SeaWolf - AAR III Rzesza - Obecnie akcja w 1943 roku.

info na początek:
gra na modzie hsr 1.04, poziom normalny i wściekły.
aby dodać dla ai trochę szans wprowadziłem dla aliantów modyfikator pp +40% i surowców +50%.

3 stycznia 1936.

Adolf Hitler otworzył drzwi do gabinetu w kancelarii Rzeszy i spojrzał na siedzących przy ciężkim debowym stole konferencyjnym ludzi. Same stare twarze. Jacy szczęśliwi z tego co osiągneli do tej pory. Wszystko MOIM KOSZTEM - powtarzał w myslach - MOIM. Szybko jednak zdławił w sobie chęć ataku złości, które od jakiegoś czasu częsciej mu się zdarzały. Dziś on wygrywa i to on bedzie ich katem, to ON - Adolf Hitler - zrobi czystkę w rządzie.


Adiutant biegł korytarzem jak opetany. Dopadł do drzwi gaginetu Admirała Wilhelma Canarisa i zdyszany wszedł do srodka z trudem łapiąc dech.
- Panie Admirale! Wiadomości z kancelarii - stanął na bacznośc przed szefem niemieckiego wywiadu i wręczył kartkę papieru na której znajdowały się maczkiem zapisane informacje. Canaris powoli czytał. Z czasem jego twarz nabrala dziwnej barwy.
- To nie możliwe! On nie może tego zrobić! Jak to zrobił czystke w resortach siłowych?

Drzwi gabinetu z otworzyły sie z hukiem. W przejściu stanął ogromny oficer z mundurze Leibstandarte SS Adolf Hitler
- Panie admirale. Zostal pan z rozkazu Fuhrera odwołany ze stanowiska szefa wywiadu. Ma pan 3 minuty aby sie spakować. Przewieziemy Pana w bezpieczne miejsce, gdzie bedzie pan czekał na dalsze dyspozycje Fuhrera.
Canaris próbował oponowac, ale dwaj inni żołnierze z gwardi przybocznej Hitlera w zmgnieniu oka związali mu ręce i powlekli do samochodów czekających na dziedzińcu. W biurze pozostał jedynie adiutant, który przestraszaony jeszcze raz spojrzał na pismo, które właśnie przyniósł. Była do decyzja o zmianch personalnych na najwazniejszych stanowiskach w III Rzeszy.


Do gabinetu Hitlera wszedł wysoki oficer SS, który wcześniej z jego rozkazu aresztował Canarisa, Goeringa, Raedera, Blomberga, Fricka i Becka. Zrobil to bez cienia wątpliwości, co do ich winy, mimo, iż jeszcze kilkanascie godzin temu razem byli w stanie zmienic oblicze Reichu.
- Powiedzcie mi Skorzeny. Czy były jakies problemy z naszymi byłymi towarzyszami? - z nieukrywaną satysfakcja Hitler położył nacisk na forme przeszłą.
- NIE mein Fuhrer. Wszystko odbyło się zgodnie z pańskim planem. Byli kompletnie zaskoczeni. Ten wieprz Goering próbował nawet dzwonić do kancelarii Rzeszy z interwencją. - Zaśmial się SS-man.
- Tak, wiedziałem, że będzie łatwo. Spiskowali przeciwko mnie już od kilku lat. Widziałem to, ale nie mogłem nic zrobić, bo byli mi potrzebni. Teraz, gdy byli zbedni mogliśmy się ich pozbyć jednego dnia. Poczyniłem już odpowiednie kroki i mianowałem zastepców. W tej sprawie właśnie mam odbyć zebranie za jakis czas z Hessem.
- Tak main Fuhrer. To było dobre posunięcie.
- To wszystko. Udajcie sie na zasłuzony urlop.



Hitler przeszedł do sąsiadującej sali konferencyjnej, gdzie siedzieli już "nowi" włodarze III Rzeszy. Goebgels - minister spraw wewnętrznych, Bayerlein - szef sztabu wojsk lądowych, Siemens - Dowódca Luftwaffe, Hindenburg - szef wywiadu Rzeszy, oraz Thyssen - minister gospodarki. Spotkanie nie rozpoczęlo się szybko. Oczekiwano jeszcze na jednego człowieka - Ludwiga Fuldę - dowódcę marynarki wojennej, który wrócił z Kilonii, gdzie stanowiczo stłumił niezadowolenia z marynarce spowodowane odwołaniem Raedera. Po jego przyjeżdzie zamknięto
drzwi i debatowano 13 godzin nad najblizszymi latami dla Rzeszy.


4 Stycznia.

Hitler złożył ostatni podpis na dokumentach i wygodnie rozsiadł się w swoim fotelu. Adiutant zabral dokumenty i po wyjściu z gabinetu udal się do sąsiedniego budynku, gdzie wykręcił numer centrali. Za chwilę uzyskal połączenie z porządanym numerem i powiedział:
- Zamówilismy w Blohm & Voss 16 pancerników Klasy Bissmarck... Tak, w 2 seriach po 8 sztuk... Nie, Nie wiem, jak więc wyrobią, ale zarząd stoczni dał słowo, że dotrzymają terminów... Ponadto 16 krążowników lekkich klasy Norynberga i 32 niszczyciele .... Tak.... Produkcja dla marynarki ma najwyższy stopień waśności... A skąd mam wiedzieć, co zrobi Bayerlein?... Skoro te zamówienia poszły, to chyba nie ma na to wpływu.... Będę informowal na bierząco.... Ja także.


17 maja

- Witajcie Skorzeny. - Hitler przywitał SS-mana. - Znacie generala Dietla?
- Tak. - uciął krótko
- To dobrze, bo przez nastepne kilkanaście miesięcy będziecie wspólnie pracować. Macie za zadanie wyszkolić oficerów, którzy będą kadrą dla nowoformowanej Armi piechoty morskiej z siedzibą w Kiel, którą dowodzic bedzie właśnie Dietl. W tym celu mianuje go na Generała Pułkownika.

 

Wydarzenia roku 1936. - podsumowanie.

Produkcja okrętów dla marynarki wojennej nie napotyka na żadne problemy. Stocznia B&V zbudowała juz kazdłuby 8 bliżniaczych okrętów klasy Bismarsk - najpotężniejszych okrętów kiliowych na świecie. Ponadto zwodowano 4 krązowniki klasy Norynberga oraz 16 niczycieli klasy Z17.
Rozpoczęto szkolenie i formowanie 1 Armii piechoty morskiej SS z siedzibą w Kilonii. Dowódca - gen. pułkownik Dietl. Armia docelowo ma liczyć 24 dywizje piechoty morskiej, 3 dywizje pancerne w pełni zdolne do działan desantowych oraz jednostkę sztabową.

Utworzono 1 Flotę Bombowców Morskich z siedzibą w Wilhelmshafen. Flota posiadac ma 5 dywizjonów bombowców morskich typ. Do 217. Planowany termin stworzenia zima 1939-40.

Złożono zamówieni w fabrykach junkersa na wyposarzenie i szkolenie 5 dywizjonów bombowców nowej generacji Ju-87 Stuka - termin gotowości bojowej - lato 1939.

Znacząco poprawiono stosunki z sąsiednimi Węgrami. Ministerstwo spraw zagranicznych postrzega te kraj jako solidnego partnera i potencjalnego sojusznika na przyszłość.

W świecie nie zauwazono żadnych niepokojących wydarzeń, które mogły by zagrażać III Rzeszy.

 

KMS Deutschland - marzec 1937

- Tak więc panowie proszę składać raporty.

Siemens: Nasze lotnictwo jest jednym z najlepszych na świecie. Pozio wyszkolenia jest bardzo wysoki. W tej chwili prowadzimy bardzo zaawansowane badania nad lekkimi i srednimi typami samolotów. Ze względu na ograniczenia przemysłowe nie możemy wymianiac sprzętu na nowszy ale jezeli nasze fabryki otrzymają zamówienia to w ciągu 3 miesięcy jestesmy w stanie zmodernizowac nasze dywizjony.
W ostatnich dniach oblatano najnowocześniejszy model bombowca morskiego, który mam nadzieję bedzie dobrze służył naszej armi.

Bayerlein: Armia w ciągu ostatniego roku nie zanotowala zadnych wiekszych zmian. Powiem nawet, że nasze wyposażenie sie troche starzeje. Prowadzimy dośc szerokie badania nad
wprowadzeniem nowych typów uzbrojenia, szczególnie broni strzeleckiej i artylerii. O zamówieniach nie mówię, bo ich po prostu nie ma i chyba w najbliższym czasie ne bedzie.

Fulda: Marynarka kwitnie. Rozpoczęto budowe łącznie około 60 nowych okrętów dla Kriegsmarine. Trzonem floty mają byc pancerniki klasy Bismarck. Planowaliśmy budowe 16 sztuk, jednak w związku z tym, że opracowywana jest inna alternatywna konsturkcja możemy zmienic wcześniejsze zamówienia. Model nowego pancernika klasy "Hindenburg" jest unikatowy. ponad 65 tysięcy ton wyporności. Kaliber 460 mm i pancerz taki, że w taki, że jeden okręt może toczyć bitwę z kilkoma okrętami przeciwnika.
do służby weszły także 24 nowe niszczyciele, oraz 8 nowych krążowników lekkich.
Nasze biura projektowe i konstrukcyjne opracowały niedawno nowy model okrętu podwodnego klasy IX. W tej chwili badamy mozliwości zastosowania tego srodka walki i potencjalne zapotrzebowanie.
Dzieki przychylności kierownictwa partii oraz ministerstwa gospodarki planujemy w najblizszych miesiącach kolejne zamowienia, które wzmocnia nasza marynare wojenną.

Thyssen: Przemysł niemiecki nie ma większych problemów z funkcjonowanie. Nasze rezerwy surowcow naturalnych kilka razy się drastycznie kurczyły w skutek braków na rynku swiatowym, ale dzieki zdolności ministerstwa handlu oraz wysokiej jakości eksportowanego przez niemcy zaopatrzenia możemy na rynku światowym uzupełnić braki surowcowe. Proponujemy w okresie jesieni 1937 roku stworzenie rezerwy strategicznej zaopatrzenia w wysokości co najmniej 60 tys ton.
W następny miesiącu zgodnie z rozkazem Fuhrera rozpcozynamy budowę Linii Gustawa. Naszej odpowiedzi na linie Maginota. Budowa obejmie 3 sasiadujące z Francją prowincje graniczne. Planowany termin zakończenia - wiosna 1939.

Himmler: Utworzono do tej pory 6 dywizji piechoty morskiej SS mających w przyszłości tworzyć 1 Armię.



Sztab Marynarki Wojennej - październik 1937


- Więc nasze badania potwierdzają sugestie admirała Doenitza, że w nowoczesnej wojnie zastosowanie okrętu podwodnego, jako broni ofensywnej jest wręcz niezbędne i moze jedynie przynieść korzyści?
- Tak. Zdecydowanie działające w grupach i na dużą skalę okręty podwodne są w stanie rzucić nawet Royal Navy na kolana. Oczywiście niezbędna jest w tym celu także silna pozycja na powierzchni morza.
- Więc w najblizszym czasie udam się do Fuhrera i przedstawię ten plan jako nasz wspólny i zaproponuję budowę 72 nowoczesnych okrętów podwodnych dla Unterseemarine.




Wydarzenia roku 1937 - podsumowanie.


Zwodowano 8 pancerników klasy Bismarck. Okręty przechodzą ostatnie testy na morzu. Kolejne 4 krążowniki lekkie klasy Norynberga weszłu go służby (łacznie zbudowano juz 12 takich okrętów) Rozpoczęto budowe 4 ogromnych superpancerników klasy Hindenburg. Do służby weszły ostatnie z 32 zamawianych niszczycieli oraz pierwsze okręty podwodne klasy IX.
W badaniach skupiono sie na nowoczesnych środkach walki lądowej, szczegolnie artylerii i pojazdach mechanicznych. Rozpoczeto tworzenie 6 w pełni wyposarzonych dowództw armii (planowany termin zakończenia wiosna 41)
w Październiku 37 stworzono 75 tysięczno tonowa rezerwę zaopatrzenia na wypadek wojny. Odbylo sie to niestety kosztem bierzącej produkcji materialowej.
Rozpoczęto modernizację wojsk lądowych poprzez wymiane sprzętu przestarzałego na nowszy.

 

Wydarzenia roku 1938 - podsumowanie.

Heer: Zakłady projektowe Deimler opracowały projekt noweg czołgu średniego, który p aprobacie przez wodza naczelnego i Sztab Armii uzyskał oznaczenie bojowe PzIII. Według rozporzadzenia Dowódcy Wojsk Lądowych czołgi PzIII mają być podstwowym czołgiem armii. Złozono juz pierwsze zamówienia na wymiane starych, przestarzałych modeli PzI i PzII.
Sztab armii zdecydowal także o reorganizacji dywizji piechoty na wzór 39, który będzie od tej chwili obowiązujący. Stworzono pierwszy korpus zmotoryzowany w którego skład weszły 3 dywizje. W planach jest sformowanie kolejnych 6 dywizji, które utworzą wraz z jednostaki pancernymi trzon uderzeniowy wermahtu.
Po sformowaniu 18 dywizji piechoty morskiej naczelne dowództwo anulowało formowanie kolejnych 6. W związku z dostawami nowego sprzętu dla tch dywizji, wymagane będzie ponowne przeszkolenie do wzoru 39.


Luftwaffe: Trwa reorganizacja lotnictwa. Nowoczesne maszyny zmieniają wysłuzone juz modele. Nie przewiduje się narazie zadnych zamówień. Stworzono dwie dywizje strzelców spadochronowych. Jednostki te mające cehcy elitarnych są ppierwszymi takimi jednostaki w swiecie. Wcelach transportowych dokonano konwersji dywizjonu bombowców Ju52 na samoloty transportowe tworząd 1 flote transportową.

Kriegsmarine: Rozpoczęto budowę nowoczesnych krążowników ciężkich klasy Hipper, które wraz z 4 okrętami klasy Hindenburg i 72 okrętami podwodnymi są w tej chwili jedynymi zamówieniami dla marynarki.

Przemysł: Trwa rozbudowa linii Zygfryda. Zadanie wykonuje 1 Samodzielny korpus Inżynieryjny. Opracowano projekt budowy tarczy p-lot dla Niemiec. Ze względu na zbyt duże obciązenie przemysłu realizację przeniesiono na lata 40-41. Ogromne kłopoty z surowcami strategicznymi. Brak gumy daje sie we znaki. Ministerstswo handlu zmuszone było podpisac dwie mało rentowne umowy z Wielką Brytania.

Waffen SS: Sformowano i wyekwipowano 1 Armię Morską Waffen SS. Armia dowodzona przez nowomianowanego Marszalka polnego Dietla liczy obecnie 6 korpusów piechoty morskiej. trwa ścisłe szkolenie taktyczne tych wojsk. 3 pierwsze dywizjeuzyskały miano elitarnych (Early Elite SS), a kolejne czekają na ten zazczyt.

