Wojna i Dlaczego Pokój

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Po krótkiej rozmowie Władców Polski i Francji postanowiono złożyć broń i zacząć pacyfkiwoać przychylnych Osi zła buntowników. Nie obyło się bez kontrowersji i mocnych słów dyplomatycznie skierowanych do Austrii. Polska dyplomacja nie wytrzymywała napięcia odgórnie jej narzuconego. Mediować w sporach starała się Anglia lecz marnie jej to wychodziło. Ostatecznie Regent Szatan Serduszko Wspaniały postanowił przyjąć porażkę i nic już nie mówić, w ślad za nim poszła Francja, Rosja i Szwecja.

Rezolucje pokojowe w Paryżu zakończyły się ostateczną kapitulacją Ligi, podpisania haniebnego pokoju w imię ktorego Polska zrzekała się dwóch prowincji, Francja bodaj pięciu oraz cały sojusz miał zapłacić 1000 dukatów.

Nadeszły w końcu wyczekiwane lata spokoju, ktory potrzebny był aby wyprowadzić RON na prostą. Zaczął się ogromny wyścig intelektualny w pogoni za Lądowymi Technologiami, aby nie odstawać od Austrii czy Brandenburgii. Zorganizowano dzięki dobrej dyplomacji trzy i pół tysiąca dukatów od Francji, uzbierano kolejne dwa i pół i postanowiono wybudować sześć ogromnych manufaktur których zadaniem było wspomaganie handlu.

Postanowiono powrócic do nawracania innowierców, Ogromna Inkwizycja poprowadzona na terenach Krymu, Doniecka Rusi Białej i Rusi zakarpackiej odniosła ogromne sukcesy. Warto tez wspomnieć o wymianie terytorialnej pomiędzy Rosją a RONem. W imię tej umowy Rosja oddawała Donieck a przejmowała kontrolę nad Tułą. Był to kolejny sukces dyplacji Regenta SSa Wspaniałego.

Lud kochał swojego władcę, z odwzajemnieniem, dlatego w sytuacji kiedy wybuchał bunt, Regent zamiast wieszać buntowników palił ich żywcem w nagrodę.
Powstało nawet ludowe powiedzenie: czy ty czujesz jak pali sie top, jak pali sie top jak pali sie top?

Osiąnięto wszystkie zamierzone cele czyli osiągnięcie wystarczającego (11) poziomu technologii lądowej, (trzeciego) poziomu infrastruktury, budowy 6 manufaktur oraz ogromnej Inkwizycji.

Teraz nadszedł Czas aby przygotować się do wojny która była nieunikniona.
Regent Polski rozesłał depesze do sojuszników aby rozpoczęli masowe zbrojenia na ogromną skalę.
Polska powołała pod miecz 250 tysięcy zbrojnych, Rosja 300 tysięcy, Szwecja dość spory korpus ekspedycyjny zaciężnej konnicy - 40 tysięcy, Francja 400 tysięcy.

Ogromna ofensywa zakroiła się na szeroką skalę, płonęły prowincje od Berlina po Czechy, Węgry a nawet zachodnie Niemcy. Niezliczona ilość wygranych bitew z Brandenburgią, AUstrią czy Anglikami tylko budowały w oczach ludności wspaniałość Regenta i jego sojuszników.

Nadszedł jednak czas kiedy Regent musi ustąpić z tronu Rzeczypospolitej Obojga Narodów, co jest niezwykle bolącym ciosem dla niego samego, nie wspominając o Polakach ktorzy pokochali swojego Regenta. Potomek króla dorósł do wieku kiedy może samodzielnie kierować Rzeczypospolitą. Regent udał się do Francji gdzie prawdopodobnie spędzi resztę swoich dni.

Oby Bóg wynagrodził Polsce wielki trud i ogromne zaangazowanie wzgledem sojuszników i wojen regulujących poziom hamstwa w Europie.

 

Najpierw zaległy...

[size=+3]Славься, Отечество наше свободное[/size]
[size=+2]Chwała Ci, nasza wolna Ojczyzno
czyli Moskwa/Rosja MP AAR[/size]

​

Książę spożywał właśnie śniadanie czytając raporty o stanie państwa. Zadowolenie można było wyczytać z jego zarośniętej twarzy. Administracja rozrastała się, biedni chłopi płacili coraz więcej, a jeszcze biedniejsze chłopki miały dodatkowych opiekunów. Zwiększały się dochody do i tak niemałego skarbu państwowego, zlikwidowanie zostały regionalne pokurcze, więc książę cieszył się świetnym apetytem. Po śniadaniu udał się do pomieszczenia ze specjalnie przerobionym tronem chanów Złotej Ordy. Nawet w tym, bądź co bądź, szczególnym miejscu x. Wasyl nie przestawał zapoznawania się z przysłanymi mu raportami. Lecz teraz wieści były mniej pomyślne. Nie zmartwiły księcia, jednak wprawiły go w złość i zepsuły mu humor. Gdy doszedł do zdań, które opisywały kolejną odmowę nawrócenia się mieszkańców jednej z prowincji na prawosławie - Jedyną, Słuszną, Prawdziwą Wiarę - jedynowładca z Moskwy wstał wrzucił papiery w otchłań ze słowami - "**ówno warte".

Tymczasem w Europie wrzało, w koronowanych głowach wzrastało ciśnienie, które znalazło ujście w wielkiej wojnie. Doszło do walki między "osia zła" - Anglią, Brandenburgią i Austrią, a Polską, Szwecją i Francją. Książę wierny zobowiązaniom sojuszniczym, poparł przeciwników "osi". Wojna była pierwszą tak totalną wojną na kontynencie. Wymagała użycia wszystkich zasobów walczących państw, toczyła się wiele lat, co dało zajęcie historykom. Można by wiele mówić o bohaterstwie moskiewskich wojaków, o ich zapale, wyszkoleniu - lecz jest to rzecz wiadoma czekająca na niejedną monografie. Lecz państwa centralne (cytując za historiografią austriacką) były silniejsze i pod koniec lat 90-tych osiągnęły dużą przewagę i pokój stał się kwestią czasu...

Moskwa Anno Domini 1498​

 

Brandenburgia AAR

Po ponownym przejęciu rządów przez Wielkiego Elektora Gajtosa Oś Zła była gotowa do podpisania pokoju z koalicją Polski, Francji, Szwecji i Rosji. A trzeba dodać, że była to wojna zwycięska . Brandenburgia otrzymała Pfalz i Poznań, Austria zajęła Morawy, kawałek Włoch. Anglia wzięła sobie Pikardię i Artois bodajże. Po tej wyniszczającej wojnie rozpoczął się krótki okres rozkwitu gospodarczego Brandenburgii. Zaoszczędzono parę tysięcy dukatów, za co wybudowano 5 browarów w Meklemburgii, Saksonii, Hanowerze, Bremie i Monastyrze, co pozwoliło na jakieś wejście do handlu. Później ładowano w technologię lądową, by dogonić ładującą jeszcze więcej Francję. Oś przeczuwała, że niedługo nadejdzie kolejna wyniszczająca wojna, jednak troszkę zignorowano odpowiednie przygotowania.

