Polski Imperializm Część III „Uśpiony Orzeł”

Ameryka Południowa 1855 rok.



Afryka 1855 rok.

​

 

Europa 1855 rok.


Azja Wschodnia - Ocean Spokojny 1855 rok.

​

 

Odcinek 21
30 Grudzień 1854 – 30 Grudzień 1855




Styczeń roku 1855, do stolicy cesarstwa Polskiego, Kazimierza docierają informacje o wojnie na kontynencie amerykańskim. Początkowo wojna ta toczyła tylko pomiędzy USA i KSA, jednak europejskie mocarstwa sojusznicze Konfederatów dokonały inwazji na ziemie Stanów Zjednoczonych. Obecnie terytorium USA jest atakowane od strony Oceanu Atlantyckiego przez Królestwo Sycylii oraz Cesarstwa Niemieckie, Republika Kanady także włączyła się do tego konfliktu. Cesarstwo Polskie przyjęło neutralne stanowisko w tym konflikcie, co nie przeszkadzało jednak przekazać konfederatom, pewnych środków materialnych na prowadzenie wojny.


Marynarka wojenna, w marcu, 1855 roku, wprowadziła schematy analiz i profilów trafień dla okrętów sąsiednich mocarstw. Analizy te pozwalały określić gdzie, należy trafić jednostkę przeciwnika by dokonać jej zatopienia, oraz jakiej amunicji użyć by zadać jak największe zniszczenia.


W armii cesarskiej, wprowadzono natomiast tabele dotyczące kategorii żołnierzy, ich wprowadzenie miało znacznie ułatwić, przeprowadzanie mobilizacji na wypadek wybuchu konfliktu zbrojnego. Same tabele zawierały informacje dotyczące stanowiska, stanu zdrowia, przydziału, stopnia wojskowego.


Do cesarstwa polskiego za oceanu dotarła nowa metoda wytopu stali, Konfederacki konstruktor, przybył do Ochocka zimą 1855 roku. Przedstawił on swój pomysł na wytapianie stali, miejscowej hucie. Proces wytopu polegał na zastosowaniu innowatorskiego, pieca tak zwanego konwertera. Metoda ta pozwalała uzyskać stal z żelaza niskiej jakości, oczyszczała zarazem stal z większości zanieczyszczeń.


9 Maja inżynierowie cesarskich wojsk lądowych, rozpoczęli planowania złożonych fortyfikacji obronnych, mających zapewnić ochronę zachodnich granic cesarstwa Polskiego przed sąsiadami, planowano stworzenie skomplikowanej sieci fortów na całej zachodniej granicy. Miano zastosować nowe materiały i metody wykonania.


Ogromna reforma przeprowadzano przez ministerstwo skarbu, doprowadziła do zróżnicowania instrumentów finansowych. Ułatwiono dostęp średnio zamożnym obywatelom do bonów skarbowych, certyfikatów depozytowych, weksli, czeków. Nabywania akcji.


W sierpniu 1855 roku, na wyposażenie cesarskiej marynarki wojennej oddany został pierwszy okręt wojenny, zaopatrzony w silnik parowy, jednostka ta cechowała się możliwością swobodnej żeglugi w bezwietrzne dni. Nie potrzebowała żagli, w konsekwencji czego zasięg tego statku był o wiele większy niż żaglowca. Nowym jednostką przewidziano zadanie krążowników pomocniczych dzięki swym atrybutom miały niszczyć wrogie statki zaopatrzeniowe.


Armia cesarska wprowadziła, specjalne grupy transportu kolejowego, ich zadaniem miało być organizowanie przerzutu wojsk w czasie wojny za pomocą sieci linii kolejowych w granicach cesarstwa polskiego, pomysł ten mógł z początku wydawać się dobry. Jednak z powodu iż Polska miała słabo rozbudowaną kolej, efektywność tego transportu była stosunkowo niska.


Specjalizacja pracy pociągnęła za sobą, potrzebę sprawowania rzetelnej kontroli nad wykonywaną pracą robotników z tego też powodu w fabrykach zaczęto wybierać starszych stażem robotników na stanowiska majstrów, którzy mieli nadzorować przebieg prac. Taki system w swych zakładach wprowadzało coraz więcej firm. Jak się okazał osobą która pierwsza wprowadziła taką hierarchię zarządzania był Wacław Racławski.


W grudniu 1855 roku z wielkie Brytanii do cesarstwa dotarły stetoskopy i termometry. Stetoskop przyrząd diagnostyczny służący do osłuchiwania chorego, głównie jego klatki piersiowej, serca i jamy brzusznej, wynaleziony został we Francji na początku wieku przez René Théophile Marie Hyacinthe Laënneca. Termometr natomiast przyrząd specjalizowany do pomiaru temperatury ciała, umożliwiający odczyt zmierzonej temperatury po zaprzestaniu pomiaru w czasie gdy temperatura termometru spada. Przyrządy te niezwykle poprawiły lecznictwo i stan polskiej medycyny.

We Francji dokonano odkrycia bakterii, te żyjątka o mikroskopijnych rozmiarach, były przyczyną większości znanych ludzkości chorób. Dzięki odkryciu francuskiego Lekarza Luisa Laresa, możliwe stało się przeciwdziałanie tym organizmom, szerzej zwane we Francji antyseptyką. Od tego momentu można było przeciwdziałać wdaniu się zakażenia w otwarte rany, niekonieczne były amputacje.

Ciąg Dalszy Nastąpi.​

 

Odcinek 22
30 Grudzień 1855 – 12 Sierpnie 1857




Styczeń 1856, Marynarka Cesarska zwodowała pierwszy okręt pancerny, okręt ten zaprojektował Eugeniusz Laczński, Charakteryzował się bardzo niskimi burtami, opancerzonymi płytami żelaznymi. Jedynie mała powierzchnia burt wystawała nad powierzchnię wody, wobec czego okręt stanowił niewielki cel. Z drugiej strony jednak, miał przez to niewielką dzielność morską, będąc typowym okrętem przybrzeżnym. Po raz pierwszy całe uzbrojenie okrętu umieszczono w wieży artyleryjskiej. Wieża była obracana na osi, co wymagało najpierw jej lekkiego uniesienia. Wieża ta była jedynym elementem wystającym ponad płaski pokład, nie licząc małej wieżyczki sterowniczej na dziobie i składanego komina.


27 Stycznia przedłużono sojusz militarny z Cesarstwem Japonii, wieści dochodzące z Japonii były niezwykle sprzyjające dla Cesarstwa Polskiego, gdyż stronnictwo Cesarza w wygrywało w wojnie prowadzonej z szogunem. 20 Lutego podpisano kolejną umowę dyplomatyczną o wymianie technologicznej, państwo polskie przekazywało Japończykom informacje na temat, Banków Prywatnych, Biur Konstrukcyjnych okręty. Strona Japońska wypłacała Polsce 8 tysięcy jenów w złocie.


Polski botanik Józef Albert Kazanowski, w maju 1856 roku, dokonał niezwykłego odkrycia, opisał on sposób dziedziczenia cech przez potomstwo, badając kolejne pokolenia groszku udało mu się zaobserwować, iż rośliny rodzicielskie, przekazują swoje cechy zewnętrzne potomstwu. Przyjął on iż każda cecha, organizmu żywego jest zapisywana w jakiś sposób, i przekazywana kolejnemu pokoleniu.

27 Czerwca na Celebesie doszło do powstania, ludności indonezyjskiej. Przywódcą zrywu niepodległościowego został miejscowy ,szlachcic niemogący dłużej przyglądać się niedoli swych krajan. Polityka Cesarstwa wobec, ludności etnicznie obcych cesarstwu była nastawiona na wyzysk. Nic wiec dziwnego że blisko 8 tysięcy, ludzi chwyciło za broń, niedługo po tym zdarzeniu do Indonezyjczyków dołączyli potomkowie czarnych niewolników.


Armia powstańcza na początku Lipca liczyła przeszło 10 tysięcy ludzi, palili i zabijali polskich osadników mieszkających na wsypie regularne wojska cesarskie zostały rozbite i wymordowane. Wszyscy Polacy schronili się w forcie nieopodal Mondao na krańcu wyspy. Obrońcy trwali blisko trzy miesiące, nim na wyspę dotarły, siły cesarskie pod dowództwem Juliusza Raczkowskiego, który dowodził wojskami na Nowej Zelandii w czasie powstań Maoryskich.


40 tysięczna armia, ruszyła by rozprawi się z rebeliantami, 10 wrzenia 1856 roku, w czasie bitwy nieopodal Mandharu, siły rebelianckie zostały rozbite i zdziesiątkowane. Wojska Cesarskie z rozkazu generała Raczkowskiego niebrany jeńców. Wszystkich posądzonych o udział w powstaniu wieszano. Zaprowadzenie całkowitego porządku na wyspie zajęło siłom cesarskim jednak kolejne dwa lata.


Walki na Celebesie.


W listopadzie, działania ministerstwa skarbu okazały się trafne przeprowadzone reformy przyczyniły się, do usprawnienia płynności finansowej państwa oraz skuteczności pobierania podatków. Za swe zasługi minister Skarbu Juliusz Maciejewski, otrzymał z rąk Cesarza Władysława IX ,order zasłużonych.


Sierpień 1856, sroga zima a potem ubogie w deszcz lato, doprowadziło iż spora część rolników zebrała znikome plony w okręgu moskiewskim, domagali się oni od państwa by wspomogło ono ich w tej trudnej sytuacji. Rząd Dombrowskie przyznał jednorazową zapomogę wszystkim poszkodowanym w wysokości 1 tysiąca złotych. Suma ta w większości pokrywała straty poniesione przez rolników.


Jednak na przełomie lat 1856-1857 plony w niemal całym cesarstwie były bardzo niskie, fakt iż spora cześć rolników nie mogła pospłacać pozaciąganych kredytów, zwiększała tylko rzesze bankrutów i bezrobotnych. Państwo Starało się jak mogło pomóc swym obywatelom jednak wina za te sytuacje było nieodpowiedzialność tych ze obywateli którzy ponabierali pożyczek teraz niezdolni do ich pospłacania.


20 lipca 1857 powstał nowy krąg akademicki, zrzeszających znaczną część, profesorów i nauczycieli mieszkających w Ochocku. Mieli oni dzielić się swoimi pomysłami i ideami. Rząd Dombrowskiego postanowił wspomóc finansowo, krąg , przekazując mu dotacje w wysokości 500 złotych miesięcznie.


W Mińsku pod koniec sierpnia 1857, na ulice wyszły demonstracje kombatantów biorących udział w wielkiej wojnie z przed 50 lat, w manifestacji brało jednak udział wielu młodych ludzi pragnących powrotu zachodnich terytoriów do macierzy cesarstwa. Gubernator Mińska zapewnił obywateli iż Cesarstwo Polskie nie może sobie pozwolić na wywoływanie wojny, zostało by postrzegane w świecie jako dzikie zwierze, i iż rząd zobowiązał się przestrzegać się traktatu Frankfurckiego z roku 1831.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 23
12 Sierpnie 1857 – 2 Sierpnia 1859




27 Sierpnia ambasador Państwa Papieskiego w Kazimierzu, złożył propozycje sojuszu militarnego pomiędzy Stolicą Apostolską a Cesarstwem Polskim. Została ona przyjęta, sojusz z Papiestwem zapewniał równowagę sił na półwyspie apenińskim, Królestwo Sycylii wspierane było ze strony cesarstwa Niemieckiego i Czesko-Węgierskiego.


