"Żeby Polska, była Polską" - MDS AAR od 2003

Odcinek 1
23 Marca 2003 - 1 Kwietnia 2003​

23 Marca 2003
Sztab Generalny

Do małego pokoju, wszedł pewien oficer. Zatrzymał się w drzwiach, popatrzył na trzy osoby obecne w nim. Generał Ekiert, jak zwykle ubrany w mundur na wzór "pustynny", siedział po prawej stronie stołu, koło niego, ubrany w strój admiralski - Roman Krzyzelewski. Na lewo od stołu, już starszy oficer, widać było po nim lekkie zmęczenie życiem - Generał Andrzej Duleba. Wszyscy trzej, natychmiastowo wstali, kiedy wszedł ich nowy dowódca, jak i nowy dowódca Wojska Polskiego - Generał Lech Konopka.
- Czołem! - krzyknął Konopka.
- Czołem Panie Generale! - odpowiedziały mu głosy.
- Spocznij. Witam was, na naszym pierwszym spotkaniu. Cieszę się, że od dziś będziemy pracować razem. Przejdźmy do rzeczy. Naszym zadaniem jest obrona kraju, ale jak wiemy wojny obecnie nie toczymy. Musimy rozpocząć szybką modernizacje naszych sił, bez względu na koszty. Najpierw zaczniemy od wojsk lądowych. Generale Ekiert?
Ekiert wstał, trzymając papiery w ręku i zaczął przemawiać, głosem poważnym, ale słychać było ton zadowolenia.
- Generałowie i Admirale - tu popatrzył na Krzyzelewskiego - Owszem, nasze wojska potrzebują modernizacji i zmiany dowodzenia, gdyż dorównujemy naszymi technologiami wojskiem w latach 70-dziesiątych. Moją pracę rozpocząłem od ustalenia z Generałem Pietrzykiem i Generałem Bieńkiem nowej struktury organizacyjnej naszej armii. Oto jej fragment.

Sformowaliśmy łącznie 5 Dywizji, w tym 1 Pancerną i 4 Zmechanizowane. Także, daliśmy na stanowiska dowodzenia najlepszych generałów w armii.

Dysponujemy także 3 brygadami, że tak się wyrażę "specjalnymi". Oto całe OdB naszej Armii

​

- Dziękuję - odezwał się Konopka, patrząc z podziwem na Ekierta - przedstawi nam Pan plan modernizacji?
- Z przyjemnością. Chciałbym przede wszystkim zmodernizować nasze siły pancerne. Dysponujemy nadal przestarzałymi czołgami T-72. Do 2005, chciałbym mieć same PT-91 "Twardy". Co do piechoty zmechanizowanej, to sprawdziłem oferty kupna nowych pojazdów. Zainteresowały mnie Finlandzkie "Rosomaki". A co do broni osobistej piechoty, to chciałbym wycofać z użycie AKMS, AKM i takie inne graty i wprowadzić, na szerszą skalę nasze "Beryle".
- Okej, rozpatrzę pański wniosek. Przejdźmy do lotnictwa. Panie Duleba?
Generał Duleba, mozolnie wstał, chwycił swoje papiery i zaczął mówić.
- Panowie. Nasze lotnictwo, jest, wyrażę się krótko - stare i wymaga modernizacji. Mam zamiar, wycofać z użytku samoloty MiG-21 - tu Dulebie, zakręciła się łezka w oku. Na MiG-ach przelatał całą swoją karierę wojskową. - które są w użyciu już 30 lat. Rozpoczniemy wymianę naszych samolotów na MiG-29 ( tutaj powiem, że trudno jest modernizować lotnictwo zgodnie z historią. Zastąpić MiG'a 21 można jedynie samolotem Su-27. Su-27 będzie grać u mnie MiG-29, a F-15 - F-16 C/D. ) Zmieniłem też OdB naszego lotnictwa. Oto jego skład.

​

- Dziękuję. Proszę usiąść. Teraz Marynarka Wojenna.
- Ech co tu o niej mówić - odezwał się Krzyżelewski - Dwie fregaty rakietowe, jeden niszczyciel. Jedna flota transportowa i 7 okrętów podwodnych. Modernizacja musi objąć lotnictwo morskie, oraz warto wprowadzić do użytku nowe okręty, dobrze by było, gdyby były kupione zagranicą. Oto OdB.
- Przejdźmy do kolejnego punktu - powiedział Konopka, zapalając papierosa - Uzembia...

​

Polska - kraj nad Wisłą. Kraj, który pierwszy stanął do walki w 1939 roku, "wyzwolony" w 1945, padł pod władze ZSRR. Kraj, w którym rozpoczęto obalanie komunizmu. W 1989 roku, stał się wolny.

W 2003 roku, władze nad krajem sprawuje Lewica. Prezydentem został Aleksander Kwaśniewski, który 24 Marca dokonał wielu zmian w rządzie.

Rząd po zmianach.​

Polska zaczęła się ubiegać od innych krajów sojuszniczych, o nowe technologie, które przyspieszyłyby modernizację armii, i "unowocześnienia" kraju. Pomocną dłoń wyciągnęli Niemcy, Holandia i Francja.

​

25 marca kraj jak i cały świat, dopadł kryzys, który zahamował rozwój kraju. Wzrósł sprzeciw opozycji, oraz wybuchały małe strajki. Rząd postanowił zatrzymać niezadowolenie, zapewniając większe dobra konsumpcyjne.

​

W tym czasie w Zatoce Perskiej, trwała wojna, między NATO, a Irakiem. Polska zaangażowała w nią 200 żołnierzy elitarnej formacji GROM. Wysławiono się m.in zajmowaniem szybów naftowych w zatoce, oraz aktywnych działań dywersyjnych za liniami wroga.

​

1 Kwietnia 2003
Białystok, Dowództwo 1 Dywizji Pancernej

Generał Pietas, podniósł głowę znad papierów. Popatrzył na żołnierza stojącego przed nim i powiedział.
- Kapralu Świderski. Jest pan najlepszym żołnierzem w naszej dywizji, drugim strzelcem w kraju. Sztab Generalny ma dla Pana zadanie...
Świderski, poczuł lęk, ale i podniecenie. "Gdzie mnie chcą do jasnej cholery?! Chyba mnie nie wezwał, aby chwalić moje dokonania".
- Pojedzie pan do Uzambii.
- CO? - krzyknął Świderski - znaczy się słucham panie Generale?
- Do Uzambii.
Uzambia, to kraj w Afryce ogarnięty wojną domową. Na początku 2003 roku, oderwał się od Rep.Środkowej Afryki, ze względu na biedę i postanowili żyć po swojemu. Niestety dwie partie ( APR i UFFL ), nie mogły dojść do zgody co do władzy i rozpoczęła się w lutym wojna domowa. Obecnie jest tam misja pokojowa NATO.
- Tak, pojedzie tam Pan i tylko Pan. Radzę się pakować, za trzy dni pan wyleci, jeśli się pan zgodzi.
Świderski pomyślał trochę. Zawsze chciał znaleźć się w akcji, ale nigdy mu to nie było dane.
- Tak, chcę jechać do Uzambii.
- Świetnie, weźmie pan swoją broń i proszę ją wyczyścić. Polski żołnierz musi wyglądać ludzko.

--------------------------------------------------------------

To mój drugi AAR. Proszę tylko o jedno. Nie chce, aby rozmowa zeszła na dyskusje o polityce. Od tego jest odpowiedni dział. Co do komentowania polityki w AAR'ze nie mam nic przeciwko. Zapraszam do czytania

Technikalia:

- Modern Day Scenario 1.6 BETA
- PIP BETA
- Normal/Normal
- Demokracja wypowiada wojny

 

Odcinek 2
1 Kwietnia 2003 - 1 Maja 2003​

4 Kwietnia, Wielkie Księstwo Luksemburgu zaproponowało Polsce sprzedaż jej technologii Biodiesla. Rząd Rzeczpospolitej przystał na ową ofertę. Doprowadziło to do m.in polepszenia stosunków Polsko-Luksemburskich

​

10 Kwietnia zakończyła się krótka, ale jakże ważna Wojna w Iraku. Po 17 dniach walk, Amerykanie, wsparci żołnierzami Brytyjskimi, Australijskimi, Polskimi, Duńskimi i Hiszpańskimi pokonali słabo wyszkoloną i wyposażoną Armię Iraku. Wynik wojny był przesądzony już na jej początku. Lotnictwo Koalicji wywalczyło panowanie w powietrzu i rozpoczęło atakowanie celów naziemnych, reszty dopełniły wojska lądowe. Mimo wielkiej przewagi, wojska koalicji poniosły straty. Zginęło 200 żołnierzy NATO, 525 zostało rannych. Straty Polskiego Batalionu Specjalnego stworzonego specjalnie do działań dywersyjnych wyniosły 2 zabitych i 1 ranny. Straty Iraku wahają się między 10-30 tysięcy zabitych.

​

21 Kwietnia, Prezydent USA George W. Bush zatelefonował osobiście do Prezydenta Polski. Zaproponował, aby Polska przejęła dowodzenie nad okupacją środkowego Iraku. Pod dowodzeniem Polski znalazłyby się wszystkie jednostki koalicji, stacjonujące w tym rejonie oraz Milicja Iracka. Zadaniem byłaby ochrona sektora przed atakami Al-Kaidy, oraz zapewnienie bezpieczeństwa nad odbudową tej strefy Iraku. Rząd jak i prezydent, przyjęli ofertę.

​

Lotnisko niedaleko Pala, Uzambia

Polski śmigłowiec Mi-17, gładko wylądował na płycie lotniska. Kapral Marcin Świderski, chwycił swojego "Beryla", swój plecak i przygotowywał się do wyjścia. Kiedy otworzono drzwi śmigłowca, zasalutował pilotom, oni odpowiedzieli mu "Powodzenia i wracaj w jednym kawałku". Świderski wyskoczył i ukazała mu się Afryka.

Sawanna ciągnąca się w kierunku gór na horyzoncie, wysokie trawy, baobaby, palmy. Słońce oślepiające swym blaskiem, dającym ciepło, które dla Afryki było typowe.
- HEY! You! - wrzasnął głos obok kaprala i wyrzucił go z marzeń - Copral Swiderski from Poland?
- Yes, that's me - odpowiedział, niższemu od siebie żołnierzowi, który miał oznaki amerykańskie na sobie.
- Follow me!
Polski Mi-17 wzniósł się w powietrze i poleciał w kierunku Czadu. Trasa Świderskiego do Uzambi była długa. Najpierw Polskim Antonowem doleciał do Czadu, po międzylądowaniu w Jerozolimie. W Czadzie wylądował w Polskiej Bazie, skąd śmigłowcem przeleciał do lotniska niedaleko Pala - jednego z trzech miast Uzambii.
Świderski poszedł za żołnierzem mijając pojazdy NATO, różnych krajów. Widział Amerykańskie Hammery, cztery Brytyjskie Centuriony, kilka Abramsów. Żołnierz zaprowadził Polaka do małego budynku znajdującego się obok pasa startowego.
- That's our HQ, I'll take you to the General Edwards - the Commander of our Mission in Uzambia.
- Ok, i understand.
Weszli do baraku, składającego się tylko z jednego pokoiku. Na ścianie wisiała mapa Uzambii, obok regał z książkami, oraz szafa. Po środku stało biurko, na którym znajdowały się papiery, laptop, wiatraczek, oraz Desert Eagle. Za biurkiem stał całkiem młody, przystojny, rude włosy i błękitne oczy generał amerykański.
- Sir! Polish Copral Siwi... Św, Śffff, Swiderski, from Poland.
- Thank you private - potem zwrócił się w stronę Świderskiego, żołnierz zasalutował i wyszedł za drzwi. - Welcome in Uzambia! We're glad to see Polish Soldier here.
- Thank you.
- Do you know, why are you here?
- Not yet.
< Teraz przejdę na nasz język >
- Napije się pan czegoś? - zaproponował generał
- Nie dziękuję.
- Okej. Już panu wyjaśniam. Jak pan wie, w kraju panuje wojna domowa, między dwoma frakcjami: APR - Ludowa Partia Pracy i UFFL - Demokratyczna Uzambia. Naszym celem jest oczywiście złagodzenie konfliktu, ale Biały Dom ma też swoje ukryte zamiary. Nie chcemy więcej krajów komunistycznych w Afryce, dlatego musi wygrać tę wojnę UFFL. APR nie może działać bez swego przywódcy - Joseph Gakumba. Pana zadanie jest go zlikwidować.
- Dlaczego akurat ja?
- Jest pan najlepszy do tego. W ostatnich zawodach strzeleckich zajął pan drugie miejsce. Zawody odbywały się tylko wśród krajów NATO. Wygrał z panem tylko Amerykanin - Sierżant Nick Hartmann. Niestety on zginął w Iraku, w czasie walk o Karbalę, trafiony przez snajpera.
- Zginął?
- Tak
Świderski nie lubił Hartmanna odkąd go pokonał. Strzał w ruchomy cel z odległości 500 metrów mu nie wyszedł, a Hartmann trafił.
- Gakumba przebywa w Monte Selao, około 50 km stąd. Otrzyma pan cywilny wóz, oraz partnerkę - tu się generał uśmiechnął.
- Kogo?
- Michaele Denis, francuzka. Zgłosiła się na ochotnika, oraz podobno dobrze strzela.
Świderski już nie wytrzymywał, wysyłają go do jakieś dziury w środek afryki. Ma zabić jakiegoś człeka co dowodzi komuchami, oraz dają mu stary samochód podobny do Poloneza i kobietę do pomocy.
- Gdzie mogę spotkać panią Denis?
- W barze w Pala. Znajdzie pan - to jedyny bar w mieście. Oto jej zdjęcie.
Michaele okazała się piękną kobietą, krótkie blond włosy zakryte czerwoną apaszką, wielkie niebieskie oczy i czerwone usta.
- Niech pan już jedzie. Misja nie może czekać.



Polska gospodarka pod koniec kwietnie nie wyglądała za dobrze. Starano się złagodzić opozycję, która zyskiwała duże poparcie. Nakłady na modernizację armii były bardzo małe. W ramach rozwoju wojsk aeromobilnych rozpoczęto formowanie jednego skrzydła śmigłowców Mi-17 i Mi-8, dla wojsk specjalnych, oraz jedno skrzydło śmigłowców szturmowych Mi-24.

