeniu pierwszego ataku.




12 VIII - Rozpoczęto marsz w kierunku kanału Sueskiego, zajęcie go miało otworzyć wejście dla floty Admirała Kozaka. W kilka oddziały Saszy dotarły do Kanału a 1/3 egipskiej armii skapitulowała po zablokowaniu przejścia przez okręty floty Kozaka.




20 VIII - Dzieje się rzecz niebywała amerykanie lądują zaledwie 1024 kilometry od Tokio na malutkiej wysepce Tinian w jednym z okrętów administracyjnych Marianów.
Jest to zasięg z którym amerykanie mogą spokojnie bombardować strategiczne serce japońskiego przemysłu.
Warzkinsoto zwołuje naradę i podejmuje decyzje o natychmiastowym ataku na Tinian i wypędzeniu amerykanów a także, blokuje całkowicie dostęp wszystkich okrętów do portu w tym mieście.




Wojna powietrzna o nad Morzem Śródziemnym także została rozpoczęta w Sierpniu, Cesarstwo rzuciło swoje najlepsze myśliwce a także bombowce do uzyskania przewagi i po kilku starciach flota powietrzna Stanów Zjednoczonych została sprowadzona na ziemie ale Niemcy nie dawali za wygraną.




Niestety tak jak przewidzieli najwyżsi generałowie, Amerykanie od razu sprowadzili na przyczółek 9 dywizji co łącznie daje ponad 100 tys. żołnierzy i wyspa staje się fortecą.
Do blokady akwenów na wschód od Tinianu i samego portu rzucona zostaje prawie cała flota Cesarstwa poza okrętami pod dowództwem Admirała Kozaka która w tym czasie zatapiała okręty w Europie.




2 IX - Pierwsze V1 były gotowe do ataku, jednak z Tokio nie mogły nikogo razić, postanowiono przebazować je na Guam i 9 XII miał rozpocząć się zmasowany ostrzał tej małej wysepki.




Atak na Egipt był tylko małym przystankiem bo ambicje co do Afryki były ogromne a jeszcze większe do Europy.
Atak na Sycylie czy Włochy to była odległa przyszłość ale wojna na Kaukazie zbliżała się wielkimi krokami.

​

 

Odcinek 77




Walka o dominacje w powietrzu trwała cały Wrzesień i do końca żadna ze stron nie uzyskała przytłaczającej przewagi, Takiro dowodzący skrzydłem myśliwców wysyłał jednak do dowództwa komunikaty o tym, że zdobył całkowitą przewagę mimo tego, że straty japońskie był o wiele większe niż niemieckie.
Amerykanie jednak byli pobici a ich eskadry zdziesiątkowane.




Na morzu flota Kozaka siała spustoszenie w szeregach nieprzyjacielskich okrętów i zawędrowała nawet do wybrzeży południowej Francji, tam jednak niemieckie bombowce okrętowe prawie zatopiły pancernik „Kamashiro” który z ledwością umknął.




Ofensywa na Egipt trwała 6 dni nie licząc zajęcia Suezu.
26 IX - Wkroczenie do Port Saidu.
27 IX - Defilada w Kairze.
29 IX - Obrona Fajum.
30 IX - Rozpoczęcie ataku na północ.
2 X - Pokój w Kairze.

Błyskawiczna wojna o której nie można nawet było dużo napisać 2 - 3 potyczki stoczone między oddziałami japońskimi a wojskami egipskimi były tak niewielkie, że zaledwie kilka dywizji pokonało to dosyć rozległe państwo.
Pokój blokował jednak dojście do granicy libijskiej, Warzkinsoto musiał pominąć ten szczegół ale nie zamierzał łamać postanowień pokojowych i przebazował flotę do Aleksandrii.
Rozległe tereny jakie uzyskała Japonia były w większości bezużyteczne i nie miały nawet znaczenia strategicznego dlatego do obrony pozostawiono zaledwie 4 dywizje Federacji i jedyną dywizje pancerną Mandżuko która pilnowała Portu Said.






Kiedy jedna wojna się kończyła, zaczynała druga tym razem na Bałkanach i to bez udziału Japonii, rosnąca siła Rumunii (w skrócie) mogła zagrozić Istambułowi.
Tym samym Warzkinsoto zmienił priorytety co do wojny we Włoszech i rozkazał opracować plan ofensywy na południu Europy.
Siły jakie miały zostać użyte do ataku to zaledwie 40 dywizji, samych japońskich, nie było szans nawet z doświadczeniem i przewagą technologiczną wygrać z kilkukrotnie liczniejszymi Rumunami.
Rozkazy był jasne a Warzkinsoto sądził, że jeżeli zajmie Pleven to odetnie południe kraju i wojna będzie wygrana.

​

4 X - Pojawiła się informacja o rzekomej flocie niemieckiej przepływającej przez cieśninę giblartarską, zignorowano te doniesienia.
6 X - Na wschód od Malty samoloty 2 eskadry bombowców taktycznych zauważyły duże zgrupowanie płynące na wschód w kierunku Suezu w morze wychodzi flota Admirała Kozaka.
Rankiem 7 X dochodzi do kontaktu ogniowego z obiema flotami.
Okazuję się, że jest to ta sama flota z którą Kozak przegrał już dwa razy on sam o tym dobrze wie i podejmuję walkę.
7.04 - W tej minucie ogień otworzył "Kongo" który jako pierwszy ustawia się w dogodnej pozycji do prowadzenia ostrzału, jednak pierwsze salwy były niecelne, kolejno ustawiły się "Ise" i "Hyuga".
Niemcy którzy z lekkim opóźnieniem zareagowali na salwy z "Ise" powoli rozstawiali swoje okręty i jedynie "Bismarck" otworzył salwę o godzinie 7.08
Dwie minuty później po celnym trafieniu "Kizu" rozrywa się na strzępy, drugi rozpoczyna ostrzał "Bayern" a za nim w ślad idzie "Kulm", ich salwy są celne i już o 7.20 trafiony zostaje japoński pancernik "Kirishima" który przechyla się na prawą burtę.
Giną 1393 osoby a tymczasem "Bismarck" posyłał już na dno "Mogami" kolejny z lekkich krążowników.
O 7.35 japońska flota zaczęła wreszcie oddawać celne salwy i jako pierwszy zatopiony został stary pancernik "Wurtemburg" który właśnie wykonywał manewr zwrotu.
Następnie okręt flagowy Kozaka "Yamato" skierował swoje działa na pancernik "Bayern" który bezlitośnie chłostał wysłużonego "Hyuge".
Niestety japoński pancernik poszedł na dno wraz z 997 osobami, "Bayern" nie zdążył jednak wykonać zwrotu i "Yamato" uzyskał 7 bezpośrednich trafień po których niemiecki pancernik rozpadł się na 2 części.
Od 8 do 11 udało się trochę oderwać od ostrzału "Bismarcka" i innych okrętów, ale flota mogła kontynuować walkę i o 11.21 "Shikoku" puścił 4 salwy w kierunku "Kulma" posyłając go na dno w ciągu 4 minut.
Straty dalej wyglądały 1:1
"Shasen" natychmiast zauważył idącego na dno "Kulma" i od boku starał się uszkodzić japoński pancernik, udało mu się to "Shikoku" oberwał ponad 5 razy i z ledwością oddalił się na tyły a osłaniał go "Ise" który zanim zatopił "Shasena" także oberwał nieznacznie.
"Yamato" i "Kongo" ruszyły w kierunku "Bismarcka" i już ustawiały się na pozycjach kiedy jako osłonę Niemcy użyli "Dennewitza" który nie miał szans przeciw takiej salwie wypuszczonej z japońskich pancerników, oberwał 12 razy i nic z niego nie zostało.
"Bismarck" w tym czasie bezpiecznie oddalił się wraz z ciężko uszkodzonym "Hindenburgiem".
O godzinie 13.40 Kozak widząc jak "Bismarck" i kolejne 5 pancerników niemieckich ustawia się na pozycje do kolejnego starcia podjął decyzje o odwrocie, wówczas nie wiedział, że zostało mu tylko 13 okrętów w tym 6 osłony i kolejne starcie na pewno będzie przegrane, wiedział jednak, że z 3 pancernikami, czwarty prawie tonął nie ma szans przeciwko tylu okrętom wroga.
Bilans był dla Japonii tragiczny, Admirał znów musiał wracać do Tokio i znów pobity przez niemieckich admirałów.

Warzkinsoto jeszcze kilka tygodni temu zakazał budowy pancerników, wiedział jednak jakie wrażenie robią i postanowił tylko w niewielkim stopniu odbudować flotę Admirała Kozaka.


​

​

 

Odcinek 78

​

12 X - Godzina 4.55 - Posiadłość Warzkinsota w Kanazawie.

- Cesarzu, Cesarzu !!! - krzyczał zdenerwowany jak nigdy Saske - Cesarzu !!!
- Czego mnie budzisz, jeżeli to nie jest coś ważnego to źle z tobą - odpowiedział zaspanym głosem Warzkinsoto
- Straciliśmy łączność z Tokio, żadna z naszych baz nie ma ze stolicą łączności, ani z garnizonami tam stacjonującymi - wyjaśniał adiutant - wysłaliśmy już dywizjony zwiadowcze, ale to był prawdopodobnie nalot amerykanów, nie wiemy jakimi siłami ani jakie są szkody.
- Jasna cholera przemknęli przez blokadę powietrzną, powieszę tych gamoni.
- Pierwszy raport ze zwiadu będzie za kilkanaście minut, wszyscy jednak odczuliśmy coś dziwnego - mówił Saske - Wstrząs taki jak przy trzęsieniu ziemi.
- Wstrząs ? - Ten nalot musiał być w takim razie duży skoro stąd dało się odczuć trzęsienie ziemi. - odpowiedział wybudzony już Warzkinsoto - Przygotuj wóz jedziemy na miejsce raport chce dostać w Nigacie.

Godzina 5.20 - Cesarz dojeżdża do bazy zastępczej w Nogacie.

- Generale jak wygląda sytuacja - zapytał przybyły na miejsce Warzkinsoto - Mam nadzieje, że raport już jest.
- Tak przed chwilą dostaliśmy wiadomość z samolotów 4 eskadry myśliwskiej i nie za bardzo zrozumieliśmy ale mówili, że tu cytuje "Tokio już nie ma", "Jedna wielka masakra", "Tu nie ma Tokio", To nie mogła być broń a trzęsienie ziemi", "Wszyscy zginęli"
- Czy to jakiś żart ? - odpowiedział zdziwiony Cesarz. - Słyszałem o tym, że wstrząs odczuwalny był nawet kilkaset kilometrów dalej, ale trzęsienie ziemi.
- Tak ta opcja była jak najbardziej trafna, dopóki nie zobaczyliśmy tego, proszę za mną. - powiedział Generał.
Cesarz wraz z adiutantem i Generałem ruszyli w stronę najwyższego miejsca na Nogacie gdzie zatrzymali się i podziwiali potężny grzyb.
- To nie mogło być trzęsienie no chyba, że wywołuje takie coś - powiedział Generał
Warzkinsoto uważnie przyglądał się potężnej chmurze.
Chwilę później sztab przeniesiony zostaje na to wzgórze a do niego przybywa de Ptysz głównodowodzący obroną wysp japońskich.

Godzina 5.35 - Sztab w nowej bazie na Nogacie.

- Generale mamy pierwsze wiadomości od garnizonu "Tokio" - powiedział łącznik.
- kshhhhhh kshhhhhh prosimy o wsparcie, nie kshhhh co się stało, wszędzie pełno dymu i zniszczone budynki, kshhhhh połowa moich ludzi zaginęła, kshhh loty 1 skrzydła kshhh średniego wsparcia zostały całkowicie zniszczone, ludzie konają z bólu kshhhpiii -
- Co tam się stało, co to było - próbował się dowiedzieć Generał.
- Łączność została zerwana - powiedział łącznik próbojący się połączyć z garnizonem w Tokio
- Musimy tam wysłać posiłki to może być przygotowanie do ataku z morza - powiedział de Ptysz - Wyśle rozkazy do 15 Korpusu który jest najbliżej Tokio
- Tak zrób to, musimy się tam dostać i pomóc tym którzy przeżyli - powiedział zdenerwowany jak nigdy Warzkinsoto.