Październik roku 1857, przyniósł reformę cesarskiej armii, została ona podzielona na wojska kontynentalne i kolonialne. Zwierzchnikiem sił zbrojnych była cesarz, przednim odpowiadał minister armii, o szczebel niżej w hierarchii dowodzenia stał naczelny generał wojsk cesarskich, przed którym odpowiadali generałowie wojsk kontynentalnych oraz kolonialnych. Wojska Kontynentalne zostały podzielone na sześć armii: Wschodnią, Zachodnią, Północną, Południową, Syberyjską oraz Azji Środkowej. Wojska Kolonialne też podzielone były na sześć poszczególnych armii: Alaskańską, Tajwańską, Filipińską, Indonezyjską, Australijską, Nowo Zelandzką. Na czele każdej z armii stał generał armijny, odpowiadający za swe działania przed generałem wojsk kontynentalnych lub kolonialnych.


Naczelnym Generałem Wojsk cesarskich mianowano Adama Czarnieckiego, Generałem wojsk kontynentalnych, został Radosław Olgierch, Wojska Kolonialne zostały powierzone pod dowództwo Jarosława Przecieka.


W marynarce cesarskiej natomiast przeprowadzono, spis składów poszczególnych flotyll wojennych, łącznie Cesarska Marynarska Wojenna składała się ze 120 okrętów transportowych, 115 liniowców żaglowych, 63 fregat żaglowych, 25 okrętów parowych, oraz 7 monitorów. Wyznaczono także nowych Wiceadmirałów każdej z marynarek.


Flota Bałtycka składała się z: 25 liniowców żaglowych, 10 fregat żaglowych, 3 okrętów parowych i 1 monitora. Dowódcą Wiceadmirał Juliusz Kalichowski.


Flota Białomorska składała się z: 10 liniowców żaglowych, 5 fregat żaglowych, 2 okrętów parowych. Dowództwo pełnił Wiceadmirał Henryk Zając.


Flota Czarnomorska składała się z: 25 liniowców żaglowych, 15 fregat żaglowych, 8 okrętów parowych, 3 monitorów. Dowódca Wiceadmirał Rafał Koczek.


Flota Śródziemnomorska składała się z: 25 liniowców żaglowych, 15 fregat żaglowych, 8 okrętów parowych, 3 monitorów. Dowódca Wiceadmirał Kamil Flak.


Flota Oceanu Spokojnego składała się z: 25 liniowców żaglowych, 15 fregat żaglowych, 4 okrętów parowych. Dowódca Wiceadmirał Eugeniusz Tarczewski.


Flota Tajwańska składała się z: 5 liniowców żaglowych, 3 fregat żaglowych. Dowódca Wiceadmirał Jan Koper.


Portrety Sześciu Wiceadmirałów.

22 Lutego 1858 roku, Cesarstwo Polskie wypowiedziało wojnę Sułtanatowi Mughalistanu, siły zbrojne Cesarstwa, w postaci armii środkowo azjatyckiej zakatowały terytorium Sułtanatu. 5 dywizji w łącznej sile 120 tysięcy żołnierzy przekroczyło granice w nocy z 22 na 23 Lutego.

Ofensywa wojsk cesarskich nie napotykała żadnego oporu do Kabulu który był stolicą Mughalistanu, walki o miasto były zacięte i bardzo krwawe ale ostatecznie dzięki znaczącej przewadze liczebnej, udało się je zająć. Rokowania pokojowe zakończyły się pełnym sukcesem Sułtanat zgodził się wypłacić cesarstwu odszkodowanie wojenne, oraz zrzec swych terytoriów. Cesarstwo zyskiwało prowincje: Aksu, Hotan, Kaszgar, Feyzabad.

Kilka Miesięcy po zwycięskim konflikcie z Mughaliztanem siły Cesarskie wkroczyły do Uzbekistanu. Wojska Cesarskie obaliły tamtejszy rząd. Utworzono marionetkowe państwo z sułtanem Akim Ra Dżidżem, na czele. Cesarstwo przekazało Uzbekistanowi prowincje, Hotan, Aksu i Kaszgar. Obszary te w większości zamieszkane były przez Uzbeków. Polityka Cesarstwa z podporządkowaniem sobie Uzbekistanu, miała na celu stworzenia buforu miedzy terytoriami państwa Polskiego a Republiki Wielkiej Brytanii.


Walki w Azji Środkowej.


W marcu stolicy cesarstwa, zorganizowano paradę zwycięstwa. Odziały cesarskie przemaszerowały głównymi arteriami miejskimi, blisko dziesięć tysięcy żołnierzy wystrojonych w szykowne mundury, przemaszerowało przed trybuną honorową na której, zasiadł Cesarz, Premier i ministrowie, oraz zaproszeni ambasadorowie zagranicznych państw w tym; wielkiej Brytanii, Niemiec, Czecho-Węgier, Francji, Turcji, Sycylii, KSA, Papiestwa, Portugalii oraz Aragonii. Sądząc z min uczestników Premier Dąbrowski osiągnął swój cel.


W czerwcu rozpoczęła się kampania wyborcza, jednak z powodu iż odgórnie ustalono ich wynik, partie polityczne w minimalnym stopniu brały w niej udział. Moskwie oraz Sewastopolu, za socjalizmem przekonywał Maciej Klimuszko.


Pacyfiści zamieszkujący Wschodnie Prusy, rozpoczęli manifestacje mające na celu wywarcie presji na rządzie, głosili oni hasła pokoju. Spora grupa społeczeństwa zdawała się popierać ten ruch, w wystąpieniu przed zgromadzonymi premier obiecał zmniejszyć, budżet przeznaczony na zbrojenia.


2 Sierpnia 1859 roku, wedle przewidywań wybory wygrało Stronnictwo Cesarskie, Dąbrowski pozostał premierem na następną czteroletnią kadencje.

Ciąg Dalszy Nastąpi.​

 

Odcinek 24
2 Sierpnia 1859 – 19 Listopad 1860




Cesarska armia przeprowadziła znaczącą reformę, wprowadzono sztaby niższego szczebla, dzięki nim dowodzenie wielkimi grupami armijnymi miało zostać ułatwione, a całość dowodzenia miała zostać scentralizowana i ułatwiona generalicji.


Wojna USA-KSA 20 sierpnia dobiegła końca, Konfederacja stanów ameryki północnej zwyciężyła w tym konflikcie głownie dzięki, interwencji mocarstw zachodnich w tym Niemiec i Sycylii. Konfederacja poszerzyła swe granice znacznie na wschód.


Rozbudowa linii kolejowych, porzucona za rządów Martyniuka i PSL. Znowu została wznowiona szybkie prace nad budową linii kolejowych w całym cesarstwie , ruszył pełną parą z początkiem sierpnia 1859 roku.


W marynarce cesarskiej wprowadzono nowy rodzaj pocisków, pociski przeciwpancerne zaprojektowana właśnie do przebijania, grubych pancerzy okrętów liniowych.


W 1860 roku, 12 Lipca na dwór Kazimierski przybyli posłowie, Francuscy i Skandynawscy proponujący sojusz Cesarstwu. Gdyż oba ta państwa prowadziły ze sobą wojnę a Cesarz nie chciał być w nią wplątany, odmówiono zawarcia paktów.


29 lipca 1860 roku, rozpoczęto budowę zagłębia przemysłowego, Nowogrodzki okręg przemysłowy miał składać się z fabryk mebli oraz ubrań luksusowych, huty stali oraz fabryki zwykłych mebli oraz papierni. Była to pierwsza inwestycja z wielu zaplanowanych mających na celu uprzemysłowienie Cesarstwa Polskiego.


1 Sierpnia, Cesarstwo Polskie sprzedało Cesarstwu Japońskiemu, wyspy Palau.


7 Września, podpisano sojusz z księstwem Bawarskim.


7 Listopada, wprowadzono w życie cesarski urząd patentowy. Miał on zajmować się uznawaniem praw autorskich do własności intelektualnej, lub wynalazku na określony czas. Miało to zachęcić wynalazców do konturowania pracy a potem odsprzedania swych pomysłów firmom mogącym je wykorzystać.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 25
19 Listopad 1860 – 25 Listopad 1861




25 Listopada 1860 roku, poseł Królestwa Obojga Sycylii, Alberto Dziowani, poprosił o pomoc w wojnie z USA, sojusz zobowiązywał Cesarstwo Polskie do udzielenia pomocy Sycylii. W Cesarstwie Polskim już od jakiegoś czasu panowały nastroje anty amerykańskie, dlatego też Polska przyłączyła się do wojny.


5 Grudnia Polska podpisała umowę z Cesarstwem Japońskim. Polska przekazywała Japonii informacje na temat: struktur rynkowych, systemu kierowania ogniem oraz szybkich dodruków banknotów. Japonia w zmian przekazywała Cesarstwu Polskiemu, 10500 jenów w złocie.


Kanały dystrybucji, w cesarstwie polskim z powodu na długi czas oczekiwania, na wytworzenie produktów wytworzyły się specjalistyczne kanały dystrybucji oczekiwanych dóbr do społeczeństwa. Dzięki czemu zaopatrzenie stawała się bardziej efektywne.


30 grudzień 1860 roku, polski konstruktor broni Bronisław Zakszepek skonstruował pierwszy na świecie model karabinu samopowtarzalnego, mogącego w ciągu minuty wystrzelić do sześćdziesięciu pocisków. Konstrukcja ta od razu zainteresowała Cesarskie siły zbrojne.


Wulkanizacja kauczuku była kolejnym odkryciem dokonanym przez polskiego naukowca. Stefana Gombrowicza, poprzez obróbkę kauczuku uzyskiwało się gumę która to była niezwykle elastycznym materiałem. Odkrycie to znacznie zwiększyło możliwości produkcyjne tego materiału.


9 Lutego 1961 roku, Cesarska marynarka wojenna, starła się z amerykańskimi okrętami nieopodal Brytyjskich Bahamów. 3 Żaglowce liniowe dowodzone przez kontradmirała Juliusza Matczyńskiego, zaatakowały i zatopiły dwa amerykańskie żaglowce.


W armii Cesarstwa Polskie dokonano zmian, dotyczących prowadzenia ostrzału artyleryjskiego, wprowadzono raporty dotyczące skuteczności ostrzału, polegać one miały na tym iż obserwatorzy przy każdym dziele mieli donosić kanonierom o skuteczności ich ostrzału.


2 Lipca 1861 roku, na Florydzie wylądowały Cesarskie odziały. 40 dywizji w sile 400000 tysięcy żołnierzy rozpoczęło marsz w głąb terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Dowodził nimi generał Stefan Grodzicki.


Do 20 Listopada wojska Grodzickiego zajęły niemalże połowę USA w jego rekach znalazły się miasta, Tampa, Tallahasse, Savannah, Macon, Atlanta, Columbia, Charlston, Charlotte, Wilmigton, Relight oraz New Berne. W czasie tej kampanii Grodzicki stoczył kilkanaście bitew z odziałam amerykańskimi jednak te wyczerpane konfliktem z KSA nie stanowiły większego wyzwania.


21 Listopada 1861 roku, Podpisano traktat pokojowy z USA na jego mocy wszystkie terytoria zajęte przez wojska Cesarskie stawały się częścią Konfederacji Stanów Ameryki Północnej, tym samy dokonał się drugi rozbiór USA. Po porozumieniu pokojowym z amerykanami, ambasador KSA zaproponował Cesarstwu Polskiemu pakt obrony, Cesarz przystał na tę ofertę.