​

 

Odcinek 3
1 Maja 2003 - 1 Czerwca 2003​

3 Maja, jak wiemy to Święto Uchwalenia Konstytucji. Pominę opis przebiegu uroczystości patriotycznych. Tego dnia, zaproponowano zmianę na stanowiskach dowódczych w lotnictwie i marynarce. Szef Sztabu - Gen. Konopka odrzucił propozycję tłumacząc, że wojsko przechodzi reformy i zmiany pogorszą stan rzeczy.

​

6 Maja rozpoczęła się nasilać tzw. "Afera Rywina". Wszystko zaczęło się 22 lipca 2002 roku, kiedy Lew Rywin złożył propozycję korupcyjną Adamowi Michnikowi. Wybuchła wielka afera, która została ogłoszona jako największy skandal III RP, który trwa do dziś. Doprowadziło to do umocnienia stanowiska opozycji w kraju, oraz wzrosło niezadowolenie.( Przypis nr 1 )

​

12 Maja, do Wrocławia, przyleciały na szkolenie czeskie MiG'i 21. Pojawienie się elity czeskich sił powietrznych i okazja wspólnych ćwiczeń z polskim lotnictwem, zacieśniła stosunki Polsko-Czeskie.

​

29 Maja, premier Włoch Silvio Berlusconi, wizytował Polskę. Razem z Aleksandrem Kwaśniewskim omawiano wspólną politykę, oraz szczegóły wizyty polskiego niszczyciela ORP "Warszawa".

​

Pala, Uzambia

Kapral Świderski, zatrzymał się. Chwycił Beryla i wyszedł z samochodu. Do miasta wjechać nie było możliwości, ze względu na liczne barykady. Samo miasto było w strefie wstrzymania ognia. Południową dzielnicę okupowały siły APR, a północną UFFL. Zaskakujące było, że obie strony przestrzegały zasad tej strefy.
O cywilach nie było tutaj mowy. Albo siedzieli cicho w domach, starając się przeżyć, albo już nie żyli. 15 Marca rozegrała się tutaj bitwa między bojówkami obu partii i została nie rozstrzygnięta. Zginęła połowa cywilów, albo przez wejście w linię ognia, albo przez liczne egzekucje przeprowadzane przez APR. UFFL też nie było lepsze. 20 Marca w Sephane dokonali egzekucji ok. 500 mieszkańców.

Świderski wszedł do miasta. Żołnierze bojówek obserwowali go. Widok człowieka z bronią nie był dla nikogo zaskoczeniem, gdyż Uzambia to obecnie raj dla najemników. Największe zainteresowanie wzbudziła broń polaka. Beryl wz. 96 to nie jest broń, którą łatwo można dostać na czarnym rynku.
Bar, od razu został zauważony. Mały budynek z zatrzaśniętymi dechami oknami ( zresztą jak każdy dom ). Kiedy wszedł to w środku zobaczył tylko 5 stołów i ladę. W barze nie było tłoczno. Siedziały tylko 4 osoby z czego dwóch to na pewno żołnierze APR popijający alkohol. Za ladą stał barman, który z niepokojem ich obserwował. Świderski podszedł do barmana i zapytał go.
- Poproszę coś do picia.
- Co pan chce?
- Coca-Colę
- Nie ma
- Herbata ?
- Coś pan! Tutaj?
- A co jest?
- Piwo, woda i sok.
- Sok z czego?
- Z bambusa
- To poproszę wody
- Proszę.
- Ile płacę? - powiedział Świderski, grzebiąc w portfelu.
- Widzę, że pan nietutejszy. Tutaj płacimy w każdej walucie, bez względu na jej kurs.
- To dam panu polskie złotówki, co pan na to?
- Polak? Owszem przyjmę, proszę mi pokazać je.
Świderski wyłożył na ladę banknot 10zł.
- Niech będzie, przyjmę je, już nalewam wody.
Świderski, był trochę zdziwiony - najdroższa woda na świecie. Ale barman nalał mu porządną szklankę. Polak się obrócił i zaczął wzrokiem szukać Michaele Danis. Zauważył ją w kącie, siedziała i znad książki obserwowała przybysza, na stole leżał francuski FAMAS. Kiedy, Świderski wypił wodę, podszedł do stołu.
- Mogę się przysiąść?
Michaele, popatrzyła na niego i zaczęła go badać wzrokiem, po chwili odłożyła książkę i powiedziała.
- Pewnie, proszę.
- Dziękuję - tutaj Świderski szeptem powiedział - znam cele misji, chciałbym porozmawiać na osobności.
- To jest idealne miejsce, tamci - wskazała na upitych bojówkarzy - nie będą zainteresowani.
- Posiadasz, może plan miasta Mosate Selao?
- Oczywiście. Proponuję przejść na "ty". Michaele.
- Marcin
- Posiadam plan miasta, jak i wszelkie punkty ogniowe, magazyny, sztaby dowodzenia partii. Mam też radiostację, byśmy mogli się kontaktować z sztabem. Proponuję, wyruszyć jutro rano. Mamy 60 km drogi przed nami.
- Rano? A gdzie będziemy spać?
- Jak to gdzie? W hotelu! Wy w tej Polsce nie wiecie co to jest?
- Wiemy, dobrze. Gdzie ten hotel?
- Po drugiej stronie ulicy...

______________________________________________________________________-

Jasny gwint. Pisarzem nie zostanę na bank

Przypis nr 1 - http://pl.wikipedia.org/wiki/Afera_Rywina

 

Odcinek 4
1 Czerwca 2003 - 1 Lipca 2003​

2 czerwca, jak i 4, Grecja i Francja, wysłała swoje kolejne technologie do Polski. Najbardziej warte są te z Francji, gdyż są to plany konstrukcji m.in rakiet balistycznych, okrętów podwodnych z napędem nuklearnym, oraz budowy okrętów podwodnych, zdolnych przenosić rakiety balistyczne.

​

8 Czerwca spowodowane problemami z dostawą ropy, jak i jej przetwarzania w benzynę, amerykańska spółka Brentsa, podniosła cenę ropy do 56$. Spotkało to się z niezadowoleniem opinii publicznej, ale zmotywowało rząd do zwiększenia dostarczania ropy naftowej z Iraku.

​

22 Czerwca, ostatecznie zakończono formowanie w Iraku MDCS'a ( Multinational Division Central-South ), nad którą dowodzenie sprawują Polacy. Polski kontygent w Iraku wynosi obecnie 1000 żołnierzy, wspartych transporterami opancerzonymi BRDM-2 i śmigłowcami szturmowymi Mi-24. Rozważane jest wysłanie do Iraku drogą morską plutonu czołgów PT-91 "Twardy" i samolotów szturmowych Su-22. Wysłanie tych drugich to obecnie plotka.

​

Trwająca kłótnia na linii Rząd - Marynarka się zakończyła. Rozpoczęła się pomysłem prezydenta wysłaniem do Włoch niszczyciela ORP "Warszawa", prezydent jednak zapomniał o fakcie, iż "Warszawa" jest w fatalnym stanie i rozważane jest jego sprzedaż, lub złomowanie. Niestety żadne z krajów NATO nie wyraziło chęci na wymianę, lub nawet kupno starego niszczyciela. Obecnie rozważana jest propozycja sprzedaży ORP "Warszawa", krajom nadbałtyckim.
Do Włoch popłynie z wizytą Fregata Rakietowa ORP "Kazimierz Puławski", klasy Oliver Hazard-Perry z admirałem Krzyżelewskim na czele. Ciekawostką jest, iż "Kazimierz Puławski" brał udział w filmie "Polowanie na Czerwony Październik", jako fregata, która ratowała Rosjan.

​

Pala, Uzambia

Wstawał ranek nad Uzambią. Kapral Świderski po przespanej nocy, rozpoczął wraz ze swoją towarzyszką - Michaele Denis, pakowanie samochodu. Świderski, zapakował do wiekowego samochodu przypominającego polskiego Poloneza z czasów PRL'u, swojego "Beryla", karabin wyborowy SWD-M. Michaele, miała większy bagaż. Mała przenośna radiostacja, karabinek FAMAS, karabin wyborowy FR F2. Wszystko, by zapewnić powodzenie misji.

Udano się w kierunku Monte Selao - stolica Uzambii. Przebywał tam Informator, który posiadał informacje o Josephie Gakumbie. Droga do Monte Selao trwała 5 godzin. Uzambia, była krajem, w którym widać było zmęczenie wojną. Opuszczone chaty, wioski. Spalone ciała na poboczach, trupy bojowników, poprzerywane linie kolejowe i wybuchy po bombach. Podobno w Uzambii nie było ani jednej asfaltowej drogi, co się okazało prawdą. Po za Stephane i Monte Selao nie można napotkać ani śladu asfaltu. Ruch drogowy, po za patrolami, na pick-upach nie istniał. Samochód Świderskiego, musiał zatrzymać się dziesięciokrotnie na posterunkach drogowych. Michaele jednak znała zwyczaje tego kraju i wystarczyła drobna łapówka, aby ich przepuścić bez żadnej kontroli.
Do Monte Selao dotarto o 15. Samo miasto, to była też dziura zabita dechami. Jeden przystanek autobusowy, port rzeczny. Samo miasto było zbudowane na podstawie kwadratu wpisanego w większy kwadrat. Bokami były drogi, z czego ta środkowa była asfaltowa. Wokół ulic, były małe dwupiętrowe bloki, z śladami po walkach. Zachodnią stronę miasta kontrolował APR, a wschodnią UFFL. Pośrodku stał szpital, kontrolowany, przez siły NATO, które miały zapewnić bezpieczeństwo pacjentom.

Kapral Świderski i Michaele weszli do szpitala. Było tam masę Niemców, Amerykanów, Francuzów, Włochów. Kiedy powiedziano im, że muszą się spotkać z "Jerrym", wskazano im górne piętro. "Jerry", był drobnym facetem, czarnej karnacji. Mieszkał w Monte Selao od urodzenia. Wiedzę o kraju, jak i o wojnie miał jak nikt inny.
- Witajcie - przywitał ich gromkim uśmiechem - czego sobie życzycie?
- Informacji. Wiesz zapewne kim jesteśmy - powiedziała Michaele.
- Oczywiście, oczywiście. Przysłał was Generał Edwards. Macie zabić tą żmiję Gakumbę?
- Tak, zgadza się.
- Nie ma go w Monte Selao.
- Jak, to? - włączył się do rozmowy Świderski - Gdzie jest?
- Wyjechał na południe. Mousabi wie! Mousabi widział! - tu "Jerry" dał znać o swoim imieniu. Świderski tracił powoli cierpliwość.
- To gdzie przebywa obecnie Gakumba? - zapytała Michaele.
- Ta podła żmija przebywa na stacji kolejowej, niedaleko Stephane. Mousabi wie też, po co tam jest!
- Po co?
- Czarny rynek, czarny rynek. Tam jest dużo broni, bardzo dużo broni. Chce ją mieć, by zabić ludzi z UFFL i zabić nas! Nas wszystkich zabić!
- A skąd to wiesz? - zapytał Świderski.
- Mousabi to dobry informator, nigdy nas nie zawiódł. - wtrąciła się Michaele.
- Mousabi wie, ale nie powie!
- Dziękujemy Ci. Pomogłeś nam - odezwała się Michaele
- To Mousabi, się cieszy, że mógł pomóc. Bądźcie zdrowi.
Obaj wyszli z pokoju.
- Można mu wierzyć? - zapytał się Świderski - On chyba nie jest normalny.
- Mousabi, mimo uszczerbku na zdrowiu jest dobrym informatorem. Można mu ufać.
- Wiesz jak zabić tego Gakumbę? Ciche zabójstwo? C4? Walna bitwa?
- Zabójstwo na odległość. Stacja kolejowa w Stephane, leży 2km od miasta w wąwozie. Idealnie miejsce do tego.
- Ok, jak wolisz.

 

Odcinek 5
1 Lipca 2003 - 1 Października 2003​

Walka z Al-Kaidą w Iraku, idzie swoją drogą. Wojska koalicji ponoszą coraz większe straty, więc USA poszukuje kolejnych sojuszników, którzy by wzmocnili kontyngent. 4 Lipca Indie nie zgodziły się na wysłanie swoich wojsk do Iraku, co pogorszyło stosunki między oboma krajami. 27 Lipca Japonia zdecydowała się na wysłanie swych wojsk.

​

10 Lipca, podjęto decyzję ws. ORP "Warszawa". Zebrano wiele ofert m.in od Litwy, która zdecydowała się dać za starego niszczyciela 410 mln USD, Łotwy ( 460 mln USD ), Szwecji ( 490 mln USD ). Ze wszystkich propozycji wybrano tą z Estonii, która wynosiła 590 mln USD. ORP "Warszawa" wypłynął na swój ostatni rejs pod polską banderą w kierunku Estonii 11 Lipca. Okręt otrzymał nazwę "Tallin" i wzmocnił skromną marynarkę Estończyków.

​

12 Lipca ORP "Kazimierz Pułaski" przypłynął z wizytą do Oviedo, po 4-ro dniowym rejsie. Przywitał ich osobiście Król Jan Karol I. Polską stronę reprezentował Admirał Krzyżelewski. Niestety w czasie wizyty doszła wiadomość, że Włochy anulowały zgodę na wizytę polskiego okrętu. Po dwóch dniach pobytu w Hiszpanii, "Kazimierz Pułaski" odpłynął do Polski.

​

Po powrocie do Polski, ekipa TVN 24 przeprowadziła reportaż na okręcie.