Około 1530 roku Koalicja Dobra wypowiedziała wojnę Brandenburgii. I tu pada pytanie – co Wam zrobiła ta mała biedna Brandenburgia, że zawsze ją atakujecie? Brandenburgia zdążyła pospiesznie wystawić 170k wojsk, Anglia mniej więcej tyle samo. Habsburgowie zaś wystawili jakieś 300k wojsk (chyba więcej, nie pamiętam już dobrze). Państwa Koalicji tym razem przygotowały się bardzo dobrze, głównie dzięki francuskim dukatom. Pierwszymi celami ataku była Nadrenia Habsburska oraz Niemiecka Poznań. Wydano parę bitew Polsce i Rosji w okolicach Poznania i Kostrzynia, część wygrano, część przegrano. Jednak przewaga liczebna Koalicji zmusiła tamtejsze wojska Brandenburgii i Anglii do wycofania do Berlina. Tymczasem 70k wojsk Brandenburgii wysłano do pomocy Habsburgom wraz z najlepszym generałem 5/6/5. Mimo dzielnej obrony wojsk Osi, Koalicja wciąż przesuwała się w kierunku Berlina i Wiednia. Tutaj rzuca się w oczy spory problem, jakim był pakt o nieagresji między Anglią i Francją, przez co nie można było w pełni korzystać z wojsk Anglii. Jednak powoli udawało się wychodzić z dołka, a nawet przechodzić do kontrnatarcia. Pod koniec 1533 roku zdołano nawet zająć Kraków. Odrzucono wojska wroga od Wiednia i Berlina. Jednak zaczęły lecieć stabhity na Brandenburgię i Austrię… Ofensywa na Szwecję pozwoliła jednak wysyłać stabhity i na Szwecję oraz niemal w całości rozbić ich flotę (przy pomocy naszej ogromnej floty :jupi: ). Ostatecznie ustalono pokój, który zostanie wprowadzony w najbliższym czasie. Jednak jest to pokój hańbiący, jeszcze bardziej wzmacniający hegemonię Francji. Szczególnie boli także olbrzymie wzmocnienie Polski, mimo że tylko dzięki Francji wygrała tą wojnę.

Dyplomatycznie na dworze w Berlinie ścierają się dwa stronnictwa. Pierwsze (Konserwatyści) pragną dalszego utrzymywania Osi Zła razem z Habsburgami i Anglikami. Drugie, Pacyfistów, pragnie trwałego pokoju w granicach naszego państwa i nie zamierza ingerować w konflikty Europy. Które ostatecznie wygra? Niedługo się zapewne dowiemy…


Mapa Europy. Na górze widać zwyczajowe pozdrowienie władcy Brandenburgii.

 

Anglia 1498-1537



​

Ten AAR jest napisany dla pieniędzy. Jeśli spodziewasz się gładkich zdań, ciekawych pomysłów i humoru - nie czytaj dalej ;P

Wspierane przez Anglię Państwa Centralne (sojusz ten znany był też jako "Oś Zła") świętowały zwycięstwo. Tęczowa koalicja Francji, Polski, Rosji i Szwecji (wspomaganych przez Hiszpanię i Turcję) została upokorzona, jednak zwycięstwo nie było całkowite. Wszyscy zdawali sobie sprawę z faktu, że drugie starcie jest nieuniknione.

Tymczasem wywiad angielski doniósł o niepokojącym wzroście liczebności floty hiszpańskiej, szwedzkiej i francuskiej. Niestety, Henryk VIII hajtał się po raz dziewiąty, a w wolnym czasie jako głowa Kościoła Anglii zmieniał na własną modłę treść dekalogu, więc nie zwracał uwagi na tak błahą sprawę. Jedynie Archduke, kanclerz i Lord Tajnej Pieczęci, zauważył zagrożenie i zaczął zabiegać o jak najszybsze podjęcie działań mających na celu utrzymanie przewagi Anglii na morzach. W tym celu przedstawił Henrykowi następujący dokument:


Po kilku godzinach wnikliwych studiów król w końcu zdał sobie sprawę z rodzaju zagrożenia i upoważnił Kanclerza do podjęcia odpowiednich kroków. Duke natychmiast zarządził przygotowania do wojny z Hiszpanią. Z Francją zawarto pakt o nieagresji. Armię lądową wyposażono w broń palną - arkebuzy. Liczebność floty została podniesiona. Gdy wszystko zostało zapięte na ostatni guzik, rozpoczęła się inwazja. Prymitywne uzbrojenie Hiszpanów nie miało szans z arkebuzami Anglików. Po kilku miesiącach jednostronnych walk na lądzie i morzu Madryt został zdobyty, a Hiszpania skapitulowała. Na mocy pokoju zobowiązana ona została do przekazania Anglii Karaibów, zapłaty 2000 dukatów oraz zobowiązała się pozostać neutralna w nadchodzącym konflikcie. Przy okazji zdobycia Madrytu w ręce Anglików wpadły drogocenne mapy Nowego Świata. Duke triumfował.

Niestety, kolejna wojna od początku nie przebiegała po myśli Osi Zła. Uderzenie na Austrię i Brandenburgię było niezwykle silne, a targana wewnętrznymi problemami Anglia (zmiana religii, ujemny stab) nie była w stanie udzielić wystarczającej pomocy. W końcu wojska angielskie zostały oddelegowane na szwedzki odcinek frontu i tam wreszcie nastąpiły oczekiwane sukcesy. Południowa Szwecja została szybko opanowana, wkrótce padł również Sztokholm. Główny cel ataku - szwedzka flota - długo unikał decydującego starcia. W końcu jednak ono nastąpiło i 100 galer szwedzkich poszło na dno, a rdzeń angielskiej grupy uderzeniowej mógł być oddelegowany do Włoch na pomoc Austriakom (do dzisiaj historycy głowią się po co, przecież Anglia nie była oficjalnie w stanie wojny z Francją!). Niestety, na pomoc Szwedom przybyli Rosjanie i ich wspólna kontrofensywa wyparła Anglików ze Skandynawii, na szczęście nie zadając im większych strat.

Na stan z roku 1537 Anglia jest w wojnie niepokonana i niezagrożona (WS ponad +30, NAP z Francją). Niestety, na skutek dziwnych intryg dyplomatycznych, Austria została zmuszona do kapitulacji. W imię solidarności i w celu zapewnienia równowagi sił w Europie, Anglia rozważa oddanie Bretanii w zamian za łagodniejsze warunki pokoju względem Brandenburgii i Austrii. Czy jednak traktat pokojowy zostanie podpisany, czy może monarchowie pokłócą się o jakieś szczegóły i wojna trwać będzie nadal? Czas pokaże.

 

Imperium Ottomanow
lata: 1498 - 1537​

W roku 1498, dnia 6 stycznia po naglej niewyjasnionej smierci wladcy Ajana3, tron objal calkowicie nowy wladca Ajan4, okres niewiarygodnie spokojny w imperium a zarazem przyniosl ogromne zdobycze terytorialne dzieki krolewskiej dyplomacji. Po dlugim okresie wasalizacji kraje polwyspu arabskiego "zgodzily sie na nasza nieodparta propozycje aneksji i jest (sa) czescia naszego zwycieskiego panstwa!" kilka lat pozniej ten sam los w taki sam sposob tereny wielkiego Imperium Tymurydow zostaly wcielone do naszego kraju.

