History of Mazovia and its people

History of Mazovia and its people

Part I : The First Steps (867-1410)




Dynastia Mazurska:

Spoiler: Mazurowie

Siemomysł I "Założyciel"
Odcinek 1 (867-874)
Odcinek 2 (874-888)
Bezprym I
Odcinek 3 (888-901)
Bolko I
Odcinek 4 (901-913)
Imram I "Łagodny"
Odcinek 5 (913-925)
Odcinek 6 (925-947)
Bogumił I "Świety"
Odcinek 7 (947-955)
Odcinek 8 (955-967)
Odcinek 9 (967-978)
Bolko II "Sprawiedliwy"
Odcinek 10 (978-983)
Odcinek 11 (983-991)
Bogumił II
Odcinek 12 (991-1000)
Bolko III
Odcinek 13 (1000-1007)

Dynastia Zygmuntowska:

Spoiler: Zygmuntowie

Zygmunt I "Okrutny"
Odcinek 14 (1007-1012)
Odcinek 15 (1012-1025)
Zygmunt II
Odcinek 16 (1025-1035)
Odcinek 17 (1035-1040)
Odcinek 18 (1040-1047)
Konrad I
Odcinek 19 (1047-1055)
Odcinek 20 (1055-1065)
Odcinek 21 (1065-1080)
Konrad II "Błogosławiony"
Odcinek 22 (1080-1090)
Odcinek 23 (1090-1100)
Odcinek 24 (1100-1114)
Zygmunt III
Odcinek 25 (1114-1126)
Konrad III
Odcinek 26 (1126-1130)
Odcinek 27 (1130-1142)
Konrad IV "Wielki"
Odcinek 28 (1142-1150)
Odcinek 29 (1150-1160)
Odcinek 30 (1160-1165)
Odcinek 31 (1165-1173)
Zygmunt IV
Odcinek 32 (1173-1180)
Odcinek 33 (1180-1185)
Odcinek 34 (1185-1190)
Odcinek 35 (1190-1197)
Konrad V
Odcinek 36 (1197-1200)

Dynastia Przemyska:

Spoiler: Przemyska

Przemysław I "Bękart"
Odcinek 37 (1200-1210)
Odcinek 38 (1210-1215)
Odcinek 39 (1215-1223)
Jan I
Odcinek 40 (1223-1225)
Jakub I "Dumny"
Odcinek 41 (1225-1235)
Odcinek 42 (1235-1240)
Odcinek 43 (1240-1245)
Odcinek 44 (1245-1248)
Jakub II "Pół-ręki"
Odcinek 45 (1248-1255)
Odcinek 46 (1255-1260)
Odcinek 47 (1260-1265)
Odcinek 48 (1265-1270)
Odcinek 49 (1270-1275)
Odcinek 50 (1275-1280)
Odcinek 51 (1280-1285)
Władysław I
Odcinek 52 (1285-1290)
Odcinek 53 (1290-1295)
Odcinek 54 (1295-1308)
Jakub III "Lewo-ręki"
Odcinek 55 (1308-1315)
Odcinek 56 (1315-1320)
Odcinek 57 (1320-1325)
Odcinek 58 (1325-1330)
Jakub IV
Odcinek 59 (1330-1335)
Odcinek 60 (1335-1342)
Jan II
Odcinek 61 (1342-1354)
Władysław II
Odcinek 62 (1354-1360)
Odcinek 63 (1360-1365)
Odcinek 64 (1365-1370)
Odcinek 65 (1370-1375)
Odcinek 66 (1375-1380)
Odcinek 67 (1380-1385)
Jakub V
Odcinek 68 (1385-1390)
Odcinek 69 (1390-1400)
Władysław III
Odcinek 70 (1400-1410)

 

Part II : How far .... (1410-1836)




Dynastia Czartoryska linia główna :

Spoiler: Czartoryscy linia główna

Jerzy I "Odnowiciel"
Odcinek 71 (1410-1415)
Odcinek 72 (1415-1422)
Kazimierz I
Odcinek 73 (1422-1425)
Konrad VI
Odcinek 74 (1425-1430)
Odcinek 75 (1430-1435)
Odcinek 76 (1435-1439)
Karol I
Odcinek 77 (1439-1445)
Odcinek 78 (1445-1451)
Przemysław II
Odcinek 79 (1451-1455)
Odcinek 80 (1455-1460)
Odcinek 81 (1460-1465)
Odcinek 82 (1465-1470)
Odcinek 83 (1470-1473)
Zygmunt V
Odcinek 84 (1473-1477)
Aleksander I
Odcinek 85 (1477-1480)
Odcinek 86 (1480-1485)
Odcinek 87 (1485-1490)
Odcinek 88 (1490-1495)
Odcinek 89 (1495-1500)
Odcinek 90 (1500-1502)
Jakub VI
Odcinek 91 (1502-1505)
Odcinek 92 (1505-1510)
Odcinek 93 (1510-1515)
Odcinek 94 (1515-1518)
Jan III
Odcinek 95 (1518-1520)
Odcinek 96 (1520-1526)
Bezprym II
Odcinek 97 (1526-1530)
Odcinek 98 (1530-1537)

Dynastia Czartoryska linia boczna (Janowska)

Spoiler: Linia Boczna (Janowska)

Imram II
Odcinek 99 (1537-1540)
Odcinek 100 (1540-1544)
Władysław IV
Odcinek 101 (1544-1550)
Odcinek 102 (1550-1553)
Bogumił III
Odcinek 103 (1553-1555)
Krzysztof I
Odcinek 104 (1555-1558)
Kazimierz II
Odcinek 105 (1558-1560)
Odcinek 106 (1560-1565)
Odcinek 107 (1565-1571)
Zygmunt VI
Odcinek 108 (1571-1575)
Odcinek 109 (1575-1580)
Odcinek 110 (1580-1583)
Konrad VII
Odcinek 111 (1583-1585)
Odcinek 112 (1585-1587)
Hermann I
Odcinek 113 (1587-1590)
Odcinek 114 (1590-1595)
Odcinek 115 (1595-1596)
Henryk I
Odcinek 116 (1596-1600)
Odcinek 117 (1600-1602)

Dynastia Opalińska linia główna:

Spoiler: Opalińscy

Bolesław I
Odcinek 118 (1602-1605)
Odcinek 119 (1605-1608)
Jan IV
Odcinek 120 (1608-1610)
Odcinek 121 (1610-1615)
Odcinek 122 (1615-1620)
Odcinek 123 (1620-1622)
Aleksander II
Odcinek 124 (1622-1625)
Odcinek 125 (1625-1630)
Odcinek 126 (1630-1632)
Zygmunt VII
Odcinek 127 (1632-1636)
Bezprym III
Odcinek 128 (1636-1640)
Karol II
Odcinek 129 (1640-1645)
Odcinek 130 (1645-1650)
Odcinek 131 (1650-1652)
Karol III
Odcinek 132 (1652-1655)
Imram III
Odcinek 133 (1655-1660)
Odcinek 134 (1660-1663)
Zygmunt VIII
Odcinek 135 (1663-1665)
Odcinek 136 (1665-1670)
Odcinek 137 (1670-1671)
Hermann II
Odcinek 138 (1671-1675)
Odcinek 139 (1675-1678)
Przemysław III
Odcinek 140 (1678-1680)

Dynastia Opalińska linia boczna (Kurlandzka)

Spoiler: Linia Boczna (Kurlandzka)

Konrad VIII
Odcinek 141 (1680-1686)
Bezprym IV
Odcinek 142 (1686-1690)
Odcinek 143 (1690-1695)
Odcinek 144 (1695-1700)
Aleksander III
Odcinek 145 (1700-1702)
Odcinek 146 (1702-1705)
Odcinek 147 (1705-1708)
Odcinek 148 (1708-1710)
Odcinek 149 (1710-1712)
Odcinek 150 (1712-1715)
Odcinek 151 (1715-1718)
Odcinek 152 (1718-1720)
Odcinek 153 (1720-1723)
Odcinek 154 (1723-1725)
Odcinek 155 (1725-1728)
Odcinek 156 (1728-1730)
Odcinek 157 (1730-1733)

Dynastia Wiśniowiecka

Spoiler: Dynastia Wiśniowiecka

Zygmunt IX
Odcinek 158 (1733-1735)
Odcinek 159 (1735-1737)
Odcinek 160 (1737-1740)
Zygmunt X
Odcinek 161 (1740-1742)
Odcinek 162 (1742-1745)
Odcinek 163 (1745-1747)
Odcinek 164 (1747-1749)
Jakub VII
Odcinek 165 (1749-1750)
Odcinek 166 (1750-1752)
Odcinek 167 (1752-1754)
Odcinek 168 (1754-1756)
Odcinek 169 (1756 -1758)
Odcinek 170 (1758-1760)
Jerzy II
Odcinek 171 (1760-1762)
Odcinek 172 (1762-1764)
Odcinek 173 (1764-1765)
Jan V
Odcinek 174 (1765-1767)
Odcinek 175 (1767-1769)

 

Part III : .... can I go ? (1836-1936)




​

 

Odcinki Dodatkowe (867-1836)

Spoiler: Inne odcinki Part II

Europa Anno Domini 1410
Królestwo Mazowieckie rok 1450
Królestwo Mazowieckie rok 1500
Cesarstwo Mazowieckie rok 1550
Znany Świat Anno Domini 1550
Odkrycia Geograficzne Część 1
Odkrycia Geograficzne Cześć 2
Mazowiecki Protestantyzm
Odkrycia Geograficzne Cześć 3
Królestwo Egipskie
Cesarstwo Mazowiecko-Węgierskie rok 1600
Cesarstwo Mazowiecko-Węgierskie rok 1650
Cesarstwo Mazowiecko-Węgierskie rok 1700
Świat anno Domini 1700
Cesarstwo Mazowiecko-Węgierskie rok 1750

​

 

Odcinek 1
867-874



Historia nasza ma swe początki w nieprzeniknionych kniejach mazowieckich lasów, to z tych ziem wyłonił się człowiek który miła dać początek nowemu państwu słowiańskiemu, oraz którego dynastia zapamiętana miała zostać przez potomnych. Młody i ambitny Siemomysł syn Mazura, od którego to imienia wsiąść się miała w przyszłości nazwa tej dynastii, w wieku lat dwudziestu przejął pełnie władzy nad swym plemieniem, szybko zawarł małżeństwo z siostrą wodza Ślężan Przybyczesy.