[video=youtube;SJUF8xepeCg]http://www.youtube.com/watch?v=SJUF8xepeCg&feature=related[/video]​

Niedaleko Stephane, Uzambia

- Cel w zasięgu wzroku. Lądowanie śmigłowca w sektorze 4592 - Michaele podała dane do sztabu. Potem położyła się obok Świderskiego. Byli na skale, skąd był dobry widok na stację kolejową, gdzie przebywał Gakumba - szef APR. Stacja kolejowa to tak naprawdę koniec torów i wraki samochodów wokół niej. Niedopałek desek, mógł świadczyć o tym, że kiedyś tu był dworzec. Gakumba był zajęty rozmową ze swoimi żołnierzami. Szef APR, wyglądem przypominał zwykłego nauczyciela. Dżinsy, niebieska koszula w kratkę, okulary i brązowe buty. Trudno jest uwierzyć, że ktoś taki popełnił wiele przestępstw i zabił tylu ludzi.
- Kto strzela pierwszy? - zapytała Michaele
- Kobiety mają pierwszeństwo. Jeśli trafisz biorę tego żołnierza obok Gakumby.
Michaele przystawiła oko do lunety swojego karabinu i wstrzymała oddech. To miał być strzał, który by przesądził o Wojnie domowej w Uzambii. Zupełny spokój... Celuj w twarz... Palec na spuście powoli drętwiał. Po minucie przygotowań, wielki trzask zakłócił ciszę w wąwozie. Pocisk wyleciał z karabinu.
Nie trafił! Uderzył o wrak samochodu na lewo od Gakumby. Szef APR przestraszony, ale opanowany zaczął biec w kierunku Jeep'a. Kolej na Świderskiego. Musi oddać strzał. W takiej samej sytuacji był niedawno, kiedy pokonał go Hartmann.
Przymierzył. Wszystko według poprawek jakie przerabiał po tym chybionym strzale. Ułamek sekundy, odkąd zrozumiano, że Michaele nie trafiła, w wąwozie rozległ się kolejny trzask. Pocisk opuścił lufę SWD Dragunowa. Przeleciał, szybko drogę, którą musiał pokonać. Przebił kość czołową, przeleciał, przez tkanki mózgu robiąc z nich miazgę. Przebił czaszkę na wylot, a za pociskiem, strzępki krwi, kości i mózgu, wyleciały na zewnątrz. Gakumba się potknął i przewrócił. Krew wypływająca z głowy zaznaczyła wielki ślad na piasku.
Michaele podbiegła do radia. Śmigłowiec wylądował. Świderski, chwycił "Beryla", Dragunowa i karabin Michaele. Wstał i razem z towarzyszką pobiegli w kierunku punktu zbiornego. Po 5 minutach dotarli na polanę. Po środku jej stał śmigłowiec "Black Hawk". Zauważono, że w środku siedział uśmiechnięty generał Edwards.
- Gratuluję - krzyknął, kiedy obaj weszli.
Śmigłowiec wystartował. Kiedy się wznieśli, widać było na ziemi zdezorientowanych bojowników APR, szukających sprawców, zabójstwa Gakumby.
- Bardzo pomogliście, ale muszę was zawieść - powiedział Edwards, po czym wyciągnął Desert Eagla i wystrzelił. Michaele trafiona w pierś wyleciała ze śmigłowca.
- Michaele! - wrzasnął Świderski, ale inny żołnierz, będący na pokładzie chwycił go za tylne ręce. Silne uderzenie w kark, pozbawiło Polaka przytomności...

 

Odcinek 6
1 Października 2003 - 1 Marca 2004​

Październik, to był okres, kiedy Polska rozpoczęła powolne wychodzenie z kryzysu. Potencjał gospodarczy posnął małymi kroczkami.
4 Października, Sztab Generalny z Lechem Konopką na czele, opracował nowy projekt organizacji sztabów dowodzenia, współpracując z doradcami NATO.Ustalono, że przede wszystkim, trzeba było modernizować łączność, wprowadzić nowe oprogramowania do komputerów, oraz polepszyć system dowodzenia do norm NATO.

​

Kiedy życie w Polsce szło własną ścieżką, w Iraku doszło do przełomu w wojnie z terroryzmem. Saddam Husajn, były prezydent Iraku został pojmany przez żołnierzy amerykańskich, na farmie, oddalonej 15 kilometrów od Tikritu. Chował się w ziemiance z wentylacją. Nie stawiał oporu w czasie zatrzymania.

​

23 Grudnia, wybuchła kolejna afera i jak zwykle byli w nią wplątani politycy SLD. Chodziło o przecieki tajnych informacji z MSWiA, oraz przekazywania ich osobom, podejrzanym o kontakty przestępcze.
Polacy są coraz bardziej wściekli na swój rząd. Porażka Lewicy w najbliższych wyborach jest niemal pewna. Jednak członkowie SLD, krzyczą "SLD jeszcze nie umarło!".

​

Okres od stycznia do marca 2004 roku to fala modernizacji w Polskiej Armii. Do standardów NATO zostały zmodernizowane 2, 7, 16 i 36 Brygada Zmechanizowana. Otrzymano, także nowy sprzęt. Transportery piechoty "Rosomak" weszły do służby, zastępując swoje przestarzałe rosyjskie odpowiedniki, które zostaną w Armii, jako jednostki szkolne, lub przeznaczone do rezerwy. Stare czołgi T-72 zostały zastąpione, przez polską modernizację PT91A1 "Twardy". Wyposażenie strzeleckie się też zmieniło. Karabiny szturmowe AKMS, zostały zastąpione, przez polskie "Beryle". Każda drużyna, miała w swoim składzie 1 strzelca RPG, 1 strzelca KM, 1 dowódcę, uzbrojonego w "Mini-Beryl", oraz 8 strzelców, w tym jeden radiotelegrafista.
Podobne modernizacje są planowane w innych jednostkach.

​

50 km na południe od Monte Selao, Uzambia

Otworzył oczy... znajdował się w pustym pomieszczeniu... leżał na betonowej podłodze.... powoli zaczęła wracać mu przytomność. Chciał rozprostować ręce, ale gruby sznur mu to utrudniał. Wstał i oparł się o ścianę. Teraz widział wszystko dokładnie.
Był w celi z jedną dechą. Przez zakratowane okno pod sufitem padało trochę słońca. Po przeciwnej stronie, był żelazne drzwi. Świderski, chciał sprawdzić, czy coś przy sobie ma. Zabrali mu wszystko, pistolet, komórkę, nóż i inne duperele potrzebne, aby przetrwać na pustyni.
Wtem otworzyły się drzwi. Ukazała się w niej postać, bojówkarza APR, z przewieszonym AK-47 na ramieniu. Podszedł do Świderskiego i chwycił za kark, oraz złapał ręce. Za drzwiami czekał kolejny żołnierz. Bez słowa wyprowadzili go z celi. Szli jasnym korytarzem. Na podłodze było widać wielkie plamy krwi.
- Dokąd idziemy? - zapytał się Świderski, jednak obaj przewodnicy, nie zwracali na to uwagi.
Po minutowej wędrówce, dotarli na koniec korytarza, gdzie były kolejne drzwi. Stojący przy nich strażnik, otworzył je. Świderski został wprowadzony do środka i posadzony na krześle.
- Zostawcie, nas samych. Graves i Hunt zostają - odezwał się znajomy głos. Generał Edwards we własnej osobie. W pokoju przebywały już tylko trzy osoby: mężczyzna, który mimo siwych włosów wyglądał na młodego, drugi osobnik, to typowy żołnierz amerykański z karabinkiem M4 i generał Edwards.
- Nasz polak - uśmiechnął się Edwards - miło mi słyszeć, że żyjesz, choć szkoda pani Michaele.
Tu się podło uśmiechnął.
- Powiedz mi - wydukał Świderski - czego ty właściwie chcesz? Mogłeś mnie zabić jak Michaele i mieć mnie z głowy.
- To proste kolego. Uzambia, to nie tylko sawanny. Tu jest coś więcej - diamenty i inne kosztowności. APR zwycięstwo w wojnie domowej ma pewne, dzięki poparciu Al-Kaidy, Chin, Angoli i Rosji. Zabójstwo Gakumby to tylko jeden z punktów mego planu, aby się wzbogacić. - gadał, jak z bajek.
- A pomyślałeś może o NATO, ONZ, o twoich rodakach? Nie przejdzie im fakt, że zmieniłeś strony. Po za tym popierają UFFL.
- NATO? ONZ? USA? Coś ty. Nie mają jaj, aby to zrobić. Ja i Nick Graves, pokonamy UFFL, odbudujemy tutejsze kopalnie i się wzbogacimy płacąc tymi bogactwami na czarnym rynku. USA i takie inne, nie mają tu nic do gadania.
- Okej, fajnie, ale nie sądzę, że darowałeś mi życie, aby gadać te twoje bajeczki.
- Słuszna uwaga - powiedział stojący w kącie Nick - Będziesz nam bardzo potrzebny. Jesteś jednym najlepszych strzelców na świecie. Przydasz nam się, robiąc zamachy na różne ważne osobistości, aby trzymali się daleko od kopalni diamentów w Uzambii. Oczywiście ci to wynagrodzimy. Co ty na to?
W tym momencie, Świderski zauważył, że Afrykanie, nie zadbali o mocne zawiązanie go, i uchwyt był luźny.
- Myślicie, żebym się zgodził? Pieprzcie się!
- Polacy, jesteście głupi, zamiast przystać na dobrą propozycję, wolicie zginąć. No cóż. Żegnaj - Edwards odwrócił się i chwycił strzykawkę.
- To zabójcza trucizna. Nie bój się, to nie potrwa długo.
Edwards podchodził do Świderskiego, kiedy był blisko, Świderski zręcznie wyjął ręce z liny i uderzył pięścią Amerykanina. Chwycił go za szyję u użył jako tarczy. Nogą zahaczył o krzesło i wyrzucił je w kierunku strażnika, który zaskoczony rozwojem akcji, stał nieruchomo i został ogłuszony trafieniem. Świderski wyjął z kieszeni Edwardsa Colt'a .45 i wystrzelił raz w kierunku Graves'a, który próbował wyjąć pistolet z kabury i raz w kierunku strażnika. Edwards, się dusił, strzykawkę upuścił z rąk. Świderski ją złapał i wbił w szyję generała.
- Nie bój, się. To nie potrwa długo.
Edwards, zdrętwiał. Reszty dokonała grawitacja i upadł na podłogę.
Świderski zebrał M4 i wyszedł na korytarz. Był gotowy na walkę, ale nikogo nie było. Widział, gdzie w tych podziemiach, jest radiostacja. Skręcił w lewo. Do pokoju radiotelegrafisty, zostało kilka kroków. Stanął w wejściu. Żołnierz, niemal osłupiał. Odgłos strzału wypełnił korytarz. Na ścianie powstała wielka plama.
Kapral podszedł do radia. Naciął spodnie i wyjął kartkę z częstotliwością sztabu w Uzambii. Wykręcił numery i powiedział.
- Tu Borsuk, tu Borsuk, Echo jesteś?
Cisza.
- Tu Borsuk, Echo jesteś?
- Tu Echo, słyszymy cię wyraźnie. Odbiór.
- Tu Borsuk, zostałem pojmany, przez generała Edwardsa. On nie żyje. Odbiór.
- Tu Echo, wiemy o tym. Dziś, rano pojawili się tu GROM'owcy i jak tylko dowiedzieli się gdzie jesteś, wyruszyli śmigłowcem. Będą za jakieś 30 minut. Przeżyj tylko i najlepiej, abyś zmiękczył trochę obronę fortu. Jesteś w Forcie Akumba, na południe od Monte Selao. Odbiór.
- Tu Borsuk, przyjąłem. Bez odbioru.
Rozsiadł się w krześle. Jak zmiękczyć ich opór? Popatrzył na prawo i po drugiej stronie korytarza, zobaczył zbrojownię, a w nim PKM, oraz M79. Przyszła mu niezła myśl...

Dwóch bojówkarzy z APR, usiadło sobie, na beczkach, na placu w forcie. Jeden zaproponował drugiemu papierosa. Tamten przyjął. Zapalił go, aż w końcu. W największym zejściu do podziemi pojawiła się postać w zniszczonym polskim mundurze, z karabinem maszynowym w ręku. Bojówkarz osłupiał, postać naciągnęła sprężynę. Spokojnie przystawiła sobie karabin do biodra i nacisnęła spust.
TRATATATATA, TRATATATA
Rozpoczęła się strzelanina. Dwóch bojówkarzy, z papierosami w ustach, spadło z beczek na ziemię. Inny zaskoczony żołnierz, zdążył tylko chwycić za starego Kałacha. Wszyscy niemal osłupiali.
Świderski, ściął jeszcze pięciu, aż karabin przestał strzelać. Odskoczył do osłony i wyjął M79. Wychylił się i wystrzelił. Potężna eksplozja zabiła trzech bojówkarzy, prowadzących chaotyczny ogień. Przeładował karabin i zaczął oddawać krótkie serie. Zabił, kolejnego strzelca, zdjął snajpera na wierzy, zabił żołnierza, chcącego się schować za osłoną z drewna przeznaczonego na rozpałkę. APR, w końcu się zorganizował i rozpoczął prowadzić ogień. Świderski przywarł do osłony. Chwycił granat, odbezpieczył i wyrzucił. Wybuch, na chwilę uciszył strzały. Postanowił odpowiedzieć ogniem, jak zaczną przeładowywać. Wyciągnął PKM, i wystrzelił resztę amunicji, zabijając dwóch.
Po 10 minutach, nad fortem, rozległ się ryk silnika. Pojawił się śmigłowiec transportowy Mi-17 z małą grupką żołnierzy, prowadzącą ostrzał z pokładu. Świderski dostrzegł biało-czerwoną szachownicę. Śmigłowiec okrążył plac i zniżył pułap. Wylądował, obok oszołomionych APR'owców. Żołnierze w ciągu sekundy wyskoczyli z maszyny i rozpoczęli likwidację bojówkarzy. Do walki dołączył się kapral. Po pięciu minutach, dziedziniec był czysty.
- Kapral Świderski? - zapytał się jeden z żołnierzy.
- Zgadza się.
- Porucznik Wojtyński, do śmigłowca!
Wziął manatki i za Wojtyńskim wszedł na pokład. Kiedy wszyscy weszli, Wojtyński, rzucił.
- Wieteska zabierz nas stąd! Galaś! Do kaemu! nie widzisz, że strzelec oberwał!
Śmigłowiec wzniósł się. Pod nim rozpościerał się usłany trupami fort. Lecieli w stronę północy. Świderski popatrzył na zegarek. Była 11:23. W radiu leciał utwór "Feeling Good".
Lecieli, nad tą ładną Uzambią, gdzie nie było widać wojny. Pod nimi biegało stado Zebr, Żyraf i innych zwierząt.
Świderski, był spokojny. To już koniec jego przygody w Uzambii....

 

Odcinek 7
1 Kwietnia 2004 - 1 Lipca 2004​

3 kwietnia. Kolejna afera korupcyjna. Tym razem w Ministerstwie Finansów. Zaginęły pieniądze. Szybki opis.

​

2 maja, po trzech aferach korupcyjnych, dotychczasowy premier - Leszek Miller, został zastąpiony na swoim stanowisku przez Marka Belkę. Dokonano jednocześnie kilku zmian w rządzie. Ministrem Gospodarki został Leszek Balcerowicz, a Ministrem Spraw Wewnętrznych - Ryszard Kalisz. Zmiany te doprowadziły do umocnienia się prawicy w rządzie. Polska gospodarka polepszyła się od razu.