Jedyna wojna jaka za panowania Ajana4 odbyla sie w roku 1532 z Persja. Po aneksji Tymurydow byl otoczony z dwoch stron przez nasz kraj co wladca wykorzystal w ofensywie, ktora przeszla szybko i sprawnie, glownie dzieki sporej przewadze technologicznej armi tureckiej. Armia perska rozbita miasta oblegane/szturmowane, po 2 latach wojny zdobyciu stolicy i kilku innych wazniejszych miast, Persja przystala na pokoj wedlug ktorego zgodzila sie zostac lennikiem.

Za panowania Ajana4 rowniez gospodarka kraju sie preznie rozwijala. Wybudowano 5 nowych fabryk: 3 rafinerie, 1 akademie sztuk pieknych i 1 manufaktore, natomiast dzieki studiowaniu technik handlowych nasi kupcy zaczeli zdobywac raz za razem monopole na dalekim jak i bliskim wschodzie, wplywy z handlu osiagnely niebagatelna sume 50 dukatow co w wielkim stopniu zwieksza budzet miesieczny naszego kraju.

Dnia 13 stycznia 1537 roku po naglej, znowu niewyjasnionej smierci zginal wladca Ajan3 nie pozostawiajac zadnego potomka. Los imperium ponownie stal sie niepewny.

Terytorium i wplywy imperium w momencie smierci sultana Ajana4:

​

 

FrancjAAR 1498 – 1537

Tak jak wszyscy władcy przewidywali, wojna pomiędzy Koalicją a Osią Zła skończyła się w 1498 roku. Na mocy ustanowień pokojowych Francja zrzekła się Lombardii, Firenze, Pikardii, Artois a także Pfalz. Nasz sojusznik, Polska, rządzona przez namiestnika Serduszko, oddała Poznań i Morawy. Do tego koalicja miała zapłacić 1000 dukatów Brandenburgii i Austrii.

Po wojnie nastąpił okres odbudowy państwa po wojnie. W ciągu kilkunastu kolejnych lat trwały inwestycje w uzbrojenie. Francja utrzymywała pierwszeństwo pod względem technologii lądowej. W międzyczasie zebrano 3,5 tysiąca dukatów, które przekazano Polsce celem rozwinięcia infrastruktury państwa. W chwili, gdy budowa polskich browarów dobiegła końca, padło hasło „zbroimy się”. W ruch poszły tysiące młotów kowalskich, i zwerbowanych zostało ponad 350 tysięcy wojsk w samej Francji.

W końcu do Brandenburgii wysłano posła z informacją o wypowiedzeniu wojny. Według naocznych relacji posła, państwo nie było w stu procentach przygotowane do wojny. Po stronie niemców północnych stanęła Austria i Anglia, lecz z tą ostatnią francuska dyplomacja zawarła pakt o nieagresji, dzięki któremu Francja mogła skupić wszystkie środki na walce z Niemcami. Szybko udało się opanować terytoria włoskie Austrii, odebrane królestwu francuskiemu w poprzedniej wojnie. Dzięki flocie składającej się z dwustu galer udało się zablokować Wenecję, na którą następnie przeprowadzono desant i oblężenie. Miasto padło dopiero po parunastu miesiącach, gdyż fortyfikacje były olbrzymie, a oddział francuski liczył jedynie 30 tysięcy, których szkoda było tracić na szturm.

W międzyczasie trwały wycieczki do północnych i południowych Niemiec. Szturmem zdobyto Pfalz, Kolonię i Mainz. W Austrii wojska francuskie najdalej dotarły pod Wiedeń, lecz ze względu na spore umocnienia miasta (medium) nie przypuszczono szturmu, a ze względu na nadchodzące armie habsburskie, musiano się wycofać. W końcu zarówno Brandenburgia jak i Austria zostały całkowicie zdestabilizowane, a ich armie ograniczone, lecz przez cały czas stanowią zagrożenie.

Wygląda na to że rok 1537 przyniesie pokój zarówno państwom koalicji jak i osi zła.

 

HAB 1497-1537

Ostatnia sesja zamykała się wojnami. Na starcie podpisaliśmy pokój z Ententą. Eng, Hab i Bra dostali po 2 prowy. Jednak gdy na frontach cichły strzały państwa Ententy szykowały juz odwet. Przypuszczałem, że atak nastąpi wraz z 14lt u Fra i się nie pomyliłem. Wojna wybuchła w 1530, a poprzedziła ją szybciutka kampania Duke`a w Hiszpani celem zdobycia napa chroniącego również Hab i Bra. Zaczeło się od mocnego uderzenia Ententy na Haba i na wschodnie granice Brandenburgii. Hab posiadający swojego najlepszego leadera 3-3 (3-4 z dp) niewiele mógł zdziałać. 2x przewaga w bitwach starczała jeszcze na Polskę, ale Fra pokonałem może 1 raz na kilkadziesiąt bitew, wszystkie w stosunku 2:1 dla Hab. Mocno mnie to frustrowałao, ale się nie poddawałem. Kolejne uderzenia wroga dotarły aż po Dunaj na wschodzie i bramy Wiednia na zachodzie. Raz Art szturmował nawet moja stolicę. Na skutek rozsadnych działań mojej generalicji kluczowe prowincje pozostały jednak pod moja kontrolą i liczebność mojej armii nie spadła poniżej 120k, a zazwyczaj wachała się w granicach 150-200k. Stabhity leciały od 1531 cały czas ale to nic. Teraz nadszedł czas podpisania pokoju kończącego wojnę, a Hab znajduje się w stanie bardzo zaawansowanego upadku. Czy w niedługim czasie znów skrzyzujemy szpady i staniemy w ogniu walki? Myslę, że to nieuniknione. Grozba kolejnej wojny jest całkiem realna.
Chyba nie mam wystarczjącej liczby słów, więc muszę lać jeszcze wode. A lanie wody w AAR`ach to nie ejst takie hop-siup. Te wode trzeba umieć lać. Wtaki właśnie sposób zarobiłem kolejne słowa, obok niespodziewającego się niczego Kontrolera. Cóż moge jeszcze napisać. Nawalaliśmy się ostro i koniec. O porażce przesądził brak leaderów u mnie i wydatny wkład miał w nnią 14lt Fra. Przed wojną zbudowałem 8 rafinerii z czego zostało mi bodaj 5. Dobra, oki, jest limit - teraz 1,5 infli




Imponujący support 300k.



Płonący Hab.

 

[size=+3]Славься, Отечество наше свободное[/size]
[size=+2]Chwała Ci, nasza wolna Ojczyzno
czyli Moskwa/Rosja MP AAR[/size]

​

Pokój podpisany w jakiejś niewielkiej wiosce nie osłabiał zbytnio Księstwa Moskiewskiego. 250 talarów, które miały zostać wpłacone na konta osi z tytułu kontrybucji, nie były zbyt wielkim obciążeniem dla skarbca. Wkrótce kraj przeżył boom gospodarczy. Rozwijające się technologie zwiększały wydajność naszej produkcji, na wyposażeniu armii pojawiły się arkebuzy i armaty, rozpoczęto kolonizację Syberii. Jednocześnie wojsko poznało swoją wartość i nabyło doświadczenie. Efektem tego było zatrudnienie dowódców w Moskiewskiej Akademii Wojennej, mającej kształcić przyszłe kadry oficerskie.