Niemal natychmiast po skonsumowaniu tego związku Siemomysł zwołał swoich wojów i najechał sąsiednie plemię Kujawian, w walnym starciu nieopodal grodu brzeskiego siły Siemomysła zaskoczyły i starły się w bitwie z wojami wodza Kujawian, bitwa ta zakończyła się pełnym sukces sił Siemomysła, sam wódz Mazowszan dzięki temu doświadczeniu stał się o wiele lepszy strategiem a także nabył umiejętności organizatorskie jakże niezbędne do prowadzenia kampanii wojennych.



W czasie gdy wojska Siemomysła oblegały grody na Kujawach do młodego wodza dotarły dobre wieści jego małżonka miała wydać na świat dzieło jego lędźwi. Kilka miesięcy później na świat przyszedł pierwszy syn Siemomysła któremu nadał on na imię Bezprym. W czasie gdy chłopczyk wydobywał się na świat wódz Kujawski zginał przed jego ojcem swój kark, terytoria plemienia Kujawskiego stały się częścią ziem zarządzanych przez Siemomysła. Siemomysł pragnący osłabić nowego wasala Wracisława z Sieradza przerodziły się w otwarty konflikt zbrojny szybka rozprawa z krnąbrnym Wracisławem, była konieczna gdyż Piast Wielkopolski także upatrzył sposobność do poszerzenia swych włości.



Siemomysł musiał najpierw pokonać w polu Wracisława a następnie wojów Piasta, by zapewnić sobie pełen sukces w swym przedsięwzięciu. Dwie bitwy które odbyły się nieopodal Sieradza i Sulejówka były zwycięskie. Wracisław musiał ulec woli Siemomysła. Gdy ten konflikt został zażegnany, władca Mazowszan postanowił rozprawić się z Piastem którego siły zostały nadwątlone. Nim jednak wyruszono by pokonać Piasta, Przybyczesa znowu miała powić dziecię Siemomysłowi, uważając to za dobry znak od Światowida. Wezwał on na pomoc swego zięcia wodza Ślężan Gardomira, który udzielił Siemomysłwi swego wsparcia, kampania wojenna przeciwko Wielkopolanom zakończyła się szybkim zwycięstwem, gdyż Piast stracił znaczną cześć swych wojów w przednich walkach z Siemomysłem. ​

22 Lutego 872 roku, narodził się drugi syn jednak chorowite to było dziecko i rok później zmarło, mimo tej tragedii Siemomysł mógł cieszyć się tym iż jego małżonka znowu była brzemienna. Latem roku 873 Siemomysła napadł na ziemie należące do Wiślan, gdy o miażdżył wojów Wiślan w bitwie o Sandomierz urodził mu się trzeci syn Bolko. Jeszcze tego roku wódz Wiślan podał się Siemomysłowi.​

W siedem lat od przejęcia władzy nad rodzinnym plemiennie, Siemomysł uznany został za najpotężniejszego wodza okolicznych plemion słowiańskich, dokładnie 12 grudnia 874 roku, obwołał się on niepodzielnym władcą nowo utworzonego Królestwa Mazowii. Złożył on propozycje swemu zięciowi o stanie się jego suwerenem, zrobił on to na wzór władców zachodnio europejskich, odpowiedź uzyskał pozytywną.​

 

Odcinek 2
874-888




Drzewo genealogiczne dynastii Mazurskiej. ​

W styczniu roku 875 Siemomysł postawił, odebrać wszystkie ziemie Piastowi władca Mazowi postrzegał Piasta za zagrożenie z którym trzeba się jak najszybciej rozprawić dlatego też odebrał on mu wszystkie jego tytuły, przeniósł on też stolice swego państwa z płocka do grodu w Poznaniu, decyzja ta została podjęta głownie dla korzyści materialnych ziemia Poznańska była znacznie zasobniejsza niż Płocka. ​

Buzhańskie plemię Rusinów najechało Wiślan, Siemomysł z zainteresowaniem czekał na rozwój tego konfliktu, wszystko wskazywało na o że Wiślanie przestaną istnieć. Tymczasem władca Mazowi który zaczytywał się w księdze niewiadomego pochodzenia stał się mistykiem. Konflikt pomiędzy Wiślinami a Plemieniem Buzhańskim zakończyło się zwycięstwem tych drugich nie czekając na dalszy rozwój sytuacji Siemomysł postanowił zwołać swych wiernych wojów i zakatować osłabionych Rusinów. ​

W czasie gdy on zmierzał na podbój nowych ziem małżonka jego powiła mu córkę którą postanowiono nazwać Wszemiłą, na świat przyszedł także Mieszko będący owocem unii Siemomysła i jego kochanki Wojsławy, postanowił on uznać chłopca za swego choć jego żonie nie przypadło to do gustu. ​

Podbój plemienia Buzhańskiego był kłopotliwy Rusini wycofywali się cały czas przed nadciągającymi wojskami Siemomysła w liczbie ponad 3500 tysiąca, ostatecznie udało mu się ich dogonić i wydać im bitwę nieopodal Trembowla gdzie starł on w puch przeciwnika, jeszcze przez kilka miesięcy jego siły musiały zdobywać pobliskie grody nim Brachislaw uznał swą porażkę i podał się. W latach 876-882 Siemomysł zatakawał jeszcze Prusów odbierając im ziemie Chełmską a także plemię Udarlchów zagarniając ziemie Santocką. 22 lipca 884 roku Bezprym stał się mężczyzną najstarszy syn Siemomysła a także dziedzic, stał się doskonałym wodzem, postanowiono o jego małżeństwie za przyszłą małżonkę wybrano córkę wodza Gostomyśla, Zwenisławę. ​

13 Marca 887 roku, Siemomysł najechał Króletwo Wielko Morawskie, celem tego najazdu była ziemia Krakowska, gród ten o strategicznym znaczeniu miał stać się w przyszłości ważnym punktem Mazowi, do zwycięskiej bitwy niedoszło jednak w okolicach samego Krakowa a na nieopodal miasteczka Jieni, na terenie Czech. Bitwa ta zakończona sukcesem tym większym iż pochwycono króla Wielko Morawskiego Światopułka, która za uwolnienie z niewoli zgodził się przekazanie ziemi Krakowskie pod władze Seiemomysłowi. ​

21 listopada 888 roku zmarła Siemomysł I założyciel państwa Mazowii, po jego śmierci tron odzidziczył najstarszy syn Bezprym, księstwo Mazowiecki natomiast przeszło ręce drugiego syna Siemomysła Bolka. Rządy Siemomysła można uznać za udane stworzył on silne i duże Królewo, które miało odegrać w przyszłości Europy duże znaczenie. ​

 

Odcinek 3
888-901





Niemal natychmiast po przejęciu władzy przez Bezpryma, doszło do najazdu Wielkomorawskiego władca tego Królestwa postanowił najwidoczniej wykorzystać śmierć poprzedniego władcy Mazowi dla własnych celów, Światopluk władca Morawski miał zamiar zająć całe terytorium Krakowskie (Księstwo Małopolskie), miała być to najwidoczniej zemsta z jego strony z upokorzenie doznane z reki ojca Bezpryma, Siemomysła we wcześniejszej wojnie stoczonej miedzy dwoma królestwami. ​

​

Bitwa na polach nieopodal Krakowa miała ogromne znaczenie w tej wojnie, siły Bezpryma które miały się broni w tej bitwie stanęły naprzeciw wojska Wielkomorawskiego które przewyższało liczebnie armie Mazowiecką, Bezprym liczył na dotarcie na czas sił sojuszniczych wodzów Słowiańskich którzy zaoferowali swoją pomoc w walce z najazdem Wielkomorawskim, w końcu Światopulk najeżdżał Mazowię w imię Jednego Boga w trzech postaciach, nim doszło do bitwy Bezprym złożył ofiary wszystkim Bogom panteonu słowiańskiemu o pomyślność i zwycięstwo. Starcie to zakończyło się zwycięstwem i pokonaniem Wielkomorawian tylko dzięki przybyciu wodzów połabskich gdyby nie ich pomoc Bezprym został by pobity i zapewne musiał by przyjąć warunki które postawił by mu Światopluk.​

Nie mogąc jednak zaatakować Światopluka na jego własnym terenie, głownie z przyczyn słabości własnych sił Bezprym złożył mu ofertę zawarcia białego pokoju który przywracał statusu quo pomiędzy dwoma królestwami. Do jego podpisania przystąpiono w Krakowie 24 lutego 890 roku.​

Rok później wydana za mąż została siostra Bezpryma, Wszemiła poślubiła ona następcę Kaganatu Krymskiego Almosa, założonego przez Madziarów po ich nieudanych próbach przekroczenia Karpat, walki jakie oni toczyli z Królestwem Bułgarskim zakończyły się porażką w wyniku czego ich władca Arpad osiadł nad Krymem skąd rozprzestrzenił swą władze na dalsze terytoria. Królestwo Mazowi graniczyło kawałkiem swego terytorium z Kaganatem Krymskim, to małżeństwo miało zabezpieczyć południowe terytoria a także dać potężnego sojusznika Bezprymowi. ​

