Projekt Legion VI: Do sześciu Legionów sztuka - MP AAR

1 września 1938 roku w Berlinie sufit zwalił się Hitlerowi na głowę. Po jego pogrzebie, nastąpiła konsternacja kto ma przejąć stery rządu. Podczas obrad partii rządzącej, odezwał się niepozorny człek, co dalej memlał banana. Ja- powiedział- ja poprowadzę dumny naród niemiecki do chwały. Jak rzekł, tak zrobił i już od pierwszych godzin zabrał się do roboty. A było co robić, o tak. Zapóźnienie armii spore, lotnictwa podobnie, ale najgorzej było z marynarką. Dosłownie dramat. Jak tu walczyć na Morzu Północnym z taką biedą. Ale nic. Ponarzekał w głowie, ustawił plany produkcyjne i powiedział start. Kto do tej pory nie wiedział, kto to taki, ten bez problemu wymówi jego imię. To Erich von Lysy

​

Jakiś Świeży Marszałek w kraju nad Wisłą, postanowił posiąść piękne niemieckie miasto nad Bałtykiem. O to to nie - pomyślał von Lysy - i wysłał swoje czołgi na granice. Na północy piechota siedziała spokojnie w okopach, bo nic nie musiała robić. Polacy latali po lasach i tylko darli gęby. Wojować nie wojowali. W tym samym czasie 1 Armia Pancerna pruła na północ. Von Lysy pomyślał - chcieliście Królewiec, to ja sobie wezmę Warszawę. Tydzień później było pozamiatane.

​

Stare powiedzenie mówi: nie ma róży bez kolców. Podobnie było, gdy czołgi Panzerwaffe toczyły się po ulicach Warszawy. Kilkaset kilometrów na zachód, jakaś nieopatrzna łajza zaspała na warcie i jakimś cudem Francuzi przeleźli przez Ren. Ich ofensywa nawet dziarsko posuwała się do przodu. Prawdopodobnie nabrali wiary, gdy Brytyjczycy pod wodzą brygadiera Ree uderzyli na Zagłębie Saary. Jednak każdy plan musi mieć porządny wariant B, który kanclerz von Lysy przygotował odpowiednio wcześnie. Gdy Francuzi wleźli dostatecznie daleko na niemiecką ziemię, von Lysy rozkazał generałowi Studentowi zrobić to co ćwiczyła jego dywizja. Kilka godzin później nieobsadzona część Linii Maginota była pod kontrolą Wehrmachtu. Szturmujących Brytyjczyków na północy, powstrzymał rezerwowy korpus dyslokowany z pod Frankfurtu nad Menem. Natomiast pogonieniem Francuzów, zająć się miał śpiesząca się z Polski 1 Armia Pancerna wraz z odpowiednią ilością piechoty. Powstałe zamieszanie na froncie, postanowił wykorzystać brygadier Ree. Wycofał swoje korpusy z Saary i skierował na południe, aby zniszczyć spadochroniarzy Studenta. Jednak Pendolino Deutsche Bahn, szybciej dostarczyło na miejsce czołgi niemieckie, niż myśleli w Londynie. Po kilku dniach przepychanek na froncie, 1 Armia Pancerna uderzyła całą mocą. O dziwo to nie Francuzi nawiali tylko Brytyjczycy, którzy udali się w kierunku północno-zachodnim. Pewnie zapomnieli o herbacie. W każdym razie von Lysy był lekko zaskoczony, że Francuzi stawiają większy opór. Jednak jak już czołgi 1 Armii Pancernej rozpędziły się...

​

...to zatrzymały się nad Kanałem La Manche. Von Lysy łaskawie zaproponował Francuzom układ, na który ochoczo przystali:champagne:

​

Co dalej panie kanclerzu- spytał jakiś partyjniak z trupimi czaszkami na mundurze. Von Lysy mieląc jak to ma w zwyczaju banana, sięgnął do szuflady po grubą teczkę, i rzekł - A nic, zrobimy to albo to, w zależności od tego lub tego

 

Po wakacjach Duńczycy uznali, że jednak pochodzą z Germańskiego pnia. Wehrmacht wkroczył do Kopenhagi wśród wiwatującego tłumu. Niestety w październiku cierpliwość Kanclerza von Lysy skończyła się. Bliskość Londynu wpływała degenerująco na Belgów. W samą porę rozkazał zniszczyć rodzące się siedlisko zła.

