Projekt Legion IX (Hoi 3 custom) - MP AAR

Raport bitewny:

Dyplomatyczny sukces Wschodu:champagne: dzięki ułomności silnika gry​

Oczywiście gramy dalej ZSRR znalazło się w ścisłym sojuszu z GER, ITA, SWE. Walki na lądzie toczyły się głównie na frontach ZSRR. W Indiach zdecydowaną przewagę uzyskało UK. Front ZSRR przestał tam istnieć. W Mandżurii Japonia prowadzi powolną ofensywę przy wsparciu amerykańskich V1. (jeden korpus ZSRR do piachu). Na Bliskim Wschodzie Armia Czerwona wycofała się z Synaju na północ, gdyż oprócz leniwej ofensywy francusko-angielskiej, upierdliwością stają się bunty AI. Na koniec sesji UK zaatakowało Półwysep Apeniński z Sycylii a USA dokonało desantu morskiego wokół Rzymu. Berlin ze swej strony także poniósł porażkę. Mała z wojskowego punktu widzenia, ale w razie sukcesu mogło skończyć się wizerunkowym blamażem Zachodu. Otóż chciałem dokonać małego desantu na stolicę Francji w Hanoi i ukraść wszystkie zgromadzona tam surowce. Jednak flota samurajska była nadspodziewanie blisko i dalekowschodnia Kriegsmarine ogląda teraz dno

​

 

Raport bitewny:

Zachód jest ciągle na fali. Zdobyli wieczny Rzym i całkiem spory zapas surowców Wschodu. Rzymu bronili niemieccy spadochroniarze, ale nie wytrzymali do nadejścia odsieczy (straciłem 6 dywizji). Zachód okopał się w poprzek Półwyspu Apenińskiego i czeka. Na Bliskim Wschodzie Włochy wyrównują front. W Afganistanie UK zapędziło się na teren ZSRR ale zwija żagle na południe. Na Dalekim Wschodzie szala zwycięstwa przechyla się raz w jedną, raz w drugą stronę. Obie strony używają V1, ale po za wymianą ciosów większych strat brak (ponoć JAP stracił 4 dywizje). W Europie Niemcy dzięki danym z Abwehry dokonały dywersyjnego ataku na prowincje, gdzie powstawał pierwszy brytyjski reaktor atomowy. Spadochroniarze (1 brygada) zajęli teren na północ od Glasgow, po czym przez 4 dni bronili się przed 3 dywizjami pancernymi USA;D Drugi reaktor UK stawia w prowincji Georg...Z rozpoznania mapy wynika, że są 4 potencjalne miejsca. Jednak po stracie pierwszego prawie ukończonego reaktora, kolejny egzeplarz Londyn stawia bez wskazania miejsca. Berlin zresztą też

 

Mega frajerstwo z mojej strony z tym reaktorem, ale cóż... bywa i tak. Gratulacje, za spostrzegawczość.

 

La granda Ameriko havas Romo!

Co do walk w Szkocji to pragnę zauważyć iż amerykańscy dowódcy czołgów postanowili się pobawić z Niemcami i przy okazji zwiedzić półocne góry, dlatego też grzecznie wyproszono Brytyjczyka z tej imprezy. gdyby alianci chcieli to Niemcy, by tych 4 dni nie przeżyli.
Ponad to warto wspomnieć o tym, że z powodu cofnięcia gry oś miała więcej czasu na reakcję i przygotowanie planu obrony Rzymu jednak amerykańskie odziały przy wsparciu brytyjskich sił pancernych (z amerykańskiej stali) dały sobie rade i zajmują wygodne pozycje obronne korzystając z uroków wdzięcznych Włoszek. Inna sprawa, że nie bez znaczenia jest fakt, że amerykanie zrównali z ziemia infrastrukturę północno-centralnych Włoch i dywizje osi nie mogły dojechać na czas.

Przez agresywne działania włoskich dywersantów teraz już cała Ameryka stoi razem przeciw przeciw osi, a argentyńskie odziały zabezpieczają wyspy brytyjskie

 

Imperium Romanum

Włoskie nieuchwytne oddziały specjalne w składzie 4 dywizji piechoty górskiej działające przy wsparciu 4 LS i 3 DD miały za zadanie zaatakować Brazylie. Ograniczenie zasięgu floty nie pozwolilo jednak na bezpośredni atak. Pierwszym etapem było zapewnienie sobie portu tranzytowego, wybór padł na portugalskie Azory. Następnie po 2 udanych desantach(brakło zasiegu pod stolice z Azorów) Roi De Janeiro zostało zdobyte. Następnie oddziały zostały ewakuowane do zaprzyjażnionej Argentyny. Wróg zauważył włoskie działania, teraz Brazylia jest broniona przez oddziały brytyjskie .

