Od Rusi do Rosji

Asymilicja kulturowa w tej grze jest dziwna, zdarzało mi się, że następca tronu stawał się Rusinek mimo wychowania przy ojca, który jest Polakiem.

Wysłane z mojego SM-T815 przy użyciu Tapatalka

 

Oh jak miło, o jak się cieszę! Lud Wybrany 3.0 nadchodzi! <3

 

Od Rusi do Rosji


XVIII. O żywocie i śmierci wielkiego kniazia Baggego słów kilka.


Po niespodziewanej śmierci króla Freyra zjazd się wielki kniaziów i bojarów znaczniejszych w Turowie odbył i uradzono na nim by państwa ruskie podzielić między synów zmarłego a to w ten sposób, że najmłodszy z nich - Rusłan kniaź jarosławsko-włodzimierski kołpak wielkoksiążęcy i Nowogród Wielki wziąć miał oraz zwierzchność nad ziemią perejasławską, kniaź Większej i Małej Polski Fredrik od nikogo zależnym być nie miał ale korony polskiej nie otrzymał a to za sprawą kniaziów polskich co Kijowowi podlegać dalej chcieli, a na osłodę ziemię toropiecką i mścisławską otrzymał, zaś kołpak wielkoksiążęcy kijowski na skroniach kniaziewicza Baggego spoczął wraz ze stołecznym Kijowem i zwierzchnością nad Karelią i kniaziami Bjarmii dalekiej. Briańsk i Witebsk przy kniaziu Snorrim miały pozostać.





Tedy z krzywdą najstarszego i najzdolniejszego z wszystkich synów Freyra podział się dokonał. A stało się tak, gdyż kniaziowie i bojarzy mocnego pana nad sobą mieć nie chcieli - w Nowogrodzie tedy obrali pacholęcie a w Kijowie najmniej potężnego z braci, który groźny jak sądzili im być nie mógł.​

W istocie bowiem kniaź Bagge do tej pory naukom nad naturą bogów był poświęcon choć odwagi mu nie zbywało ani znajomości spraw rycerskich.



Miał też poważanie i miłość dla starszych braci swych a to Snorriego i Fredrika i rady ich, a w szczególności pierwszego z nich w rzeczach wagi państwowej najbardziej obeznanego, pilnie słuchał.

W tym czasie panowanie nad Nowogrodem i Rusią Północną objęła w imieniu Rusłana Freyrowicza żądna władzy gydja Vigdis z chramu łopatińskiego. Wiedźma ta szpetnymi czarami jakowymyś kniazia Rusłana usidliła i jego poddanych i rej wiodła w Nowogrodzkiej Ziemi. I niesprawiedliwość poczęła się tam szerzyć i niewieści nierząd i tyrania doskwierał zarówno pospólstwy jak i bojarom. Tedy w odpowiedzi na błagania co i rusz słane z północy a idąc za radą kniazia Snorriego ruszył Bagge na Nowogród Wielki by nim zawładnąć i rząd właściwy i sprawiedliwy przywrócić, opiekę nad młodszym bratem roztoczyć, tak by po dojściu do lat sprawnych schedę mu przynależną po ojcu objąć mógł.



A co by uspokoić kniaziów, bojarów i inszych poddanych i władzę nad Rusią Kijowską zabezpieczyć na czas swej bytności na północy wydał tedy gramotę Wielki Kniaź Bagge w której część swych praw na kniaziów poddanych przelewał.



I posłał Pułki Ruskie kniaź Bagge pierwej na Jarosław tak aby bezpieczeństwo kniazia Rusłana zapewnić i zamachom na żywot jego przeciwdziałać.



A zająwszy Jarosław ku Bjarmii poszły Zastępy Kijowian chcąc rozgromić wierne wiedźmie łopatińskiej wojska.



I w bitwie pod Romnym zacni Rusowie pokonali pomioty Vigdisowe tak że żaden z nich spod miecza nie uciekł.