Tymczasem amerykańskie media huczały o ataku "nuklearnym" na Tokio który odbył się o godzinie 4.45 czasu tokijskiego.
Do Japonii wieści o tym, że był to atak nuklearny dotarły dopiero o 11.25.



Straty w ludności cywilnej można było liczyć w setkach tysięcy a może nawet w milionie, straty lotnicze to 543/800 maszyn.
W wojskach lądowych to ponad 30 tysięcy ludzi, zaś samo Tokio leżało w gruzach, port był całkowicie zniszczony to samo lotniska, obrona nabrzeża złożona z potężnych bunkrów nie istniała to samo przeciwlotnicza.




A Cross dostaje opóźnione rozkazy i o 6.21 natychmiast wyrusza do Tokio nie wiedząc dokładnie co się wydarzyło, chaos jaki zapanował po ataku został ogarnięty dopiero o 7.20 kiedy to do wszystkich dowódców wysłano rozkazy o ataku bombowym na Tokio.




Niezadowolenie wywołane atakiem nuklearnym wzrasta z godziny na godzinę a o godzinie 15.40 z sztabu dochodzą raporty o buntach we wszystkich częściach Cesarstwa, Warzkinsoto spokojny wydaje rozkaz eliminowania wszystkich ognisk oporu w szczególności w Chinach i na Bliskim Wschodzie.
Wydajność przemysłu także spada i to prawie o 1/3, odbudowa flota Kozaka która rozpoczęła się kilka dni temu zostaje zatrzymana i już nie ma być wznowiona.




Wydatki na wojnę sięgają zaledwie 100 punktów przemysłowych tak zwanych przez sztabowców, tak mało było ich przed zajęciem Chin.
Modernizacja po części też zostaje spowolniona a wszystko idzie na dobra konsumpcyjne.




Tydzień po ataku na Tokio nad Morzem Śródziemnym dochodzi do kilkunastu bitew lotniczych i to w ciągu kilku dni.
Osłabione lotnictwo japońskie nie jest w stanie długo walczyć bez dodatkowych uzupełnień.




27 X - To się dzieje, Amerykanie lądują pod Antalają, prowincja bez plaż i stromych urwiskach niemożliwa do zdobycia z morza ale kto powiedział, że nie z powietrza.
Generał Irari natychmiast atakuje 1 DPD.




W wyniku ciężkiego położenia tego miasta posiłki przybywają dopiero 3 dni później, tyle bronili się chłopcy z 1 dywizji, spełnili swoje zadanie a przyczółek amerykański stał się faktem, Generał Irari nie poradził sobie nawet z 1 dywizją za co został zdjęty ze stanowiska a jego miejsce zajął generał Sitro.




Amerykańskie czołgi na nowym przyczółku




1 XI - Feldmarszałek Sasza nakazuje odwrót na linie obrony wcześniej ustaloną, gdzie oddziały sojuszu azjatyckiego już czekają w gotowości.




Warzkinsoto miał jednak inne ważne sprawy takie jak blokada Tinianu która weszła w życie na dobre dopiero 2 XI.




Siły lotnicze i morskie użyte do blokady.






​

 

Odcinek 79




4 XI - Niemcy rozpoczynają ofensywę na półwyspie arabskim z użyciem ponad 25 dywizji a na przedzie 4 dywizje elitarnej piechoty niemieckiej.




16 XI - Amerykanie osiągają linie obrony wzdłuż japońskich pozycji, podniesiony zostaje stan alarmowy, na miejsce zmierzają dywizje pancerne i zmotoryzowane które mają łatać najsłabsze odcinki frontu, Warzkinsoto starannie rozlokowuje dywizje ciągle konsultując się z Generałem Saszą.
Najsłabszy odcinek obrony był pomiędzy rzeką Euprathes a górami na południu w pobliżu Ganzinatep.
Odcinka tego broniła "Armia Kawalerii" Generała Crystiano który musiał na dosyć rozległej nizinie rozstawić swoje wojska.




20 XI - Wojska Irkucka lądują w opuszczonej Aleksandrii, oddziały sojuszu azjatyckiego, postanowiły opuścić Egipt i skupić się na Kanale Sueskim w tym samym czasie od drugiej strony wkraczały oddziały libijskie.




Przewaga powietrzna Japonii, wciąż była widoczna, wraków na dnie Morza Śródziemnego było co nie miara w każdej bitwie ponad 100 samolotów aliantów spadało w głębiny.
Japońscy piloci potrafili wykorzystać swoje maszyny w prawie 100 % nie można było marnować samolotów na kamikadze czy inne wybryki, doświadczenie liczyło się teraz najbardziej.




3 XII - Upada Port Said wojska obu sojuszów są na przeciw siebie tylko kilkaset metrów. Warzkinsoto po raz drugi został wypędzony z Afryki.
Aktywność amerykańska na Pacyfiku zmalała, i Warzkinsoto zmniejszył blokadę powietrzną o ponad 1000 samolotów.




Tego samego dnia doszło do pierwszego starcia z amerykańskimi myśliwcami, bitwa była z góry wygrana straty amerykańskie to prawie 80 maszyn przy 40 własnych.
Ta bitwa pokazała jednak, że Irkuck rzuca coraz większe siły w ten rejon zapewne do ofensywy.




Do obrony Kanału Sasza przeznaczył niewielką ilość żołnierzy, zaledwie 6 dywizji.
Blokada przez okręty całkowicie wystarczała, większy problem był na wschodzie gdzie kilkudziesięciu kilometrowa luka oznaczała katastrofę, niemieckie wojska już tam zmierzały, sytuacja pogarszała się bo nie było czego tam wysłać.




18 XII - Rozpoczyna się największe bombardowanie w historii świata, 15 bomb V1 i drugie tyle dywizjonów bombarduje Tinian przez 3 dni.




Cesarz który posłuchał głosów doradców wykonał 3 ataki falowe po 9 dywizji, każdy spełzł na niczym, amerykanie zmasakrowali atakujących Japończyków.
Obrona nabrzeżna ani infrastruktura nie istniała ale pozycje obronne zdawały się nieuszkodzone.
Warzkinsoto 29 XII odwołał atak na Tinian i rozkazał rozwiązać blokadę powietrzną, morska pozostała ale samoloty wróciły na Honsiu i tam miały bronić wysp od strony wschodniej.




W tym czasie kiedy japoński sztab oczy miał zwrócone na Pacyfik, na Morzu Śródziemnym doszło do szoku japońskich pilotów którzy musieli walczyć z myśliwcami wyprzedzającymi ich dwukrotnie, a nie raz trzykrotnie.
Zaatakowane amerykańskie maszyny wezwały na pomoc najbliższe myśliwce a były nimi niemieckie najnowszej klasy samoloty.
W ciągu 20 minut posłały na dno morza ponad 100 maszyn japońskich, eskadry rozproszyły się zapanował chaos, niektóre dywizjony dostawały rozkazy odwrotu inne ataku i w taki sposób japońskie lotnictwo zostało wyeliminowane na ponad 2 tygodnie z działań bojowych.




1 Stycznia 1945 roku.
Rozpoczyna się kolejny rok wojny, w ciągu ostatnich dwóch miesięcy utracono kilkanaście prowincji, Cesarz zapowiada jednak rychłą kontrofensywę w ciągu kilku tygodni, rodzą się jednak wątpliwości i niepokój związany z amerykańską bronią nuklearną.
Od Warzkinsota zaczynają się odwracać Generałowie a pierwszym z nich jest Admirał Genialdo.

​

Warzkinsoto w wyniku tej zdrady przeprowadził małą czystkę a dostęp do niego mieli tylko nieliczni jak : Saske,Sasza,Lupixer,de Ptysz i Milven.
Rozkazał także przekazanie Genialdo władzom Japonii, Rosja jednak nie odpowiedziała w odwecie na granicy z Rosją postawiono kilka rakiet V1 i rozpoczęto grupowanie wojsk Federacji, Mongolii i Mandżuko.
Oczywiście w celach wymuszenia na Rosji ustępstw.

Tekst by Genialdo;]​

 

Odcinek 80




Styczeń to miesiąc obfitujący w nowe technologie, jak samoloty transportowe które miały służyć na froncie do zajmowania odległych prowincji jak Istambuł na przykład.
Nowe myśliwce rakietowe Japonii były szybkie jak diabli i miały potężny atak ale ich główną wadą był niewielki zasięg do Europy był on wręcz idealny a i na Bliskim Wschodzie nie brakowało lotnisk.




4 I - Niemcy parli w kierunku Kanału Sueskiego i przełamali najsłabszy punkt obrony tam gdzie Sasza przewidywał, postanowił on wpuścić Niemców a potem zaatakować od skrzydła i okrążyć wroga pod Eliatem. Przygotował on do tego działania 20 dywizji ale przeciw wyszkolonym i zaprawionym w bojach żołnierzom Wermachtu to mogło być niewiele.




7 I - Amerykanie niespodziewanie atakują pod Gazą i w ciągu 5 godzin lądują i zajmują miasto.
Sasza wie, że nie zdąży uratować dywizji na zachodzie dlatego wprowadza plan Kaisho czyli obronę punktową, nakazuje ona skupić wszystkie jednostki w punkcie i bronić się przez 5 godzin i niezależnie od wyniku wycofać się do następnej lini obrony.
Ten desant krzyżuje mu plany okrążenia Niemców i zmusza do tego aby przesunąć dywizje pod Eliat i zatrzymać natarcie z południa, zaś na samo południe zmierzają już dywizje rezerwowe z terenów Iraku.




19 I - Grecja upada a na Bałkanach zapanował rumuński porządek, nowy poważny przeciwnik mógł poważnie zagrozić Cesarstwu Japonii.




Dokładnie dzień później rozpoczyna się japońska ofensywa propagandowa którą Warzkinsoto obiecał ludowi Cesarstwa.
W ataku który miał zatrzymać się pod Istambułem brało udział zaledwie 11 dywizji japońskich 2 pancerne, 2 zmotoryzowane i 7 kawalerii, reszta był to dywizje sojuszników słabiej uzbrojone niż amerykańskie i dlatego atak rodził wątpliwości.
Sasza jednak przystał na ten plan, cóż nie miał innego wyboru.




Kiedy japońskie czołgi prą do Ankary na południu zamyka się pierścień okrążenia i 21 dywizji sojuszu azjatyckiego pozostaje w oblężeniu.




Jeszcze tego samego dnia Amerykanie po dokładnym rozpakowaniu uderzają w dwóch kierunkach i tylko na północy zostają zatrzymani.




27 I - Sasza atakuje pozycje niemieckie pod Eliatem z ogromnym wręcz opóźnieniem, dlaczego oddziały które od początku były gotowe dopiero teraz ruszyły na pomoc okrążonym jednostkom?
Warzkinsoto od razu wywietrzył spisek ale nie wierzył, że Sasza mógł zdradzić za to KatAAk miał skłonności buntownicze a ostatnio został wysłany na Bliski Wschód w celu dowodzenia eskadrą myśliwską.
Admirał lotnictwa został aresztowany a Admirał Lupixer poprowadził egzekucje i 30 I KatAAk wąchał już radioaktywne kwiatki pod Tokio.




1 II - Udaje sie zatrzymać fale Niemców i w ciągu kilku dni z okrążenia ucieka 15 dywizji pozostałe 6 zostaje rozbite przez amerykańsko-niemieckie lotnictwo.




Na północy zaś kończy się 10 dniowa ofensywa, Warzkinsoto tłumaczy się potrzebą wojsk na południu a w założeniu plan taki był od początku.

​

 

Odcinek 81




Luty był miesiącem w którym seria potyczek w zatoce adeńskiej pokazała, że Niemcy nie umieją dobrze wykorzystać nawet nowoczesnych lotniskowców, znakomite doktryny morskie dla pancerników znacznie różniły się od tych dla lotniskowców.




14 II - Sasza podjął decyzje o kontrataku na amerykańskie centrum zaopatrzeniowe w Gazie, atak był słabo zorganizowany głównie z powodu "spontaniczności" działania Feldmarszałka, po tej potyczce Warzkinsoto wysłał de Ptysza na stanowisko głównodowodzącego obrony na południu a Saszy pozostawił teatr działań na północy.