W polityce zagranicznej przegrana wojna nie osłabiła więzi sojuszniczych między Moskwą, a Szwecją, Polską i Francją. Wręcz przeciwnie - podpisano układ o granicach z Polska w ramach którego, księstwo nabywało Tułę z przyległościami. Nawiązano także kontakty z niedawnymi wrogami, wszytsko po to by na tym łez padole kwitł dobrobyt i pokój.
Mijały lata a księstwo 'uzachodniało' się, zachowując jednak swoje szczególne cechy.

Tymczasem nadszedł dzień, który na zawsze zmienił oblicze Europy, a zwłaszcza Moskwy.
Tego dnia od samego rana w Moskwie bito w dzwony. Wśród ludu stolicy panowało niezwykłe poruszenie, zastanawiano się co może zwiastować głuchy dźwięk dzwonów. Szeptano to i ówdzie, że ma stać się coś niebywałego.
W największej cerkwi Moskwy, stał specjalny tron. Obok niego, na aksamitnej poduszce leżała dziwna czapka. Wokół zebrali się najwyżsi dostojnicy Księstwa Moskiewskiego. Wtem do tronu zaczął zbliżać się książę Iwan. Gdy zasiadł na nim, podszedł do niego Qukel (notabene mianowany rankiem patriarchą Wszechrusi) i włożył na jego głowę ową czapkę - była to Czapka Monomacha, dar cesarza bizantyjskiego. W cerkwi rozległ się szmer i wszyscy pojęli, że nadchodzą zmiany.

Tymczasem wybuchła wojna.Nie był to zwyczajny konflikt, lecz 'stara-nowa wojna'. Polska i Francja, żyjące od 1498r. w duchu rewanżyzmu, postanowiły wyrównać rachunki z osią. Odbywało się to przy wsparciu Rosji i Szwecji. Rosyjskie wojska były tym razem równorzędnym przeciwnikiem dla armii osi i razem z pozostałymi sojusznikami walczyły na prawie wszystkich frontach, od zaśnieżonych pól Finlandii, aż do pięknej Wenecji. Tym razem historia się odwróciła i to wojska koalicji zwyciężały. Obecnie wojna dobiega końca, a wyczekiwany pokój jest formalnością. Lecz czy będzie on stanem trwałym? Tego nie wie nikt, lecz car wraz ze swym doradcą będą starali się utzrymać pokój jak najdłużej...

 

Hiszpania 1497-1537

Życie płynęło powoli .Nasz nowy nabytek, Kolumb odkrył nowe ziemie za oceanem, na zachodzie .Pojawiło się też kilku odważnych odkrywców , którym kazaliśmy płynąć na zachód .Jednak dziwne zjawiska spowodowały, że czas zaczął płynąć szybciej niż zwykle .Nasz król nie dawał rady wydawać rozkazów, dla takiej ilości wypraw . Nie wykorzystano więc ich potencjału tak, jak byśmy chcieli .Jednak udało się odkryć Azteków .Ich złoto należy już do nas .Udało sie też Znależć drogę do kolejnego rezerwuaru złota ,Państwa Inków .Prawdopodobnie ich ziemie, nie pozostaną długo własnością tych dzikusów. Nawracaliśmy usilnie Afrykańskie plemiona, i Muzułmanów z Północnej Afryki .Jednakże ,nie jesteśmy zadowoleni z postępów naszych misjonarzy .Niestety pazerny Król Anglii, postanowił wykorzystać zaangażowanie naszych sił w koloniach ,i uderzyła na Ojczyste ziemie .Nasze wojsko było wyposażone jeno w łuki , podczas gdy wredni Anglicy używali Arkebuzów .Nasz oddział broniący Stolicy, został pokonany .Próby przepędzenia wrogów spod murów, nie udały sie .Wróg zrabował nam nasze mapy .Nie widząc sensu stawianiu oporu lepiej wyszkolonemu wrogowi , zwłaszcza że jego Flota była duzo liczniejsza ,podpisaliśmy haniebny pokój .Co prawda nie da się skolonizować samemu całego świata ,jednak strata kolonii w Karaibach zabolała nas dość mocno .Podciągnęliśmy więc lądową technologię ,do niezbyt rażącego poziomu .W tej chwili największą bolączką Hiszpanii jest nadmierna inflacja ,spowodowana napływem złota z kolonii. Będziemy starać sie znaleźć sposób, na zastopowanie tego procesu.Droga do osiągnięcia tego celu jest wynalezienie piątego poziomu infrastruktury .Cały potencjał naszych naukowców zostanie skierowany własnie na te tory.Postaramy się również o poszerzenie naszych włości na pozostałą cześć Afryki zachodniej .Chciwie taż spoglądamy na południe Afryki .Posiadanie tam kolonii jest droga do dominacji nad dalekim wschodem, i bajecznymi bogactwami tamtych ziem.Grunt to pozytywne myslenie.Wiec myslimy cały czas, nad tym jak poprawić nasz dochód .A myślenie ma kolosalną przyszłość ,więc handlujemy wydobywamy zloto itp itd. Mam nadzieję że dopisałem już brakujące słowa ,bo liczyć mi sie nie chce

 

Brandenburgia AAR

Podpisany pokój po wielkiej klęsce Osi Zła był główną przyczyną wybuchu kolejnej wojny, tym razem nieco mniejszej. Podpisano pakt o nieagresji do 1550, jednak ten okres zdecydowanie lepiej wykorzystały Państwa Osi. Nie chcę mi się pisać o czasach pokoju, bo nic ciekawego się nie działo, zwykłe odbudowywanie państwa z gruzów, pozawracano to i owo i techowano, Na 3 lata przed wojną wyrównano poziom technologii lądowej z Francją, podobnie zrobili Habsburgowie. Wystawiono 190k słynnej piechoty Brandenburskiej, Habsburczyki wystawiły jakieś 300k wojsk. Wojna wybuchła w 1550, na zakończenie napa. Okazało się, że wróg był kompletnie nieprzygotowany.

Armię podzielono na front zachodni (120k) i wschodni (70k). Grupa Armii Zachód szybkim manewrem zajęła Luksemburg, Szampanię i zdobyła Paryż w niecałe parę miesięcy. Grupa Armii Wschód ruszyła na Poznań, a następnie Gdańsk, Królewiec i Kłajpedę. Wróg miał niemal wszędzie twierdze starego typu, co skutkowało szybkim szturmowaniem owych. Po paru miesiącach Francja się przebudziła (Polska już nic znaczącego nie zrobiła do końca wojny). Załamała się ofensywa, Paryż został odbity, ruszyła ofensywa we Włoszech. Przez parę lat walki toczyły się ze zmiennym szczęściem. Tymczasem na wschodzie padło Wilno i Wołyń. Polska rzuciła jakieś 60-70k wojska na Prusy, jednak armia ta została rozbita przez 50k Brandenburczyków. W końcu Polska przestała się liczyć, przerzucono większość wojsk na zachód, ruszono z nową ofensywą, ponownie padł Paryż. Jednak ponownie Francuzi zdołali wziąć się w garść i go odbić. Jednak zwycięstwo Zła było kwestią czasu. Zgromadzono już 70k wojsk na kolejną ofensywę, jednak doszedł nas sygnał o kapitulacji wroga.