A w wojnie tej ciężkiej, północnej bracia Baggowi a to Snorri i Fredrik wspierali go acz ten ostatni czynnie wystąpić z mieczem w ręku nie mógł albowiem za podszeptem jędzy nowogrodzkiej Mitrofan z rodu Naryszkinów - kniaź kaliski przeciw niemu powstał i pomocy bratu nie mógł dać dzielny kniaź polski.





A mimo tego dobyły Ruskie Wojska Nowogród Wielki i przegnały zeń czarownicę.



Ta jednak widząc, że władza jej kruszy się i chwieje, i że Rusią rządzić już nie będzie, zaklęciami swymi omotała wodza Czuwaszy Andjamę i sprawiła by z wojskiem swym w Ruś wszedł i wojnę krwawą rozpętał.



I zajmowali podli Czuwasze Ruś i sobie poddaną widzieć ją chcieli.

A w czasie tym kniaź Snorri groźby upatrując w Riazaniu nieobliczalnym wojnę przeciw niemu wszczął i pokonał a grody i ziemie jego wszystkie do państw swych Wielkiemu Kniaziowi poddanych włączył.





A zawojowawszy większą część Nowogrodzkiej Rusi doczekał się Wielki Kniaź Bagge upadku rządów Czarownicy i uznania władzy jego nad całą północą.



A w tym to czasie nowe władztwo na wschodzie powstało a to królestwo Anxi co kagan kirgiski Borc założył w dalekiej Azji.





A chcąc wzmocnić swe państwa i widząc tak wielkie wzmożenie potęgi Kirgizów oraz występne a przeciwne Rusi działania Mordwy i jej poddanych co Ruś Nowogrodzką zagarnąć chcieli skierował przeciw Mordwie swe Pułki Wielki Kniaź Bagge. A ubiec w tym chciał kagana bułgarskiego Altsikuru - Jerneslu co Mordwę sobie chciał podporządkować. I zdobył szybko gród ich stołeczny i resztę kraju i z Rusią złączył po wsze czasy.







I tak tedy Ruś w granice swe przez naturę samą nakreślone powróciła.



A ledwo zakończywszy podbój Mordwy powiódł swe wojska dzielne na zachód, ku Większej Polsce, której kniaź - Fredrik, brat umiłowany zaatakowany został przez awanturnika Helgiego z rodu Piastów.





I pokonali Piasta bracia dwaj a to Fredrik i Bagge. I spokój powrócił do Polskiego Kraju.

A w tym czasie na Ruś przybyły trzy misje chrześcijańskie a to Bolesława biskupa wielkomorawskiego i kapelana króla Światopełka III, Adolfa biskupa władcy bawarskiego Marcjalisa z rodu Karolingów i Ponsa księcia-biskupa Salzburga z ramienia małoletniego króla Bawarii Rajmunda działającego.







A pod wpływem tych mężów ku religii chrześcijańskiej Wielki Kniaź Bagge się skłaniał i ją też hołubił.



Nie wszystkim jednak w smak były wielkoksiążęce upodobania i ku obcym kapłanom ciążenie. A wśród nieprzejednanych i wrogich rej wiódł kniaź biełozierski Miemo III. I wyzwał kniaź Bagge na pojedynek tradycją świętą wareską uświęcon kniazia Miemo tak by w boju rozstrzygnąć ich spór.



Lecz Bóg sam najwyższy inne miał widać plany dla Rusi i ręką kniazia białozierskiego powalił Wielkiego Kniazia. I umarł kniaź Bagge od ciosu toporem.



Tedy Ruś ponownie w żałobie po swym władcy się pogrążyła.

C.D.N.​

 

Panie Boże, to było szybkie...

 

Tak to się kończy, jak się próbuje wystawić lobby izraelskie xD

 

No jakoś szybko poszło. I kolejne rozdanie. No ale w końcu w średniowieczu ludzie żyli krótko.

