Od Rusi do Rosji

Pójście na zachód jest mało klimatyczne no i spowoduje konflikty z katolikami. Im mniejsza granica z nimi tym lepiej.

 

Zapad w tym okresie nie interesował władców Rusi - sami Rurykowicze długo traktowali Ruś jako bazę wypadową na Ces. Rzymskie. Zaś z głównych ówczesnych problemów zewnętrznych były ludy stepowe, co już tutaj DMS doświadczał (boleśnie czy nie to lepiej aby sam wypowiedział). Tak też celem byłoby (pomijając próbę złupienia Carogrodu ) łamanie karków kolejnych chanów i kaganów, ze skutkiem prawdopodobnie podobnym jak w rzeczywistej historii - pomiędzy Rusią a Mongołami nie przetrwa żaden organizm, zdolny osłonić krainy Rurykowiczów lub mogący udzielić im realnego wsparcia (nad Kałką Połowcy mieli osłaniać siły ruskie aby te mogły przebyć rzekę i się uformować a wzięli nogi za pas niemalże natychmiast po uderzeniu Mongołów).

 

Czyli co, jak Kirgizi się rozpadną to wchłaniasz większość, do pojawienia się Mongołów raczej nic się nie zmienia i na koniec mamy wschodniego rosyjskiego bloba?

 

Z własnego doświadczenia wiem, że blobowanie na wschodzie kimś innym niż nomadowie prędzej czy później zaboli mocno (głównie przez zabójcze odległości dla piechoty).

 

Nie mam w planach blobowania. Aczkolwiek można by zaszczepić ruską nację i dynastię nad Wołgą ale raczej w charakterze buforu - w przyszłości mogłoby to stanowić podstawę do pretensji do Nadwołża. Stan obecny nie będzie trwał wiecznie, chodzi o stworzenie jako takiego państwa, konwersję nim a potem niech się dzieje wola nieba.

 

Że Kirgizi się rozpadną to nie problem - na stepach dynamizm jest spory i kiedy jedna potęga słabnie to momentalnie rodzi się nowa. A i nawet pchać się w tamtą stronę za bardzo się nie da, bo nomadzi z pustych prowincji mają zysk i wojsko z marszu a władca plemienny/feudalny musi zainwestować kupę kasy, która się najpewniej nie zwróci. Aby tam sensownie iść to nomadzi musieliby się sfeudalizować najpierw. Ale jeżeli przyjdzie Temudżyn no to feudalne stepy będą dla nich łatwiejszym łupem niż dzikie (o ile trafi się prawdziwy chan a nie moczymorda, co przejść nie chce dalej niż się narodził).

Blobowanie zaś klimatyczne nie jest dla większości państw.

 

Jak przejdziesz na judaizm to się na ciebie rzucą zarówno chrześcijanie jak i muzułmanie i cała gra pójdzie w ****

 

Nie wiem jak będzie bo raz tylko grałem państwem judaistycznym. I to dawno. nie wiem więc czy się na mnie rzucą czy nie. Zresztą konwersja na judaizm nie oznacza, że Ruś zawsze będzie judaistyczna. Mogę sobie wyobrazić, że pod wpływem jakiś wydarzeń politycznych zagnieździ się tam katolicyzm czy islam.

 

Stary, ale będziesz miał za dużo Holy Warsów do ogarnięcia.

 

TO JEST AAR A NIE GRA O ZŁOTE GACIE.


Отправлено с моего iPhone используя Tapatalk

 

"Za dużo" to mógłby mieć kiedy inicjowałby grę z kreatora monarchy i zrobiłby tam żyda. Bo we wczesnej grze wśród trybalistów jest wojna totalna "kto kogo i jak wygryzie" a po chwili "kto kogo i jak obali". Ruś także nie leży w punkcie zainteresowania "wielkich tego świata" aby być nieustannie na celowniku (jak to mają zaratusztrianie, będący na ziemiach o wysokiej ważności dla muzułmanów) i najbardziej zainteresowani w ekspansję tu są samo poganie oraz (w stopniu b. małym) prawosławni. Ale, że poganie nie powinni stanowić problemu (za wyjątkiem hord) a wśród prawosławnych to liczące jest jedynie Bizancjum (bijące się z herezjami oraz muzułmanami) no to Ruś DMS'a powinna móc w spokoju się judaizować.

