Spisane Dzieje Rymowane Wielkiego Państwa Albanii

Spisane Dzieje Rymowane Wielkiego Państwa Albanii
​

Wstęp Do Dzieła Owego​

Dawno, dawno temu, w odległej krainie
O której nie słyszeli nawet na Wolinie
Mieściło się państwo, państwo potężne,
W którym wszytkie dziewki były zamężne
Dawniej Iliria, teraz wielka Albanyja
Kraj silny, bogaty, który wybrała Maryja
Władał nią władca, z rodu Kastriotów
Gjon I, bynajmniej nie z gromady idiotów
Rządził ręką twardą, decydował o poddanych losie
A swe niezmierzone skarby mieścił w silosie
Jako rządca światły, otwarty na ludzi
Mimo swej wiary, w której kapłani byli niechudzi
Zdecydował się tolerować się kmieci wyznania greckiego
Zarówno chłopów, jak i dusze przyrodzenia niewieściego
Uważał, że znacząco to buntowników ostudzi
Ani jego delikatnych rąk zbytnio nie zabrudzi
Powołał też trzech podatku poborców
Goszczących u epirskich i tirańskich mędrców
Co z tego wyniknie, tego nie wiedział
Może będzie to coś, czego świat nie widział
Niestety obaczym to później,
Moi drodzy czytelnicy
Tymczasem życzę wam butelki żytniej
I suchej podłogi w piwnicy
​

PS. Na początku chciałbym się ze wszystkimi przywitać.
Jest to mój pierwszy AAR (przepraszam, że taki krótki odcinek, ale przyrzekam, że następne będą dłuższe). Mam zamiar prowadzić go w sposób wierszowany. Zdaję sobie sprawę, że nie będzie zbyt popularny, ale jeśli choć jedna osoba będzie czytać moje wypociny to będę szczęśliwy .
Jakby co to gram na modzie WATKBAOI 2.04 na FTG 1.1

 

Spisane Dzieje Rymowane Wielkiego Państwa Albanii
​

Wrócmy do naszej niecodziennej historii,
W kraju, w którym nie jada się cykorii
Wciąż rządził niepodzielnie, twardo i bardzo surowo
Wspaniały Gjon, dla którego przyjęcia urządzano zbiorowo
Jako, że chciał skarb swego kraju rozmnożyć
A nie chciał innych krain podbijać i dziewek chędożyć
Zdecydował się wysłać kupców wielu
Do Wenecji, Napoli i kraju słynącego z seru
Wyposażenie i podróż onych śmiałków
Kosztowała go wiele złota kawałków
Poddani wyruszyli, wioząc liczne towary,
Z których żaden nie miał widocznej przywary
Przyjęto ich gościnnie u Dożów i podeszwie buta
Lecz w Niderlandach zrobiono z kupca bankruta
Władca zaprzątał sobie tym głowę i nieustannie rozpaczał,
Przez co bardzo często się jak człowiek pijany zatazał
Działo się tak do czasu, kiedy to przybyli
Wysłannicy księcia Bośni i edyktu dobyli
Okazać się miało, że rządca bośniacki
Ubrany zwykle na sposób dalmacki
Prosi o rękę córki Gjona Kastrioty,
Gdyż nie umie udawać już dłużej ślepoty
Na jej piękne lico i wielkie walory,
Które ciągle nadają jego twarzy liczne kolory
Król Wielkiej Albanii ochoczo na to przystał
Gdyż wiedział, że z tego cały naród będzie korzystał
Starannie zaplanowano wielkie wesele
Gołębie i malarze uzbrojeni w akwarele
Trunków tyle, że nikt się nie doliczy,
Po których nikogo nie obudzi nawet śpiew słowiczy
Co było później, dowiemy się potem
Kiedy to Słońce wzejdzie za płotem

​

PS. Tak lepiej się czyta niż z tekstem na środku?

 

Spisane Dzieje Rymowane Wielkiego Państwa Albanii​

​

Wracając do naszej opowieści
Gjon obudził się wśród licznych boleści
Wyraźnie czuł kark, szyję i swój okropny żołądek
A podpowiadał mu wczoraj roztropnie rozsądek
Nie chlej tyle wińska, wódki oraz piwa,
Gdyż kac to rzecz bardzo mściwa
Gorzała strumieniami lała się do gardeł
A w dzień w głowę naparza cała masa kowadeł
Budzisz się, nie wiesz co się dzieje
Co się działo ani czemu jesteś w kościele
Zajmuje Ci sporo czasu
by podpierając się arrasu
Zużywając duże pokłady siły
Co już wielu włożyło do mogiły
Rozglądasz się, z niemałym trudem
I widzisz podłogę, całą pokrytą brudem
Zauważasz stół, z ozdobnym obrusem
Teraz skażony śmiertelnym wirusem
Spostrzegasz małą butelkę,
Ukochaną przez każdą menelkę
Powoli podchodzisz,
I już się łudzisz
Że onym płynem swe gardło ostudzisz
Już ją podnosisz, ściskając za szyjkę
Wartością przewyższającą najdroższą myjkę
Przechylasz ją i czujesz kropelki
Kiedy to ktoś Cię ciągnie za szelki
Odwracasz się i te przerażenie
Gdy widzisz wściekłość na cioci Bożenie
Odbiera Ci twój trunek,
Twój jedyny ratunek
Jednym haustem go pochłania
Kiedy daje Ci znać o sobie twoja bania
Pełen rozpaczy i goryczy
Czekasz do jutra na swej pryczy
Wtedy będzie lepiej o tym wiesz
Lecz póki co groźnie na wszystkich łypiesz
Co będzie wtedy, zobaczymy
Dopiero kiedy to ujrzymy​

PS. Trochę off-topowy odcinek, ale mam nadzieję, że Wam się spodoba.