Na początku Listopada 1861 roku, w Kazimierzu doszło do zabójstwa Michała Kalinowskiego znanego polityka Stronnictwa Cesarskiego przyczyny tej zbrodni nieostały wyjaśnione a zbójcy nie złapano.


25 Listopada ponownie dokona sprzedaży technologii Cesarstwu Japońskiemu, przekazano państwu kwitnącej wiśni informacje na temat: profesjonalizacji armii i marynarki oraz produkcje opartą na gildiach. Polska otrzymywała 10000 tysięcy Jenów w złocie.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

___________________________________________________________

Odcinki rzadko bo sporo czasu poświęcam na modyfikacje HOI2.

 

Odcinek 26
25 Listopad 1861 – 10 Stycznia 1863





28 Listopada 1861 roku, przeprowadzono reformę monetarną w Cesarstwie Polskim. Wprowadzając tak zwany podwójny standard, oznaczało to wprowadzenie systemu opartego na złocie i srebrze jako równoważnych jednostek monetarnych. Gwarantowało to Cesarstwu Polskiemu, produkcje tanich pieniędzy jednak duże wahania wymiany walut mogły negatywnie wpływać na portfele zwykłych obywateli.


Likwidacja aktywów to prawo miało ułatwić, uzyskanie od wierzycieli firmy swych pieniędzy. Polegało ono na sprzedaży majątku upadającej firmy by móc pospłacać dłużników. Ta ustawa była pierwszym krokiem do stabilnej jurysdykcji upadłości przedsiębiorstwa.


Cesarska marynarka, 29 grudnia 1861 roku, zamówiła w stoczni w Królewcu nowy typ jednostki. Miał to być statek lżejszy od ciężkich jednostek ,jednak szybszy od wszystkich znanych dotąd jednostek. Statek ten miał być znany jako szybki niszczyciel okrętów.


Niemal w tym samym czasie na wyposażenie polskiej marynarki trafiły nowe pociski, wybuchowe pociski przeciwpancerne, ten rodzaj amunicji został wprowadzony w odpowiedzi na ciągle rosnącą pokrywę pancerza okrętów wojennych.


Polski ambasador w Londynie, Juliusz Moszczyński doniósł iż doniósł sukces w rozmowach dyplomatycznych z Republiką Wielkiej Brytanii, Brytyjczycy zgodzili się wejść do sojuszu militarnego z Cesarstwem Polskim.


12 kwietnia 1862 roku, na uniwersytecie Kazimierskim, polscy Chemicy przeprowadzili katalityczny proces fermentacji czym zapoczątkowali powstanie nowej gałęzi nauki biochemii. Wynikiem ich eksperymentu było uzyskanie margaryny która ułatwiła społeczeństwu dostęp do kwasów tłuszczowych.


17 kwietnia 1862 roku, na wyposażenie Cesarskiej marynarki wojennej trafił pierwszy pancerny okręt wojenny, jednostkę te nazwano na część jednego z wybitniejszych polskich władców Konradem II Zdobywcą. Jednostka ta była zbudowana w całości ze stali, dzięki czemu mogła znieść o wiele większy ostrzał niż okręty drewniane, rozwijają one też znacznie większe prędkości, jednak są mniejsze i droższe w produkcji od okrętów drewnianych.


Czerwiec przyniósł także w dla marynarki cesarskiej pewne zmiany admiralicja postanowiła, wprowadzić nowe taktyki bojowe, 23 czerwca wprowadzono taktykę przewagi szybkości nad zwrotnością, polegać ona miała na wykorzystaniu prędkości i zwrotności do wejścia na pozycje ogniowe. Drugą taktyką była wykonywanie ostrzałów z dużych odległości, miała ona zapewnić bezpieczeństwo okrętom cesarskiej marynarki przy jak największym wyniszczeniu przeciwnika.


30 Czerwca 1862 roku, do kraju powrócił Jan Zamojski znamienity polski kompozytor fortepianowy, zdobył on sławę za granicą gdzie występował na wszystkich znamienitych dworach. Miał on dać występ przed parą Cesarską w pałacu imienia cesarzowej Marii, w stolicy cesarstwa. Na ten występ Zamojski skomponował jedną z największych w swej karierze kompozycji.


W Lipcu i Sierpniu 1862 roku przeprowadzono pierwszy powszechny spis ludności zamieszkującej granice cesarstwa polskiego. Okazało się że Cesarstwo Polskie zamieszkuje blisko 517 milionów ludzi z czego, 75% była pochodzenia etnicznego Polakami, 20% Mongołami, 4,5% pochodzenia Jawajskiego oraz 0,5% stanowiła reszta.


1 Lipca Centralny Bank Cesarski, wprowadził kurs wymiany walu. Wprowadzono system porównywania wartości różnych walut, oraz uproszczony system kupna i sprzedaży, w ogromnym stopniu uprościło to handel zagraniczny.


Marynarka Cesarska podobnie jak przed kilku laty Cesarskie wojska lądowe wprowadziły zasady niezależności dowodzenia, oficerowie mieli wykonywać rozkazy swych przełożonych, zwracając uwagę na wytyczone przez nich cele. Dążenie do tych celów jednak, było już tylko kwestią podejmowanych decyzji przez oficera. Wprowadzono także ciągłość wydawania rozkazów, na każdym okręcie znajdował sztab dowodzenia mający podejmować decyzje w trakcie trwania bitwy.


Cesarskie urzędy wprowadziły , specjalistyczne, procedury kontroli jakości produktów. Wszystkie produkty podlegały ocenie jakościowej jeżeli jaki ich nie spełniał nie mógł trafić do sprzedaży.
Zaawansowane procesy kruszenia rudy, miały wyeliminować z rudy substancje które mogły przyczynić się do zanieczyszczenia stali. Dzięki zastosowaniu tej techniki gotowy metal miał większą jakość i wytrzymałość ora niższą cenę.


W październiku 1862 roku, ambasador papieski w Kazimierzu Julino Rotartini, wysunął propozycje przedłużenia sojuszu militarnego miedzy Rzymem a Kazimierzem. Polski minister spraw zagranicznych w imieniu cesarza podpisał się pod dokumentem, przedłużającym traktat militarny.


Planowanie wyposażenia, miało zapewnić ciągłość produkcji w fabrykach, polegała ona na zapewnieniu wszystkich niezbędnych materiałów do utrzymania produkcji. Większość polskich przedsiębiorców zaczęła stosować ten model produkcji by utrzymać jak największy przypływ dochodów.


17 Listopada 1862, kontynentalna część cesarstwa polskie została niemalże w całości pokryta liniami kolejowymi, wszystkie większe miasta i miasteczka miały własne, dworce kolejowe łączącej je z resztą państwa polskiego. Do tej pory podróże po państwie trwały tygodniami i miesiącami teraz miały zostać znacznie ułatwione i przyspieszone dla wszystkich obywateli.


22 Listopada, marynarka cesarska wprowadziła eksperymentalne opancerzone wieżyczki strzeleckie. Dzięki ich wprowadzeniu okręt miał stać się odporniejszy na ostrzał przeciwnika, który mógł zagrozić jego dalszej obronie.


3 Stycznia 1863 roku, Władysław IX Kazimierz wraz z premierem Edwardem Dombrowskim oraz wicepremierem Maciejem Klimuszko zginęli w wypadku kolejowym. Cesarska Lokomotywa wykoleiła się nad wiaduktem w wyniku czego prawie wszyscy pasażerowie zginęli, wieści o tym zdarzeniu wstrząsnęły państwem polskim. Jako że małżonka cesarza i jego dzieci także zginęli w tym wypadku tron, cesarstwa polskiego przypadał bratu Władysława, Kazimierzowi XIII Augustowi. Nowym premierem został zastępca Dombrowskiego Juliusz Radkowski, wicepremier został członek PSS-u, Witold Makuszyński.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Mapa Gęstości Zaludnienia Cesarstwa Polskiego 1863 rok.
​

 

Odcinek 27
10 Stycznia 1863 – 5 Maj 1864




Kazimierz XIII August był bratem, tragicznie zmarłego Władysława IX Kazimierza, jest on człowiekiem opanowanym i rozważnym na chłodno podchodzącym do stających przed nim problemów. Wykształcenie odbierał, na uniwersytecie Kazimierskim oraz Paryskim. Kilka lat spędził także w Wielkiej Brytanii. Kazimierz skończył niedawno 25 lat, jako iż nie był jeszcze żonaty, postanowiono poszukać dla niego odpowiedniej żony.


Nowym premierem a zarazem przewodniczącym SC został, Juliusz Radkowski do tej pory pełniący funkcje zastępcy Edwarda Dombrowskiego. Z wykształcenia prawnik, pragnący uczynić państwo polski silnym w świecie. Wicepremierem i przewodniczącym PSS został Witold Makuszyński, do tej pory sprawował on funkcje zastępcy Macieja Klimuszki który był przewodniczącym PSS i wicepremierem.


12 Stycznia 1863 roku, zaproponowano Cesarzowi Japonii, małżeństwo które mieli by zawrzeć Kazimierz z najstarszą córką cesarza Juri. Japończycy przystali na małżeństwo. Ślub odbył się 20 Czerwca 1864 roku, w Kazimierzu. Młoda Japonka od razu, przystosowała się do życia na Polskim dworze, była niezwykłą kobietą, która łatwo dostosowała się do nowych warunków jak i panującej mody.


29 Stycznia, polskim naukowcom udało się zsyntetyzować nitroglicerynę, z azotanów, znajdujących się w nawozach. Nitrogliceryna to materiał silnie wybuchowy, dzięki jego odkryciu uzyskano niezawodne materiały wybuchowe.


5 Sierpnia 1864 roku, rozpoczęła się kampania wyborcza, wedle sondaży SC cieszyło się poparciem 54,9% społeczeństwa, ma drugim miejscu z poparciem 39,6% klasował się PSL, na PSS pragnęło głosować 4,7% społeczeństwa polskiego, 0,9% popierało ruch reakcjonistyczny. Kandydatami na stanowisko premiera byli obecny premier Juliusz Radkowski, wicepremier z PSS Witold Makuszyński, kandydatem PSL został jego nowo mianowany przewodniczący Zygmunt Olgierch, ruch reakcjonistyczny reprezentował w tej kampanii, Henryk Skrzetuski, założyciel partii Polski Silnej (PS).


Kampania rozpoczęła się w Mińsku gdzie każdy z kandydatów prezentował swoje pomysły na sprawy dotyczące handlu, SC PSS i PS, popierało protekcjonizm polskiego handlu natomiast kandydat PSL skłaniał się za wolnym handlem. Ostatecznie większość wyborców poparła protekcjonizm.


W cesarskiej marynarce, dokonano prognozowani ruchów nieprzyjaciela, dzięki tej metodzie starano się przewidzieć gdzie nastąpi spotkanie a okrętami przeciwnika. Ta metoda miała zapewnić przygotowanie dla ewentualnych konfliktów zbrojnych.


W armii wprowadzono natomiast, elastyczną siłę ognia. Dzięki nowoczesnym metodom wykorzystania siły ognia można było skoncentrować ostrzał na określonych punktach terenu.


Na Filipinach do kampanii wałczył się liberalny profesor popierający PSL. Wygłaszał on przemówienia popierające Zygmunta Olgiercha i jego partie polityczną, jaką tą która powinna sprawować władze w Cesarstwie Polskim.


W grudniu wprowadzono, zanika handlowe, każda firma zyskiwała własny znak którym miała prawo firmować swoje produkty, jednocześnie jakiekolwiek próby podrobienia danego znaku wiązały się z konsekwencjami prawnymi.


