Wolna Rzeczpospolita Polska

Wersja 1.1 Pl
Poziom trudności NORMAL


1936 poziom życia w Polsce się poprawiał gospodarka rozkwitała był to okres zmian
jakie dokonywały się w Polsce. Lecz polityków jeszcze jedno martwiło wzrost potęgi
Hitlerowskich Niemiec. Widząc te niepokojące zmiany Prezydent Mościcki zwołał posiedzenie
na którym miały zostać ustalone następujące kwestie :
1. Jaką zacząć prowadzić politykę wobec Niemiec? Ustępstw czy prowadzić politykę
agresywną. Co do tego nikt nie miał złudzeń trzeba Niemców uspokajać do czasu kiedy
nie będziemy odpowiednio silni by im się przeciwstawić .
2. Czy należy przystąpić do jakiegoś z dwóch sojuszy czy stworzyć własny?.W tej sprawie
głosy były podzielone duża część zebranych chciała przystąpić do Aliantów przeciwnicy
krytykowali to tak „ Przystępowanie do krajów które z nami nie graniczą to śmieszne mieli
by w tedy ograniczony zakres pomocy na wypadek wojny z Niemcami”. Co innego to
przystąpienie do Komitetu z ZSSR która graniczyły z nami na wschodzie miała dużą
armię która by mogła nam w szybkim czasie pomóc. Pan Prezydent Mościki powiedział krótko
„ Przystąpimy do sojuszu, ale to nie teraz. Są też inne ważne sprawy takiej jak kulejąca
Polska gospodarka”
W tym momencie głos zabrał Rydz Śmigły powiedział kilka mocnych słów które mocno dotarły do polityków.
„Panowie nasza armia jest jedna z najliczniejszych na świecie, ale większość naszego sprzętu
pochodzi jeszcze z wielkiej wojny która toczyła się w 1914 a 1918.Niemcy zbroja się ich
czołgi zmiażdżą naszą linie obrony ich samoloty będą siać postrach wśród ludności
cywilnej. Musimy zacząć produkować czołgi i samoloty, bo nasza ojczyzna jest w wielkim
Niebezpieczeństwie. Już raz w historii zapomnieliśmy o wojsku i o ojczyźnie i się doigraliśmy spędziliśmy 123 lat pod zaborami. W tedy na Sali zapanowała cisza dużo pamiętaj jeszcze walkę o niepodległość jak trudno było wywalczyć wolność”.

 

Plany wojskowe na 1936

20 Stycznia 1936 Rydz Śmigły zwołał rade wojskową. Tematem rozmów były
zmiany jakie musza być dokonane do końca roku 36. Na początku została przedstawiona
liczebność Polskiej armii. Rydz Śmigły wziął papiery dotyczące naszej armii i powiedział
Na dzień dzisiejszy nasza armia składa się z
- 44 dywizji piechoty
- 2 dywizji piechoty górskiej
- 4 dywizje kawalerii
- 1 dywizji dowodzenia