 

Po śmierci nastąpił kolejny podział, czy któryś z braci zgarnął wszystko?

 

Małopolska pod Nowogrodem, Piastowie-Wikingowie, a kolejny kniaź ginie w pojedynku. No ja nie mam pytań ;D

 

Następnymi krokami będą ślub z Mongołką i Etiopka.

 

No niestety uroki gavelkindu, a władza trafiła do tego do kogo wcześniej powinna trafić - Snorriego Myśliwego.

 

Cała władza?

 

Tak, Snorri Myśliwy zjednoczycielem ziem ruskich został.

 

Od Rusi do Rosji

XIX. O tym jak kniaź Snorri ziemie ruskie napowrót zjednoczył i bunty wielkie poskromił.

Tedy po śmierci Wielkiego Kniazia Bagge na stolec wielkoksiążęcy wstąpił brat jego starszy - kniaź briański - Snorri zwany Myśliwym. A pan był to wielki i w Rusiach obu wielce poważany. A sława jego i potęga były tak wielkie, że ani kniaź nowogrodzko-jarosławski Rusłan, ani kniaź Mniejszej Polski Fredrik nie chcieli i nawet nie mogli podważać jego praw do tronu.





Co więcej brat jego - kniaź małopolski Fredrik zwierzchność Snorriego uznał i ziemie swe do Rusi przyłączył. Miał mu bowiem Wielki Kniaź pomoc przeciw wrogom przyobiecać a nawet uznać jego następstwo na stolcu wielkoksiążęcym.





Tedy z obietnic złożonych Fredrikowi chcąc się wywiązać poszedł kniaź Snorri na ziemie Lubuszan, których władca - kniaź Zygmunt z rodu Łużyckiego pochodzący zwierzchności Frederika jako książęcia Większej Polski nie uznawał i należnej mu dani nie uiszczał.





A widząc, że Drużyna Wielkiego Kniazia przez Białą Wodę to jest Wisłę się przeprawiła powstali butni i źli kniaziowie, dannicy Księcia Snorriego.



Był bowiem Wielki Kniaź Snorri Słowianinem zarówno z obyczaju jako i wiary co wielu się nie podobało i o uwolnieniu się od zwierzchności kniazia kijowskiego zamyślali.

A wśród zdrajców ruskich rej wiedli ci oto: kniaź karelski i fiński Oysteinn - zwany chyba z przekory Mądrym - co mu królowanie nad całą Finlandią marzyło się, kniaź Romny - Orvar i niesławnej pamięci kniaź Miemo trzeci tego imienia z Białego Jeziora. A przewodził im kniaź Mordwy Putjajka z rodu Mordwanidów, ten sam co za księcia Baggego zwierzchność Rusi nad sobą zmuszon był uznać choć marzeń o rządach nad całą Bułgarią Nadwołżańską nie zarzucił.











Kniaź Snorri nie zawrócił jednak pewny poparcia głównych kniaziów ruskich i jeszcze gorliwiej jął bić Lubuszan. Pułki Ruskie Legnicę - gród nad Odrą szturmem wzięły po czym Lubusz - stolicę Zygmuntową opanowały.



W tym to też czasie kagan chazarski Bori Gruby z rodu Kabarskiego wysłał swego kohena, arronitę Amunaha by nawrócić Ruś na wiarę w Boga Jedynego. I zezwolił kniaź Snorri na Nauczanie Amunahowe albowiem z Chazarią co podówczas jeszcze silną była nie chciał pokoju zakłócać.



Po zdobyciu zaś Kostrzynia i Krosna - grodów nadodrzańskich oddał kniaź Zygmunt Lubusz z przyległościami - Fredrikowi, kniaziowi Mniejszej Polski.



Po czym poszły Ruskie Zastępy na władztwo Putjajki na grody jego i ziemie a to na: Tambów, Borisoglebsk, Mordwę, kraj Czeremisów i Czuwaszy i zajęły je co ruską rewoltę zakończyło.