​

13 czerwca, Irak odzyskał niepodległość. Został powołany nowy rząd, który mimo wszystko jest nadal marionetką USA. Na terenie Iraku, nadal stacjonują wojska koalicji, a na wschodzie nadal działa administracja USA. Mimo tego wojna z Al-Kaidą trwa nadal.

​

W tym samym czasie, wszystkie brygady zmechanizowane Wojska Polskiego, zostały zmodernizowane, choć przewidywany jest dalszy plan ich rozwoju. Dowódca Wojsk Lądowych gen.Ekiert, przedstawił nowe OdB, dywizji.
Ogólnie nadal ma być tak jak zostało przewidziane wcześniej, tylko z dwoma wyjątkami. W każdej dywizji, ma być obowiązkowo:
- 1 Sztab z pułkiem śmigłowców szturmowych,
- 1 pułk komandosów z pułkiem śmigłowców transportowych.
Realizacja tego planu przewiduje zwiększenie liczebności GROM'u, oraz zakup od innych państw śmigłowców Mi-24 i Mi-17, stanowiące trzon polskich wojsk aeromobilnych.

​

Polska, Olsztyn

- Kapralu Świderski. Po pana dokonaniach w Uzambii, otrzymał pan od USA "Brązową Gwiazdę", od nas "Krzyż Walecznych", oraz awans do stopnia Sierżanta. Gratuluję. - Mówił dumny generał Pietras, dowódca 1 Wielkopolskiej Dywizji Pancernej.
- Ku chwale Ojczyzny Panie Generale! - krzyknął Świderski.
- Ale to nie wszystko. Dostałem list od porucznika Wojtyńskiego i Dowódcy Sił Specjalnych. Porucznik, jest pod wrażeniem Pana dokonań i wysłał prośbę, aby przenieść pana, bez szkolenia do jego kompanii.
Służba w GROM'ie to była jednym z marzeń Świderskiego. Niestety rekrutacja do jednostki nie wypadła pomyślnie.
- Muszę jednak Pana ostrzec. - kontynuował Pietras - Kompania Wojtyńskiego zostaje wysłana do Iraku. Zgadza się Pan na przeniesienie mimo niebezpieczeństwa?
- Tak, zgadzam się Panie Generale.
Pietras wręczył kopertę sierżantowi.
- Oto pismo na temat pana przeniesienia. Jutro zgłosi się Pan w Rembertowie. Odmaszerować!
Świderski zasalutował i wyszedł z pokoju. Na korytarzu niemal podskoczył z radości. Trafił do najlepszych z najlepszych.

Od autora
Proszę przymknąć oko na niektóre błędy

 

Odcinek 8
1 Lipca 2004 - 1 Stycznia 2005​

Przez długi czas dochodziło do spięć między Osetią, a Gruzją. 12 Lipca 2004, Gruzini wypowiedzieli wojnie separatystycznemu rządowi Osetii Południowej.

​

Wojna miała szybki charakter. Siły zbrojne Osetii, ograniczały się do bojowników uzbrojonych w stare karabiny szturmowe AK-47, z rzadkim sprzętem zmotoryzowanym. Gruzini do walk użyli 3 Brygady, wsparte lotnictwem. Mimo twardego oporu i poparciu Abchazji oraz Rosji, 26 lipca zajęto Cchinwali, a rząd wyemigrował do Federacji.
Ogólne straty to:
Gruzja: 126 zabitych, 234 rannych, 10 pojazdów zniszczonych, 3 czołgi zniszczone, 1 samolot uszkodzony.
Osetia Południowa: 482 zabitych, 1 297 rannych, 34 pojazdy zniszczone, 9 czołgów zniszczonych.

Zaskoczeniem dla Sztabu Generalnego Gruzji, było posiadanie przez Osetyjczyków sił pancernych w postaci 10 czołgów T-55, oraz nielicznych BRDM-2.
Po szybkiej kampanii w Osetii, Rząd Abchazji zarządził mobilizację. Otrzymano, też pewne poparcie Rosji. Sytuacja na Kaukazie jest napięta.

​

Tymczasem w Polsce, kierunek modernizacji armii, przeszedł na lotnictwo. Zakupione w całkiem dobrym stanie samoloty szturmowe Su-22 zastąpiły stare LiM-6 w 40 Eskadrze Lotnictwa Taktycznego. Przewidywana jest dalsza modernizacja, oraz kupno myśliwców MiG-29.

​

Karbala, Irak
3 kwietnia 2004

- Panowie - krzyknął na cały pokój podpułkownik Tomasz Domański - wiemy w jakie ***** wpadliśmy i na polecenie naszego sztabu mamy się w nim utrzymać. W Karbali miało odbyć się święto muzułmańskie, które się przerodziło w piekło. Al-Kaida i Armia Mahdiego urządziła sobie pokaz fajerwerków, przez który zginęło ok. 140 cywilów. Mamy utrzymać to więzienie.
Popatrzył na salę. Było w niej 80 żołnierzy. 40 Polaków i 40 Bułgarów. Obok niego stał tłumacz, który mówił do Bułgarów po angielsku, aby zrozumieli.
- Plan wygląda następująco - kontynuował Domański - Bułgarzy zajmują parter i pilnują, aby żaden nam tu nie wpadł z kałachem i nas nie pozabijał. Każda część budynku, północ, południe wschód zachód ma być obstawiona po 10 żołnierzy. To dotyczy też nas. Naszym zadaniem - tu spojrzał na polaków - jest obrona piętra. Mamy likwidować snajperów, stanowiska KM, wypatrywać wroga i wspierać ogniem Bułgarów.
- Panie Pułkowniku. - odezwał się Wojtyński - Co zrobimy, w wypadku przerwania, przez bojowików naszej obrony?
- Nie zastanawiałem się nad tym, gdyż liczę, że do tego nie dojdzie. Jeśli już, to wycofujemy się na dach i walimy z granatów oraz czekamy na śmigłowiec. Wracając do tematu obrony piętra. Wojtyński, ze swoimi chłopakami z GROM'u pilnują głównego wejścia. Biedziak pilnuje zachodniego podejścia, Chorąży Pieterka wschodniego. Ja z chłopakami bierzemy południowe. Główne wejście jest obstawione przez dwa BRDM-2. Postanowiłem, zostawić w nich tylko strzelców i ładowniczych. - tu wziął głęboki oddech - Panowie! Koniec odprawy! Spocznij!
Wszyscy wstali. Grupka GROM'iarzy, w tym sierżant Świderski, poszli za Wojtyńskim. Wszyscy czuli mały dreszcz i wściekłość na dowódców, którzy ich tu wysłali...

 

Odcinek 9
1 Stycznia 2005 - 1 Kwietnia 2005​

Na Ukrainie od 2004 roku dochodziło do spięć wewnętrznych. Obywatele niezadowoleni rządami Janukowicza, dokonywali wszelkich aktów sabotażu, oraz ataków terrorystycznych.
26 stycznia wybuchła na Ukrainie wojna domowa. Opozycja zainstalowała swój nowy rząd w Sewastopolu, który zyskał wielkie poparcie wśród wielu dowódców wojskowych i ludności. Nowa Rosja, jak został nazwany nowy twór, zyskał poparcie Rosji i Chin, którzy wysłali swoich ochotników i sprzęt.

Na początku, rewolucjoniści ruszyli na północ, ale po dwóch bitwach, pod Sumy i Czekrasami, zostali pokonani, przez wojska wierne Janukowiczowi. Szala zwycięstwa przeszła chwilowo na stronę Ukrainy, ale przez silne działania lotnictwa obu stron, Ukraina i Nowa Rosja przestały posiadać większych jednostek lądowych i wojna ma teraz charakter pozycyjny.

Linia frontu pod koniec marca.​

Kiedy świat był przejęty wojną domową na Ukrainie, Rumunia wystąpiła z NATO i wykorzystała brak uwagi państw koalicji, by 28 stycznia wypowiedzieć wojnę Mołdawii i Naddniestrzu ( Ciekawostka. Rumunia na początku wypowiedziała wojnę Naddniestrzu, a Mołdawii dopiero 3 lutego ).

​

Szybki atak sił rumuńskich zniszczył słabe i nieliczne wojsko Mołdawii. 15 lutego cały kraj został zajęty i wcielony do Rumunii. Ciężkie walki trwają na granicy z Naddniestrzem, ale zajęcie tego rejonu to tylko kwestia czasu.

​

W tym czasie w Polsce, przyspieszono z modernizacją lotnictwa. 27 stycznia 13 Eskadra Lotnictwa Transportowego, otrzymała nowe, kupione z USA samoloty C-130 "Herkules", które zastąpiły stare Antonovy 26.

​

5 marca nowe samoloty otrzymała 7 Eskadra Lotnictwa Taktycznego. Stare LiM-6 zostały zastąpione kupionymi z Niemiec Su-20.

​

Od autora:
Rezygnuję ze wstawki fabularnej, gdyż czuję jakiś przymus przy pisaniu odcinka, aby ją dodać. Po za tym opisuję rozgrywkę, a nie przygody pewnej osoby.

 

Odcinek 10
1 Kwietnia 2005 - 1 Lipca 2005​

2 kwietnia 2005 o godz. 21:54, zmarł Papież Jan Paweł II. Cała Polska pogrążyła się w żałobie, która trwała 6 dni. W tym momencie spory polityczne odeszły na bok. Tego samego dnia o godz. 15:30 papież, wypowiedział swoje ostatnie słowa "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". O godz. 19 zapadł w śpiączkę z której się już nie obudził. Kardynał Stanisław Dziwisz mówił, że ostatnie słowo jakie wypowiedział Karol Wojtyła było słowo "Amen".

​

12 kwietnia nowe śmigłowce otrzymała 25 Brygada Kawalerii Powietrznej. Mi-2T to transportowa wersja radzieckiego śmigłowca wielozadaniowego o kryptonimie NATO "Hoplite". Dalsza modernizacja 25 brygady przewiduje wprowadzenie do niej śmigłowców Mi-17.

​

7 maja zmodernizowano Dowództwo Wojsk Lądowych WP. Nowe systemy dowodzenia, łączności i środki transportu pozwoliły tej jednostce dorównać normom NATO.

​

9 maja zaskoczeniem okazała się rezygnacja ze stanowiska szefa sztabu generalnego gen. Konopki. Sam się usprawiedliwiał, zmęczeniem pracą i brakiem podejścia do niej z "pasją". Spośród wielu kandydatów, zastępcą Konopki został gen. Franciszek Gągor. Reprezentowanie podobnej doktryny co swój poprzednik, nie zmieniło to za bardzo sytuacji w Wojsku Polskim.
Tego samego dnia, nowy dowódca wydał pierwsze rozkazy. 1 Wielkopolska Dywizja Pancerna została wysłana na granicę Polsko-Ukraińską niedaleko Przemyśla, by wzmocnić tamtejszą 21 Brygadę Strzelców Podhalańskich.

​

2 czerwca armia rumuńska schwytała rząd nieuznawanej Republiki Naddniestrzańskiej. Doprowadziło to do zupełnego poddania ziem Mołdawii Rumunii.

W samej wojnie zginęło 1252 żołnierzy rumuńskich i 2692 żołnierzy Mołdawii i Naddniestrza. Zniszczono 300 pojazdów opancerzonych i 41 czołgów rumuńskich, a Mołdawia i Naddniestrze straciło odpowiednio 142 i 42. Straty w lotnictwie to tylko 3 uszkodzone rumuńskie samoloty MiG-21.

​

 

Odcinek 11
1 Lipca 2005 - 1 Października 2005​

28 lipca zakończono etap modernizacji wojsk myśliwskich w lotnictwie wojskowym. Zakupione od Niemców za symboliczne 1 Euro myśliwce MiG-29, zastąpiły stare i wysłużone samoloty MiG-21. MiG'i-21 trafiły do muzeów w kraju, oraz 5 innych egzemplarzy zostało sprzedanych Łotwie, która rozpoczęła formowanie swego lotnictwa bojowego.
MiG-29 dorównują standardom NATO. Samo ich wprowadzenie do naszej armii uczyniło lotnictwo polskie jednym z najnowocześniejszych na świecie. ( Boże jakie ja głupoty piszę ).
Jednak na tym nie koniec modernizacji. MON wysłał ofertę kupna od USA nowiuteńkich F-16 C/D, która jest rozważana i wszystko wskazuje na to, że odpowiedź będzie pozytywna.

​

22 sierpnia rozbił się samolot transportowy CASA z wieloma ważnymi oficerami na pokładzie, m. in. generała Bartoszyce - dowódcy 1 Brygady Lotnictwa Taktycznego, oraz zastępcy gen. Duleby - obecnego dowódcy lotnictwa.
Przed wylotem do Mirosławca, samolot wylądował w Krzesinach, gdzie wysiadł gen. Błasik.
W Polsce została ogłoszona żałoba narodowa na okres 3 dni.

​

25 września, cała Polska żyła wyborami prezydenckimi. Wśród wielu partii, które startowały w wyborach, największe poparcie miały: PO - z Donaldem Tuskiem jako kandydatem na prezydenta, PiS - z Lechem Kaczyńskim jako kandydatem i SLD - z Włodzimierzem Cimoszewiczem jako kandydatem.

​

Wybory zakończyły się zwycięstwem PiS'u, który uzyskał 40,91% poparcia. Drugie miejsce zajęło PO z 38.64% poparciem. Trzecie miejsce zajęło SLD z 20.45% poparciem.

Powołano nowy rząd. Prezydentem został Lech Kaczyński, który ze względu na wzrost, nazwisko i brata stał się ofiarą ataków satyryków, mediów i zwyczajnych ludzi. Premierem został Marcinkiewicz, stanowisko w MSZ objął Stefan Meller. Szefem MSWiA został Ludwik Dorn.
Swoje stanowiska zachowali: Leszek Balcerowicz jako minister gospodarki i Janusz Bojarski jako szef wywiadu i szef BOR'u.

​

Pod koniec września Wojsko Polskie przeprowadziło na Pustyni Błędowskiej i nad Bałtykiem wielkie manewry wojskowe, które były oglądane, przez Sztab Generalny WP, Rząd Rzeczypospolitej Polski i reprezentantów NATO. Oto nagrania z manewrów:

Rozpoczęto pokazaniem umiejętności żołnierzy w wypadku desantu z morza.