Polityka Międzynarodowa: Na mocy obowiązującego prawa wojska Niemieckie w marcu 1938 roku zajeły pozycje w Austrii. Tamtejszy parlament uchwalil akt inkorporacji Austrii do Tysiącletniej Rzeszy. Austryjacki sprzęt, w szczególności jednostki specjalne strzelców gorskich zostały włączone do Armii Niemiec utworzyły 1 Samodzielny Korpus Specjalny pod dowodztwem nowomianowanego generała pulkownika Schornera. Jednostka ta jest pierwszą jednostka specjalną Wermachtu i ma priorytet w otrzymywaniu wszelkich uzupełnień i sprzetu.
Ogromnym sukcesem niemieckiej dyplomacji byl traktat Monachijski. Dzieki mediacji brytyjskiego premiera Chamberleina udało sie uniknąc wojny z Czechoslowacja, która wrzekła się na rzecz niemiec i mieszkajacej tam mniejszości niemieckiej terenów tzw Sudetenlandu. Nie jest to jednak koniec szykanowania mniejszości niemieckiej w tym państwie. Adolf Hitler na specjalnym posiedzeniu reichstagu upomniał Prezydenta Benesza, ze jeżeli to się nei zmieni, to Niemcy uzyja wszelkich dostepnych środków jakie sa w ich mocy, ale pomóc swoim rodakom.
1 grudnia doszło do dlugo planowanego sptkania pomiędzy Adolfem Hitlerem a admirałem Hortym - dyktatorem Węgier. Oba państwa od dluzszego czasu prowadziły wspolna politykę miedzynarodową i handlową. Naturalnym więc krokiem było pdpisanie aktu sojuszniczego. Węgry zobowiązly sie do wystawienia 250 tysięcznej armii lądowej i oddania jej w dowództwo niemieckie. W zamian nemcy zobowiązały się do przekazania nowoczesnej technologii oraz instruktorów. Oba kraje podpisały także AKT BERLIŃSKI - dokument negowania prawa do samostanowienia narodu Czechosłowackiego, uznając ten twór Wersalu za sztuczny i godzący w pokój światowy. Podrkreślono w nim także prawo ludu słowackiego do posiadania samodzielnego organizmu panswtowego pod egidą III Rzeszy.

 

dzieki

- Elita Armii - Armia Piechoty Morskiej Waffen SS - dowodca - Marszałek Polny Dietl.

30 Sierpnia 1939

Adolf Hitler wyszedł z zebrania dośc podekscytowany. Wszystko juz jest jasne - WOJNA. Rok 1939 zapowiadał się bardzo dobrze. Program budowy pełnomorskiej floty wojennej był realizowany zgodnie z planem. Dosłuzby weszły 4 ogromne okręty klasy Hindenburg. W czasie wodowania był pod ich ogromnym wrażeniem. Royal Navy pozostała daleko w tyle za niemieckimi konstrukcjami. Jedynie połączone floty USA, WB i Francji mogły sie teraz z nimi mierzyć.
Armia także kwitła. NOwe czolgi model PzIII były juz na wyposażeniu 8 dywizji pancernych. to wiecej czołgów niz mają wszyscy alianci. Nowoczesna Armia piechoty morskiej, która wraz z marynarką była zdolna prowadzić działania desantowe tysiące kilometrów od wybrzeża Niemiec. Jedynie Luftwaffe pozostało troche w tyle, ale rok 40 i 41 to właśnie miały byc jej lata. Opracowano juz program rozmowu lotnictwa na który składała sie budowa ponad 20 lotnisk i 40 dywizjonów lotnictwa. Ogromna siła.
Lecz teraz w sierpniowy wieczór, jakże ciepły dręczyły go inne pytania. Czy wojna, do której Niemcy sie przygotowywały od tygodni bedzie szybka i wygrana? Czy uda sie przeprowadzic z sukcesem operacje na 2 frontach/ czy powiedzie sie desant na wyspach brytyjskich. Czy uda sie zaskoczyc i w jednej bitwie zniszczyć Royal Navy? Wiele zalezalo od zaskoczenia, więc w istatnich tygodniach działania wywiadu prowadziły do tego, aby zdezorientowac aliantów. Rozpuszczano informacje, ze w pierwszej kolejności Niemcy ewentualnie zaatakują Francję, w dalszej Polskę. Tymczasem pod ochroną ogromnej, juz skonczonej Linii Zygfryda pozycje obronne na granicy z Francja zajęły wojska Węgierskie, luzując 20 dywizji 10 armii Marszałka Lista, która zajęła pozycje wyjściowe na granicy Polskiej. Łacznie 56 dywizji, w tym 7 zmotoryzowanych i 9 pancernych stało na granicy z Polską. Zaopatrzenie zgromadzone wcześniej pozwalało na prowadzenie 5 tygodniowych działań zaczepnych. po tym czasie zapasy by sie skończyły i potrzebna by była redukcja działań bojowych. W porcie w Kilonii na okręty transportowe i barki desantowe załadowywana była 1 Armia piechoty morskiej. 18 dywizji (w tym 9 elitarnych SS) miało byc pierwszą fala ataku na Wyspy Brytyjskie. Od wczoraj na wodach Kanału la Manche pozycje zajmują jednostki 4 flot wojennych Kriegsmarine. 12 pancerników, 29 krązowników, 36 niszczycieli i ponad 20 okretów podwodnych bedzie osłaniać desant i toczyć walke z siłami Royal Navy. Dwa samodzielne desanty, na 2 plażach. Szeroki przyczółek w celu uzyskania jak najwiekszego zaskoczenia wśród obrońców. przeważnie Beach Guard i Home Guard, słabowyszkolonych i jeszcze gorzej wyposażonych. W rezerwie po zdobyciu portu czeka korpus pancerny SS, łacznie 3 dywizje w pewłni wyposazone i wyszkolone, które poprowadza natarcie w głąb wysp brytyjskich. Zaskoczenie. Jeszcze jak zaskoczenie.
Hitler spojrzał na srodkową Europę. Słowacja i Węgry. Jego genialny plan się udał. Rąkami wegrów doprowadził do kolejnego kryzysu czechoslowackiego. Wielka brytania znowu chciala mediowac, ale nie zdążyli. Nasze armie wspólnie weszły do czech, a w Słowacji utworzono marionetowy rząd Tiso. Tak więc juz czas. Trzeba podpisać rozkaz! Jutro Wrzesień - Jutro Wojna.


- Kriegsmarine

- 2 Armia - gen Brauchitsch
- 3 Armia - marsz von.Bock
- dalej 3 Armia
- 8 Armia - marsz vo. Leeb
- 10 Armia - marsz List
- rezerwa strategiczna
[img=http://img337.imageshack.us/img337/8168/rez6kr.jpg] - osłona
- flota u wybrzeży W. Brytanii
- jednostki desantowe u wybrzezy W. Brytanii
- sytuacja strategiczna na froncie wschodnim
- sytuacja strategiczna na froncie zachodnim
[img=http://img337.imageshack.us/img337/3677/wojna4oh.jpg] - musiał sie to stać!! - WOJNA W EUROPIE


NACZELNE DOWÓDZTWO WOJSK LĄDOWYCH - rozkaz dzienny

Nadeszła godzina próby. Po wyczerpaniu wszelkich innych srodków rozstrzygnąc musi oręż. Świadomi słuszności naszej sprawy ruszamy do walki o jasny ce: trwale zabezpieczenie niemieckiego narodu i niemieckiej przestrzeni zyciowej. Jako kontynuator dumnej tradycji dawnej armii, młode narodowosocjalistyczne wojsok okaże się godne zaufania, jakim je obdarzono. Chcemy walczyć i zwyciężać pod rozkazami Fyhrera. Naszym oparciem jest zdecydowanie i jednośc niemeickiego narodu. Znamy moc i siłę niemieckiej gotowości obronej. Wierzymy w fuhrera. Naprzód, z Bogiem za Niemcy!!!

- LICZBY - SIERPIEŃ 39

 

FALL WIESS - kampania w Polsce.

Generał Jodl siedział w sztabie wojsk lądowych nad mapą polski oceniał sytuacje startegiczną. Atak był kompletnym zaskoczeniem. Mimo, iż wróg posiadał przewage w ilosci żołnierzy juz w pierwszych godzinach udalo sie go oskrzydlić. Kluczem był tu desant wojsk spadochronowych pod dowództwem gen. Studenta, które bez większych walk zajęły ważne węzły komunikacyjne w centralnej polsce, dając 10 armii Lista wolna drogę do Warszawy. Najdłużej zgodnie z przewidywaniami bronił się gdańsk. Tam obrona była najsilniejsza, ale połączone siły 2 i 3 Armii zdołały po 2 dniach walk kompletnie zniszczyć 7 okrązonych dywizji wroga i w ten sposób na pólnocy uzyskano strategiczne przełamanie polskich linii.
Bardzo dobrze sprawdziły się korpusy pancerne Rommla i Guderiana, oraz korpus zmechanizowany Grassnera, które szybkim manewrem okrązyły polską armię Kraków i juz 1 września zaatakowały Warszawę.


13.09
Naczelne Dowództwo Wehrmachtu informuje:
W Polsce zbliza się do końca wielka bitwa na zachód od Wisły Na południu wojska zmierzają forsownymi marszami w kerunku Sanu i przekraczają go. Najdalej na południe wysunięte skrzydło piechoty górskiej dotarło do Chyrowa na południe od Przemyśla. W rejonie Zwoleń, Radom, Łysa Góra nieprzyjaciel składa broń. Prawdoodobnie zdobyczą staną sie działa i sprzęt co najmniej 4 dywizji. Liczby jeńsów nie można teraz oszacować.


18.09
DNB donosi:
Jak sie dowiadujemy, w poniedziałek, w rejonie Brześcia n. Bugiem spotkały się oddziały wojsk niemeickich i radzieckich. Oficerowie wymienil pozdrowiania.

19.09
Oświadcznie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeszy
W dniu dzisiejszym o godzinie 17:00 w Waszawie doszło do podpisania bezwarunkowej kapitulacji wszystkich wojsk lądowych, lotnictwa i marynarki wojennej Polski.

 

Operacja Lew Morski.

- Cooo? ? Coooo? Chcesz mi powiedzieć, że przegralismy bitwę w Norwitch? Jak to się stało? Przecież wojska Rundstedta wylądowały na plażach i zajęły przyczółki! Mów co sie stało! - wrzeszczał marszałek polny Dietl do słuchawki aparatu telefonicznego w sztabie w Kilonii.
- Herr Feldmarschal. Posłusznie melduję, że w wyniku zmasowanego kontrataku nieprzyjaciela nasze jednostki, które wylądowały na plażach i zajęły przyczółki zmuszone były do wycofania się na jednostki desantowe. Przeciwko naszym 15 dywizjom piechoty i 3 pancernym brytyjczycy wystawili 16 wielkich związków taktycznych, w tym 4 dywizje pancerne i 3 zmotoryzowane. pomimo heroicznej walki nasze wojska uległy pod naporem ciężkiego sprzętu i artylerii nieprzyjaciela. Najgorsze jednak nastapiłeo później. W godzine po załadunku, który przebiegł bez klopotów nastąpił ogromny nalot bryyjskiego lotnictwa w którym wzięło udział 12 dywizjonów lotnictwa bombowego. Zniszczył on kompletnie 2 nasze grupy desantowe grzebiąc 2 ocalałych marynarzy z 2 dywizji SS i niszcząc pancernik Mark Brandenburg i 2 ciężkie krązowniki. Nasze siły desantowe odpłyneły niepokojowe w kierunku portu w Wilhelmshafen.
- Fuhrer nie bedzie zadowolony. Jak tylko przypłyna wprowadzić uzupełnienia i przygotowac wojska do kolejnego ataku. Muszą miec priorytet w uzupełnieniach. Zrozumiałeś? Musze zadzwonic do Fuhrera i mu wszystko wytłumaczyć. Heil


12.09
Raport z dowództwa 2 Floty Kriegsmarine:
W rejonie Kanału La Manche w wyniku kilkunastu bojów spotkaniowych zatopiono kilkanaście okrętów wroga, w tym Lotniskowiec HMS Unicorn, 7 lekkich krążowników i ponad 10 niszczycieli. Straty własne to 2 niszczyciele oraz jednostki zatopione wczesniej w czasie ewakuacji armi desantowej. Zdołano uzyskac kilkadziesiąt trafień w okręty wroga, wiekszośc mocno uszkadzając. Nasze okręty także nie unikneły uszkodzeń, niektóre ciężko. Prosimy o zgode na powrót do baz macierzystyc w celu uzupełnienia zapasów.


Linia Zygfryda

05.09
Z dziennika generała płk Haldera:
Propoganda nad górnym renem przynosi jednak sukces. Nawet oficerowie machają przychylnie do siebie. Na plakaty po stronie francuskiej np takie: "Prosimy nie strzelać. My nie strzelamy", odpowiadamy: "Jesli wy nie strzelacie, to i my nie bedziemy strzelać".


15.09
Unnited Press donosi:
Najnowszym "orężem wojennym" wojsk francuskich na froncie zachodnim są tysiące świń, które w ostatnich 4 dniach pędzono wzdłuż luksemburskiej granicy pasem o głębokości 3 kilometrów przez założone przez wojska niemieckie pola minowe, aby w ten sposób spowodowac eksplozje min bez narazania ludzkiego życia. Pędzone przez pola minoweswinie spowodowały liczne eksplozje; kilka minut później nadchodziły wojska i okopywały sie na nawych pozycjach, z których kontynuowały nową taktykę likwidowania min. Obecnie sprowadza sie nowe stada świń w celu uzyskania dalszych zdobyczy terenowych.

- nalot bombowców na flote desantową spowodował ogromne straty w ludziach i sprzęcie.

- bitwy morskie - Royal Navy ponosi pierwsze powazne straty

 

LEW MORSKI Cz. II


Po reorganizacji wojsk w WIlhelmshafen Marszałek Polny Dielt wyjechał na 2 - dniowa inspekcję swoich wojsk. Choć morale bylo wysokie, to stan wojsk nie był zadowalający. Jednak decyzje sztabu generalnego były oczywiste. Ponowic atak na Norwitch, tym razem skupiając się na tym jednym rejonie lądowania.
Dietl juz 23 września zarządził załadunek na okręty desantowe, które po botwach morskich były mocno zniszczone i wraz z wojskiem odpłynął w kierunku Anglii.

Rejon lądowania był chroniony przez 2 dywizje pancerne, które jakby czekały na lądujących marynarzy. Walki toczyły się przez 4 dni i 4 noce, po czym wojska niemieckie nie widząc szansy na zajęcie Dogodnych pozycji i przyczółków wycofały sie z powrotem na okręty i popłynęł do Niemiec. Straty nie były duże - lecz morale piechoty momrskiej legło w gruzach. Jednostki dowiedziały się, ze rozkazem Adolfa Hitlera przestaja nosic miano elitarnych jednostek Waffn SS. Okryły hańbą niemieckie wojsko.

Na morzu sytuacja była zdecydowanie lepsza. Zmasowane ataki na zespoły lotniskowców Royal Navy dały skutki już w pierwszych dniach. Nie obyło sie jednak bez poważnych strat w szeregach kriegsmarine.

28 września 1939r. Hitler na spotkaniu z szefami rodzajów wojsk jednoznacznie stwierdził, iz inwazje na wyspy brytyjskie nalezy odłożyć do wiosny i skupic się obecnie nad mozliwością ataku na Francje najwcześniej jak to sie tylko da.


Podsumowanie kampanii Na Wyspach Brytyjskich i wokół nich.


Straty Niemickie:

5 pancerników (Hindenburg, Bismarck, GrossDeutschland, Thuringen i Mark Brandenburg)
3 krążowniki (Kolberg, Lutzov i Graf von Spee)
4 niszczyciele
2 okrety podowodne

około 75 tysięcy zabitych wśród piechoty morskiej
około 3 tysiące zabitych wśród jednostek pancernych
około 46 tysięcy rannych wśród piechoty morskiej
około 5 tysięcy rannych wśród jednostek pancernych

zniszczono 100 czołgów i około 500 innych pojazdów, a także 100 sztuk artylerii róznych kalibrów.

straty moralne - nie do oszacowania




Straty Aliantów

4 lotniskowce (Glorius, Courageus, Unicorn, Brean)
4 pancerniki (Valiant, Quen Elizabeth, Barham, Paris)
13 krążowników
13 nisczycieli
5 okrętów podwodnych

około 100 tysięcy zabitych wsród jednostek lądowych
około 100 tysięcy rannych wśród jednostek lądowych

zniszczono 300 czołgów i 1000 innych pojazdów
stracono około 600 samolotów bombowych (zarówno morskich , jak i taktycznych)

zwycięstwo moralne - nie do opisania.