Armia cesarska, na poligonach przeprowadziła badania dotyczące, zużycia amunicji na obszar. Dzięki tym badaniom udało się przeprowadzić statystyczne szacunki określające potrzebną ilość amunicji do likwidacji określonych jednostek wroga, możliwe stało się skuteczne planowanie ognia i zaopatrzenie w wystarczającą liczbę pocisków.


4 Lutego 1864 roku, ostatnie obszary na kontynencie Australijskim zostały zajęte przez Cesarstwo Polskie, postanowiono o utworzeniu generalnego gubernatorstwa kolonii australijskiej.


W polskich hutach, dokonano ulepszenia procesu wytopu rudy, proces ten pozwalał na usuniecie z metalu zanieczyszczeń które mogły by doprowadzić do uzyskania wad w stali, dzięki tej metodzie metal miał wyższą jakość i wytrzymałości ale niższą cenę.


Na filipinach doszło do debaty na temat obronności granic cesarstwa polskie, wszystkie partie zgodnie stwierdziły iż jest ot kwestii priorytetowa, wyborcy skłonili się do propozycji SC, które zapewniało że gwarantem polskiego bezpieczeństwa jest silna armia i marynarka.


4 Marca 1864 roku, ze stoczniowych pochylni zeszła pierwsza partia okrętów pancernych przeznaczonych dla cesarskiej marynarki. 10 nowoczesnych statków miało trafić do Floty Bałtyckiej i Czarnomorskiej. Ministerstwo marynarki oraz ministerstwo skarbu razem plonowały długoletnią restrukturyzacje polskiej marynarki wojennej wszystkie drewniane żaglowce miały zostać zastąpione w ciągu kilkunastu najbliższych lat.


Wybory które odbyły się 5 maja 1864 roku, wygrało Stronnictwo Cesarskie, na stanowisku premiera pozostał Juliusz Radkowski, który utworzył z PSS koalicje rządzącą., PSL natomiast pozostał w opozycji, do parlamentu nie dostała się PS, gdyż uzyskali oni jedynie 0,7% poparcie a wymagane było przekroczenie 2,5%.

Ciąg Dalszy Nastąpi.

​

 

Odcinek 28
5 Maj 1864 – 8 Czerwiec 1865




Po zwycięskich wyborach, nastąpiło pewne przetasowanie na ministerialnych stołkach, Juliusz Radkowski obsadził ministerstwa spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, policji oraz wywiadu i kontrwywiadu, ministerstwo gospodarki i infrastruktury oraz skarbu dostało się w ręce PSS, natomiast ministerstwa armii i marynarki obsadzał sam Cesarz. ​

18 Czerwiec 1864 rok, marynarka cesarska wprowadziła przekazywanie dowodzenie, w teorii ten projekt polegać miał na możliwości, przekazania części swych zadań i obowiązków podwładnym, w pewnych ograniczonych ramach czasowych, Dzięki czemu mógł skupić się na najważniejszych zagadnieniach pola walki.


20 Czerwca ukończono prace nad kanałem sueskim, projekt ten zapoczątkowany blisko dwadzieścia lat temu posuwał się bardzo mozolnie z powodów, trudnych warunków geograficznych. Jednak jego ukończeni dawało ogromne możliwości Cesarstwu Polskiemu, przede wszystkim wszystkie statki, chcące skrócić czas podróży do Azji, musiały tedy przepłynąć i pozostawić opłatę celną. Kontrola kanału dawała też ogromne możliwości militarne w czasie globalnego konfliktu zbrojnego.


Nawozy sztuczne wprowadzone do rolnictwa, na przełomie czerwca i lipca 1864 roku, dawały ogromne zbiory. Wytwarzanie nawozów w laboratoriach zamiast poleganie na wozach naturalnych było ogromnym krokiem na przód dla rolnictwa w cesarstwie polskim.


Narzędzia maszynowe, wprowadzone, do polskiego przemysłu znacznie ułatwiły produkcje, i doprowadziły do znacznego wzrostu przemysłowego w Cesarstwie.


1 Sierpnia 1864 roku, w Kazimierzu zorganizowano pierwszą wielką światową wystawę, zaprezentowano na niej wszelkie wynalazki polski inżynierów i naukowców. Na wystawę przybyli przedstawiciele wszystkich rozwiniętych krajów świata, specjalnymi gośćmi byli przedstawiciele cesarza Japonii, których oprowadzała Cesarzowa Juri wraz z małżonkiem Kazimierzem. Pawilon wystawowy zlokalizowany był poza granicami Kazimierza, na wzniesieniu imienia Władysława II Mądrego. Specjalnie na cele wystawy Cesarz postawił wspaniałą szklaną wieżę o wysokości 200 metrów na której szczyt można było dostać się krętymi schodami.


Marynarka wprowadziła, kryteria skutecznego ataku morskiego, dokonano obliczeń do tyczący zasięgu ostrzału i rozwijalnych maksymalnych prędkości okrętów w cesarskiej marynarce jak dzięki informacjom wywiadowczym, innych mocarstw światowych.


21 Listopada w imieniu Cesarstwa Polskiego, polski podróżnik Jarosław Mrowiecki, zajął wyspy Sao Cristobal.


Synchronizacja ciężkiego wsparcia, polskie oddziały artyleryjskie zaczęły być szkolone w elastycznym przesuwaniu zapory ogniowej przed nacierającymi oddziałami, a także w tworzeniu stref śmierci, polegających na skoncentrowaniu w jednym punkcie.


Kolejną innowacją w armii było wprowadzenie, schematów ocen strat. Poprzez szacunkowe obliczenia strat poniesionych przez obydwie strony, możliwym stało się przewidywanie strat w przyszłych konfliktach.


W armii cesarskiej wprowadzono sztaby niższego szczebla, ich zadaniem było koordynowanie, wykonywania rozkazów które przychodziły z sztabów naczelnych, w niedługim czasie wszystkie odziały dysponowały własnymi sztabami.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 29
8 Czerwiec 1865 – 30 Września 1865




10 Czerwca 1865 roku, Cesarstwo Polskie wypowiedziało wojnę Egiptowi, głównym powodem tej decyzji była chęć zwiększenia znaczenia Polski w Afryce, poza tym Egipt był w znacznej mierze zamieszkany przez polski osadników którzy na początku wieku odłączyli się od cesarstwa w wyniku trwających wojen domowych.


Pierwszym celem ataku była prowincja, Oulad Aly, była to baza Egipskiej marynarki wojennej zajecie portu zmusiło by, egipskie okręty do wypłynięcia na morze śródziemne gdzie już czekał polska flota czarnomorska. Zwycięska bitwa, stoczona miedzy wojskami polskimi a egipski doprowadziło do zajęcia miasta i portu gdy egipskie okręty próbowały uciec, zostały zadatkowane przez polską flotę i zatopione.


Po zwycięskim zajęciu wybrzeża polskie dywizje zostały skierowane w dół, ku Siwach i Abu Muharrick. Bitwy stoczone z wojskami egipskimi zakończył się zwycięstwem. Plan generała Alojzego Zborowskiego, na razie w całości się sprawdzał Głowno dowodzący wojsk cesarski w kolonii Egipsko-Cypryjskiej. Pragnął szybkiego zakończenia tej kampanii, nie tylko dla chwały Cesarstw ale przede wszystkim dla osobistych, korzyści, wiadomym było iż kolejni imperatorzy nagradzali sukcesy, a niekompetencje bezlitośnie tępili.

Wedle zamierzeń następnie wyprowadzono, natarcie z Abu Muharrick ku Ghird Abu Muharrick, polskie wojska pomaszerowały na pustynie gdzie stoczyły bitwę z wojskami egipskimi zwycięstwo zapewniała przewaga technologiczna i zarazem ilościowa. Gdy miast zostało zdobyte, wojska cesarskie ruszyły pełnym natarciem na terytorium egipskie.

Do końca czerwca 1865 roku, w ciągu trwania długich i krwawych walk udało się oddziałom cesarskim zająć terytoria górnego Egiptu wliczając w to miasta: El Minyah, Dungal, Edfu, Akhmin, Keneh, Luxor, Asyut, Aswan, Galala, Al. Qasayr, Abada. Siły egipskie zmuszone zostały do wycofania się na południe kraju.


W czasie trwania tej wojny komisje poborowe, w cesarstwie zanotowały znaczny wzrost, poborowych, gazety spekulowały iż większa część społeczeństwa jest za ponownym włączeniem, obszarów Egiptu w granice cesarstwa dlatego tylu młodych ludzi garnęła się do wojska.


Kilka następnych miesięcy, siły cesarskie poświeciły na toczenie walk, na południu Egiptu, dnia 20 sierpnia 1865 roku, odziały polskie wkroczyły do Chartumu, na południu Egiptu, zajmując to ważne strategicznie miasto. Po jego zdobyciu rozpoczęła się ostania faza wojny polsko-egipskiej.

Generał Alojzy Zborowski, podzielił swe wojska na dwie części jedna armia pod dowództwem pułkownika Stanisław Skrzetuskiego ruszyła dalej na południe zajmując wszystkie miasta aż do granicy z Omanem, druga pod dowództwem Juliusza Zaręby na zachód zajmując pozostałe terytoria, egipskie.


Dokładnie 18 września 1865 roku, premier Egiptu Witold Kalinowski, potomek polski osadników z początku 17 wieku, uznał warunki kapitulacji składane przez generała Zborowskie. Republika Egipska stawała się na powrót częścią Cesarstwa Polskiego.


Kampania Egipska.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

____________________________________

Co do kanału to wyskakuje jakiś tam event czy go budujemy czy nie o ile pamięć mnie nie myli.

 

Odcinek 30
30 Września 1865 - 12 Październik 1866




12 Lutego 1866 roku, podpisano jeden, z kolejnych traktatów wymiany technologicznej z Japonią, przekazano Japończykom, informacje na temat, mobilności strategicznej ora karabinów ładowanych przez lufę. Doszło także do sprzedaży przez Cesarstwo nowo co zajętych wysp na Pacyfiku, sprzedawano Wyspy Marshalla, Nauru, Karoliny. Japończycy przekazywali stronie Polskiej 14000 jenów w złocie.


Władze Cesarskie, 19 marca przeprowadziły spisy ludności wszystkich największych miast Cesarstwa Polskiego okazało się iż największą popoluje posiada Kazimierz zamieszkiwało go blisko 25 milinów ludzi, Moskwa Nowogród oraz Kijów zamieszkiwało blisko po 20 milinów ludzi, Kurska, Astrachań, Symferopol liczyły sobie populacje bliskie 18 milinów ludzi, Aleksandria i Jerozolima zamieszkane były przez około 15 milionowe populacje, Nowy Wrocław, Grodno oraz Nowy Sandomierz miały ludność na poziomie 10 milionów ludzi, Taipei oraz Ochock zamieszkiwało ponad 9 milinów ludzi.


Mapa najludniejszych miast Cesarstwa Polskiego.


30 kwietnia 1866 roku, armia cesarska przeprowadziła reformę, przekazywania dowodzenia, podobnie jak to miało miejsce w przypadku marynarki oficer dowodzący mógł przekazać cześć swych obowiązków podwładnemu by móc całkowicie skupić się nad teatrem działań militarnych.


Polscy przemysłowcy zaczęli wprowadzać w swych zakładach, planowanie sekwencji. Oznaczało to zaplanowanie, produkcji szereg niezbędnych do wykonania czynności, od zakupu surowców aż po przewiezienie towaru na pułki sklepowe. Dzięki tym działaniom wielu fabrykantów zmaksymalizowała swe zyski.