 

Poza tym władcy z Europy, będą za bardzo sobą zajęci, żeby zwracać uwagę na Ruś.

Sent from my Nexus 5 using Tapatalk

 

Panie, a jak Cesarstwo Niemieckie zblobuje?

 

To będzie duże.


Отправлено с моего iPhone используя Tapatalk

 

A co się stanie, jak Etiopia albo Orissa zblobuje? A co się stanie, jeżeli Wyspy Brytyjskie przyjmą Hinduizm lub Katarzy obalą kalifat sunnicki? A co się stanie, jak babcia będzie miała wąsy?

Jak wcześniej pisał DMS, planowane jest rozbicie dzielnicowe, wprowadzenie senioratu itd. "dla klimatu" a nie dlatego, że to jest najlepsza droga do zrobienia z Rusów Übermensch'ów.

 

Zasadniczo jedyne zagrożenie obecnie to katolicy. Wielkie Morawy w szczególności. Ale ci mogliby atakować te prowincje na których najmniej mi zależy - skrawki Panonii i Polska. Zakon Krzyżacki jest zbyt słaby a Szwedzi mimo, że katoliccy współpracują ze mną owocnie. Tak więc póki co nie ma się czym przejmować. A w przyszłości to się zobaczy. Być może idea żydowskich państewek ruskich nie przetrwa próby dziejowej.

 

Mam nadzieję, że nawet jeśli Ruś przyjmie judaizm to szybko dostrzeże, że był to błąd i musi zwrócić się w kierunku prawosławia. Liczę też, że będzie bardzo dużo grania pod klimat, abym mógł oglądać więcej klęsk i rozbić dzielnicowych zamiast wielkiego bloba.

 

No cóż, kto wie? Może prawosławie zakorzeni się na Rusi? Ale to musiałoby nastąpić pod rządami AI albowiem głos ludu EUFI był w tej materii wyraźny. Co do zaś blobowania to bez przesady. Obecne terytorium państwa ruskiego w aarze odpowiada albo nawet jest mniejsze od terytorium historycznej Rusi. Jakie więc tu blobowanie? To trochę tak jakby pisać, że Śląsk zblobował tworząc królestwo polskie.

 

Masz terytorium trzech królestw.

 

I co z tego? Te królestwa są z sufitu wzięte (poza polskim). Sztucznym podziałem w grze nie oddającym realiów historycznych. Ruś Kijowska była państwem większych rozmiarów niż państwo Ottarra (nawet z ziemiami polskimi). Jeśli miałbym przyjąć, że posiadanie 3 królestw to blobowanie to gra Francją, Kastylią o Niemczech nie wspominając byłaby niemożliwa.

 

Oddałem głos na przeniesienie stolicy do Kijowa, gdyż był on bogatszy niż Nowogród. Jeżeli zaś chodzi o kwestię bloba, to nawet jeśli uznać iż z takowym mamy tutaj do czynienia, to i tak rozpadnie się dzięki równemu dziedziczeniu potomstwa.

 

Od Rusi do Rosji


XIV. O buntach zdradzieckich, Ylvie Złowrogiej i o tym jak kniaź Ottarr osiadł w Kijowie słów kilka.


Podbiwszy Konugardr uporządkował kniaź Ottarr sprawy tamtejsze a to w ten sposób, że podzielił jego ziemie między czterech książąt a to: Hranego Oskyldra - kniazia konungardzkiego, Światopełka Lubieżnego - kniazia smoleńsko-briańskiego, Jefima - kniazia kujawskiego i Wańkę - kniazia Wielkiej Polski.



A zaprowadziwszy ład na południu posłał wielki kniaź Ottarr posiłki dla swego zięcia - kniazia Antawasa co wojnę z Kurami prowadził. I poszły Pułki Ruskie do kraju Kurów. A wiódł ich Hrane - kniaź konugardzki i pod Grobinem pobił wroga po czym zdobył Rygę - gród wielki nad Morzem Wareskim. A pobici Kurowie przymuszeni zostali do uznania zwierzchności kniazia Antawasa nad ich krajem.