Do końca lutego trwały walce w zatoce, krwawe ale dla wychodzącej ciągle z portu niemieckiej floty.
Na dno poszły najnowsze okręty Niemiec i tym samym Admirał "Floty Północ" wziął odwet za Kozaka który ciągle lizał rany w Osace.
"Bismarck" ten który posyłał na dno japońskie okręty po kolei, przechylił się na prawą burtę po bombardowaniu z lotniskowców "Busan" i "Hario".
Później poszło jak po maśle i Niemcy nie mogli zbytnio zagrozić japońskiej flocie przynajmniej przez jakiś czas.




Pomiędzy 17 a 20 II do 1 Eskadry myśliwskiej dostarczono nowe myśliwce rakietowe, które swym zasięgiem chwalić się nie mogły. Mogły one bazować jedynie na lotnisku w Bejrucie i stamtąd latać nad niewielkie akweny Morza Śródziemnego, to wystarczało już pierwsza bitwa 21 II całkowicie pokazała, że amerykanie nie są jeszcze w stanie konkurować z japońską technologią.




30 II - Linia frontu przedstawia się nieciekawie szczególnie na południu gdzie armia niemiecka i amerykańska mają dwukrotną przewagę liczebną.
Zasoby ludzkie którymi Cesarz Warzkinsoto starannie rozporządza w ostatnich miesiącach zmalały, przedtem utrzymywały się na 330-360 a teraz doszły do 300 tak więc atak nuklearny wciąż był odczuwalny.




15 III - Sitro przeprowadził pod okiem Saszy kolejną małą ofensywę w kierunku Ankary i przy większych problemach niż za pierwszym razem dotarł do celu po czym wycofał się na linie obrony.




Południowy odcinek fronty także miewał się coraz gorzej, de Ptysz postanowił zaniechać walki i wycofać się na nowo przygotowaną linie obrony.
Hajfa - Amman - Al Ruwash to była linia którą utrzymać Feldmarszałek musiał dalej, przygotowywał on już kolejną ale po ewentualnej utracie Damaszku sytuacja byłaby tragiczna.
Narazie o tym nie myślał i staranie wycofywał jednostki i przygotowywał je do obrony na najwęższym odcinku, jeżeli tu Alianci i Niemcy zostaną zatrzymani będzie mógł myśleć o poważnej kontrofensywie.




de Ptysz musiał jednak przedstawić Warzkinsotowi jakiś plan ofensywy bo długo stołka by nie zagrzał i oto pokazuje mu jak okrążyć kilka dywizji w Jerozolimie.
Cesarz jest zachwycony i postanawia wysłać mu jeszcze kilka dywizji japońskich pancernych i zmotoryzowanych, innymi słowy wszystkie japońskie dywizje na Bliskim Wchodzie.



​

 

Odcinek 82




de Ptysz rozpoczął wykonywanie swojego planu już 4 IV, mógł wprawdzie poczekać jeszcze trochę ale nie chciał ryzykować i wpaść na posiłki niemieckie zmierzające z południa.
Wojska sojuszu azjatyckiego zajęły pozycje tuż nad lotniskiem w Eliat gdzie amerykanie mieli swoje samoloty, dalsze zdobywanie Akby nie miało sensu.




Warzkinsoto wprowadzał kolejne zmiany i tym razem Sasza miał bronić odcinków atakowanych od strony amerykanów a de Ptysz tych niemieckich, to pozwoliło skupić się de Ptyszowi na ataku jednak znacznie pogarszało dowodzenie jednostkami na odcinku północnym.
5 IV - Amerykanie chcieli ruszyć dalej na wschód, obrona zatrzymała jednak ich już na pozycjach wyjściowych i nie przedarli się ani o kilometr, względny spokój na północy pozwalał Saszy na skupieniu obrony południowej gdzie coraz większa ilość wojsk była przysyłana do bazy w Gazie.




8 IV - Cesarstwo Japonii staje się obiektem ataku ze strony Kaukazu.
Odsłonięte Baku i potężne pola roponośne mogły wpaść w ręce tego agresywnego względem Japonii kraju.
Warzkinsoto wysłał w ten rejon wszystkie japońskie siły co znacznie opóźniało działania na południu i jakiekolwiek kontrataki.




Pierwsza połowa Kwietnia to seria amerykańskich porażek w powietrzu, straty japońskie były znikome a propaganda znakomicie wykorzystywała te sukcesy pchając nowego ducha w żołnierzy na froncie. Morale japońskie było cały czas wysokie podkopane minimalnie przez wybuch bomby teraz rosło ponownie, mimo porażek to okupionych niewielkimi stratami.




14 IV - de Ptysz atakuje okrążonych w Jerozolimie Niemców i w ciągu kilku godzin zmusza ich do kapitulacji, 3 dywizje to niewiele ale tylko tyle mógł zdziałać Feldmarszałek bez dywizji zmotoryzowanych i pancernych.Plan powiódł się ale korzyści było mało a straty duże.




21 IV - Kończy się modernizacja japońskiej floty. Admirał Lupixer posiada w tym czasie najnowocześniejszą i najlepszą flotę na całym globie i to wyprzedząjącom USA o ponad rok, nie jest w stanie jej praktycznie nic zagrozić, 23 IV - 26 IV przez tyle dni opływa Honsiu a Japończycy wiwatują widząc taką armadę która Pacyfiku będzie zapewne broniła jeszcze przez długie lata.
26 Lotniskowców tyle posiadała Japonia w tym 20 powyżej modelu IV którego używali Niemcy, Amerykanie zaś mieli głównie V z którego składali swoje floty lotniskowców tak więc przepaść pomiędzy tymi klasami była ogromna. Japonia cały czas panowała na morzu ale teraz nikt nie mógł jej zagrozić a przynajmniej nie tej flocie.




22 IV - Powód do dumy daje 1 Eskadra myśliwska z Bejrutu która rozbija całą eskadrę na kawałki tym samym pieczętując panowanie w powietrzu.




1 V - Na Bliski Wschód przybywają kolejne dywizje tym razem mongolskie które wzmocnią południowy odcinek.
Łącznie 136 dywizji tyle posiada sojusz azjatycki i tyle musi wystarczyć do planowanej na zimę kontrofensywy w kierunku Istambułu a także Kanału Sueskiego nad którymi planiści już pracują a Warzkinsoto tylko przyśpiesza prace.




Produkcja 1 V.




Przemysł powoli odradza się jak feniks z popiołów i już w Maju na produkcje przeznaczane jest 128 punktów, zaś na uzupełnienia wydatki ciągle zmieniają się od 5-15 w zależności czy w porcie jest jakaś flota.

​

 

Odcinek 83




Początek Maja nie był dla Amerykanów przyjemny, potyczki powietrzne z góry były przesądzone a do potężnej masakry doszło 9 V kiedy to myśliwce I Eskadry posłały na ziemie ogromną ilość maszyn nieprzyjaciela.
Nawet deszcz nie przeszkodził w starciu a nawet zdezorganizował dywizjony USA które jak szalone starały się uciec do swoich baz na Cyprze. Bitwa była jedną z krótszych a przyczyniła się do walnego zwycięstwa Japonii.




Na Kaukazie zaś wojska Sitra rozpoczynały ofensywę w kierunku Bashanty, po zdobyciu tych równin połowa kraju byłaby pod panowaniem Japonii. Problem mógł stanowić właśnie teren, równiny nie nadawały się do obrony a narażone na atak z kilku stron miasto było prawie żadną osłoną.




Sam Maj był długi i nudny na lądzie nic się nie działo tak samo na morzu, w powietrzu dochodziło do sporadycznych starć.
Do kolejnej dużej bitwy doszło 30 V gdzie dowódca Hiro dobił niedobitki amerykańskich bombowców bezpośredniego wsparcia i zestrzelił wszystkie pozostałe w powietrzu maszyny. Otrzymał za ten wyczyn medal jak i jego najlepsi piloci którzy wystąpili w propagandowym filmie na potrzeby Cesarstwa.




Niestety Irkuck postępował coraz śmielej i 1 VI jego oddziały znalazły się na Hawajach.
Warzkinsoto wysłał rozkaz do Lupixera który miał tam natychmiast wyruszyć i zatopić wszystko co pływa w pobliżu Hawajów. Oddziały desantowe na Hawajach były sporych rozmiarów a garnizon w postaci 3 dywizji, około 24 tysięcy żołnierzy mógł nie obronić się przed marines.




Kanadyjczycy przyjechali wspierać Amerykanów w natarciu bo jak widać sami sobie poradzić nie mogą to sprawia, że przewaga liczebna znów jest po stronie aliantów. Plusem jest, że japońska propaganda znakomicie wykorzystuje to na swoją korzyść pokazując jacy to Amerykanie są słabi i jak łatwo ich pokonać.




Siły użyte do ofensywy na Kaukazie od początku borykały się z przewagą liczebną wroga, Warzkinsoto wierzył w umiejętności generałów i doświadczenie jednostek ale tak wyraźna przewaga robiła swoje na dodatek na takiej równinie nie było szans na długotrwałą obronę. Odsłonięte czołgi padały łupem przestarzałej artylerii i dział przeciwpancernych, atak z tylu stron był imponujący i nawet podczas odwrotu wojska Sitra były nękane przez kawalerie wroga.



Bombowce najnowszej klasy które są tak drogie, że Warzkinsoto postanawia zakupić zaledwie 800 sztuk do modernizacji mimo, że łącznie w dywizjonach powinno się ich posiadać 2400.
Zasięg jak bombowce strategiczne starszego typu a siła rażenia niczym pancerna pięść.
Takie były statystyki ale sama modernizacja była kosztowna i długotrwała nowych maszyn spodziewano się na początek 1946 roku i to tylko do jednej Eskadry.




Sukces Lupixera u wybrzeży Hawajów na dno idzie kilka amerykańskich dywizji, niedobitki dostają się do niewoli, reszta ginie w otchłaniach oceanu.




Podpisanie pokoju mimo wyraźnej przewagi przeciwnika, Ukraina rusza do ataku. Sasza postanawia obrać linie obrony w górach Kaukazu, nie ma szans walczyć ze swoimi 20 dywizjami przeciwko niemieckim sojusznikom.




Bitwa z niemieckimi samolotami zawsze była trudna i tym razem nie obeszło się bez znacznych strat.
W pierwszej bitwie 1 skrzydło ponosi ciężkie straty i wycofana zostaje z kolejnych działań po drugiej bitwie kolejne skrzydło musiało wycofać się na tyły.




29 VI - Podjęta zostaje decyzja o odwrocie japońskich myśliwców do Kuwejtu w celu uzupełnień.
30 VI – Poranek, z lotnisk w Ganzitep startują japońskie maszyny, jedna za drugą pną się w górę z celem przebazowania na wschód.
11.23 - Po zgrupowaniu wszystkich maszyn nad Hims nagle z zachodu w szeregi 1 Eskadry wlatuje kilkadziesiąt amerykańskich maszyn, dochodzi do bitwy.
11.28 - Potężna batalia powietrzna rozgrywa się w szybkim tempie japońskie maszyny jedna za druga spadają w kierunku ziemi.
11.34 - Trwa totalny chaos dowódcy poszczególnych skrzydeł prawdopodobnie nie żyją zewsząd nadchodzą rozkazy o odwrocie na lotnisko ganzitep i tak się staje.
11.40 - Amerykańskie myśliwce wycofują się z bitwy zapewne z powodu braku paliwa, przy niewielkich stratach własnych zakończyły one panowanie japońskie w powietrzu i zniszczyły siły powietrzne sojuszu azjatyckiego na Bliskim Wschodzie.


​

 

Odcinek 84




Alianci napierali z południa, ich kolejnym celem była Hajfa która padła 6 VII Sasza podjął decyzje o odwrocie na kolejną linie obrony, Al - Rushward - Damaszek - Bejrut.
de Ptysz przystał na ten plan w obliczu potężnej przewagi wroga.
Wycofanie się na te pozycje oznaczało, że kolejny odwrót będzie już prawie ostatnim bowiem Damaszek był kluczowym miastem w tym rejonie.