 

FALL GELB - 21.10.39 - 15.11.39

1 października 39r, po klęsce operacji Lew Morski, Niemcy zastanawiały się, nie nad tym, czy wojnie przegrają, a kiedy to nastąpi. Na specjalnym posiedzeniu Rządu, poszerzonym o najwyższych dowódców rodzajów wojsk debatowano nad możliwością w najbliższym czasie odniesienia strategicznego zwycięstwa, które mogłoby przychylić szalę zwycięstwa na stronie Niemiec, a przede wszystkim rozwiać niepokoje społeczne. Po wygranej wojnie z Polska Wermacht był wyczerpany. Rezerwy materiałowe były w 2/3 wyczerpane, a możliwości manewru blokowała zapowiadana sroga zima, która miała nadejść juz na początku listopada i trzymać aż do późnej wiosny. Dowódcy proponowali szybka i łatwą kampanie w Jugosławii. Kraj ten pozbawiony silnego przemysłu, posiadający słaba armię byłby doskonałym kąskiem. Administracja rządowa sugerowała natomiast atak na Francje oraz kraje Beneluksu i Danię jednocześnie. Argumentując to faktem, iż pół roku da francuzom czas na przygotowanie się do walk i uczyni kampanie długotrwałą wojna pozycyjna, którą z pewnością Niemcy przegrają. 2 Października zapadła strategiczna decyzja o przebazowaniu wojsk w rejon granicy Belgijskiej i Holenderskiej, w cel wykonania obejścia linii Maginota i wdarciu się w głąb Francji za pomocą 2 korpusów pancernych SS. Jednocześnie odzyskująca siły Armia Piechoty Morskiej Dietla miała wykonać atak na północną Holandie i Danię zajmując nisko położone tereny zanim zostaną zalane przez wycofujących się Holendrów.
Do wykonania operacji planowano użyć 3 Grup Armii. Grupa Armii Północ - dowodzona przez marszałka von Leeba, składająca się z 1Armi piechoty morskiej i 2 Armii miała zając Danię, Holandię, oraz północną Belgie i następnych dniach przejść do ofensywy wzdłuż wybrzeża Kanału la Manche. Grupa ta liczyła 34 dywizje w tym 3 pancerne. Grupa Armii Środek - dowodzona przed marszałka Von Bocka w skład której wchodziła 12 Armia, 10 Armia oraz 3 Armia miały wykonać śmiały rajd przez centralna Belgię wraz z obejściem Linii Maginota, a następnie prowadzić działania w centralnej Francji wraz ze zdobyciem Paryża. Grupa ta była najsilniejsza i dysponowała 48 dywizjami, w tym 6 pancernymi, 9 zmechanizowanymi i jedną spadochronową, która miała podobnie jak w Polsce zając strategiczne węzły komunikacyjne w centralnej Belgii umożliwiając korpusom pancernym szybsze zajęcie terenu i okrążenie przeciwnika. Trzecia grupa - Grupa Armii Południe składającą się przede wszystkim z jednostek Węgierskiej 1 i 2 Armii, oraz 8 Armii Niemieckiej miała za zadanie zajęcie Luksemburga oraz trzymanie w szachu jednostek Francuskich na Linii Maginota. W sytuacji gdyby jednostki pancerne zdołały odciąć wojska tam stacjonujące miał nastąpić szturm i zdobycie tych umocnień. Termin rozpoczęcia ustalono na ranek 21 października. Planowany termin zakończenia - koniec grudnia.

21 października na pozycjach wyjściowych ustawiło się ponad 100 dywizji wojsk Osi. O godzinie 6:00 a kilku tysięcy luf rozpoczeła się kanonada ogniowa, która kompletnie zaskoczyła wojska Belgii, Holandii i Danii. W chwile później ambasadorowie tych państw otrzymali noty dyplomatyczne o stanie wojny. W pierwszych godzinach w rejonie Arlon skalali spadochroniarze Gen Studenta - doświadczeni komandosi, którzy tak bardzo przyczynili się do zwycięstwa w Polsce. Tym razem było podobnie. Ponad 30 grup wykonało bezwzględnie swoje zadania. Najważniejsze mosty, przeprawy promowe i arterie komunikacyjne zostały zdobyte. Przez rejon Ardenów ruszyło ponad 1500 czołgów, z korpusów Guderiana i Rommla. Wspierani przez jednostki zmotoryzowane Grupy Armii Środek, korzystając ze znakomitej pogody, która jeszcze wtedy panowała w pierwszym dniu pokonali ponad 16 kilometrów na wrogim terytorium. Nieliczne kontrataki armii Belgijskiej nie wyrządziły żadnej krzywdy. Podobnie rzecz się miała w Holandii. Juz po 9 godzinach padło Eidhowen, które zostało zdobyte przez jednostki Gen Mainsteina. Linia frontu została przełamana - rozpoczął się marsz ku kanałowi La Manche.
22 Października Rząd Duński wystosował notę dyplomatyczna w której prosił o wstrzymanie ataku. Poddali się. Jednostki II Korpusu Piechoty Morskiej zajęli strategiczne rejony kraju. W rejonie Ardenów doszło do pierwszych bojów z wojskami francuskimi, które kompletnie zaskoczone nie były przygotowane do obrony. Ofensywa trwała. Już 23 zajęto Wielki port przeładunkowy Antwerpię, oraz pierwsze wielkie miasto we Francji - Reims. Pędzące na przód korpusy pancerne dokonały obejścia linii Maginota. Zajęto także północną Holandię, gdzie obrona była słaba. Doświadczone jednostki desantowe 1 Armii dopiero teraz pokazały swoje prawdziwe oblicze.
25 października 4 korpusy szybkie kontynuowały ofensywę w północnej Francji. Padło Troyes i Compiegne. Droga do Paryża była otwarta. Jedynie garnizon miasta bronił stolicy Francji. Na froncie północnym zajęto Roterdam - kolejny Wielki port. Padła Bruksela, która nie była broniona. 26 Października było juz wiadome, iż ta kampania nie może być przegrana. Jednostki szybkie zajmowały kolejne tereny - Auxerre, Ghent i Dunkierkę. Jednostki piechoty podchodziły od zachodu pod linie Maginota osłaniając pędzące na przód wojska pancerne Guderiana. Belgia była całkowicie zdobyta. Na zdobyte tereny wkraczały jednostki okupacyjne.
27 października wojska korpusu zmotoryzowanego Wilhelma Keitla zdobyły Paryż. Rząd francuski w pośpiechu opuścił miasto pozostawiając większość dokumentów. Korpus Mainsteina posuwając się wzdłuż brzegu kanału odcinał drogi zaopatrzenia z WB. Padło tez Vichy, gdzie do niewoli wzięto kilkunastu wysokich dowódców Francuskich między innymi Marsz. Petaina, który rozpoczął rozmowy na temat kapitulacji wojsk francuskich, gdyż walka wydawała asie juz niecelowa. 28 Zdobyto ostatnie bunkry twierdzy Holandia. Cały rejon Beneluxu był zajęty przez Wermacht. Zdobyto ogromne ilości sprzętu i zapasów. Według kwatermistrzostwa pozwoli to na wyekwipowanie kilku dywizji. 30 Października nastąpiło drastyczne załamanie pogody. Temperatura spadła nawet do 21 stopni poniżej zera, a gęsto padający śnieg i zamiecie uniemożliwiły szybki ruch. NA dodatek w Dunkierce wylądował Brytyjski Korpus Ekspedycyjny w sile 8 dywizji, który poważnie zagroził liniom zaopatrzenia. Zmusiło to naczelne dowództwo do zawrócenia 12 dywizji piechoty z fronty w celu likwidacji przyczółka. 1 listopada trwały zaciekłe walki o zamkniecie pierścienia okrążenia nad wojskami na Linii Maginota. Ponad 10 dywizji francuskich próbowało się wyrwać, jednak jednostki piechoty, wsparte wojskami obwodu strategicznego odrzuciły nieprzyjaciela przechodząc do kontrnatarcia i zajmując Chaumont. W tej chwili do zamknięcia pierścienia brakowało 40 km wzdłuż granicy ze Szwajcarią. 2 listopada w wyniku ataku korpusu Guderiana pierścień okrążenia został zamknięty 38 francuskich dywizji zostało odciętych. Luftwaffe przystąpiło do ataków mających na celu zmiękczenie przeciwnika przed planowanym atakiem. Podciągano linie zapatrzenia i szykowano się do operacji zajęcia umocnień francuskich
7 listopada ostatecznie zlikwidowano przyczółek w Dunkierce - prawie 100 tysięcy brytyjskich żołnierzy dostało sie do niewoli. Cały sprzęt został przejęty. Jednak ponad 200 tysięcy żołnierzy udało się Brytyjczykom ewakuować. Krigsmarine nie zdołała przeszkodzić w operacji desantowej.
12 listopada gdy pogoda się poprawiła rozpoczął się decydujący atak na linię Maginota. Skierowany z jej centralny punkt skoncentrowany atak powiódł się i po 2 dniach zdobyto Strasburg, a dzień później Metz.

15 listopada doszło do porozumienia pomiędzy marsz Petainem, a ministrem Neurathem. Na mocy porozumienia miała powstać samodzielna struktura państwowa z osobna armia pod egida Niemiec o nazwie Francja Vichy. Na jej czele miał stanąć Marszałek Petain. Ponadto cała północna i środkowa Francja wraz z wybrzeżem Atlantyku miała przypaść Niemcom. Dodatkowo Francja Vichy zobowiązana była do przekazywania kontrybucji w postaci surowców strategicznych ze swoich kolonii.



Kampania 3 tygodniowa - tak nazwano w prasie 16 listopada kampanię we Francji była ogromnym sukcesem Wermachtu. Po nieudanych akcjach w Norwich naród znowu odzyskał wiarę w zwycięstwo. Z Paryża do Rzeszy płynęły zabytki sztuki światowej, wojska wracały z ogromnymi trofeami. Najwyżsi dowódcy mieli teraz czas na przygotowanie solidne kampanii na wyspach brytyjskich. Ponadto zdobyto nienaruszone bazy morskie w Brescie i Bordeaux, z których już 20 listopada operowała Krigsmarine dokonując obronnych strat wśród floty alianckiej.


Podsumowanie Kampanii Jesiennej (Francja, Belgia, Holandia, Dania):
Straty niemieckie:

19 tysięcy zabitych
30 tysięcy rannych
400 czołgów i ponad 800 pojazdów
250 samolotów
zwycięstwo moralne, strategiczne i polityczne



Straty Aliantów

ponad 150 tysięcy zabitych
200 tysięcy rannych
2 mln wziętych do niewoli
4 tysiące czołgów, 7 tysięcy pojazdów oraz 4 tysiące dział i moździerzy
ponad 5 tysięcy samolotów zniszczono bądź zdobyto
przegrana na lądzie morzu i powietrzu

Kampania na Zachodzie pokazała, iż nawet mniejsza, ale szybka, mobilna dobrze wyposażona i wyszkolona armia jest w stanie stosując nowoczesne doktryny walki pokonać przeciwnika.



sytuacja na froncie dzień po dniu:


1. wojna
2. desant wojsk gen. Studenta
3. plan strategiczny kampanii
4. sytuacja 21.10
5. sytuacja 22.10


6. sytuacja 23.10
7. sytuacja 24.10
8. sytuacja 25.10
9. sytuacja 26.10
10. sytuacja 27.10


11. sytuacja 28.10
12. sytuacja 29.10
13. sytuacja 30.10
14. sytaucja 1.11
15. sytuacja 2.11


16. sytuacja 7.11
17. sytuacja 12.11
18. sytuacja 14.11

 

SEEWOLF 39

1 października 1939 roku Admirał Doenitz na zebraniu sztabu marynarki przedstawił projekt operacji SEEWOLF 39. Celem operacji będzie przedarcie się na Atlantyk wielkich zespołów okrętów, które będą zwalczać żeglugę wojenną wroga. Projekt został zaaprobowany po wprowadzeniu zmian i okręty już 4 października wyruszyły do akcji.
Faza pierwsza - akcje w rejonie Kanału la Manche i Morza Północnego. Bitwy prowadzone w okresie od 4 października do 15 listopada. Przeważały walki toczone pomiędzy zespołem Home Fleet Royal Navy, oraz Francuskimi eskadrami bazującymi w Brescie i Marsylii, które patrolowały wybrzeże WB spodziewając się kolejnego desantu. W ich wyniku zniszczono prawie doszczętnie flotę francuską, a także zatopiono 3 lotniskowce brytyjskie, oraz kilkanaście okrętów wsparcia. Straty własne spowodowane były przede wszystkim nalotami lotnictwa bazującego na lądzie. W taki sposób zatopiono pancernik SudHanower - Braunsweig, oraz krążownik Friedrich Karl.
Faza druga - po zajęciu nienaruszonej bazy w Brescie Krigsmarine otrzymało rozkaz przebazowania. Juz 20 listopada rozpoczęto regularne patrole oceanu atlantyckiego za zachód od wybrzeży Francji i WB. W ich wyniku Royal Navy poniosło dotkliwe straty, szczególnie wśród pancerników i krążowników liniowych, które pozbawione osłony samolotów z lądu i lotniskowców nie były w stanie sprostać w regularnej bitwie okrętom Krigsmarine. Akcja zakończyła się 31 grudnia 39r. ogromnym sukcesem. Admirał Doenitz - za ogromne zasługi - został mianowany Wielkim Admirałem. Odmówił natomiast przyjęcia funkcji dowódcy floty argumentując to tym, iż woli na morzu sprawdzać się w walce.

Podsumowanie operacji "SEEWOLF 39"

Straty niemieckie:
1 pancernik (Sudhanower - Braunsweig)
1 krążownik ciężki (Friedrich Karl)
2 krążowniki lekkie
5 niszczycieli

Straty aliantów:
7 lotniskowców (1 Light Carrier, 2 Light Carrier, 4 Light Carrier, 5 Light Carrier, Unicorn, 4 Light Carrier, 1 Light Carrier) - to nie błąd -nazwy się pokrywają, ale to różne jednostki
13 pancerników i krążowników liniowych (Bretagne, Coubert, Ocean, Loraine, Invicible, Dunkierque, Provence Renown, Repulse, Warspite, Royal Sovereign, Lion, Nelson)
14 krążowników ciężkich
20 krążowników lekkich
37 niszczycieli
1 okręt podwodny



1. Przebazowanie floty do Brestu
2. Patrole na Atlantyku
3. Wielka bitwa powietrzno-morska

 

okres październik - grudzień 39 - inne segmenty

Przemysł:

W okresie od października do stycznia rozpoczęto organizowanie 2,3 i4 floty szturmowej Luftwaffe. Zamówiono 15 dywizjonów najnowocześniejszych bombowców szturmowych Ju-87G. W te samoloty wyposażono także istniejącą już 1 Flotę Szturmową. Rozpoczęto także organizowanie 1, 2 i 3 Floty Myśliwców, które mają za zadanie bronie nieba nad Francją, Belgia i Holandią. rozpoczęto także formowanie 12 nowych korpusów pancernych, wyposażonych w nowoczesne czołgi PzIII, które udowodniły swoją przydatność w kampanii na zachodzie. Planowany termin zakończenia formowania wiosna 41. W wyniku kampanii zachodniej, w ręce Niemieckie dostały się ogromne ilości sprzętu a także surowców strategicznych. Fabryki zbrojeniowe we Francji i Belgii rozpoczęły juz prace dla Rzeszy, w związku z tym nasza siła przemysłowa wyraźnie wzrosła. Lukratywne umowy ze Związkiem Sowieckim umożliwiają tworzenie zapasów materiałów strategicznych i co ważniejsze pędnych na kolejne kampanie.
W wyniki błędu kwatermistrzostwa nowopowstała flota bombowców morskich nie może wykonywać misji. Powodem jest brak specjalistycznego sprzętu do obsługi nowoczesnych maszyn.