[video=youtube;JpjgkDO4DTM]http://www.youtube.com/watch?v=JpjgkDO4DTM[/video]​

Następnego dnia symulowano wielką bitwę, przeciwko terrorystom. Symulowana bitwa rozpoczęła się ostrzałem artyleryjskim:

[video=youtube;j7JiaokM46k]http://www.youtube.com/watch?v=j7JiaokM46k&feature=related[/video]

[video=youtube;SoicurmKQkA]http://www.youtube.com/watch?v=SoicurmKQkA&feature=related[/video]​

Potem do akcji przystąpiły jednostki GROM.

[video=youtube;n3L1ggmzEww]http://www.youtube.com/watch?v=n3L1ggmzEww&feature=related[/video]
​

Ćwiczono także walkę z czołgami...

[video=youtube;y2U-fthh2KY]http://www.youtube.com/watch?v=y2U-fthh2KY&feature=related[/video]​

Oraz skoki ze spadochronu. To był ostatni punkt manewrów. Cały pokaz został krótko podsumowany przez Sztab Generalny krótkimi słowami...

[video=youtube;DN3e3KbtfpU]http://www.youtube.com/watch?v=DN3e3KbtfpU&feature=related[/video]​

 

Odcinek 12
1 Października 2005 - 1 Stycznia 2006​

12 października, rozwinięto doktrynę przewagi lokalnej na zasadzie zasadzek.

​

20 października wzmocniono 21 Brygadę Strzelców Podhalańskich o pułk śmigłowców transportowych. Ta zmiana doprowadziła do zwiększenia możliwości mobilnych brygady. Śmigłowce Mi-17, w które "podhalańczycy" zostali uzbrojeni są najlepszymi śmigłowcami transportowymi w Wojsku Polskim. Są one w stanie wsiąść na pokład 24 ludzi z uzbrojeniem. Rosyjski silnik Klimov TW2-117 o mocy 1105 kW, pozwala maszynie na rozwinięcie prędkości do 250 km/h, oraz wznieść się na pułap 4 500 metrów.

​

Ze względu na brak odpowiednich nakładów finansowych, afery korupcyjne i nieudolność poprzedniego rządu, nie zdołano zmodernizować zupełnie sił pancernych, jak i całego WP do planowanego efektu. MON i Sztab Generalny WP, postanowił przejść do produkcji, opuszczając na jakiś czas modernizację. W planach są 2 dywizje zmechanizowane z śmigłowcami Mi-24, 1 dywizja pancerna, wyposażona w czołgi Leopard 2A4, produkcji niemieckiej, oraz ( za wykupieniem licencji ) krajowej.
Zaskoczeniem okazała się zgoda Rosjan na produkcję w Polsce samolotu MiG-29. Jeszcze większym zaskoczeniem było PZL, które uznało, że w ciągu roku będzie w stanie zbudować 20 samolotów tego typu.
Plan modernizacji WP nie pokrzywdził też MW. W stoczniach w Gdańsku i w Szczecinie, do budowy weszły dwie nowoczesne korwety rakietowe "Gawron". PZL też rozpocznie produkcje bombowców morskich "Bryza", które wzmocnią słabe lotnictwo marynarki.
Zwiększono zakres szkolenia jednostek specjalnych, które zostaną podzielone na pułki i wzmocnią obecne dywizje. Podobne decyzje podjęto w zakresie sztabów polowych. Do produkcji wszedł sprzęt dla 4 jednostek sztabowych, wspartych pułkiem śmigłowców Mi-24.
Ten plan produkcji, ma być najpóźniej gotowy pod koniec 2008, a cały plan modernizacji WP do 2010 roku.

Od autora:
Proszę przymknąć oko na niektóre informacje

Aha. I żeby nie było, że mało to dopiszę dowcip, który mi się spodobał

Młody artylerzysta przyjechał na niespodziewaną przepustkę do domu. Zaskoczona żona w pośpiechu kręci się po kuchni, aby przygotować coś ekstra. Nastawia ciasto w piekarniku i mówi:
- Posiedź, popilnuj ciasta, a ja skoczę do sklepu.
Chłopak usiadł, niewiasta wyszła z domu... ciepełko i zmęczenie zrobiły swoje - zasnął. Kot wlazł mu na kolana, oparł głowę o brzuch i tak sobie razem chrapali. Wraca żona, widzi co i jak i załamuje ręce:
- Co tu się dzieje?!
Obudzony, półprzytomny, chłopak zrywa się z przerażeniem w oczach, błyskawicznie otwiera piekarnik, wrzuca kota, zatrzaskuje i stając na baczność, wrzeszczy:
- Działo nr 3 gotowe do strzału!

 

Odcinek 13
1 Stycznia 2006 - 1 Kwietnia 2006​

Szczęśliwego Nowego Roku! - powiedzieli Rosjanie. Zakręcając kurek z gazem doprowadzili do kryzysu gazowego, który dotknął też Polskę. Straty materialne były wysokie, oraz ucierpiały stosunki Polsko Rosyjskie.
Wszystko zaczęło się od Ukrainy, która nie była w stanie pokrywać kosztów za gaz. Rosjanie odcieli dostawy gazu na Ukrainę, jednak oni zaczęli kraść gaz dla krajów europejskich. Rosjanie zakręcili kurek z gazem pozbawiając Europę tego cennego surowca.

​

21 stycznia zakończono prace nad nowym sprzętem elektronicznym dla WP ( głównie noktowizory ), oraz nad nowymi pociskami klasy powietrze-powietrze. Zwiększyło to możliwości militarne wszystkich jednostek WP.

​

28 stycznia doszło do zmian na stanowisku Dowódcy Marynarki Wojennej. Admirał Kryrzelewski został zastąpiony przez Wiceadmirała Karwete. Do zmiany też doszło na stanowisku Dowódcy Sił Powietrznych Wojska Polskiego. Generał Duleba odszedł na emeryturę, a jego miejsce zastąpił gen. Błasik.

​

19 marca pierwsza polska jednostka została zmodernizowana do standardów narzuconych przez gen Ekierta. 1 Wielkopolska Dywizja Pancerna pod dowództwem gen. Piątasa składa się z:

Sztab 1 Dywizji Pancernej + Pułk Śmigłowców Szturmowych ( Mi-24W )
21 Brygada Strzelców Podhalańskich + Pułk Śmigłowców Transportowych ( Mi-17 )
10 Brygada Kawalerii Pancernej ( Leopard 2A4 )
34 Brygada Kawalerii Pancernej ( T-72 i PT-91A1 )
17 Brygada Zmechanizowana

​

28 marca zakończyła się Wojna domowa na Ukrainie, zwycięstwem sympatyków Janukowicza. Ukraina straciła w niej ok. 95% swoich sił lądowych i 40% sił powietrznych. Siły Nowej Rosji zostały doszczętnie zniszczone w szturmie Sewastopola, bronionego przez dwa bataliony bojowników.

Rząd Nowej Rosji został rozstrzelany na polecenie Janukowicza.

​

 

Odcinek 14
1 Kwietnia 2006 - 1 Października 2006​

15 lipca dotychczasowy premier - Marcinkiewicz poddał się do dymisji. Zastąpił go na stanowisku Jarosław Kaczynski.

​

27 Sierpnie, zakłady PZL zakończyły produkcję nowych MiG'ów 29. Nowe samoloty zostały sformowane w 5 Eskadrę Lotnictwa Taktycznego.

​

5 Września, w Szanghaju reprezentanci: Chin, Rosji, Kazachstanu, Uzbekistanu i Kirgistany, podpisali pakt Szanghajski o wspólnym sojuszu.

​

10 września. WOJNA WOJNA WOJNA! Chiny napadły na Tajwan! USA, Wielka Brytania, Japonia i Australia zadecydowały, że wesprą Nacjonalistyczne Chiny w wojnie z Komunistami.

​

11 Września, wojska Korei Północnej zaatakowały Koreę Południową. Rozpoczyna się druga wojna koreańska!

​

12 września. Rosja dołącza się do wojny. Skandynawia zaatakowana! Jakie stanowisko UE w tej sprawie?

​

Linia frontu na dzień 1 Października.

​

W Polsce, alarm zarządzono już 10 września. Polskie MiG'i wzbiły się w powietrze, aby strzec nieba, przed samolotami paktu szangajskiego. 4 Dywizja Zmechanizowana została wysłana do Estonii, any wesprzeć będące tam wojska Łotewskie i Estońskie. Polskie okręty podwodne wypłynęły na Bałtyk, aby być gotowe na wypadek konfliktu. Dwie fregaty rakietowe OORP "Kazimierz Pułaski" i " Tadeusz Kościuszko" wypłynęły do Kopenhagi, by razem z innymi marynarkami UE sformować flotę bałtycką.

[video=youtube;eDkvQO3feTk]http://www.youtube.com/watch?v=eDkvQO3feTk[/video]
Wojsko Polskie ( proszę się nie czepiać notki autora filmiku )

[video=youtube;ELPFnTCm8GA]http://www.youtube.com/watch?v=ELPFnTCm8GA[/video]
Wojsko Rosyjskie​

- Jakie będzie stanowisko Polski i UE!?
- Co ze światem?
- Jakie siły ma Polska?

Dowiecie się o tym w najbliższym odcinku!

Od autora:
Przepraszam za krótki odcinek, ale wiecie: emocje

 

Odcinek 15
1 Października 2006 - 15 Października 2006​

2 października USA podpisało sojusz z Indiami. Chiny mają kolejnego przeciwnika, który zagraża m.in Tybetowi.

​

8 października USA wysadziła desant w rejonie Kaliningradu. Rosyjska dywizja broniąca miasta została zaskoczona i po dwóch dniach walki została pokonana. To starcie pokazało różnicę technologii jakimi dysponują obie strony konfliktu.

​

Mimo wojny USA wypełniła swoje zamówienie na samoloty F-16 dla Polski. Do Wrocławia 12 października przyleciało 60 maszyn F-16C/D tworząc 3 eskadry.
USA rozpoczęło rozmowy z Unią Europejską na temat otwarcia kolejnego frontu.

​

14 października padło Taipei - ostatnie wolne miasto Taiwanu. W końcu Chiny się zjednoczyły w jedno państwo.

​

Wieści z frontów:

- Kubańczycy zajęli całą Florydę, ale USA rozpoczęło ofensywę, mającej na celu jej odbicie.
- Skandynawia: Rosjanie się cofają, ich armie są dziesiątkowane.
- Afganistan: Chińczycy przypuścili szturm na Kabul. Amerykański kontyngent się wycofuje.

Od autora:
Cóż - przystąpię do wojny, ale dodam Rosjanom 50 brygad zmechanizowanych i 10 pancernych dla równowagi sił. Do wojny przeciw UE dołączy jeszcze Białoruś. Ukraina i Gruzja staną po stronie NATO.

 

Odcinek Specjalny​

Wojsko Polskie, po przejściu wielu reform i modernizacji jest najsilniejszą armią UE na wschodzie. Stanie się pierwszą jednostką wśród wojsk UE, które przystąpią do walki z armiami Paktu Szanghajskiego.

Polska armia dowodzona jest przez Marszałka Franciszka Gągora, który podzielił siły na dwa fronty.

Front Nadbałtycki

​

W jego skład wchodzą dwie dywizje zmechanizowane ( 2 i 4 Dywizja Zmechanizowana ). Ich zadaniem jest wraz z siłami państw nadbałtyckich obrona Estonii, Łotwy i Litwy, przed atakiem Rosjan i Białorusi. Ewentualny atak na Rosję niewykluczony, gdyż nie zauważono większych sił Federacji Rosyjskiej w pobliżu.

Wsparcia lotniczego ma udzielać słowacka 2 Brygada Uderzeniowa i fińskie lotnictwo. Możliwe jest wysłanie do tego rejonu polskich F-16.

Front Białoruski

​

Najsilniejsze zgrupowanie Wojska Polskiego. Jego zadaniem jest zajęcie Białorusi, wyjście na tyły wojsk rosyjskich i dotrzeć do Moskwy.
Siłami dowodzi Marszałek Franciszek Gągor. On też poprowadzi do walki 1 Dywizję Pancerną - elitę naszej armii. Po za "pierwszą pancerną" do walki pójdą dwie dywizje zmechanizowane ( 1 i 3 Dywizja Zmechanizowana ). W odwodach jest 25 Brygada Kawalerii Powietrznej i 6 Brygada Desantowo-Szturmowa.
Wsparcia lotniczego mają udzielać 1, 2, 3 i 4 Brygada Lotnictwa Takycznego ( łącznie 240 samolotów ). Można liczyć na wsparcie lotnictwa NATO.

Siły Białorusi w tym rejonie to 2 brygady zmechanizowane i 1 brygada specjalna.

Lotnictwo

​

Siły Powietrzne Wojska Polskiego są jednym z najnowocześniejszych w Europie, a nawet na świecie. Jego jedyną wadą jest liczebność. 240 samolotów, z czego 60 F-16, 80 MiG-29, 80 Su-22 i 20 C-130 "Herkules", mają wspierać siły lądowe na każdym kroku. Lotnictwo jest w pełni sprawne i gotowe do działań wojennych z lotnictwem Rosji i Białorusi.

Marynarka

​

Marynarka Wojenna, jest najsłabszym ogniwem Wojska Polskiego. Jej siłę stanowią dwie fregaty rakietowe sprzed 30 lat i 7 okrętów podwodnych, z czego najnowszy ma za sobą 20 lat służby w rosyjskiej i polskiej marynarce.
Zadaniem marynarki, jest ochrona wybrzeża, oraz zwalczanie wrogich okrętów wojennych.

 

Odcinek 16
16 Października 2006 - 1 Listopada 2006​

18 Października, stało się. Rosja i Białoruś wypowiedziały wojnę całej Europie. Rozpoczęło się od bombardowania m.in Kopenhagi, Berlina, Wilna i Drezna. O dziwo nie zaatakowano Polskich lotnisk, przez co lotnictwo natychmiast przystąpiło do walki.

​

O godz. 6:00 polskie lotnictwo uderzyło na wojska Białorusinów, atakujących Wilno. Polskie F-16 szczególnie się pokazały w tej akcji niszcząc wszystkie napotykane oddziały wroga. Białorusińska 3 Brygada Zmechanizowana straciła 40% swego stanu osobowego.