Kolejnym przystankiem był Caracas w Wenezueli, tu również musiałem wykonać 2 desanty, podczas trwania tej akcji zauważyłe że Amerykanie ruszyli w pościg z Irlandii, jednak nim doplyneli zdążyłem ewakuować jednostki. Nasze floty mineły się (prow w prow ) w okolicy Kuby i Haiti. Amerykanie i Anglicy bezskutecznie prubowali przechwycic moje zgrupowanie, ewakuacja przebiegla pomyslnie (gwarantuje ze te jednostki dokonaja jeszcze niemozliwego z dala od Europy)


Wlochy (a wlasciwie Rosjanie dowodzeni przez Wlochow ) operuja rowniez na Bliskim Wschodzie, gdzie po wczesniejszych problemach z dostarczaniem zaopatrzenia ofesywa wkoncu ruszyla. Francuzi zostali przepedzeni z Iraku oraz Persji.

PS. Dziekuje Zachodowi za pomoc w przeniesieniu stolicy z Rzymu do rozwinietego Mediolanu na polnocy Wloch, zabieg ten wielce usprawnil dostarczanie suppla do jednostek frontowych

 

Jak mniemam, Lysemu musi być bardzo miło, że stracił 6 dywizji spadów na obronę czegoś, na czym i tak Ci nie zależało... ;]

 

Można prosić update o zatopionych okretach?

 

Po tej dużej bitwie oś siedzi w portach i płacze po katach. chociaż w sumie tam tez nie są bezpieczni. Wojska brytyjskie dokonały rajdu na porty w Jugosławii i na dno poszły 4 włoskie niszczyciele jeśli się nie mylę. do tego , gdy w szkocji wylądowali Niemcy ku swojej zgubie w tej okolicy zauważono niemiecki transportowiec, który padł ofiara okrętów japońskich I w sumie to tyle. Hegemonia aliancka na morzu trwa.

 

I się powiększa. Imperium Brytyjskie zwodowało "ot tak" 17 pancerników. ;D Tym razem już takich porównywalnych klasą z włoskimi. ;]

Właściwie, to już odbudowałem straty po bitwach, tylko że mam zdecydowanie lepsze okręty teraz.

 

niszczyciele z Zary nie zostali zniszczone. ominely brytoli i teraz bezpiecznie stoja w porcie na morzu czarnym.

 

"Uciekaj myszko do dziury, bo cię złapie aliant bury..."

Media włoskie pewnie zrobiły z tego zwycięstwo narodowe z nagłówkami typu "straciliśmy pół ojczyzny, ale pokazaliśmy, że wciąż umiemy uciekać!".

 

Zagonienie flot osi na morze czarne źle nie jest. Jest tylko jedno wejście, jakby w grze można było robić zapory minowe, to by się ich pięknie zamknelo.

 

Na Morzu Północnym moja mała płotka umknęła. Jak Wschód wypuści rekiny to na pewno zorientujecie się. Póki co, kiedy pływamy maleństwami, raczej nie po to by w nas celowano

 

Drakensang Regia Marina nie jest nigdzie zagoniona, kotwiczy na zachodzie Francji, na Morzu Czarnym mam tylko 4 DD ktorych nie moglem dolaczyc do glownych sil gdyz nie kontroluje Gibraltaru ani Suezu

Na porzadne starcie jeszcze przyjdzie czas

 

Najlepsze jest to, że Gibraltaru i Suezu nigdy nie będziesz kontrolował

 

To akurat możesz z taką pewnością powiedzieć, dopiero po zakończeniu kampanii

 

Raport bitewny:

Tym razem bogini Fortuna, wysłuchała próśb Włochów. Panzerwaffe gdy tylko ruszyła na południe Półwyspu Apenińskiego, od razu wznieciła strach w szeregach Zachodu:whip:Amerykanie, Brytyjczycy i Francuzi wycofywali się co tchu do najbliższych portów lub Messyny. Amerykanów Niemcy dopadli na południe od Rzymu, gdzie do niewoli poszły ich 3 dywizje. Reszta wojsk USA, ewakuowała się przez porty na Sycylię. Brytyjczyków pościg dosięgnął koło Neapolu. Tutaj Alternative stawiał opór, aby w jakiś zorganizowany sposób wycofać się na Sycylię. Berlin próbował przeszkodzić, desantując spadochroniarzu na czubku włoskiego buta, jednak UK nie miała zamiaru tanio sprzedać swojej skóry na włoskiej ziemi. Niemcy ostatecznie stracili 2 dywizje spadochronowe, ale Zachód wycofał się z kontynentalnej Italii. Gdy w kraju vonRee następowało przywracanie porządku, Zachód postanowił zamieszać w Hiszpanii. Po małym przepychaniu się, linia frontu jest raczej stabilna. UK przebazowała pod sam port Brest znaczne zgrupowanie floty. Możliwe, że jest to zaproszenie dla Regia Marine. Na Bliskim i Środkowym Wschodzie, zmiany linii frontu zachodzą tak szybko, że Berlin nie jest w stanie obserwować tego na bieżąco. W Mandżurii nastąpił całkowity zastój walk lądowych. Japończycy aby zyskać inne miejsce do walk, przerzucili kontyngent wojska do Indii. W zaciszu walk frontowych, trwa wyścig po bombkę. Dalej Berlin nie wie, które to Georg... stanie się domem pierwszego brytyjskiego reaktora. Chyba trzeba zaatakować wszystkie na raz

 

Trzeba sprecyzować:

Na dalekim wschodnie jest więcej walk niż wam się wydaje. Przepychanie trwa cały czas. Jednak ja opiszę tylko najświeższe wieści

Ze względu na zmianę planów strategicznych Japonia postanowiła przegrupować się i powrócić na poprzednie pozycje obronne. Ponadto udało się zatrzymać i bez większych trudności zadać ciężkie straty 4 rosyjskim korupusom pancernym, które miały nadzieje przełamać środkowy odcinek frontu.

Ponadto Wojska Cesarskie zawsze marzyły o wakacjach w ciepłych krajach. W związku z tym zgodnie z nowymi planami strategicznymi na wybrzeżu zatoki perskiej założone zostały ośrodki wypoczynkowe.

 

​

 

Od ostatniego odcinka rozegraliśmy 4 sesje. Niestety, tempo upływu czasu spadło nam radykalnie (mnogość działań wojennych), więc posunęliśmy się w czasie mniej więcej o rok. Mamy końcówkę czerwca 1943.

Przez dłuższy okres gry moja stolica zabezpieczona była tylko jednym sztabem dowódczym. Jednak odkąd powołałem do służby stałą ochronę Führera, stolica Niemiec zabezpieczana jest również przez sojusznicze oddziały.

​

Pod koniec maja 1942 roku rozpoczęła się, przygotowywana od jakiegoś czasu operacja Szarik. Jej celem było pozbawienie sojuszu Wschód, państw kierowanych przez AI oraz połączenie wszystkich krajów graczy w jeden ścisły sojusz. Najpierw działania objęły Półwysep Iberyjski i Benelux, potem doszły Węgry, Szwajcaria, Słowacja i państewka azjatyckie.

​

Drugim etapem operacji Szarik, było wykorzystanie założeń silnika gry, że Włochy mogą mieć wojnę z ZSRR. Dzięki temu Niemcy miały także wojnę ze wschodnim sąsiadem, ale dalej były w sojuszu z Moskwą. To był już krok, żeby wszystkie państewka sterowane przez AI najpierw stały się satelitami ZSRR, a następnie Włochy i Niemcy sukcesywnie wypowiadali im wojny. Dzięki temu Wschód mógł kontrolować bezpośrednio większość terenu. Dodatkową zaletą było to, że z powodu ułomności silnika gry, część z radzieckich państw satelickich znalazła się w obozie Zachodu. Za tak śmiały plan przyszło Wschodowi trochę zapłacić. Główne koszty rewolucji w Europie poniosły Niemcy, które w wyniku przewrotu w Hiszpanii oraz późniejszej interwencji Zachodu, straciło 2 korpusy wojska. Niestety, uwarunkowania geopolityczne, które wykreowaliśmy spowodowały, że oddziały stacjonujące w Iberii nie miały szans na wycofanie. No cóż, kto powiedział, że rewolucje są bez ofiar

​

Największy galimatias porewolucyjny wyszedł na Bliskim Wschodzie. Tak naprawdę do obecnego momentu (czerwiec 1943) bałagan jest tam nie mniejszy.