Po czym chcąc ubiec zaborczych Kirgizów, którzy rośli w siłę ruszył kniaź Snorri na bułgarski Altsikur, którym władał kagan Jerneslu Prawy chcąc odebrać mu ważny gród Hłynów.





Pod Łopatinem starły się tedy drużyny Ruska z Bułgarską i przemógł kniaź Snorri wrogów swych. Po czym zdobył Yar-Calli i słynny chram egryjski i przyłączył Hłynów do Rusi.





C.D.N.​

 

C.D.

Wojna ta na mroźnej północy tocząca odciągnęła wszak uwagę Wielkiego Kniazia od spraw domowych. W tym to bowiem czasie nikczemny i butny Egill - kniaź rostowski mając za pomocników w wyrodnym dziele kniazia Puryszę z Czeremisi i Nujakszego z Mordwy, których wszystkich krew mordwińska i niechęć do władcy kijowskiego łączyła, niezależności zażądał.









Tedy poszły na Rostów Ruskie Pułki z kniaziami Snorrim i Aleksiejem - wodzem dzielnym i szlachetnym - na czele. I dobyły Merię i pod Suzdalem buntowników zbiły okrutnie.







A rozgromiwszy drużynę bezrozumnego Egilla na wschód ku Mordwie powiódł kniaź Snorri swe zastępy i jął dobywać kolejne grody buntownicze.



I stało się tak, że ugięły się kolana wszeteczne i o łaskę wielkoksiążęcą jęli zabiegać niewdzięczni kniaziowie. I wtrącił kniaź Snorri do lochów zdrajców i pokój nastał.



A przywróciwszy ład w swych państwach ukarał Wielki Kniaź występników a to odbierając trzymane przez nich ziemie i tytuły.

W tym czasie kagan Jabdertimu - Ilik Budowniczy posłał na Ruś kohena swego, Baghatura a to z myślą zawarcia przyjaźni między tymi krajami.



Przyjął go kniaź Snorri nadzwyczaj przyjaźnie a to z powodu powtarzających się chazarskich najazdów łupieżczych na Ruś. Zimą roku 977 Karadakh - wódz chazarski pod Kijów sam podszedł, kraj spustoszył i łupy wielkie zebrał.





A nie był to przypadek albowiem Karadakh był tarchanem kagana Kundacika Baghaturidy, który to zamyślał o tym jak władzę swą nad Kijów rozciągnąć.



A posłał kniaź Snorri naprzeciw Karadakha wodza znakomitego a to Aleksieja Nerewinicza, który służbą wierną kniaziostwa biełojezierskiego i karelskiego się dosłużył.





I poszedł waleczny Aleksiej na Chazarów i pod Kijowem wojska Karadakha zaskoczył. Nie miał jednak chrobry Aleksiej jazdy żadnej przeto wróg, choć liczbą nad Rusami nie górował, otoczył Wojów Aleksiejowych, panikę wzbudził, szyki popsował i wyrżnął Rusów tak, że jeno garstka z pogromu uszła.



Lecz ustąpił tarchan Karadakh z Rusi. I widział tedy kniaź Snorri, że wojować z Chazarami bez konnicy nie sposób. A widząc jak groźnego i wiarołomnego ma sąsiada jął tedy Wielki Kniaź ku sojuszowi z Jabdertimem zmierzać i do rozprawy z Chazarami przeć.

Klęska kijowska echem jednak wielkim na Rusi się rozniosła i zdało się słabszym na duchu iże Wielki Kniaź sił nie ma i Rusi i tronu swego bronić nijak nie może.

I powstał Rusłan - kniaź nowogrodzki przeciw bratu swemu a Ruś Nowogrodzką chciał posiąść i za swój dział i część ojcowizny uznał ją.