Walnie się tedy przyczyniwszy do pogromu Kurów ruszyły Pułki Ruskie na południe ku Wielkiej Polsce.



A była ku temu ważka przyczyna. Oto bowiem kniaź wielkopolski Wańko z rodu Sieradzkich zmierzał do zagarnięcia władzy nad całą Polską a knowania jego ujrzały światło dzienne. Tedy wielki kniaź Ottarr wydał rozkaz pochwycenia buntowniczego a podstępnego kniazia. Jednak kniaź Wańko wysłanników wielkoksiążęcych w Warcie potopił i powstał zbrojnie przeciw Nowogrodowi.





Tedy Ruskie Wojska starły się z Wielkopolanami na Kujawach. I pokonała Ruś Wielką Polskę po czym zdobyły Sieradz - stolicę Wańkową i wiele innych grodów Ruskie Pułki. I ukorzył się Wańko przed Wielkim Księciem i pozbawion został godności i wtrącon do lochu.







A na tak opróżniony stolec wielkopolski powołał wielki kniaź kniazia kujawskiego Piasta.



W tym czasie kniaź Ottarr zrękowiny uczynił a to jedną córę swą Malmfridę zaręczył z jarlem Nordreyjaru Tryggvem z rodu Ynglingów a drugą - Edlę wydał za chana bułgarskiego Batira z rodu Dulo.





W tym też czasie kniaź Hrane Ylvę - córkę swą wydał za kniaziewicza białojezierskiego i następcę tronu Gardariki - Freya Światosławowicza. Nieodrodna to była córa rodu Oskyldrów - dumna, odważna, dowcipu wielkiego a nade wszystko - żądna władzy. I choć weszła ona do Domu Ruryka nigdy nie zapomniała skąd jej ród. A na losach Rusi odcisnęła piętno jak żadna inna białogłowa.



Nie uprzedzając jednak wydarzeń opiszmy teraz dzieje buntu jaki wstrząsnął wówczas Rusią.

A stało się to tak. Kniaź włodzimierski Oddr - zięć Ottarrowy a mąż Alfrydy Rurykowicz wiedziony rozbuchaną ambicją na rządy nad Rusią większy chciał wpływ mieć. A trzeba wiedzieć, że jako powinowaty Wielkiego Kniazia godność kanclerską piastował, tytuł hirdmana i dowódcy Rusi posiadał. Widząc jednak, że Wielki Kniaź nie chce nadać mu nowych tytułów i ziem na czele opozycji stanął i spisek uknuł zmierzający do osłabienia władzy wielkoksiążęcej. A wsparli go Światopełk Lubieżny kniaź smoleńsko-briański, Jefim kniaź kujawski i Piast kniaź Wielkiej Polski.



Tedy Ottarr rozesłał wici i zebrał Drużynę a na jej czele postawił kniazia rostowskiego Matsa, który ruszył na odsiecz oblężonemu przez buntowników Twerowi. I pobił pod Twerem Mats zdrajców: Skulego i Piasta po czym dobył Włodzimierz nad Klaźmą - gród stołeczny kniazia Oddra.









A uczyniwszy to ruszył na Mścisław otoczony przez wojska buntownicze. I starły się Pułki Ruskie z rebelią i rozbiły ją. Po czym dobyły zastępy ruskie Lubecz - stolicę kniazia Światopełka Lubieżnego.







I upokorzył wielki kniaź Ottarr zdrajców i uwięził ich i ukarał a to w ten sposób, że Światopełkowi odebrał kniaziostwo smoleńskie i briańskie i wszystkie ziemie, grody i sioła jakie do niego należały. Piastowi odebrał zaś Wielki Kniaź księstwo Wielkiej Polski a Jefimowi kniaziostwo kujawskie wraz z wszystkimi ziemiami doń należącymi. Wszystkie te godności, tytuły, ziemie, grody, majątki i dobra nadał wielki kniaź Ottarr swemu synowi jedynemu - Ingvarowi.





A przywódcę buntu - Oddra z Włodzimierza pozbawił Wielki Kniaź godności książęcej po czym skazał na ścięcie.