20 VII - Cesarstwo Japonii powoli wchodziło w kolejne stadium rozwoju nad atomem, reaktor zbudowany w północnej Korei z dala od bombowców amerykańskich i w miejscu gdzie atak z morza jest niemożliwy.
Położenie reaktora było kluczowe blisko miał także Warzkinsoto który po zniszczeniu Tokio, swoją bazę miał w Busanie w południowej Korei.




Amerykańskie okręty zapuszczały się coraz dalej i 25 VII wykryto je u wejścia do zatoki perskiej w ten rejon natychmiast ruszyła "Flota Północna" która już następnego dnia posłała na dno całe okrążone stadko niszczycieli.




Tymczasem alianckie siły nie były w stanie przełamać obrony Bejrutu którą Sasza co do żołnierza rozplanował jeszcze przed jej zajęciem.
Bejrut nie był kluczowym miastem było jeszcze Tripoli ale na kolejny odwrót nie zgadzał się Warzkinsoto.




Nowe myśliwce ciągle były opracowywane przewaga w powietrzu znów mogła być po stronie Japonii, Cesarz rozkazał sformowanie 8 nowych dywizjonów.
Zasięg tych samolotów pozwalał im latać nad Tinianem i w pobliżu a także miały zasięg nie tylko nad Honsiu ale na całe wybrzeże Japonii.




21 VIII Busan Kwatera Główna Cesarza "Narada Wojenna".

Kiedy to Cesarz wraz z Saszą i de Ptyszem omawiali sprawy na froncie Blisko-wschodnim do gabinetu wszedł Saske z nowymi informacjami o amerykanach.
- Cesarzu oto nowe dane o amerykańskich bombach atomowych - wymamrotał Saske
- Dziękuje, Panowie zaraz przekonamy się co mają w zanadrzu te hamburgery - mówił Cesarz powoli przeglądając papiery, zapadła chwila ciszy - chwila chwila, o cholera Irkuck ma bombę a bombowce strategiczne zapewne są już w drodze -
- Milven, Severian !!!! - krzyczał Warzkinsoto po to żeby jak najszybciej ich wezwać.
- Tak Cesarzu !! - odezwali się oboje wbiegając do gabinetu.
- Severianie wyprowadź wszystkie floty w morze - mówił zdenerwowany Warzkinsoto, Sasza i de Ptysz również mieli nie tęgie miny - Milven podnieś wszystkie myśliwce i bombowce z eskortowcami, żaden amerykański samolot nie może przejść przez blokadę.
- Tak Cesarzu - znów potaknęli.
Oboje wybiegli na swoje stanowiska i Warzkinsoto który nie ochłonął, nie mógł uspokoić się póki nalot nie został powstrzymany a podniesienie myśliwców zajmie trochę czasu.
- Panowie przejdzimy do tego co omawialiśmy na początku...
Nagle ziemia się zatrzęsła, wszyscy wiedzieli o co chodzi spoglądali na siebie i mieli łzy w oczach, bomba uderzyła.
Warzkinsoto odwołał blokadę i tak było już za późno, nic nie zdołano zrobić by uchronić się przed drugą bombą w ciągu roku.​

23 VIII Busan Kwatera Główna Cesarza "Narada Gospodarcza".​

Na tej naradzie także było wielu generałów a nawet admirałowie jak Kozak czy koordynator floty Severian.
- Panowie szkody wyrządzone przez atak nuklearny 2 dni temu są ogromne przedstawcie swoje raporty. - powiedział zmartwiony Warzkinsoto.
- To może ja zaczneeee..... wszyscy przewrócili się w wyniku trzęsienia ziemi.
- Co to do cholery było - powiedział Severian
- Cesarzu nic panu nie jest - zapytał Saske - Nie, nie ale co to mogło być przecie nie kolejna bomba.

Godzinę później.

- Mamy potwierdzenie na kwaterę główną de Ptysza spadła kolejna bomba - mówił przerażony Saske.
- Panowie to już nie są żarty amerykanie posiadają kilka bomb i jeszcze chwila a Honsiu stanie się radioaktywną pustynią.
- Niech wszystkie samoloty dzień i noc patrolują wybrzeża Japonii przez cały rok !!!! - wykrzyknął Warzkinsoto
- A wy wyjść przekładam naradę na za tydzień.​

De Ptysz ranny w wyniku wybuchu bomby nie mógł dowodzić obroną Damaszku, która na razie trzymała się znakomicie.




Sasza zaś ciągle blokował Kanadyjczyków i Amerykanów.

10 IX - Sztab Admirała Milvena Hiroszima​

- Admirale Milven - powiedział wchodząc do gabinetu jego podwładny.
- Co chcesz Karoshi - odpowiedział przygnębionym głosem.
- Z Tinianu wyruszyło ponad 400 bombowców lecą w naszą stronę są podejrzenia, że mają ładunek nuklearny.
- Cooo !!!
- Podnieść wszystkie dostępne samoloty - mówił jakby odżył.
- Ale wszystkie są już w powietrzu - zgasił go adiutant
- Niech wszystkie będą czujniejsze niż zwykle.​

11 IX - Zaledwie kilkaset kilometrów od wybrzeża przechwycone zostają "Superfortece" po krótkiej potyczce większość zmierza ku morzu a reszta zawraca, ładunek nuklearny zostaje zniszczony co potwierdzają amerykańskie miedia kilka dni później.




Pozycje pod Damaszkiem coraz bardziej naciskane a obrona coraz słabsza.




Front 1 X Stabilizacja i rozstawianie posiłków.

​

 

Odcinek 85




Dłuższa nieobecność Feldmarszałka de Ptysza źle wpływała na front 6 X znów został po raz kolejny przełamany a jednostki sojuszu wycofały się na ostatnią linie obrony.
Sasza zmartwiony porażkami na południu rozmyślał już odwrót do Persji.




Sasza musiał szybko wycofać jednostki na odcinku południowym i przygotować jednostki na powrót de Ptysza który szybko wracał do zdrowia. Posiłki z Iraku już zmierzały na front jednak ofensywa planowana na zimie była niemożliwa do wykonania.
Warzkinsoto wiedział o tym ale de Ptyszowi nakazał jak najszybszy kontratak na Damaszek.




Na morzu flota pancerników 11 X nawiązuje walkę z amerykańskimi lotniskowcami w Zatoce Adeńskiej.
Pierwsze godziny są obiecujące jednak już po południu uszkodzeń doznają wszystkie 4 pancerniki.
Na noc udaję się oderwać od floty Irkucka i Kozak zmierza w stronę idącej mu na pomoc "Floty Północnej".
Następnego dnia po raz kolejny staje oko w oko z lotniskowcami i traci "Kongo" okręt flagowy, po kolejnych godzinach morderczych walk udaje mu się wycofać bardziej na wschód.
13 X Na miejsce przybywają okręty japońskie i bitwa rozpoczyna się na nowo.
Trwa ona zaledwie kilka godzin, bowiem nowe amerykańskie doktryny idealnie wykorzystują siłę lotniskowców i ich manewrowość.




Flota Admirała Kozaka ostatecznie przestaje istnieć następnego dnia jego pancerniki idą na dno a resztki lekkich okrętów osłonowych dostają poszczególne floty.
Wściekły Warzkinsoto wysyła nad Zatokę flotę Lupixera która dotrze w ten rejon za około miesiąc, bitwa o panowanie na morzu ciągle nie jest rozstrzygnięta.




De Ptysz powraca wreszcie na front i już kilka dni po przeglądzie wojsk ma gotowy plan kontrofensywy na siły niemieckie w Damaszku.

​

Długi zimowy zastój na froncie nie może równać się z walkami morskimi na przełomie Października i Listopada.
11 XI - Admirał Lupixer odkrywa położenie amerykańskiej floty i kieruje do niej swoje okręty.
12 XI - 6.45 - Rozpoczyna się bitwa o panowanie na morzu.
7.20 - "Aso" i "Aino" z zaskoczenia bombardują amerykański pancernik "South Dakota" która przechyla się na prawą burtę i szybko tonie.
7.25 - Amerykanie podrywają w powietrze wszystkie swoje samoloty i kierują się w stronę japońskich lotniskowców.
7.30 - Brak dobrego połączenia z bombowcami które aktualnie zatapiają "Rangera" nie pozwala na zawrócenie i chronienie własnych okrętów.
7.41 - Amerykanie rozpoczynają zmasowany atak na japońską flotę.
Przez następną godzinę trwała istna jatka nad okrętami floty Lupixera, Admirał patrzył jak jeden za drugim z jego nowych okrętów idą na dno, kolejne "Kinryu" i "Ryujin" ledwo się trzymają.
9.02 - Lupixer nakazuje całkowity odwrót w stronę portu na Tajwanie.

Tytuł najlepszej floty świata został bezpowrotnie utracony na rzecz amerykańskich okrętów.
Warzkinsoto był wstrząśnięty wynikiem bitwy nowocześniejsza flota przegrała z przestarzałą, doktryny odegrały kluczową rolę, Cesarz nakazał powrót wszystkich flot na Pacyfik gdzie przygotowywał się na oczywistą ofensywe morską w nadchodzącym roku.




De Ptysz który przygotowywał się do ofensywy wstępny termin ataku podał jako 10 XI ale oddziały były gotowe dopiero 3 dni później.
14 XI - Oddziały sojuszu azjatyckiego ruszyły jak kiedyś do ogromnej ofensywy na pozycje niemieckie, morze pocisków artyleryjskich, setki czołgów i prawie 700 tysięcy żołnierzy rzuciło się na oddziały niemieckie pod Damaszkiem.
Pierwsze godziny ofensywy przebiegały dobrze przełamano dwie z czterech lini obronnych, jednak potem zaczęły napływać posiłki i było już tylko gorzej.
Wieczorem 16 XI ofensywa załamała się i De Ptysz musiał przyznać się do porażki, Sitro który dowodził atakiem czołgów stracił połowę swoich maszyn sam de Ptysz postanowił wrócić do Japonii i oddać dowodzenie młodszemu Generałowi Sitro który miał teraz bronić się przed kontratakami niemieckimi.

(Brakuje kreski przy dacie wiem)



21 XI - Warzkinsoto wycofuje swój korpus z Hawajów pod naporem ciągłych ataków USA.




Sitro opracował trochę inny plan bitwy o Damaszek, pierw zaatakował prowincję Hims gdzie Niemcy przemieścili większość swoich dywizji do obrony a później na osłabione pozycje na południu uderzył wszystkim co miał.
23 XI - Sitro przełamuję obronę pod Damaszkiem i rusza w kierunku miasta, tutaj popełnia błąd ponieważ zostawia piechotę na pozycjach a na nowo zdobyte pozycje rzuca tylko dywizje pancerne.




Nowe typy lotniskowców i tak nie były przydatne brak pieniędzy na budowe takich maszyn a także doktryn grzebał każdą produkcje.




Na północnym odcinku obrony do kraju wlewały się wojska amerykańskie, Sasza nie miał już rezerw i tworzył wyimaginowane linie obrony tylko po to żeby uspokoić Cesarza.




30 XI - Sitro przegrywa ostateczną bitwę o Damaszek ale z braku kadry pozostaje na stanowisku Generała na południu.




Sytuacja na początku Grudnia, katastrofa na północy na południu bez zmian.

​

 

Odcinek 86




Amerykanie z dnia na dzień posuwali się w stronę Pacyfiku, 11 XII wylądowali na Socorcie która była idealnym przyczółkiem do ataku na Indie i Federacje. Warzkinsoto o tym wiedział i rozkazał wysłać na zachodnie plaże Indii ponad 30 dywizji Federacji.




Na Bliskim Wschodzie nie było lepiej Sasza tworzył co raz to nowe linie obrony i starał się utrzymać jakikolwiek porządek, morale sojuszników Japonii zaczęło spadać trzeba było jakiegoś zwycięstwa, żeby znowu można było przejść do poważnej kontrofensywy.




Już kilka dni później linia Feldmarszałka Saszy zostaje przełamana na północy i Amerykanie prą do przodu niszcząc kolejne dywizje sojuszu.