25 lipca 1866 roku, na świat przyszedł następca tronu, Juri powiła chłopca któremu nadano imię Zygmunta Augusta, dziecko to miało w przyszłości zasiąść na tronie Cesarstwa Polskiego. Z okazji narodzin następcy tronu we wszystkich miastach oddano salut armatni, w stolicy cesarstwa wybudowano nową aleję imienia księcia Zygmunta Augusta.


Kolejną innowacją dla armii cesarskiej, było wprowadzenie doświadczalnych matryc wydajności bojowej. Zawierały one najróżniejsze parametry dotyczące danych jednostek bojowych, od stanu wyżywienia żołnierzy po ich morale i wyszkolenie. Te informacje wedle sztabowców miały, określić jak dana jednostka spisze się w nadchodzących konfliktach.


21 Września 1866 roku, premier Cesarstwa polskiego Juliusz Radkowski, który był 31 letnim kawalerem , poślubił Anastazje Czarniecką, szlachciankę wywodzącą się z jednej z najbogatszych i najznamienitszych rodzin w Cesarstwie Polskim. Tym małżeństwem premier chciał zdobyć przychylność rodu Czarnieckich, dla swej polityki.


Podobnie jak w marynarce tak i też w siłach lądowych wprowadzono niezależność dowodzenia, każdy oficer miał wyznaczone cele przez swych przełożonych, to jak je osiągnie pozostawał tylko w jego gestii. Reforma wprowadzająca sztaby niższego szczebla przyczyniła się do niezachwianej ciągłości przekazywania i wydawania rozkazów.


W stolicy cesarstwa pod koniec września 1866 roku, odtworzono pierwszy sklep z antykami z dalekiej Azji, można było w tym sklepie nabyć chińską porcelanę z okresu dynastii Ming czy też Japońskie kimona i wiele innych egzotycznych towarów, na który ciągłe rosło zapotrzebowanie w Cesarstwie Polskim.


W prowincjach Kalgoorlie oraz Kimberley, odkryto znaczne złoża złota, wielu śmiałków wyruszyło by szukać szczęścia. Władze cesarskie też nie próżnowały i w krótkim terminie czasu założono tam pierwsze kopalnie złota z prawdziwego zdarzenia.


Na początku października 1866 roku, polski odkrywca i podróżnik Mirosław Maciejewski, wyruszył w głąb czarnego lądu by zajmować nowe terytoria dla cesarstwa Polskiego.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek Specjalny
Świat losy, kultury i języka Polskiego poza Cesarstwem


Największymi skupiskami, ludności posługującymi się językiem polskim poza granicami, cesarstwa polskiego były Królestw Aragonii, Portugalii, oraz Cesarstwo Czesko-Węgierskie. Taki stan rzeczy wynikł głownie z zaszłości historycznych, półwysep Iberyjski na początku 13 wieku ostał odbity, w wyniku krucjat z rąk muzułmanów. W państwie czeskim natomiast na tronie zasiadł wnuk polskiego króla, który faworyzował, polską szlachtę oraz popierał polskie osadnictwo w granicach królestwa czeskiego.

Po odbiciu z rąk muzułmańskich, na półwysep iberyjski przybywali osadnicy z królestwa polskiego, w królestwach portugalskim i aragońskim na tronach zasiedli członkowie dynastii piastowskiej, popierający polskie osadnictwo, nową warstwę szlachecką utworzyli, szlachetnie urodzeni krzyżowcy biorący udział w krucjatach, jako że większą ich część stanowili Polacy, język polski szybko przejął dominującą rolę na terenie Iberii.


Jednak zaczął się on rozwijać niezależnie od języka używanego przez Polaków w Cesarstwie. W wyniku obecności na terenie Hiszpanii, innych języków, lokalnych takich jak kataloński, portugalski czy arabski, następowała znaczna wymiana różnych słów a nawet całych wyrażeń, w ich wyniku powstały całkowicie nowe dialekty języka polskiego.


Mieszkańcy Królestwa Portugalskie w wyniku wymieszania się języka polskiego z portugalskim oraz arabskim, a w późniejszym czasie, gdy dotarli do kontynentu amerykańskie, doszło do wielu zapożyczeń językowych od kultur Indiańskich, jednak nie miały one wpływu na całość języka jako takiego. Utworzyli własną odmianę języka polskiego, określaną jako język por-polski.

Podobna sytuacja zaistniała na terenach Królestwa Aragońskiego, język polski w wyniku wielu przekształceń poprzez mieszanie się z językiem katalońskim oraz arabskim, doprowadził do powstania nowego dialektu, określanego ara-polskim.


Sytuacja całkowicie inaczej miała się na terenie Królestwa Czeskiego, gdzie język polski z czasem zastępował język czeski i niemiecki, tutaj jednak też następowała pewna ewolucja języka polskiego, była ona mimo wszystko znacznie mniejsza niż w Portugalii i Aragonii powodowała to bliskość Cesarstwa Polskiego które to graniczyło z Królestwem Czeskim a później Cesarstwem Czesko-Węgierskim. Gdy nastąpiło połączenie państwa Czeskiego i Węgierskiego, w wyniku czego powstało Cesarstwo Czesko-Węgierskie na początku 16 wieku. Język węgierski zaczął także wpływać na odmianę języka polskiego stosowanego w Czechach, obecnie dialekt polski stosowany w Cesarstwie Czesko-węgierskim określa się cze-polskim.


Dla polaka zamieszkującego granice Cesarstwa Polskiego, najbardziej zrozumiałym dialektem jest cze-polski, gdyż nastąpiła tu znikoma przemiana pierwotnego jeżyka polskiego, natomiast pewne problemy sprawiło by zrozumienie dialektów Iberyjskich, stosowanych w królestwie Portugalskim jak i Aragońskim.


Kultura podobnie jak język rozwijała się ewoluowała, w Aragonii i Portugalii kultura polska wymieszała się z rdzennymi w wyniku czego, popularne stały się wśród polaków walki byków czy tańce takie jak flamenco. Ważną rolę w tworzeniu polskiej kultury w Iberii miał także kościół katolicki. Wiele świąt kościelnych, sprowadzonych wraz z krzyżowcami zadomowiła się w Iberii wraz z polski świętymi i męczennikami.

W Czecho-Węgrzech kultura była podobna jak w Cesarstwie Polskim, kult siły i potęgi państwa był jedną z podstaw życia, mieszkańców. Kościół katolicki nie odgrywał tu tak znacznej roli gdyż większość mieszkańców przeszła na protestantyzm który stal się w Cesarstwie Czesko-Węgierskim niezwykle popularny w połowie 16 wieku.

Ciąg Dalszy Nastąpi. ​

 

Odcinek 31
12 Październik 1866 - 3 Maj 1868




15 Grudnia 1866 roku, sojusz z Państwem Papieskim stracił ważność z tego powodu też Polski ambasador w Rzymie, Stefan Czarniecki, złożył papieżowi Piusowi XX propozycje przedłużenia współpracy militarnej. Papież zgodził się na te propozycje i doszło do podpisania przedłużenia sojuszu militarnego miedzy Cesarstwem Polskim a Państwem Papieskim 1 Stycznia 1867 roku w Rzymie.


Z początkiem marca 1867 roku, rodzina Cesarka powiększyła się o dwójkę dziewczynek, bliźniaczek, które przyszły na świat 12 marca, dziewczynki otrzymały imiona Maria i Zofia. Ich ojciec Kazimierz XIII Cesarz Polski, miał wobec nich pewne plany, postanowił je wyswatać z następcami tronów Francuskiego i Sycylijskiego. Maria miała poślubić, syna Króla Francuskie, księcia Franciszka, chłopiec skończył dwa latka, natomiast Zofia wydana miała być za księcia Bernarda, czteroletniego następcę tronu Obojga Sycylii.


W Czerwcu 1867 roku, linie kolejowe w cesarstwie polskim swym zasięgiem objęły całe państwo, wszystkie miasta i miasteczka, posiadały połączenia kolejowe, wygodne podróżowanie po państwie polskim stało się faktem. Wielu obywateli cesarstwa zaczęło przeprowadzać się do nowo powstających ośrodków przemysłowych z wsi.


Rząd Radkowskiego przegłosowała w parlamencie plan 15 letni, zakładających budowę na obszarze całego państwa polskiego nowych zagłębi przemysłowych, które miały dać prace dziesiątką milinów polaków, którzy do tej pory parali się rolnictwem. Plan zakładał budowę 15 potężnych miast przemysłowych: Nowego Krakowa, Piastowa, Wawrzyńca, Rozbełska, Nowego Doniecka, Tarczyńca, Władysławowa, Konradowa, Zygmuntowa, Stanisławowa, Marianowa, Steżnikowa, Adamowa, Redzikowa, Janowa.


Mapa 15 miast, z planu piętnastoletniego.


Lipiec 1867, Królestwo Wielkiej Francji zaatakowało Sułtanat Balii, wojna ta z góry przegrana przez bali była konfliktem kolonialnym, Francuzi poprzedzali swoją strefę wpływów w Indonezji. Jedynymi państwami które wyraziły swe oburzenie takim działaniem były Niemcy i Japonia które wysłały noty dyplomatyczne.


21 Grudnia 1867 roku, Polski Ambasador w KSA, Mirosław Czernichowski, podpisał z Konfederatami, porozumienie handlowe, państwo polskie sprzedawało KSA wyspy na Pacyfiku, wyspy Gilberta, Kiribati oraz Samoa. Sprzedano także technologie kolektywizmu. KSA przekazywało stronie polskie 200 tysięcy dolarów konfederackich w złocie.


3 Maja 1868 roku, rozpoczęła się kampania wyborcza, w której startował, Juliusz Radkowski premier oraz przewodniczący SC, jego głównym przeciwnikiem był nowy przewodniczący PSL-u, Stefan Mniszek, który uzyskał stołek przewodniczącego po porażce, Zygmunta Olgierch w 1864 roku.Stronnictwo Cesarskie cieszyło się poparciem 57,9% społeczeństwa natomiast, Polskie Stronnictwo Liberalne popierało 36,7% polaków. W kampanii wyborczej brali także udział socjaliści reprezentowani przez, wicepremiera Witolda Makuszyńskiego PSS cieszył się poparcie 5,2%.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

__________________________________

W sumie tam powinna być kultura Brytyjska anie angielska, ale mniejsza o większą.
KSA ma kultury tolerowane Polską, Brytyjską i Francuską, w grze nie istnieje kultura dixie i yankee.

 

Odcinek 32
3 Maj 1868 – 3 Luty 1869




Kampanie wyborczą lat 1868-1869 zdominowała kwestia , spraw religijnych, duża część społeczeństwa zamieszkująca obszary Turkmenistanu. Opowiadała się pewną wolnością wyznania, spowodowane to było mniejszością islamską zamieszkującą te ziemie, jednak wszyscy kandydaci zgodne stwierdzili iż w państwie polskim jedyną obowiązującą religią jest katolicyzm rzymski. Podobna sytuacja powtórzyła się na obszarach Łotwy, i rezultat był identyczny, ogromne państwo Polskie było niemal w większości zamieszkane przez katolików w związku czym władza popierała te religię.


Dnia 6 Października 1868 roku, Cesarstwo Polskie zajęło wyspy na Pacyfiku, nazwane na część odkrywcy wyspami Kurczewskiego, nowy nabytek terytorialny miał pewne znacznie strategiczne dla Cesarskiej Marynarki wojennej, miano wybudować tutaj nową bazę morską dla okrętów operujących na Pacyfiku.