Po śmierci Światopluka, Królestwo Wielkomorawskie zostało rozdarte wojną o sukcesje. Bezprym od razu dostrzegł iż jest to doskonały moment do osłabienia przeciwnika jakim stały się Wielkie Morawy. Jako iż Hrabiowie Cieszyński oraz Opolski wystąpili przeciwko prawowitemu następcy, stali się tym samy łatwym łupem dla wojów Bezpryma który bez większej zwłoki przystąpił do działania i najechał oba te hrabstwa jesienią 898 roku, walki trwały krótko brak wojska hrabiów sprawił iż ich zamki niemal natychmiast znalazły się w rękach Bezpryma. Okazując wielką łaskawość Bezprym postanowił oszczędzić obydwu nieszczęsnych hrabiów w zamian za uznanie przez nich za swego nowego seniora wodza Ślężan Gardomira II. ​

31 lipca 901 roku, Bezprym I zmarł bezdzietnie, władca ten nie doczekał się ani męskiego ani żeńskiego potomka w wyniku czego korona przeszła w ręce jego młodszego brata Bolka I. Bezprym był kompetentnym władcą któremu w czasie swego panowania udało się odeprzeć najazd Wielkomorawski, wykorzystał także chaos panujący w tym państwie gdy wybuchła wojna o sukcesje i zajął grody na ziemiach Opolskich i Cieszyńskich. ​

Mapa Królestwa Mazowi rok 901. ​

 

Odcinek 4
901-913

​

Tron królestwa Mazowi przeszedł w ręce młodszego syna Siemomysła Bolka, Książę Mazowiecki urodził się z niezwykle silnym i odpornym organizmem ta cecha sprawiła że stał się on okrutnym, leniwy i tchórzliwym przywódcą, był zarazem bardzo cierpliwy, wygadany oraz szczery. Rządzenie Księstwem Mazowieckim było dla niego o tyle kłopotliwe iż nabawił się dolegliwości związanych ze stresem. Posiadał on jednego syna z poprzedniego małżeństwa chłopiec zwał się Imramem. ​

​

Grudniem roku 901, Bolko poślubił Adlete córkę jednego z najpotężniejszych wodzów plemion Litewskich Gierolta z Trok, związek ten dał Bolkowi kilka miesięcy później córkę której nadano na imię Stanisława dziewczynka była jedynym potomkiem tej pary. ​

​

Bolko został uwiedziony przez jedną z dwórek, Śmiechnę od tamtego czasu rzadko odwiedzał łożnice swej żony a częściej komnaty kochanki w wyniku czego narodził się syn którego nazwał po sobie Bolkiem. Uznał go i co więcej nadał mu ziemie Sieradzko-Łęczycką w posiadanie by zadowolić swoją Śmiechne. Niestety chłopiec długo nie był władcą tych ziem gdyż został zamordowany kilka lat później nie udało się ustalić kto mógł być odpowiedzialny za tak niecny akt, podejrzenia padały na królową jednak nigdy nie udało się nic jej udowodnić.

​

11 Kwietnia 908 roku Bolko zebrał swych wojów uznając iż trzeba im jakiegoś zajęcia, najechał on jednego z wodzów Połabskich który wsparł jego brata w wojnie z Wielkimi Morawami kilka lat w wstecz. Mimo pomocy udzielonej ze strony wodza Lecha Bezprymowi, Bolko najechał go bez żadnych skrupułów same walki były czystą formalnością przewaga wojów Mazowi była zbyt wielka dla Lecha i jego sojuszników w wyniku czego musiał on skapitulować i uznać Bolka za swego nowego suwerena. ​

12 Października 913 roku, Bolko I zmarł pozostawiają tron Mazowi swemu jedynemu synowi Imramowi małoletni władca w wieku zaledwie 12 lat musiał przejąć obowiązki swego ojca. Bolko za krótko panował by mógł osiągnąć więcej od swego ojca i brata udało mu się podporządkować plemię Lecicavickie, będące plemieniem słowiańskim na zachodzie. ​

 

Odcinek 5
913-925

​

Młody władca państwa Mazowieckiego, Imram w wieku 12 lat odziedziczył państwo po swym zmarłym ojcu, jego regentem do czasu osiągnięcia przez niego pełnoletniości został zaufany marszałka jego ojca Hetman Prędota. Nauki za to pobierał od wodza Kujawskiego Krzesława Rogalskiego który był nieślubnym synem Siemomysła I i tylko dzięki temu dostał we władanie całe księstwo. Fakt ten był zanany nielicznym jednak Krzesław należał do ludzi zadowolonych ze swojego statusu i nie zamierzał ujawniać swych roszczeń do tronu Mazowi. Sam Imram był zaręczony z córką wodza Litewskiego, jednak ten ślub nigdy nie doszedł do skutku gdyż narzeczona zmarła zanim osiągnęła dojrzałość. ​

​

W czasie pobierania swych nauk u Krzesława Imram stawał się coraz bardziej kompetentnym władcą dzięki radom Krzesława stał się osobą o miłym i serdecznym usposobieniu wobec innych a także stał się niezwykle pilnym i ciężko pracującym. Gdy w lipcu 916 roku osiągnął wiek męski stał się doskonałym dyplomatą który dalekowzrocznie postrzegał świat który go otaczał. ​

24 marca 916 roku Krzesławowi udało się sfabrykować roszczenia młodego Imrama do starostwa Chełmskiego, był to plan zaplanowany jeszcze za panowania jego ojca Bolka którego efektem miało być odebranie Yefimijemu kontroli nad południowymi terenami królestwa Mazowi. Kilka miesięcy później władca ruski przyjął poselstwo od Kanclerza Krzesława z roszczeniami do ziemi Chełmskiej, on z kolei bez większych sprzeciwów uznał władze Imrama i przekazał mu swój tytuł co skutkowało całkowitym rozpadem plemienia Buzhane.​

Imram zadecydował się odebrać tytuł Lechowi władcy plemienia Licicavickiego, które to podporządkował swej władzy jego ojciec Bolko, jednak tutaj sytuacja nie poszła po jego myśli Lech nie zamierzał oddać swych ziem bez walki w tej sytuacji było tylko jedno rozwiązanie nabicie głowy Lecha na pikę. Który to przecenił swe siły gdyż Imram zebrał blisko 7 tysięcy wojów którzy pod jego sztandarem ruszyli grabić ziemie Leacha. Który zmuszony został ostatecznie do racji Imrama który odebrał mu ziemię Lubuską. ​

16 lutego 922 roku Imram poślubił Alexandre wnuczkę władcy Nowogrodzkiego Ruryka, potężne pogańskie Królestwo na północy miało w przyszłości stać się siłą z którą trzeba by się liczyć. Aleksadra niestety zmarła w czasie porodu pierworodnego syna Imrama Bogumiła, który to miał w przyszłości zasiąść na tronie Królestwa Mazowi. Kilka miesięcy później Imram poślubił Jovitę córkę Litewskiego wodza Giemunda władcy Trok i Samogacji. ​

3 Lipca 925 roku na dwór w Poznaniu przybył biskup Havel, który prosił Imrama o zezwolenie by móc nauczać o jednej prawdziwej wierze, Imram wiedział czym są monastyry, kościoły i tym podobne rzeczy w końcu złupił ich wiele w czasie swych wypraw na terytoria Wielkomorawskie, wiedział jednak iż władcy wyznający tą wiarę mają większe znaczenie w Europie, zarazem zdawał sobie sprawę iż zezwolenie na nauczania Havla mogły zaszkodzić jego pozycji wśród swych pogańskich wasali, jednak wiara w tego Chrystusa była o wiele bardziej korzystna dla celów Imrama dzięki niej mógłby on wojować w imię tego nowego Boga i podbijać nowe terytoria, wiec ostatecznie przystał on na prośbę Havla. ​

 

Odcinek 6
925-947





Królowa Jovita była siostrą wodza litewskich Samogatów, posiadała już dwójkę potomstwa z poprzedniego związku jednak nadal była młoda miała 25 lat, mimo bardzo udanego pożycia małżeńskiego, związek ten nie dał Imramowi syna, doczekał się on czterech córek Adlety która przyszła na świat 14 lipca 934 roku, Ryski która urodziła się dwa lata później 11 kwietnia, Zwinisławy poczętej 16 lutego 938 roku a także Salomey urodzonej 3 maja 941 roku. ​

10 lutego 934 roku przyszedł czas na zmiany dla Mazowi, Imram postanowił o ochrzczeniu siebie i swojej najbliższej rodziny córki i jedynego syna i następcy Bogumiła chrzest otrzymał on z rąk Biskupa Havla. Krzewienie nowej wiary na ziemiach Mazowi było problematyczne o ile wszyscy wasale Im rama przyjęli chrzest to proste chłopstwo buntowało się co kilka lat pod wodzą szalonych kapłanów panteonu słowiańskich bóstw. ​

29 lutego 941 roku doszło do najazdu Ispora który posiadał pretensje do tronu Mazowieckiego po swej matce Wszemile której ojcem był Siemomysł. Do starcia które zadecydowało o tej wyprawie była bitwa w pobliżu Kalisza. Nieroztropny Ispor wysłał cześć swych sił przodem najpewniej na wybadanie posunięć Imrama jednak dzięki temu najpierw rozbitą jego przednią straż liczącą około 2 tysięcy ludzi a dopiero później doszło do głównego starcia w którym wojska Ispora straciły przewagę liczebną. Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem sił Imrama, Ispor musiał się podać i oddać w ręce króla Mazowieckiego. Ten Łaskawie postanowił go wygnać ze swej domeny konfiskując przy tym cały majątek Ispora. ​

30 kwietnia942 roku Bogumił osiągnął pełnoletniość wraz z osiągnięciem przez niego wieku męskiego należało postarać się dla niego o małżonką. Udało się zaaranżować mariaż miedzy Bogumiłem a najstarszą córką króla Lombardii Enrichem Sybilą.