1. nowoczesny samolot pola walki
2, 3, 4. zamówienia jesienno - zimowe
5. flota bombowców morskich- zwróc uwage na zasięg!!! ZONK



Polityka:

1. Podpisano umowę ze Słowacją na mocy której ponad 130 tysięcy wojsk tego kraju będzie w ramach umowy sojuszniczej prowadziło działania policyjno - osłonowe na terenie Generalnej Guberni. W zamian Rząd Rzeszy zobowiązał się do regularnego dostarczania najnowszych informacji wywiadowczych informacji o sprzęcie wraz z planami
2. Podpisano umowę z Węgrami na mocy której prawie 240 tysięcy wojsk tego kraju będzie w ramach umowy sojuszniczej prowadziło działania policyjno - osłonowe na zachodnim wybrzeży Francji.
3. 6.11.39 podpisano umowę sojuszniczą z Włochami. Pozwoliło to na otworzenie kolejnego frontu walki z Aliantami - tym razem w Afryce Północnej. W pierwszych 2 miesiącach w tym rejonie wojska Włoskie prowadza z sukcesami ofensywę na Kair.
4. Na funkcji ministra spraw Wewnętrznych Goebbelsa zmienił Wilhelm Frick. Frick zaproponował rządowi Rzeszy projekt zagospodarowania zajętych terenów i zwiększenie produkcji przemysłowej nawet o 15%. Goebbels powrócił na wcześniej zajmowane stanowisko ministra propagandy.
5. 25.10.39 Norwegia przystąpiła do sojuszu z WB i aliantami. W tej chwili gen. Falkenhorst przygotowuje projekt wiosennej kampanii mającej na celu zajście tego państwa. Prowadzone są także rozmowy z Vidkungiem Quislingiem w sprawie zamachu stanu w tym państwie.


1. Włochy - nowy sojusznik
2. Sytuacja w Afryce
3. Nowy minister spraw wewnetrznych
4. Wojska Słowackie w Polsce

 

Styczeń 1940 - Oficjalne wydawnictwo Armi (poniżej zdjecia oficjalnie zaaprobowane przez ministerstwo propagandy Rzeszy)

fragment artykułu "Czołgi opanowują Polskę!" OKH - styczeń 1940 0 Wspomina sierżant Ziegler

Drzewa, altany i płoty rozjechane i przecinamy pierwszą ulicę. Dopiero po zbliżeniu się widać, że wszędzie tu zbudowano okopy i umocnienia, które zostały jednak opuszczone przez Polaczkow, gdyż zbyt mocno sie oni boja czołgów... W czołgu zrobiło sie gorąco. Pot spływa nam po czołach, apłuca wdychaja opary prochu z armaty ikm-u... Patrzę przez tylni przeziernik i trzydześci metrow za soba odkrywam dowódce kompanii. Inne wozy nie jadą za nami. "Na pewno dojdą", myslę sobie i każe memu mechanikowi - kierowcy jechać szybciej, bo 200metrów od nas przebiega ulica i wkierunku centrum miasta... W tym momenciemój kierowca krzyczy: "Trafienie we właz!" Strzał z karabinu przeciwpancernego rozbił właz mechanika - kerowcy i strzaskał szybę ochronną... Zerkam szybko do tyłu; teraz nie ma za mną nazet mego dowódcy kompanii.
Widzę trzy drzewa stojące w odległości 300 metrów. "Dlaczego nie jadą?" Niemal bez przerwy radiotelegrafista przekazuje mój rozkaz dalszej jazdy.. Raz jeszcze spoglądam szybko przez celownik i widze zbliżającego się do nas cywila. Krótki ruch ręki i na spotkanie leci nam granat reczny w kztałcie jajka, nie wyrządzając szkód. Drugiego juz nie rzucił, moja armata rozerwala go na strzępy... Teraz do przodu poszły dwa czołgi lekkie i jeden średni. Rozkazuje im jechac szybciej wraz ze mna na prawo, w ulicę i dalej do centrum miasta. Siejąc pociskami po wszystkich podejrzanych miejscach, spostrzegam nagle w ogrodzie, nieco z lewej, słup płomieni i słyszę detonacje pocisków. Stało tam działo 7,5 cm gotowe do ostrzelania nas. Trafiłem w jego amunicję, po czym Polaczki przepadli razem z działem. Przed nami zapora, przez która musimy się przebić. Prawy wóz zbliża sie do niej ostrożenie i przechodzi. Osłaniam do ogniem. I wted wybucha piekło! W krótkich odstepach spada przed nami kilka pocisków. 7,5 cm działo musiało zów zając gdzieś stanowisko ogniowe... Rozglądam sie zmieniajac magazynki. Wydłuża mi się mina. Oba lekkie czołgi stoja w płomieniach... Nie mam czasu na rozmyślania. Czołgowi obok siebie rozkazuje zawrócic i wracac szybko starą trasą. Dalej stzrelam do znajdującego sie przede mną działa. Równiez lekki czołg oberwał przed zawróceniem pociskie kal. 3,7cm w silnik, ale sie nie zapalił. Mocno ściskam zęby i przywieram głową do celownika poszukując gorączkowo nieprzyjaciela przed sobą. Dzieki trudno wytłumaczalnemu szczęściu od tyłu oslania mnie świeca dymna, która oderwała się od jednego z czołgow, a strzały nieprzyjaciela z przodu cały czas sa za krotkie. jeden z pocisków przelatuje nad moim czołgiemm urywa kawałek wspornika podwozia i unosi nas nieco na resorach podczas eksplozji, Tomarzyszący mi czołg tymczasem gdzień zniknął, a i na nas czas juz najwyższy. W tył zwrot i z powrotem starą trasą. Tuż po usłyszeniu rozkazu mój mechanik zawraca gwałtownie, pędzi z powrotem ulicą, przejezdzając obok płonących czołgów i przez chmurę dymu - Jeszcze 50 metrów do wjazdu do ogrodów... Stoimy na głownej ulicy. Jest tu wiele czołgów z naszego dywizjonu . Z miasta niamal bez przerwy dochodzi huk artyleri, która gniem na wsprost wyeliminowała z walkiniektóre czołgi naszego pułku. Tu stwierdzam, że wieża mego czołgu nie daje się juz obrucić... W czasie powrotu mój dowódca kompanii mówi, że jego czołg został przestrzelony, a radiotelegrafista ranny... Tak docieramy do rejonu wyjściowego. Jest tu juz kilka kolegów, którzy musieli wracac na piechotę pod ogniem, ponieważ ich czołgi zostały rozbite lub wjechały na minę. Mówią nam oni, że jeden z moich strzelców jest zabity, spłonął z czołgu 40 metrów za mną. Jego ranny kierowca został ewauowany... Natarcie trwało pięc godzin. Załamało się jednak w mieście przekształconym w twierdzę.





1,2,3 - Adolf Hitler w zdobytej Polsce



Zdjęcia z desantu wojsk piechoty morskiej pod Norwich



Niemieccy spadochroniarze podczas walk w Polsce.



Luftwaffe w akcji w czasie kampanii w Polsce



wojska pancerne w akcji



United Press - zdjecie roku 1939.

 

OPERACJA MARITA - Kwiecień 1940.

Zima roku 1940 była jedną z najsroższych od klkunastu lat. Silne opady śniegu, zamiecie snieżne i niskie temperatury wymsiły na niemieckim najwyzszym dowództwie zarządzenie strategicznej przerwy w działaniach. W okresie od listopada do końca marca wojska stały w garnizonach bezczynnie. Jednak najwyźsi dowódcy nie próżnowali. Juz na początku stycznia Marszałek Gerd von Rundstedt rozpocząl opracowywanie planu zajecia bałkanów przy pomocy jednego silnego uderzenia. Plan przewidywał wprowadzenie z rejonu Dolnej Austrii kilkunastu dywizji pancernych wspartych jednostkami zmotoryzowanymi i perchoty, które po zwycięstwie na przełeczach Alp przeszły by na równinach bałkanów do szerokiego ataku.
W lutym 40r. przystąpiono do formowania Armi mającej wziąśc udział w Kampanii. Naczelne dowództwo biorąc pod uwage ogromną ilośc związków pancernych biorących udział w operacji postanowiło nadac im status Armi Pancernych. Rozkazem Fuhrera z 1 marca 1940 roku było powołanie 1 i 2 Armii Pancernej. Jednostki te, wyposazone w najnowszy sprzęt - doswiadczone walkach w kampaniach w Polsce i na Zachodzie mają stanowić o sile Wehrmachtu. Od pocżatku w najwyzszym dowództwie doszło do róznicy zdań co do mianowania dowódców tych wielkich zgrupowań armii. Rozważano 3 kandydatury: Gen. płk Rommla, Gen. płk Guderiana i Gen. płk Mainsteina. Ostatecznie zdecydowano, że 1 Armią pancerną będzie dowodził Gen. Guderian, a 2 Armią Gen Rommel. Gen Mainstein został obecnie dowódcą korpusu pancernego, jednak w przyszłości miał objąc dowództwo nowoformowanej w Polsce 3 Armii Pancernej.
Na początku kwietnia, gdyz pogoda sie ustabilizowała i mrozy zelżały nad granicą jugosłowiańską stacjonowały 3 Armie (1 i 2 Pancerna i 3 Armia - Marszałka Polnego Von Leeba). W skład 1 Armii Pancernej wchodziło 9 dywizji pancernych majacych status elitarnych jednostek SS i 3 dywizje zmotoryzowane. W skład 2 Armi Pancernej wczodziło 6 dywizji pancernych mających status elitarnych wojsk SS i 9 dywizji zmotoryzowanych. W skład 3 Armi wchodziło 12 dywizji piechoty, które miały w pierwszym okresie wesprześ wojska walczące na górskich przełęczach i w dalszej części osłaniać wojska pancerne i szybkie.

4 kwietnia 1940 roku minister Neurath wezwał do siebie ambasadora Jugosławi i zarządał od niego w ciągu 2 godzin odpowiedzi, czy Jugosławia przystap do paktu antykominternowskiego i udotepni swoje terytorium wojskom niemieckim do przemarszu. Ambasador wyraził swoje oburzenie i wyszedł z gabinetu Ministra Spraw Zagranicznych. W związku z tym 5 kwietnia III Rzesza wypowiedziała wojne Jugosławi, argumentując to faktem, iż rząd jugosłowiański spiskuje z Aliantami przeciwko Niemcom i w żywotnym interesie Niemiec jest to za trzymać.

Atak dla wojsk jugosłowiańskich był kompletnym zaskoczeniem. Na jednostki graniczne uderzył ogromny walec pancerny, który z marszu zajął Maribor i Ljublianę, już po 30 godzinach od rozpoczęcia działań. Na froncie wojska Jugosłowiańskie przeszłu do całkowitego odwrotu. Na przód wysforowały się korpusy szybkie 1 i 2 Armii Pancernej. 7 kwietnia zdobyto bez walki Zagrzeb i Bjelowar, gdzie w ręce wojsk niemeickich wpadły prawie wszystkie nieruszone zapasy wojsk frontu zachodniego armii jug. 8 kwietnia z rana po kilkudzisięciuminutowych walkach zdobyto Rijekę. Kilka godzin później Osijek. Kampania była w tym miejscu wygrana. Nieprzyjaciel był w całkowitym rozproszeniu i nie był w stanie podjąc walki. 9 kwietnia jednostki 1 Armi Guderiana, prowadzące działania na wybrzeżu adriatyku zajęły Split - niszcząc stacjonujące tam okręty marnarki wojennej. 2 Armia operująca na północy zdobyła Novi Sad i przystąpiła do forsowania Dunaju i ataku na Zrenjanin. Po kilkudziesięciu godzinach bitwa była wygrana. Juz 12 kwietnia - w tydzień po rozpoczęciu walk jednostki 2 Armi wyszły na pozycje wyjściowe do ataku na.... RUMUNIĘ.

Widząc znaczne postepy w ofensywie juz 8 kwietnia Hitler wydał rozkaz strategicznego wydłuzenia ataku na kolejne państwa. 2 Armia pancerna miała rozpocząc działania w Rumunii, 1 Armia Pancerna w Grecji, a 3 Armia w Bułgarii. 13 kwietnia oddziały wysuniete 1 Armii Pancernej zdobyły Mostar i Dubrownik. Jugosławia była juz prawie całkowicie podbita. W ujeciu strategicznym naczelne dowództwo niepokoił fakt bardzo wolnego poruszania się jednostek piechoty z Armii. Juz 10 kwietnia niemozliwy okazał się jednoczesny atak na Rumunie, Grecjęi Bułgarię, w związku z tym podjęto decyzje o 3 niezaleznych operacjach w tych 3 państwach. 2 Armia gen Rommla uderzyła na wojska Rumuńskie rankiem 13 Kwietnia. Jednak te, widząc zagrożenie wycofały się bez strat w bardzie dogodny terem i nawet siłami jednej armi rozpiczęli operacje we wschodnich węgrzech. Było to kompletne zaskoczenie dla naczelnego dowództwa. Mimo postepów na froncie rumunskim niebezpieczenstwo zniszczeń na Węgrzech zmusiło dowództwo do zawrócenia jedengo korpusu zmotoryzowanego , a także ściągnięcia 2 korpusów 3 Armii. W tej chwili stało się oczywiste, ze zajęcie Bułgarii z marszu nie będzie mozliwe. Min. von Neurath zaproponował wyjście dyplomatyczne. Od dłuzszego czasu Bułgaria zgłasza proniemeickie postulaty i aspiruje do sojuszu.

18 kwietnia zajęto ostatnie wielkie miasto w Jugosławi i zarazem stolicę - Belgrad. Wojna była wygrana. Rankiem 20 kwietnia w Belgradzie podpisano akt bezwarunkowej Kapitulacji wojsk Jugosłowiańskich. Wojska 1 Armii Pancernej zaczęły zajmowac pozycje wyjściowe doataku na Grecję, który miał się rozpocząc niezwłocznie po podciągnięci oddziałów tylowych.