​

Trzeci etap operacji Szarik, to już majstersztyk. Widział już ktoś podbite ZSRR w 24h? ;D No cóż, tym razem cały mechanizm był odwrotnością sytuacji z np. Hiszpanii. Wtedy swoje wojska pod komendę Moskwy oddał Berlin. Do podbicia ZSRR posłużyły radzieckie dywizje, przekazane Niemcom jako wojska ekspedycyjne. Wobec takich działań Berlin i Moskwa mogły aktywować kilka przydatnych eventów, które sprawiły, że Armia Czerwona ma niewyczerpalne źródła rekrutów. (Jeden z eventów dodaje dla ZSRR 3000 mp )

​

Ostatnią rzeczą, którą uzyskaliśmy z powodów silnikowych gry, był dyplomatyczny sukces sojuszu Wschód. Gramy dalej, bo o wyniku wojny zdecydują walki, a nie założenia twórców gry. Pokłosiem wszystkich machinacji Wschodu, było wciągnięcie do sojuszu Związku Radzieckiego. Najgorsze jednak z naszego punktu widzenia (na pewno mojego) jest to, że ZSRR został satelitą Rzymu. No cóż, pewnych czynników takiego zdarzenia, do dziś nie znam.

​

Gdy Wschód ogarniał się po fali rewolucji, pod koniec 1942 roku do ofensywy przeszedł Zachód. Śmiałym atakiem połączone wojska amerykańsko-brytyjskie okrążyły Rzym. W momencie wrogiego desantu wiecznego miasta prawie nic nie broniło. W związku z tym, Wehrmacht przerzucił gros sił spadochronowych do obrony stolicy Włoch, miałem nadzieję, że podwładni generała Studenta, wytrzymają do nadejścia odsieczy. Jak widać Zachód wykorzystał posiadaną już broń V1. Jednak szwedzkie oddziały i tak maszerowały po zniszczonym terenie, natomiast Panzerwaffe była już całkiem blisko.

​

Niestety niemieckie czołgi nie zdążyły na czas. Po obronie Rzymu do niewoli poszło 6 dywizji spadochronowych Po tym fakcie Zachód rozwinął swoje linie obronne w poprzek Półwyspu Apenińskiego. To, że utraciliśmy jedną ze stolic sojuszu Wschód, nie było problemem. Ważne było to, co w mieście straciliśmy. Otóż w Rzymie po rewolucjach znajdowały się zapasy wszystkich surowców włoskich i radzieckich. To była cena, którą zapłaciliśmy za to, że ZSRR nie stał się satelitą Niemiec.

Po fakcie można powiedzieć, że stolicę Włoch straciliśmy z trzech powodów. Po pierwsze, co oczywiste, zaniedbaliśmy tak ważną sprawę jak obronność takich obiektów. Drugim czynnikiem klęski Wschodu, był sprawny atak Zachodu na dobrze rozpoznane, nasze linie obronne. Bez wątpienia, gdyby UK i USA zaangażowały mniejsze siły, ich desant mógłby skończyć się klapą. Jednak siły mieli wystarczające, a obwody transportowali już morzem. Trzecim, nie mniej ważnym czynnikiem utraty Rzymu, były powody czysto proceduralne. Nasza kampania ma pewien zbiór zasad, które regulują parę kwestii, aby grało się nam dobrze. W przypadku stolicy Włoch, brany pod uwagę był punkt, który zakazywał niszczenia infrastruktury drogowej w stolicy oraz sąsiednich prowincjach. W tym wypadku nastąpiła jego interpretacja na korzyść agresora, choć intencją tego punktu jest wzmocnienie obrońcy*. W oparciu o taką interpretację, Niemcy nie mogły zbombardować logistyki prowincji zajętych przez wroga, bo sąsiadowały z Rzymem. Gdybym mógł to zrobić, oddziały UK i USA znajdujące się na przyczółkach na pewno maszerowałyby wolniej w głąb włoskiego terytorium.

W obecnej sytuacji, wojna toczy się dalej. Wschód uznał, że nie będzie kruszyć kopii o interpretacje regulaminu, gdyż dla nas liczy się zabawa.