​

Archispodius miał rację. Z Belgów wykluło się jakieś "cuś". Leźli bez ładu i składu na wschód, siejąc panikę po spokojnych niemieckich wioskach. Choć nic nie robili, trwoga narastała. Kanclerz skorzystał z rady przesłanej z Rzymu: "Ukatrup te zombiaki póki czas. Pewnie jakaś piekielna siła, woła je na wschód".

​

Raz, ciach i po problemie

​

W obawie przed powtórką z Belgami, prewencyjnie zaopiekowano się Węgrami.

​

Niestety zaraza dosięgła Rumunów, którzy próbowali przeszkadzać. Wydawało się przez moment, że zostaliśmy otoczeni. Jednak była to tylko fatamorgana.(Posłałem 3 szpice pancerne, a AI piechotą zaczęło szaleć. Był moment, że Rumunii prawie zamknęli kocioł na zachodzie ich kraju )

​

Dziennikarzom akredytowanym w Berlinie, wydawało się, że Kanclerz posiadał tylko jeden plan zabezpieczenia Bałkanów. Była to nie prawda. Oficjalny Plan A, był zwarty i konkretny.

Na wszelki wypadek wieczorami w swojej kancelarii, von Lysy opracował opcjonalny Plan B.​

Jednak majstersztykiem był stworzony w wyniku skomplikowanych obliczeń matematycznych, kwantowych i fizyki molekularnej, Plan C runk:



PS. Niech propaganda drugiej strony, napisze coś dla ludu Eufi​

 

W Waszyngtonie nie działo się w ostatnim czasie nic ciekawego, poza tym nie możemy udzielać żadnych informacji...

Spoiler

 

Z początkiem roku 1938 premierem Zjednoczonego Królestwa został Sir Ree.

Agresywna polityka Kanclerza Ericha von Lysy, bezprawna aneksja Austrii i Czechosłowacji niczym Krymu nie spotkała się z aprobatą wśród Brytyjczyków. Przed ambasadą Niemiecką miały miejsce protesty, a ludzie wywieszali transparenty "Zostawcie Austrię, weźcie Sosnowiec".



W roku 1939 wydawało się nawet że protestujący osiągneli sukces, wkońcu Niemcy wkroczyli do Sosnowca. Jednak poza Sosnowcem została podbita cała Rzeczpospolita. Kolejnym celem Hunów ze wschodu była sojusznicza Francja.

Wojna

Wielka Brytania była zupełnie nieprzygotowana do walki. Ogłoszono szybką mobilizację i zorganizowano korpus ekspedycyjny, jednak stan wyposażenia wysłanych jednostek pozostawiał wiele do życzenia. Brakowało dział artyleryjskich, przeciwpancernych, sprzętu przeprawowego. RAF również miał braki w ludziach i sprzęcie. Praktycznie jedyna formacja zbrojna która była gotowa do działań to Royal Navy.

Celem strategicznym sił ekspedycyjnych było utrzymanie granicy belgijsko - neimieckiej. Cel ten okazal sie niemozliwy do zrealizowania gdyz Niemcy nei atakowalii Belgii. Kolejnym pomyslem bylo wkroczenie na teren Rzeszy Niemieckiej przez linie Maginota, jednak ten cel rowniez okazal sie neimozliwy do zrealizowania gdyz Niemcy scaigneli posilki. Walki mialy miejsce w poludniowej czesci linii Maginota. Po kilku bitwach bez strat po obu stronach Generalne Dowodztwo zdecydowalo o ewakuacji korpusu do Anglii. Poczas walk bardzo aktywne bylo lotnictwo (po obu stronach) bombowce nekaly wrogich zolnierzy a mysliwce polowaly na wrogie bombowce. RAF probowal wywalczyc dominacje w powietrzu jednak zbyt mala ilosc mysliwcow nie pozwalala utrzymac przewagi. Sciagnieto nawet samoloty Royal Navy stacjonujace na lotniskowcach.

2 sesja / dziwna wojna

Wyciagniete wnioski z kampanii francuskiej zaowocowaly modernizacja armii. W jednostkach wydzielono brygady artylerii, przeciwpancerne, niszczycieli czolgow, saperow, przeciwlotnicze. Sformowano 3 Korpusy Gorskiej(ktore weszly w sklad Kompanii Wschodnioindyjskiej).

Ogloszono powszechna mobilizacje ktorej celem jest podwojenie stanu osobowego wojsk ladowych.

2 sesja dla Sir Ree obyla sie bez walk (jedyną walką bylo topienie niemieckich konwojow na morzu polnocnych- transporty szly z Bostonu )

Stan gotowości UK do wojny uległ znacznej poprawie .