​

O godzinie 8:00 Wojska Frontu Białorusińskiego dokonały uderzenia na wschodnią granicę Białorusi. Nieprzygotowani na atak polaków, ponieśli ciężkie straty. Szczególnie ważną walką było starcie 1 Dywizji Pancernej z zdziesiątkowaną 3 Brygadą Zmechanizowaną. Po sześciu godzinach walk została ona zredukowana do 10% swego stanu z wczoraj i wycofała się do Lidy.
Na innych odcinkach frontu, przejście Bugu nie stanowiło większego problemu. Brest broniony przez 1 Brygadę Specnazu, został zajęty o godz. 11:00, a Slonim o 15:00.

​

Kiedy Polacy parli naprzód, 1 Dywizja Zmechanizowana napotkała wycofującą się 1 Brygadę Zmechanizowaną. Połączenie siły ognia, Polaków i niszczycielskiej sile samolotów Su-22, doprowadziło do tego, że Białorusini stracili połowę swoich sił. Straty Polaków to 62 zabitych, 102 rannych, 3 czołgi rozbite i 5 rosomaków zniszczonych.

​

21 października, 6 Brygada Desantowo-Szturmowa, została zrzucona nad bombardowanym, przez lotnictwo polskie Mińsk. Zdziesiątkowany garnizon został zupełnie zaskoczony, przez co stolica Białorusi padła po krótkiej walce. W starciach zginął m.in. Dowódca Operacyjny Wojsk Białorusi, Ambasador Rosji w Mińsku, Minister Transportu Białorusi, a schwytany został m.in Dowódca Lotnictwa Białorusi, oraz część Sztabu Generalnego. Łukaszenko z przedstawicielami rządu, uciekli do Mozyr'u.
W tej bitwie, zlikwidowano już i tak resztki lotnictwa Białorusi. Po oględzinach samolotów uznano, że są tak zużyte, że nie nadają się do walk, ani do lotów.

​

Pod wieczór 22 października, 1 Dywizja Pancerna, zaatakowała zdobyte, przez Białoruś Wilno. Była to największa bitwa tej kampanii. Brała w niej udział jedyna białoruska brygada pancerna, uzbrojona w czołgi T-55 i T-62, które nie były godnym przeciwnikiem polskich PT-91 "Twardy" i Leopardów 2A4. W czasie starcia, pojawiły się rosyjskie Su-27. Oddajmy głos jednemu z żołnierzy polskich biorących udział w starciu.

Tak minęło pierwsze starcie między Polakami a Rosjanami.

​

24 października, dobito resztki Białorusinów, pod Molodecznem. Niezdolni do dalszej walki i otoczeni, przez siły Łotewskie i Polskie, poddali się.

​

25 października, 6 Brygada Desantowo-Szturmowa, zaatakowała Vitebsk. Resztki, a właściwie dwa bataliony, Pierwszej elitarnej Białorusińskiej Brygady Zmechanizowanej, poległy po krótkiej walce. Niedobitki, przekroczyły granicę z Rosją, lub poddały się do niewoli. Jednak to nie był koniec Bitwy o Vitebsk.

​

27 Października, stacjonująca w Vitebsku, 25 Brygada Kawalerii Powietrznej, została zaatakowana, przez trzy rosyjskie brygady zmechanizowane. Mimo zadania przeciwnikowi ciężkich strat, Polacy zmuszeni zostali do wycofania się. Rosjanie stracili ok. 781 żołnierzy, a Polacy 521.

​

Jednak, wezwano lotnictwo, które zmasakrowało Rosjan. F-16, MiG-29 i Su-22 niszczyły każdy oddział rosyjski w pobliżu. W ciągu dwóch dni rozbito jedną brygadę, a dwie zdziesiątkowano.

​

Resztki wojsk rosyjskich, które zajęły Vitebsk, zostały zaatakowane, przez 6 Brygadę Desantowo-Szturmową i 25 Brygadę Kawalerii Powietrznej. W środku walk do bitwy, dołączyli się Łotysze i razem z Polakami zniszczyli 3 brygady zmechanizowane.

​

Linia frontu na dzień 1 Listopada

​

Floryda

​

 

Odcinek 17
1 Listopada 2006 - 16 Listopada 2006​

1 listopada rozpoczęła się rosyjska ofensywa na wielką skalę, mająca na celu rozbicie wojsk NATO i zajęcie państw nadbałtyckich. 60 rosyjskich brygad zmechanizowanych, stanęło do walki, przeciw ok. 40 brygadom NATO, w tym 19 polskim.

2 listopada, Rosjanie przełamali opór 3 brygady łotewskiej, broniącej miasta Dagaupulis, zadając im ciężkie straty. Aby załatać dziurę w froncie, została tam wysłana 1 Wielkopolska Dywizja Pancerna marsz. Gągora, wsparta 2 Dywizją Zmechanizowaną gen. Lacknera i lotnictwem.

Walki rozpoczęły się rano, huraganowym ostrzałem artyleryjskim. Potem ruszyły polskie "Twarde", Leopardy i Rosomaki, biorąc zdemoralizowanych Rosjan w kleszcze, atakując z północy i południa. Przedpola, jak i przedmieścia zdobyto, po krótkich wymianach ognia, które kończyły się najczęściej wygraną atakujących. Rosjanie zarządzili odwrót, ale dwie brygady zostały otoczone w mieście i rozbite. Uciekające kolumny wojsk wroga, zostały zdziesiątkowane, przez skuteczne od początku wojny Su-22.

​

Polacy, nie bawiąc się w wyłapywanie jeńców, poszli za ciosem i uderzyli na Opochkę. Przekroczenie granicy z Rosją podniosło morale, wśród żołnierzy. Garnizon miasta, jak i jednostki w nim przebywające zostały zupełnie zaskoczone. Najlepszym przykładem tego był atak śmigłowców Mi-24, które dopóki nie oddały pierwszych strzałów, były identyfikowane jako własne. Stworzyły one wielki zamęt w szeregach wroga. Korzystając z elementu zaskoczenia, z śmigłowców wyskoczyli komandosi GROM'u i zajęli kilka ważnych budynków. Nie musieli długo czekać z pomocą, gdyż reszta WP dotarły na miejsce pół godziny po desancie.
Zajmując Opochkę, zatrzymano pierwszą falę natarcia, kolejną korzyścią był fakt, iż rozbite w walkach zostało 5 brygad zmechanizowanych.

​

Rosjanie, jednak nie odpuszczali. 4 listopada zaatakowali miasto Voruw Estonii, bronionego przez 4 Dywizję Zmechanizowaną gen. Piątasa. Polacy musieli przeciwstawić się dwukrotnie liczniejszemu przeciwnikowi. Gen. Piątas, zdążył na szczęście wezwać wsparcie lotnicze, które zmiękczyło siły agresora. Po dniu walk, z 30 000 żołnierzy 4 Dywizji zostało ok. 27 300. Jednak policzono ok. 4 000 ciał rosyjskich, oraz rozbitych ok. 200 pojazdów pancernych i czołgów ( przeważnie T-72, które ustępowały polskim PT-91A1.

​

Inaczej było na Białorusi. Front był od kilku dni nieustabilizowany, spowodowane to było złą pogodą i stanem białoruskich dróg. 5 listopada, na pozycje osamotnionej 25 Brygady Kawalerii Powietrznej uderzyło 5 brygad zmechanizowanych. Nie widząc szans na dalszą walkę, która tylko doprowadziłaby do rozlewu krwi, po 4 godzinach walk, gen. Wójcik wydał rozkaz odwrotu. Manewr wycofujący był osłaniany, przez polskie F-16.

​

6 listopada, Polacy siłami 3 dywizji, uderzyli na rosyjskie zgrupowanie w mieście Pskov. Były tam głównie zdziesiątkowane oddziały, które jakimś cudem uniknęły rzezi, jaką zgotował im gen. Gągor ze swoją 1 Dywizją Pancerną. Zwycięstwo było zupełne. Z 13 brygad, przetrwało tylko 7, jednak nasze straty, były również wysokie. W 1 Dywizji Pancernej z 50 000 żołnierzy, jest zdolnych do walki ok. 45 000. W 2 i 4 Dywizji Zmechanizowanej z 30 000, może walczyć 25 000. Mimo strat, morale było wysokie.

​

Aby ulżyć frontowi białoruskiemu, 8 listopada, 1 Dywizja Pancerna i 2 Zmechanizowana, uderzyły na Rosjan. 1 Dywizja na Nevel, a 2 na Polotsk. Oba ataki były udane. Łącznie w tej operacji zniszczono 2 brygady rosyjskie.

​

11 listopada, z okazji święta niepodległości, pozbawiono jej Białoruś. Niestety Łukaszenko uciekł do Moskwy, ale wyłapano wiele osób. Do prezydenta RP zgłosili się członkowie opozycji na Białorusi z propozycją zainstalowania własnego rządu.

​

Kiedy organizowano rząd na Białorusi, Rosjanie dokonali rozpaczliwego aktu ataku na nią. Jednak to wszystko zakończyło się kontratakiem wojsk polskich i francuskich.

​

15 listopada, po rozmowach z prezydentem Lechem Kaczyńskim i jego bratem zainstalowano marionetkowy rząd na ziemiach należących do Białorusi. Dokonano kilku zmian w konstytucji i podpisano kilka ustaw. M.in. o zakazie uciskania ludności polskiej i zezwolenie na ich obecność w sejmie.

​

Front

​

 

Odcinek 18
16 Listopada 2006 - 1 Grudnia 2006​

Rosyjski Sztab Generalny jest w szoku. W ciągu 3 tygodni padła Białoruś, na przedpolach St.Petersburga widziano oddziały NATO, wojska, które miały zająć Łotwę i Estonię są już małymi i zdemoralizowanymi grupkami żołnierzy, którzy coraz mniej chętnie walczą za Rosję. Ofensywa na Skandynawię zatrzymała się na początku.

17 listopada, Wojsko Polskie z Niemcami i Francuzami, zaatakowali Smoleńsk, broniony przez 5 brygad zmechanizowanych. Rosjanie bronili miasta przez jeden dzień, aż w końcu wycofali się tracąc ok. 3 500 żołnierzy. NATO straciło ok. 2000 ludzi w tym 942 Polaków.
W lesie katyńskim oddano hołd ofiarom zbrodni stalinowskiej.

​

18 listopada, zaatakowano Rosjan pod miastem Porhov. Dywizja gen. Piątasa, która poniosła dotąd największe straty ze wszystkich jednostek polskich, była wspierana przez francuskie oddziały aeromobilne i zmotoryzowane. Wróg był bezradny, wobec takiej siły i nie bronił się dłużej niż 6 godzin.

​

W tym samym, 25 Brygada Kawalerii Powietrznej, wykorzystała swoje możliwości mobilne i 22 listopada dokonała uderzenia na Moskwę - stolicę Federacji Rosyjskiej. Moskwa, była od miesiąca bombardowana, przez lotnictwo NATO, więc obecny tam garnizon liczył 1200 żołnierzy, wspartych 30 śmigłowcami Mi-24, oraz sprzętem zmotoryzowanym. Zaskoczenie jednak, nie pozwoliło garnizonowi, na wykorzystanie swoich sił. Nalot na lotnisko dokonany, przez samoloty MiG-29, Su-22 i F-16 zniszczył 23 Mi-24, a resztę po za jednym uszkodził. Lotnictwo, odpowiedzialne za obronę przestrzeni powietrznej nad Moskwą też silnie ucierpiało, a spanikowany dowódca obrony kazał jej resztkom się ewakuować.

Uderzenie z lądu tylko dopełniło formalności i po 5 godzinach walk polska flaga zawisła nad Kremlem. Prezydent i rząd nie został pojmany.

Bitwa o Moskwę nie była jakimś wielkim starciem zbrojnym. Miało to natomiast wielkie znaczenie strategiczne, gdyż Rosja straciła swój wielki potencjał przemysłowy, oraz umożliwiła na zamknięcie wojsk Rosyjskich w kotle. Ważne też było zwycięstwo propagandowe. Na wieść o zajęciu stolicy Rosji, gen. Wójcik otrzymał gratulacje od nie tylko marsz. Gągora i Lecha Kaczyńskiego, ale i od całego sztabu NATO.

​

Od 22 listopada do grudnia, dominacja NATO na froncie się nie zmieniała. Rosjanie zostali dodatkowo pobici pod Tulą i Ryazanem. Holendrzy dokonali desantu w Archangiersku.

W powietrzu dominowało lotnictwo sprzymierzonych i uniemożliwiało Rosjanom stworzenie dogodnej linii obrony.

​

Niestety z początkiem grudnia meldunki były niepokojące. Gen. Błasik oznajmił, że lotnictwo wojskowe, poniosło ciężkie straty i na jakiś czas musi przerwać działania. Gen. Ekiert stwierdził to samo. Wojska Lądowe straciły 20% swoich sił, żołnierze są zmęczeni walką. Jedynie Admirał Karweta zdał raport, w którym napisał, że marynarka nie poniosła żadnych strat. Nie wielkie to pocieszenie. Na Bałtyku nie działała rosyjska flota wojenna, a jedyny sukces polskich marynarzy to zestrzelenie jednego śmigłowca Mi-2.

Największym szokiem okazał się raport wywiadu. Zza Uralu zbliżają się Rosjanie. Ich siły szacowane są na 300 brygad różnych typów...

Od autora:
Przepraszam za naprawdę denny odcinek. Jestem potwornie zmęczony. Na pewno napotkacie tu jakieś błędy.

Co do tych 300 brygad, to mam zamiar je dodać eventem.

 

Odcinek 19
1 Grudnia 2006 - 16 Grudnia 2006​

Sytuacja na froncie w dniach 1 - 6 grudnia była spokojna. Nie dochodziło do większych starć, tylko zajmowano kolejne terytoria napotykając tylko nieliczne oddziały policji.

Mimo tego spokoju, sytuacja Wojska Polskiego ulegała pogorszeniu. Lotnictwo, przez poniesione wysokie straty było uziemione, aktywnie działająca partyzantka rosyjska przeszkadzała w logistyce. Powstanie samej partyzantki było do przewidzenia, jednak znając nastroje anty-putinowskie nie spodziewano się takiej aktywności.

Z frontu została wycofana 3 Dywizja Zmechanizowana gen. Różańskiego. Od zajęcia Moskwy obawiano się każdego dnia ataku nuklearnego.

7 grudnia, resztki jednej z rosyjskich brygad zajęły miasto Tver, aby powstrzymać Rosjan, wysłano tam 25 Brygadę Kawalerii Powietrznej. Po krótkiej walce, z minimalnymi stratami własnymi Polacy pokonali wroga.