24 XII Sasza przedstawia Cesarzowi kolejną linie obrony, coraz bardziej na wschód.
Warzkinsoto po długich namyśleniach mianuję Sasze pełnomocnikiem wszystkich sił lądowych Cesarstwa, Lupixera morskich a Takiro lotniczych tym samym pozostawia im wolną rękę do działań a sam postanowił zająć się gospodarką kraju i rozmowami dyplomatycznymi.




Widząc postępy amerykanów niemieccy marszałkowie także ruszają do ataku ale tym nie udaję się przełamać kluczowych pozycji pod Karbalą, to zwycięstwo tchnęło nowe życie w żołnierzy, Sasza nie mógł zmarnować tej okazji i postanowił zaplanować szybki kontratak na Damaszek.




W tym samym czasie Takiro musi uporać się z nalotami strategicznymi na Japonię które jeszcze bardziej dobijają przemysł i tak już wyniszczonego kraju.




Kontyngent w Australii wynosił 10 dywizji i napewno mógł sobie poradzić z każdym wystąpieniem przeciwko Cesarzowi.




Tak jak podejrzewał Cesarz amerykanie wylądowali w Indiach 5 I i nic nie było w stanie ich zatrzymać, siły do obrony Indii nie przybyły jeszcze a czasu było coraz mniej.




Sasza starannie zaplanował ostatnią ofensywę na Bliskim Wschodzie i 7 I przebił się przez pozycje niemieckie w okolicach Damaszku.




Przyczółek amerykańskie jest nie do zniszczenia a Sasza wysyła dodatkowe rezerwy mongolskie.




Po kilku dniach analiz, Sasza nakazuje odwrót na całej lini a siły pancerne i zmotoryzowane Japonii wycofuje aż do Chin, do Karaczi zmierza ponad 120 dywizji.
Linia obrony jaką pokazał on Cesarzowi była tylko na papierze, Feldmarszałek i dowódca sił lądowych nie miał zamiaru nawet utrzymywać tej lini.




Desant na siedzibie głowy państwa Federacji.

​

Odcinek krótszy ale tylko dziś z powodów zdrowotnych ;]

Ogłaszam Nabór do kolejnego aara.
Pisać na PW w podane formie.​

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych, zmotoryzowanych, zmechanizowanych, desantowych, pacyfikujących.
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów

Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 przeciwko Zsrr (Irkuck) i GB (kolega) 80 %
Lub co mniej prawdopodobne scenariusz doomsday jako Wielka Brytania z Usa (kolega) vs Zsrr (Irkuck) 20 %

 

Odcinek 87




Rankiem 4 II do rezydencji Cesarza dochodzą wieści o rzekomej kapitulacji Federacji, nikt jednak w nie nie wierzy dopóki o godzinie 15.00 Feldmarszałek Sasza przybywa do Busanu i przedstawia trudną sytuacje na froncie i powiadamia o kapitulacji rządu Federacji i rozwiązaniu ich wojsk.
Warzkinsoto jest wstrząśnięty sojusz azjatycki traci ponad 100 dywizji z czego 60 było na Bliskim Wschodzie.
Wieczorem tego samego dnia do tej samej rezydencji przybywa depesza z Ułan Bator gdzie rząd Mongolii powiadamia o powrocie swoich wojsk do kraju.
Jednocześnie Saszy pozostaje do dyspozycji na kontynencie około 70 dywizji z czego 30 jest japońskich reszta mandżurskie.




Ataki bombowców strategicznych na Japonie trwały nieustannie, jednak lotnictwo radziło sobie nawet dobrze z przeważającymi siłami amerykańskimi.




Najnowsze technologie myśliwskie pozwalały na opracowywanie nowych maszyn ale na ich zakup nie było już tak wiele środków.




W Indiach sytuacja nie była najlepsza, siły zmierzające do Karaczi natychmiast miały przejść do kontrataku w Indiach i zepchnąć aliantów jak najdalej na południe.




Tyle pozostało z azjatyckiego kolosa, niedobitki wojsk wycofywały się na pieszo, japońskie dywizje pancerne miały lepszy przejazd bo koleją.
Niemcy jednak parli naprzód szybciej niż piechota mogła się wycofać i kilka dywizji musiało skapitulować jeszcze zanim dotarły do Karaczi.




Dziesiątki nalotów i bitew powietrznych, któryś z samolotów mógł zawierać bombę atomową wiec nie można było lekceważyć żadnego z nich i każdy z nalotów z osobna eliminować.
Morale lotników było najwyższe z wszystkich grup walczących w tym czasie, mimo tego, że Cesarz coraz częściej przemawiał coraz mniej pomagało to w walce.




Napływające posiłki amerykańskie zmusiły Saszę do uformowania lini obrony daleko na wschód, dopiero na wejściu do Indochin.
Szczupłymi siłami jakimi dysponował musiał idealnie zarządzać i nie mógł sobie pozwolić na straty dywizji w bezsensowny sposób.




Bitwa o Pacyfik rozpoczęła się 20 II kiedy to rozegrała się pierwsza bitwa z amerykańskimi okrętami, udana i wygrana ale był to dopiero początek, Warzkinsoto był dobrej myśli tak samo jak Lupixer który planował już ofensywę morską.




Już 2 dni później uświadomili sobie, że nie Bedzie to łatwa przeprawa w ciągu trzech dni 3 lotniskowce idą na dno.
22 II - Atak bombowców morskich na port Guam zatapia cumujące lotniskowce najnowszej klasy, kilka godzin po wyjściu z portu rozgrywa się bitwa z blokującymi port niszczycielami które jeden po drugim idą na dno, udaje im się jednak zatopić uszkodzony lotniskowiec "Ikoma" tym samym Lupixer wycofuje swoją flotę do portu na Tajwanie.




Kilka dni później Kozak również musi zmierzyć się z flotą amerykańską i wychodzi mu to dużo gorzej w ciągu 18 godzin traci większość część swojej floty.
Zatapia wiele dużych okrętów USA ale to i tak nie rekompensuje strat japońskich które są nie do odnowienia, zaś amerykańskie zapewne już za kilka tygodni będą odnowione i w pełni gotowe do akcji, Kozak został odsunięty od resztek "Floty Północnej" a Warzkinsoto ostatecznie wysłał go do domu.




Sytuacja na wiosnę 1946 roku.
Odwrót trwa a amerykanie na szczęście nie przystępują do ataku, umiera Cesarz niemiecki a na jego miejsce wstępuje wybitny generał Galdo który był promowany na jego miejsce od początku.




Nie zbyt dobrze prognozujące statystyki.
Japonia w wyniku amerykańskiej blokady odcięta jest od swoich głównych sił piechoty które znajdują się na wyspach, Australii, Nowej Gwinei i innych.
Flota poważnie zdziesiątkowana ma jeszcze siłę ale doktryn nie widać.




Nabór trwa
Pisać na PW w podane formie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych, zmotoryzowanych, zmechanizowanych, desantowych, pacyfikujących.
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów

Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 przeciwko Zsrr (Irkuck) i GB (kolega) 80 %
Lub co mniej prawdopodobne scenariusz doomsday jako Wielka Brytania z Usa (kolega) vs Zsrr (Irkuck) 20 %​

 

Odcinek 88




Słabnąca pozycja Cesarstwa była na rękę rebeliantom którzy coraz chętniej wywoływali bunty a w szczególności w Chinach. Jednak Cesarz miał jednak siły do zwalczania takich wystąpień i chętnie ich używał, ostatecznie postanowił, że to on będzie zajmował się powstaniami a Sasza zajmie frontem.




Niestety w pierwszej połowie Kwietnia, Amerykanie górują na Pacyfiku i japońska flota nie jest w stanie konkurować z przeciwnikiem, naloty na porty na Tajwanie i Osace poważnie uszkadzają okręty a na dodatek blokada Tinianu zostaje całkowicie złamana.
Na wyspach japońskich ogłoszony zostaje ostatni stan gotowości i wszystkie siły zmobilizowano do obrony stolicy i najważniejszych miast.
Gorszą wiadomością jest to, że japońska flota konwojowa dostarczająca paliwo do sił lądowych na kontynencie nie jest w stanie bezpiecznie przepływać nawet tych kilkuset kilometrów i pierwsze straty w Kwietniu to ponad 80 statków handlowych.




Obrona powietrzna nad Tinianem była kontynuowana i to z dużym powodzeniem, każdy lot amerykański był wyłapywany i do morza strącano wiele bombowców wroga, tymi sukcesami mogła pochwalić się Japonia, jedynymi niestety. Propaganda zręcznie przedstawiała ludowi Japonii, że wojna ciągle trwa i odnosimy sukcesy.




Nowe bombowce taktyczne które ledwo co wyszły z fabryki szybko dostarczone do 1 skrzydła bombowego rozpoczęły naloty w okolicach portów na Tajwanie i w ciągu 2 dni zatopiły 5 okrętów w tym lekki lotniskowiec i 4 mniejsze lekkie krążowniki.
Niestety i w szykach bombowców straty były ogromne ponad 120 maszyn i szybko zaniechano dalszych lotów. Na okres kilku tygodni wyłączono je z akcji i postanowiono o ich szybkiej odbudowie.




Admirał Widder chciał przełamać blokadę Tajwanu i uwolnić flotę Lupixera ale w starciu na bliskiej odległości nie miał najmniejszych szans.
Japonia musi pogodzić się z kolejnymi stratami na morzu. Uszkodzenia floty były na tyle duże, że Admirał musiał wycofać się aż do Singapuru.




W ciągu 5 dni doszło do 4 dużych potyczek powietrznych w których straty po obu stronach były duże, ale zestrzelenie ponad 300 bombowców można było zaliczyć do udanych przy stratach ponad 50 własnych maszyn.
Warzkinsoto mógł teraz postawić tylko na myśliwce, które dobrze zatrzymywały naloty na Japonię.




Do końca miesiąca na dno Pacyfiku spada łącznie 1200 bombowców amerykańskich i 340 myśliwców przy stratach własnych 200 myśliwców, były to wieści z których cieszył się cały sztab, bowiem rozbicie kilku dywizjonów to był duży powód do zadowolenia.
Jednak sytuacja lądowa wyglądała zupełnie inaczej coraz gorzej działo się w Indiach a odwrót na Bliskim Wschodzie trwał.




Dywizjony japońskie 1 V duża dezorganizacja po tak ciężkim miesiącu, można powiedzieć najcięższym dla lotnictwa w historii.




Odwrót który uniemożliwia kończące się paliwo, Sasza musi skupić wszystkie swoje siły na jednej lini w Chinach, mandżurskie zaś w Indochinach. Warzkinsoto był dobrej myśli i postanowił zainwestować w jeszcze kilkadziesiąt statków handlowych.





Rozbite floty japońskie które mają jeszcze siłę walczyć ale doktryny ślimaczą się i według przewidywań będą pod koniec roku czyli za 7 miesięcy, wtedy wojna może już się skończyć. Nikt tak nie mówił ale wielu myślało nawet Cesarz który obawiał się braków paliwa w Chinach a to oznaczałoby, że Japonia nie ma ani jednej dywizji zdolnej do walki.




Dywizje zmechanizowane nie będą potrzebne kiedy nie będzie paliwa.




Nabór trwa
Pisać na PW w podane formie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych, zmotoryzowanych, zmechanizowanych, desantowych, pacyfikujących.
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów

Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 przeciwko Zsrr (Irkuck) i GB (kolega) 80 %
Lub co mniej prawdopodobne scenariusz doomsday jako Wielka Brytania z Usa (kolega) vs Zsrr (Irkuck) 20 %​

 

Odcinek 89




Postępy japońskich wrogów przybierały na szybkości na dodatek coraz to nowe bunty dawały się we znaki zaopatrzeniu, 7 V Cesarz podjął decyzje o utworzeniu marionetkowego państwa na terenach Australii.
9 V na konferencji w Sydney przedstawiciele Cesarstwa przedstawiają priorytety nowemu rządowi i dają potężne połacie ziemi, zaś dywizje formowane z Australijczyków miały bronić samego kraju jak i wysp położonych w okolicy aż do Singapuru, jak się okaże dywizje te nigdy nie wyjdą poza granice własnego kraju.