 

Ministerstwo Propagandy Rzeszy 6 Legion

W związku z zafałszowanym wizerunkiem żołnierzy Wehrmachtu,
kreowanym przez obłudny rząd w Londynie,
pragniemy wyjaśnić, przed kim naprawdę uciekał z Francji,
Brytyjski Korpus Ekspedycyjny.



:lol2::lol2::lol2::lol2::lol2::lol2::lol2::lol2:​

 

Pod koniec wrześnie, gdy zbliżały się urodziny kanclerza von Lysy, do jego kabinetu w Berlinie przybył Hauptmann Walter Koch.

Koch: Panie Kanclerzu, jestem zgodnie z rozkazem.

Lysy: Czy generał Student poinformował Pana o szczegółach?

Koch: Tak jest, wszystko zostało przygotowane a plany czekają na Pańską akceptację.

​

Lysy: Proszę pokazać jak to ma wyglądać.

Koch: Panie Kanclerzu, naszym celem jest ten budynek pochodzący z XIX wieku. Jest to solidna konstrukcja, jednak po doświadczeniach w Eben-Emael, to żaden problem.

​

Koch: Operację udało się tak szybko przygotować, gdyż pewne rzeczy zostały wcześniej przygotowane. Pozostawało nam doprecyzować szczegóły.

​

Lysy: A sama operacja jak ma przebiegać?

Koch: Siły przeznaczone do operacji stanowić będą dwie brygady. Małe zgrupowanie zabezpieczy port w Southend, którędy odbędzie się generalny odwrót. Pozostałe siły główne wylądują na wschód i północny-wschód od celu, aby zabezpieczyć drogę odwrotu oraz udzielić ewentualnego wsparcia grupom szturmowym. Najbliżej celu wylądują 3 grupy szturmowe. Na wschodzie w okolicach Doków Królewskich oraz w dwóch miejscach na zachodzie: w Hyde Parku oraz Regent's Parku.

​

Lysy: A gdzie znajduje się cel?

Koch: W tym miejscu Panie Kanclerzu. W oparciu o dane wywiadowcze wiemy, że w promieniu 40-60 kilometrów nie ma jednostek wroga. W związku z tym, grupy szturmowe posuwać będą się bardzo szybko.

​

Lysy: A kwestie odwrotu?

Koch: W tej materii mamy kilka możliwości. Brak przeciwdziałania w pierwszej fazie operacji nie będzie trwać długo. Dlatego w razie problemów z korzystaniem z dróg, odwrót dokonamy wykorzystując metro wroga. Najważniejsze aby cel misji opuścił zagrożony rejon. W ostateczności moi podkomendni, będą osłaniać odwrót do ostatnich minut. Kto będzie mógł, postara przedostać się na tyły wroga i działać na rzecz Naszego wywiadu.

​

Lysy: Rozumiem, że wszystko Pan zaplanował. Martwi mnie jednak, że Nasze ładunki kumulacyjne mogą nie zdołać otworzyć skarbca.

Koch: Na tą ewentualność też jesteśmy przygotowani. Jakiś czas temu zgłosiła się do Nas pewna trójka Duńczyków, która po sprawdzeniu przez wywiad, okazała się mistrzami w swoim fachu. Wszelkie sprawdziany wykazały, że ich kwalifikacje są najlepsze na świecie.

​

Lysy: W takim razie daję zielone światło dla Operacji Ikar.

​

​

W drugim tygodniu października Operacja Ikar zakończyła się. Dzięki odwadze spadochroniarzy Kocha, w Banku Anglii pozostały tylko gołe ściany:champagne: Sami komandosi przy akceptowalnych stratach wycofali się na macierzyste terytorium Rzeszy

​

Po sukcesie w Anglii, wojska Wehrmachtu bez przeszkód zabezpieczyły wybrzeże Morza Północnego w Holandii, oraz kopalnie rudy żelaza w Szwecji. Następnie Księstwo Luksemburgu oddało się pod opiekę Berlina.

Trochę nieciekawa sytuacja wytworzyła się na Bałkanach. W ramach porozumienia Berlin-Rzym-Tokio, ochranianie tego terenu przed zalewem zombie podjęła się armia Archispodiusa. Z nie wyjaśnionych przyczyn najpierw namnożyli się Jugosłowianie a potem ofensywne działania podjął premier vonRee. Kanclerz von Lysy nie mógł pozostawić swojego sojusznika na pastwę dziczy, dlatego pod bezpośrednie rozkazy samego Archispodiusa, oddał całą 2 Armię Pancerną. Po tym fakcie Jugosłowianie rozpłynęli się bardzo szybko, natomiast Brytyjczycy próbowali zniszczyć ostatnie dzielne włoskie dywizje w Tiranie. W tej sytuacji von Lysy zadzwonił do Archispodiusa:

Lysy: Jak jest źle?