Zachód w chwili podpisania pokoju


Wschód w chwili podpisania pokoju

Brandenburgia otrzymała Śląsk oraz w późniejszych ustaleniach ustaleniach Arcyksięciem Ghostqiem Wurzburg. Austria zagarnęła Morawy oraz Francuską część Włoch. Wielki Elektor Gajtos V zastanawiał się, czy Habsburgowie nie będą zbyt wielką potęgą, jednak przypomniał sobie jeszcze o Ottomańskim Imperium, z którym w końcu będzie musiał walczyć.

Jak jest teraz w Brandenburgii? Dobrze, po wymianie map z Anglią rozpoczęliśmy kolonizację Gujany, w celu zagarnięcia tamtejszych terenów bogatych w złoto. Rozpoczęliśmy także intensyfikację handlu międzynarodowego, jednak akurat ten proces wciąż trwa. Według Daniela jesteśmy piątą potęgą w grze, więc chyba nieźle jak na Brandenburgię?

A co się będzie dalej działo? Czy Oś Zła dalej będzie rządzić światem? Czy OE przestanie hypertechować? Czy Voyager naprawi neta? Dowiemy się już w sobotę

 

Szwecja AAR 1537-1571

Szwecja AAR 1537-1571
„Synowie Posejdona”
​

Vojager zirytowany sytuacją za granicą zaczął paktować…z wrogiem. Bóg zesłał kanalii, władcy Anglii – Archdukowi wspaniały pomysł. Otóż Szwecja mogła nabyć za cenę 1650$ Kopenhagę wraz ze stocznią. Otworzyłoby to nową drogę rozwoju. Wkrótce potem szwedzki garnizon na dobre osiadł w stolicy dawnej Danii. Władze Szwecji kazały przemilczeć fakt, że faktycznie za stocznie zapłacił sojusznik – Francja, szanowanego króla Arta.

Parę lat później wojna koalicji z osią zła rozgorzała ponownie i wszystko powróciło do [złej] normy. Skandynawscy podróżnicy dopłynęli do tzw. „Nowego Świata”. Tyle, że nic tam nowe nie było – zastali już dobrze rozbudowane wioski Anglików, Hiszpanów, Francuzów. Ba! Nawet przeklętych Niemców!

Godne opowiedzenia są także plony pracy szwedzkich i duńskich stoczniowców…

Państwa szwedzkiego strzegły oddziały sprowadzone z Rosji cara Qukiela – to one miały gasić bunty i jako pierwsze stawić opór ewentualnej inwazji. Za to Szwecja oferowała pomoc swoich okrętów i względny spokój na Bałtyku.

Francja doprowadzając do kolejnej (tym razem samotnej) wojny z Austrią przegrywała kolejne bitwy. Należałoby wspomnieć o szwedzkich handlarzach, którzy wyruszali w cztery strony świata, by pozyskiwać i sprzedawać różnorakiej maści towary. Wspomniana szwedzka flota stała się najliczniejsza ze wszystkich. Odtąd państwo Vojagera miało panować na morzach.

​

___________________________

378 słów i jeden screen (AAR duży). Za ewentualne błędy przepraszam (wszelkiego rodzaju) :roll:. Pisałem go wyłącznie z perspektywy Szwecji i jej interesów - nie swojej. k: .

 

Anglia 1537-1571



​

Od dnia, wkórym pod Londynem wybudowana została okazała stocznia, stocznia w Kopenhadze zaczęła podupadać. Chroniąc interesy rodzimych stoczniowców, rząd Jej Królewskiej Mości zaczął składać zamówienia głównie w Londynie. Wkrótce londyńskie zakłady zaczęły opuszczać wspaniałe galeony, galeasy, galery i inne okręty zaczynające się na gal-. W Kopenhadze zamawiano tylko kajaki, a i to jedynie od wielkiego dzwonu. Gdy pojawiły się plotki o komercjalizacji, restrukturyzacji i planowanych zwolnieniach grupowych, duńscy stoczniowcy chwycili za gwizdki i petardy oraz udali się do Brukseli Londynu. W wyniku walk ulicznych piękna stolica Anglii została zdewastowana, a wściekła królowa Elżbieta dała Archdukowi rok na rozwiązanie problemu stoczni duńskich.

Archduke zdecydował się poszukać inwestora w Katarze. W tym celu wysłana została do Azji imponująca armada licząca pawie 150 okrętów, głównie galer. Dowodziło nią 2 najwyższych ranga admirałów, a oficerami odpowiedzialnymi za nawigację byli sprawdzeni w Ameryce odkrywcy. Gdy flota dopłynęła do Kataru okazało się, że szejk nie jest zainteresowany inwestycją. Na pocieszenie ekspedycji udało się zająć centrum handlowe Ganges. Rok mijał nieubłaganie, Elżbieta była coraz bardziej wściekła, a stoczniowcy rozpoczęli okupację Windsoru. Zrezygnowany Duke, zdając sobie sprawę, że wokół jego szyi zaciska się pętla, zdecydował się na sprzedanie stoczni szwedzko-francuskiemu konsorcjum "Joint Szwindel". Było do znaczne wzmocnienie wrogów Imperium, ale powiedzcie szczerze, czy istniało inne wyjście?

Tymczasem w Europie jak zwykle trwała wojna. Na podstawie układu Anglia, Szwecja i Rosja zostały tym razem neutralne. Tzn. powinny zostać, bo sprawa nie była tak jednoznaczna. Widząc klęskę Polski, Rosja "zmieniła zdanie" i włączyła się do wojny, jednak jej udział był raczej marginalny i krótkotrwały (ciekawe, czy gdyby wygrywała "słuszna strona" również by do tego doszło?). Następnie Austria z Brandenburgią zostały oskarżone o "złamanie umowy" i Rosja ponownie zagroziła włączeniem się do wojny, a walki na odcinku francuskim rozgorzały na nowo. Ostatecznie to Oś Zła była panem pobojowiska i wymusiła korzystny pokój. Wkrótce król Art wyzwał cesarza Ghosqa na pojedynek. Tę wojnę również wygrała Austria i to ona stała się dominująca siłą w Europie, detronizując dumnych Francuzów. Na wojnach europejskich najwięcej zyskali jednak tureccy Azjaci. Widmo osmańskiej inwazji krąży nad Europą i powoduje przewlekłą nerwicę u większości europejskich monarchów.

Granice europejskie w 1571 roku:

 

ARR Piszę dla nagrody , więc ble ble .

Hiszpania pokonała wreszcie ostatki majów, w Ameryce środkowej .Kilka chwil potem, wojska wyruszyły do Ameryki Południowej .Państwo Inków chwiało sie w posadach , wydawało sie że zdobędziemy cały kraj .Jednak zabrakło mam wojsk ,a bunty w pokonanych już miastach zaczynały powoli wyzwalać prowincje .Podpisałem pokój , zabierając połowę prowów .5 lat potem Inkowie zostali anektowani .Wysłaliśmy sporo misjonarzy .Kilka prowincji zostało nawróconych na prawdziwą wiarę .Powstało centrum handlowe w meksyku .Dzięki temu monopolowi , ilość handlarzy bardzo się zwiększyła .Handlarze zajmowali coraz wyższe stołki ,w coraz to nowszych centrach handlu .Powstał kolejny COT w Afryce południowej .Niestety dobra passę Handlu przerwało gderanie małżonki króla .Musiał opuścić kraj ,pozostawiając go na prawie 20 lat bez nadzoru .Przeglądając potem księgi rachunkowe , i tak byliśmy zdziwieni wysokim dochodem kraju .Niestety zapóźnienia w kolonizacji , handlu i odkryciach geograficznych , na pewno negatywnie odbiją sie na naszych interesach .Anglia już zdobyła COT w Gangesie ,podczas gdy to powinien być nasz .Spore zapóźnienia są również w technologii lądowej, i morskiej .Jednakże dochód naszego kraju powala nam mniemać, iż niedługo nadgonimy wszystkie technologiczne Pewnego razy przybył do Hiszpanii pewien czarnoskóry handlarz .Chciał handlować ,ale nie pozwoliliśmy mu ,bo miał towar z przeceny.Zainteresowało jednak nas skąd on w ogóle pochodzi .Dowiedzieliśmy sie , iż istnieją jeszcze nie odkryte przez nas centra handlu .Priorytetem więc bedzie ,jak najszybsze odkrycie tychże central .