Zaś księżnę-wdowę włodzimierską - córkę swą Alfrydę wydał za Einarra z rodu Ynglingów.

A pognębiwszy zdrajców ustanowił kniaź Ottarr wyższe daniny od świątyń.

Wymierzywszy tedy sprawiedliwość zdrajcom, zadbawszy o losy swych dzieci i o skarb wielkoksiążęcy wydał Wielki Kniaź Ottarr wojnę kniaziowi riazańskiemu Gnupie z rodu Hede o Rosław - gród, który prawem kaduka przeszedł pod obcą władzę. Pobiwszy zaś wojska riazańskie i zdobywszy grody liczne zmusił kniaź Ottarr do oddania Rosławia Rusi. Po czym oddał go Ingvarowi, synowi swemu.





C. D. N.
​

 

C.D.

Wiosną roku 936 Oczy i Uszy Książęce - Kirdjawa doniosła Wielkiemu Kniaziowi o spisku jaki uknuł kniaź Jedward z Konugardru, syn niedawno zmarłego kniazia Hranego. A ten to zdradziecki jarl zagarnąć chciał księstwo smoleńskie i o powrocie Osklyrdów do władzy nad Dolną Rusią roił. A widząc, że knowania jego wiadome się kniaziowi Ottarrowi stały podniósł sztandar rebelii.





A pod Czernihowem kniaź włodzimierski Haukr pobił Jedwarda po czym do oblężenia Kijowa przystąpił i gród zdobył kładąc kres rebelii.







Sam zaś kniaź Jedward głowę ocalił a to za wstawiennictwem swej siostry Ylvy - małżonki Freya Światosławowicza. Pozbawił jednak kniaź Ottarr buntownika księstwa konungardzkiego i wtrącił do lochu.

A wydawszy tak wspaniałomyślny wyrok zabawił dłużej wielki kniaź Ottarr w Kijowie, który to gród upodobał sobie wielce. I siadł Ottarr na Kijowie i władał zeń. I rzekł Ottarr: "To będzie matka grodów ruskich". A trzeba wiedzieć, że największym grodem Rusi był Kijów a może i świata wszystkiego.



Przeto pierwszym tytułem kniazia Ottarra stała się godność Wielkiego Księcia Konungardru:



I sława i potęga kniazia Ottarra wszystkim się stały widome i do najdalszych krain wieści o nich dotarły i jęli obcy kniaziowie, królowie i carowie o względy ruskie zabiegać. I stało się tak, że do Kijowa przybył sam patriarcha carogrodzki Łukasz, który za namową cara greckiego na Ruś się udał nauki swe fałszywe prawić. Nie udało mu się jednak Mądrego Kniazia omamić. I wtrącił kniaź Ottarr perfidnego Greka do lochu i poświęcić Odynowi zamierzał.



Tedy kniaź Ottarr u szczytu potęgi i powodzenia zdawał się być. Ruskie Pułki zwyciężyły w Czterech Stronach Świata i granice władztwa Rurykowiczów rozszerzyły niepomiernie. Dań spływała od Karelów, Finów, Ingrów, Wepsów, Mordwy, Słowian i Rusi oraz Lachów. Wielcy wodzowie zabiegali o córy Ottarrowe i o przyjaźń i miłość Wielkiego Kniazia. Jak jednak los okrutny potrafi zakpić z najpotężniejszych nawet i najwspanialszych wodzów i bohaterów, tak i Wielkiego Kniazia nie oszczędził na stare lata jego i doświadczył ogromnie. Tedy chwile ostatnie Wielkiego Kniazia gorzkie a bolesne były. O tym jednak na następnych kartach Powieści tej się wspomni.


C.D.N.

​

 

Wieszczę wielki bunt możnych, lub najazd Cesarza. BTW, jak znordycyzowałeś Piasta?

 

Nie wiem. Podejrzewam, że kiedy Konugardr podbił państwo małopolskie Piast wykazał się kręgosłupem moralnym i zmienił kulturę i wiarę. Miałem nadzieje, że może zrobię z niego z czasem istotną figurę na zachodnich rubieżach a tu taka zdrada!