​

9 grudnia, spowodowane raportem, o rosyjskich jednostkach idących zza Kaukazu - Marszałek Franciszek Gągor przyleciał do Radzimina - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, aby osobiście nadzorować ruchy wojsk.
Na stanowisku dowódcy 1 Dywizji Pancernej, zastąpił go jego zastępca - Generał Polko.

​

11 grudnia, na południowym odcinku frontu, obsadzonym, przez siły NATO pojawiły się brygady ciągnące zza Uralu. Niewierzący w fakt, że Rosjanie zmobilizowali swoje siły do takiego stopnia, że mają wielką przewagę liczebną - Francuzi wyzwali Polaków od tchórzy i deklarowali, że możemy się wycofać, ale oni idą naprzód.
Przeliczyli się. Rosjanie zaatakowali Francuzów pod Pavllovskiem. Broniąca miasta francuska dywizja pancerna, straciła 50% swego stanu.
Podobnie było trochę bardziej na północ. Tam niemiecka brygada pancerna została wręcz zmieciona z powierzchni ziemi.

​

Na zebraniu w Sztabie Generalnym, ustalono plan walki z Rosją. Wszystkie jednostki WP, mają zostać wycofane na granicę Białorusko-Rosyjską i czekać na wroga. W tym czasie lotnictwo ma dokonywać nalotów, aby zmiękczyć siły agresora.
Tym czasem dochodzą meldunki, pogarszające sytuację. Na północy Rosjanie zmobilizowali kolejne 300 brygad gotowych do walki. Wynik III Wojny Światowej stoi pod znakiem zapytania...

​

Od Autora:
Może i mój plan obrony wam nie pasuje pod względem akcji, ale to jest MDS. Jedno moje starcie z taką hordą kończyłoby się zniszczeniem całej dywizji.

 

Odcinek 20
16 Grudnia 2006 - 1 Stycznia 2007​

Wojna trwała dalej. Wielkie siły Rosjan, atakowały całą swoją siłą, niszcząc na południu 1 niemiecką dywizję pancerną, 2 francuskie brygady zmechanizowane. Jednak, po raporcie wywiadu mówiącym, że Rosjanie swoje główne siły rozlokowali na południu, Marszałek Franciszek Gągor, postanowił rozciągnąć długą linię obronną na linii Moskwa-Woronez. W skład miały wchodzić 1 Dywizja Pancerna gen. Polko, 1 i 2 Dywizja Zmechanizowana. Z 25 Brygady Kawalerii Powietrznej i 6 Brygady Desantowo-Szturmowej, miała powstać 6 Improwizowana Dywizja, dowodzona, przez sensację w kadrze dowódczej - gen.Wójcika.
Generał Wójcik wysławił się dowodzeniem 25 Brygady. Jego rajdy skutkowały wprowadzaniem zamieszania w całych siłach rosyjskich, niszczeniem logistyki i lotnisk, oraz finalnie zdobyciem Moskwy. Jego brygada poniosła największe straty ze wszystkich jednostek polskich w tej wojnie. Wynosiły one 15%, ale straty jakie zadała jego brygada są bardziej imponujące. Zniszczył 6 brygad zmechanizowanych, 1 dywizję zmotoryzowaną, 1 brygadę pancerną i wyeliminował atakiem na lotnisko pod Moskwą, ok 60 MiG'ów-29 i 20 Su-27.
Przesunięte zostało lotnictwo wojskowe, po tym jak gen. Błasik, zdał raport, w którym zawarł, że Siły Powietrzne Rzeczypospolitej Polskiej są gotowe do ponownego prowadzenia działań. Lotnictwo straciło w czasie całej dotąd kampanii 9 MiG-29, 11 Su-22 i 6 F-16. Zadało natomiast straty równe ok. 20 brygadom.

Planowana gotowość linii obrony była szacowana na 25 grudnia, ale mimo tego już 20 grudnia doszło do walk. 3 rosyjskie brygady pancerne, posiadające przeważnie czołgi T-55 i T-72 zaatakowały 1 Dywizję Zmechanizowaną gen. Ojrzanowskiego, wyposażoną w czołgi PT-91 "Twardy" i nieliczne nadal będące w służbie T-72 wsparte BWP-1, BWP-2, BRDM-2 i transporterami "Rosomak".

Wydawało się, że przewagę posiadają Rosjanie, ale czym jest pancerna pięść wobec genialnemu planu taktycznemu. Początkowy atak Rosjan nie napotykał oporu, potem się okazało, że Polacy najzwyczajniej w świecie ominęli ich zostawiając część sił naprzeciw Rosjan.
Otoczeni przeciwnicy stawiali rozpaczliwy opór, jednak T-72 i T-55, ustępowały polskim "Twardym".

Ostrzelani, przez artylerię, czołgi i piechotę, zamknięci w pierścieniu okrążenia Rosjanie zdołali się wycofać. Stracili oni ok. 1500 żołnierzy, 87 czołgów, 231 pojazdów opancerzonych. Straty polskie nie były wielkie. 107 żołnierzy zabitych, 231 rannych. 13 czołgów zniszczonych ( z czego 8 T-72 ), 31 pojazdów opancerzonych ( z czego 16 stanowiło BWP-1 ).

​

Tworzenie linii się opóźniało. Zaatakowana, przez lotnictwo rosyjskie 1 Dywizja Pancerna gen. Polko została w tyle. Sam atak był zaskoczeniem, gdyż rosyjskie lotnictwo prowadziło walkę lokalną. Strącono 1 MiG-29 i 4 Su-27. Stracono natomiast 3 Leopardy 2A4, 7 PT-91 i 12 "Rosomaków". Zginęło 41 ludzi.

25 grudnia pod Moskwą, została przegrupowana nowo powstała 6 Dywizja Improwizowana. Sprawdzając jednostki to obie brygady miały za sobą ciężkie życie. Posiadała ona 87,5% stanu, jaki był spodziewany w wypadku pełnych etatów.

​

Już z początkiem następnego dnia została zaatakowana, przez 4 brygady pancerne. Gen. Wójcik, robił co mógł, aby powstrzymać nacierających Rosjan. Śmigłowce nawet transportowe, latały nad liniami atakujących, aby ich zmiękczyć. Do walki rzucono nawet jednostki tyłowe, takie jak żandarmerię, kucharzy i żołnierzy "logistycznych".
Po dwóch godzinach walk, Rosjanie mimo poniesionych strat, byli pewni zwycięstwa. Polacy, aby jakoś pokonać czołgi rosyjskie mieli do dyspozycji RPG-7 i Spike. Te drugie były w małych ilościach, ale swe zadanie spełniały znakomicie.
Generał Wójcik wezwał lotnictwo, które o 7:00 rozpoczęło krwawą rzeź. Rosjanie będący pewni zwycięstwa, zostali zasypani pociskami, bombami i rakietami z Su-22, F-16 i MiG-29.
Mimo zwycięstwa, Polacy ponieśli straty. Zginęło 1800 żołnierzy, a 2000 zostało rannych. Stracono 18 śmigłowców Mi-17, 9 Mi-2, oraz 4 Mi-24. Rosjanie utracili ok. 100 czołgów, oraz 2000 żołnierzy. Ta bitwa miała swój symbol. Polskie lotnictwo wróciło do walki i pokazało pazur, którego nie zamierza schować do końca.

​

Przenieśmy się na północ. Tam żołnierze 4 Dywizji Zmechanizowanej, zaatakowali resztki Rosjan, pod St.Petersburgiem. Zgrupowanie wroga, liczące ledwo 2000 żołnierzy, posiadających strzępki sił pancernych i zmechanizowanych nie dało rady przeciwko ok. 15 000 żołnierzy polskim, posiadających nowocześniejszy i liczniejszy sprzęt. Pogrom był zupełny. Do niewoli wzięto ok. 1500 żołnierzy, a 500 Rosjan zginęło. Wojska rosyjskie w Finlandii zostały odcięte.

​

30 grudnia, na miejsce dotarła wreszcie dywizja pancerna gen. Polko. Od razu otrzymała rozkaz zlikwidowania wyłomu w froncie, zagrażającemu odcięcie od wojsk NATO 14 Dywizji Pancernej niemieckiej.

Wspominał Kapitan Andrzej Czerwiński z 34 Brygady Pancernej.

​

Linia frontu

​

 

Odcinek 21
1 Stycznia 2007 - 16 Stycznia 2007​

Mimo sukcesów wojsk NATO, Rosja nie odpuszczała. Stawiała na każdym kroku zażarty opór. Francuzi utracili w tym czasie całą dywizję zmotoryzowaną, brygadę pancerną i brygadę komandosów. Niemcy stracili pół dywizji pancernej. W najlepszej sytuacji byli Polacy. Ich ataki były dobrze przemyślane i nie ryzykowano większych strat.

1 Stycznia, kiedy świętowano nowy rok, na froncie niebo oświetlały pociski artyleryjskie. Tego dnia 4 Dywizja Zmechanizowana gen. Piątasa uderzyła na resztki Rosjan pod Petrazavodoskiem.

Na początku przeważali Rosjanie, którzy byli przygotowani na atak. Na szczęście nawiązano łączność z wojskami fińskimi na północy. Po dniu walk, Rosjanie się wycofali.

​

3 stycznia 1 Dywizja Pancerna gen. Polko uderzyła na zgrupowanie pancerne w rejonie miasta Borisglebsk. Kolejne zwycięstwo oręża polskiego.

​

Jednak w końcu role się odwróciły. Rosjanie zmobilizowali większość swoich sił na południu i przypuścili ofensywę, mającą na celu wyparcie wojsk koalicji z południa.

Pierwszą ofiarą ataku, stała się 1 pancerna. Zaskoczeni Polacy, przytłoczeni przewagą liczebną wycofali się, ale mimo tego zdołali zadać ciężkie straty przeciwnikowi.

​

13 stycznia Rosjanie uderzyli na pozycje 6 Dywizji Improwizowanej. Scenariusz był taki sam jak w bitwie z 1 Dywizją Pancerną. Ponosząc ciężkie straty, Polacy wycofali się.

​

Do 16 stycznia, Wojsko Polskie poniosło wysokie straty. Statystycznie utracono 9% stanu wyjściowego na początku wojny. Powinno walczyć 80 000 żołnierzy wojsk lądowych, a walczy 72850 ludzi.

​

Sytuacja lotnictwa również jest niepokojąca.

​

Linia frontu

​

Radzymin, Sztab Generalny Wojska Polskiego
16 stycznia 2007

- Marszałku... - powiedział Ekiert. Gągor obrócił się i zobaczył twarz pełną litości i ogłupienia. - Musi Pan coś zobaczyć.
- Co niby takiego?
- Jeden z kapitanów z WKU chce coś powiedzieć.
- Niech będzie, prowadź.
Wyszli z pokoju, przeszli przez korytarz i weszli do kolejnego pomieszczenia. Tam przy stole nad papierami siedział kapitan. Zobaczył marszałka, wstał i zasalutował.
- Spocznij Kapitanie - odpowiedział Gągor. - Co masz dla mnie?
- Panie marszałku, dziś zgłosił się do WKU tuman jakiś dziwnych osobników. Chcą wstąpić w szeregi.
- I jaki w tym problem?
- Niech pan posłucha. Rano do budynku weszła całkiem spora liczba rekrutów. Wszyscy wyrazili chęć wstąpienia do armii. Zaczęliśmy ich sprawdzać.
Pierwszy już nas zaskoczył. Zaproponowaliśmy mu dołączenie do Marynarki, jako podwodniak. Użyłem w mej wypowiedzi "Łódź Podwodna". On na to strzelił mi referat, dlaczego powinno się nazywać takie rzeczy okrętami, a jakie statkami, a jakie łodziami. No nic, prezentował się dobrze to go wpisałem.
Po chwili wszedł kolejny. Ten zagroził, że nie będzie walczył z Berylem w ręku, bo to kopia kałacha, kałach jest zły jak cały ruski sprzęt. Powiedziałem mu, że nie ma wyboru i musi walczyć z Berylem. Na to on, że będzie walczyć ze swoim karabinem do ASG. Też go przyjąłem.
Po za tym, była grupa polityków. Jeden z Samoobrony, zachęcał mnie o oddanie głosu na Samoobronę w najbliższych wyborach, inny mówił o poprawności politycznej, ale sam mówił, że jest Nikim Ważnym. Jeszcze był jakiś lewicowy.
Była też pewna grupka pisarzy. Jeden przedstawił mi swoją alternatywną wizję świata i Polski. Gadał dłużej niż trwała Moda na Sukces. Inny mówił o Bawarii, Walii i Japonii, co ciekawe też alternatywną historię.
Byli też inni komicy. Grupka fanów Anime, z czego jeden kibicował Arsenalowi i mówił, że nie lubi kruczków, jeszcze jakiś od urugwajskich naukowców, oraz jeden strateg co mówił, że ma pomysł dla Gągora, aby zrobić desant na Tanganice.
Pojawiła się też grupka ludzi, przedstawiających się jako zwierzęta. Mam na myśli jakiegoś Kurczaka, jakaś Surikatka itp. Był nawet osobnik podający się za Doniczkę.
Po za tym jakiś MatriX, jakiś Kamil, jakiś nacjonalista z Krakowa, ktoś z SaS'u, trzech rycerzy, z czego jeden od Templariuszy. Była jedna dziewczyna, która znała każdy obraz w budynku i większość miejsc na świecie. Jeden gadał o jakimś Miśkiewiczu, inny podawał się za zioma.
Był też jakiś Wietnamofil, jakiś Menel itp.
Cała mieszanka towarzystwa. I tutaj zadaję pytanie Panu Marszałkowi - Co z nimi u diabła zrobić?
Marszałek się zamyślił, ale po chwili odpowiedział.
- Sformuj ich w jakiś samodzielny batalion. Tacy wariaci są groźni jak są w kupie.
- Tak jest Panie Marszałku!

Przepraszam za niski poziom odcinka. Jakby coś się komuś coś nie podobało to proszę pisać.

 

Odcinek Specjalny nr 2
Samodzielny Batalion "Way of War"​

Owa historia jest zapisana, jako najdziwniejszy wypadek w historii świata. Grupa typowych ludzi, którzy styk z wojną mieli tylko przez komputer i książki stworzyła najsilniejszą jednostkę jaką widział świat.