Jednak żaden inny kniaź go nie wsparł i w obronie prawowitego władcy Ruś szczera stanęła. A nie było w tym przypadku gdyż kniaź Rusłan pysznym był a nieprzystępnym i nie miłowali go kniaziowie i bojarzy północni. Tym łatwiej tedy jedność kraju Wielkiemu Księciu zachować było. I poszedł kniaź Aleksiej na Rusłana i pod Białym Jeziorem pobił go, ziemie jego zajął i do pokoju przymusił.







Tedy przyszła pora wojnę z Chazarami groźnymi uczynić i ziemie ruskie od nich zależne uwolnić.

C.D.N.​

 

Widać, że Chazarowie dalej potrafią mocno ugryźć. No i może w końcu doczekam się Judeoslavikingów...

 

Następny odcinek będzie o wojnie z Chazarami właśnie. Konwersja. Cóż, z tym są pewne problemy wynikłe z geopolityki nazwijmy to i sytuacji wewnętrznej.

 

Powywieszaj wszystkich i już nie ma problemów z sytuacja wewnętrzną.

 

Jeśli z tą sytuacją wewnętrzną chodzi o niepokornych kniaziów, co ciągle się buntują, to jest już raczej norma :v

 

Bunty nie stanowią problemu. Chodzi raczej o poziom praw. Po prostu nie byłem w stanie wprowadzić feudalizmu a chciałbym powiązać ten proces z konwersją na judaizm.

 

Od Rusi do Rosji



XX. O bitwie na Przemyskim Polu i o upadku Chazarów groźnych słów kilka.


Chazarowie - lud liczny i bitny od dawien dawna w Stepach Kipczackich dzierżył prym. Do największej potęgi doszli Chazarowie jednak za czasów Manassesa Zwycięskiego z rodu Bulanidów co Madziarów pobiwszy, Alanów poskromiwszy, Bułgarów powstrzymawszy zwierzchność nad całym Kipczakiem zdobył i Gruzję oraz Armenię Wielką w wojnach licznych zawojował.



Jednak kagan Manassess w zbytkach bogatego południa zasmakował i wino a nie kumys pić chciał. I zaniechał był wypraw w step szeroki. A nieradzi temu byli tarchanowie jego. I postanowił Manassess podzielić swe państwa a to w ten sposób, że południowe ziemie w osobne władztwo wydzielił i kraj ten od tej pory Ani się zwał. Temuż władztwu Alanów dzielnych podporządkował. Resztę zaś państw swych oddał najwierniejszym klanom. Wtedy to ród Kabarów tron chazarski posiadł wraz ze zwierzchnością nad większą częścią Stepów a klan Jabdertimów ziemie nad Donem i Dońcem leżące objął.



Kraj Ani na potomków Mannessesa - Bulanidami zwanymi spadł a za chana Zebuluna wiarę prawdziwą porzucił i na prawosławie przeszedł. Stracił też podówczas ziemie przedkaukaskie na rzecz Jabdertimu co w potęgę rósł.



Jednak nie minęło nawet sto lat od założenia Ani a jego władcy przed Abbasydami musieli się ugiąć. Najpierw tedy ziemie Azerów utracili Bulanidzi. Mirza Wspaniały kalif bagdadzki Ani najechał i pół kraju zdobył.





Ostatni zaś chan bulanidzki - Sartak z rebelią wielką książęcia Artashira z Erebuni musiał się zmierzyć. I pokonał Artashir Sartaka i przywrócił królestwo w Armenii. Jednak wojna długa kraj wykrwawiła i poszedł kalif Hasan Wspaniały na Armenię i zagarnął ją a król Artashir, korony pozbawion, na islam zmuszony był przejść.









Wróćmy jednak do dziejów Chazarów. Po tym jak objął Manasses Zwycięski władzę nad Chanatem Ani rządy nad Chazarami Ród Kabarski przejął. Odtąd też kraj ten tracił na znaczeniu. A to za sprawą Bułgarów się stało, co do potęgi wielkiej doszli podówczas i ziemie nadwołżańskie z Itilem od Chazarii oderwali dzieląc tym samym ich włości wschodnie na dwie części.