*(Zbombardowanie logistyczne, czy atomowe stolicy wroga i okalających prowincji, skutkuje tym, że oddziały zaczynają mieć problemy z zaopatrzeniem do czasu odbudowy tejże infrastruktury).

​

Po porażce we Włoszech Berlin przygotowywał mały odwet. Abwehra dostarczała wiarygodnych informacji, że Wielka Brytania stawia już reaktor atomowy. Szybka kalkulacja pozwoliła ustalić, że prowincja jest do zdobycia przez ludzi generała Studenta. Owszem, dane te już znałem wcześniej, ale chciałem dokonać zniszczeń, gdy Alternative będzie kończyć budowę tego najdroższego w grze budynku. W obliczu straty Rzymu, atak na reaktor na chwilę przed ukończeniem, był słodką zemstą.

​

Jak dobra jest Abwehra pokazuje również ten screen. Radary, technologie, szpiedzy i widać nawet US Navy na południe od Irlandii To jest linia dozoru, którą nasi adwersarze rozmieścili, aby złapać misje ekspedycyjną Regia Marine do Ameryki Południowej. Pomimo wysiłków Zachodu, cała flota szczęśliwie dotarła do domu.

​

Do zniszczenia brytyjskiego reaktora wysłałem jedną brygadę spadochroniarską. Następnie powołałem kilka sztabów, aby uprzykrzyć życie Londynowi. O ile główny cel misji został osiągnięty, to dywersja na większą skalę nie wyszła. Zachód potraktował mnie V1, niszcząc moje zapasy. Teraz czekałem na spotkanie z wrogimi dywizjami.

​

Po dwóch tygodniach los mojej małej ekspedycji się dopełniał. Zachód przysłał do tego celu aż trzy dywizje pancerne.

​

Wraz z nastaniem wiosny 1943, po uzgodnieniach z sojusznikami, zostały powzięte pewne ofensywne kroki. W pierwszej kolejności należało zapolować na brytyjskie samoloty transportowe, które zaopatrywały oddziały lądowe wroga. Taki ruch musiał wykonać Zachód, bo połowa infrastruktury drogowej na południe od ich linii frontu została zniszczona przez niemieckie V2. Do tego Zachód miał problemy, gdyż w tej części Włoch nie było w ogóle portów. Całe zaopatrzenie szło z Sycylii, lub przez małe poinwazyjne porty.

​

Dwa dni później, przy współpracy z Papalotnictwem, zostało unicestwione całe amerykańskie zgrupowanie V1, które znalazło się na zapleczu oddziałów Zachodu. W takich okolicznościach, z dużymi obawami, Wschód na Półwyspie Apenińskim miał przejść do bardziej ofensywnych działań.

​

Panzerwaffe dostała rozkaz w pierwszej kolejności odbicia Rzymu oraz zniszczenia jak największej ilości oddziałów wroga. Jednak, co było wielkim zaskoczeniem dla Berlina i jego sojuszników, siły amerykańsko-brytyjsko-francuskie rozpoczęły całkowity odwrót na południe "włoskiego buta".

​

W takiej sytuacji Berlin rozkazał, aby zniszczyć drogi w południowej części półwyspu i złapać uchodzących z pola. Nacierające niemieckie czołgi najpierw natrafiły na wycofujących się na południe od Rzymu Amerykanów. W czasie walki do niewoli poszły 3 dywizje Isoroku. Jednak większość jego oddziałów dalej zmierzała do Neapolu.

​

Prym w odwrocie wiodły jednak, zaprawione w takich manewrach dywizje Paryża, gdyż jako pierwsze zniknęły z włoskiej ziemi.

​

Niemieckie czołgi starały się wyprzedzić Amerykanów, ale ci w ostatniej chwili czmychnęli z Neapolu na Sycylię. Na półwyspie pozostali Brytyjczycy, którzy wydawało się, że uciekają lądem do Messyny, gdyż ich flota transportowa była gdzieś indziej.

​

Pod Salerno Panzerwaffe w końcu starła się z uchodzącymi Brytyjczykami. Alternative zręcznie manewrował, aby uciec pogoni. Ja w tym czasie martwiłem się, żeby Zachód nie zrobił desantu na moje tyły.

​

Prowincja za prowincją atak szedł coraz wolniej. Pomału dawał o sobie znać fakt, że wcześniej niszcząc zaplecze drogowe Zachodu sprawiłem, że po odbiciu tych ziem, sam miewałem kłopoty z zaopatrzeniem. Atak na Camerote coraz bardziej przedłużał się, dzięki czemu Alternative uszedł z pułapki.