 

FrancjAAR 1537 - 1571

Rok 1537 upłynął pod znakiem podpisania pokoju na linii Koalicja - Oś Zła, na mocy którego Francja otrzymywała Bretanię oraz Lombardię, natomiast Polska - Morawy, Poznań i Śląsk. Król Art w swoim zadufaniu i krótkowzroczności nie przewidział co się może stać w ciągu najbliższych dekad. Pomimo prowadzonych z Brandenburgią rokowań na temat przedłużenia paktu o nieagresji do 1580 roku, zamiast do roku 1550, który obowiązywał po wojnie, ostatecznie dyplomacja zawiodła i pakt nie został podpisany. Dwór ogarnęła radość z powodu wygranej wojny, rozpoczęto świętowanie i odbudowę tego, co zniszczyła wojna. W ramach odszkodowań wojennych, przygotowano 1700 dukatów dla królestwa Szwecji, za które ta miała odkupić od Anglii Kopenhagę, którą utraciła lata temu. Król zgodził się nawet na propozycję śmiałka, który chciał wypłynąć na czele kilku statków ku ziemii nieznanej, leżącej za Atlantykiem. Przed 1550 udało się założyć kolonie na wybrzeżu kontynentu nazwanego z niewiadomego powodu Ameryką południową, a także na kilku wyspach należących do archipelagu Małych Antyli. Tymczasem w kraju rozwijano infrastrukturę, awansowano urzędników na nowo zdobytych terytoriach, lecz w ogóle nie myślano o przywróceniu rozmiarów armii do maksimum utrzymania. W państwach sojuszniczych działo się podobnie, nikt nie był przygotowany na atak państw Osi. 1 stycznia 1550 roku Ren przekroczyły zjednoczone wojska niemieckie w ilości ponad pięciuset tysięcy, mniejsze siły w tym samym momencie wkroczyły na terytorium Polski. Kolejne miasta były brane szturmem z marszu, a wojska pruskie w krótkim czasie znalazły się pod Paryżem, który również został zdobyty. Po pierwszym szoku armie francuskie zdążyły się przegrupować i ruszyć do kontrnatarcia, odbito Paryż i spore obszary na wschód od niego. Stoczono bitwę z Branderburskimi wojskami, którą zwyciężono, lecz z Niemiec zaczęły napływać kolejne, kilkudziesięciotysięczne armie. W międzyczasie Polska traciła prowincję za prowincją, i połączone siły Polsko-szwedzkie nie były w stanie przeciwstawić się siłom Niemców. Gdy w końcu król Art stwierdził, iż prowadzenie dalszej wojny nie ma sensu. Podpisano upokarzający pokój, na mocy którego pod władanie Habsburgów dostały się całe francuskie Włochy. Pokój ten był niezmiernie bolesny, i wszyscy na dworze zgodzili się ze wściekłym królem, iż należy czym prędzej podjąć działania mające na celu przywrócenie francuskiego panowania na półwyspie Apenińskim. Plan był przygotowany zbyt szybko, i zbyt niedokładnie. W ciągu trwania 5-letniego zawieszenia broni wystawiono ponad 400 tysięcy wojsk, które miały stawić czoła wojskom austriackim. Podpisano pakt o nieagresji z władcą Brandenburgii, i teoretycznie wojna mogła się powieść. W pięć lat po przekroczeniu Renu przez wojska niemieckie, rzekę przekroczyły oddziały francuskie. Jednocześnie Wenecja została wzięta natarciem z wody, gdzie 50 tysięcy francuskiej piechoty zdesantowało się z floty liczącej ponad 150 galer. Pierwsze uderzenie zakończyło się sukcesem, zajęto kilka prowincji w południowych Niemczech, Szwajcarii i w północnych Włoszech. Niestety wtedy zaczęły się problemy, w skarbiec zaczynał świecić pustkami, a na horyzoncie pojawiły się duże armie habsburskie. Pomimo usilnych starań francuskich generałów, wojska austriackie nieustannie parły do przodu. Tymczasem w państwie głowy podnieśli Hugenoci, i zaczęły się krwawe wojny religijne. Państwo powoli ogarniał chaos. W końcu Austriacy dotarli do Paryża. Państwo Franków stało w ogniu, a między władcami obu stron rozpoczęły się rokowania pokojowe...

 

Polska 1537 – 1571

W 1537 został podpisany pokój na linii oś dobra a oś zła. Polska odzyskała swoje narodowe ziemie Morawy, Śląsk i Poznań. Francja również odzyskała część swoich ziem i wojna została zapomniana na rzecz budowania długotrwałego pokoju. Polacy skupili się na odbudowie swojej zniszczonej ojczyzny i zaprzestali produkcji wojska, co miało się później okazać zgubne w skutkach. Państwem wstrząsały bunty polityczne i religijne. Skupiono się, więc na poprawie stabilizacji kraju oraz na nawracaniu innowierców na jedyną słuszną religię. Polska rozwijała prężnie. Miała nadzieję przezwyciężyć zły czas i nadgonić inne państwa. Wraz z nawracaniem kontynuowano kolonizację dalekiej Syberii. Niestety później wybuchła wojna. Wojna wywołana wyłącznie chęcią odwetu, chęcią rozlania krwi niewinnych. Za wybuch wojny oczywiście odpowiadała wyłącznie oś. Jedynie Anglia pozostała w pokoju. Przeciwko osi zła stanęła Francja i zupełnie bezbronna Polska. Rosja udzielała drobnej pomocy finansowej oraz gasiła powstania narodowe podsycane przez wrednych Szwabów. W wyniku natychmiastowej ofensywy na Polskę zostało zajęte ponad 70% kraju, jedynie dalekie ukraińskie i białoruskie kresu uległy zdobyciu. Na Ukrainie rozpoczęto rekrutacje lokalnych wojsk do walk z najeźdźcą. Rozpoczęto drobne operacje wojskowe polegające na odbijaniu północnych, nadmorskich prowincji kraju. Jednak przewaga wrogich sił doprowadziła do kapitulacji Francję a następnie Polskę. Ale oczywiście Austryjacy nie mogli pozostać tylko na wygraniu wojny. Zaczęli siać kłamstwa i jakimś krzywym prawem wypowiedzieli następną wojnę Francji jeszcze w czasie trwania pokoju. Polska i Rosja sprzeciwiły się temu bezprawiu, ale i ta wojna została przegrana. W pełni pokazało to jak to dobrze mieć GM po swojej stronie. Polska straciła ponownie Morawy oraz Śląsk. Dużo gorzej wyglądała sytuacja we Francji, która straciła całe Włochy. Po tej wojnie Polska zdecydowała o zmniejszeniu uzależnienia od osi dobra i aktualnie jest neutralna wobec wszystkich państw świata (nawet wobec tej przeklętej Austrii). Pokazała to nie angażując się w następną wojnę Austryjacko-Francuską. Przegraną zresztą przez Francję. Niech wreszcie ci innowiercy z Azji ruszą i niech spalą całą Europę. A Bóg niech ma w opiece nasz naród.