Powołany do życia 16 stycznia 2007 roku Samodzielny Batalion "Way of War" 600 żołnierzy. Uznani, zostali przez media i wielu dowódców "niepotrzebnym tworem". Jednak Marszałek Franciszek Gągor widział jakiś potencjał w tej jednostce.

​

Samo OdB było nie typowe jak na jednostkę wojskową. Nie posiadał on jednolitego dowództwa. Wiek żołnierzy był w granicach 12 - 45 lat. Wyszkolenie było mizerne. Niewielu miało doświadczenie z takich gier jak ASG, lub Paintball.

W skład batalionu wchodziły:

- 1 Kompania Pancerna
* 1 pluton ( PT-91 "Twardy" - 10 szt. ) - dow. macgie20
* 2 pluton ( Leopard 2A4 - 10 szt. ) - dow. Pompidou
* 3 Pluton ( PT-91 "Twardy" - 10 szt. ) - dow. adammos
- 1 Kompania Zmechanizowana - Krzyżowiec
* 1 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. ) - dow. Laveris de Navarro
* 2 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. ) - dow. Tasse
* 3 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. )
- 2 Kompania Zmechanizowana - dow. Sasza
* 1 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. )
* 2 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. )
* 3 pluton ( KTO "Rosomak" - 10 szt. ) - dow. Sarmata
- 1 Bateria Artylerii Samobieżnej ( AHS Krab - 6 szt. ) - dow. Arekus
- 1 Bateria Artylerii Przeciwlotniczej ( ZSU-23-4 - 4 szt. ) - dow. infantryman
- 1 Klucz Śmigłowców Szturmowych ( Mi-24W - 4 szt. ) - dow. Zoor
- 1 Kompania Logistyczna - dow. Nikt Ważny
- Naczelny Wódz Kuchni Batalionu - dow. Milven
- Szpital Polowy - dow. Severian

​

Żołnierze byli szkoleni, krótko, gdyż wszystko szybko łapali. Nie sprawiały problemów takie rzeczy jak pilotaż śmigłowców, kierowanie i strzelanie z pojazdów, długie testy sprawnościowe, strzelanie z artylerii itp.

Batalion szybko wyszkolony został natychmiast wysłany na front. Szacowany czas dojścia wynosi do końca stycznia.

 

Odcinek 22
16 Stycznia 2007 - 1 Luty 2007​

Sytuacja na froncie się pogarszała. Rosjanie widocznie rozpoczęli wielką ofensywę na południu. Skoncentrowano tam przeszło 200 brygad. NATO zdolne stawić przeciwko im było ledwo 30. Jednak przewagą było silne lotnictwo, którego Rosjanie nie mieli. Ono, oraz nowy batalion mają zadecydować o przyszłości frontu południowego.

Bitwa o Borisglebsk​

1. Początek

Dotąd najkrwawsza bitwa tej wojny. Nazwana została "Stalingradem XXI wieku". Działały tu wszystkie siły WP na południu, oraz nieliczne siły francuskie i niemieckie.

Rozpoczęło się trochę bardziej na północ. W mieście Murom. Polska 6 Dywizja Improwizowana wsparta francuską 5 brygadą zmotoryzowaną została zaatakowana, przez liczne siły pancerne. Po długiej walce polska dywizja straciła 30% swego stanu osobowego, a Francuzi 40%. Zdołano rozbić 60 czołgów.

​

Starcie z 17 stycznia pod Muromem, wpłynęło na sytuację na froncie oraz morale Rosjan, które znacznie wzrosło. Według Gągora, ważnym celem strategicznym jest miasto Borisglebsk, którego posiadanie waży na sytuacji na froncie. Tutaj znajdował się wielki skład zaopatrzenia dla Rosjan, oraz duża ilość dróg pozwalała na zwiększenie mobilności jednostek.
Borisglebsk, trzeba było mieć za wszelką cenę...

Z rankiem 18 stycznia, nad Borisglebskiem rozpętało się piekło. Ogień otworzyły polskie armatohaubice "Dana" i "Goździk". Chwilę po tym do walki włączyły się czołgi. One, wsparte piechotą z "Rosomaków" wpadły do miasta.
Rosjanie znali wartość Borisglebska, więc bronili go zażarcie.
Mimo, świetnego początku - celnego ostrzału artyleryjskiego, oraz szybkiego zajęcia terenów wokół Borisglebska, samo miasto pozostawało niezdobyte. Sytuacja się poprawiła, gdy wsparcia udzieliły słowackie i czeskie MiG-21. O 16:21 do gen. Lancha - dowodzącego bitwą doszła wiadomość "Zdobyliśmy magazyn, Rosjanie uciekają, straty wysokie". O godz. 20 podano, że Borisglebsk został zdobyty.

​

Jednak to był dopiero początek.

2. Utrzymać Borisglebsk!

26 stycznia, Rosjanie dokonali rozpaczliwej próby odbicia Borisglebska. Jednak interwencja lotnictwa i artylerii, oraz gwałtowny ogień pierwszej linii obrony zdecydował o wycofaniu się Rosjan. Samo starcie było takie krótkie, że gen. Lanch jak dostał wiadomość o ataku, już 5 minut potem zameldowano, że Rosjanie się wycofują.

​

27 stycznia, Rosjanie wzieli Borisglebsk w kleszcze, zajmując Tambov. Do akcji weszła dywizja gen. Ojrzanowskiego wsparta 6 Dywizją Improwizowaną. Po całodniowej walce Rosjan wyparto.

Bitwa o Borisglebsk pozostaje nierozstrzygnięta. Mimo, że miasto jest pod kontrolą Polaków, w każdej chwili Rosjanie mogą rzucić na nie ok. 120 brygad.

​

W tym samym czasie niedaleko Kurska...​

"Twardy" - podstawowy czołg Wojska Polskiego toczył się po typowej piaszczystej rosyjskiej drodze. Za nim długi kordon innych pojazdów wojskowych - Samodzielny Batalion "Way of War" idzie ( a raczej jedzie ) na wojnę.
- Cisza! CISZA! - wrzasnął Severian na rozgadaną gromadę żołnierzy na pancerzu pierwszego "Twardego". - Chciałbym poruszyć, w końcu kwestię dowodzenia.
Wszyscy się uciszyli i zaczęli słuchać. Severian wyciągnął kartkę i długopis i zaczął notować.
- Zacznijmy od pancerniaków. Kto weźmie 1 Kompanię Pancerną?
Cisza....
- Ehhh, no dobra ustalimy to. Kto weźmie pierwszy pluton?
"Twardy" się zatrzymał. Kolejny czołg za nim również o mały włos nie uderzając w swojego prowadzącego. Cały batalion stanął. Przez chwilę usłyszano stuknięcie i odgłos wybitego szkła, oraz przekleństwa Fafcia.
Z "Twardego", u jego włazu rozległo się silne uderzenie. Chwila przekleństw, szczękot metalu. Po chwili kolejne silne uderzenie i jeszcze głośniejsze przekleństwa. W końcu właz się otworzył i wyłonił się z niego macgie, masując ręką głowę.
- Ja wezmę pierwszy pluton - odpowiedział i schował się spowrotem. Czołg ruszył.
Severian głęboko odetchnął i zanotował.
Rozkładanie dowodzenia szło sprawnie. Nie było wielkich niespodzianek. Severian wziął szpital polowy, Zoor śmigłowce, adammos pluton PT-91.
Zadziwił większość wybór Arekusa i infantryman'a.
Kiedy wrócono do typowych gatek szmatek, Nikt Ważny poruszył temat - "Co zrobimy, jeśli każdy rusek ma kałacha". Pierwszy odpowiedział Irkuck.
- Dajcie Goliatowi, mikrofon. Zacznie mówić, jakim "kałach" jest złem to już nikt go nie użyje.
Goliat chwycił swój karabin i grzmotnął kolbą Irkucka.
- Jak wrócimy do domu, to pierwsze co zrobię dam ci bana - odpowiedział.
"SAMOLOT" wrzasnął ktoś z kolumny. Wszyscy spojrzeli w górę i spostrzegli sylwetkę myśliwca rosyjskiego.
- Su-27 - powiedział Goliat - Nie strzelać! Nie strzelać! - krzyczał.
- Czemu?! Rozwali nas! - krzyknął ktoś na "Twardy".
- Zakład, że się rozbije? - odpowiedział spokojnie.
Su-27 zwolnił i przechylając się na skrzydło pikował w dół. Wszyscy z strachem w oczach patrzyli na spadający obiekt, po za Goliatem, który z uśmiechem na twarzy obserwował samolot.
Su przeleciał nad kolumną i rozbił się w lesie nieopodal.
- Skąd wiedziałeś, że się rozbije? - zapytał Goliata adammos.
- Bo to ruskie!

Jeśli się komuś nie spodobało to przepraszam

 

Odcinek 23
1 Luty 2007 - 16 Luty 2007​

Bitwa o Borisglebsk trwała w najlepsze. Straty Polaków dawno przekroczyły 5 000 zabitych. Straty Rosjan były jednak większe. Na pewno stracili 200 czołgów i 500 pojazdów pancernych. Na pewno zabito powyżej 10 000 żołnierzy.

Jednak bitwa nadal była nierozstrzygnięta.

3 lutego, Rosjanie siłami 29 brygad uderzyli na Borisglebsk. Będące w mieście 1 Dywizja Pancerna i 2 Dywizja Zmechanizowana, nie były wstanie przeciwstawić się takiej przewadze liczebnej. Wsparcia z powietrza udzieliły polskie F-16 i słowackie MiG-21. Tego samego dnia Polacy wycofali się z Borisglebska.

​

- Wszyscy gotowi? - zapytał Severian do Interkomu.
- Gotowi! - odpowiedzieli mu dowódcy różnych jednostek.
- No to Panowie. Atakować!
Wreszcie się stało. Samodzielny Batalion "Way of War" przechodzi swój chrzest bojowy.
- Jazda, Jazda, Jazda, Jazda! - pokrzykiwał sobie adammos, kierując swym plutonem.
- Adammos, jak już śpiewasz to wyłącz Interkom! - odpowiedział Pompidou.

Rosjanie nie wiedzieli o obecności batalionu w tym rejonie. Walkę miały rozpocząć śmigłowce Zoor'a i "Kraby" Arekusa. Potem plutony zmechanizowane i pancerne miały wedrzeć się na pozycje Rosjan.
Słychać było warkot śmigłowców przelatujących nad lasem, przez który przedzierały się czołgi i pojazdy pancerne. Po chwili rozległy się pierwsze wystrzały z działek i szum pędzących rakiet.
- Arekus melduj się! - słychać było Zoor'a.
- Melduję się! Kraby gotowe do walki!
- Kwadrat 55. Zgrupowanie wroga. Wal!
- Robi się!
Na pozycje Rosjan spadły pociski Krabów. Niszczyły czołgi, pojazdy pancerne. Zabijały żołnierzy, szukających schronienia.

Pluton adammosa, wsparty "Rosomakami" Leverisa rozpoczął atak na prawym skrzydle npla. Tam Rosjanie byli zaalarmowani i wydawało się, że gotowi na walkę. Racja, wydawało im się. PT-91 "Twardy" był czołgiem, dla którego ogień z BRDM-2 i T-55 to jak rzucanie puszką w blok. Może trafi, ale nie zniszczy.
Z "Rosomaków" wylała się piechota. Nie ponosząc strat rozproszyli się po całym obozie likwidując punkty oporu. Do niewoli wzięto sztab i dowódcę 523 Brygady Pancernej

Na środku do ataku szedł Pompidou. Jego Leopardy dosłownie tylko dopełniły formalności po akcji duetu Zoor & Arekus. Rosjanie uciekali w popłochu porzucając większość amunicji i żywności.

Na lewym skrzydle nacierał macgie29 ze swoimi PT-91 "Twardy". Wsparcia udzielił mu pluton zmechanizowany, w którego skład wchodzili fani anime na forum. To okazało się przekleństwem. Wymalowane postacie ( z czego większość to kobiety ) anime rzuciły się w oczy Rosjanom. Oni skupili swój ogień na tej grupie. Tu poniesiono pierwsze straty.
Ranny w nogę został Genialdo, który wyskakując z "Rosomaka" otrzymał trafienie z AKM. W rękę trafiony został tjord. Na szczęście nikt nie zginął.
Tak naprawdę wymalowanie "Rosomaków" przyniosło więcej pożytku niż pecha. Strzelali tylko ci, którzy nie lubili anime lub mangi. Reszta była tak oczarowana malowidłami, że stała bez ruchu większość starcia.

Bitwa zakończyła się zwycięstwem Samodzielnego Batalionu "Way of War".

Mr.Slash przechadzał się po polu bitwy zbierając broń po zabitych Rosjanach. Wtem zobaczył leżącą postać w polskim mundurze, z przypiętą to hełmu puszką "Żubra". To był Scyzorro. Leżał i ani nie drgnął.
- Lekarz! Potrzeba Lekarza! - wrzeszczał Mr.Slash.
- Co jest! - krzyknął przechodzący Goliat.
- Scyzorro dostał!
Goliat zastygł w miejscu. Podbiegł do ciała. Scyzorro leżał i się nie ruszał. Kiedy łzy żalu wychodziły z oczu rozległo się głośne.
- *YPS*.
Obaj forumowicze zastygli bez ruchu.
- *YPS*.
Scyzorro podniósł głowę i zapytał.
- Coś mnnnnie opóściło?

​

W tym czasie na północy 6 Dywizja Improwizowana weszła w skład 1 Dywizji Zmechanizowanej.

​

14 lutego, do Borisglebska wmaszerowała: 1 Dywizja Pancerna, 1 Dywizja Zmechanizowana, 2 Dywizja Zmechanizowana i 3 Dywizja Zmechanizowana. Była to większość Wojska Polskiego na południowym odcinku frontu. Rosjanie nie zajęli wtedy jeszcze Borisglebska, przez ataki lotnictwa, pola minowe i własną ostrożność. Rozbito siły przednie Rosjan i wyparto z przedpola. Rosjanie w walce stracili 2 brygady zmechanizowane i 1 pancerną.

​

15 lutego, Rosjanie zaatakowali pozycje Samodzielnego Batalionu "Way of War" wspartego francuską dywizją pancerną. Starcie przebiegało pod dyktando Polaków i wróg poniósł wysokie straty. Jedyną stratą forumowiczów okazało się zaginięcie Viadera...

​

Trochę mi dennie wyszedł ten odcinek. Z góry przepraszam Scyzorra, tjorda i Genialdo, oraz wszystkich fanów anime na forum