Bitwa o Tinian trwała nawet w niesprzyjających warunkach pogodowych, żadna ze stron nie odpuszczała a straty po stronie japońskiej były coraz większe.
Irkuck mógł przysyłać coraz to nowe dywizjony zaś Warzkinsoto miał tylko te do dyspozycji tak więc straty 1v1 nie był satysfakcjonujące dopiero 3v1 zadowalały japońskich sztabowców ale z tygodnia na tydzień statystyki wyglądały gorzej.




Pod koniec Maja amerykańscy admirałowie łapią w pułapkę kolejną flotę Japonii i zatapiają ją prawie w całości, resztki uszkodzonych okrętów i marynarze którzy z ledwością uszli z życiem dołączają do innych flot i znów muszą uciekać jeszcze bardziej na zachód.




Amerykańskie dywizje rozpoczęły ofensywę na początku Maja i szybko poruszały się w kierunku granicy afgańskiej w celu zamknięcia korytarza którym uciekały jednostki mandżurskie, jedyne nadające się jeszcze do walki dywizje.
29 V - Sasza przybywa do Deli i osobiście nadzoruje odwrót a duże zgrupowanie 2 Korpusu Mandżurskiego kieruje w kierunku Amadabu i tym samym pozycji amerykańskich.
Atak rozpoczyna się rankiem i przez 4 godziny piechota sojuszu azjatyckiego szturmuje pozycje piechoty amerykańskiej bezskuteczne, o godzinie 13 Sasza zatrzymuje kolejną fale i postanawia przemieścić 2 Korpus bardziej na północ.




1 VI - Ukraina zajmuje Baku, Niemcy dalej prą na wschód a Amerykanie maszerują ku Deli. Mongolia po kryjomu negocjuje z Amerykanami, Warzkinsoto postanawia powoli wycofać się z tego sojuszu i zostawić niedawnego sojusznika na pastwe losu.




Po miesiącu przygotować, Sasza rozpoczyna plan ewakuacji z Indii ale jeszcze przed tym postanawia zepchnąć oddziały USA na południe i upozorować ofensywę.
22 VI - Udaje mu się przełamać pozycje amerykańskie na całym froncie i jego wojska ruszają na południe w celu przygwożdżenia nieprzyjaciela pod Amabadem.




Sasza zajęty Indiami nawet nie wie kiedy na Jeju lądują amerykańskie wojska dowodzone przez samego Irkucka, Warzkinsoto musi objąć kontrole nad wojskami w Korei i przygotować się do odparcia potężnego ataku.
Cesarz przebywał w tym czasie w Busan które było położone zaledwie kilkaset kilometrów o Jeju postanowił pozostać w mieście i bronić się do ostatniego żołnierza.
Do Koreii sprowadzono wszystkie możliwe posiłki a także możliwe dywizje z wysp japońskich choć transport morski był utrudniony jakoś przez ten krótki odcinek morza przeprawiło się kilka dywizji piechoty.
W Maju i Czerwcu na dno poszło ponad 300 statków handlowych.




Ataki strategiczne nie ustawały a nawet nasilały teraz także z baz na północy.




Udany początek ofensywy Saszy pozwolił mu uwierzyć, że pokona Amerykanów i zepchnie ich na samo południe, rozczarowania doznał już kilka dni później, kiedy pod Amabadem po raz kolejny został odparty i ostatecznie zmuszony do odwrotu na tereny Indochin.




Niemcy wkraczają na Pacyfik po to co swoje i powoli ale systematycznie posuwają się w kierunku Indonezji, nowy Cesarz najwyraźniej wyśmienicie zarządza wojskiem i dostępnymi środkami.




30 VI - Front znajduje się zaledwie 120 kilometrów od siedziby Warzkinsota, on osobiście wydaje rozkaz kontrataku i w tym samym czasie desantu na Jeju spadochroniarzy z 1 dywizji powietrzno-desantowej.
Atak trwa 6 godzin i w ostateczności wojska amerykańskie zostają pokonane i zawrócone na Jeju, brak floty uniemożliwia całkowite ich wykurzenie zagrożenie rośnie z każdym dniem a niegdyś potężna flota Cesarstwa nie jest w stanie nic z tym zrobić.




Singapur zagrożony.





Nabór trwa
Pisać na PW w podane formie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych(zajęte), zmotoryzowanych, zmechanizowanych(zajęte), desantowych, pacyfikujących(zajęte).
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów
Minister...
Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 przeciwko Zsrr (Irkuck) i GB (kolega)
​

 

Odcinek 90




Singapur pada 4 VII i Sasza traci kolejne ważne miasto w rejonie, zbiera swoje siły na północy a żeby zatrzymać oddziały marines na południu i nie przepuścić ich ani kroku dalej.




Niemcy także wściekle atakują Karaczi i 8 VII zdobywają umocnienia na zachód od miasta. Szybko zmierzają na wschód najwidoczniej mając układ z amerykanami jeszcze łatwiej przebijają sie przez japońskie pozycje i na pewno zamierzają uderzyć w kierunku Mongolii.
Miasto które miało bronić wejścia do Azji niezbyt dobrze wykonało swoje zadanie jest to wina Saszy który nie zostawił wystarczających sił ale nie mógł postąpić inaczej w związku z zamykającą się pętlą okrążenia na wschodzie.




Blokada powietrzna Tinianu przestawała spełniać swoją rolę utrata Singapuru i zbliżające się oddziały amerykańskie z zachodu umożliwiały sobie ataki z innych lotnisk Warzkinsoto kazał jednak bronić tej przestrzeni powietrznej do ostatniego samolotu.




20 VII - Amerykanie znów znajdują się na pozycjach w Korei południowej i w tym samym czasie Warzkinsoto wydaje rozkaz ataku powietrznodesantowego na opuszczone Jeju.
Kontratak na pozycje amerykańskie kończy się zwycięstwem a kwatera główna sztabu bezpieczna.




Rankiem następnego dnia oddziały 2 dywizji PD lądują na Jeju i zajmują pozycje w kierunku wycofujących się Amerykanów.
Wrogie oddziały kapitulują na widok japońskich żołnierzy i do niewoli dostaje się cała masa żołnierzy a rozbitych zostaje 9 dywizji.
Cesarz obsypuje medalami żołnierzy ponieważ inaczej nie może okazać wdzięczności te zwycięstwo tcha w japońskich żołnierzy nowego ducha.




Kolejny atak nuklearny tym razem na Okinawę, nie wyrządza dużych szkód a większość japońskich cywilów nawet nie wie o tym fakcie aż do końca wojny. Bomba na Okinawie nie ma dużego znaczenia a i dowódcy USA nie są na tyle głupi, żeby lądować na radioaktywnym terenie.




Sasza opracowuje nowy plan obrony kolejny w ciągu kilku tygodni. Warzkinsoto nawet nie patrzy na kolejne plany ze względu na to, że takich papierków Cesarz podpisywał nawet kilkanaście miesięcznie.




Agresywne Niemcy.




Lądowanie w Chinach całkowicie zmienia sytuacje Cesarstwa w ciągu kilku dni amerykanie ściągają na przyczółek kilkanaście dywizji.
Resztki paliwa pozwalają doczłapać się wojskom pancernym Sitra który postanawia zablokować wojska Irkucka na plażach, jednak to zajmie a i linia na zachodzie będzie praktycznie bezbronna.
Cesarzowi podcina to skrzydła a on sam potajemnie przygotowuje plan obrony Chin na północy i Korei wiedząc o zbliżającej się klęsce sam jednak jak najbardziej zachęca do walki innych generałów .




Sytuacja na jesień. Z dnia na dzień coraz gorzej Warzkinsoto nie może sprowadzić pozostałych 60 dywizji z wysp ponieważ jedyne transportowce są w bazach w Korei północnej a te w Chinach nie mogą efektywnie walczyć bez paliwa. Dlatego duża część potęgi Japonii nie może wystąpić w obronie Cesarstwa.




Kilka raportów z zatopionych konwojów. Dziesiątki statków handlowych padało dziennie łupem amerykańskich okrętów wojennych praktycznie żaden transport nie docierał do Chin.

​

Nabór trwa
Pisać na PW w podane formie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych(zajęte), zmotoryzowanych(zajęte), zmechanizowanych(zajęte), desantowych, pacyfikujących(zajęte).
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów
Minister...
Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 przeciwko Zsrr (Irkuck) i GB (kolega)​

[/CODE]

 

Odcinek 91




Dywizje zmotoryzowane, zmechanizowane i pancerne powoli docierały do amerykańskiego przyczółku i 13 IX Sitro spycha jednostki nieprzyjaciela ponownie na plaże.




Następnego dnia Sitro zajmuje pozycje w zdobytym mieście i od razu musi odeprzeć potężny kontratak amerykański który z łatwością rozbija się o falę japońskich czołgów. Tu jednak kończy się dobra passa ponieważ do korpusu generała nie docierają nowe zapasy paliwa co znacznie utrudnia jakikolwiek atak a choćby przemieszczenie się.
Generał Sitro musi oczekiwać na nadchodzące posiłki piechoty i mieć nadzieje, że do tego czasu McArthur nie zaatakuje jego jednostek a nawet jeśli to on i tak nie może się cofnąć bo to kosztowałoby go wszystkie dywizje które potrzebują paliwa do przemieszczania się.




Niestety niemieckie wojska rozpędziły się i teraz nacierały szybciej niż Amerykanie z Indii. Rankiem 15 IX wylądowali na Jawie i holenderskie oddziały musiały wywiesić białą flagę, japoński garnizon trochę na wschód był bezbronny a do jego uratowania nie było transportowców.
Dowódca obrońców dostał wiadomość od Saszy, że Cesarz chce aby utrzymywał się tak długo jak to możliwe i żadnego kroku w tył. Generał przyjął rozkaz i rozpoczął obwarowywanie miasta.




Dyrektywa wydana przez Lupixera pogrzebała do końca japońską flotę ale pozwoliła dostarczyć trochę zapasów paliwa które składowano nieopodal Busanu. Straty japońskiej marynarki były ogromne ale nie było mowy o jakiejkolwiek odbudowie floty każdy wiedział, że żaden nowy okręty nie wyjdzie już z japońskich stoczni.




Z budowy reaktora ostatecznie zrezygnowano tuż po budowie 3 sektora, plan atomowy został zawieszony i praktycznie nigdy już nie zostanie dokończony,.




16 X - Amerykanie powoli wkraczali do Indochin wolnym krokiem. Widać inteligencja dowódców amerykańskich była niska, do Szanghaju rzucono piechotę, a przecież później wiele równin pozwalało na zajęcie Chin w miesiąc, jednak oni woleli rzucić dywizje pancerne, zmechanizowane i zmotoryzowane do dżungli. Chwała im za to ponieważ Japonia może bronić się przez kolejny miesiąc.




Gorzej było na Filipinach, gdzie 20 X Amerykanie znaleźli się bardzo niedaleko stolicy a dosyć duży japoński garnizon powiadomiony z Busanu został o obronie do ostatniego żołnierza i naboju.




Walki morskie o blokadę Japonii trwały i po południu 25 X na chwile uwierzono, że uda się ją przełamać. Flota Lupixera dobrze radziła sobie z nową doktryną i zdobyła przewagę nad flotą blokującą uszkadzając wszystkie lotniskowce i zatapiając jeden ale dzień później na pole bitwy dotarły lotniskowce głównej floty USA i w ciągu kilkunastu minut Lupixer uciekał z podkulonym ogonem.




Niemcy na Madagaskarze z czołgami także nie świecą umysłami.




Ledwo lotniskowce wycofały się z jednej bitwy a już natrafiły na kolejną flotę tym razem transportowców, udało posłać się na dno kilka z tej dużej grupy ale potem znów wkroczyły posiłki i powtórzył się ten sam scenariusz.




Admirał nie mógł nawet uciec do portu bo ciągle natrafiał na nowe floty USA i 28 X ostatecznie złapany został w pułapkę, jego flota jako lotniskowa przestała istnieć a pozostały przy życiu "Mizuchi" został zatopiony kilka dni później przez bombardowania na porty, Warzkinsoto zdjął Lupixera ze stanowiska głównodowodzącego flotą i rozkazał kierować pracami w Tokio nad odbudową miasta.
Najlepsze okręty Cesarstwa spoczywały na dnie i większość generałów po cichu mówiła, że ostatnia flota Widdera podzieli los tej w ciągu najbliższych dni.