​

Postanowiłem dokonać dość ryzykownego manewru, na zasadzie "a może się uda". Na czubku "włoskiego buta" wysadziłem desant spadochroniarzy, aby odciąć drogę dywizjom Alternativa. Ten nie zamierzał tanio sprzedać swojej skóry, więc dość szybko rozpoczął desant korpusu marines na świeżo co zdobyte moje pozycje. W takiej sytuacji efekt mógł być tylko jeden. Anihilacja kolejnych dywizji spadochronowych Berlina.

​

Włochy zostały odbite przy porównywalnych stratach, choć od początku walk w Italii więcej dywizji stracił Wehrmacht. Najważniejsze jednak było odzyskanie macierzystego terenu vonRee. Już po sesji Isoroku i Alternative powiedzieli dlaczego zarządzili odwrót na całej długości frontu. Otóż ich system zaopatrzeniowy był tak niewydolny, że Amerykanie nie posiadali organizacji. Wystarczył dosłownie desant spadochroniarzy, aby zniszczyć dywizje USA w około 4 prowincjach. Muszę szczerze przyznać, że zakładałem problemy wroga z logistyką, ale ich skala była dużym zaskoczeniem.

​

Gdy we Włoszech front Zachodu posypał się, USA i UK postanowili ruszyć swoimi oddziałami z Hiszpanii na północ. Mając przewagę ilościową, zrobili małą dziurę we froncie włoskim, ale w porę przybyła Panzerwaffe. Oddziałom niemieckim udało się wyrównać linię frontu, jednak atak amerykańskich V1 zatrzymał dalsze ofensywne ruchy.

​

O innych frontach nie napiszę zbyt wiele, gdyż obserwowanie wydarzeń gdy nie jest się uczestnikiem, jest dość problematyczne. W Mandżurii linia frontu i atakujące strony zmieniały się przez ten czas kilkukrotnie. Obie strony używają broni V, więc praktycznie każda większa ofensywa grzęźnie z braku zaopatrzenia. W Środkowej Azji, Wielka Brytania maszeruje na północ tylko sztabami. Wszelkie wartościowe oddziały wycofały się do Indii. Sinkiang został praktycznie opanowany przez 3 japońskie dywizje. Na Bliskim Wschodzie odpowiedzialność przejęły teraz Włochy. Z ciekawostek z bardzo odległych terenów, to warto odnotować, że na mapie świata zniknął Urugwaj. Londyn przysłużył się w tym bardzo, a tereny oddał Argentynie i Brazylii. W obecnej chwili pozostały dwa neutralne kraje na świecie: Dania i Słowacja.

ps. Ciągle nie wiem, w której prowincji Geog.... czyli prawdopodobnie George Town, swój drugi reaktor stawia Alternative. Co ciekawe, w grze występują 4 takie prowincje, ale raz pisane łącznie, a raz osobno.

Spoiler

Poniżej mapa z 10 lipca 1942, gdy w Europie odbywały się rewolucje.

​

Druga mapa jest z 20 czerwca 1943. Zmiany terytorialne po roku zaszły całkiem spore.

​

​

 

Widzę, że powierzchnia wschodu się kurczy.

 

Kapitalny AAR i rozgrywka. Szacun

 

Jeśli dobrze popatrzysz, to zmiany terytorialne od przełomu 1939/40 mamy niewielkie. Podbijanie dużych prowincji w Azji zmienia niby diametralnie stan posiadania, ale bycie piaskowym królem raczej nie zagwarantuje sukcesu militarnego.

Masz pojęcie ile trzeba namarudzić się, żeby ktoś z reszty napisał choć parę zdań. Normalnie gorzej jak w podstawówce
Co do rozgrywki to widać, że strony mają podobny potencjał, więc myślę, że damy radę dograć do końca scenariusza. Lekko licząc finał tej kampanii, może być dopiero w październiku. To oznaczałoby, że licząc przygotowania do tej kampanii, Projekt Legion IX będzie trwać rok;D

 

Można dostać informacje o zatopieniach w formie tabelki, z podziałem kto i ile czego zatopił? Państw AI nie liczymy

 

Po ostatniej wielkiej bitwie vonRee wrzucił statystyki. Od tego czasu nie zmieniło się wiele. Jeśli filmik nie wystarcza, to nic innego nie będzie.