Zostały ona podzielona na 9 armii
1. Armia Kraków dowodzona przez Generała Przedzymińskiego pod jego rozkazami znajdują
się :
3 Dywizje piechoty
2 Dywizje piechoty górskiej
-------------------------------------------------------------------
2. Armia Prusy dowodzona przez Generała Szylinga pod jego rozkazami znajdywało się :
4 Dywizje piechoty
1 Dywizja kawalerii
------------------------------------------------------------------
3. Armia Pomorze dowodzona przez Generała Bortnowskiego pod jego dowództwem znajdywało się :
5 Dywizji piechoty
1Dywizja Kawalerii konnej
------------------------------------------------------------------
4. Armia Warszawa dowodzona przez Generała Fabryca pod jego rozkazami znajdywało się :
1 Dywizja kawalerii konnej
4 Dywizji piechoty
1 dywizja dowodzenia
------------------------------------------------------------------
5. Armia Lublin dowodzona przez Generała Broni Sikorskiego pod jego rozkazami znajdowało się :
3 Dywizje piechoty
-----------------------------------------------------------------
6. Armia Łódź dowodzona przez Generała Broni Romra pod jego rozkazami znajdowało się :
3 Dywizje piechoty
-----------------------------------------------------------------
7. Armia Poznań dowodzona przez Generała Kutrzeba pod jego rozkazami znajduje się :
4 Dywizji piechoty
1 Dywizja kawalerii konnej
----------------------------------------------------------------
8. Armia Modlin dowodzona przez Generała Broni Boltusa pod jego rozkazami znajdowało się :
2 Dywizje piechoty
----------------------------------------------------------------
9. Armia Rezerwowa dowodzona przez samego Feldmarszałka Rydza Śmigłego pod jego rozkazami znajdowało się :
12 Dywizji piechoty
----------------------------------------------------------------
Po przedstawieniu stanu naszej armii marszałek powiedział „proponuje następujące zmiany „ armia Modlin zostanie rozwiązana i dywizje zostaną przydzielone armii Poznań.
Armia Lublin zostanie rozwiązana a dywizje zostaną przydzielone armii Pomorze. Marszałek
Spotkał się z dużym sprzeciwem, rozgorzała dyskusja. Minister zbrojeń Tadeusz Kasprzycki
spytał się czy zamierzamy powiększyć stan liczebności wojska. Rydz Śmigły odrzekł
Na razie chcemy zmniejszyć liczebność wojska chcemy rozwiązać cztery dywizje kawalerii konnej i zastąpić ją czołgami oczywiście, gdy nam na to pozwolą fundusze. Na początku
proponuje zlecenie opracowania nowego lekkiego czołgu. Przetarg rozpoczniemy 1 lutego.
W tedy jeden z doradców wstał i powiedział donośnym głosem
„przecież mieliśmy zwiększać liczebność naszych wojska a nie nagle je zmniejszać to śmieszne”. W tedy marszałek uderzył pięścią w stół mówiąc a co pan myśli, że nasi chłopcy przeciwstawią się niemieckim czołgom szablami. Musimy stworzyć wojska bardziej mobilne od tych, co teraz posiadamy.

[ Dodano: Pią Lut 18, 2005 12:01 pm ]
8 stycznia wywiad donosi.

Był piękny wieczorny piątek Pan Prezydent Mościki usiadł wygodnie w fotelu swojej rezydencji i cicho sobie podśpiewując. Nagle słyszy pukanie do drzwi denerwujący się że ktoś mu przeszkadza odrzekł wysokim tonem proszę!!Wchodzi wysoki oficer z wiadomością. Słucham odrzekł Pan Mościcki
Oficer staną wyprostowany i się zameldowała „porucznik Kowalski melduje się z listem do pana Prezydenta” pan Mościcki odrzekł spocznij pokaż, co tam masz dla mnie. Wziął kopertę
i otworzył ją zaczął czytać zaciskając coraz mocniej pięść porucznik się spytał „czy coś się stało „ tak połącz mnie ze sztabem głównym. Na drugi dzień została zwołana rada przybyli wszyscy ważniejsi dowódcy i politycy. Prezydent Mościcki staną na środku pokoju i odrzekł
„ Słuchajcie wczoraj wieczorem dostałem list, w którym wywiad donosi o tym, że nasi rodacy mieszkający za wschodnią granicy są prześladowani i poniżani. Co w tej sprawie robimy?.
Na chwile na sali zapanowała cisza nagle jeden z dowódców się spytał czy ta wiadomość pochodzi z pewnych źródeł. Prezydent odpowiedział tak donosi wywiad.Rozgorzała awantura między dowódcami i politykami każdy wiedział, że armia polska nie jest w stanie przeciwstawić się potężnej armii ZSSR.W tedy Rydz Śmigły wstał i odrzekł już raz Bolszewicy poczuli smak polskiej szabli jak będzie trzeba poczują ją jeszcze raz.Wszyscy zaczęli bić brawa z hałasu można było usłyszeć „Bić Bolszewików” na „ Rosje” Pan Mościcki stanął i krzykną cisza, wyślemy do nich ultimatum albo oddadzą na wschodnie ziemie albo użyjemy siły.