Nowe zastępy piechoty nie przydadzą się w końcu wojny.




W akcie rozpaczy Cesarz rozkazał rzucić wszystkie bombowce by odblokować szlaki handlowe i z wiadomym skutkiem tydzień później zaprzestał lotów, straty rosły a zwycięstw nie było.





Sytuacja na początku Listopada.




Ostatnie chwile japońskiej floty morskiej i wiele zatopionych przez bombowce okrętów. Kilka transportów dotarło do Chin ale niewystarczająco na ofensywę zaś straty statków handlowych urosły o kolejne 800 w tym samym czasie do sztabu Japonii przyszła depesza od Amerykanów którzy zaproponowali pokój.
Miał on się odbyć na wyspie Jeju a Japonia miała wycofać się ze wszystkich krajów a terytoria jakie by jej pozostały to wyspy japońskie i południowa Korea zaś Cesarz miał zachować tron. Warzkinsoto potargał tą propozycje i wyśmiał hamburgerów.





Chcesz, żeby mój następny aar szybko się skończył ? Stań po stronie ZSRR i zgłoś się na dowódcę każdej formacji po stronie Stalina i Irkucka którzy ramię w ramię będą starali się zaprowadzić komunizm na świecie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych(zajęte), zmotoryzowanych(zajęte), zmechanizowanych(zajęte), desantowych, pacyfikujących(zajęte).
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów
Minister...
Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 i Ita (kolega) przeciwko Zsrr (Irkuck)​

 

Odcinek 92




Kolejne straty i porażki na morzu a także stracenie szacunku u Cesarza pcha Lupixera nad przepaść postanowił on zebrać resztki swoich okrętów i przełamać blokadę Japonii na własną rękę.
Nie miał szans 9 XI poszedł na dno wraz z wszystkimi swoimi okrętami i większością marynarzy.




Później okazało się, że Admirał spotkał się z innymi takimi jak Widder i okazało się, że nie tylko on chciał zmyć skazę ze swojego honoru.
Niestety działa to odwrotnie bo na dno idą resztki floty Cesarstwa i Warzkinsoto nie ma już okrętów którymi mógłby walczyć a nawet transportować jednostki.




Sitro dostał pozwolenie na prowadzenie ataków zaczepnych i czynił to do kilku razy tygodniowo. Amerykanie sprowadzali coraz to nowe posiłki i było coraz ciężej, a brak paliwa nie pomagał w jakichkolwiek działaniach i generał nie mógł nic z tym zrobić.




Sasza rozkazał zdobyć jakieś miasto w Chinach i Sitro uderzył na jedyne dostępne czyli Suzhou.
Pierwsze godziny ataku przebiegały sprawnie resztki paliwa dostały jednostki pancerne które w mieście nie mogły w pełni wykorzystać swoich zdolności. O godzinie 9.25 czołgi 4 dywizji pancernej znalazły się na przedmieściach i przygotowywały do natarcia na pozycje amerykańskie.
Kilkanaście minut później potężny ostrzał artyleryjski rozpoczynał atak i do boju na pierwszej lini ruszyły właśnie czołgi z 4 D.Panc które przełamały słabe linie amerykanów później w wyrwę we froncie rzuciły się oddziały piechoty morskiej, jedyne jednostki niepotrzebujące paliwa.
O 10.20 oddziały piechoty wchodziły już do miasta jednak opór z każdym zdobytym domem rósł a jednostkom pancernych zaopatrzenia starczyło tylko na dostanie się w okolicach przedmieść i na jednych z pierwszych ulic więc ich wsparcie było mocno ograniczone.
Dokładnie z wybiciem 12.00 do kontrataku rzuciły się jednostki prawie 4 dywizji amerykańskich i powoli zaczęły one wypierać japońskich gwardzistów ze zdobytych pozycji i nacierali aż do ostatnich ulic miasta gdzie japońskie czołgi mogły zapewnić wsparcie osłonowe, niestety jedna z dywizji posiadająca broń przeciwpancerną "zaszła" japońską dywizje od tyłu i zniszczyła ponad 30 czołgów a kolejne 20 uszkodziła.
Sitro nakazał odwrót i wysłał wiadomość o porażce Saszy.




Dowódca sił lądowych Japonii Feldmarszałek Sasza 1 XII rozpoczyna generalny odwrót na ostatnią linie... do Korei północnej.
Na liniach japońskich rzek rozkazuje rozstawić oddziały mandżurskie które mają spowolnić Amerykanów na tyle, żeby przygotować obronę w Korei, koleją transportowane są czołgi na północ tak samo jak wszystkie inne japońskie dywizje.




Tymczasem ma miejsce kolejny atak nuklearny silniejszy niż kiedykolwiek, Amerykanie znów celują w Tokio i tym razem dobijają ocalałych mieszkańców zabijając wszystkich ludzi pozostałych przy życiu, unicestwione zostają wszystkie dywizje broniące miasta poza garnizonem który był oddalony od centrum.
9 Dywizji które służyć miały do obrony miasta przestają istnieć kilka godzin po ataku przybywa kolejna depesza z propozycją pokoju na tych samych warunkach co poprzednia, Warzkinsoto odrzuca ofertę ale generałowie radzą ją rozważyć widząc skutki nowej bomby USA.




Prawie rozbite zostało 8 Skrzydło bombowe z 450 samolotów przetrwało ledwo 80.




1 I 1947 roku - To już 11 lat od kiedy Warzkinsoto wstąpił na tron , prawie 8 lat wojny bólu i rozpaczy. Śmierci i okrucieństwa teraz wydaję się, że to ostatni już rok Cesarza na tym stanowisku, oddziały japońskie cofają się na wszystkich frontach marynarka nie istnieje a lotnictwo codziennie zmaga się z bombowcami w kilkunastu bitwach.
Warzkinsoto jeszcze raz czyta propozycje pokoju i wysyła do Irkucka własną propozycje w której.
Japonia zatrzymuje Koree, Mandżuko zostaje japońskie a także północne Chiny, Jeju, Amami, Okinawa, Tranasmur, Tajwan i kilkanaście wysepek na wschodzie.
Oczywiście propozycja została przez Amerykanów odrzucona tak więc wojna trwała dalej i przynosiła kolejne straty w ludziach.




Niemcy także przysyłają swoją propozycje która jest nie do zaakceptowania przez Cesarza a wręcz obraźliwa.




12 I - Pada Manila stolica Filipin, dywizje japońskie zostały wcześniej ewakuowane a pozostała tylko dywizja garnizonowa mająca pilnować porządku w kraju.




Niemcy lądują na Tajwanie i coraz bardziej zbliżają się do wysp japońskich i Korei czy może to być większe zagrożenie dla Cesarza niż Amerykanie nie wiadomo ale znakomite dywizje piechoty a także czołgi z dywizji pancernych są coraz bliżej sztabu Cesarza i nie wygląda na to, że ktokolwiek mógłby zatrzymać tego walca miażdżącego wszystko na swojej drodze.




1 II - Błyskawiczny upadek Chin i zbliżający się Amerykanie którzy już dotarli do mandżurskiej lini obronnej jeszcze nieobsadzonej przez dywizje tego kraju, zaś w północnej Korei trwają gorączkowe przygotowania do ostatecznej obrony.



Chcesz, żeby mój następny aar szybko się skończył ? Stań po stronie ZSRR i zgłoś się na dowódcę każdej formacji po stronie Stalina i Irkucka którzy ramię w ramię będą starali się zaprowadzić komunizm na świecie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych(zajęte), zmotoryzowanych(zajęte), zmechanizowanych(zajęte), desantowych, pacyfikujących(zajęte).
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów
Minister...
Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 i Ita (kolega) przeciwko Zsrr (Irkuck)​

---------- Post dodany 17.07.2009 o 17:26 ----------Poprzedni post został napisany 16.07.2009 o 21:52 ----------

Wiem, że to już końcówka ale to chyba nie powód, żeby nie komentować ? P

 

Odcinek 93





Walki powietrzne nad Japonią toczyły się codziennie i przynosiły nowe straty dla obu stron, prawie 70 % ataków udało się odpierać reszta docierała i niszczyła porty i infrastrukturę pozostałych jeszcze miast które nie ucierpiały w wyniku ataku bomb atomowych.




Azja zaś była podzielona na 3 części: japońską, amerykańską i niemiecką a największą część posiadały już Stany Zjednoczone.
Prawie codziennie można było słyszeć o zajęciu kolejnych miast w Chinach, Niemcy brutalnie rozprawiali się z ludnością na Tajwanie i wszędzie tam gdzie zawitali, Warzkinsoto postanowił skorygować propozycje pokoju wysuniętą przez Amerykanów i każdą następną odsyłał właśnie z nowymi danymi.




22 II - Amerykanie łączą się w chińskiej prowincji Ya'An i mogą powoli koncentrować wojska do ofensywy na północ gdzie wojska sojuszu azjatyckiego powoli okopują się i przygotowują do ostatecznej obrony.




28 II - Niemcy niespodziewanie lądują potężnymi siłami na Jeju i szybko zmuszają garnizon wyspy a właściwie 1 Powietrznodesantową do kapitulacji.
Sasza radzi zablokować ich już w prowincji łączącej tej 2 miasta ale Warzkinsoto chce zniszczyć siły na koreańskiej ziemi i rozkazuje przepuścić wojska niemieckie na ląd.




Kolejny atak nuklearny i jeszcze większe skutki wybuchu bomby zmuszają sztab Warzkinsota do ponownego skorygowania propozycji pokojowej, teraz Warzkinsoto chce zachować całą Koree, Jeju, Amami, Okinawę i Mariany.
Amerykanie nie odpowiadają, a Cesarz przygotowuje się na najgorsze.




1 III - Front można teraz już przedstawiać w wąskim odcinku na północy Chin gdzie zostały odparte już 3 amerykańskie ataki w ciągu 2 dni.
De Ptysz nalega na kapitulacje na warunkach Amerykanów: Japonii zostają wyspy japońskie i Korea południowa ale Warzkinsoto odrzuca takie
prośby które uwłaszczają japońskiej godności, jedyną propozycje jaką jest teraz w stanie negocjować Cesarz jest granica z przed wojny.




Bitwy powietrzne przełom Lutego i Marca.




Ostatnie technologie tej wojny. Myśliwce wyprzedzające inne kraje o lata i dywizje zmechanizowane które od dawna z powodu braku paliwa nie mogły walczyć z nikim poza własnymi trudnościami z przemieszczaniem.




Warzkinsoto przeliczył się co do sił użytych w desancie prawie natychmiast z morza na niemiecki przyczółek wylądowały posiłki i Sasza nie mógł zniszczyć Niemców w tym mieście.
Na zdjęciu pełna okazałość sił japońskich + 8 dywizji(niewidocznych). Feldmarszałek rozkazał sprowadzić wszystkie dostępne dywizje póki linia w Chinach się trzymała mógł sobie na takie coś pozwolić i 20 III miała rozpocząć się kontrofensywa.




Wreszcie 13 III przyszła Amerykańska depesze o potwierdzeniu i zaakceptowaniu japońskich warunkach, podpisanie miało odbyć się 15 Marca 1947 roku na wyspie Jeju gdzie także Niemcy mieli uczestniczyć w tym bo oni mieli swoje warunki.



I stało się 15 III 1947 roku zwierzchnik sił zbrojnych Japoni Feldmarszałek Saszai podpisał akt kapitulacji na wyspie Jeju, wojna skończyła się i wszystkie wojska mogły wracać do domu.
Na mocy podpisanego traktatu pokojowego Japonii pozostawały tylko wyspy japońskie, Korea południowa i północna, Jeju, Amami, Okinawa.
Warzkinsoto musiał przyjąć takie granice w obawie przed totalnym zatopieniem wysp japońskich wszystkie narody poza kilkoma świętowały koniec wojny.



Niektórzy japońscy żołnierze nie świętowali kapitulacji.




Podpisanie aktu kapitulacji tu na amerykańskim statku na którym jednak to się odbyło ponieważ na wyspie nie było gdzie tego zrobić.