Z Imperium Omańskie do Kazimierza docierały niepokojące informacje, Abu Ahmed wzniecił tam powstanie religijne, większość Sunnicka powstała przeciwko Szyickiemu sułtanowi Omanu Mustafowi IV. Powstańcy szybko zajęli Dubaj i przylegające do niego obszary pod wodzą Ahmeda, znajdowało się blisko 30 tysięcy Sunnickich wojowników. Rewolta ta mogła zakłócić istniejący porządek na półwyspie Arabskim na co nie mogły sobie pozwolić zachodnie Mocarstwa, Republika Wielkie Brytanii jeszcze w październiku wysłała do Omanu Korpus Ekspedycyjny mający na celu zdławić powstanie w zarodku.

Kwestia Polskiej interwencji w Omanie stała się częścią kampanii politycznej, Liberałowie nalegali na wysłanie wojska gdyż ich zdaniem to powstanie zagrażało żegludze po morzu czerwonym i polskim korzyściom czerpanym z kanału sueskiego, podobnego zdania byli socjaliści, jednak Stronnictwo Cesarskie, twierdziło iż pomoc Omanowi wzmocni Wielką Brytanii która już usadowiła się w tym państwie czyniąc z niego swoją marionetkę. Ostatecznie postanowiono na wysłanie małego kontyngentu wojskowego jedynie do zabezpieczenia obszarów morza czerwonego.


W listopadzie natomiast, odbyły się protesty, Pacyfistów, żądających wstrzymania zbrojeń cesarskiej armii i marynarki, zdobywali oni coraz większe poparcie, wśród obywateli, Radkowski obiecał zmniejszyć budżet obrony o blisko 10% a pieniądze w ten sposób uzyskane miały pójść na wsparcie dla najbiedniejszych polskich rodzin.


Pod koniec listopada, Cesarstwo Polskie za pośrednictwem, Mirosława Maciejewskiego zajęło znaczne obszary środkowej Afryki, wyznaczając przy tym granice miedzy terytoriami kolonialnymi Cesarstwa Polskiego a Cesarstwa Niemieckiego.


3 Lutego 1869 roku, w powszechnych wyborach parlamentarnych przy władzy utrzymało się Stronnictwo Cesarskie uzyskując poparcie blisko 58,4% głosujących na drugim miejscu znalazł się PSL, z poparciem na poziomie 36,3%, trzecie miejsce zajął PSS z poparciem na poziomie 5,1%. W wyniku wyborów Stronnictwo Cesarskie potwierdziło swoją niezaprzeczalną pozycje hegemona polskiej polityki a premier Radkowski pozostał na stanowisko na następne cztery lata.

Ciąg Dalszy Nastąpi. ​

 

Odcinek 33
3 Luty 1869 – 15 Kwietnia 1870



Z początkiem roku 1869, przeprowadzono całkowity spis sił zbrojnych Cesarstwa Polskiego, wojska lądowe podzielone na armie kontynentalne i kolonialne razem liczyły sobie blisko 1,7 miliona żołnierzy. Wojska Kontynentalne podzielone na obszary przy graniczne na których stacjonują.


Armia Zachodnia stacjonuje przy granicy z Cesarstwem Czesko-Węgierski i Niemieckim z tego też powodu jest najliczniejszą siła militarną Cesarstwa Polskiego liczy blisko 35 dywizji piechoty oraz 15 dywizji kawaleryjskich, Armia Północna operowała na granicy z Królestwem Skandynawskim liczyła 10 dywizji piechoty i 5 dywizji kawalerii, Armia Wschodnia znajdowała się na granicy z Cesarstwem Japońskim z powodów przyjaznych stosunku z państwem kwitnących wiśni, liczyła zaledwie 4 dywizje piechoty i 2 kawalerii, Armia Południowa stacjonowała na granicach z Cesarstwem Chińskim liczyła 10 dywizji piechoty i 5 kawalerii. Armia Syberyjska i Środkowo Azjatycka także liczyły 10 dywizji piechoty 5 kawalerii.

Wojska Kolonialne Cesarstwa Polskie, liczyły sobie odpowiednio: Armia Alaskańska 10 dywizji piechoty, Armia Tajwańska 5 dywizji piechoty, Armia Indonezyjska 15 dywizji piechoty, Armia Australijska 10 dywizji piechoty, Armia Nowo Zelandzka 5 dywizji piechoty, Armia Filipińska 6 dywizji piechoty.

20 Kwietnia 1869 roku, wybuchła 3 wojna pomiędzy KSA a USA. Udział polskich wojsk w tym konflikcie był przedmiotem sporu parlamentarnego pomiędzy SC a PSS-em oraz PSL-em. Liberałowie z Socjalistami popierali interwencji polskich sił zbrojnych w tym konflikcie, twierdząc iż było by to spełnienie zobowiązań sojuszniczych wobec Konfederacji Stanów Ameryki Północnej, Stronnictwo Cesarskie oponowało iż Cesarstwo podpisało z KSA jedynie sojusz obrony wedle którego Polska interwencja była przewidziana w wypadku gdyby to KSA zostało zaatakowane, a nie jak w tym było agresorem.

Ostatecznie postanowiono o wsparciu KSA jako sojusznika, gdyż obawiano się interwencji innych mocarstw zachodnich, głównie Wielkiej Brytanii, która mogła zagarnąć jakie terytoria USA dla siebie i zdobyć przyczółek do dalszej ekspansji na kontynencie amerykańskim. Cesarskie wojska z alaski wyruszyły przez terytorium KSA w kierunku granic USA.


Najważniejszymi bitwami w których brały udział wojska cesarskie w czasie tego konfliktu były bitwy o Cleveland, gdzie 8 dywizji cesarskich starło się z 2 dywizjami amerykańskimi była to pierwsza bitwa wojsk polskich w tym konflikcie. Kolejną bitwą bało zdobycie Waszyngtonu, 29 dywizji pod dowództwem Kanadyjczyków, w tym 10 polskich zakatowało miasto i po długich oraz krwawych walkach zdobyło je.


Ostatnią bitwą tej wojny był szturm na stolce USA, Fredericksburg, którym dowodził generał Konfederacki Pickering, 10 dywizji konfederackich oraz 7 polskich zaatakowało i zdobyło miasto w trwających ponad cztery dni walkach. Do wojny Kika dni po jej rozpoczęciu przyłączyło się także Królestwo Skandynawii.


Ostatecznie dnia 2 grudnia 1869 roku, USA podpisało akt rozbiorowy, w jego wyniku terytorium Unii zostało podzielone pomiędzy KSA, Kanadę oraz Królestwo Skandynawii, Cesarstwo Polskie otrzymało rekompensatę pieniężną za poniesione straty w tym konflikcie. Trzeci rozbiór USA kończył istnienie tego państwa amerykańskiego.


11 Stycznia doszło do incydentu dyplomatycznego, Polski ambasador we Francji Juliusz Koniecpolski, został obrażony przez tamtejsze władze, a dokładnie przez sekretarz Króla Francuskiego, Karola de Pourbaixa, który stwierdził iż córka Juliusza Koniecpolskiego jest damą lekkich obyczajów w czasie jednego z przyjęć organizowanych w polskiej ambasadzie w Paryżu.

Dowiedziawszy się o tej zniewadze, Koniecpolski wyzwał de Pourbaixa na pojedynek, w jego wyniku sekretarz królewski został postrzelony, a władze w Kazimierzu zmuszone były odwołać Koniecpolskiego ze stanowiska ambasadora we Francji, zdarzenie to znacznie nadszarpnęło relacje Polsko-Francuskie.


1 Kwietnia na wyposażenie cesarskiej marynarki wojennej, wprowadzono nowy typ okrętów Torpedowce, jednostki to w walce posługiwały się torpedami którymi mogły uszkodzić lub też zatopić znacznie potężniejsze okręty od siebie.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 34
15 Kwietnia 1870 – 11 Sierpień 1872



Rok 1870 przyniósł dla Cesarstwa Polskiego, odkrycia ogromnych złóż Ropy Naftowej w kilku miejscach państwa polskiego. Ropa stawała się nowy surowcem energetycznym dzięki jej spalaniu uzyskiwało się znacznie więcej energii niż w przypadku węgla kamiennego, jednak nadal nie potrafiono w pełni wykorzystać potencjału nowego surowca energetycznego, mimo to jego wydobycie stawało się jak najbardziej opłacalnym przedsięwzięciem.


20 Lipca 1870 roku, założono pierwszą spółkę naftową, jej założycielami byli dwaj Polacy. Daniel Racławski, syn Wacława Racławskiego, dziedzic gigantycznej fortuny Racławskich, która obejmowała niemal 25 fabryk, wytwarzających najróżniejsze dobra na rynek polski jak i zagraniczny, jego partnerem był Zygmunt Skrzetuski, prominentny polityk Stronnictwa Cesarskiego, który w ciągu poprzednich kilku lat zdobył znaczące wpływy w partii, posiadający znaczący majątek, zarazem w postaci ziemi jak i gotówki. Swą spółkę nazwali: „R.S. Naftą” .


Obywatelską inicjatywę popatrzył rząd Cesarski, który postanowił stworzyć państwową spółkę naftową, podlegać ona miało pod ministerstwo Gospodarki i Infrastruktury, założona w kilka miesięcy po „R.S. Nafcie”, i nazwaną „Cesarska Spółka Naftowo” (C.S.P.). Na jej dyrektora mianowany został Zdzisław Cebulski, długoletni współpracownik ministra gospodarki i infrastruktury.


19 Sierpnia 1870 roku, pierwsze odwierty poczyniono w okolicach Baku czego efektem było odnalezienie znacznych złóż roponośnych, od razu zaczęto wykupywać okoliczne działki i zimie w celu stawiania nowych szybów naftowych, pierwsze odwierty były ręczne podobnie było z wydobyciem ropy na powierzchnie całą pracę wykonywali, ludzie. Cesarska Spółka Naftowa, do tej pracy sprowadzała górników pracujących w kopalniach należących do Skarbu Cesarskiego. W przypadku R.S. Nafty prace te wykonywali wykwalifikowani wiertacze sprowadzani z zagranicy, przeważnie z Niemiec oraz Wielkiej Brytanii.


27 października odkryto pokaźne złoża ropy nieopodal Kabil, tutaj także nastąpiła szybka i sukcesywna działalność wiertnicza, dzięki rozbudowanej sieci kolejowej, dotarcie w każdy obszar cesarstwa gdzie podejrzewano obecność ropy był niezwykle prosty.


Gdy 20 Lutego 1871 roku, polski inżynier, konstruktor i wynalazca zarazem Herbert Kalinowski, skonstruował własną wersją turbiny parowej, do podobnych rezultatów w niemal tym samym czasie doszedł francuski konstruktor Nicolas de Plantervil, jednak obydwaj pracowali niezależnie od siebie. Doszło do rewolucji, dzięki nowemu wynalazkowi stało się możliwe zastąpienie człowieka w pewnych pracach.


11 Czerwca 1871 roku, po odkryciu ropy w Sheki, R.S. Nafta postanowiła zatrudnić, Kalinowskiego do skonstruowania efektywnej maszyny wiertniczo wydobywczej, udał mu się skonstruować prostą maszynę do wiercenia udarowego napędzaną turbiną parową, od tego momentu wydobycie ropy znacznie przyspieszyło i zostało w dużym stopniu ułatwione.