Archispodius: Dupa!!! Czemu te Twoje czołgi nie mają skrzydeł?

Lysy: Trzeba było tak mówić od razu. Przyśle Studenta i jego ludzi.

Archispodius: Świetnie!!! Zaraz zagonie do roboty Albańczyków, żeby uprzątnęli bajzel na lotnisku.

​

Sojusznicza obrona Tirany odparła każdy atak. Pancerna odsiecz przybyła na czas, gromiąc boleśnie Brytyjczyków. Z depeszy otrzymywanych w Berlinie wyłaniało się ogromne zwycięstwo, jednak szczegóły dopiero miały dotrzeć z Rzymu.

​

Kilka godzin później Archispodius depeszował: "Ale herbaciarze spierdzielali :champagne::champagne::champagne:"

 

Upierdliwość Greków stawała się frustrująca dla kanclerza von Lysy. Wszystko ślimaczyło się a czas gonił. Wysłany został pilny telegram do Archispodiusa, aby wycofał swoje dywizje na północ, a do pacyfikacji problemu na Peloponezie użył tylko posiłków niemieckich. Początkowo atak na Ateny szedł z prędkością 15%, ale w pewnym momencie Brytyjczycy opuścili linię frontu. Samotni Grecy zaczęli spierdzielać gdzie popadnie. Peloponez opanowany.

​

Jednak pomimo tego Grecy nie chcieli skapitulować. Mieli zero wojska, zero wsparcia od sojusznika ale trwali. Von Lysy wpienił się i posłał do Aten generała Studenta:

Lysy: generale za 48h ma być po problemie !!

Student: Tak jest.

48h później, po zajęciu Krety pokój zapanował na Bałkanach.

​

Finał misternego planu wojny miał rozpocząć się za dwa miesiące. Istniało opóźnienie czasowe ale nie było dramatu. Siły przewidziane do operacji Żelazny Strapon były iście imponujące.

​

Trzonem Panzerwaffe był nowy rodzaj dywizji zmechanizowanych, które mają wgnieść w ziemię radzieckie czołgi.

​

Na granicy z ZSRR Niemcy i Włosi zgromadzili łącznie milion sześćset tysięcy żołnierzy. Szybkość natarciu miały zapewnić 3 armie pancerne Wehrmachtu oraz armia arcyzapinaczy pod wodzą Archispodiusa. Oprócz tego na froncie znalazły się nie zliczone pułki piechoty oraz różnej maści sił specjalnych. Na głównym kierunku operacyjnym Wehrmachtu, wsparcie zapewniała Kriegsmarine, która miała zapanować nad Bałtykiem. Nad całością czuwały sojusznicze siły lotnicze. Z dala od Europy Środkowej, na granicy Szwecji z ZSRR, stacjonowały siły osłonowe.

Główne natarcie Panzerwaffe miała wykonać z okolic Rygi na południe, przy wsparciu sił specjalnych generała Studenta (Alojz trzymaj coś w Moskwie, bo wiesz) Dalej na południu po podciągnięciu dywizji, miała rozgrywać się sukcesywnie bitwa graniczna. Podobnie miały postąpić siły włoskie, które miały zając wolne tereny a dopiero potem zaatakować. Na samym południu frontu, von Lysy przewidział do wsparcia sojusznika 3 Armię Pancerną.

​

Początek operacji Żelazny Strapon przebiegał praktycznie zgodnie z założeniami. Pewne niuanse należało zmienić przez upór Greków. Desant 1 Armii Pancernej koło Rygi, przemianowanej dla niepoznaki na 2 APanc, przebiegał nad wyraz dobrze. Uderzenie zmiotło głowę Zombie frontu Armii Czerwonej. Co prawda jednemu pokiereszowanemu czerwonemu korpusowi pancernemu, udało się wyjść z okrążenia na wschód, jednak napór 2 Armii Pancernej jest ogromny. Jakieś dywizje piechoty już zostały okrążone, reszta próbuje ratować skórę przed nieuchronnym końcem swej egzystencji. Nieco później wykonano desant koło Tallina, gdzie obronę miasta przejęła brytyjska dywizja spadochronowa (trochę jej szkoda będzie) Dalej na południu frontu, pomalutku realizowane są założone cele. Wojska Archispodiusa zajęły pozycję na Dniestrem oraz prowadzą zacięte walki wokół Lwowa. Na samym południu frontu, uderzenie 3 Armii Pancernej doprowadza do opanowania silnie bronionej Odessy.