Przygotowania do Kampanii Bałkańskiej


plan strategiczny ataku - 1 Armia Pancerna i jej marszruta - 2 Armia Pancerna i jej marszruta


Sytuacja na froncie dzień po dniu:


sytuacja 5, 6, 7, 8, 9, 11 kwietnia 1940r.


sytuacja 12, 16, 18, 19, 20 kwietnia 1940r. i najwiekszabitwa tej wojny - Zrejnjanin

 

Kampania Rumuńska - Kwiecień 1940
Zajęcie Rumunii z punktu widzenia strategicznego było dla Niemiec badzo wazne. Roponośne złoża w Ploesti były wręcz niezbędne dla Niemieckiego wysiłku wojennego. W związku ze znacznymi postepami w wojnie w Jugosławi Hitler rozkazał zajęcie także Rumunii. Rozpocżeta rankiem 13 kwietnia operacja przygotowywana była zaledwie kilka dni. Liczono na kompletne zaskoczenie wojsk rumuńskich i szybkie zwycięstwo. Rzeczywiście pierwsze godziny pokazały, że nieprzyjaciel cofa się, lecz bez utraty organizacji i na z góry upatrzpne pozycje w karpatach. 14 kwietnia wieczorem zdobyto Timisoarę. W skutek ofensywy armii rumunskiej na Węgry utracono Debrecin. Załamala sie także niemeicka ofensywa na Arad. korpus zmotoryzowany Behrendta poniósł spore straty i musiał przejśc do obrony chroniąc linie zaopatrzenia dla reszty armii. Naczelne dowództwo postanowiło ściągnąc posiłki w postaci 3 Armii marszałka polnego Lista, która w tej chwili walczyła w centralnej Jugosławi. Na głównym kieunku natarcie - na Bukareszt Ploesti ofensywa nie napotkała jednak na większy opór. Szybkie zagony pancerne 16 kwietnia zdobyły Krajową, 17 Pitesti a 18 Bukareszt. Wojska gen. Rommla dokonały strategicznego zwrotu na północ, atakując w kierunku granicy ze Związkiem Sowieckim. Szybkie działania oskrzydlajće spowodowały, że w rejonie Bukaresztu zebrały sie nie do końca rozbite oddziały rumuńskie, które przystapiły do walki. W walkach wziąl udział sztab armii. Sytuacja była powazna. utrata Bukaresztu groziła przecięciem linii zaopatrzenia i poważnymi komplikacjami . W związku z tym 21 kwietnia z Austrii wystartowała 1 Flota Desantowa Luftwafe niosąca Dywizję Spadochronowa gen Studenta. Wojska te, dokonały desantu na zaskoczonych rumunów i w kilka godzin póżniej rozbiły ostatnie oddziały wroga. 25 kwietnia, gdy nadeszłu 2 korpusy piechoty z 3 Armi rozpiczęła się operacja odbicia zachodniej Rumunii i wschodnich Węgier. Dzień później padl Debrecyn, a 26 kwietnia w Bukareszcie podpisano akt kapitulacji Rumunii.
Operacja w Rumunii była dla naczelnego dowództwa bardzo ważna. Udowodniono stwierdzenie, że dobre planowanie do połowa sukcesu. Z powodu pośpiechu nie rozważono możliwości zalamania sie uderzenia i zajęcia Węgier. Tylko brak odwodów wśród wojsk rumuńskich zapobiegł odcięciu głownych sił 2 Armii od zaopatrzenia. Jeszcze raz swoje walory potwierdziły wojska spadochronowe, które w ciągu kilkudziesięciu godzin moga walczyć w miejscu oddalonym o kilkaset kilometrów.


Sytuacja strategiczna 13.04.1940r.



Przebieg działań dzień po dniu:


Sytuacja na froncie 14, 16, 17, 18, 19 kwietnia 1940r.


Sytuacja na froncie 22, 25, 26 kwietnia 1940r., a także nieudana ofensywa na Arad i desant wojsk spadochronowych gen. Studenta

 

OPERACJA HELLAS - Kwiecień - Maj 1940

W dzień po zakończeniu kampanii w Rumunii 1 Armia Pancerna gen. Guderiana przystapiła do zajęcia Grecji. Tym razem bez niepotrzebnego wypowiedzenia wojny wojska niemieckie ruszyły na Grecję. Zaskoczenie było chyba najwieksze w dotychczasowej wojnie. Grecy składali broń juz po pierwszych strzałach. 29 kwietnia padła Edessa, 30 Joania. Pedzące w kierunku Aten jednostki pancernenie napotkały na zadne jednostki wroga. 2 maja po kilkugodzinnej walce zdobyty Ateny. Rząd, który zostal zaskoczony w swojej siedzibie podpisał w 2 dni później bezwarunkowa kapitulację. Ostatnim akcentem operacji grecjiej był desant na Kretę. Operacja MERKURY - desant dywizji spadochronwoej Closnera na słabo broniona wyspe miał zabezpieczyć ją dla niemiec. Była to kolejna operacja, z tak zwanych słabo planowanych. nie wzięto pod uwagę desantu z morza, mimo, iż Royal Navy nie była w stanie temu przeszkodzić. Spadochroniarze otrzymali za mało zaopatrzenia, a sama Wyspa była broniona przez 2 ufortyfikowane dywizje. Desant skończył się całkowita klęską. Cała dywizja zostala zniszczona. Fakt ten pozostał jednak niezauważony przez niemiecką propagande, która świętowała kolejne awycięstwa na Bałkanach.

Jednostki 1 Armi Pancernej Gen. Płk Guderiana:


Sytuacja na froncie dzień po dniu:

Plan strategiczny ataku, sytuacja 29, 30 kwietnia, 1, 2 maja 1940r. a także nieudany desant spadochronowy na Kretę

 

OPERACJA SCHNEEWITTCHEN (ŚNIEŻKA) - NORWEGIA KWIECIEŃ - MAJ 1940r.

Gen Falkenhorst od jesieni 1939 roku przygotowywał desant w Norwegii. Był przekonany, iż ta operacja desantowa, w odróżnieniu od desantu na wyspy brytyjskie powiedzie sie. Powodów było kilka. Po pierwsze Armia norweska była zdecydowanie słabsza niż Brytyjska, po drugie zołnierze desantujący na plażach mogli liczyc na osłone i wsparcie własnych samolotów stacjonujacych na półwyspie Jutlandzkim, a także rejony desantu były zdecydowanie bliżej od portów macierzystych. Przygotowując operację Śniezka Falkenhorst wspóldziałał z norweskimi faszystami, pod kierownictwem Vidkunda Quislinga, który ogarnięty mania wielkości zrobił by wszystko aby posiadac władzę. Faszyści dostarczyli mnóstwo informacji o armii Norweskiej, wyposażeniu, organizacji, fortyfikacjach, czy umiejscoweiniu baterii przeciwlotniczych. Wczesną wiosną Falkenhorst był gotów. Dooperacji wyznaczył niezbyt silne siły - jednak stanowiace elitę samoą w sobie. 2 kurpusy piechoty morskiej - III i Iv te, które zajęły Holandię i Danię, Samodzielny Korpus Specjalny gen Schornera, specjalistyczne jednostki górskie, doświadczone w walkach w terenie górzystym i w sniegu, a takze jedną dywizje zmotoryzowaną do szybkich działac na wybrzeżu. Wsparcie miała stanowić Jedna Flota Luftwaffe - łacznie 5 dywizjonów bombowców szturmowych,a na morzu miała panować 5 Flota Kriegsmarine. Start kampanii odkładano ponad miesiącm gdyz pogoda panująca w Norwegia nie pozwalała na bezpieczny i skuteczny desant oraz działania lotnicze.
Falkenhorst wytypował 3 strategiczne cele do zajęcia. Była to stolica państwa - Oslo, gdzie wojska niemieckie mogły liczyć na wsparcie bojówek Quislinga, Narvik, gdzie stacjonowała Flota Norweska, a dokłądnie jej niedobitki, oraz Trondheim, jedno z największych miast Norwegii. Do zajęcia OSlo i Trondheim miały posłużyć jednostki Samodzielnego Korpusu Specjalnego, III Korpusu Piechoty Morskiej, oraz dywizja zmooryzowana. Narwik miał zdobyc IV Korpus Piechoty Morskiej.

17 kwietnia wojska rozpoczęły desant w rejonie Stavanger. Mimo wsparcia pancerników z morza i lotnictwa z powietrza broniąca wybrzeża dywzja norweska 3 dni wytrwała na posterunku. Dopiero 20 kwietnia pierwsze oddziały zajęły przyczółki na norweskiej ziemi. kolejne przybyły w kolejnych dniach. plan Falkenhorsta zakąłdał szybkie przejście do ataku i zajęcie Stolicy. Tak tez się stało, już 26 kwietnia dywizja zmotoryzowana smiałym rajdem zajeła miasto, przy wydatnej pomocy bojówek faszystowskich. Tymczasem w rejonie Narviku desantowały się 3 dywizje piechoty morskiej. Jakiez wielkie było zaskoczenie gdy okazało się, że plazy broni Francuska Dywizja Piechoty. Po kilku godzianch walk okazało się, że było to zrządzenie losu. Od kilkunasty tygodni nie zaopatrzana dywizja francuska nie miał prawie wogóle amunicji. Region został calkowicie dobyty po 4 dniach, przy minimalnych stratach własnych.
W południowej Norwegii sytuacja była także zadowalajaca. Działajacy wzdłóż wyborzeża korpus Schornera szybko posuwał się w keirunku Bergen i Trondheim. Juz 3 maja wszystkie kluczowe miasta zostały zdobyte. Pozostało jedynie wprowadzić nowy porządek na wyzwolonej ziemi.
6 maja w Oslo Vidkung Quisling deklarowal powstanie Narodowosocjalistycznego państwa Norwegów, które weszło w sojusz wojskowy z III Rzeszą. Norwegowie wyznaczyli jednostki do obrony przeciwdesantowej, dzięki czemu obecnośc Niemiecka ograniczyła się jedynie do korpusu piechoty morskiej, oraz dywizji zmotoryzowanej.
Kampania Norweska to doskonały przykład dobrze zaplanowanej i wykonanej operacji. kluczem do sukcesu był znakomity wywiad i wspólpraca z towarzyszami z parti faszystowskiej

Wojska Niemieckie biorące udział w operacji:


Sytuacja na froncie dzien po dniu:

Sytuacja 20, 26, 30 kwietnia, 5 maja, bitwy pod Atavanger i NArvikiem, oraz plan strategiczny opracowany przez Gen Falkenhorsta

 

Sytuacja Polityczna - pierwsza połowa 1940r.


Po fantastycznym zwycięstwie nad Francją, Belgia i Holandią w 1939r., Niemcy skupiły sie na wojnie na Morzu. Orgomne zwycięstwa tak odniesione spowodowały niemałe zamieszanie w Waszyngtonie. Tamtejsze lobby jastrzębi powaznie zaczęło się obawiac Niemeickiej dominacji na morzacvh i oceanach. Dotychczas Royal Navy bylo buforem, który razem z US NAVY był wystarczajacyą ochroną dla USA Sprowadzenie największej floty wojennej świata przez Kriegsmarine do poziomu marynarki Argentyny tak przestraszyło Prezydenta Roosvelta, ze wbrew izolacjonistycznie nastawionemu kongresowy rozpoczął on ścisłą wspólpracę z WB. Niemiecki wywiad donosił, że tylko kwestia czasu jest wejście Usa do Wojny, a co za tym idzie sytuacja strategiczna na frontach może ulec calkowitemu zachwianiu. Potężna amerykańska gospodarka po przestawieniu na produkcje przemyslowa może w kilkanaście miesięcy wyprodukowac taką liczbe okrętów, samolotów i czołgów, że niemiecki czyz zbrojny bedzie darmeny. W tym celu minister spraw zagranicznych odbył w okresie styczeń - kwiecień 3 wizyty w Japonii, która od dawna prowadzila z sukcesami kampanię przeciwko Chinom. Pozyskanie Japonii bylo by wielkim sukcesem i z pewnością zogniskwoało by uwage USA na tym rejonie, dajac niemcom wolną rekę w działaniach w Europie - planowanemu desantow na wyspy brytyjskie.
Wspólpraca pmiędzy Japonia a niemcami do tej pory przebiegała bez wiekszych problemow. Japonia przystapiła do Paktu Antykominternowskiemu i z podziwem patrzyła na podboje niemieckie w Europie. Decydującym argumentem, który przekonał JAponię do wejścia do SOjuszu było zwycięstwo w kampanii bałkańskiej (podbicie Rumunii, Jugosławi i Grecji) oraz norweskiej. 6 maja 1940 roku Japonia weszla do sojuszu wypowidajac wojne Wielkiej Brytanii i jej sojusznkom.
Sojusz faszystowski był silniejszy niż kiedykolwiek. Do Niemiec, Węgier, Włoch i Słowacji - 3 maja dołączyła Bułgaria, która od dawna aspirowala do miana członka. 6 maja dołączyła Japonia, a wraz z nią 20 maja Syjam.


Bułgaria z nami, Japinia z Nami, Syjam z Nami. Oś w Europie, Oś w Azji

Umowy:

13 Maja podpisano umowe z Bułgarią na mocy której Bułgaria w ramach umowy sojuszniczej zobowiązuje sie do działań policyjno -oslonowych na terenie Bałkanów i Karpat. Do tego celu Bułgaria wydeleguje 300 tysięcy żołnierzy.



umowa z Bułgarią

Fronty świata:

Afryka. Włosi zostali zatrzymani w Egipcie. MArsz Graziani przygotowuje sie do kolejnego natarcia, jednak siła brytyjska wydaje się zbyt duża, aby liczyc na włsoki sukces. Włoski Desant w Palestynie. kilka dywizji wylądowało w Palestynie, czym całkowicie zaskoczyli brytyjczyków. Po początkowych sukcesach Włosi zostali zepchnięci na płw Synaj, gdzie zacięcie się bronia przed kapitulacją.


Desant wojsk włoskich w Azji

Azja. Wojska Cesarstwa Japonii rozpcozęły zajmowanie niebronionych terenów Indii Brytyjskich.

 

Bitwa o Atlantyk - Kampania zimowo - wiosenna 40r.

Karl Doenitz znowu triumfował. Jego projekt kampanii, który przedstawil w końcu 39 roku nie został na początku odebrany za dobrze. Mimo ogromnych sukcesów, które Kriegsmarine odnosiła, jejsiły stale się kurczyły. Propozycja prowadzenia jeszcze przez pół roku kolejnej ciężkiej kampanii na atlantyku przez wielu admirałów i polityków była uważana za zbędne ryzyko. Obawiano sie strat, które uniemozliwią przeprowadzenie w 40 roku desantu na wyspy brytyjskie. Doenitz jednak był zawzięty. W czasie świąt Bożego Narodzenia spotkał sie osobiście z Adolfem Hitlerem i uzyskał jego zapewnienie, że poprze jego projekt. Musiał jednak obiecać, ze gdyby gen. Falkenhorst byl gotowy do przeprowadzenia kampanii w Norwegii - przekaże mu jedną silna flote do osłony wojsk desantowych.
JUż w pierwszych dniach stycznia bazująca w Breście Kriegsmarine złożona z 3 flot, po uzupelnieniu zapasów wyruszyła na morskie łowy. Juz iperwsze dni pokazały, że nadchodzące miesiące będą nieciągnącym sie pasmem bitew i potyczek. Łacznie doszło do ponad 20 walnych bitew i ponad 50 potyczek.

Kriegsmarine brała aktywny udział w operacji "SCHNEEWITTCHEN" -desantu wojsk w Norwegii, a w operacji "FESTUNG" - ponownym desancie na wyspy brytyjskie. Męstwo marynarzy i ich skutecznoc przyczyniło się do nadania wszystkim okrętom i żółnierzom , którzy brali udział w kampanii atlantyckiej specjalnego odznaczenia - Purpurowego Krzyża III Rzeszy. Mimo powaznych strat Kriegsamrine jest najwiekszą potęga morską w Europie - Kompletnie zniszczyła jak sie jeszcze rok temu wydawało niezwyciężoną Royal Navy a floty aliantów sprowadziła do poziomu przybrzeżnych flotylli. Jedyny jeszcze poważny wróg - Flota amerykańska jest rozproszona na ogromnym teatrze działań wojennych na Pacyfiku i Atlantyku. W celu odbdowania stanu okrętów sprzed wojny złożono juz kolejne zamówienia min. na 12 okręów klasy Hindenburg i 4 nowoczesne lotniskowce. Ten nowy w Kriegsmarine rodzaj okrętu to według dowódców przyszłość pola walki.