13.Stycznia
Orędzie Prezydenta Mościckiego do Obywateli.

Na placu Saskim, bo właśnie tam Prezydent Przemawiał zebrało się dużo ludzi przemowa była także puszczana w radiu, ale dużo ludzi w tamtych czasach nie posiadało radia.Więc przyszli usłyszeć, co ma ciekawego do powiedzenia ich głowa państwa. Mościki staną na Zbudowanej specjalnie na tą okazje platformie pytając swego doradcy czy dobrze robimy mówiąc o tym ludziom, jeżeli teraz to powiemy to już nie będzie odwrotu. Doradca odrzekł
„ Panie Prezydencie duże ilości Polaków mieszka za naszą wschodnią granicą i z tego, co wiemy dobrze się im tam nie żyje są łamane prawa człowieka musimy temu zaradzić.”
Prezydent kiwnął głowę i odrzekł masz racje musimy zacząć działać.
Obywatel nasz wywiad donosi, że nasi rodacy na ziemiach wschodnich, które znajdują
się pod panowaniem Związku radzieckiego są prześladowani i poniżani musimy działać. I właśnie do was mam pytanie czy pomożemy naszym pokrzywdzonym rodakom czy się od nich odwrócimy. Związek radziecki raz od nas poczuł smak polskiej szabli, więc jak zajdzie taka konieczność posmakuje jeszcze raz. Proponuje byśmy wysłali do ZSSR naszych polityków, którzy by przedstawili nasze żądania wobec tamtych ziem. By ich bardziej do nas przekonać wyślemy nad wschodnią granice trzy armie (Armie Poznań, Armie Pomorze, Armie Warszawę) chcemy razie, czego odbijemy te ziemie siłą. Pamiętajcie nie chcemy wojny z naszym wielkim sąsiadem, ale też nie możemy przymykać oczu na to, co się dzieje z naszymi rodakami. Ku swojemu zdziwieniu większość zebranych podniosło ręce do góry i zaczęła krzyczeć jesteśmy z panem Panie Prezydencie. 15 stycznia do Moskwy została wysłana polska delegacja z żądaniami oddania wschodnich ziemi. Pan prezydent bardzo się denerwował czekając na odpowiedź w między czasie były przegrupowywane nasze armie nad wschodnią granice.

[ Dodano: Sro Lut 23, 2005 7:30 pm ]
Wieści z Moskwy

20 Stycznia mijał już tydzień od wysłania Polskiej delegacji do Moskwy. Temat był poważny dotyczył on przekazaniu Polsce prowincji zamieszkaną przez polskich obywateli. Nawet najmniejszy popełniony błąd mógł doprowadzić do wojny między obydwoma krajami. Wszyscy czekali Prezydent Mościcki, Sztab Główny, I Armie, które zostały przez transportowane nad wschodnią granice na wypadek, gdy by rząd radziecki nie przystał na polską propozycje i by musieli użyć siły. O godzinie 17.00 cały rząd już wiedział ZSSR zgadza się na Polskie roszczenia wobec ziem przygranicznych z Polską. Roszczenia obejmował 8 prowincji
- Orsha, Mińsk, Bobraisk, Mozyr, Korosten, Zhitomir, Vinnitsa, Mogilevi Podolski. Umowa zawarta między państwami była następująca:

Rząd Radziecki przekazuje ziemie, w których w skład wchodzą: Orsha, Mińsk, Bobraisk, Mozyr, Korosten, Zhitomir, Vinnitsa, Mogilevi Podolski.Ziemie zostały przekazane Polsce na następujących warunkach; Wspólna administracja na ziemiach przekazanych.
Umożliwienie ludności Rosyjskiej kontaktowania się z bliskimi, którzy mieszkają po za granicami państwa Polskiego.