​

Na Dalekim Wschodzie cesarz FF, przeprowadził śmiały manewr zdobywając Władywostok oraz gromiąc zombiowskie dywizje. Von Lysy zatelegrafował do Tokio:

Lysy: Drodzy Przyjaciele. Na problemy z Amerykańskim latadełkami, mamy już opracowane antidotum

​

Jest tylko jedna mała rzecz, która martwi von Lysego. Gdzie podziały się Brytyjskie korpusy z Grecji? Na Wyspach Macierzystych ani w Egipcie ich nie ma:hmm:

 

UK battle raport

//wszelkie rysunki zostały odrzucone przez cenzure Military Intelligence section 6

Opisywany przez propagande wroga atak na Bank of Englad faktycznie miał miejsce. Londyński Garnizon akurat miał ćwiczenia strzeleckie na poligonie w pobliskim Luton. Jednak w momęcie potwierdzenia (niemożliwej) informacji o niemieckich spadochroniarzach w Londynie ćwiczenia zostały szybyko przerwane, a Garnizon, jak i jednostki znajdujące się w okolicy stolicy rozpoczęły pościg za wrogiem. Wszyscy niemieccy żołnierze polegli lub dostali się do niewoli, niebyło żadnej ewakuacji opisywanej przez kanclerza von Lysego. Kanclerz wysłał swych żołnierzy w misje samobójczą . Jednak efektem przeprowadzonej akcji jest zaginięcie części złota z rezerw Królestwa.

Bałkany,
Po zaatakowaniu przez Włochy Jugosławi pojawiła się okazja zniszczenia włoskich jednostek w Albanii. Do przeprowadzenia akcji zostały wyznaczone 2 korpusy zmotoryzowane. 1 Korpus wylądował w Grecji i lądem doszedł do granicy z Albanią aby niezwłocznie podjąć walkę. 2 Korpus wylądował w Jugosławi (na północ od Albanii). Akcja wiązała się z dużym ryzykiem jednak potencjalne zyski były kuszące . Początkowo walki przebiegały pomyślnie. Nawet były spore szanse na zwycięstwo w ostatecznej bitwie o Tirane, jednka ściągniecie 2 Armii pancernej (Niemcy) z Węgier ostatecznie przechyliło szalę zwycięstwa na stronę Osi. Szybki upadek Jugosławi spowodował odcięcie 4 dywizji na półnoć od Tirany(z 2 Korpusu tylko jedna dywa przedarła się do Grecji). Reszta miała być ewakuowana drogą morską, jednak w niewyjaśnionych okolicznościach na Adriatyku zaginęła 10 Flota Transportowa w składzie 10TP, 4CL, 1CA, 1BB. Royal Navy nie zdążyło ściągnąć innych transportowców. (ostatecznie 4 dywy zostały zniszczone).

1 Korpus wraz z niedobitkami 2 miał być niezwłocznie ewakuowany z kontynentalnej europy. Jednak postanowiono jeszcze raz spowolnić atak państw Osi, bronic Peloponezu i Grecji. Do obrony są tylko 2 prowincje. Ściągnieto posiłki z jednostek w rejonie (tj. Garnizon Malta i Garnizon Gibraltar). Scenariusz wyglądał podobnie jak w Albanii, początkowo walki wyglądały dobrze dla brytyjczyków, jednak w momęcie przybycia niemieckich dywizji pancernych obrona zaczęła się sypać, z Anglii już płynął kolejny korpus, wysłano również 1 Dywizje Spadochronową aby wspomóc obronę Aten.

Obrona wyglądała mniejwięcej tak

[video=youtube;HdNn5TZu6R8]https://www.youtube.com/watch?v=HdNn5TZu6R8[/video]

dopiero przybycie niemców pogorszyło sytuację

[video=youtube;637VzLSh8CA]https://www.youtube.com/watch?v=637VzLSh8CA[/video]

Brytyjskie jednostki zostały zdezorganizowane, Ateny utracone, nowy przybyły korpus z Anglii podjął jeszcze próbę kontraataku na Ateny, jednak walki przebiegały niepomyślnie. Brak dogodnych miejsc obronnych oraz zdezorganizowanie jednostek spowodowało decyzję niezwłocznej ewakuacji wszystkich wojsk z Grecji. Peracja zakończyła się pełnym sukcesem, nie stracono ani jednej dywizji frontowej (jedynie 1 sztab), sukces ewakuacji zaskoczył nawet Sztab Generalny ( liczono się[i ważano za wielce prawdopodobne] utratę około 5 dywizji podczas operacji )

Jednostki zostały ewakuowane do Aleksandrii, część sił została wyznaczona do wzmocnienia garnizonów na Malcie i Gibraltarze, pozostałe jednostki przetransportowano do Anglii w celu reorganizacji. Wszystkie dywizje zostały doposażone do stanu 5 brygad i wysłane do Indii. Ich nowym zadaniem oraz 1 Armii Górskiej stacjonującej pod Singapurem jest wyzwolenie narodów azji spod japońskiego (jeśli można tak to nazwać) buta.