 

Imperium Ottomanskie
lata:1537-1571​

W roku 1537, dnia 6 stycznia po naglej niewyjasnionej smierci wladcy Ajana4, tron objal calkowicie nowy wladca Ajan5. Nastepne lata w kraju mijaly nadzwyczaj spokojnie, podczas gdy cala europa (no moze poza Hiszpania, ktora byla za to zajeta mordowaniem indian ) spowita ogniem wojny. Imperium ottomanskie po jednej krotkiej wojnie z bambusami z Zimbabwe przezywala czasy najdluzszego pokoju w histori kraju, a byly to czasy wielce korzystne dla kraju! Lwia czesc budzetu przeznaczana na rozwoj infrastruktury i handlu zaowocowala lepsza efektywnoscia w pozyskiwaniu pieniedzy z podatkow oraz handlu. W kazdym wiekszym miescie naszego imperium mianowano gubernatorow, dla tak wielkiego kraju byl to dosc znaczny wydatek, jednak zyski z tej inwestycji zwroca sie w przyszlosci w postaci zmniejszonej inflacji.

W miedzyczasie dyplomatycznie zaanektowano jednego z naszych wasali a mianowicie Persje, aneksja dawnego szyickiego kraju, wywolala spore oburzenie wsrod naszej rdzennej ludnosci, tymbardziej ze nie wszyscy mieszkancy tego kraju wraz z swoim wladca przyjeli nasza jedyna sluszna wiare. Natychmiastowo wyslano misjonarzy, jednak na efekty ktore i tak nie sa gwarantowane, musimy poczekac troche czasu.


Dnia 13 stycznia 1571 roku po naglej, znowu niewyjasnionej smierci zginal wladca Ajan5 nie pozostawiajac zadnego potomka. Los imperium ponownie stal sie niepewny.

Kraj w momencie smierci Ajana5:

​

 

HAB 1537-1571

Jak co sesję zabieram się do pisania relacji z gry by zbic sobie trochke infli. Dzis jednak jest zdecydowanie wiecej do opowiadania toteż ta relacja akurat może was zaciekawić. Mój kraj, jak zwykle zresztą, toczył wojny. Niezwykłe jest to, że tym razem było ich bodaj z 5. W roku 1537 podpisałem pokój odający Morawy i Mediolan w ręce Ententy. Bra i Eng też oddały jakieś ziemie. Zaraz po traktacie podpisaliśmy napa do 1550 i rozpoczeliśmy przygotowania do kolejnej wojny. Jak sie okazało Ententa była kompletnie nieprzygotowana. 150k woja skierowałem do Polski i zdobyłem wszyskie forty po Kurlandię i Krym. Sądze, że mp pool Polski oscylował po tej ofensywie w granicach 15-20 mp. zanim odbiłaby swoje miasta minełoby pewnie z 10lat toteż do walki właczyła się Rus. Nie atakowała moich wojsk, ale brala udział w szturmach Pol. Zawołałem Eng do pomocy z nadzieją, że wyrówna układ sił. Rus na wieść o tym wycofała wiekszość swoich sił, lecz dalej biegała po terenach walki. Nie śledziłem dokładnie jej działań bowiem prawdziwa walka toczyła się we Francji, gdzie w szranki staneli ponownie starzy znajomi Gajtos ze mną vs Art na Fra. Po jakiś 4 latach walki Fra kapitulowało, ale nie zrozumiało warunków pokoju. Wziąłem od Polski(leader) Morawy, a Fra nie usłyszała, że chcę też Włoch. W efekcie musiałem złamać truca, straciłem kontrole nad miastami w Pol i frontem we Fra i oczywiście -6stab i bb. Na Arta ruszyłem z nową ofensywą gładząc jego armie, w tym czasie Bra podejmowała nartarcia celem zdobycia Paryża. W końcu Fra się poddała, ja wziąłem Włochy i odpaliłem Wurzburg Bra. Przerzuciłem teraz oddziały do Polski, rozbiłem armie polsko-rosyjskie i mogłem położyć bez problemu Pol znów na kolana, lecz litośc wzięła górę nad real-politik. W miedzyczasie Spa i Oe grali dalej SP. Ajan troche lepiej i gdyby nie ja to już pewnie pół Europy wyznawałaby islam.

[/QUOTE]

 

Najpierw zaległy...

[size=+3]Славься, Отечество наше свободное[/size]
[size=+2]Chwała Ci, nasza wolna Ojczyzno
czyli Moskwa/Rosja MP AAR[/size]

​

Wyjątkowo odejdę o formy, którą można ostatecznie nazwać 'fabularną' na rzecz relacji w pierwszej osobie.
Sesja zaczęła się podpisaniem pokoju z osią. Nikogo nie zdziwi fakt, że Rosja nic a nic nie zyskała na tej wojnie, miało być jakieś 3k od FRA, ale SWE uzyskała pierwszeństwo, a później doszło dom kolejnej wojny.
I tu trzeba przytoczyć parę sprostowań.
Na początku wojny zgodnie z umową, RUS powstrzymała się od udziału w wojnie, wysyłając jedynie zaatakowanej Polsce ok. 800g (nie wielka pomoc, jak to określono). POL nie wykorzystała tego w najmniejszym stopniu, tracąc prowincję za prowincją. Nie mogąc na to patrzeć, wysłałem trochę wojska na pomoc. Odbiłem jedynie Litwę (a nie jak pierwotnie twierdził HAB, kilka prowincji). Później nie chcąc prowokować interwencji Anglii, zająłem się tłumieniem buntów. Zawarto pokój zadowalający wszystkich, jednak HAB zmienił wtedy zdanie i zażądał włoskich prowincji FRAncji. Wybuchła nowa wojna, HAB złamał rozejm. Nie czując się, w tej chwili, związany wspomnianą umową włączyłem się szybko do wojny. Jednak na skutek słabej koordynacji z Polakami nie wykorzystaliśmy czasowej słabości Austriaków na froncie wschodnim. Przyszło 70k wojska habowskiego wycofaliśmy się z Moraw do Krakowa, a tam niefartem przegraliśmy bitwę. Później doszło do zastoju na froncie. HAB bezczelnie żądał od najjaśniejszego cara 500 dukatów, grożąc najazdem na Moskwę. Car ignorował te groźby(?) i dogadał się z władcą Brandenburgii, owocem czego był pokój. Później było nudnie, ciągła kolonizacja Syberii i kłótnie z POL. Jako że pokój powinien na długo zagościć w Europie, może zamieszkujący ją chrześcijanie powinni porzucić swary i zjednoczyć się w obronie przed zagrażającym im islamem?