W roku 973 kaganat Chazarów był już cieniem dawnej potęgi i siły. Poza stepami nadczarnomorskimi obejmował dawne ziemie Białych Chorwatów, Azow, Bilyar i Aral daleko w Azji będący.



C.D.N.​

 

C.D.

Kniaź Snorri stłumiwszy tedy bunt księcia Rusłana i porządek w domu zaprowadziwszy wyprawę przeciw Chazarom zamyślał. Chciał bowiem ziemie słowiańskie przez Uliczów i Tywerców ongi zamieszkane wyzwolić spode jarzma Chazarów i wyprawy ich łupieżcze ukrócić. A wiedział kniaź Snorri, że bez jazdy wojny wygrać nie może. Tedy najął Rimgajłę Okrutnego - wodza litewskiego co z wojny żył, by jeźdźców jego przeciw Chazarom podłym obrócić.



Wiosną 981 roku wydał kniaź Snorri wojnę pysznym Chazarom.



I poszli na Ruś Chazarowie i Włodzimierz Wołyński, gród znaczny zdobyli. I zebrał kniaź Snorri Pułki Ruskie i wojska Rimgajły i ruszył na Chazarów. I na Przemyskim Polu spotkali się Rusowie z Chazarami.



Lecz tym razem ruscy wodzowie mając wsparcie lekkiej jazdy Rimgajły wrogów rozgromili.



A klęska Chazarów była tak wielka, że kagan Bori o pokój musiał zabiegać i ziemię halicką oraz trembowelską oddać kniaziowi Snorriemu.



Pogrom na Polach Przemyskich władzę kagana zachwiał, państwo jego w posadach drżało. Baghaturidzi władzę kagana podważali a Jabdertim i Kirgizi w następnych latach Chazarię najeżdżali i odbierali kolejne ziemie.

Tedy w roku 982 po utracie Halicza i Trembowli na rzecz Rusi, ziemi korsuńskiej na rzecz Jabdertimu i Bilyaru co w ręce Kirgizów wpadł, kaganowi Chazarów Azow, stepy czarnomorskie i Aral się jeno ostały.



I powstał przeciw Boriemu II kaganowi chazarskiemu tarchan Kundaciq Baghaturida i pochwycił go i na pal obyczajem chazarskim nabił.



I przejął władzę nad resztką Chazarów syn Boriego - Bihor lecz walcząc z Baghaturidami, Kirgizami co Azow zaatakowali oraz Jabdertimem co stepy zajął coraz mniej miał wojowników i klęskę poniósł. I upadł Kaganat Chazarski i Klan Kabaru. Tedy Kipczak podzielili między się kagan kirgiski i władca Jabdertimu. Zaś obalony kagan Bihor Kabar i Kundaciq Baghaturida, utraciwszy wszystkie ziemie, stada i pastwiska, na dwór Bulcana - tarchana jabdertimskiego zbiegli.



I tak oto padła dumna Chazaria.

C.D.N.​

 

2% dekadencji u Abbasydów pomimo tak długiego czasu gry (i zapewne szerokiej ekspansji kalifatu)? Oj czarno to widzę...

Czy zrealizujesz swoją obietnicę, że z pewnych powodów stworzysz prędko Judeopolonię?

 

To prawda, Abbasydzi zaskakujące dobrze sobie radzą. Szczęśliwie nie jestem zapewne ich priorytetowym celem.

Cóż, nie będzie to tylko zależało od mojej skromnej osoby. Powiem tylko tyle, że nie do końca poszło jak miało być. Ale pewnie niektórym się to spodoba.

PS. Znowu coś się dzieje z podglądem postu. Mało to przyjemne.

 

Jeśli to będzie jakaś śmieszkowa religia (nie-chrześcijaństwo i nie-islam) to dobrze, ale nadal faworyzuję Goldbergów.

 

No cóż, szczegółów nie zdradzę ale z pewnością będzie się działo.