Przemyślenia Sztabu Generalnego.

Pasmo klęsk od Francji po Grecję spowodowało zmianę doktryny. Stwierdzono iż to wojska pancerne będą tworzyć trzon Armed Forces of the Crown.

Opracowano kilka typów czołgów od lekkich po ciężkie oraz opancerzone transportery dla piechoty. Aktualnie jest formowana 7 Armia Royal Marines oraz 9 i 10 Pancerne. Więć pój się Osiu

 

Ree, nigdy bym nie pomyślał że można zgubić pancernik i to na zamkniętym akwenie. ;D

 

Formowane 4 i 5 Armie Pancerne z rozkoszą przerobią angielskie niby czołgi na żyletki;D


Lista zatopień jest pusta bo:

tylko "Połykacz" był większy​

 

Nie moglismy się zdecydować i zastała nas wojna


Wojnę przegraliśmy ale nie bez wyrządzenia strat przeciwnikowi




Mały kradziej



Technologie bardzo się przydały, w kilku przypadkach oznaczały skok jakościowy o 3 poziomy

 

W drugiej połowie czerwca von Lysy optymistycznie patrzył w przyszłość. Na Dalekim Wschodzie Cesarz FF realizował po kolei wszystkie założone cele. W Europie na froncie wschodnim również wszystko przebiegało zgodnie z planem. Wojska Niemieckie oraz Włoskie Archispodiusa parły z każdą godziną do przodu. Po udanym desancie koło Rygi i zajęciu znacznych obszarów nadbałtyckich, von Lysy dążył do wyrównania frontu od Narwy do Pskowa oraz zamknięciu okrążenia koło Witebska. Pierwszy cel miał być łatwo osiągnięty, gdyż realną siłą która mogła coś przeciwdziałać, był radziecki korpus pancerny, który zwiał w początkach walk koło Rygi i Dynenburga. Panzerwaffe miała przy wykorzystaniu najszybszej swoje dywizji pancernej, okrążyć ów korpus i spróbować go zniszczyć. Reszta okrążonych dywizji na Litwie miała być sukcesywnie wyeliminowana. Najważniejszym celem było dokończenie okrążenia koło Witebska, gdyż w dalszym ciągu zgrupowanie Armii Czerwonej było bardzo silne. Mniej ważne cele realizowano na południu frontu. W części środkowej we współdziałaniu z Archispodiusem, 2 Armia Pancerna wyrąbywała sobie drogę na wschód. W tym samym czasie 3 Armia Pancerna robiła co chciała koło Odessy.

​

Von Lysy jednak kombinował dwa kroki na przód. Wiedział, że koło Witebska może nie okrążyć dużych sił wroga, dlatego planował kolejny rajd pancerny na tyły Rosjan. Jeśli Mińsk zostałby zdobyty, los północnego zgrupowania Armii Czerwonej zawisłby na włosku. (To był kluczowy moment, żeby ZSRR miało jeszcze szansę na cokolwiek).

​

Z raportów wywiadu von Lysy wiedział , że na Dalekiej Północy odnalazły się brytyjskie korpusy z Grecji. Było zastanawiające skąd miały zaopatrzenie, jednak bez zbędnego ogladania się, von Lysy rozkazał skrócić front. Jednocześnie obiecał przysłanie posiłków na ten obszar.

​

Na głównym odcinku frontu wschodniego zamknięcie okrążenia koło Witebska, udało się tylko połowicznie. Bez zbędnej zwłoki von Lysy rozkazał zrealizować drugi wariant rozgromienia wroga. Celem był Mińsk. Jednocześnie w gotowości postawiono znowu eskadry bombowe Luftwaffe. Na południu frontu wschodniego 2 i 3 Armia Pancerna wspomagały sojusznicze wojska Archispodiusa. Cały front wschodni od Bałtyku do Morza Czarnego drżał w posadach. Tak bardzo, że Alianci przysłali lotnicze wsparcie dla Armii Czerwonej.