Kampania styczeń - czerwiec 1940r.


Straty Kriegsmarine:

2 Krążowniki ciężkie (Prinz Eugen, Beowolf)
3 krążowniki lekkiej (Karlsrue, Leipzig, HMS Cuttew - okręt zdobyczny)
3 niszczeciele
1 okręt podwodny

wiele okrętów było bardzo zniszczonych - przeważnie 10 okrętów było w naprawie - system rotacyjny jednak zapewnił ciągłośc patroli.


Straty aliantów:

16 Lotniskowców (Indfatigable, Eagle, indefatigable, 1 Light Carrier, Argus, Unicorn, Fourius, Implacable, Hermes, 2 Light Carrier, 3 Light Carrier, Ark Royal, Illoustrius, Intrepird, Bunker Hill, Essex)
10 Pancerników i okręów liniowych (Duke of York, Revenge, King George V, Inflexible, Ramiles, Lion, Rodney, Royal Oak, Invicible, Malaya)
11 Krążowników Ciężkich
39 krążowników lekkich
40 niszczycieli
5 okrętów podwodnych


Flota Royal Navy praktycznie została pozbawiona najwiekszych okrętów. Niedobitki walczą z Regia Marina na Morzu Śródziemnym.




Asy wojny na morzu i ich ofiary, wyniki wielkich bitew morskich, nowe zamówienia dla Kriegsmarine

 

Wspomnienia Kampanii Francuskiej - 1939

Najwspanialsze zwycięstwo Niemiec.
Poniedziałek 16 listopada 1939r., Kwatera Głowna FuhreraApel Fuhrera:
Ludu Niemiec. Twoi żołnierze, walcząc bohatersko z mężnym nieprzyjcielem, w ciągu 3 tygodni wygrali wojnę na zachodzie. Ich czyny wejdą do historii jako najwspanialsze zwycięstwo wszechczasów. Z pokora dziekujemy Bogu za jego błogosławieństwo. Nakazuję oflagowanie Rzeszy na okres 10 dni i bicie w dzwony przez siedem dni.
podp. Adolf Hitler


Rajd aż do Szwajcarskiej granicy.
Autor: korespondent wojenny Kettlein.
Granica ze Szwajcarią, listopad 1939 roku. Od 3 dni tocząc się na południe czołgi, artyleria, działa przeciwlotnicze i kolumny zaopatzrenia, Ruch trwa nieprzerwanie. Nawet nocą ostroznie przeoraczamy wiejską droge. nikt nie mysli o spaniu. kawałek czekolady zastępuje obiad, a łyk wina kawę. Idziemy naprzód! Upłynęły 3 dni od chwili, gdy wraz z czolgami rozpoczęliśmy marsza na południe. Etapy tego marszu to Tagnon, Betheiville, St. Dizer, Joinville, Chaumont. Te miasta leża na trasie, której długośc wyniosi 300 kilometrów. Co oznacza przejechanie tych 300 km w kolumnie
, częsciowo po pokrytych błotem polach, łakach i gruntach ornych, mogą powiedzieć tylkoc i, którzy siedza za sterem. W ciągu minionych dni nasi kierowcy dokonali naprawde wielkiego czynu. I nie można zapomniec o działnowych, bo to w głownej mierze oni łamali opór worga, często bardzo zacięty. To oni torowali nam droge przez całych 300 kilometrów. To mówi samo za siebie. Tu nie trzeba przypominac męstwa i odwagi.
Jechaliśmy wspaniałą dolina Marny. Wioski i miasta były jeszcze zajęte przez cywilów, Francuzi nie mieli juz czasu na ucieczkę. "Wy Niemcy, gnacie przez ten kraj jak reąba powietrzna", zauważył jeden z nich "kilka dni temu jeszcze w Calais, a teraz juz na południu Francji" Był w stanie tylko potrząsnąc głową.
przemierzyliśmy Francje z pólnocy na południe i to na tyłach Linii Maginota.
Teraz idziemy dalej, w kierunku Szwajcarii.
Berliner Lokal - Anzeiger - 5 listopada 1939r.

Generał se Gaulle skazany na karę smierci.
25 listopada 1939r.
Agencja Havas donosi:
Sąd Wojskowy 13 Okręgu pod przewodnictwem Generała Frere skazał w piątek generała de Gaulle'a incontumaciam na karę śmierci, degradacje oraz konfiskatę przezeń majątku. Oskarzenie obejmowało zdradę, zagrożenie bezpieczeństwa państwa i dezercje za granicę w latach wojny.


- Namiar celu 35 stopni, Odległośc od celu 2100 metrów. Prędkość celu 23 węzły, Kierunek celu 300 stopni.
- Dane celu wpowadzone Herr Kapitan
- Torpeda 1 - PAL, Torpeda 2 - PAL,
- Torpedy poszły.
- Namiar 33 stopnie, Torpeda 3 - PAL, Torpeda 4 PAL.
- Torpedy poszły
...
- 10 sekund, 5 sekund (ghrah) Torpeda 1 trafiła w cel, (ghrah) Torpeda 2 trafiła w cel.
...
- Chyba pozostałe torpedy chybiły Herr Kapi... (ghrah), Torpeda 3 w celu, (ghrah), torpeda 4 także.
...
- słyszę łamianie grodzi. Kadłub mu pękł.
- Pięknie panowie. To już kolejny mastodont morza na dnie.

Relacja z ostatnich minut ataku U-7 na Pancernik Klasy King Georg V - HMS INVINCIBLE.


Najnowocześniejsze okręty liniowe na świecie - Klasa Hindenburg. Na zdjęciach KMS Macklemburg.


As wojny podwodnej Erich Topp wraz z załogą.


Zdjęcia z kampanii francuskiej i defilada zwycięstwa
Gen. Rommel w czasie kampanii francuskiej.

- plakat z okresu oraz rycina przedstawiająca wieżę wartowniczą OfLagu

 

OPERACJA "FESTUNG" 28 Maja - 29 czerwca 1940r.

Od jesieni 1939 roku Hitler byl opętany żądzą zdobycia Wielkiej Brytanii. Dwa pierwsze desanty w Norwith, okupione smiercią tysięcy żołnierzy, oraz wielkim blamażem dla Niemiec, jeszcze bardziej spotęgowały te nastroje. Po upadku Francji w listopadzie 1939r., Hitler zarzadał kolejnego, trzeciego juz desantu. Był przekonany, iż "teraz powinno sie udac". Naczelnemu dowództwu udało się go jednak przekonać, że najpierw armia musi odpocząc po cięzkich kampaniach w Polsce i na żachodzie, oraz że pogoda uniemozliwia jakiekolwiek działania desantowe.
Wiosną, gdy pogoda poprawiła sie zdecydowanie, kiedy armie niemieckie wkraczały po kolei do Belgradu, Bukaresztu, Aten i Oslo, Hitler powrócił do tematu. oglosił Feldmarszałka von Bocka głownodowodzącym w Zachodnim Teatrze Dzialań Wojennych i polecił mu przygotowanie projektu Operacji "FESTUNG' - lądowania wojsk niemieckich na angielskich plażach.

1 maja Marszałek Polny von Bock przedstawil projekt operacji desantowej. Zyskała ona bezwarunkowe poparcie u Hitlera, jednak wiekszośc dowódców polowych, zwłaszcza Marszałek Dietl, doświadczony z poprzednich dwóch desantów mial sporo do zarzucenia temu projektowi. Zakładał on symultaniczny atak 2 Armi (2 Armia Pancerna gen. płk Rommla - w składzie niezmienionym od kampanii bałkańskiej (15 dywizji), oraz 3 Armii Marszałka Polnego von Leeba, poszerzonej o Samodzielny Korpus Specjalny w składzie 17 dywizji. Desant zaplanowano na 28 maja 1940r., w okolicach Playmouth. plan zakładał także wczeniejsze 3 tygodniowe przygotowanie w postaci ciągłego bombardowania przed 3 floty Luftwaffe. (10 CAS i 5 TAC). Plan zakładał, że po zbudowaniu przyczółków nastapi pałza operacyjna, w celu sprowadzenia na wyspy niezbędnego zaopatrzenia.

7 maja rozpoczęły sie naloty bombowe. Bezczynnośc RAF-u dawała ogromne mozliwości działania ilotom bombowców. Stacjonujące w Playmouth jednostki ponosiły ogromne straty (zniszczono łacznie 4 dywizje brytyjskie). Po stronie niemieckiej straty takze były spore. Szczególnie we znaki dawała sie artyleia przeciwlotnicza. 20 maja do Hitlera przybył Dowódca Luftaffe Siemens i poinformował, że jeżeli utrzymane maja być naloty do dnia desantu, to nie jest w stanie zagwarantowac, że luftwaffe będzie mogło wesprzeć wojska w późniejszej częsci kampanii. Hitler rozważał te sprawę. Ostatecznie zadecydował, że należy w dalszym ciągu zmiękczać obrone wybrzeża.
28 maja 18 dywizji 3 Armii, rozpoczęło desant na wyspy Brytyjskie. W pierwszych godzinach widac było, że bedzie to inna operacja niż te pod Norwith. Wojska brytyjskie bardzo osłabione i wycieńczone ciągłymi atakami przegrywały bitwe o plaże. Walka trwala nieprzerwanie przez 5 dni i nocy. Zwiad lotniczy donosił o tym, iż w kierunku plaż kierują sie świeże i wypoczete oddziały brytyjskie. Najprawdopodobniej już 4 czerwca będa w stanie wesprzeć broniących się.

3 czerwca o godzinie 13:00 Marszałek Leeb zameldował Sztabowi generalnemu, że plaże sa zdobyte - przyczółki sięgają na kilkadziesiąt kilometrów, i prawie cała Kornwalia jest zdobyta. Na brytyjskiej ziemi rozpoczęła się wyładowywać 2 Armia Pancerna Generała Pułkownika Rommla. 7 czerwca, po zgromadzeniu odpowiednich zapasów zaopatrzenia ruszyła ofensywa Rommla. Ostrze ofensywy skierowane było w kierunku centralnej części wyspy. Bristol - najwieksze miasto regionu padło po krwawych 24 godznnych walkach. Usyskano strategiczne rozerwanie frontu na wyspach brytyjskich. Kilka godzin po Bristolu, padło Portsmouth, w którym czołgiści zdobyli lekki krążownik oraz flotyllę okrętów desantowych przygotowanych do desantu na Europę. Wojska pancerne 2 Armii Rommla przeszły do strategicznego poscigu w kierunku pólnocnym, pozostawiajac Londyn i Norwith do zdobycia wojskom piechoty zmotoryzowanej. 9 czerwca zdobyto Cardiff, 10 czerwca bez wal zdobyto Londyn - stolicę Wielkiej Brytanii. Niestety rząd zdązył się ewakuować na okrętach i udał sie na Wyspy Karaibskie, gdzie zapowiedział walkę do samego końca. 11 czerwca w wyniku połączenia wojsk dwóch korpusów pancernych dzoszło do krązenia w rejonie Birmingham 2 dywizji pancernych wroga, które p kilkunsty godzinach poddały się. korpusy Pancerne generałów Modela, i von Schwepenberga pędziły na północ łamiąc po kolei wszystkie linie oporu. 21 czerwca padła wielka baza marynarki wojennej Scapa Flow, 29 czerwca zdobyto Stornoway. Hitler nie zgodził się na desant "z marszu" na Irlandię. Argumentował to tym, iż należy wpierw na dobre usadowic sie na większej wyspie.

Kampania na wyspach brytyjskich to perfekcjonalnie rpzygotowana akcja desantowa. Z pewnością zaprocentowało doświadczenie zdobyte pod Norwitch. Desant przebiegal przy osłonie i wsparciu własnych sił lotniczych. Desant wspierało kilkanascie wielkich okrętów Kriegsmarine, a Pogoda była dogodna. Dowódcy niskiego szczebla posiadali ogromne doświadczenie zdobyte podczas kampanii bałkańskiej i walk w Norwegii, co także ma nieoszacowane znaczenie.
Kampania potwierdziła przekonanie, ze brytyjska armia jest słaba. Jedynie wyspiarskie położenie i silna Royal Navy ja wspierały. Gdy flota przestała istnieć, a walki toczyły się na lądzie brytyjskie wojska, niedoświadczone, źle dowodzone i fatalnie wyposazonenie były w stanie dotrzymać pola wojskom Wehrmahtu.

Sytuacja na froncie dzień po dniu:


Desant wojsk pod Plymouth. Wojska 2 Armii Pancernej i 3 Armii. Plan strategiczny kampanii przedstawiony przez Marsz. von Bocka. Sytuacja 8 i 9 czerwca


sytuacja na froncie 10, 11, 12, 13, 14 czerwca


sytuacja 15, 16, 21 i 29 czerwca

 

Lipiec 1940 - Luty 1941 Przegląd państwa Cz. 1

Nowoczesne pole walki

Po trzech wielkich kampaniach wojennych w pierwszej połowie roku 1940, Wehrmacht byl kompletnie wyczerpany. Jednostki od kilkunasty tygodni walczyły, bądz podróżowały z jednego końca Europy na drugi. Naczelne dowodztwo na naradzie 15 lipca postanowiło w związku z tym częsciowo zdemobilizować wojska i wysłac żołnierzy na zasluzone letnie urlopy. Postanowiono się skupić przede wszystkim na umocnieniu przemysłowym kraju, a także wprowadzeniu nowszego sprzetu do wyposazenia Armii. Od dłuższego czasu dowódcy liniowi informowali, że czołgi typu PzIII, jeszcze w 1939 roku niewątpliwie najnowoczesniejsze na świecie mają problemy z niszczeniem wozów bojowych przeciwnika. Działo 50mm nie zawsze było w stanie zniszczyc brytyjskie czołgi średnie typu Matilda, nie wspominajac o wozach ciężkich, majacych znacznie grubszy pancerz. Na początku roku 1940 widząc ten problem Ministerestwo
wojny rozpisało przetarg na nowszy wóz bojowy wyposażony w armate o kalibrze co najmniej 70mm i posiadajacy grubszy pancerz. Do prztargu stanęły dwie firmy: Porsche i Daimler. Na początku września 1940 roku projekt Porshe był gotowy. W związku z tym iż firma Daimler nie była w stanie przedstawić terminu zakończenia prac nad projektem, a pojazd Porsche spełniał z zapasem wymagania Ministerstwo WOjny wraz ze Sztabem Generalnym oficjalnie wprowadziło nową konstrukcję na wyposażenie Armii, nadając mu oznaczenie taktyczne PzIV. Wóz tego typu wyposażony był w armatę ogólnego przeznaczenia kaliber 75mm, ktora była w stanie skutecznie niszczyć wszystkie obecnie produkowane i uzywane czołgi wroga. Sztab Generalny zlecił stworzenie kilku wersji tego wspaniałego czołgu, w zalezności od teatru działań wojennych, wyposażonych w odpowiedni sprzęt. Niezwłocznie zlecono produkcje maksmalnej ilości pojazdow i przezbrajanie dywizji pancernych.