Na drugi dzień po ogłoszeniu oddania ziem Polsce wojsko i inspektorzy zajęli nowe tereny ustalając w ten sposób nowe granice państw. To, co zobaczyli na miejscu było przerażające tak opisuje jeden z inspektorów: na widok wojska polskiego ludność polska jak i rosyjska cieszyli się jak wyzwoliciele na twarzach wielu ludzi można było zobaczysz łzy ze szczęścia.
Ludność była bardzo chuda, co wskazywała na brak pożywienia, wiele dzieci chodziło w podartych spodniach. Tego nie można opisać to trzeba było zobaczyć samemu.

 

Sojusz z Estonią

Agresywne zachowanie Litwy w stosunku do Łotwy wywołało w Polskich sferach rządzących zaniepokojenie. Polska była mocno związana z Łotwą prowadzili ze sobą handel.
Łotwa dostarczała Polsce Zaopatrzenie za Energie. Po doniesieniu wywiadu, że Litwa zaczyna prowadzić agresywną politykę wobec Łotwy zaczęto się zamartwiać. Gdyby doszło do wojny mogłyby zostać zerwane stosunki między Polską a Łotwą. Dlatego siódmego października rząd Polski zwołał posiedzenie wyjątkowe. Celem posiedzenia była sprawa jak rozwiązać spór między zwaśnionymi narodami. Po długich rozmowach Polscy politycy i dowódcy doszli do wniosku, że jedyną szansą na uspokojenie Litwy jest sojusz z Łotwą i Estonią. Miało to odstraszyć Litwinów, od jakich kolwiek działań wobec swego sąsiada. 22 Października do Łotwy została wysłana delegacja w sprawie podpisania sojuszu. Po czterech dniach rozmów został podpisany sojusz między Polską i Łotwą, i między Polską a Estonią. Po mimo podpisania sojuszu Litwa nie zaprzestała swej agresywnej polityki w stosunku do Łotwy. Co gorsza trwający między Litwą a Polską spór o Wilno zaczął znowu obowiązywać. Od trzynastego do szesnastego listopada na granicy Litwy a Łotwy zaczęło dochodzić do zamkniętych potyczek. Siedemnastego listopada był spokój, co bardzo zaniepokoiło Polskę i Łotwę wywiad polski donosił o koncentracji jednostek Litewskich nad Łotewską granicą.

Wybuch wojny.

Osiemnastego Listopada nad ranem wojska Litewskie wyprowadziły mocny atak na Łotyszką granice. Polski sztab główny i politycy byli zgodni, co to wywiązania się z obowiązków sojusznika i 18 listopada wypowiedziała wojnę Litwie. Lecz nad granicą Polsko-Litewską nie znajdywały się jeszcze żadne Polskie oddziały, od razu zaczęto pośpiesznie przegrupowanie wojsk nad granice. W skład skierowanych jednostek były Armia Pomorze i Armia Łódź. Armia Pomorze została przegrupowana do prowincji Suwałki miła ona z tej prowincji zaatakować wojska litewskie stacjonujące w prowincji Alytus jak wywiad donosi Litwini zgromadzili tam tylko jedną dywizje piechoty, Armia Łódź została przegrupowana do prowincji Grodno skąd miała zaatakować Kaunas stacjonowała tam tez tylko 1 dywizja piechoty. Jednostki dotarły na miejsce 22 listopada o godzinie 5. Po odpoczynku żołnierze przystąpili do akcji. Najpierw zaatakowała armia Pomorze po krótkiej walce Litewscy żołnierze wycofali się do Sianliau w tedy do akcji wkroczyła Armia Łódź rozpoczynając atak 26 listopada o godzinie 7.00 ruszyła na bój z dawnymi sojusznikami. Walki nie były znowu ciężko po zdobyciu Kaunas Armia Łódź z Armią Pomorze ruszyli na Sianliau był to ostatni bastion Litwinów. Wbrew zdziwieniu Polskich żołnierzy Sianliau poddał się bez walki. Wojna dla obu stron była skończona 23 grudnia polska delegacja przyjęła Litewska Aneksję. Odtąd Litwini muszą przyzwyczaić się do nowych panów, jakim są odtąd Polacy.