​

Jak widać wszystko szło zgodnie z planem. Około 1/4 wojska Armii Czerwonej na północy frontu przestała istnieć lub wycofywała się w nieładzie. Jeśli wojska von Lysego będą pierwsze w Mińsku, te proporcje ulegną dalszej zmianie na niekorzyść wojsk radzieckich.

​

Jeszcze jedna mapa obrazująca podstawy wyjściowe do drugiego wariantu okrążenia wojsk ZSRR. Przed czołgami Panzerwaffe zaczynały się tylko równiny, miało to być szczególnie istotne w przypadku 1 Armii Pancernej na północy.

​

Mińsk zdobyty!! Na pozostałych kierunkach natarcia również sukcesy.

​

Von Lysy pokazał teraz swoim sztabowcom jak bardzo istotny był Mińsk. Samo miasto można było bronić nawet niewielkimi oddziałami a oprócz tego były tam doskonałe lotniska. Do tego bardziej na południe zaczynały się nieprzystępne dla wojsk zmechanizowanych Badna Prypeci. Część terenów była wogóle niedostępna, w związku z czym, ruch wojsk był ograniczony tylko do wybranych szlaków. Jednak gdyby zniszczyła je Luftwaffe, droga odwrótu dla dywizji Armii Czerwonej stawała się jeszcze bardziej karkołomna. Przy takim założeniu uchodzące z północy wojska ZSRR, wpadłyby na rozpędząną 2 Armię Pancerną na zachodniej Ukrainie. Katastrofa murowana. Jednak ów plan należało przekuć w rzeczywistość.

​

Von Lysy nie marnował czasu. Poganiał swoje zaprawione w bojach dywizje. Trzecia próba okrążenia wymagała pośpiechu. Armia Czerwona próbowała wyrwać się z płuapki, do tego przybywały brytyjskie korpusy oraz lotnictwo Aliantów. Teraz wszystkie dywizje niemieckie ruszyły na wrogie pozycje. Wzdłuż Bugu dywizje piechoty miały wiązać korpusy radzieckie, aby jak najdłużej opóżnić ich wycofanie się. Duże zdziwienie wywołał sukces korpusu Marines, którzy bez problemu przeprawili się na południe od Brześcia prze Bug, pokonując w walce korpus pancerny wroga. (był chyba 3 lub 4 czerwonych dywizji pancernych, ale i tak marines pogonili ruskie czołgi !!). Za zamknięnie kotła odpowiedzialna była 2 Armia Pancerna, która wspomogana przez dywizje Archispodiusa, miała oderwać się od przeciwnika i podążać na spotkanie z czołówkami z 1 Armii Pancernej.

​

Nie ma dobrego planu bez super optymistycznego wariantu. Gdy 1 i 2 Armia Pancerna okrążały Bagna Prypeci, tworząc największy kocioł w dziejach EUFI wojen MP, von Lysy rozkazał atak na północ 3 Armii Pancernej. Przy wydatnym wsparciu włoskich armii, ten plan mółby udać się. Jednak koło Odessy niespodziewanie pojawili się Brytyjczycy, w związku z czym von Lysy przestał marzyć a realizował pierwotny plan.

​

Kolejny raz okazało się, że Wehrmacht nie ma sobie równych. Na Dalekiej Północy Brytyjczycy postanowili zaatakować. Nie przewidzieli, że von Lysy przyśle stosowne posiłki. Na froncie znalazła się dywizja pancerna, drugi korpus piechoty oraz korpus Marines 2. Ci ostatni dokonali desantu na tyły wroga atakując pozycje dwóch brytyjskich dywizji zmotoryzowanych. Sukces był niesamowity a Brytyjczycy po raz kolejny uznali przewagę niemieckiego oręża.

​

Stało się. Kocioł na Bagnach Prypeci zrealizowany!! Armia Czerwona poszła w rozsypkę. W okrążeniu znalazła się ogromna liczba wrogich dywizji. Według szacunków sztabu von Lysego było to ok. 60-70 jednostek. W głównej mierze były to korpusy dywizji, jednak kilkanaście dywizji pancernych podzieliło ten los. Za utrzymanie pierścienia okrążenia od wschodu odpowiadała 1 i 2 Armia Pancerna. Dzieła zniszczenia miały atakujące od zachodu korpusy piechoty, które znacznie lepiej radziły sobie na bagnach.Wolne oddziały miały być kierowane w okolice Pskowa, gdzie na froncie znalazło się 4-5 korpusów brytyjskich. Póki co Brytyjczycy posiadali inicjatywę ale ten stan nie miał trwać długo. Von Lysy ściągał sukcesywnie posiłki, oraz oczekiwał przybycia nowego korpusu pancernego. (Szkoda, że skończyliśmy, bo pewnie kiepski byłby los tych brytyjskich dywizji). Na południu frontu dwa brytyjskie korpusy górskie odbiły Odessę, dlatego 3 Armia Pancerna rozpoczęła przygotowania to zniszczenia tego zagrożenia.