Doświadcznie pierwszego okresu wojny wykazały, że dotychczasow struktura podstawowej dywizji piechoty jest nie w pełni funkcjonalna. Nowoczesne pole walki wymusza na nowoczesnej armi posiadanie większej ilości dział, karabinów maszynowych, recznych karabinów maszynowych oraz zwykłych karabinów. Studia nad tymi zaleznościami prowadzono od początku roku 1940. W październiku 1940 roku do wojsk trafiły nowe wytyczne odnośnie struktury oddziałów,a do kwatermistrzostwa zamówienia na wieksze ilości sprzętu. Jednak z powodu ogromnych nakładów na produkcję wozów bojowych możliwości naszego kwatermistrzostwa armii były bardzo małe. Dotchczasowe operacje bojowe prowadzono przedewszystkim za pomocą jednostek elitarnych, lepiej wyposazonych i uzbrojonych, o lepszym morale i o wiekszej skuteczności. Jednostki te mimo swoich strat zyskiwały o wiele więcej doświadczenia niż inne. To tymi jednostkami dowodzili tacy dowódcy jak Guderian, Rommel, Mainstein, Kleist, Hoth, Dietrich czy Dietl. Mozliwe było to jedynie dzięki skutecznemu procesowi szkolenia, który na przelomie roku 40 i 41 został znacznie unowocześniony czyniąc dywizje elitarne jeszcze bardziej efektywnymi na polu walki.

Bardzo duży postęp poczyniono także w samej motoryzacji. Dostarczenie armii nowoczesnych ciężarówek i wozów dojowych piechoty, oraz analiza doświadczeń wczesnowojennych umożliwiła wprowadznie juz w polowie 1940 roku nowego modelu dywizji zmotoryzowanej, oraz absolutnego nowum w wojnie światowej - Dywizji Grenadierów Pancernych, które wyposażone w opancerzone wozy bojowe i ciężarówki będa mogły walczyć na rózni z czołgami bez obawy na ostrzał z broni ciężkiej wroga. Naczelne Dowództwo planuje zformowanie 48 takich dywizji, które w przyszłości mają całkowicie zastapic jednostki zwykłej piechoty.

Armia.

Na przełomie 1940/41 roku Armia Niemiecka jes bez wątpienia najnowocześniejszą armia lądową świata. W jej skład wchodzą 3 Armie Pancerne (1, 2 i 3), każda skladająca się z 12 dywizji pancernych wyposazonych w 300 czołgów. Proces wyposażania w nowe czołgi zakończy sie najpóźniej 15 marca 1941r. Wehrmacht wysponuje także 4 korpusami wchodzącymi w skład 1 Armii Zmotoryzowanej - jednostki w pełni zmotoryzowanej, korzystajacej jedynie z pojazdów (łącznie 12 dywizji). W skład Armii lądowej wchodą także 3 Armie Piechoty, kazda składajaca się z 12 dywizji piechoty. Ponadto w ramach armii lądowej działa 1 Armia Piechoty Morskiej Waffen SS. Te jednostki sa wojskami uderzeniowymi zdolnymi w ciągu miesiąca rozpocząc ofensywe w dowolnym punkcie Europy. Poza jednostkami wcześniej wymienionymi w ramach Wehrmachtu istnieje ponad 30 innych związkow taktycznych na poziomie dywizji, których zadaniem jest nadzór nad zajętymi terenami. Najwiekszym skupiskiem jest WB, gdzie stacjonuje Grupa Armii "Wielka Brytania", skłądająca się z 19 dywizji. U boku wojsk niemieckich walczą także wojska koalicyjne. Ich łączna liczba przekracza 2 mln. Armia Bułgarska, słabiej wyposazona, lecz dobrze wyszkolona (słabe HA i SA, ale wysoka org) skłądająca się z 24 dywizji piechoty wchodzącej w skład wojsk interwencyjnych Wehrmachtu oraz 10 dywizji prowadzących działania garnizonowe na terenie Bałkanów. Armia Wegierska - wyposazona w ponad 40 dywizji, zajmująca pozycje od granicy Hiszpańskiej po Kopenhagę. Od kilkunastu miesięcy w ramach umowy sojuszniczej wojska te bronią plaż Europy przed Desantem. Armia Słowacka - Słabo wyposażona i źle wyszkolona dysponująca 10 dywizjami pelni zadania policyjne w ramach Grupy Armii "Wielka Brytania".
Łącznie w dyspozycji Naczelnego Dowództwa jest 120 dywizji pierwszego rzutu moga cch prowadzić działania w dowolnym miejscu Europy. W formowaniu jest kolejnych 100 dywizji, w tym 36 pancernych o trakcji całkowicie zmechanizowanej.


Lotnictwo.

Luftwaffe jest najpotężniejszym lotnctwem wojskowym na swiecie. Dysponuje bez mała ponad 60 grupami lotniczymi. W jego skład wchodzi 20 dywizjonów bombowców bezpośredniego wsparcia Ju87G, 10 dywizjonów bombowców taktycznych He-111, oraz 15 dywizjonami Myśliwców i 11 dywizjonami mysliwcow przechwytujących. W dalszym ciągu nie udało się rozwiązać problemów z silnikami do bombowców morskich (w dalszym ciągu 5 dywizjonów ma zasięg 0 km), oraz 1 dywizjin samolotow transportowych. Luftwaffe skupione jest we wshodzniej Europie. Na terenach zajętych w Rumunii, Jugosławi Luftwaffe buduje 10 lotnisk.

Marynarka Wojenna.

Marynarka Wojennna Niemiec - Kriegsmarine to najwieksza flota świata. W chwili obecnej dysponuje 6 pancernikami, 2 krązownikami liniowymi, 6 krążownikami cięzkimi, 16 krązownikami lekimi, 30 niszczycielami i 35 okretami podwodnymi.
Marynarka złożyła zamówienia na kolejne 12 pancerników klasy Hindenburg, oraz 4 lotniskowce. Do roku 1944 Kriegsmarine planuje posiadać 16 lotniskowców, 24 pancerniki, 24 krązowniki cięzkie, 36 krązowniki lekkie, 60 niszczycieli oraz 100 okrętów podwodnych.




Podstawowy czołg pola walki PzIV - różne wersje tego doskonałego czołgu na wyposażeniu jednostek pancernych III Rzeszy


Transportery opancerzone firmy Hanomag:
SdKfz 251/1 Ausf. A,
SdKfz 251 Ausf. C
SdKfz 251/22 Ausf. D
Podstawowe wyposażenie jednostek grenadierów pancernych


Czołg wsparcia PzVI Tiger - do roku 1942 Wehrmacht ma posiadać 2000 takich maszyn

 

Deutsche Afrika Korps 25 lipca 1940r. - 20 stycznia 1941r.

10 lipca 1940 roku do Berlina przybył Benito Musolini. Celem wizyty było spotkanie z Adolfem Hitlerem i naczelnym dowództwem. Duce chcial namówic Niemcy do aktywniejszego wsparcia włoskiego wysiłku wojennego w Afryce. Dotychczas włosi na tym froncie prowadzili bardzo krwawe walki z brytyjska 8 Armią. Brytyjczycy, uznając słusznie ten region za kluczowy dla istniena swojego imperium skupili tu gros swoich sił pancernych gdyż ewentualna utrata Kanału Suezkiego postawila by pod znakiem zapytania istnienie imperium brytyjskiego. Sytuacja na forncie na wiosne 1940 roku była dla włochów niedobra. Brytyjczycy mimo przegranej na wyspach dysponowali w Afryce ponad 30 dywizjami i tylko kwestia czasu było ich ściągnięcie do Egiptu, gdzie z pewnościa złamały by opór wojsk Grazaniego i bez problemu zajeły by całą Libie i Tunezje. Adolh Hitler przygotował sie do tego spotkania bardzo dobrze. Znał przebieg działan na tym froncie, znał dobre i złe strony włoskich wojsk. Wiedział, że bez pomocy ze strony Wehrmachtu Włosi nie dotrwają do końca tego roku. Musiał wyslac wojska do Afryki. W tym celu nawet juz w kwietniu rozkazał przygotowanie "Deutsche Africa Korps" Jednostki pancernej wyposażonej w specjalnie przystosowane czołgi, które były w stanie wytrzymac dłużej zabójcze warunki pustynii. Dowódcy juz od maja trenowali na Pustynii Błędowskiej w dawnej Polsce taktyke działan na pustynii. W chwili przyjazdu Musoliniego DAK byl gotowy do wysłania. Nawet jednostki były dyslokowane do Aten, gdzie transportem morskim miały dotrzec do Tobruku. Musolinie nie wiedząc o przygotowaniach Niemieckich przedstawiał przed Hitlerem sytuacje na froncie. Zasugerował, że jeżeli wojska niemieckie do połowy września nie przybędą do Afryk to front może zostac przerwany. Hitler przysłuchiwal sie temu wywodowi z uwagą. Po godzinie przerwał i powiedział, że Wehrmacht jest w stanie w ciągu 3 tygodni wystawić w Tobruku 6 dywizji pancernych. Jest tylko jedno "ale". Egipt i ewentualne inne zdobycze w Afryce, poza Etiopia będa pod protektoratem wyłącznie Niemieckim. Musolini był kompletnie zbity z tropu. Liczył w duchu, że niemiecimi silami zdobędzie Kair i Aleksandrie dla Włoch. Z pewnościa by sie nie zgodził na to, gdyby nie termin przysłania wojsk. Przed wyjazdem dostal meldunek od Grazaniego, że Brytyjczycy rozpczeli ofensywę i tylko kwestią czasu była ich porazka i kompletne rozbicie. Ważąc decyzje postanowił zgodzic sie na żadania Hitlera, gdyz ewentualna porazna w Afryce jeszcze bardziej podwazy renomę wloskiej armii.

25 lipca ostatnie czołgi DAK zostały wyładowane z okrętów w Tobruku. Korpus byl bardzo silną jednostka. Składał się z 2 zgrupowań po 3 dywizje pancerne każda. Całościa dowodził gen płk. Mainstein. Rozkazem Hitlera on właśnie został mianowany na dowódcę, jakoby rekompensując mu pominięcie w przydzielaniu Armii w czasie kampanii bałkańskiej i Inwazji na Wysy brytyjskiej. Wojska DAK składały się z doświadczonych pancerniaków majacych doświadczenie z wszystkich wcześniejszych kampanii. Obok Mainsteina drugim dowódca i jego zastepcą został mianowany gen por. Herman Hoth.. Tego sameg dnia Meinstein rozkazał Hothowi sformowanie szybkiej grupy szturmowej i przeprowadzenie rozpoznania walką w rejonie Bardii. Hoth dysponujący elitarnymi jednostkami najwyrazniej źle zrozumiał rozkaz i wprowadził do walki 3 dywizje pancerne i w ciągu trwającej kilka godzin botwie rozbił 9 dywizji brytyjskich, które własnie ustawiały się na pocjach wyjściowch do ataku na wojska włoskie. Dzieki ogromnej szybkości zdołal on w ciagu 4 dni zająć niebroniona fortece w Bardii, Fort Capuzzo i przełęcz Halfaya kierując sie droga wzdłuz wybrzeża do Sidi Bahrani. 30 lipca dokonał on strategicznego zwrotu na południe odcinając w ten sposób 15 dywizji brytyjskiej 8 Armii od żródel zaopatrzenia. Zaszokowany wynikami "rozpoznania" Hotha, Mainstein rozkazał jak najszybciej zniszczyc kocioł w okolicach Rabii i wraz z wojskami Włoskiej Armii Afrykańskiej przejśc bez podciągania zaopatrzenia do ataku na całej linii Frontu. nieprzyjaciel kompletnie zaskoczony wynikiem bitwy w Libii, szczególnie kompletna likwidacja 8 Armii przeszedł do ucieczki. Oczekiwał, że Niemcy podobnie jak wlosi zatrzymają się aby podciągnąc zaopatrzenie. Mainstein jednak rozkazał każdej załodze zaladowac po 3 beczki paliwa na pancerz prowadzic ofensywe dalej. W związku z tym brytyjczycy nie byli w stanie stworzyc jednolitej linii frontu. Ciągle nękani przez zagony pancerne przegrywali kolejne bitwy. Ostatnia szansa powstrzymania ataku El-Alamein padla po skoncentrowanym ataku 5 dywizji pancernych. 11 sierpnia gen Mainstein na czele 1 Dywizji Pancernej wjechał do Aleksandrii. 20 sierpnia padł niebroniony Kair, a 24 sieprnia oddziały Hotha przeprawiły sie przez kanał Suezki obsdzając grenadierami oba brzegi i czyniąc go niepłwyalnym dla okretów Royal Navy. W dowództwie naczelnym rozważano ewentualne mozliwości dalszego natarcia. Hitler nalegał na atak na afryke wschodnia, chcąc uwolnić włoska Etiopie z rąk brytyjskich. Sztab nalegał na zajęcie Syrii, Palestyny, odblokowanie okrązonch tam włoskich wojsk desantowych i zajecie roponośnych terenów Iraku i Kuwejtu. Te rozwiązanie sugerowało takze kwatermistrzostwo armii mające stałe problemy z zaopatrywaniem walczących wojsk w środki pędne. Ostatecznie przyjęto rozwiazanie pośrednie. Podzielono DAK na dwie części. 3 dywizje pod dowództwem Hotha miały przeprowadzic manewr okrązenia i likwidacji wojsk brytjskich w polidniowej palestynie i dalej zając Irak i Kuwejt. 3 pozostałe dywizje pod dowództwem Mainsteina miały rozpocząc długa i mozolna droge przez Afryke Wschodnia wzdł€z wybrzeża Oceanu Indyjskiego. Celem strategicznym było wyzwolenie Etiopii oraz ... zajęcie REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI. O ile wojska Hotha w palestynie starły sie z wiekszymi siłami brytyjskimi, to wojska Mainsteina nie niepokojone zajmowały kolejne tereny. Ostatecznie 6 stycznia padł ostatni punkt oporu brytyjskiego w kuwejcie. Miesiąc wcześniej poddała sie Armia Iracka. 20 stycznia jedna z dywizji mainsteina stanęła na granicy RPA. Dwie pozostałe prowadziły walki z nielicznymi oddziałami wroga w Afryce Centralnej zajmując Kongo Belgijskie.

Kampania afrykańska zakończyła się dla Niemiec kompletnym zwycięstwem. Doskonały manewr i geniusz dowódczy Hotha już w pierwszych dniach walki wyeliminowały 8 Armie i wręcz oddalo Egipt we władanie Niemieckie. Za kampanie a Afryce Gen. por. Goth został awansowany na Gen. Płk i przeniesiony na dowódce nowoformowanej 4 Armii Pancernej. Gen Płk Mainstein otrzymal w dowodztwo sformowana juz 3 Armie Pancerną stacjonująca w poludniowej Polsce.

Kampania dzień po dniu:


Sytuacja a froncie afrykańskim 25 lipca, 28 lipca, 30 lipca, 12 sierpnia oraz bitwa o Solum


Sytuacja na froncie 29 sierpnia, 11 września, 21 października, styczeń 1941, 20.01.1941r., plan kampanii w Południowej Afrce, bitwa o Bagdad


Jednostki DAK w akcji w Afryce Północnej. Czołg pola walki PzIII...

... i jego nastepca PzIV w czasie walk w Azji oraz Afryce.

 

WSPOMNIENIA KAMPANII BAŁKAŃSKIEJ - 1940r.

5 Kwietnia 1940r., Berlin
DNB donosi:
Dzis rano, o godzinie 5:30 niemeicki rząd Rzeszy podal do wiadomości, że ubieglej nocy zmuszony był nakazać Wehrmachtowi wkroczenie do Jugosławi. Celem jest wyparcie Anglii raz na zawsze z Europy.

Wytyczne dzienne szefa słuzby prasowej Rzeszy
6 kwietnia 1940r.
Przy sprawozdaniach z wydarzeń militarnych należy pilnie zważać na to aby wśród narodu niemieckiego nie powstała mysl, że chodzi o nową "wojne blyskawiczną". Na balkanach mamy do czynienia z bardzo trudną walka przeciwko zacietemu i od lat podżeganemu przez Anglików nieprzyjacielowi. Podkreslic należy takze niezwykle trudne warunki terenowe...


Tajny raport Służby Bezpieczeństwa SS na temat sytuacji wewnątrzpoitycznej.
nr 178 z 10 kwietnia 1940r.
I. Sprawy ogólne: wielkie sukcesy ofensywy w Jugosławi i przeciwko angielskim okrętom znacznie przewyższyły oczekiwania. Nadzwyczajne doniesienia z 9 kwietnia wyzwalały coraz to nowe fale entuzjazmu. Naszym zwycięzkim żołnierzom wszędzie składano dzięki i okazywano podziw. Wskutek wczesniejszych informacji o trudnych warunkach na południowym - wschodzie ludnośc nie liczyła na takie sukcesy w pierwszych dniach.We wszystkich rozmowach w okresie rozpoczecia operacji w Jugosławi zastanawiano się nad przypuszczalnym okresem trwania tych przedsięwzięć. Większośc opinii zmierzała ku temu, że i tak kampania,mimo trudnych warunków terenowych zakończy się najpóźniej za 2 tygodnie. Tylko mniejszośc obywateli spodziewala sie okresu dłuzszego trwania wojny., ale tez wynoszącego tylko 6-8 tygodni, a juz bardzo mało doniesień zawierało obawy rozciągnięcia się wony na czas trudny do przewidzenia.

29 kwietnia 1940r.
Greckie dowództwo naczelne podaje do wiadomości:
Wczoraj rano znaczne siły niemieckie, wyposażone w najnowocześniejszy sprzęt, czołgi, ciężką artlerię i liczne samoloty, zaatakwoaly niespodziewanie nasze pozycje, na których przebywały tylko slabe jednostki greckie. Przez cały dzień w pobliżu granicy grecko - bułgarskiej tyczyły się zacięte walki, przede wszystkim w okolicy gór BELES o w dolinie Struma


2 maja 1940r.
Naczelne Dowództwo Wehrmachtu podaje do wiadomości:
Po nieprzerwanych działaniach zaczepnych i pościgowych czołówki jednej z niemeickich dywizji pancernych, napierajace na uciekających Anglików, wdarły się w niedzielę rano o godz. 9:25 do Aten.
Na akropolu zatknieto flagę ze sfastyką. Leibstabdarte Adolf Hitler dotarła niepowstrzymana marszem do Zatoki Patraskiej na zachód od gór Pindus, wywalczyla przeprawę przez zatoke i wdarła sie na Peloponez.

5 maja 1940r.
Agencja Reuters donosi:
Trwają działania odwrotowe brytyjskiego korpusu ekspedycyjnego w Grecji oraz znacznych sil armii greckiej. Są one prowadzone pod osłona jednostek floty oraz kilku eskadr lotnictwa i osiągneły obecnie pełna intensywnośc. W okresie wykonywania tych strategicznych operacji bezośrednie doniesienia z grecji muszą z konieczności zostać przerwane, poniewaz nieprzyjaciel może czerpać wartosciowe wskazówki dla włąsnych działań, nawet z przekazów radiowych. W kontynentalnej części Grecji wojska australijskie i nowozelandzie, zgodnie z rozkazem do ostatniej chwili broniły swych pozycji,koncentrując sie nastepnie w uporządkowany sposób w punktach, z których nastepował transport.

Zdjęcia oficjalnie zaaprobowane przez Ministerstwo Propagady Rzeszy



- KAMPANIA W JUGOSŁAWI - OPERACJA MARITA



- KAMPANIA W RUMUNII



- KAMPANIA W GRECJI - OPERACJA HELLAS


- DESANT SPADOCHRONOWY NA KRECIE - OPERACJA MERKURY

 

BITWA O ATLANTYK CZ.2 LIPIEC 1940r. - STYCZEŃ 1941r.


Wielki Admirał Doenitz z niekrytą satysfakcją wyszedł z gabinetu Fuhrera. Plan opracowany przez Szatb Generalny Floty pod jego kierownictwem, planujący wojne na Atlantyku w drugiej połowie 1940 roku został zatwierdzony bez zmian. Tych ewentualnych zmian obawiał się Doenitz najbardziej. Hitler, zauroczony jednak sukcesami Doenitza nie wniósł zastrzezeń. Plan przewidywał całkowite wycofanie jednostek nawodnych do portów w celu unowocześnienia i stworzenia większej siły bojowej zdolnej do prowadzenia działań na innych oceanach. Zadania zaś ofensywne miały prowadzić okrętu Unterseebootwaffe - jego okręty. Doenitz od kilkunastu miesięcy faworyzował ten segment matynarki. On jako jedyny przekonał Hit;era, że należy kontynowac produkcje okrętów podwodnych, gdy zamówienia na okręty nawodne zostały anulowane, bądz odłożone na późniejsze lata. On krytykował ten rodzaj broni morskiej, gdy ponosił straty walcząc z okrętami aliantów i on definitywnie zakończył ich władanie na morzach. Wielki sukces Unterseebootwaffe.
Plan Doenitza zakłada stworzenie jednej wielkiej floty okrętów podwodnych, opracowanie strategii dzięki której te okręty będa mogły praktycznie bezkarnie w liczbie 30 sztuk atakować każdy wrogi zespół morski, zarówno złożony z wielkich okrętów jak lotniskowce, pancerniki czy krązowniki, jak i mniejsze niszczyciele, fregaty, czy korwety eskorty. Doswiadczenie z pierwszych miesięcy działań sprawiły, że opracowano taktykę "Wilczych Stad". To ona we wczesnym lecie 1940 roku umożliwiła zatopienie wielu okrętów. Obecna doktryna obronna aliantów nie była w stanie nic poradzić na ataki ze wszystkich stron dokonywane przez U-booty Doenitza. Obecnie prawie 80% dówódców umie wspólpracowac w ramach wilczych stad, a nowoszkoleni mają wpajaną tę zasadę od samego początku.

W pierwszych tygodniach lipca ponad 40 wielkich okrętów nawodnych Kriegsmarine powróciło do portów bazowych w Scapa Flow, Brestu i Kilonii. Dowódcy wiedzieli, że powodem powrotu nie są planowane naprawy i unowoczesnianie okrętów, a zmiana sposobu prowadzenia wojny na morzu. Byli tym bardzo zaskoczeni. To przecież okręty nawodne, wielkie pancerniki, krązowniki dokonały ponad 70% wszystkich zatopień, to one wygrały bitwę o Atlantyk z Royal Navy, to one umozliwiły dokonanie niepokojonego desantu na wyspy brytyjskie. Teraz powracają nie w chwale, a w niesławie. Po powrocie dowódcy założyli tajne stowarzyszenie, któego celem bedzie przekonanie władz, że to jednak marynarka nawodna jest kluczem do kontrolowania szlaków handowych Atlantyku.
Sierpień 1940 przyniósł pierwsze w historii wielkie stano działające na Atlantyku. Odkąd głownym przeciwnikiem Niemiec na morzu zostały Stany Zjednaczone, front walki znacznie się powiekszył. Dla okrętów podwodnych był to ogromny problem. Jednak dla USa jeszcze większym problemem był zabezpieczenie tak wielkiego akwenu. Raz po raz okręty Doenitza sptykały zespoły amerykańskie. Wynik był w większości przypadków identyczny. Z kilkunastu okręótw, które były celem ataku mało który wychodził bez szwanku. Jednoczesne ataki z kikunastu kierunków dokonane spod wody wyrządzały siłom morskiem ogromne szkody.

/Tym razem nie podam dokladnych danych bo mi wcięło gdzieś tabelkę. W każdym razie USA mają 75 okrętów, WB nie istnieje, Francja to samo. Pierwszą potęga jest Japonia, potem Niemcy, trzecie USA, czwarte Włochy, potem ZSRR i mniej wazne państwa/



Kampania na Atlantyku 1940 roku to ogromny sukces Kriegsmarine, a dokładnie Unterseebootwaffe. Okręty podwodne dokonały ogromnych spustoszeń w szeregach amerykańskiej marynarki wojennej. Jej redukcja o połowę w przeciągu roku położyła kres jej panowaniu na Atlantyku. Jej zaangarzowanie na Oceanie Spokojnym w wojnie z Japonią, sojusznikiem Niemiec, wymusiły na dowództwie zaprzestanie jakicholwiek działań na atlatylku ograniczając sie jedynie doobrony własnego wybrzeża przez nieliczne okręty patrolowe. USA prowadziło jednak wytężona pracę nad odbudowaniem potęgi. Wywiad marynarki doniósł, że w stoczniach w Newark, Bostonie i innych budowanych jest kilkanaście kolejnych wielkich okrętów wojennych, miedzy innymi kilka lotniskowców i kilkanaście krążowników.


<a href="http://img227.imageshack.us/my.php?image=pq1732ee.jpg" target="_blank">
w walce przeciwko konwojom wroga...



okręty Kriegsmarine w czasie prób i akcji...

 

OPERACJA "BARBAROSSA" - Przygotowania i plan strategiczny kampanii.


1 czerwca Szef Sztabu Generalnego Feldmarszałek Jodl tak raportował Hitlerowi:

Do realizacji planu Barbarossa na granicy ze Związkiem Sowieckim na pozycjach wyjściowych jest ponad 120 dywizji Niemieckich i sojuszniczych. Pólnocne zgrupowanie wojsk dowodzone w skład którego wchodzą 1 Armia Zmotoryzowana Feldmarszałka von Bocka, 3 Armia Feldmarszałka von Leeba, 5 Armia Generala Pułkownika Schoernera oraz 1 Panzerarmee "Guderian", łącznie 19 dywizji piechoty, 13 dywizji zmechanizowanych i 13 dywizji pancernych. Celem tego silnego zgrupowania jest przedarcie sie przez państwa nadbałtyckie i kierunku na Leningrad. Zajęcie tego strategicznego miasta oraz stworzenie dogodnych przyczółków do ataku na północ Związku Sowieckiego. 1 Armia Pancerna Guderiana odejdzie od głownego celu ataku i po zajęciu szybkim manewrem Litwy skieruje swoje głowne siły w kierunku na Moskwę. Na odcinku pólnocnym operowac będzie także Armia Fińska licząca łącznie 20 dywizji, oraz 1Armia Piechoty Morskiej Feldmarszałka Dietla, która w pierwszych godzinach ataku dokona desan w okolicach Leningradu i odetnie miasto blokując rogi zaopatrzenia i posiłki do obrony. Grupa Armii "Północ" powinna w 45 dni zdobyc Leningrad w ciągu kolejnych 15 dni być gotowa d prowadzenia dalszych działań ofensywynych,
Grupa Armii "Środek" - największe zgrupowanie wojsk w tej operacji składa sie z 2 Armii Feldmarszałka von Rundstedta, 4 Armii Feldmarszałka Lista, 3 Panzerarmee Feldmarszałka von Mainsteina, oraz 4 Panzerarmee Generała Pułkownika Hotha. Łącznie 24 dywizje piechoty, 15 dywizji pancernych, 6 dywizji zmechanizowanych. Zgrupowanie te będzie wspierane przez Chorwacki Korpus Ekspedycyjny w sile 8 dywizji i 2 dywizje wegierskie. Celem tego zgrupowania bedzie przedarcie sie przez bagna Prypeci i wyjście na równiny Ukrainy w celu oskrzydlenia centralnego zgrupowania wojsk nieprzyjaciela. Puntami docelowymi ofensywy są solidne przyczólki nad Donem oraz Stalingrad. Dotarcie do Stalingradu 3 Panzerarmee powinno zając nie więcej niż 45 dni.
Grupa Armii "Południe" - stosunkowo najmniej liczne zgrupowanie wojsk, jednak posiadająće ogromną przewagę poprzez ukształtowanie terenu (równiny) i pozycje oskrzydlająca względem armii sowieckich. W skład grupy wchodzi "2 Panzerarmee Rommel" oraz 24 dywizje Armii Bułgarskiej. Celem zgrupowania jest jak najszybsze przeciecie dróg zaopatrzenia nieprzyjacielskich armii stacjonuących w zachodniej ukrainie. W dalszej kolejności zajęcie Półwyspu Krymskiego oraz bogatych w złoża ropy naftowej terenów Kaukazu.
Do wykonania operacji zgromadzono najwieksza jak dotąd flote powietrzną. Działania na lądzie wspierać będzie:
GA "PÓŁNOC" - 4, 7, 9, 10 Korpus Lotniczy oraz 4 Flota powietrzna (10 pułków CAS, 5 pulków int, 5 pułków ftr)
GA "ŚRODEK" - 5, 6 I 7 Korpus Lotniczy (5 pułkow CAS, 10 pułków ftr.)
GA "POŁUDNIE" - 2, 11, 12 Korpus Lotniczy oraz 2 i 3 Flota powietrzna (15 pułków CAS, 10 pułków TAC)
Operacje desantowe bedzie wspierać 3 Flota Kriegsmarine.
Armie wyposażono w najnowocześniejszy sprzęt i wyposażenie. Wszystkie dywizje pancerne są wyposazone w nowoczesne czołgi PzIV. Proces przeszkalania i wyposażania jednostek piechoty w nowy sprzęt jest zakończony w 60 procentach. Jednostki zmotoryzowane u zmechanizowane unowocześniono do najwyższych standardów. Jednostki Wehrmachtu są doskonale wyszkolonym, karnym i niezwykle doświadczonym wojskiem. Średnie doświadczenie w jednostkach piechoty wynosi 35, a w jednostkach pancernych 60. Jedynie nowoformowane jednostki nie sa obyte walce, ale wśród doświadczonych kolegów szybko sie nauczą wojennego fachu. 90% dywizji pancernych posiada miano elitarnych, co wydatnie zwieksza ich wartośc bojową.
Na przeciw armii niemeickiej swoi wielka armia Związku Sowieckiego. Złożona z ponad 250 dywizji (180 na froncie zachodnim) w znacznej części zmotoryzowana i zmechanizowana. W jej skłąd wchodzi ogółem 16 dywizji pancernych i 14 dywizji zmotoryzowanych. Armia może liczyć na oparcie w postaci linii umocnień (tzw Linia Stalina), oraz na wsparcie ponad 40 pułków lotniczych. Armia jest jednak źle dowodzona i wyposazona w słaby sprzęt. Według naszych informacji ich czołgi klasy BT-7 nie są w stanie nasze uzkodzić pezpośrednim trafieniem naszych PzIV. Ich lotnictwo jest przestarzałe, wyposazone prawie całkowicie w modele dwupłatowe, nie mogace sie mierzyc w walce z naszymi samolotami myśliwskimi. Armia Sowiecka ma jednak jeszcze jednego wielkeigo sprzymierzeca - pogodę. Kaprysne wiosny, gorące lata, morke jesienie i bardzo mrozne zimy mogą zniweczyc nawet najlepiej przygotowaną kampanię. Dlatego też uwazamy za bardzo ważne trzymanie się ścisłego planu kampanii. Najpóźniej do polowy września należy zdobyć i zabezpieczyć najwazniejsze miasta ZSRR - Leningrad, Moskwę i Stalingrad. Należy także przygotować do tego czasu dogodne przyczólki do ewentualnej ofensywy jesiennej mającej skończyc się u bram Uralu, bądz w przypadku nagłego pogorszenia się pogody przeczekania zimy.
W tym celu nasze kwatermistrzostwo zabezpiecza juz odpowiednią ilość odzieży zimowej a także innego niezbędnego wyposażenia.

CDN...

- 3 maja 1941 roku, po żmudnych negocjacjach, w Berlinie Finlandia podpisała akt przystapienia do OSI.


- jednostki Grupy Armii "Północ"; plan strategiczny


- jednostki Grupy Armii Środek; plan strategiczny


- jednostki Grupy Armii Południe; plan strategiczny