28 sierpnia 947 roku zmarł Imram I władca Królestwa Mazowi, jego jedyny syn Bogumił wstąpił na tron. Imram otrzymał przydomek łagodny. Imram wprowadził królestwo Mazowieckie do rodziny królestw chrześcijańskiej Europy, dzięki jego olbrzymim umiejętnością dyplomatycznym udało mu się nakłonić większość swych lenników by podążyła za jego przykładem. Zmian nie zatrzymały co rusz wybuchające powstania chłopskie, które to pod wodzą fanatycznych kapłanów panteonu słowiańskich bóstw próbowali przywrócić dawne zwyczaje.​

 

Odcinek 7
947-955





Bogumił objął rządy w wieku 21 lat. po swym ojcu odziedziczył niestabilne królestwo które co rusz musiało walczyć z powstaniami chłopskimi, chcącymi przywrócić starych bogów słowiańskich. Bogumiłowi udało się wzmocnić znaczenie korony w Królestwie Mazowieckim, już ojciec Bogumiła, Imram starał się wzmocnić znaczenie korony jednak to jego synowi Bogumiłowi udało się osiągnąć ten cel. ​

Bogumił latem roku 978 wybrał się na pielgrzymkę do Rzymu celem zobaczenia grobów pierwszych apostołów kościoła Rzymsko Katolickiego zamierzał on w ten sposób umocnić swą wiarę. Na okres jego nieobecności władze miała sprawować jego małżonka królowa Sybilla. Wyprawa napotkała kłopoty w postaci powodzi którą nawiedziły Alpy i obszar przez który zamierzał przedostać się Bogumił zamienił się w jezioro celem pokonania tej przeszkody wraz ze swymi towarzyszami młody król postanowił o budowie tratwy na której miano pokonać powstałą przeszkodę. Bogumił okazał współczucie wieśniakom którzy wraz ze swą trzodą musieli przedostać się na drugi brzeg, zezwolił on im na skorzystanie z tratwy.



Natomiast dotarcie do samej stolicy chrześcijańskiego świata, nie wywarło na Bogumile większego wrażenia, historie które zasłyszał on w trakcie swej podróży nijak miały się do rzeczywistości jaką zastał on w wiecznym mieście. Po powrocie postanowił on nie dzielić się ze swoimi krewnymi wrażeniami z tej wyprawy.

​

Bogumił jak przystało na głowę rodu, musiał zorganizować dla swych sióstr odpowiednie małżeństwa godne ich statusu a zarazem zapewniające mu odpowiednio silnych sojuszników. Najstarszą z przyrodnich sióstr Bogumiła udało się wyswatać za Króla Szkockiego Coiprea I Grubego z dynasti Mac Ailpin, Ryska została przeznaczona Manuelowi III Cesarzowi Bizantyjskiemu, Zwiesława poślubiła księcia Lombardzkiego Emicha następcę tronu tego królestwa, najmłodsza Salomea została przyrzeczono Królowi Gruzińskiemu Tornikowi. ​

​

Jesienią roku 950 zmarła małżonka Bogumiła Sybilla, poślubił on siostrę króla Gruzińskiego Judjune, związek ten zaowocował narodzinami syna którego nazwano na cześć dziadka Bogumiła, Bolkiem.​

Na przełomie lat 952-953 doszło do największej rebelii pogańskiej na ziemiach królestwa Mazowieckiego, nijaki Zygmunt zebrał blisko 5 tysięczną zbieraninę chłopstwa która wystąpiła przeciwko władzy Bogumiła, bitwa która złamał to powstanie miała miejsce niedaleko Poznania pod wsią Środą, 7 tysięczne wojska wierne Bogumiłowi starły się z siłami buntowników. Chłopi mimo swej zawziętości nie zdołali oprzeć się przewadze liczebnej wojsk Bogumiła, o zwycięstwie przesądziła przewaga liczebna wojsk korony. ​

 

Odcinek 8
955-967

​

​

Styczniem roku 955 zmarła druga żona Bogumiła, Judjun która od wielu miesięcy zmagała się z trądem który to wyniszczał jej organizm, niestety 25 stycznia 955 roku ten nie wytrzymał i podał się. Ceremonia pogrzebowa miała miejsce kilka dni później jednak Bogumił musiał jak najszybciej znaleźć nową małżonkę posiadał on tylko jednego dziedzica Bolka. Poślubił on Peronelle najstarszą siostrę Cesarza Bizantyjskiego Manuela III. Związek ten zaowocował narodzinami Karola drugiego syna Bogumiła a także córek Elżbiety oraz Zofii.

​

W latach 956-960 , młodsze siostry Bogumiła Salomea i Ryska osiągnęły wiek dojrzały tym samy zostały zaślubione swym narzeczonym. Bogumiłowi udało się zaaranżować narzeczeństwo miedzy jego najstarszym synem Bolkiem a najstarszą córką Króla Wielkomorawskiego Bogusława, Dobromiłą. Jako iż Dobromiła była druga w kolejności do tronu wielkomorawskiego istniała duża możliwość odziedziczenia tronu przez potomstwo Bolka i Dobromiły. ​

6 lutego 960 roku, Bogumił wprowadził nowy system dziedziczenia, wedle dekretu królewskiego od tej pory najstarszy męski potomek miał dziedziczyć wszystkie tytuły. Królestwo Mazowi było królestwem w którym tron dziedziczyli wyłącznie męscy potomkowie władcy, w kolejności od najstarszego do najmłodszego wliczając w to męskie potomstwo samych dziedziców, z sukcesji wyłączone zostały wszystkie kobiety wraz z ich potomstwem a dokonał tego swym dekretem Bolko I. Decyzja o eliminacji kobiet z sukcesji miała na celu uzyskania pewności iż tron królestwa pozostanie niezależny od najpotężniejszej dynastii zachodniej europy jaką byli Karolingowie. ​

4 kwietnia 961 roku, król Bogumił został wedle nadwornego księdza zostać opętanym przez demona z piekieł miało o tym świadczyć, to iż władca zaczął mówić językami miedzy innymi aramejskim a także okazywał wstręt wobec wody świeconej i hostii z ciałem panna. W przebłyskach świadomości jaką miewał Bogumił zażądał by odprawiono egzorcyzmy które miały przywrócić mu kontrole nad ciałem. Egzorcyzmy odprawione przez biskupa Gnieźnieńskiego Aleksandra zakończyły się sukcesem demon został wypędzony a Bogumił odzyskał władze nad swym śmiertelnym ciałem.​

​

Po powrocie do zmysłów Bogumił w podzięce postanowił udać się do najbliższego klasztoru w którym zamierzał oddać się modłą dziękczynnym, w trakcie podróży powrotnej zauważył iż jeden z mnichów z klasztoru do którego się udał malował obraz w polach. Po dokładniejszych oględzinach płótna okazało się iż mnich posiadał olbrzymi talent i jego dzieło godne było powieszenia w zamku Poznańskim, Bogumił dokonał zakupu tegoż że obrazu. ​

 

Odcinek 9
967-978





Jesienią roku 967 Bogumił dostrzegł okazje do poszerzenia granic swego królestwa. Duńczykom udało się wchłonąć słowiańskie królestwo Wendów, jednak wyszło z tego konfliktu osłabione co oznaczało iż stawało się ono łatwym łupem dla ościennych krajów. Nie czekając zbytnio władca Mazowi wypowiedział wojnę Duńczykom o księstwo Pomeralii, konflikt ten według przewidywań Bogumiła potrwał zaledwie dwa lata. Król Duński Gudrok nie wysłał nawet wojsk do walki z wojami Bogumiło po zdobyciu grodów na terenie Pomerali, zgodził się na warunki pokojowe które zaproponował król Mazowiecki, zrzekał się on księstwa Pomerali na rzecz Bogumiła. ​

Z nowo podbitych terytoriów utworzona została republika handlowa ze stolicą w Gdańsku, republika Pomerali została przekazana w ręce wielkiego burmistrza Przybora który od tej pory sprawował władze w księstwie Pomerelskim. Bogumił tworząc republikę nad morzem bałtyckim pragnął w ten sposób uzyskać nowe źródło dochodów do swego skarbca, miał nadzieje że handel Bałtycki zwiększy znaczenie jego królestwa. ​

20 sierpnia 969 roku wybuchło kolejne znaczne powstanie pogańskich wyznawców światowida, tym razem nijaki Konrad zebrał chłopów. Zaczęli oni łupić kościoły i klasztory które zostały niedawno co wybudowane, Bogumił nie mógł zezwolić na takie działania w swej domenie, bitwa pod wsią Jezów zakończyła ten bunt w sposób krwawy i ostateczny, wszyscy przywódcy wraz z Konradem na czele zostali po bitwie straceni dla przykładu, by chłopi wiedzieli co się dzieje z tymi którzy występują przeciw nowej wierze i władzy królewskiej.



25 stycznia 971 roku Bolko osiągną dojrzałość, syn Bogumiła w kilka miesięcy później poślubił córkę króla Wielkomorawskiego Dobromiłę, po weselu i pokładzinach otrzymał on od swego ojca starostwo Czerskie oraz Płockie a także tytuł księcia Mazowieckiego. ​

17 kwietnia 975 roku Bogumił dokonał najazdu na plemię Wołyńskie celem przyłączenia ziemi Zwenigrodzkiej do swej domeny, w czasie walk z Wołynianami, doszło do najazdu Litewskiego na terytorium Mazowieckie wódz Litewski Ansis który później ogłosił się wielkim księciem całej Litwy zakatował Królestwo Mazowi celem zdobycia ziemi Pułtuskiej, obie te wojny zakończyły się zwycięsko dla Bogumiła. ​

Pomiędzy rokiem 975 a rokiem 978, Bogumił wyswatał swe dwie córki starsza Elżbieta poślubiła króla Leonu, Kastylii oraz Portugalii Vermuda Odważnego, natomiast młodsza Zofia musiała zadowolić się następcą tronu Wołgi Bułgarii i Krymu księciem Gabryelem Arpadem. ​

1 maja 978 roku Bogumił I zmarł w wieku 52 lat pozostawiając tron swemu najstarszemu synowi Bolkowi, który został koronowany w katedrze Poznańskiej na króla Mazowi Bolka II, ciągłość sukcesji poprzez posiadanie przez Bolka dwóch synów Bolka oraz Bogumiła była zapewniona. Bogumił poszerzył nieznacznie granice Królestwa Mazowieckiego, udało mu się wywalczyć dostęp do Bałtyku co było znacznym osiągnięciem. ​

Spoiler: Mapa Mazowi w momencie śmierci Bogumiła I

​

 

Odcinek 10
978-983

​

​

9 maja 978 roku Karol brat Bolka osiągnął pełnoletniość, jako iż odbierał on swe wykształcenie od biskupa Gnieźnieńskiego ,postanowiono iż po śmierci Wszebora zostanie on nowym Biskupem Gnieźnieńskim, stało się to zaledwie kilka lat później gdy w czerwcu 980 roku biskup Wszebor odszedł do panna, Karol został nowym Biskupem metropolii Gnieźnieńskiej. ​

​

Pomimo krwawego rozprawienia się z ostatnim buntem pogańskich Słowian za rządów Bogumiła, doszło do kolejnego powstania, w Mazowi nadal mocno tliła się wiara w stare bóstwa jednak Bolko nie zamierzał pozwolić by dawne obyczaje powróciły, okres składania ofiar Światowidowi i Perunowi odszedł bezpowrotnie, niemal 4 tysięczna zbieranina chłopska pod wodzą nijakiego Władysława starła się w bitwie na terenie starostwa Rawskiego z wojskami wiernymi Bolkowi. Bitwa ta zakończona zwycięstwem, na jakiś czas uspokoiła nastroje wśród wyznawców dawnych bóstw jednak Bolko wiedział że ostateczna rozprawa z pogańskimi wyznawcami Światowida będzie trwała jeszcze latami. ​

Kwietniem roku 980 Bolko zorganizował wyprawę przeciwko plemieniu Wołyńskich Rusinów celem przyłączenia reszty księstwa Przemyskiego do królestwa Mazowi, wyprawa ta zakończona została sukcesem i starostwo Ceńskie przeszło w ręce księcia Przemyskiego Imrama II. ​

22 stycznia 981 roku na dwór w Poznaniu przybył przeor z opactwa Cluny z Akwitanii, uzyskał on audiencje u Bolka który po wysłuchaniu jego opowieści o opactwie i mnichach którzy całe dnie spędzają na modłach i postach postanowił on wesprzeć opactwo odpowiednio wysoką sumą złota. Przeor w podzięce za hojność jaką okazał Bolko obiecał mu iż on sam będzie modlił się za pomyślność władcy Mazowieckiego. ​

Bolko II, tak samo jak jego ojciec został opętany przez demony stan w jakim znalazł się władca był bardzo niekorzystny gdyż żadne egzorcyzmy nie dawały rezultatów, sam król przez dług okres czasu pozostawał przy zmysłach by nieoczekiwanie dostać ataku. Mimo opętania udawało się władcy Mazowi, sprawować władze bez większych przeszkód jednie w okresach kiedy demon przejmował kontrole nad ciałem Bolka musiał on być zamykany w swych komnatach by nie wyrządzić krzywdy swym bliskim ani służbie. Widać modły mnichów z opactwa Cluny nie przyniosły rezultatów. ​

 

Odcinek 11
983-991



​

21 lipca 984 roku biskup Poznański Skarbimir który do tej pory pełnił role zaufanego nadwornego kapelana i spowiednika Bolka, został wybrany przez purpuratów na nowego papieża przybrał on imię Paschalisa II. Skarbimir dzięki pieniądzom ojca Bolka, Bogumiła został purpuratem a teraz papieżem miał wobec korony Mazowieckiej dług wdzięczności do spełnienia. Nowy papież w liście do Bolka zapewniał władcę iż pielgrzymka do Rzymu powinna odegnać demona który go opętał. ​

​

Nim jednak władca Mazowi wyruszył w podróż do stolicy apostolskiej w nadziei na doznanie łaski i wygnanie biesa ze swego ciała, w czasie jednego ze swych ataków dokonał on gwałtu na jednej ze służek nadwornych to zdarzenie zaowocowało narodzinami dziecka syna którego nazwał on Zygmuntem i postanowił uznać za swego. Otoczenie wraz z małżonką królewską Dobromiłą nie mogło uwierzyć w decyzje jaką podjął Bolko zaczęto szeptać za jego plecami iż musiał to zrobić bies który go opętał inaczej nigdy by nie uznał tego dziecka. Wyprawa do Rzymu niestety nie przyniosła pożądanych rezultatów Bolko nie otrzymał łaski od panna i nadal pozostawał opętanym przez demona który to zyskiwał wydawało się coraz większą kontrole nad poczynaniami króla. ​

W jednym ze swych przebłysków świadomości Bolko nakazał swemu marszałkowi by ten dokonał najazdu na terytoria Duńczyków celem tej inwazji miało być przyłączenie księstwa Lusitskiego do królestw Mazowieckiego, blisko 10 tysięczna armia pod wodzą Masława marszałka koronnego przekroczyła granicę październikiem roku 987. W bitwie nieopodal Krosna wojska Mazowiecki rozgromiły dwukrotnie mniejsze siły Duńczyków, którzy po tej bitwie nie stawali więcej w polu. Wojna ta trwała jeszcze kilka miesięcy kiedy to latem 988 doszło do podpisania pokoju miedzy Bolkiem a władcą Duńskim Gudrokiem.​

​

Bękarci potomek Bolka, Zygmunt poczęty z gwałtu na dwórce był dziwnym dzieckiem nie płakał nie krzyczał a także nie droczył się jak to miały w zwyczaju robić dzieci w jego wieku. Z powodu jego dziwnego zachowania a także historii o jego poczęciu, coraz szersze kręgi dworskie poczęły szeptać iż jest on dzieckiem szatana. By uciąć wszelkie spekulacje na temat tego czy mały Zygmunt jest szatańskim pomiotem czy też nie Bolko posłał go na badanie do zaufanego księdza nadwornego Stanisława.​

Ten po dokładnych oględzinach i badaniach uznał iż dziecko jest całkowicie normalne tylko trochę opóźnione w rozwoju jak to on ujął i że te wszystkie bajeczki na temat tegoż iż jest to pomiot demoniczny są wyssane z palca w końcu biblia w takich sprawach jest nieomylna. ​

Kilkanaście dni po potwierdzeniu od nadwornego kleryka że młody Zygmunt jest całkowicie normalnym dzieckiem, Bolko zostaje porażany gorączką niczym piorunem i w kilka godzin później umiera. Nagła śmierć 37 letniego władcy nie wywarła na otoczeniu znacznego wrażenia ataki opętania i choroba której nabawił się w czasie swej pielgrzymki do Rzymu ostatecznie pokonały organizm władcy Mazowieckiego. Nikt także nie przypuszcza czy choćby podejrzewał iż zgon króla mógł mieć coś wspólnego z jego bękartem Zygmuntem w końcu nadworny kleryk potwierdził iż dziecko jest całkowicie normalne. Korona przeszła w ręce starszego z dwóch synów Bolka, Bogumiła który został koronowany kilka dni po śmierci swego ojca na Bogumiła II. ​

Spoiler: Mapa Mazowi w momencie śmierci Bolka

 

Odcinek 12
991-1000



Bogumił II, najstarszy syn Bolka II przejął władze nad królestwem Mazowieckim po śmierci swego ojca. Bogumił w okresie sprawowania rządów nad księstwem Mazowieckim poślubił siostrę króla Nawarskiego Enoka III, Onekę związek ten zaowocował narodzinami córki Katarzyny, a w latach po jego wstąpieniu na tron także kolejnych dwóch dziewczynek Kenny oraz Danuty. Mimo usilnych starań Bogumiłowi nie udało się spłodzić męskiego potomka w wyniku czego jego bezpośrednim spadkobiercą pozostawał jego młodszy brat Bolko.​

Z tego też względu, Bogumił zaaranżował dla swego brata małżeństwo z księżniczką Bułgarii Kamskiej, Adelajdą która była ich kuzynką gdyż matką jej była Zofia córka Bogumiła I ich dziadka. Bogumił pragnął w ten sposób kontynuować politykę swego dziada, mającą na celu wzmacnianie więzi z potężnym królestwem Węgrów z którymi od południa graniczyło państwo Mazowieckie. Stosunki pomiędzy oboma królestwami, od momentu przyjęcia przez Madziarów chrztu stale się polepszały, jednym szkopułem było to iż władcy węgierscy przyjęli chrzest z prawosławnego Konstantynopola a Mazowia od Rzymsko Katolickich Wielkichmoraw. ​

Do stolicy Mazowi, Poznania dotarły wieści z dalekich stepów Turkiestanu krainy leżącej daleko na wschodzie, iż niejaki Seldżuk wielki wódz plemion Tureckich rozpoczął zbierać pod swym sztandarem hordy jeźdźców celem podboju i grabieży a w dalszej perspektywie stworzenia własnego państwa. ​

W 994 roku Seldżuk rozpoczął podbój terytoriów Chiwy, zebrał on blisko 50 tysięczną hordę jeźdźców którzy pozostawiali za sobą jednie pogorzeliska i sterty martwych ciał. Wydarzenia te mające miejsce na krańcach znanego świata niewiele zdawały się interesować Bogumiła. Zagrożenie jakim zdawali się Turcy było odległe, zresztą z doniesień jakie docierały z tamtych rejonów powstawał jasny obraz tego iż Seldżuk zamierza podbić terytoria bogatej Persji a dalej skierować się ku Mezopotamii i bliskiemu wschodowi. Gdzie to musiał by stawić czoło potężnemu Cesarstwu Bizantyjskiemu, które od lat wygrywało kolejne wojny z upadającym Kalifatem Abbasydów. ​

13 kwietnia 1000 roku, odnalezione zostały zwłoki Bogumiła II, służące natrafiły na nie w trakcie sprzątania prywatnych komnat królewskich. Ciało króla znaleziono w prywatnej kaplicy zamku Poznańskiego, ułożone zostało w ten sposób iż w pierwszej chwili postronnemu obserwatorowi mogło się wydawać iż król pogrążony jest na modłach leżąc na brzuchu i rozpościerając ramiona w kształcie krzyża. Próby odnalezienia zabójców spełzły na niczym, królowa i małżonka Bogumiła Onka, podejrzewała iż za tym strasznym czynem stał Bolko brat zamordowanego władcy, jednak nic nie udało się mu udowodnić. ​

Tron Mazowiecki wraz ze śmiercią Bogumiła II, przechodził w posiadanie jego młodszego brata Bolka, który już w kilka dni po pogrzebie swego starszego brata został koronowany na władcę Mazowi znanego jako Bolko III. ​

 

Przegląd rok 1000, Królestwo Mazowi


Królestwo mazowieckie rok 1000. ​

Domena Królewska obejmuje, Księstwo Poznańskie (Wielkopolskie) w skład którego wchodzą starostwa: Poznańskie ,Kaliskie, Santockie oraz Księstwo Krakowskie (Małopolskie) składające się z starostw: Krakowskiego, Sandomierskiego.​

Spoiler: Wasale Króla Mazowieckiego Bogumiła II

Bolko III Książe Mazowiecki, brat obecnie panującego króla Mazowi. Tytuł książecy otrzymał od swego brata w roku 993, zaślubiny książnice Adelajdzie córce Króla Bułgarii Kamskiej. Tytuł księcia Mazowieckiego posiadali wszyscy poprzedni królowie Mazowieccy.

Bezprym Rogalski, Książę Kujawski oraz Sieradzko-Leszczyński. Rodzina Rogalskich swe pochodzenie wywodzi od Siemomysła Mazura, Mieszko Rogalski był bękarcim synem pierwszego władcy Królestwa Mazowieckiego.

Przemysław II Ślężanin, Książę Śląski, potomek jednego z najstarszych rodów na terenie Mazowi. Swe pochodzenie wywodzi od wodza Ślężan Gardomira który złożył hołd lenny Siemomysłowi Mazurowi, włączając tym samy ziemie te do Królestwa Mazowieckiego.

Matylda Galia, Księżna Lubuska, rodzina Galia sięga swym pochodzeniem Lędźwi Bogumiła I Mazura. Ojciec Matyldy był jednym z kilku bękartów Bogumiła I. Władysław Galia ojciec księżnej poślubił jej matkę poprzednią władczynie Lubuską Katarzynę Twardowską, sam po jej śmierci zostają biskupem Lubuskim.

Karol Mazur, Arcybiskup Gnieźnieński młodszy brat Bolka II, stryj Bogumiła II który został przeznaczony do stanu duchownego. Tytuł arcybiskupa uzyskał po śmierci swego poprzednika Wszebora Koryckiego.

Jacek Lechowicz, Hrabia Sądecki przedstawiciel starego rodu wywodzącego swoje pochodzenie od legendarnego wodza plemienia Wiślan Lecha. Dynastia Lechicka straciła na znaczeniu w państwie Mazowieckim, gdyż hrabstwo Sądeckie jest ich ostatnią posiadłością.

Dytryk Bogorski, Hrabia Lubelski rodzina Bogorskich otrzymał hrabstwo z nadania Imrama I Łagodnego. Członkowie rodziny tej posiadają także hrabstwo Rawskie podległe księciowi Mazowieckiemu Bolkowi III.

Lambert Potocki, Książę Bełski syn Konrada Potockiego bękarciego syna Bogumiła I, Lambert swój tytuł zawdzięcza łasce Bolka II który nadał go mu po śmierci jego ojca Konrada który był hrabią Bełskim.

Bogumił III Radomski, Książę Krzemieniecki bękarci potomek Bogumiła I, tytuł otrzymał z łaski swego ojca, po zwycięskiej wojnie z plemieniem Rusinów Wołyńskich.

Imram II Korecki, Książę Halicki ostatni bękarci syn Bogumiła I, księstwo zawdzięcza łasce Bolka II, który to podarował mu ten tytuł.

Zygmunt Zygmuntowicz, książę Łużycki bękarci potomek Bolka II, brat obecnego władcy Mazowi Bogumiła II, poczęty z gwałtu na dwórce. Tytuł książęcy otrzymał od Bolka II, tuż przed jego śmiercią. Przez wielu uważany za szatański pomiot.

 

Przegląd rok 1000, Francja, Hiszpania


Rok 1000, tereny Francji i Hiszpanii.

Spoiler: Rok 1000, tereny Francji i Hiszpanii.

Półwysep Iberyjski, obecnie jest podzielony miedzy dwa potężne królestwa chrześcijańskie na północy, oraz szereg emiratów muzułmańskich powstałych po rozpadzie potężnego Kalifatu Umaydów zarządzającego ziemiami Al-Andalus. Obecnie Królestwem Leonu rządzi Vermudo II Odważny, który także posiada korony Kastylii i Portugalii. Królestwem Nawarskim rządzi Eneko III, za jego rządów obszar kontrolowany przez Nawarę znacznie się rozrósł na tereny Aragonii.

Obszary Francji, znajdują się tu trzy królestwa oraz dwa księstwa. Królestwo Akwitanii rządzone przez Franciszka I Karolinga znajdującego się obecnie wstanie wojny z królestwem Zachodnio-frankijskim władanym przez małoletniego Burcharda I który jest w istocie bratankiem Franciszka I Akwitańskiego.

Bretania obecnie podzielona jest na dwa księstwa Bretanii Dolnej oraz Bretanii górnej. Bretania Dolna rządzona jest przez czternastoletniego księcia Jilberzha pochodzącego z rodu de Poher, natomiast Bretanią Górną włada Ronan II de Poher.

Królestwo Burgundzkie, władane obecnie przez Gebharda I z dynasti von Valbonnais, uzyskało swą niezależność po wojnie domowej, jaka miała miejsce w królestwie Lotharingi. W latach 945-952, w wyniku tego konfliktu potęrzne królestwo Lotharingi które w okresie swej świetności obejmowało obszar całych Niemiec i północnych Włoch rozpadło się. Drugim królestwem powstałym na zgliszczach Lotharingi jest królestwo Lombardzkie obecnie rządzone przez Waltera I Unorchigera, Lombardia obejmuje swym zasięgiem północną cześć półwyspu Apenińskiego.

Korsyka i Sardynia, wyspy te są podzielona pomiędzy Republikę Korsyki władną przez Augustyna von Russela, oraz Hrabstwo Logudorskie którym rządzi hrabia Barison de Tharros. Republika Korsykańska powstała w wyniku rozpadu Królestw Lotharingi które dokonało się w latach 945-952.

 

Przegląd rok 1000, Afryka, Arabia, Bliski Wschód


Rok 1000, tereny Afryki, Arabii, Bliskiego Wschodu.

Spoiler: Władcy Regionu

Kontynent Afrykański, podzielony został na obszary zdominowane przez islam oraz rdzenne wierzenia ludności afrykańskie. Na północy istnieją potężne sułtanaty muzułmańskie które zaistniały po rozpadzie Kalifatu Abbasydzkiego. Egiptem i Cyrenajką rządzi dynastia Tolunidzka z sułtanem Ahmedem III na czele. Na południowym zachodzie leży potężny sułtanat Banu Khatab, władany przez sułtana Aghilasa I Mądrego wyznającego odłam islamu, Ibadytyzm. Wyznawcą Ibadytyzmu jest także Imam Masiva I Sułtan Anwaidzki. Sułtan Ziri II władający sułtanatem Aghlabidzkim jest sunnitą. Dalej na zachodzie z kolei leżą Emiraty muzułmańskie władane przez dynastie sunnickie.

Południowo-zachodnia cześć Afryki, podzielona jest miedzy cztery królestwa. Takrur rządzone przez małoletniego Kinke z dynastii Konate. Wagadu władane przez Soumare I Zuwe. Królestwo Hausy nad którym kontrole sprawuje Faizu I Daura oraz Królestw Kanem władane przez Arku I Dugawę. Królestwa południowo afrykańskie dają odpór atakom swych muzułmańskich sąsiadów z północy, co więcej udaje się im nie tylko przetrwać kolejne wojny lecz także zdobyć nowe terytoria na Saharze. Właśnie w taki sposób powstało plemię Asaru, które zdobyło te obszary od muzułmanów.

Południowo-wschodni obszar Afryki, istnieje tutaj koptyjskie królestwo Nubii władane przez królową Iesousyko. Nubia graniczy z Sułtanatem Abysyńskim oraz pogańskim plemieniem Kasala. Abysynia niegdyś władana przez Etiopską Koptyjską dynastie znalazła się obecnie pod kontrolą Somalijskiej dynastii Zeilid która wyznaję Ibadytyzm. Nubijscy chrześcijanie od ponad dwustu lat walczą o swe przetrwanie, cały czas są najeżdżani przez muzułmanów z północy oraz wschodu, muszą także prowadzić wojny z poganami z Kasala.

Arabia, obecnie półwysep arabski kontrolowany jest przez Kalifat Bakridzki, powstały w wyniku obalenia dynastii Abbasydzkiej przez obecnego Kalifa Abu-Bakra. Istniej tutaj także niezależny Emirat Khairedddiński władany przez Abu-Bakra, swą niezależność uzyskał on także w wyniku upadku Kalifatu Abbasydzkiego.

Bliski Wschód, w wyniku podbojów Cesarstwa Bizantyjskiego cześć terytoriów w tym rejonie znowu znalazła się w rekach chrześcijan. Królestwo Antiochii, Księstwa Damaszku oraz Qinshrenu uzyskały niezależność od Bizancjum w wyniku wojny domowej która miała miejsce w latach 980-995. Obecnie Antiochia władana jest przez Edokimosa I Ouronosa. Księstwem Damaszku włada Nikolas I Axuchos a Qinshrenem małoletni Theodoros I Tzimiskes.

Persja, Królestwo Perskie powstało w wyniku rebelii zaratusztriańskiej. Na przełomie lat 890-930, doszło do powstania na terytorium Perskim, w jego wyniku upadł muzułmański sułtanat i powstało królestwo rządzone przez dynastie Saffaridzką, obecnie odrodzona zaratusztriańska Persja musi stawić czoła najazdowi Turków Seldżuckich którzy przyjęli islam. Szach Esfandiar II, musi stawić czoło potężnym hordą tureckim.

 

Przegląd rok 1000, Włochy, Bałkany, Azja Mniejsza.


Rok 1000, tereny Włoch, Bałkanów, Azji Mniejszej.

Spoiler: Władcy Regionu

Półwysep Apeniński, północna cześć półwyspu znajduje się pod kontrolą królestwa Lombardzkiego oraz Republiki Weneckiej. Środkowa cześć kontrolowana jest przez Księstwo Rawenny władane przez księżną Barbarę I Guideshi, znajduje się tu także Państwo Papieskie obecnym papieżem jest Maryn II, pochodzący z dynastii Białochorawckiej która sprawuję rządy w państwie Biało Chorwackim znajdującym się na południu królestwa Mazowieckiego.

Południowa cześć półwyspu zdominowana jest przez księstwa rządzone przez greckich prawosławnych władców. Księstwem Sycylii włada Akakios I Kontomytes, Księstwo Kalabrii rządzone jest przez księżną Iouliane Kantakouzenos, oba te księstw uzyskały niezależność od Bizancjum w trakcie wojny domowej którą nawiedziło Cesarstwo w latach 980-995. Na południu znajduje się także Republika Amfalii władana przez prawosławnego Dożę Lino III z dynastii Urso. Jednym Rzymsko katolickim księstwem na południu jest Apulia władana przez księcia Henrego I Szalonego.

Bałkany, obszar ten zdominowany jest przez dwa potężne państwa. Cesarstwo Bizantyńskie władane przez Sybile I Sprawiedliwą z dynasty Makedońskiej. Na północ od Bizancjum znajduje się potężny Carat Bułgarski, władany przez Zdzisława I Bułgarskiego, jest on mężem Katarzyny siostry obecnie panującego Króla Mazowieckiego Bogumiła II. Znajdują się tutaj także księstwa: Bośni, Błatneńskie, Karyntii oraz hrabstwo Styrii.

Bardziej na północ leży Królestwo Wielkomorawskie nad którym sprawuje obecnie władze Przecław III Mojomir. Istnieje tutaj także Księstwo Biało-Chorwackie, władane przez księżne Mare.

Azja mniejsza niemal w całości znajduje się pod kontrolą Cesarstwa Bizantyjskiego, bardziej na wschód znajduje się Księstwo Taron rządzone przez księżne Katarzynę, Królestwo Gruzińskie które obecnie kontroluje Alanie oraz niemal cały obszar Armenii w ciągu ostatnich stu lat wyrosło na lokalne mocarstwo, skutecznie odpierało najazdu muzułmańskich Abbasydów.

 

Przegląd rok 1000: Ruś, Stepy, Ural.​

​

Rok 1000 tereny: Rusi, Stepów, Uralu.

Spoiler: Władcy Regionu

Z plemion Bałtyckim jedynie Litwinom do tej pory udało się stworzyć państwo. Wielkie Księstwo Litewskie jest obecnie we władaniu Mendoga I Dumnego założyciela dynastii Askitaiskiej. Pozostałe plemiona Bałtów, głównie Łotyskie na północy do tej pory nie stworzyły jednolitej struktury państwowej, nadal pozostają w fazie plemiennej.

Obszary Rusi obecnie podzielone są na trzy niezależne pogańskie Wielkie Księstwa. Ruś kijowska oraz Ruś Połotska znajduje się pod kontrolą rodziny Krywicz, Wielkim Księciem Kijowskim jest Ruryk, natomiast Połotskim Demid I. Nowogrodem włada dynastia Rurykowiczów, na czele państwa stoi wielka księżna Maryna I.

Na wschód od Rusi leżą plemiona Ugrofińskie. Najpotężniejszy organizm państwowy stworzyli Ugrofinowie z Permu, obecnym władcą tego państwa jest małoletni Ohto I.

Na stepach istnieją dwa potężne Królestwa Madziarów, Krym i Bułgaria Kamska. Oba te królestwa w pewnym momencie stanowiły jeden organizm państwowy co czyniło z Arpadów władców olbrzymich obszarów na stepach. Podział nastąpił po przyjęciu przez Węgrów chrztu z prawosławnego Bizancjum, doszło do tego około 954 roku. Dzisiaj Krymem włada Antal I Arpad. Bułgarią Kamską rządzi Gabriel I Mądry Arpad który poślubił Zofie córkę Bogumiła I.

Dalej na wschodzie leży Księstwo Aktobe władane przez zaratusztrianiskiego władcę Boru I. Istnieje tutaj także Emirat rządzony przez Sunnickich Turków. Na terenach Chiwy natomiast powstał zalążek Sułtanatu Turków Seldżuckich.

 

Przegląd rok 1000: Wyspy Brytyjskie, Półwysep Skandynawski.


Rok 1000 tereny: Brytanii, Skandynawii.​

Spoiler: Władcy Regionalni

Na wyspach Brytyjskich obecnie istnieją dwa Królestwa, Szkockie władane przez rocznego Franciszka I Karolinga oraz Irlandzkie rządzone przez Patryka I z rdzennej irlandzkiej dynastii. Oba te państwa znajdują się obecnie w stanie konfliktu, Patryk I zakatował Szkocje celem zagarnięcia korony którą odziedziczył Franciszek po swej matce.

Tereny Anglii podzielone są pomiędzy księstwa. Najpotężniejszym z nich jest księstwo Lancaster władane przez Efmeara z Lancaster. Księstwem Jorku rządzone jest przez walijskiego księcia Suliena. Księstwem Wessex włada walijska księżna Nest. Księstwo Kent obecnie kontrolowane jest przez małoletniego angielskiego księcia Scule.

Skandynawia, wikingowie stworzyli trzy organizmy państwowe z czego dwa władane są przez dynastię Ynglingów, władają oni Norwegią i Szwecją. Na tronie Norweski zasiada trzynastoletnia Pyra I, Szwecją włada natomiast Ale I. Dania kontrolowana jest przez dynastię Hilditon, Duńczykami włada Anlaufr I.

Finlandia podzielona jest miedzy trzy Ugrofińskie plemiona najbardziej na północy znajdują się Lapończycy, poniżej natomiast rozciągają się ziemie Karelów oraz Tawastianów.

 

Odcinek 13
1000 - 1007

​

Bolko III, zasiadł na tronie królewskim po tajemniczej śmierci swego starszego brata Bogumiła wielu uważało iż musiał on być zamieszany w to morderstwo, prawda jednak była taką iż niemiał on z nim nic wspólnego. Jednak by zdobyć zaufanie swych wasali postanowił on o zorganizowaniu wyprawy przeciwko pogańskiemu władcy Pomorza Gudrorka II. Bolko miał nadzieje że wizja łupów jakie mieli zdobyć jego lennicy nastawi ich bardziej przychylnie do jego panowania. ​

​

Wojna z wikingami trwała blisko cztery lata. Wynikało to głównie z faktu iż unikali oni starcia z wojami Bolka III, któremu udało się zgromadzić blisko 10 tysięczną armię, musiał się on zadowolić zdobywaniem kolejnych grodów w Brandenburgii. Dopiero 11 kwietnia 1004 roku, udało się zmusić Gudruka do przyjęcia bitwy, samo starcie które miało miejsce nieopodal Havelbergu zakończyła się miażdżącym zwycięstwem Bolka. Po tej bitwie doszło do podpisania traktatu pokojowego, w jego wyniku Bolko uzyskiwał wszystkie ziemie księstwa Brandenburskiego na swoją własność. ​

Do Poznania z pewną częstotliwością docierały wieści o tym iż Zygmunt Zygmuntowicz przyrodni bękarci brat Bolka, stawał się coraz bardziej okrutny w swych zachowaniach, normą było dla niego biczowanie nieposłusznych lub nieumiejętnych sług. Jednak dopiero niedawno miał on nabić na pal jedną ze służek którą oskarżył o kradzież z jego komnat. Te wieści rozlewały się niczym rzeka po całym królestwie, w ich wyniku znowu zaczęto szeptać iż Zygmunt musi być pomiotem demonicznym, gdyż żaden inny człowiek nie jest zdolny do takich okrucieństw. ​

Jesienią roku 1006, Bolko III otrzymał list od przeora Opactwa Cluny, w swym liście przeor dziękował za pomoc finansową jaką udzielić miał ojciec Bolka III, Bolko II. W swym liście nie tylko wyrażał on się niezwykle pochlebnie o ojcu obecnego władcy Mazowi ale także zapraszał go by na własne oczy mógł zobaczyć jak złoto to zostało wykorzystane. Bolko postanowił wybrać się do Burgundii, w końcu taka okazją zdarza się raz w życiu powiedział swemu kanclerzowi Henrykowi, ale jakże prorocze okazały się te słowa. ​

Po dotarciu na miejsce Bolko mógł na własne oczy zobaczyć wspaniałe Opactwo Cluny. Ziemie otaczające majestatyczne opactwo były nad wyraz żyzne i płodne chłopi właśnie zbierali efekty swej cało rocznej ciężkiej pracy, oczywiści znaczna część plonów szła na rzecz opactwa. Uwagę Bolka zwrócił fakt tego iż Mnichowie w czasie wieczornej wieczerzy pożywiali nie zwykłą zupą z soczewicy a daniami które nawet w Poznaniu uznać można było za rarytasy. To doświadczenie jednoznacznie ukierunkowało monarchę na chęć czerpania z życia pełnymi garściami. ​

Gdy mnisi klasztoru Cluny wybrali się rankiem do pracy w swym ogrodzie odkryli zwłoki Bolka III, zwisały one z jednego z drzew owocowych ogrodu. Straż przyboczna króla nie mogła uwierzyć w to, przecież całą noc przy drzwiach komnaty w której spał władca stało dwóch najlepszych wojów z drużyny przybocznej Bolka. W to tajemnicze morderstwo musiały być zamieszane siły nieczyste, takie tezy stawiali przyboczni Bolka pragnący w ten sposób uchronić swe głowy. Bezdzietna śmierć Bolka jednoznacznie kończyła panowanie dynastii Mazurskiej na tronie królestwa Mazowieckiego. ​

Spoiler: Mapa Mazowi w momencie śmierci Bolka III

 

Odcinek 14
1007-1012

​

Królestwo Mazowieckie krótko trwało w bezkrólewiu, niemal natychmiast korna została zagarnięta przez ostatniego żyjącego syna Bolka II, jego bękarta Zygmunta Zygmuntowicza. Zajął on zamek Poznański, skarb królewski a także przekupił wojów z drużyny przybocznej Bolka III by służyli mu. Zygmunt I koronował się na władcę Mazowi, w katedrze poznańskiej. Zygmunt był okrutnikiem który słyszał szepty w swej głowie, dzisiaj zapewne zdiagnozowano by Mazowieckiego władcę jako schizofrenika, jednak w współczesnym mu świecie uważany był za demoniczny pomiot zrodzony z gwałtu. Jak wielu możnych Mazowieckich się domyślało to właśnie on stał za zabójstwami które zabrały z tego świata ostatnich dwóch przedstawicieli dynastii Mazurskiej. ​

​

Kilka dni po przywłaszczeniu sobie korony przez Zygmunta jego dotychczasowa małżonka Matylda Korecka spadła z balkonu zamku Łużyckiego, wypadek ten okazał się dla niej śmiertelny. Zygmunt prawdopodobnie zamordował swoją dotychczasową żonę by móc poślubić siostrę Cesarzowej Bizantyjskie, Helenę Macedońską. Zaślubiny odbyły się 12 maja 1007 roku. Związek ten był burzliwy głównie z faktu iż Helena posiadała silną osobowością, Zygmunt był schizofrenicznym okrutnikiem, jednak nigdy nazbyt nie skrzywdził on Heleny, co prawda zdarzało się że ciągał ją za włosy po korytarzach zamku Poznańskiego. Helena urodziła Zygmuntowi syna którego nazwał on po sobie Zygmuntem, później na świat przyszła Krystyna ich córka.​

Drzewo genealogiczne Zygmuntowiczów.​

Wedle wszelkich przewidywań Zygmunta, 6 październik 1008 roku jeden z jego wasali zbuntował się. Książę Bełski Henryk Potocki, będący potomkiem Bogumiła I mimo że pochodził z nieprawego łoża postanowił zdetronizować go i samemu zasiąść na tronie Mazowieckim. Do Henryka przyłączyli się niemal wszyscy lennicy Zygmunta , jedynymi którzy go nie wsparli byli książęta Łużyc i Śląska. Wojna ta trwająca przez okres czterech lat do roku 1012 przez wielu określana była jaką wojna bękartów. ​

Pierwsze starcie w tym konflikcie miało miejsce nieopodal Sandomierza wojowie Zygmunta w sile blisko tysiąca pięciuset ludzi starli się z odziałam Henry liczącymi zaledwie około 800 ludzi. Starcie to jednak nie przyniosło żadnego rezultatu w ostatecznym rozrachunku. Przez blisko cztery lata trwały walki, stoczone zostało kilka naście małych bitewek oraz zdobyto i złupiono kilka zamków buntowników. ​

Dopiero bitwa o Opatów która rozegrała się latem roku 1012 zakończyła rebelie Henryka. Zbuntowani książęta zostali w tym starciu zmiażdżeni przez ponad dziewięciotysięczną armie Zygmunta, który najął kompanie ruskich najemników by walczyli po jego stronie, pozwalał on im na dowolne grabieże gwałty i mordy na terenach należących do zbuntowanych wasali. Po zwycięskiej bitwie Henryk został zawleczony przed oblicze swego suwerena i zmuszony do zakończenia swej rebelii, po czym nabity został na pal dla przestrogi dla innych którzy kwestionowali władze Zygmunta.​

​

W czasie wojny o tron po Bolku III, królestwo Mazowieckie utraciły cześć swego terytorium, Republika Pomorza Gdańskie padła łupem najazdu pogan Pomorskich, ziemia chełmska natomiast zajęta została przez Litwinów. Cześć księstwa Kamienieckie wchłonięta została przez Ruś Kijowską.​

 

​

Odcinek 15
1012-1025





Z początkiem roku 1012 Zygmunt rozpoczął okres karania wszystkich książąt którzy to śmieli podnieść rękę na jego królewski majestat, większość z nich znalazła się w ciągu kilku miesięcy w lochach zamku poznańskiego gdzie od czasu do czasu zabawiali zwyrodnione obsesje Zygmunta. Jedynym który stawił czyny opór czystkom przeprowadzanym przez Zygmunta był małoletni książę Lubusza Przemysł jednak i on ostatecznie musiał się ugiąć pod naporem sił zbrojnych władcy Mazowieckiego. Z końcem roku 1016 Zygmunt uporządkował wszystkie wewnętrzne sprawy swego królestw i gotowy był odzyskać tereny utracone na rzecz pogan.​

W okresie miedzy rokiem 1017 a rokiem 1020, na świat przyszło dwóch synów Zygmunta i Heleny, 20 grudnia 1018 roku Helena urodziła Bolka Zygmuntowicza natomiast rok później 1 grudnia 1019 roku na świat przyszedł Mieszko Zygmuntowicz. Zygmunt tym samym posiadał trzech synów i jedną córkę. Mieszko Zygmuntowicz najmłodszy potomek Zygmunta niestety przyszedł na ten świat niezwykle oszpecony biedne dziecko posiadało paskudny garb który sprawiał iż normalne życie zapewne nie było mu pisane, Zygmunt postanowił iż Mieszko przeznaczony zostanie do stanu duchownego.​

Gdy sytuacja wewnętrzna królestwa Mazowieckiego została ostatecznie opanowana pod koniec roku 1017, Zygmunt zwrócił swą uwagę na pogan którzy zagarnęli cześć terytoriów jego państwa. W latach 1017-1022 Zygmunt dokonał dwóch udanych wyprawy przeciwko Litwinom oraz pogańskiemu Pomorzanom. W ich wyniku Mazowia odzyskała Pomorze Gdańskie które ponownie stało się republiką handlową zależną od korony Mazowieckiej a także do księstwa Kujawskie wróciła ziemia Chełmińska. ​

Pomiędzy rokiem 1020 a rokiem 1024 Zygmunt pokierował swe wojska przeciw Rusi Kijowskiej w wyniku ty dwóch wypraw udało się odzyskać utracone zimie a co więcej pozyskane zostało księstwo Wołyńskie. Zdobycie tych ziem możliwe było dzięki pokonaniu 8 tysięcznej armii wielkiego kniazia Wiesława w bitwie o Berest, 10 tysięczna armia Mazowiecka zmusiła pogańskich Rusinów do odwrotu.​

14 marca 1024 roku, następca tronu Zygmunt poślubił córkę Bolka III Zofie Mazur, ślub ten miał umocnić prawa do tronu nowej dynastii założonej przez Zygmunta I. ​

12 kwietnia jedyna córka Zygmunta poślubiła następcę tronu Carstwa Bułgarskiego Bertalana.​

21 czerwca 1025 roku, Zygmunt I złożony został przez gorączkę która trawiła go od wewnątrz niczym ognie piekielne, krztusił się on też wydzielinami najpierw flegmą a następnie krwią. ​

​

Zygmunt I zmarł w kilka tygodni po pierwszych objawach zapalenia płuc, pozostawił on swemu najstarszemu synowi silnie scentralizowane państwo gotowe do ekspansji swych granic. Zygmunt I poszerzył granice państwa Mazowieckiego o księstwo Wołyńskie na wschodzie, po za tym udało mu się odzyskać wszystkie obszary utracone w wyniku wojny domowej.​

Spoiler: Mapa Mazowi w momencie śmierci Zygmunta I Okrutnego.