Początek, Września 1871 roku, rozpoczął wyścig mocarstw Europejskich o wpływy na kontynencie Afrykańskim, do końca roku Cesarstwo Polskie zajęło kolejne terytoria, podobnie postępowali zarazem Niemcy, Francuzi oraz Brytyjczycy, wszyscy chcieli zdobyć nowe terytoria nim kto inny to uczni.


9 Sierpnia 1872 roku, rozpoczęła się kampania wyborcza, Największym poparciem cieszyło się SC – 57,8%, na drugim miejscu był PSL – 36,7% PSS natomiast cieszył się poparciem 5,4% polaków. SC w wyborach reprezentował obecny premier Juliusz Radkowski, z ramienia PSL-u startował Stefan Mniszek, natomiast PSS reprezentował jego nowy przewodniczący Bartłomiej Nałkowski.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 35
11 Sierpień 1872 – 1 Listopad 1873




Kampania wyborcza rozpoczęła się od objazdów i przemówień najważniejszych kandydatów po terytorium państwa polskiego, występowali oni we wszystkich największych miastach przedstawiając swoje, plany na najbliższe lata. Juliusz Radkowski obecny premier obiecywał, utrzymanie polityki którą do tej pory się sprawdzała, chwalił się zakończeniem budowy kolei na całym terytorium państwa oraz rozpoczęciem prac nad nowymi 15 miastami przemysłowymi. Jego największy oponent, przewodniczący PSL-u obiecywał iż zwiększona zostanie swoboda gospodarcza, prywatni inwestorzy będą mogli, znacznie poszerzy swą działalność a państwo będzie wywierać na nich mniejszą presję, socjaliści z Nałkowskim na czele obiecywali zwiększenie świadczeń zapewnianych przez państwo.


Sroga zima miedzy rokiem 1872 a 1873 doprowadziła do znacznych strat w uzyskanych zbiorach zboża, sporej części populacji cesarstwa polskie zagroził głód, w tej kwestii, państwo polskie zakupiło od cesarstwa Japońskiego znaczne ilości ryżu i innych zbóż by móc wykarmić obywateli, polityka ta przyniosła spore poparcie dla Stronnictwa Cesarskiego.

W Moskwie wszyscy najważniejsi kandydaci do stołka premiera, wypowiadali się na temat regulacji rynkowych, SC oraz PSS oponowało za interwencjonizmem natomiast PSL za wolnym rynkiem, w dobie widma głodu obywatele skłaniali się bardzie za interwencjom państwa w sprawy gospodarki.


26 Czerwca 1873 roku, w Archangielsku miała miejsce debata na temat obronności państwa polskiego, Radkowski oponował iż należy zrobić wszystko by zapewnić bezpieczeństwo Cesarstwu Polskiemu oraz jego obywatelom, podobnego zdania był Bartłomiej Nałkowski, jednak PSL już twierdziło iż zbrojenia prowadzone przez Stronnictwo Cesarskie nie zapewniają pokoju, mogą jedynie sprowokować inne mocarstwa do wojny.


W Lipcu 1873 roku, podniesiono kwestie Uzbeków zamieszkujących Saratów, Stronnictwo Cesarskie twierdziło iż wszystkie mniejszości w granicach cesarstwa polskie powinny być zasymilowane, PSL uważał podobnie jednie socjaliści twierdzili iż każdy człowiek ma prawa do swojej kultury i języka.


2 Sierpnia 1873 roku, w Nowogrodzkim zagłębiu przemysłowym doszło do poważnego strajku robotniczego. Robotnicy domagali się zwiększenia stawki godzinowej, strajkowały jedynie zakłady należące do skarbu cesarskiego, z 12 groszy na 45 groszy tak jak płacili prywatni przedsiębiorcy w swych fabrykach, rząd cesarski posłał na negocjacje ministra skarbu Grzegorza Rysa, po kilku dniowych, negocjacja doszło do porozumienia na które przystawały obie strony, mino zwiększyć stawkę godzinową z 12 groszy do 30 groszy od następnego miesiąca, w następnym roku miała ona zostać podniesiona do 35 groszy.



25 Sierpnia 1873 roku, w Kazimierzu odbyła się, wielka demonstracja pokojowa, wszystkie możliwe organizacje pacyficzne przemaszerowały od budynku parlamentu cesarskiego na ulicy Bolesława Chrobrego przez most Franciszka IV pod bramy Pałacu Cesarskiego „Imienia Cesarzowej Marii”, po drodze wykrzykuj hasła pokoju oraz wzajemnej tolerancji, do manifestujących wyszedł przebywający w tym czasie w Kazimierzu Cesarz, na jego ręce przywódcy Pacyfistów złożyli swe postulaty w których żądali zmniejszenia środków przeznaczanych na utrzymanie armii i marynarki, likwidacji obowiązkowej służby wojskowej oraz zmniejszenia stanu liczebnego Wojsk Imperialnych. Kazimierz XIII grzecznie odpowiedział iż przemyśli te postulaty, które tak naprawdę były nie do przyjęcia.


30 Sierpnia 1873 roku, gdy Premier Juliusz Radkowski wraz ze swą małżonką, oglądali przedstawienie Teatralne w Tetrze Narodowym w Kazimierzu, rozległ się huk wystrzału, w jego wyniku życie stracił Radkowski. Premier Cesarstwa polskiego zginął na miejscu gdyż otrzymał postrzał w potylicę, sprawcę zamachu natychmiast pojmano okazało się iż był to Litewski ekstremista o nazwisku Simasius, walczący o niepodległość państwa Litewskiego. Simasiusa szybko osądzono i powieszono za zabicie premiera. Śmierć premier Radkowskiego, sprawiła iż na czoło w partii wysunął się Zygmunt Skrzetuski, który został nowym przewodniczącym.


Wybory Parlamentarne które odbyły się 1 Listopada wygrało SC z poparciem na poziomie 50,2%, PSL uzyskał wynik 35,8% głosów, natomiast PSS 14%. Nowym premier w tej sytuacji został Zygmunt Skrzetuski obejmujący władze w cieniu zamachu na swego poprzednika.

Ciąg Dalszy Nastąpi.​

 

Odcinek 36
1 Listopad 1873 – 14 Listopad 1875




Po zwycięskich wyborach, nastąpiło przetasowanie na ministerialnych stołkach, Zygmunt Skrzetuski postanowił poobsadzać stanowiska swymi najbardziej zaufanymi ludźmi, po za tym, PSS uzyskał 14% poparcie z tego powodu jego przewodniczący zażądał większej ilości ministerstw dla swej partii, problem ten rozwiązano powołując do życia ministerstwo infrastruktury. SC obsadziło ministerstwa spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, policji oraz wywiadu i kontrwywiadu, ministerstwo gospodarki, infrastruktury oraz skarbu dostało się w ręce PSS-u, natomiast ministerstwa armii i marynarki obsadzał Kazimierz XIII.​

Gdy w latach 1872-1873,spora cześć polskiego społeczeństwa cierpiała z powodu braków żywności, a władze Cesarstwa zmuszone były do zakupu żywności za granicy, polscy przemysłowcy postanowili wykorzystać nowe możliwości i wprowadzić na rynek suszoną żywność, dzięki nowoczesnym techniką suszenia, uzyskiwała się żywność trwalszą i dłużej zdatną do spożycia, a co najważniejsze dzięki zapoczątkowaniu konserwowania pożywienia, widmo głodu miało pójść w zapomnienie.


22 grudnia 1873 roku, Główna gazeta cesarstwa polskiego, „Monitor Imperialny”, podał informacja, iż 79,9% społeczeństwa polskiego jest zadowolona z polityki prowadzonej przez państwo. Badania przeprowadzone przez Monitora odzwierciedlały się w rzeczywistości, administracja państwowa działa nadzwyczaj sprawnie korupcja została niemal całkowicie wypleniona, spowodowane to było ogromnymi karami związanymi z wykryciem nadużyć, odebraniem majątku, wiezieniem i zasłaniem na Syberię lub Alaskę. Gospodarka rozwijała się niezwykle płynie, a eksport przeważał nad importem towarów.


Państwo Polskie na początku 1874 roku, eksportowało znacznie więcej niż importowało towarów, najważniejszymi dobrami eksportowi dla Cesarstwa Polskiego była: stal, węgiel, drewno, żelazo, ubrania luksusowe, meble luksusowe. Towarami importowanymi: drzewa tropikalne, bawełna, herbata, kawa, tytoń, guma.


30 kwietnia 1874 roku, polscy inżynierowie uzyskali kolejną metodę wytopu stali, mającej zapewnić uzyskiwanie lepszej jakości produktu, metoda ta też pozwalała wykorzystanie do przetopu żelaza które wcześniej z powodu zanieczyszczeń nie nadawało się do tego.


Polscy rybacy, zaczęli wprowadzać do użytku nowoczesne kutry rybackie, na których pokładach znajdowały się zmechanizowane sieci rybackie, oraz urządzenia przystosowane do suszenia i pakownia złowionych ryb, w ten sposób znacznie wzrosła liczba połowowa.


12 Czerwca 1874 roku, ministerstwo Skarbu przeprowadziło reformę zastępując podwójny star złotym standardem, każdy wydawany przez cesarski bank banknot musiał znajdować swe pokrycie w złocie, z tego powodu całe rezerwy złota cesarskiego zostały przeniesione do nowo wybudowanego skarbca nieopodal Nowego Wrocławia. Budynek ten był istną twierdzą, w której składowano większą cześć rezerw państwowych.


W Astarze na przełomie lipca i sierpnia doszło do odkrycia pokaźnych złóż ropy, zainteresowanie tym surowcem, na światowych rynkach rosło z dnia na dzień, po opracowaniu lampy naftowej oraz kilku innych urządzeń wykorzystujących naftę.


Polski lekarz, Zygmunt Żebrowski, jako pierwszy w kraju przeprowadził serię szczepień przeciwko wściekliźnie, zastosował on metodę, która przyniosła znaczne rezultaty we Francji wszczepił swym pacjentom martwe lub słabe drobnoustroje.


30 listopada 1874 roku, w fabrykach parowców zaczęto wprowadzać urządzenia mające ułatwić i zwiększyć produkcje statków.


20 czerwca 1875 roku, w Kazimierzu wystawiono Operę, na część historii Cesarstwa Polskiego, zatytułowana: „ Dziejami Polskimi”, opowiadała o najważniejszych momentach w dziejach wielkiego państwa Polskiego.


10 Listopad 1875 roku, na wyposażenie Cesarskiej marynarki Wojennej wprowadzono pierwsze Krążowniki o całkowicie stalowej konstrukcji.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

9 Światowych Mocarstw
​

 

Odcinek 37
14 Listopad 1875 – 20 Czerwiec 1876




20 Grudnia 1875 roku, władze Cesarskie w Kazimierzu postanowiły o rozwiązaniu, Polskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, Kompania założona w 1590 roku z siedzibą najpierw w Krakowie potem po zajęciu Tajwanu w 1610 roku została przeniesiona do Tajpej. Celem Kompanii przez blisko 286 lat, było poszerzanie polskich wpływ na terenie Wschodniej Azji. Dzisiaj pod jej administracje podlegały terytoria Alaski, Filipin, Australii, Nowej Zelandii oraz Polskiej Indonezji.