​

Dramat Armii Czerwonej najlepiej ukazują poniższe mapy, szczególnie ostatnia. Droga odwrotu przez bagna zakończyła się fatalnie. Po tak druzgocącej klęsce Moskwa poprosiła o zawieszenie broni. Jednocześnie rozpoczęły się rokowania. Na czele delegacji Państw Osi stanął Archispodius, który po pokonaniu siedliska zombie znalazł kolejne wyzwanie razem z resztą przywódców świata. Natomiast von Lysy przeszedł na czasową emeryturę

​

Trochę detali dla ciekawskich

Spoiler

Armia Czerwona na początku starcia z Osią wyglądała kolosalnie. Jednak 6 sierpnia, nie było tak różowo. Po odjęciu dywizji w kotle, które planowałem zniszczyć w połowie sierpnia, Armia Czerwona wyglądałaby jak cień samej siebie. Przybycie 7-8 korpusów Brytyjskich oraz planowane dostarczenie sił USA, nie zmieniłoby wiele sytuacji. Ubytek radzieckich dywizji był tak znaczny, że Oś dojechałaby do Uralu najdalej w dwie wiosny.

​

A tak wyglądała Oś w dniu zakończenia kampanii. Dodam tylko, że Wehrmacht stracił na froncie wschodnim jedną dywizję spadochroniarzy, którą z pełną świadomością zrzuciłem na tyły vonRee. Od początku wojny łączne moje straty to 5 brygad spadochroniarzy. Nie liczyłem ile Aliantom ubyło. Raczej duuużo

​

Poniżej macie przykład co stało za sukcesem Panzerwaffe. Po lewo bonusy dywizji pancernej, średnio wachały się one od 43 do 47,5%. Do tego współczynnik oficerów ponad 140% plus techy. Po prawo siła sprawcza kotłów. 11,28 km/h robiło swoje

​

Oczywiście zakładałem, że Barbarossa może kuleć. Dlatego na początku 1943, czyli tuż przed spodziewanym Alianckim desantem we Francji, Wielka Brytania zamieniałby się w zgliszcza dzięki broni V. Do tego czasu kolejne dywizje zasilałyby armię. Nawet na wrogą ofensywę powietrzną byłem przygotowany.

​

​

​

A tu jak USA próbowała mi przeszkodzić. Na tym screnie raczej pudło...

​

... tutaj już trochę lepiej

​

Wywiad działał sprawnie. Interesowały mnie tylko UK i ZSRR. Na USA miał przyjść czas. Trochę wkurzała mnie ofensywa powietrzna na froncie wschodnim UK i USA ale nie przez szkody które czyniła na ziemi, tylko dla współczynnika jedności narodowej. Gdybyśmy dalej mieli grać w końcu ruszyłbym swoje myśliwce.

​

Lista stalowych puszek na dnie dopiero rozkręcała się. Może o walkach na Pacyfiku coś FF lub Kolczak napisze.

​

Czy na tym scenie Niemcy są silne? Raczej niezbyt. Alianci mają mniej czasu na wyrównanie różnic technologicznych a ZSRR na spamowanie dywizjami. Co w takim razie zadecydowało o sukcesie Osi? Przede wszystkim skupienie się na konkretach. Olaliśmy Egipt, Niemcy i Włochy nie wystawiały swoich flot na ciosy Royal Navy i wspólnie z Japonią przygotowywaliśmy się na starcie z ZSRR. W dużej mierze sukces mojego kotła wynikał z przewagi technologicznej Wehrmachtu nad Armią Czerwoną oraz spóznionego wsparcia przez UK i USA. Trzeba było chłopaki wcześniej przebazować chociaż lotnictwo, żeby mogło nabrać organizacji. Co ja zrobiłbym grając ZSRR? Nie broniłbym się na granicy. Może na Dnieprze jak robi to Kolczak, choć bez wsparcia UK i USA raczej ciężko byłoby powstrzymać Niemcy.

W każdym razie dzięki za wspólną grę. Po małym odpoczynku z chęcią wrócę do Legionów