Warzkinsoto abdykował 18 IV 1947 roku ale pozostał w zniszczonym kraju.
Dosyć szybko gospodarczo Japonia się podniosła skutki bomb zniknęły już 2 lata później poza 2 ostatnimi które były wyjątkowo mocne ale więcej w następnym odcinku.
​

 

Odcinek 94

​

Dane z 15 III 1947 roku co do samolotów Cesarstwa, zapomniano o eskortowcach których było ponad 800 tak więc liczba ta dochodzi nawet do 3350 samolotów zdolnych do obrony kraju.
Konfederacja posiadała 140 bombowców morskich które udało im się zbudować od czasu wyzwolenia.
Mandżuko albo Republika Fengtien jak to woli posiadała 85 myśliwców starej jakości i ponad 230 bombowców bezpośredniego wsparcia.

​

Tutaj nie ma wiele do gadania pozostałości okrętów Cesarstwa, większość z nich po wojnie została zezłomowana, sprzedana albo zamieniona w muzea.

​

Australijska konfederacja - 7 nowo sformowanych dywizji po 12 000 ludzi w każdej co łącznie dało im 84 000 żołnierzy którzy byli w stanie bronić kraju ale rząd wyzwolonego przez Japonie państwa nie miał zamiaru z nikim oprócz niedawnych okupantów walczyć.

Republika Fengitien - 9 dywizji piechoty ostro zniszczonych zaledwie 39 000 żołnierzy, 5 górskich "elitarnych" 40 000 żołnierzy i 1 HQ 1200 żołnierzy co daje łącznie 80 200.

Mongolia - 28 dywizji piechoty zaledwie 97 000 żołnierzy, 44 kawalerii ponad 560 000 żołnierzy większość bez koni, 17 górskich 200 000 żołnierzy, 2 HQ i 2 milicji.
Łącznie to daje ponad 862 000 ludzi zdolnych do walki.

Transamur większość żołnierzy ten kraj przekazał Japonii a sam pozostawił sobie do obrony 10 000 żołnierzy którzy stacjonowali w stolicy.

Sojusz azjatycki posiadał 260 dywizji w tym 2 352 200 ludzi którzy mogli jeszcze prowadzić walkę.

Technologie, produkcja i przemysł.













Będą jeszcze 2 odcinki za tydzień ale zachęcam do komentowania i głosowania w nowej ankiecie ;];]

Chcesz, żeby mój następny aar szybko się skończył ? Stań po stronie ZSRR i zgłoś się na dowódcę każdej formacji po stronie Stalina i Irkucka którzy ramię w ramię będą starali się zaprowadzić komunizm na świecie.

Imię, Pseudonim -
Obrazek,sylwetke (bądź jeżeli nie chcecie dostaniecie jakie z przydziału) -
Generał/Admirał Lotnictwa/Sił Morskich.
Generał piechoty, sił pancernych(zajęte), zmotoryzowanych(zajęte), zmechanizowanych(zajęte), desantowych, pacyfikujących(zajęte).
Admirał myśliwców, bombowców taktycznych, bezpośredniego wsparcia, strategiczny, morski, desantowy, mysliwcow wielozdaniaowych.
Admirał floty u-botów, pancerników, lotniskowców, transportowej, lekkiego wsparcia, rajderów
Minister...
Ewentualnie inne stanowisko jeżeli macie pomysły.

Kraj to Niemcy na mod34 i Ita (kolega) przeciwko Zsrr (Irkuck​

Póki co mam chętnych 15 generałów niemieckich i 2 radzieckich

 

Odcinek 95


​

Wojna którą zapoczątkowała Japonia i brało w niej udziało 3/4 globu zebrała śmiertelne żniwo straty w ludziach, sprzęcie, okrętach i wszystkich innych pojazdach były u większości potęg ogromne ale i mniejsze kraje miały duże straty w wyniku bezcelowej obrony przed falą japońskich samurajów.

Największe straty odnotowała Japonia która w ciągu 11 lat panowania Cesarza we wszystkich wojnach utraciła.

1 234 525 - Dywizje piechoty.
120 220 - Dywizje piechoty morskiej i spadochronowe.
149 400 - Dywizje garnizownowe.
28 030 - HQ
84 430 - Dywizje zmotoryzowane.
59 230 - Dywizje zmechanizowane.
34 430 - Dywizje pancerne.
54 440 - Brygady wszelkiego typu.

29 238 - Lotnictwo.

60 540 - Flota morska.

Łącznie - 1 854 483 żołnierzy.
5 600 325 - Cywile.
W tym ponad 5 milionów w wyniku wybuchów samych bomb atomowych.

Razem z cywilami - 7 454 808




W czasie wojny Cesarstwo straciło ogromne ilości sprzętu ale w ostatnich miesiącach były to tylko pojedyncze czołgi.

670 lekkich czołgów.
85 - Model III
1960 - Model IV ( 540 zatopione u wybrzeży Niemiec)
1230 - Model V ( 1030 na Bliskim Wschodzie)

Łącznie - 3945 czołgów.




Dokładna ilość okrętów nie jest znana z powodu zniszczenia akt morskich z lat wojny( zmodyfikowanie gry pod nowy AAR i niemożność otworzenia sejva)




Samolotów Cesarstwo także straciło co nie miara.

1025 - Bombowców bezpośredniego wsparcia (II)
1850 - Myśliwców ( I - IV model)
3240 - Myśliwców ( V - IX model)
320 - Bombowców morskich.
190 - Bombowców strategicznych.
1900 - Bombowców taktycznych.
35 - Latających bomb

Łącznie - 8560 maszyn.





Nieoficjalne dane !!!.

Straty amerykańskie w skrócie.

920 194 - żołnierzy.
25 200 - cywilów. (mieszkańcy wysp)

730 - Model III
1320 - Model IV
420 - Model V

Łącznie - 2470 czołgów.




Straty w okretach i samolotach nie są bliżej znane.




Straty niemieckie.

1 540 320 - żołnierzy (łącznie z walkami we Francji)
120 020 - cywilów.

2460 - Model II
1503 - Model III

Łącznie - 3963




Straty w okretach i samolotach bliżej nieokreślone.

 

Odcinek 96








Historia państw Azjatyckich w skrócie od upadku Japonii do roku 1970. ​

Japonia - przez kilka lat można było ją nazwać najpotężniejszym państwem świata, jednak jej potęga została zniszczona równie szybko, jak powstała. Niegdyś to wszystko tu należało właśnie do Japonii, teraz władza Cesarza istnieje tylko na wyspach Japońskich, w Korei i na wyspach Okinawa, Jeju i Amami. Reaktor atomowy w Wondun został rozebrany, części posłużyły do rozbudowy Niemieckiego reaktora. Tokio i Kagoshima nadal są niezamieszkane, lecz służą do badań nad wpływem radioaktywności na środowisko. Reszta miast po mniejszych wybuchach szybko stanęła na nogach.


Chiny - Chiny powstały w '49 z połączenia Japońskiej marionetki w Mandżurii, dawnych Chin, komunistycznych Chin oraz Mongolii. Mimo, że część tych ziem posiadały Niemcy, zostały one oddane Amerykanom, a następnie stały się częścią Chin. Amerykanie jednak wykorzystywali Chiński przemysł do wzbogacenia się. Po kryzysie Chińskim w '52, gdy załamała się gospodarka kraju stały się nieprzydatne USA i niepodległe.


Indie - Indie powstały z Niemieckiej i Amerykańskiej strefy okupacyjnej w '48 roku. Ostatecznie jednak Indie były pod kontrolą Amerykanów, którzy kontrolowali cały przemysł, śląc dolary do USA. Pełną niepodległość uzyskano w roku '58.


Indochiny - Indochiny powstały w '47 i od początku ich przemysł pracował bardziej dla USA niż dla samych Indochin. Kraj ten biedniał, aż w końcu w '54 wybuchła antyamerykańska rewolucja. Partyzanci kryjący się w dżunglach, wspierani przez wieśniaków i miastowych zadali dotkliwe straty Amerykanom, którzy w '62 zrezygnowali z walk i wycofali się z Indochin, niszcząc jednak większość fabryk, dróg i mostów. Indochińska gospodarka i infrastruktura jest w opłakanym stanie do dziś.


Australia - Australia stała się w pełni niepodległa po kapitulacji Japonii. Gospodarka rozwija się szybko, w sporej mierze dzięki Niemieckim inwestorom. Poza Japońską inwazją ominęła ich wojna, więc Australia nie odniosła wielkich strat.


Nowa Zelandia - Nowa Zelandia, podobnie jak Australia stała się niepodległa tuż po kapitulacji Japonii. Jednak w przeciwieństwie do zachodniego sąsiada nie znalazła zainteresowania ani Niemieckich, ani jakichkolwiek innych inwestorów. W kraju nie panuje bieda, lecz Nowa Zelandia nie jest również bogata.


Niemieckie Terytorium Indonezji - Indonezja powstała w roku '49, zależna jednak całkowicie od Niemiec. Mimo niemalże braku niepodległości, gospodarka rozwijała się błyskawicznie dzięki gigantycznym, Niemieckim dofinansowania. Wzrastała produkcja i wydobycie wielu rzadkich materiałów, z czego większość wykupywały właśnie Niemcy. Odzyskała niepodległość w roku '67, przyjmując nazwę Indonezja, Papua i Nowa Gwinea. W sojuszu z Niemcami.


Filipiny - Filipiny odzyskały niepodległość zaraz po kapitulacji Japonii. Był to kraj całkowicie niezależny, z wolno rozwijającą się gospodarką. W '53 znalazła się w kręgu zainteresować inwestycji Niemieckich i Amerykańskich. Kraj, który znalazł się na skraju dwóch stref wpływów przeżył krwawą wojną domową trwającą od '54 do '62, czyli aż osiem lat. W wojnie tej walczyli stronnicy Niemców, wspomagani przez właśnie ten kraj, stronnicy Amerykanów, z wsparciem USA oraz konserwatyści, którzy chcieli utrzymać całkowite neutralne stanowisko Filipin, a byli wspierani przez Japończyków, Australie a później potajemnie także przez Rosję i Niemieckie Terytorium Indonezji. Wygrali konserwatyści, przemysł popadł w ruinę, kraj stał się nieprzyjazny dla przyjezdnych i inwestorów oraz jest skrajnie izolacyjny.


Tybet - Tybet po kapitulacji Japonii odzyskał stracone w pokoju ziemie. Przemysł powoli się tam rozwijał, jednakże nie było żadnych poważnych inwestorów.


Afganistan - Kraj ten nie znalazł żadnych poważnych inwestorów, z powodu panującej od lat '50 anarchii, która zbliża się ku wojnie domowej.

Słów kilka o koloniach w Azji​

Niemcy - Niemcy po 2 wojnie światowej odzyskali część wysepek na Pacyfiku oraz Tajwan, zajęli Tajwan oraz mały region na południu Chin, jak i zdobyli wpływy w Indonezji i Papui-Nowej Gwinei, a później także na Australii. Stracili za to tereny w reszcie Chin oraz wpływy na Filipinach. Tajwan i terytorium Chińskie rozwijały się szybko dzięki dofinansowaniu z metropolii.


USA - Stany Zjednoczone zyskały sporo małych wysepek na Pacyfiku oraz wpływy w Chinach, Indochinach i Indiach. Mimo, że byli największymi zwycięzcami tej wojny, doprowadzili do upadku państw, które kontrolowali, w zamian za szybki rozwój w samym USA.


Rosja - Rosja otrzymała od Niemiec Transamur oraz wyspy na północ od Japonii, w zamian za zawiązanie sojuszu. W '49 najechała i zajęła Afganistan.


Portugalia - Portugalię ominęła wojna, nic nie zyskała, ani nic nie straciła. Ich dwie kolonie rozwijały się powoli, by w '67 Makau zostało wykupione przez Niemcy a w '69 Kupang zostało wykupione przez Indochiny, Papue i Nową Gwinee.

- - - - - Koniec - - - - -




Odcinek wykonany w całości przez Genialda kończący ten kolejny już mój MiniAar oczywiście dziękuje, tym którzy czytali, oglądali i tym podobne bo to zawsze pomaga napisać kolejny odcinek ;]

AAR wyczyszczony i zamknięty.
Biedrona

​