Po rozwiązaniu Kompanii, postanowiono utworzyć nowe gubernatorstwa kolonialne dla każdego z terytoriów które niegdyś podlegały kompanii. Powstało 6 nowych guberni kolonialnych: Alaski, Australii, Nowej Zelandii, Filipin, Indonezji oraz Tajwanu. Decyzja o rozwiązaniu, Kompanii była w głównej mierze decyzją polityczną, władze w Kazimierzu postanowiły o usunięciu pośrednika jakim była Kompania, by móc czerpać pełnie zysków z handlu i podatków.


2 Stycznia 1876 roku, w Cesarstwie Japonii po realną władzę sięgnął Cesarz, w wyniku bitwy nieopodal Tokio wojska Szoguna zostały rozbite a on sam popełnił seppuku , bitwa ta stoczona 15 Stycznia 1876 roku, kończyła ostatecznie okres władzy Szogunów w Cesarstwie, władze nad państwem przejął młody i ambitny Cesarz Akihito.


Młody Cesarz natychmiast rozpoczął budowę kolei oraz fabryk na szeroką skalę w całym Cesarstwie Japońskim, rozpoczęto też modernizacje wojska na wzór zachodni, dzięki dobrym stosunkom z państwem kwitnącej wiśni, polski ambasador w Japonii Zbigniew Lubomirski uzyskał kontrakt na modernizacje Japońskiej armii i marynarki, oraz na zakup od Polski broni.


20 Kwietnia 1876 roku, Brytyjczycy wkroczyli do Tybetu, wojska Republiki Wielkiej Brytanii, bez większych problemu w pokonały prymitywnie wyposażone odziały Dalajlamy, państwo Tybetańskie zostało anektowane dwa miesiące po rozpoczęciu tej wojny. Władze Cesarstwa Polskie nie zareagowały w na ten fakt, natomiast Francuzi i Niemcy wystosowali noty z dezaprobatą.


Mimo zaangażowania w Omanie wojsk brytyjskich, rebelia Abu Ahmeda, ogarniała nowe terytoria, władze Omanu niebyły w stanie poradzić sobie z rosnącą armią Ahmeda, natomiast Brytyjczycy posyłali do omanu coraz to nowe korpusy by zwalczać buntowników. Rosnąca liczba zwolenników sunnickiego wodza, sprawiały iż sytuacja w państwie Omańskim została niemal całkowicie zdestabilizowana.

Ciąg Dalszy Nastąpi.​

 

Odcinek 38
20 Czerwiec 1876 – 21 Marzec 1877




25 Czerwca 1876 roku, rozpoczęła się kampania wyborcza, Stronnictwo Cesarskie cieszyło się ogromnym poparciem społecznym gdyż blisko 70,2% obywateli popierało Skrzetuskiego jako premiera Cesarstwa Polskiego, Polskie Stronnictwo Socjalistyczne w przeciągu ostatnich kilku lat wyrosło na drugą siłę polityczną państwa polskie spychając z tego miejsca PSL który do tej pory był bardziej popularną partią. PSS cieszyła się poparciem na poziomie 26,9%, natomiast PSL miał zaledwie 2,9%, jeżeli PSL nie uzyskał by w wyborach 1877 roku, 5% progu wyborczego oznaczało by to dominację tylko dwóch partii w parlamencie.


W trakcie kampanii, wyborczej Zbigniewowi Lubomirskiemu udało się wynegocjować kolejną umowę z Cesarstwem Japonii, Polska przekazywała Japończykom: dodruki – banki prywatne, giełda papierów wartościowych, karabiny ładowane odtylcowo, późną teorię klasycystyczną, użyteczny silnik parowy. Strona Japońska palny technologiczne płaciła Cesarstwu polskiemu 110 tysięcy jenów w złocie.


Do kampanii wyborczej po stronie PSL włączył się wybitny profesor Józef Zakarpacki, organizował on wiece i spotkania na których próbował przekonać, wyborców iż tylko liberalna polityka może zapewnić państwu polskiemu sukces i dobrobyt. W swych przemowach wytykał błędy obecnej władzy, oraz socjalistów którzy wyparli liberałów z dotychczasowej pozycji zajmowanej na polskiej scenie politycznej.


Podobnie uczynił profesor Zbigniew Nawłoci, który na obszarze Azerbejdżanu przekonywał do racji Liberałów, wytykał błędy Konserwatystów i Socjalistów.


Na filipinach wśród społeczeństwa rozgorzała debata nad, handlem, socjaliści wraz z konserwatystami popierali utrzymanie protekcjonizmu, który przez ostanie kilkanaście lat doskonale się sprawdzał, liberałowie oponowali iż hamuje to wymianę handlową i wzrost gospodarczy iż należy na całkowicie wolny handel.


Tuż przed wyborami 10 marca wybuchł strajk w Warszawie, robotnicy domagali się spełnienia obietnic, gdyż rząd cesarski nie podniósł im wynagrodzeń do 35 groszy tak jak było to obiecane, przedstawiciel rządu minister skarbu, Radosław Gregorczyk, wynegocjował porozumienie, w wyniku którego podniesiono pensje robotnicze do poziomu, 40 groszy.


20 marca 1877 roku, w powszechnych wyborach parlamentarnych, zwyciężył Stronnictwo Cesarskie uzyskujące wynik 68%, zapewniało to SC, samodzielne rządy przez następne cztery lata, PSS uzyskał 28% poparcie w wyniku czego obsadzał wszystkie pozostałe miejsca w parlamencie, PSL i PS, nie uzyskały wyniku na żądanym poziomie 5%, z tego powodu znalazły się na cztery lata pozo parlamentem.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

 

Odcinek 39
21 Marzec 1877 – 20 Styczeń 1878




Po zwycięskich wyborach, Zygmunt Skrzetuski uzyskał wymaganą 60% większość do samodzielnego sprawowania władzy, z tego powodu stworzyła całkowicie konserwatywny rząd składający się wyłącznie z polityków Stronnictwa Cesarskiego. Polskie Stronnictwo Socjalistyczne przeszło do opozycji, pierwszy raz od czasów premiera Martyniuka jedna partia miała całość władzy w państwie Polskim.​

Stronnictwo Cesarskie z początkiem, Kwietnia przeprowadziło reformę ministerialną, podzielono ministerstwo wywiadu i kontrwywiadu. Utworzono samodzielne ministerstwo wywiadu oraz kontrwywiadu, zarazem podporządkowując je Cesarzowi. Od tego momentu to cesarz wybierał ministrów ministerstw wywiadu i kontrwywiadu. Cesarz 18 Czerwca na stanowiska te wyznaczył Juliusza Antonowicza który został nowym ministrem wywiadu, stanowisko ministra kontrwywiadu przypadło Stanisławowi Bielińskiemu.


Jednomyślnie w Lipcu 1877, w parlamencie przegłosowana wypowiedzenie wojny Sułtanatowi Mughalistanu. Wojska Cesarskie wkroczyły na terytorium Mughalistanu rozbijając wszelki opór który został napotkany, po zajęciu Kabulu w Październiku 1877 roku. Uwieziono Sułtana Abu Ak Mahida.



Wraz z osadzeniem na tronie Mughalistanu w Listopadzie nowego Sułtana Abu Ak Mahdiego, państwo to stało się marionetką Cesarstwa Polskiego, nowy sułtan był całkowicie podporządkowany, polskim urzędnikom którzy sprawowali realną władzę nad Mughalistanem, a polskie wojska miały za zadanie egzekwowania tej władzy.


20 Grudnia 1877 roku, na służbę w Cesarskiej Marynarce wojennej weszło 20 nowoczesnych krążowników. Nowe jednostki zostały przydzielone marynarek Bałtyckiej oraz Czarnomorskiej. W dalszej przyszłości planowano wyposażenie każdej z Flotylli Cesarskiej w 10 krążowników.


Na początku Stycznia 1878 roku, wywiad Cesarski doniósł o podpisaniu przez Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego, z Cesarstwem Czesko Węgierskim porozumienia o wymianie technologicznej oraz o przedłużeniu sojuszu militarnego, do którego 26 Stycznia przyłączyło się także królestwo Obojga Sycylii.

Ciąg Dalszy Nastąpi.
​

​

 

Odcinek 40
20 Styczeń 1878 – 12 Styczeń 1880




20 Lutego 1878 roku, na Krecie doszło do zbrojnej rewolty, powstaniem przewodził republikanin ACHAZ BARIESOU. Który wystąpił zbrojnie przeciw skorumpowanej władzy książęcej czerpiącej zyski z niedoli obywateli. Mimo zażartego, oporu wojska rewolucjonistów zostały pokonane, odziały książęce wsparte przez Brytyjczyków zdołały pojmać Achaza, który został powieszony ku przestrodze dla innych.


Wojna domowa w Omanie została ostatecznie zakończona, 23 Kwietnia 1878 roku, wojska Abu Ahmeda zostały rozgromione przez połączone siły Omańskie i Brytyjskie, mimo zakończenia wojny z Sannickimi rebeliantami, od Sułtanatu Omanu obdzieliły się dwa nowe państwa, Sułtanat Abu Dabi oraz Nejd.


29 Października 1878 roku, rozpoczęto modernizacje linii kolejowych cesarstwa polskie kolej żelazną miała zastąpić kolej stalowa, modernizacja miała przebiegać w latach 1878-1885. Inwestycja ta miała pochłonąć znaczne sumy z skarbca cesarskiego jednak miała się zwrócić dzięki zwiększeniu transportu kolejowego.


Na rynkach pracy w Cesarstwie Polskim trwała zażarta rywalizacja grup społecznych, w jej wyniku klasy wyższe zwiększyły swe przychody kosztem klas niższych, odbiło się to zwiększeniem zysków z podatków pobieranych od zamożnych obywateli a zmniejszeniem podatków dla ubogich.


20 Stycznia 1879 roku, Flota Oceanu Spokojnego została wyposażona w 10 nowoczesnych krążowników wojennych, okręty żaglowe o drewnianej konstrukcji były powoli wycofywane z użytku wedle planów, ministerstwa marynarki, do roku 1890, z użytkowania miały zostać wycofane wszystkie okręty żaglowe o drewnianej konstrukcji zastąpić je miały okręty o stalowej konstrukcji.


15 Kwietnia na wyposażenie Cesarskiej Marynarki Wojennej wszedł pierwszy pancernik, Pancerniki w założeniu miały być klasą dużych, silnie opancerzonych i uzbrojonych pełnomorskich okrętów, stanowiących trzon flot wojennych, przeznaczeniem pancerników było zapewnienie panowania na morzach poprzez wygrywanie bitew artyleryjskich i niszczenie wrogich jednostek nawodnych wszystkich klas. Pierwsze pancerniki pojawiły się w Brytanii i Francji w roku 1877.


20 Czerwca 1879 roku, Kalinowski skonstruował o wiele wydajniejszą maszynę pompującą ropę, swój patent na to urządzenie odsprzedał, R.S. Nafcie, która zapłaciła pokaźną sumę, dzięki której Kalinowski stał się naprawdę majętnym człowiekiem. Daniel Racławski rozpoczął produkcję pomp w jednej ze swych fabryk które potem były wykorzystywane przy, wydobyciu ropy.


14 Sierpnia 1879 roku, Cesarstwo Polskie podpisało umowę dyplomatyczną z Sułtanatem Mughalistnanu, Polska przekazywała 500tysięcy złotych oraz technologie: Parowce, Eksperymentalne linie kolejowe, regulacje biznesowe, zorganizowane fabryki.


5 Grudnia 1879 roku, w Armii Cesarskiej wprowadzono system konserwacji amunicji, miał on na celu zabezpieczyć, amunicje używaną w czasie walk przed wilgocią która zmniejszała je skuteczność.

Ciąg Dalszy Nastąpi.​