Rosja i Europa Anno Domini1571

 

Szwecja AAR 1571-1611

Szwecja AAR 1571-1611
„Lew Północy”​

​

Lata ’70 wieku XVI zaczęły się pod znakiem spięć i konfliktów między poszczególnymi państwami. Otóż Polska Dodoniusza Małego ruszyła na wschód zakładając wsie i osady na Syberii, wchodząc przy tym na terytorium wpływów sojusznika – Rosji wielkiego cara Qukiela. Ten domagał się oddania ziem, które bądź, co bądź powinny do niego należeć. Francja zawarła pokój z Austrią, tracąc przy tym całe Włochy. W późniejszym okresie doszło do wojen; hiszpańsko-austriackiej (zjednoczenie Włoch pod berłem cesarza), angielsko-francuskiej (Anglicy zamknięci w Holandii) i brandenbursko-polskiej (Poznań i Gdańsk niemiecki).
Tymczasem w dalekiej Szwecji era rządów Vojagera trwała dalej, a kraj rozwijał się w dobre.

Taak. Szwecja wkroczyła [nareszcie] na drogę rozwoju. Vojager zaczął dbać o to, żeby we wszystkich handlowych miastach Europy roiło się od przybyszów z dalekiej Skandynawii.

Wyłożył sporą ilość pieniędzy na zorganizowanie wyprawy na zachód, ku Nowemu Staremu Światu. Pierwszy koloniści szwedzcy szukając w tym jednym, wielkim polu namiotowym miejsca na osadę, osiedlili się w mniej lub bardziej korzystnym miejscu. W Luizjanie, między namiotami Anglii i Hiszpanii. Nowe miasteczka rozwijały się prężnie, rekrutowano wykwalifikowanych poborców podatków, budowano mury obronne i wybijano miejscową ludność. Jedną z takich miejscowości była Mandragora, perełka w całym szwedzkim królestwie! Stała się jednym z pierwszych, europejskich ośrodków handlu na nowych ziemiach. Dochód z tej prowincji hojnie powiększał skarbiec władcy z Svealandu. Tymczasem skandynawscy podróżnicy płynąc wzdłuż Czarnego Lądu spotykali albo rozwścieczonych dzikusów, albo Hiszpanów. Nie dobrze, myślał Vojager.

​

Szwedzka flota dalej była najliczniejsza w tej części Europy i co najważniejsze – nareszcie najnowocześniejsza. Tego nie można było powiedzieć o wojskach lądowych, które były daleko w tyle za murzynami (czytaj – oś zła).

Tymczasem w Ingrii doszło do spotkania dwóch władców – Vojagera właśnie i cara Qukiela. Dyskutowano oczywiście o różnych sprawach. Szczególnie o zagrożeniu ze strony Turków Ajana, najbardziej imperialistycznego z imperialistycznych władców. Ale car nie poskąpił także paru gorzkich słów na temat tego co poczyna na wschodzie Dodoniusz.

​

Tak mniej więcej wyglądała sytuacja w Europie:

​

__________________________
385 słów i jeden screen (AAR duży). Przepraszam za ewentualne błędy... :roll:

 

Brandenburgia AAR

Docelowo (jak chyba każdy) piszę tego AARa tylko dla nagród, co zapewne jest w jakimś stopniu odczuwalne. Jednak jako, że ostatnia sesja była dość ciekawa, można nawet chyba to przeczytać bez zbędnego krzywienia się.

Ostatnia sesja kończyła się rozpierduchą Francji przez Habsburgów. W pokoju owym otrzymaliśmy Luksemburg. Miły gest ze strony Ghostqa. Później zajęliśmy się rozwojem kolonii w Gujanie oraz zwiększaniem dochodu z handlu. Raczej spokojnie leciały lata, aż tu nagle dostaliśmy prośbę od Habsburgów o pomoc w tłumieniu buntów na wypadek wojny z Ottomanami. Rosja i Polska miały także pomóc z Simującymi Turkami. Jednak władca Rosji, Qukel, za wysyłaną przez Austrię pieniądze na wojsko pobudował sobie rafinerię… W takim wypadku przedłużono pakt o nieagresji z Turkami i ruszyliśmy razem z Habsburgami na Polskę i Rosję. Polska od razu się poddała, podobnie Rosja. Zyskaliśmy na tej wojnie Gdańsk i Poznań. Później znowu nastąpiły lata pokoju. Rozwijano handel, osiągając z niego znaczny dochód, kolonizowano Gujanę. Przeprowadzono olbrzymią reformę podatkową, która pozwoliła znacząco zwiększyć roczny dochód Brandenburgii. Później nastąpił atak Francji.. Po 3 latach skapitulowaliśmy oddając Luksemburg i Kolonię…
Kurna, jednak było nudno jak cholera…
To jeszcze coś o dyplomacji

Austria – Nasz priorytetowy partner i sojusznik. Jedynie można się czepiać, że jeszcze nei dowinął Osmanów, ale pewnie i na to przyjdzie czas..

Anglia – Sojusznik drugi. Teraz po porażce naszej i ich z Francją rysuję się kolejna wzajemna linia porozumienia..

Francja – NAP. I tyle…

Polska – W sumie od chwili wejścia Szatana pewnie znowu nas wojny będą czekały z tej strony, ale cóż poradzić…

Szwecja – W sumie lubimy Szwedów, ale oni nas niezbyt.

Hiszpania, Turcja, Rosja – Rozmowy dyplomatyczne sporadyczne, lub brak takich.


Brandenburska Macierz


Brandenburska Gujana

 

Imperium Ottomanskie
lata: 1571 - 1611​

W roku 1571, dnia 7 stycznia po naglej niewyjasnionej smierci wladcy Ajana 5, tron objal calkowicie nowy wladca Ajan 6, bylo to juz nastepne z kolei panowanie, ktore przebieglo niezwykle spokojnie, wprowadzane kolejno reformy handlu i infrastruktury pozwolily jeszcze bardziej zwiekszyly nasz dochod z handlu i podatku. Ustanowienie w kazdym wiekszym miescie urzedu gubernatora jeszcze za panowania Ajana 5, zbija co roku inflacje w znaczny sposob. Odkladajac spore ilosci gotowki na przerozne zakupy i inwestycje, nie trzeba w wiekszym stopniu liczyc sie z spadkiem wartosci pieniadza, co Ajan 6 wykorzystal budujac 5 nowych wytworni broni, 2 rafinerie oraz powiekszyl w znacznym stopniu ilosc naszej floty, czyniac ja pod wzgledem ilosciowym najwieksza na swiecie! W miedzyczasie zbrojnie podporzadkowane ludne kraje polwyspu indyjskiego, za panowania Ajana 5, udalo sie dyplomatycznie wchlonac do naszego imperium. Juz pod koniec panowania Ajana 6 wypowiedziano wojne Bengalowi i Arakanowi, do momentu naglej smierci wladcy udalo sie zwasalizowac Bengal, natomiast wojna z arakanem ciagle sie przedluza. Udalo sie zdobyc stolice i dwa wieksze miasta, jednak daleka droga do kapitulacji Arakanu.


Natomiast w wielkim spisie powszechnym jaki odbyl sie pod koniec panowania Ajana 5 okazalo sie ze nasze wielkie imperium zamieszkuje ponad 6 mln obywateli co czyni nasz kraj najludniejszym na calym swiecie

Mapa polityczna polwyspu indyjskiego: